Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "anti – Semitism" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Zdzieranie masek. Sposoby pisania o żydowskich komunistach
Autorzy:
Zawadzka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643725.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
anti-Semitism
colonialism
essentialism
Orientalism
racism
anti-communism
Opis:
Tearing Off the Masks: Narratives on Jewish CommunistsThe paper presents an analysis of the contemporary Polish debate on Jewish communists. The analysis was performed in the framework of colonialist theories. I deconstructed narrations about Jewish communists, which belong in the Polish political mainstream, and are regarded as moderate, objective and devoid of any ideology. The tropes shared by the colonialist discourse and the debate on Jewish communists are: orientalisation, eroticisation, infantilisation, presenting the object of research outside the historical context, abolishing the context of social and political inequalities, and declaring the victims guilty of the violence they experience. Zdzieranie masek. Sposoby pisania o żydowskich komunistachNiniejszy tekst jest próbą analizy współczesnego polskiego dyskursu o żydowskich komunistach za pomocą narzędzi wypracowanych przez badaczki i badaczy dyskursów kolonialnych. Dekonstruowane tutaj narracje o żydowskich komunistach przynależą do głównego nurtu polskiej sfery publicznej i postrzegane są w jego obrębie jako eksperckie, wyważone, niepodporządkowane żadnej ideologii. Tropami, które łączą dyskurs kolonialny i dyskurs o żydowskich komunistach, są między innymi: orientalizacja, erotyzacja, infantylizacja, prezentacja przedmiotu badań poza kontekstem historycznym, unieważnienie kontekstu politycznych i społecznych nierówności, wreszcie obarczenie opisywanych winą za przemoc, której doświadczają.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2013, 2
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapożyczenia z mowy żydowskiej w narracji antysemickiej
Autorzy:
Cała, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643625.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Yiddishism
anti-Semitism
National Democracy („Endecja”)
press
parody
propaganda
Opis:
Loanwords from Jewish speech in an anti-Semitic narrative Anti-Semites used a particular form of narrative that changed over time. Beginning with the 1880s the language of anti-Semitic propaganda adopted an increasingly aggressive tone. In the interwar period, on top of aggression, insinuations, lies or stereotypical simplifications already known from previous publications, anti-Semites more and more often turned to mockery, whose aim was to humiliate and depreciate Jews as well as their culture by means of sneering. The author of the article analyses a particular form of mockery which employed loanwords from the Yiddish language or was stylised as the Yiddish language itself. Such a phenomenon is illustrated with an example of feature articles published in “Myśl narodowa” weekly, a body of the nationalist political movement National Democracy targeted at intelligentsia and issued between 1921 and 1939 in Warsaw. The roots of this stylistic device go back to the vaudevilles staged in cafés in the late 19thcentury, which included satirical monologues of Jewish protagonists speaking a distinct Polish language filled with linguistic mistakes and Yiddishisms.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2012, 1
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilkanaście sekund. Z Konstantym Gebertem rozmawiają Joanna Tokarska-Bakir, Elżbieta Janicka i Anna Zawadzka
Autorzy:
Tokarska-Bakir, Joanna
Janicka, Elżbieta
Zawadzka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643779.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
ritual slaughter
animal rights
meat
kosher
halal
anti-Semitism
Opis:
A few seconds. Konstanty Gebert in a conversation with Joanna Tokarska-Bakir, Elżbieta Janicka and Anna ZawadzkaIn 2012–2013, Poland was discussing ritual slaughter. Its adversaries claimed that the kind of animal slaughtering that makes the animal meat kosher and halal, causes extra suffering to animals and therefore should be banned. However, the postulate of banning ritual slaughter in Poland is not new and it goes back to the pre-war period. In the Studia Litteraria et Historica’s interview Konstanty Gebert talks about the history of Polish debate on the ritual slaughter, its anti-Semitic applications and about not anti-Semitic arguments risen in the discussion. He describes legal solutions for the ritual slaughter in other countries and addresses the issue of animal killing as a moral problem in Judaism. He also discusses the contemporary debate on the ritual slaughter: is it really in the name of the animal rights? Kilkanaście sekund. Z Konstantym Gebertem rozmawiają Joanna Tokarska-Bakir, Elżbieta Janicka i Anna ZawadzkaW latach 2012–2013 przez Polskę przetoczyła się dyskusja o uboju rytualnym. Jego przeciwnicy argumentowali, że taki sposób zabijania zwierząt, by mięso z ich ciał było koszerne i halal, przysparza zwierzętom dodatkowych cierpień, dlatego powinien być zakazany. Jednak postulat, by zakazać uboju rytualnego, nie jest w Polsce niczym nowym. Jego tradycja sięga okresu przedwojennego. W wywiadzie dla czasopisma „Studia Litteraria et Historica” Konstanty Gebert opowiada m.in. o historii polskiej debaty na temat uboju rytualnego, o antysemickich z niej użytkach i o nieantysemickich argumentach w niej podnoszonych, o rozwiązaniach prawnych dotyczących uboju rytualnego w innych krajach, a także o zabijaniu zwierząt jako problemie moralnym w obrębie judaizmu. Zastanawia się także, czy współczesna debata o uboju rytualnym jest faktycznie w interesie zwierząt.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2015, 3–4
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nie mogę być kapłanem Boga dzielnicowego. Z ks. Wojciechem Lemańskim rozmawiają Joanna Tokarska-Bakir i Michał Pawilno-Pacewicz
Autorzy:
Tokarska-Bakir, Joanna
Pawilno-Pacewicz, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643631.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Catholic Church
Christianity
anti-Semitism
Otwock
Jedwabne
Archbishop Henryk Hoser
Opis:
„I cannot be a priest of a district God.” An interview with Rev. Wojciech Lemański by Joanna Tokarska-Bakir and Michał Pawilno-PacewiczOver the past few years the Polish media have informed about disagreements between Rev. Wojciech Lemański and the Polish Catholic Church hierarchy. In the interview in 2013, Rev. Wojciech Lemański told us about the reasons of his conflict and persecutions within the Catholic Church in Poland, as well as about major reasons of contemporary Christian anti-Semitism. Moreover, in the interview he explains how to cope with it and how the Catholic Church could commemorate the Shoah. Nie mogę być kapłanem Boga dzielnicowego. Z ks. Wojciechem Lemańskim rozmawiają Joanna Tokarska-Bakir i Michał Pawilno-PacewiczOd kilku lat polskie media relacjonują kłopoty księdza Wojciecha Lemańskiego z jego przełożonymi. W wywiadzie udzielonym czasopismu „Studia Litteraria et Historica” w 2013 roku ks. Lemański opowiada o przyczynach jego szykanowania w łonie Kościoła, a także o tym, jakie są przyczyny współczesnego antysemityzmu chrześcijańskiego, jak go przepracowywać i w jaki sposób Kościół katolicki może włączać się w upamiętnianie Zagłady.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2015, 3–4
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pijąc wódkę z antysemitami. Case study „relacji polsko-żydowskich” współcześnie
Autorzy:
Zawadzka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645306.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
anti-Semitism
bystander
Café Foksal
Mikołaj Lizut
Gazeta Wyborcza
Ełk
Opis:
Drinking vodka with anti-Semites. A case study of ‘Polish-Jewish relations’ todayThis text analyzes the events that occurred between December 31, 2016 and January 6, 2017, namely the ‘scandal’ at the Café Foksal pub in Warsaw and its ramifications, as well as the simultaneous attacks on the Prince Kebab shop in Ełk. Both events were local or, many would venture to say, marginal. It is not my intention to attribute great importance to them. I rather treat them as meaningful case studies which exemplify how anti-Semitism operates in Polish culture at present and, probably more importantly, the roadblock encountered when problematizing anti-Semitism. These allegedly insignificant events from the turn of 2016–2017 are an excellent illustration of the conditions that Jews and other individuals perceived to be non-Polish have to accept in order to ensure relative safety to themselves. I discuss these events as a certain spectacle, whose actors played either the roles they chose or the only roles available to them (perpetrator, victim, bystander, and mediator). I also suggest viewing these events from the point of view of certain elements of Polish history. Pijąc wódkę z antysemitami. Case study „relacji polsko‑żydowskich” współcześnieTekst stanowi analizę zdarzeń, które miały miejsce między 31 grudnia 2016 a 6 stycznia 2017: „afery” w warszawskiej Cafe Foksal i jej następstw oraz dziejących się równolegle ataków na bar Prince Kebab w Ełku. Zdarzeń o charakterze lokalnym, a wielu powiedziałoby także: marginalnym. Moim celem nie jest przypisywanie im wielkiego znaczenia. Traktuję je natomiast jako symptomatyczne case study, na przykładzie którego widać funkcjonowanie antysemityzmu w polskiej kulturze dzisiaj i – co może bardziej istotne – blokady, na jakie napotyka jego problematyzowanie. Te pozornie nieistotne zdarzenia z przełomu 2016–2017 znakomicie pokazują, na jakie warunki muszą przystać Żydzi i inne jednostki postrzegane jako nie-polskie, by zapewnić sobie względne bezpieczeństwo. Omawiam te zdarzenia jako swoisty spektakl, podczas którego określone podmioty wchodziły w wybrane lub w jedyne dostępne im role (sprawcy, ofiary, świadka, rozjemcy). Proponuję także, by na zdarzenia te spojrzeć przez pryzmat wybranych elementów polskiej historii.
Źródło:
Adeptus; 2018, 11
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hassliebe. Żydowska samonienawiść w ujęciu Sandera L. Gilmana (część pierwsza: od Hermana z Moguncji do Johannesa Pfefferkorna)
Autorzy:
Tokarska-Bakir, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643665.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Sander L. Gilman
anti-Semitism
anti-Judaism
outsiders’ self-hatred
stereotype
image
self-image
Opis:
Hassliebe. Jewish self-hatred as seen by Sander L. Gilman (part one: from Hermann of Mainz to Johannes Pfefferkorn)The present paper constitutes the first part of the analysis of Sander L. Gilman’s famous book Jewish Self-Hatred, and the pioneering interpretation of the concept of stereotype. According to Gilman, a stereotype emerges as a result of an active collaboration of the person who stereotypises and the outsider. The latter opposes the image imposed by the stereotype, and thus splits the stereotype into a positive and a negative part. By identifying himself with the positive part, the outsider delegates the purity of classification not only to the subgroup he does not feel any attachment to, but also involuntarily legitimises the stereotype, because without his authorisation, the stereotype would merely remain a racist insult. The article is based on the narrations of Jewish converts to Christianity from the Middle Ages to the 15th century. Hassliebe. Żydowska samonienawiść w ujęciu Sandera L. Gilmana (część pierwsza: od Hermana z Moguncji do Johannesa Pfefferkorna)Tekst jest pierwszą częścią omówienia głośnej książki Sandera L. Gilmana, Jewish Self-Hatred i przedstawionej w niej pionierskiej koncepcji stereotypu, powstającego w ramach aktywnego współdziałania stereotypizującego i outsidera. Ten ostatni, walcząc z narzuconym mu niesprawiedliwym wizerunkiem, dokonuje rozszczepienia stereotypu na pozytywny i negatywny, identyfikując się z tym pierwszym. W ten sposób nie tylko deleguje „nieczystość klasyfikacyjną” na podgrupę, z którą nie czuje związku, ale przede wszystkim niezauważalnie sam legitymizuje stereotyp, który bez jego autoryzacji miałby rangę rasistowskiego oszczerstwa. Materiał źródłowy artykułu stanowią narracje żydowskich konwertytów na chrześcijaństwo od średniowiecza po wiek XV.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2013, 2
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Pamiątka, Zabawka, Talizman” czyli Żydzi fantomowi
Autorzy:
Wilczyk, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643775.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
anti-Semitism
folk art
Holocaust
phantom memory
post-memory
Jew with a coin
Opis:
Souvenir, Talisman, Toy or phantom JewsThe exhibition Souvenir, Talisman, Toy, prepared by Erica Lehrer and shown in Cracow’s Ethnographic Museum in Summer 2013, deals with the phenomena of Jew figures production and currently extremely popular the "Jew with a coin" image. The phenomenon bears full characteristics of folk art. However, it is Holocaust that took place in Poland during the German occupation that should be its valid reference. This historical context that results in, for example, stereotypical way of portraying the exterminated neighbours (this way is often perceived as intentionally anti-Semitic), is not fully analysed or worked through at the exhibition. The rich ethnographic material shown in Cracow is calling for a comment that would include scientific descriptions of Polish-Jewish relations that are being formulated at, for example, the Polish Centre for Holocaust Research. The phenomena of the evoked images production, which became more intense in the last twenty or thirty years, has all the qualities of "phantom memory" or post-memory, which character, as well origins, should be thoroughly analysed. Pamiątka, Zabawka, Talizman, czyli Żydzi fantomowiPrzygotowana przez Ericę Lehrer wystawa Pamiątka, Zabawka, Talizman, którą można było oglądać w salach krakowskiego Muzeum Etnograficznego latem 2013 roku, traktuje o fenomenie produkcji figurek Żydów i niezmiernie popularnych dzisiaj wizerunków „Żyda z pieniążkiem”. Zjawisko to ma wszelkie cechy twórczości ludowej, jednakże istotnym odniesieniem jest dla niego Zagłada, która rozegrała się na terenie Polski w czasie okupacji niemieckiej. Ten historyczny kontekst, którego efektem jest np. stereotypowy sposób prezentowania wyglądu zgładzonych sąsiadów (odbierany często jako tendencyjnie antysemicki), nie został w pełni na przywołanej ekspozycji zanalizowany czy też przepracowany. Pokazany w Krakowie niewątpliwie bogaty etnograficzny materiał domaga się komentarza uwzględniającego naukowe opracowania dotyczące polsko-żydowskich relacji, jakie powstają np. w Centrum Badań nad Zagładą Żydów. Fenomen produkcji wspomnianych wizerunków, którego nasilenie obserwować można w ostatnich dwudziestu, trzydziestu latach, posiada wszelkie cechy „pamięci fantomowej” czy ewentualnej post-pamięci, której charakter (a także źródła) powinien być poddany gruntownej analizie.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2015, 3–4
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Pamiątka, Zabawka, Talizman / Souvenir, Talisman, Toy” (wystawa w Muzeum Etnograficznym w Krakowie, 2013 rok, kuratorka: Erica Lehrer)
Autorzy:
Cała, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643787.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
images of Jews
Jew with a coin
folk art
magic
anti-Judaism/anti-Semitism
the Holocaust
Opis:
Pamiątka, Zabawka, Talizman / Souvenir, Talisman, Toy (an exhibition in Cracow’s Ethnographic Museum, 2013, prepared by Erica Lehrer)The article is a review of the exhibition Pamiątka, Zabawka, Talizman / Souvenir, Toy, Talisman, which opened at the Seweryn Udziela Ethnographic Museum in Cracow on 30 June 2013, during the Jewish Culture Festival. The exhibition was curated by Erica Lehrer.Pamiątka, Zabawka, Talizman / Souvenir, Talisman, Toy (wystawa w Muzeum Etnograficznym w Krakowie, 2013 rok, kuratorka: Erica Lehrer)Jest to recenzja wystawy Pamiątka, Zabawka, Talizman / Souvenir, Talisman, Toy, która została otwarta podczas Festiwalu Kultury Żydowskiej w Muzeum Etnograficznym im. Seweryna Udzieli w Krakowie 30 czerwca 2013 roku. Jej kuratorem była Erica Lehrer.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2015, 3–4
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemoc filosemicka
Autorzy:
Janicka, Elżbieta
Żukowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643685.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
„Po-lin. Okruchy pamięci”
Jolanta Dylewska
symbolic violence
philo-Semitism
anti-Semitism
witness
memory
aestheticization
„a good Jew”
documentation
Opis:
Philo-Semitic abuseThe article analyses Jolanta Dylewska’s documentary film Po-lin (2008). The authors offer new conceptual categories facilitating the description of the manner in which the objectification of Jews takes place in Po-lin – and in the broader context of Polish narrative of Jews and the Holocaust – under the guise of their subjectification; exclusion under the guise of inclusion. The described symbolic practices include:1. Organising a narrative of the Holocaust by means of exteriorisation; universalisation; locating outside the history; considering the Shoah as a natural disaster, and finally as part of the divine plan.2. Constructing the image of “a Jew” by: homogenisation of the group, folklorisation, aesthetisation and separation. Examining the case out of the context allows for omitting the wider sphere of interaction, in which the exclusion as well as symbolic and physical abuse carried out by the majority group came to light.3. Creating a figure of “the good Jew”, which shows gratefulness to the domineering group and full understanding of anti-Semitic discriminatory practices. The function of “the good Jew” is to legitimise the majority story and to discipline or repress anyone who undertakes actions to change the status quo.The above-describe devices produce the effects of eliminating real experiences of real people who suffered the anti-Semitic abuse, blocking afterthoughts while preserving the heartening image of Poland and Poles.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2012, 1
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojna polsko-polska na terenie Izraela
Autorzy:
Zawadzka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643679.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
„Betar”
Piotr Gontarczyk
historical politics
„Nowy Żyd”
Zionism
fascism
anti-Semitism
Warsaw Ghetto Uprising
Palestine
Opis:
The Polish – Polish war on the territory of IsraelThe text deconstructs a documentary film Betar by Robert Kaczmarek and Piotr Gontarczyk. The author carries out the analysis adopting two approaches. Firstly, she confronts the factographic side of the film against other sources reporting the events presented in the film. The author also proves that although it has pretensions to being a historiographic work, Betar is, in fact, constructed on the founding myths of the Israeli Zionism. Secondly, she analyses the film as the authors’ viewpoint on Polish fascism and Polish anti-Semitism concealed under the guise of objectifying narrative of a documentary. Seen from such a perspective, Betar perfectly fits into the Polish historical politics. Discussing the issue of Jews in Poland in the pre-war and war times, the film disregards the context of dominance and abuse, that is the majority-minority context; and what is more, it neutralises the Polish anti-Semitism presenting it as equal to the right-wing Zionism as well as an answer to Jewish nationalism.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2012, 1
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Pokłosie”, poGrossie i kibice polskości
Autorzy:
Forecki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643703.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Holocaust
margins of the Holocaust
film
discourse
anti-Semitism
nationalism
right-wing politicians
taboo
public history
Opis:
"Aftermath", after-Gross and the fans of PolishnessAftermath was released in the late 2012. Its director, Władysław Pasikowski, had previously been famous for his violent action films with strong male protagonists. He has also written some of the most sexist dialogues in the history of Polish cinema, as well as a number of lines, often obscene, which have become catchphrases and slogans present every day in the pop culture.His latest film, however, tackles a completely different issue – this thriller-cum-western tells a story that is decidedly contemporary, but nevertheless inspired by the events that took place in Jedwabne (described by Jan Tomasz Gross in his book Neighbors). Aftermath does not attempt to provide a reconstruction of the events that took place “on the margins of the Holocaust” (including Jedwabne). However, it clearly hints at the issue of the Polish contribution to the extermination of Jews and the impact of the conspiracy of silence having been broken. The film gave rise to a heated debate, which rippled through the Polish media for as long as two months after its release. This article is an attempt to analyse and interpret the words and ideas that appeared in the debate. „Pokłosie”, poGrossie i kibice polskościWraz z końcem 2012 roku odbyła się premiera filmu fabularnego Pokłosie w reżyserii Władysława Pasikowskiego. Ten bardzo popularny polski reżyser znany był dotychczas przede wszystkim z mocnych filmów sensacyjnych o twardych mężczyznach. Zasłynął także jako autor bodaj najbardziej seksistowskich dialogów w polskim kinie oraz rozmaitych i częstokroć wulgarnych kwestii wypowiadanych przez bohaterów, z których wiele do dziś funkcjonuje w popkulturze na prawach popularnych cytatów.W swoim najnowszym filmie Pasikowski sięgnął jednak po zupełnie inny temat. W konwencji thrillera z elementami westernu opowiedział historię jak najbardziej współczesną, ale w zdecydowany spósob zainspirowaną wydarzeniami w Jedwabnem, opisanymi przez Jana Tomasza Grossa w książce Sąsiedzi. Pokłosie nie stanowi jednak próby faktograficznej rekonstrukcji tego, co działo się na „obrzeżach Zagłady”, w tym również w Jedwabnem, lecz jednoznacznie dotyka problemu polskiego współudziału w zagładzie Żydów i konsekwencji związanych ze złamaniem ukonstytuowanej wokół tego faktu społecznej zmowy milczenia. Film wywołał gorącą dyskusję, która toczyła się w ogólnopolskich mediach przez niemal dwa miesiące od jego premiery. Podstawowym celem artykułu jest próba analizy oraz interpretacji słów i myśli wypowiedzianych w czasie jej trwania.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2013, 2
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Embassy of Poland in Poland: The Polin Myth in the Museum of the History of Polish Jews (MHPJ) as narrative pattern and model of minority-majority relations [Ambasada Polski w Polsce. Mit Polin w Muzeum Historii Żydów Polskich jako wzór narracji i model relacji mniejszość-większość]
Autorzy:
Janicka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643797.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
anti-Semitism
de-Holocaustization
Museum of the History of Polish Jews (POLIN MHPJ)
Polin myth
Polish historical policy
politics of memory
Polish Jews (concept revision)
symbolic violence
Opis:
The Embassy of Poland in Poland: The Polin Myth in the Museum of the History of Polish Jews (MHPJ) as narrative pattern and model of minority-majority relationsThe text offers an analysis of the MHJP’s core exhibition, the architecture of the Museum’s building as well as the transformations of its surroundings, seen as operations in as well as on a space that is a sign and a designate of the Holocaust. This observed de-Holocaustization of the Holocaust story takes place in the context of progressing Holocaustization of the story concerning the past of ethnic Poles.The main narrative uniting the MHJP’s surroundings, building and core exhibition is the idyllic myth of Polin which dictates the selection and presenting of information. The story of Polish hosts and Jewish guests that is inherent to the Polin myth establishes inequality and dominance/subjugation as framing principles of a story of majority-minority relations. It also constitutes a mental gag and an instance of emotional blackmail which precludes any rational – analytical and critical – conversation based on historical realities. Furthermore, in practice, it is a part of a pattern of culture which produces – and at the same time legitimizes – violence and exclusion.The article reconstructs the principles governing the Polinization of the history of Jews in Eastern Europe (a term coined by Konrad Matyjaszek). These principles include: emphasizing the Polish over the Jewish lieux de mémoire; presenting the figures and landmarks of importance for both groups through the prism of those aspects which concern the majority group; refraining from problematization of specific phenomena (like Judaism or transboundary character) and from applying to the a longue durée perspective; and decontextualization (e.g., by passing over anti-Semitism – Christian but not only Christian – and its significance for the construction of the majority group’s collective identity, an identity that over time increasingly determined the Jews’ conditions of life, until eventually it determined their fate). In relation to the core exhibition the text discusses such issues as: “last minute” censorship; affirmation of anti-Semitic phantasms (like the Paradisus Iudaerum or Esterka); the abandonment planned – and prepared – part of the exhibition dealing with the period after the regaining of independence by Poland in 1989; presenting numerous events and questions in a way that contradicts the state of research not only known but often arrived at in Poland (a particularly outraging example of this is abstaining from a realistic presentation of the Polish context of the Holocaust in favor of a return to the outdated category of the innocent, or indifferent, Polish bystander to the Holocaust).The stake of this retouched story is the image of Poland and reputation of Poles, that is to say – the complacency of the non-Jewish majority. The price is the mystification of Eastern European Jewish history and the thwarting of the potential for change which arouse as a result of the Jedwabne debate. This potential promised a chance for a revision of culture and a remodelling of social relations in the spirit of equal rights and integrated history. Apart from the period from 1944/45 to 1946, this chance was unprecedented in theJewish-Polish and Polish-Jewish “common history that divides”.  Ambasada Polski w Polsce. Mit Polin w Muzeum Historii Żydów Polskich (MHŻP) jako wzór narracji i model relacji mniejszość-większośćTekst zawiera analizę wystawy głównej MHŻP, architektonicznej postaci gmachu muzeum i przekształceń jego otoczenia jako operacji dokonanych w oraz na przestrzeni będącej znakiem i desygnatem Zagłady. Kontekstem dla obserwowanej deholokaustyzacji opowieści o Holokauście jest postępująca holokaustyzacja opowieści o przeszłości etnicznych Polaków. Narracją główną spajającą otoczenie MHŻP, gmach oraz wystawę główną jest idylliczny mitPolin, który rozstrzyga o selekcji i sposobie prezentowania informacji. Zawarta w nim opowieść o polskich gospodarzach i żydowskich gościach ustanawia nierównoprawność oraz dominację/podporządkowanie jako zasady ramowe opowieści o relacji większość-mniejszość. Stanowi także rodzaj mentalnego knebla i emocjonalnego szantażu, który udaremnia racjonalną – analityczną i krytyczną – rozmowę w kategoriach historycznego konkretu. Ponadto zaś – w praktyce – jest częścią wzoru kultury, który produkuje – i legitymizuje zarazem – przemoc oraz wykluczenie.Artykuł rekonstruuje reguły polinizacji historii Żydów w Europie Wschodniej (termin autorstwa Konrada Matyjaszka). Do reguł tych należą m.in. eksponowanie polskich miejsc pamięci (lieux de mémoire) kosztem żydowskich miejsc pamięci; prezentowanie figur i cezur obopólnie ważnych przez pryzmat tego, co w nich istotne dla grupy większościowej; brak problematyzacji zjawisk specyficznych (jak np. judaizm, transgraniczność) i ujęcia ich w perspektywie długiego trwania; dekonstektualizacja (np. pominięcie antysemityzmu –chrześcijańskiego i nie tylko – oraz jego znaczenia dla konstrukcji zbiorowej tożsamości grupy większościowej, która z biegiem czasu w coraz znaczniejszym stopniu rozstrzygała o warunkach życia Żydów, aż przesądziła o ich losie).W odniesieniu do wystawy głównej tekst porusza sprawę m.in. cenzury last minute; afirmacji antysemickich fantazmatów (jak Paradisus Iudaeorum czy Esterka); rezygnacji z przewidzianej i przygotowanej części ekspozycji dotyczącej okresu po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1989 roku; prezentacji wielu wydarzeń i zagadnień w sposób sprzeczny ze stanem badań nie tylko znanym, ale też niejednokrotnie wypracowanym w Polsce (czego szczególnie bulwersującym przykładem jest odstąpienie od realistycznej prezentacji polskiego kontekstu Zagłady i powrót do zdezaktualizowanej kategorii biernego czy też obojętnego polskiego świadka [bystander] Zagłady).Stawką tak spreparowanej opowieści jest wizerunek Polski i reputacja Polaków, a więc dobre samopoczucie nieżydowskiej większości. Ceną zaś – mistyfikacja historii Żydów Europy Wschodniej oraz zniweczenie potencjału zmiany, który ujawnił się w związku z debatą jedwabieńską. Potencjał ten oznaczał szansę rewizji kultury oraz przebudowy stosunków społecznych w duchu równych praw i historii zintegrowanej. Nie licząc okresu 1944/1945 - 1946, była to szansa bezprecedensowa w żydowsko-polskiej i polsko-żydowskiej „wspólnej historii, która dzieli”. 
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2016, 5
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niezapomniany rok 1942
Autorzy:
Weinberg, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643759.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Soviet deportation
Samarkand
Anders’s Army (7th Division)
anti-Semitism, exclusion, discrimination
bishop Józef Gawlina
Leopold Okulicki
the Weinberg family
the Weindling family
the Zyss family
Poleszuks
Opis:
The unforgotten 1942 Ewa Weinberg relates her story of the deportations of Polish citizens to the USSR in the summer of 1940 and their life in 1942. After the Sikorski-Majski Pact had been signed and Anders‘s Army established, the deportees tried to leave Siberia for Samarkand, Uzbekistan. In Samarkand, it turned out that the category of citizenship is no more valid for the deportees: anti-Semitic acts were very common, but the persecutions were also applied to non-Roman Catholic Christians. Such behaviour was legitimate from the point of view of the majority and their model of society. When trying to get onto the train to Tehran, Weinberg’s friends and relatives (members of the Polish intelligentsia) heard a question: “You’re a nation of merchants and you do not even have a golden ring?”. In consequence, some of the cars left empty, having left stranded some Polish citizens categorised as gudłaje i kacapy (contemptuously: Jews and Russians). Niezapomniany rok 1942Świadectwo Ewy Weinberg dotyczy wywózki obywateli polskich do ZSRR latem 1940 roku i przeżyć roku 1942. Po zawarciu paktu Sikorski-Majski 31 lipca 1941 roku, na wieść o tworzeniu armii gen. Władysława Andersa deportowani przedostają się z Syberii do Samarkandy w Uzbekistanie (ZSRR). Na miejscu okazuje się, że we wspólnocie uchodźców nie obowiązuje kategoria obywatelstwa. Autorka opisuje praktyki antysemickie, a także dyskryminację chrześcijan innych niż rzymscy katolicy, jako zjawisko systemowe i prawomocne z punktu widzenia większościowego modelu kultury polskiej. Bliscy i znajomi autorki, inteligencja polska, przy próbie zajęcia miejsca w pociągu do Teheranu słyszą pytanie: „Taki naród handlowy, a nie ma bodaj obrączek?”. W efekcie część wagonów odjeżdża pusta, pozostawiając na pastwę klimatu, głodu, chorób i terroru stalinowskiego obywateli polskich zakwalifikowanych jako „gudłaje i kacapy”.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2013, 2
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Latający Cyrk im. Kazimierza Wielkiego przedstawia: „Najwęższy dom świata – wydarzenie na skalę globu”. Rekonstrukcja historyczna w 70. rocznicę Akcji Reinhardt
Autorzy:
Janicka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643675.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Keret House
philosemitic violence
symbolic violence
anti-Semitism
"Jewish humour”
stigma
minstrelization
re-enactment
"Jewish place”
Jewish hideouts
margins of the Holocaust
hunt for the Jews (Judenjagd)
Operation Reinhardt (Aktion Reinhardt)
Opis:
Casimir the Great’s Flying Circus presents: ‘The narrowest house in the world – an event on a global scale’. Historical re-enactment on the occasion of the 70th anniversary of the Aktion ReinhardtThe article provides a multifaceted analysis of the Keret House as an artistic installation and a cultural event. The construction is placed in the analytical context of Jeremy Bentham’s panopticon, Le Corbusier’s machine for living, Krzysztof Wodiczko’s Pojazd dla bezdomnych (Vehicle for the Homeless), Big Brother and XTube. Other interpretative contexts are: the history of the Warsaw ghetto, the Aktion Reinhardt as well as the ensemble of issues connected with the third phase of the Holocaust (i.e. “the margins of the Holocaust”): the history of Jewish hideouts, the hunt for the Jews (Judenjagd), the plunder of Jewish mobile and immobile property, the Polish part of the biography of Etgar Keret’s parents. From such a perspective, the Keret House takes the form of a macabre historical re-enactment. The analytical framework comprises Erving Goffman’s stigma theory as well as the history of the attitude of the Polish majority towards the Jewish minority. With increasing frequency, anti-Semitic symbolic violence assumes the form of philosemitic symbolic violence. The poetics of gift and the category of “a Jewish writer with a sense of humour” function as an instrument of blackmail that place the individual subjected to it in a situation with no way-out. In Polish majority culture, the image of Jews as guests, which corresponds to the representation of Poland as home and Poles as hospitable hosts, heirs of the myth of King Casimir the Great, plays the same role. The Keret House proves to be a machine for the reproduction of the Polish majority narrative about the majority attitude of Poles towards Jews, also during the Holocaust. What is at stake within this narrative is the image of Poland and the Poles.[The project was prepared with a financial support of the National Science Centre; decision no DEC-2011/03/B/HS2/05594] Latający Cyrk im. Kazimierza Wielkiego przedstawia: „Najwęższy dom świata – wydarzenie na skalę globu”. Rekonstrukcja historyczna w 70. rocznicę Akcji ReinhardtArtykuł zawiera wieloaspektową analizę Keret House jako instalacji artystycznej i wydarzenia kulturalnego. Obiekt sytuowany jest w kontekście idei panoptikonu Jeremy’ego Benthama, maszyny do mieszkania Le Corbusiera, Pojazdu dla bezdomnych Krzysztofa Wodiczki, Big Brothera czy XTube. Kolejne konteksty interpretacyjne to historia warszawskiego getta, Akcja Reinhardt i zespół problemów związanych z trzecią fazą Zagłady (the margins of the Holocaust): historia żydowskich kryjówek, polowanie na Żydów (Judenjagd), rabunek żydowskich ruchomości i nieruchomości, polska biografia rodziców Etgara Kereta. W tej perspektywie Keret House przybiera postać makabrycznej rekonstrukcji historycznej. Ramy analizy wyznacza teoria piętna Ervinga Goffmana oraz historia stosunku polskiej większości do żydowskiej mniejszości. Antysemicka przemoc symboliczna coraz częściej przybiera postać symbolicznej przemocy filosemickiej. Poetyka daru i kategoria „żydowskiego pisarza z poczuciem humoru” pełnią funkcję narzędzia szantażu, stawiając poddaną mu jednostkę w sytuacji bez wyjścia. Taką samą rolę odgrywa dominujące w polskiej kulturze większościowej wyobrażenie Żydów jako gości, któremu odpowiada obraz Polski jako domu i Polaków jako gościnnych gospodarzy, spadkobierców mitu króla Kazimierza Wielkiego. Keret House okazuje się maszyną do reprodukcji większościowej polskiej opowieści o stosunku Polaków do Żydów, także w okresie Zagłady. Stawką tej opowieści jest wizerunek Polski i Polaków.[Projekt został sfinansowany ze środków Narodowego Centrum Nauki przyznanych na podstawie decyzji numer DEC-2011/03/B/HS2/05594] 
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2013, 2
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies