Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "SOCIALISM" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
The Transformation of Economic Imagery in Croatian Culture in the 1990s
Autorzy:
Kolanović, Maša
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508820.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
capitalism
socialism
economy
culture
Croatia
Opis:
The Transformation of Economic Imagery in Croatian Culture in the 1990sThe article problematizes the relationship between culture and capitalism in creating a specific economic imagery of the 1990s in the Croatian cultural space as part of the post-Yugoslav context. One of the assumptions in analysing the connection between economics, culture and literature is that different political and economic systems (such as socialism or capitalism) always represent a certain type of culture. It is necessary to have a certain type of culture that will introduce and legitimize certain political and economic systems, which inevitably means that at the same time, certain types of cultural practices will also appear that will challenge and question them. The analysis detects processes of intellectual dismantling and transformation of socialism and creating the foundation for a new "moral and affective economy" (Ahmed, Bowles) of capitalism on post-socialist terrain. The author focuses on three "cultural patterns" (Williams) from the sphere of consumer culture, everyday life, scientific, artistic and cultural literature, through which she follows symptomatic traces of creating, negotiating and opposing the hegemonic culture in early 1990s Croatia. Transformacija ekonomskog imaginarija u hrvatskoj kulturi 90-ih godina 20. stoljeća Članak problematizira odnos kulture i kapitalizma u kreiranju specifičnog ekonomskog imaginarija devedesetih godina u hrvatskom kulturnom prostoru kao dijelu postjugoslavenskog prostora. Temeljno polazište rada jest da da različiti politički i ekonomski sustavi (kao što su socijalizam i kapitalizam) uvijek predstavljaju i određeni tip kulture. Nužno je da određen tip kulture uvede i legitimizira određene političke i ekonomske sisteme što znači da se isto tako javiti i one kulturne prakse koje će ih izazvati, propitivati i oponirati im. Analiza detektira procese intelektualne demontaže socijalizma i kreiranje nove ‘’moralne i afektivne ekonomije’’ (Ahmed, Bowles) kapitalizma na postsocijalističkom terenu. Autorica se fokusira na tri ‘’kulturna uzorka’’ (Williams) iz sfere konzumerističke kulture, svakodnevice, znanosti i umjetnosti koja prati simptomatične tragove u kreiranju, pregovaranju i oponiranju hegemonijskoj kulturi u nastajanju ranih devedesetih godina u Hrvatskoj. Transformacja imaginarium ekonomicznego w chorwackiej kulturze lat dziewięćdziesiątych XX wiekuArtykuł problematyzuje relacje między kulturą i kapitalizmem w procesie tworzenia specyficznego ekonomicznego imaginarium lat 90. w chorwackiej przestrzeni kulturowej jako części przestrzeni postjugosłowiańskiej. Głównym punktem wyjścia artykułu jest przekonanie, że różne systemy polityczne i ekonomiczne (jak np. socjalizm i kapitalizm) zawsze reprezentują określony typ kultury. Określony typ kultury jest niezbędny do wprowadzania i legitymizowania tych systemów politycznych i ekonomicznych, a jednocześnie powoduje on pojawienie się takich praktyk kulturowych, które kwestionują go i zaprzeczają mu. Analiza wykrywa procesy intelektualnego demontażu socjalizmu i tworzenia nowej „moralnej ekonomii” (Ahmed, Bowles) kapitalizmu na postsocjalistycznym terenie. Autorka skupia się na trzech „wzorcach kulturowych” (Williams) ze sfery kultury konsumpcyjnej, życia codziennego oraz nauki i sztuki, w których widać symptomatyczne ślady tworzenia, negocjowania i sprzeciwiania się wyłaniającej się hegemonicznej kulturze wczesnych lat 90. w Chorwacji.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2019, 8
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pejzaż narodowy z Leninem w tle. Narodowe wspólnoty wyobrażone w byłym Bloku Wschodnim [National landscape with Lenin in the background. Imagined national communities in the former Eastern Bloc]
Autorzy:
Stańczyk, Xawery
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643823.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
nation
nationalism
identity
everyday life
socialism
community
Opis:
National landscape with Lenin in the background. Imagined national communitiesin the former Eastern BlocThe paper is a critical review of two recently published monographs on the subject of the everyday and banal forms of nationalism in the post-socialist countries of Europe and Asia. The authors of the monographs, drawing on the theories of national identity and nationhood by Benedict Anderson, Ernest Gellner, Eric Hobsbawm, Michael Billig, Michael Skey, Tim Edensor and others, showed their deep understanding of the processes of nation-building, while their ethnographic approach allowed them to gather original and non-obvious data on everyday practices and discourses by which citizens of the post-socialist countries reproduce and reconstruct their identities. However, both volumes display some shortcomings resulting from their renditions of the historical background, including the ethnic policies of the socialist states, as well as from constraints of the Western liberal perspective as applied to the social reality of the former Eastern Bloc. Pejzaż narodowy z Leninem w tle. Narodowe wspólnoty wyobrażone w byłym Bloku WschodnimCelem artykułu jest krytyczna recenzja dwóch opublikowanych ostatnio monografii na temat codziennych, banalnych form nacjonalizmu w krajach postsocjalistycznych Europy i Azji. Autorzy obu monografii, bazując na teoriach narodu i tożsamości narodowej Benedicta Andersona, Ernesta Gellnera, Erica Hobsbawma, Michaela Billiga, Michaela Skeya, Tima Edensora i innych badaczy, wykazali się głębokim zrozumieniem procesów konstruowania narodu, natomiast dzięki przeprowadzeniu badań etnograficznych zebrali oryginalny i nieoczywisty materiał dotyczący codziennych praktyk i dyskursów, poprzez które obywatele krajów postsocjalistycznych reprodukują i rekonstruują swoje tożsamości. Jednak oba tomy wykazują pewne mankamenty wynikające z ukazania zjawisk na skromnym tle historycznym, chociażby w kwestii polityk etnicznych państw socjalistycznych, jak również ograniczenia związane z nakładaniem liberalnej perspektywy zachodniej na realia społeczne byłego Bloku Wschodniego.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2018, 7
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Widmo krąży po Europie. Korczulańska Szkoła Letnia jako wyspa wolnego myślenia i przestrzeń dialogu
Autorzy:
Wróblewska-Trochimiuk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677696.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Korčulanska Ljetna Škola
Praxis
Socialism
Yugoslavia
cultural transfer
Opis:
A spectre is haunting Europe: The Korčula Summer School as a freethinking island and space for dialogue The Korčula Summer School and the journal Praxis associated with it occupy an important place on the map of Yugoslav intellectual history in the nineteen-sixties and seventies. Philosophers, sociologists and representatives of other professions considered the issues of Socialism, revolution, the idea of self-government. These direct contacts with Western intellectuals were not only an important contribution to the Yugoslav philosophical thought, but also constituted an input to the contemporary Western intellectual life.The aim of the article is to present the complex inter-institutional and interpersonal network by which the Yugoslav achievements of the so-called Praxis group became part of the European heritage. In this way, studying wandering ideas shows the Yugoslav culture to be not only receptive, but also creative and innovative. Widmo krąży po Europie. Korczulańska Szkoła Letnia jako wyspa wolnego myślenia i przestrzeń dialogu Na mapie jugosłowiańskiej historii intelektualnej istotne miejsce zajmują Korczulańska Szkoła Letnia (Korčulanska ljetna škola) i związane z nią czasopismo „Praxis”. W ich ramach filozofowie i socjologowie, a także przedstawiciele innych profesji, w latach 60. i 70. XX wieku podejmowali refleksję nad zagadnieniem socjalizmu, rewolucji, idei samorządności. Ożywione kontakty z zachodnimi intelektualistami stanowiły nie tylko istotny wkład w lokalną myśl intelektualną, ale także promieniowały na świat zachodni, gdzie również były dyskutowane i rozwijane.Celem artykułu jest zaprezentowanie licznych i skomplikowanych sieci międzyinstytucjonalnych i międzyludzkich, dzięki którym jugosłowiański dorobek filozoficzny tzw. grupy Praxis, stał się częścią dziedzictwa europejskiego. W ten sposób badanie idei wędrownych pokazuje, że kultura jugosłowiańska miała nie tylko charakter receptywny, ale także generowała idee istotne dla Europy Zachodniej.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2017, 17
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heritage of Liminality: Remnants of the Military in the Istrian City of Pula in the Aftermath of Yugoslav Socialism
Dziedzictwo liminalności: znaki obecności wojska w Puli na Istrii po upadku jugosłowiańskiego socjalizmu
Autorzy:
Petrović, Tanja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339664.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Pula
wojsko
liminalność
dziedzictwo
socjalizm
military
liminality
heritage
socialism
Opis:
This article is devoted to the meanings of the liminality that shaped the (self-) perception of the Croatian city of Pula and came as a result of the long-term presence of the military (and heavy industry) in the city. The study discusses the modalities of cohabitation of the Yugoslav People’s Army and the citizens of Pula, who lived together, interacted, and shaped each other during the period of Yugoslav socialism, and highlights the consequences of this mutual shaping in the aftermath of the Yugoslav socialist project. In the ongoing process of Pula’s contentious urban transformation, in which several military and industrial facilities, complexes, and areas still wait for their new functions and new owners, the city’s military nature and liminality have been identified as a problem by authorities and policy makers: they see the material and immaterial traces of the presence of the military in the city as an “unwanted heritage”. In opposition to the view that Pula’s military (and industrial) heritage is a problem to be overcome/eliminated, the article argues for a more inclusive approach that would acknowledge the fact that this heritage is perceived by citizens as closely related to their city’s multicultural and working-class tradition, and that would recognize its potential to produce meanings, values, histories, and memories.
Artykuł porusza kwestię liminalności w znacznym stopniu kształtującą (auto)percepcję miasta Pula w Chorwacji, co jest skutkiem wieloletniej obecności wojska (i przemysłu ciężkiego) w tym mieście. W tekście omawiam kwestię współdzielenia przestrzeni miejskiej w okresie jugosłowiańskiego socjalizmu przez Jugosłowiańską Armię Ludową i mieszkańców miasta, analizuję również skutki owej kohabitacji i współpracy widoczne w okresie po upadku jugosłowiańskiego projektu socjalistycznego. W trakcie wciąż trwającego ambiwalentnego procesu transformacji przestrzeni miejskiej Puli wiele obiektów, kompleksów i miejsc militarnych oraz przemysłowych oczekuje na zmianę przeznaczenia i nowych właścicieli, tymczasem władze miejskie oraz twórcy polityki miejskiej za podstawowy problem uznają „wojskową” tożsamość miasta i jej liminalność: materialne i niematerialne ślady obecności armii w mieście określane są jako „niechciane dziedzictwo”. Wbrew powszechnemu traktowaniu owego dziedzictwa jako problemu do rozwiązania, w swoim artykule wybieram podejście bardziej otwarte, które uwzględnia zdanie mieszkańców Puli wpisujących je w wielokulturową i robotniczą tożsamość miasta; staram się również podkreślić jego potencjał w procesie wytwarzania znaczeń, wartości, historii i pamięci.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2021, 10; 1-21
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gorycz zatrzymanego czasu. "Mirra, kadzidło i złoto"
Autorzy:
Pająk, Patrycjusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677589.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Ante Babaja
Croatian cinema
communism
real socialism
Catholicism
tradition
Opis:
The bitterness of suspended time. "Gold, Frankincense and Myrrh" This article discusses the Croatian film "Gold, Frankincense and Myrrh", directed by Ante Babaja (1971). The film is a response to the unrealised vision of a communist utopia. It is set on a Dalmatian island during the era of real socialism. According to communist propaganda, real socialism is the fulfilled utopia, meaning the end of history. In Babaja’s interpretation, the end of history does not involve the victory of communism, but rather its defeat and the return of Catholic tradition as the only unquestionable value making sluggish, socialist everyday life possible to accept, since it gives sense and order to an axiologically degraded and alienated world.In this insular world, it is the traditional past and not the communist future which becomes an eternal present. Remaining outside of time among the relics of tradition is the only option in a situation where communist progress fails to produce the desired results. Tradition does not promise a new wonderful world and does not fix the current world, but it ensures balance between its contradictions. This situation leads to bitterness, since accepting it requires the acceptance of its dark side. The ironic attitude towards the Catholic tradition which is predominant in the first half of the film, turns into bitter affirmation of tradition in the second. Gorycz zatrzymanego czasu. "Mirra, kadzidło i złoto"Artykuł poświęcony jest chorwackiemu filmowi "Mirra, kadzidło i złoto", wyreżyserowanemu przez Ante Babaję w 1971 roku. Film stanowi odpowiedź na niespełnioną wizję utopii komunistycznej. Jego akcja rozgrywa się na dalmatyńskiej wyspie w okresie realnego socjalizmu. Wedle komunistycznej propagandy realny socjalizm to urzeczywistniona utopia, co oznacza, że historia się skończyła. W interpretacji Babai koniec historii nie wiąże się ze zwycięstwem komunizmu, lecz z jego klęską i powrotem tradycji katolickiej, która okazuje się jedyną niekwestionowaną wartością, ponieważ gnuśną, socjalistyczną codzienność czyni możliwą do zaakceptowania. Zapewnia poczucie istnienia jakiegoś porządku i sensu w świecie aksjologicznie zdegradowanym i wyobcowanym.W wyspiarskim świecie to nie przyszłość, ale przeszłość staje się wieczną teraźniejszością. Trwanie poza czasem pośród reliktów tradycji jest jedynym wyjściem w sytuacji, w której komunistyczny postęp nie przynosi pożądanych rezultatów. Tradycja nie obiecuje nowego wspaniałego świata ani nie naprawia świata zastanego, ale zapewnia równowagę między rozdzierającymi go sprzecznościami. Ten stan rzeczy wywołuje gorycz, ponieważ jego akceptacja oznacza też konieczność akceptacji jego mrocznej strony. Przeważająca w pierwszej połowie filmu ironiczna postawa wobec tradycji katolickiej w jego drugiej połowie przechodzi w gorzką afirmację tej tradycji.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2014, 14
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„В името на Кирил и Методий“. Кирило-методиевската идея и социалистическата пропаганда
Autorzy:
Найденова [Naĭdenova], Десислава [Desislava]
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677890.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Cyril and Methodius
Slavic alphabet
nationalism
Bulgaria
socialism
Communist Party
Opis:
“In the name of Cyril and Methodius”: The Cyrillo-Methodian idea and the socialist propagandaThe paper aims to describe and analyze the dynamics of transformation undergone by the symbolism of the Cyrillo-Methodian oeuvre in the socialist propaganda in Bulgaria. The work and lives of the two saints represent the different national paradigms and state priorities before and after 1944. In the years from 1878 to 1944, St. Cyril and Methodius became a symbol of Bulgarian national identity. They were used in political propaganda to justify the Bulgarian territorial claims in the Balkans in an attempt to achieve the national ideal. On the contrary, after the socialist propaganda during the years of World War II, the Cyrillo-Methodian work became a symbol of Slavic unity and solidarity with the Soviet Union. The idea of Cyril and Methodius as a symbol of internationalism and fraternal unity of the Slavic peoples was developed by socialist propaganda in the years after 1944 and has in fact dominated the scientific interpretations of their work from that time on.The paper is based on unpublished communist addresses from the feast of St. Cyril and Methodius in 1942 and 1943 and other documents from the Central State Archives in Sofia and the Scientific Archives of the Bulgarian Academy of Sciences. „W imię Cyryla i Metodego”. Idea cyrylometodejska i propaganda socjalistyczna Celem artykułu są opis i analiza dynamiki transformacji symboliki misji cyrylometodejskiego w propagandzie socjalistycznej w Bułgarii. Dzieło i życie śś. Cyryla i Metodego wpisują się w różne paradygmaty narodowe i priorytety państwowe przed i po roku 1944. W okresie od 1878 do 1944 roku stali się oni symbolem bułgarskiej tożsamości narodowej. Ich figury są używane w propagandzie politycznej, aby uzasadnić bułgarskie pretensje terytorialne na Bałkanach w dążeniu do osiągniecia narodowego ideału. Natomiast w wyniku propagandy socjalistycznej w czasie II wojny światowej dzieło Braci Sołuńskich staje się symbolem Słowiańszczyzny i solidarności ze Związkiem Radzieckim. Idea cyrylometodejska jako symbol internacjonalizmu i braterskiej jedności z narodami słowiańskimi zostaje rozwinięta w propagandzie socjalistycznej po 1944 roku. Dominuje ona też w interpretacjach naukowych z tego okresu.Artykuł powstał w oparciu o niepublikowane przemowy komunistyczne z okazji święta śś. Cyryla i Metodego w roku 1942 i 1943 oraz inne dokumenty z Centralnego Archiwum Państwowego w Sofii i Archiwum Naukowego Bułgarskiej Akademii Nauk.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2017, 17
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczny obraz czeskiego blokowiska w wybranych filmach z epoki socjalizmu
The Social Image of the Czech Housing Estate in Selected Films from the Socialist Era
Autorzy:
Zygmunt, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44933299.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
film
blokowisko
przestrzeń
socjalizm
modernizm
komfort
housing estate
space
socialism
modernism
comfort
Opis:
The article concerns the representation of the space of Czech housing estates in selected films from the socialist era: Domy z panelů [Prefabricated Houses] (Jiří Menzel, 1959), Moderní byt [Modern House] (Jan Moravec, 1971) and Panelstory [Prefab Story] (Věra Chytilová, 1979). The films are analysed taking into account the tools of the semiotics of the artistic text, the sociology of habitation (with a particular emphasis on the issue of comfort) and the concept of using space, described by Michel de Certeau. The point of departure of the study are the realities of Czech housing construction in the years 1956–1989. The article aims is to show how the directors used cinematic techniques to create an image of life in a socialist housing estate.
Artykuł jest poświęcony tematyce prezentacji przestrzeni czeskich osiedli mieszkaniowych w wybranych filmach z epoki socjalizmu: Domy z panelů [Domy z wielkiej płyty] (Jiří Menzel, 1959), Moderní byt [Nowoczesne mieszkanie] (Jan Moravec, 1971) oraz Panelstory [Opowieść z wielkiej płyty] (Věra Chytilová, 1979). Filmy są analizowane z uwzględnieniem narzędzi semiotyki tekstu artystycznego, socjologii zamieszkiwania (ze szczególnym uwzględnieniem kwestii komfortu) oraz koncepcji korzystania z przestrzeni, opisanej przez Michela de Certeau. Punktem wyjścia rozważań autora są realia czeskiego budownictwa mieszkaniowego w latach 1956–1989. Tekst ma na celu pokazanie, w jaki sposób reżyserzy tworzyli za pomocą technik filmowych obraz życia na socjalistycznym osiedlu.
Źródło:
Adeptus; 2023, 20
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Jewish Community and Antisemitism in the Kingdom of Serbs, Croats and Slovenes/Yugoslavia 1918-1941
Społeczność żydowska i antysemityzm w Królestwie Serbów, Chorwatów i Słoweńców/Jugosławii 1918-1941
Autorzy:
Koljanin, Milan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339643.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Jugosławia
Żydzi
tożsamość
lojalność
antysemityzm
tradycja
narodowy socjalizm
druga wojna światowa
Yugoslavia
Jews
identity
loyalty
antisemitism
tradition
National Socialism
World War II
Opis:
The Jews in the Kingdom of Serbs, Croats and Slovenes/Yugoslavia made up about 0.5 percent of the total population. The new national framework provided the ability to accept the new state and national idea, but also gave impetus to strengthening their own identity embodied in Jewish nationalism, Zionism. Jews adapted to the new political circumstances relatively quickly and without major turmoil, at least as a whole. A liberal political foundation enabled the Jews to identify relatively easily with the new state. However, over a shorter or longer period, there were earlier national identifications as well. The spread and acceptance of antisemitism in Yugoslavia was affected by different traditions of the  attitude towards the Jews in the political culture, political relations in the country and international circumstances. These factors were cumulative, although international circumstances certainly had a crucial impact, especially the coming to power of National Socialists in Germany. The manifestation of antisemitism in Yugoslavia can be divided into three main periods: 1918-1933, from the establishment of the Yugoslav state to the intensification of antisemitic propaganda, 1934-1938, from the intensification of antisemitic propaganda to the start of Jews’ conditioned loyalty, and 1939-1941, from the start of Jews’ conditioned loyalty to the Axis powers’ invasion of Yugoslavia in April 1941. Hostility towards Jews was manifested much more strongly in the Habsburg Monarchy than in the Kingdom of Serbia. Therefore, the new state in the former monarchy territories inherited latent and sometimes open antisemitism. The spread of antisemitic propaganda and legislation in Yugoslavia should be associated with the state leaders’ attempts to find a modus vivendi with the totalitarian revisionist neighbors, primarily Germany. As a result, in early October 1940 the government adopted two anti-Jewish decrees. The destruction of the Yugoslav state in April 1941 heralded the beginning of the Holocaust there.
Żydzi w Królestwie Jugosławii stanowili około pół procenta całej populacji. Nowe ramy narodowe dały im możliwość zaakceptowania nowego państwa i idei narodowej, ale jednocześnie wytworzyły impuls do umocnienia własnej tożsamości ucieleśnionej w żydowskim nacjonalizmie, syjonizmie. Żydzi, jeśli się patrzy całościowo, stosunkowo szybko i bez większych wstrząsów przystosowali się do nowych okoliczności politycznych. Liberalne podstawy polityczne sprawiły, że utożsamienie Żydów z nowym państwem było stosunkowo łatwe. Jednak przez krótszy lub dłuższy okres istniały wcześniejsze identyfikacje narodowe. Na rozprzestrzenianie się i akceptację antysemityzmu w Jugosławii miały wpływ kultura polityczna, stosunki polityczne w kraju oraz uwarunkowania międzynarodowe. Czynniki te działały łącznie, ale z pewnością kluczowe były okoliczności międzynarodowe. Chodzi tu przede wszystkim o dojście do władzy narodowych socjalistów w Niemczech. Manifestację antysemityzmu w Jugosławii można podzielić na trzy okresy: 1918-1933, od powstania państwa jugosłowiańskiego do wzmocnienia propagandy antysemickiej; 1933-1938, od wzmocnienia propagandy antysemickiej do początków warunkowania lojalności Żydów; oraz 1939-1941, od momentu warunkowania lojalności Żydów do ataku państw Osi na Jugosławię w kwietniu 1941 r. Wrogość wobec Żydów była znacznie silniejsza w Monarchii Habsburskiej niż w Królestwie Serbii. Dlatego nowe państwo odziedziczyło przejawy ukrytego, a niekiedy otwartego antysemityzmu na terenach dawnej monarchii. Rozprzestrzenianie się propagandy antysemickiej w Jugosławii i ustawodawstwo należy wiązać z próbą ustanowienia przez kierownictwo państwa modus vivendi z totalitarnymi rewizjonistycznymi sąsiadami, przede wszystkim z narodowosocjalistycznymi Niemcami. W rezultacie na początku października 1940 r. rząd przyjął dwa antyżydowskie dekrety. Zniszczenie państwa jugosłowiańskiego w kwietniu 1941 roku oznaczało jednocześnie początek w nim Holokaustu.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2020, 9; 139-152
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies