Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "O." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 95
Tytuł:
Remarks on the genera Ophthalmidium and Palaeomiliolina (Foraminiferida)
Uwagi o rodzajach Ophthalmidium i Palaeomiliolina (Foraminiferida)
Primechanija na temu Foramihifer roda Ophthalmidium i roda Palaeomiliolina
Autorzy:
Pazdro, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22180.pdf
Data publikacji:
1972
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1972, 17, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Foraminifera from the Lower and Middle Triassic of Poland
Otwornice dolnego i środkowego traisu Polski pozakarpackiej
Foraminifery nizhnego i srednego triasa vnekarpatskojj Polshi
Autorzy:
Styk, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20652.pdf
Data publikacji:
1975
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1975, 20, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lower Kimmeridgian Ostracoda from the NW Border of the Holy Cross Mountains, Poland
Małżoraczki dolnego kimerydu z NW obrzeżenia Gór Świętokrzyskich, Polska
Ostrakody nizhnego kimeridzha v severo-zapadnom obramlenii Sventokshiskikh Gor (Polsha)
Autorzy:
Bielecka, W.
Blaszyk, J.
Styk, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20255.pdf
Data publikacji:
1976
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1976, 21, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of paleontological data in testing homology by congruence
Autorzy:
Rieppel, O
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21657.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
ptaki
ssaki
skamienialosci
filogeneza
paleontologia
homologia
Opis:
With homology being defined as shared similarity due to common ancestry, any initial perception of similarity (or relative invariance) among organisms may be treated as a conjecture of homology to be tested by congruence. The phylogenetic information content is therefore not with the character itself, but lies in the relation of any one character to all others known. The "principle of total evidence" thus emerges as a logical corollary of the distinction of homology and homoplasy, the most severe test of homology involving all known characters in the search for the globally most congruent pattern. In a study combining fossil and extant organisms, however, the issue of missing characters raises the question of implicit a priori weighting, because some sources for characters (soft anatomy, molecular, physiological, behavioral) remain unknown in fossils. The issue of missing data in fossils requires further study before the potential impact of fossils on a classification based on extant organisms can be properly assessed.
Jeśli zdefiniuje się homologię jako podobieństwo wynikające ze wspólnego pochodzenia, każde zauważalne podobieństwo może być traktowane jako domniemanie homologii, które można poddać testowi zgodności. Przebieg filogenezy wywodzi się nie z samej cechy lecz z jej stosunku do innych znanych cech. Zasada pełności danych pojawia się jako logiczna konsekwencja rozróżnienia homologii i homoplazji. Test homologii obejmujący wszystkie znane cechy, zmierzający do odnalezienia najbardziej zgodnego ich rozkładu, jest więc testem najostrzejszym. Kiedy analizie poddaje się zbiory danych o kopalnych i dzisiejszych organizmach pojawia się problem nieznanych cech (nie zachowanych w stanie kopalnym) pociągający za sobą konieczność wstępnego wartościowania cech.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1993, 38, 3-4; 295-302
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Early Eocene mimotonids of Kyrgyzstan and the problem of Mixodontia
Autorzy:
Averianov, A O
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20496.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
zeby
ssaki
skamienialosci
zuchwa
przedtrzonowce
cechy morfologiczne
paleontologia
eocen
Mimotonidae
zeby policzkowe
anatomia zwierzat
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1994, 39, 4; 393-411
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
First Jurassic mammals from Kyrgyzstan
Autorzy:
Nessov, L A
Kielan-Jaworowska, Z.
Hurum, J.H.
Averianov, A.O.
Fedorov, P.V.
Potapov, D.O.
Froyland, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21388.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
docodont ulna
Docodonta
mammal
fossil
Kyrgyzstan
Jurassic mammal
right ulna
reptilian tooth
mammalian incisor
mammalian ulna
sediment
Mesozoic mammal
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1994, 39, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Concentrations of Silurian nautiloid cephalopods from Russia and Kazakhstan
Autorzy:
Bogolepova, O K
Holland, C H
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22316.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Cephalopoda
cephalopod
Silurian
concentration
Russia
living population
Kazakhstan
paleontology
nautiloid cephalopod
Opis:
Silurian cephalopod limestones known from northern Asia are usually singular beds or horizons of nodules. They range in their taphonomic character from the Mojero river type, with postmortem concentration from rich living populations by relatively gentle bottom currents into a submarine low, to that of the Karabutak Formation of the South Urals, where there has been concentration by strong wave or current action.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1995, 40, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New Late Cretaceous mammals of southern Kazakhstan
Autorzy:
Averianov, A O
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23289.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna
mammal
Cretaceous
Mammalia
Mongolia
Deltatheridium nessovi
morphology
Kazakhstan
Multituberculata
multituberculate mammal
paleontology
Opis:
Mammalian remains from the lower part of the Darbasa Formation (lower Campanian) at the 'Grey Mesa' locality in the Alymtau Range, southern Kazakhstan, are described. They include ?Bulganbaatar sp. (Multituberculata), Deltatheridium nessovi, sp. n. (Deltatheroida), and four eutherians: an undeterminated ?otlestid kennalestoid (?Otlestidae), ?Alymlestes sp. (Zalambdalestidae), ?Aspanlestes sp. (Zhelestidae), and an undeterminated eutherian. This new Cretaceous fauna is most similar to that from the Djadokhta Formation in Mongolia and may tentatively confirm an early Campanian age for the latter.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Albanerpetontid amphibians from the Upper Cretaceous of Middle Asia
Plazy z rodziny Albanerpetontidae z gornej kredy Azji Srodkowej
Autorzy:
Gardner, J D
Averianov, A O
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20615.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Albanerpetontidae
fauna kopalna
albanerpetodonty
Celtedens
kreda
zuchwa
Albanerpeton
Uzbekistan
paleontologia
plazy
Azja Srodkowa
Opis:
We review the fossil record of Asian albanerpetontids. The three dentaries previously attributed to the two species of Nukusurus Nessov, 1981 (lower Cenomanian and Coniacian, Uzbekistan) are from albanerpetontids, but none are distinctive below the familial level. We thus designate the names Nukusurus, N. insuetus Nessov, 1981, and N. sodalis Nessov, 1997 as nomina dubia within the Albanerpetontidae. Two dentaries (lower Cenomanian, Uzbekistan) described herein for the first time supplement the known record of Asian albanerpetontids. The holotype atlas and only specimen of the supposed albanerpetontid Bishara backa Nessov, 1997 (upper Santonian-?Campanian, Kazakhstan) is shown to be from a salamander, not an albanerpetontid. Our study recognizes Albanerpeton (Cretaceous-Miocene, North America and Europe) and Celtedens (Middle Jurassic-Lower Cretaceous, Europe) as the only valid albanerpetontid genera. Limited evidence favors one or more dispersals from Europe or Norttr America to Asia in the medial Cretaceous as the major biogeographic event in the history of Asian albanerpetontids.
Rewizja azjatyckiego zapisu kopalnego albanerpetontydów pozwoliła potwierdzić obecność tej grupy na podstawie dwóch żuchw z dolnego cenomanu Uzbekistanu, opisanych tu po raz pierwszy, oraz trzech okazów opisanych wcześniej przez Nesowa z dolnego cenomanu i koniaku Uzbekistanu. Materiał nie wykazuje jednak cech diagnostycznych pozwalających go określić poniżej szczebla rodzajowego. Dlatego nazwy Nukusurus, N. insuetus Nessov, 1981 i N. sodalis Nessov, 1997 wypada uznać za nomina dubia. Holotyp domniemanego albanerpetontyda Bishara backa Nessov, 1997 (górny santon-?kampan Kazachstanu) - pojedynczy dźwigacz - należy natomiast do salamandry, a nie albanerpetontyda. Tak więc jedynymi ważnymi rodzajami albanerpetontydów pozostają Albanerpeton (kreda-miocen, Ameryka Północna i Europa) oraz Celtedens (środkowa jura-dolna kreda, Europa). Na podstawie ograniczonego materiału kopalnego można przypuszczać, że w połowie kredy doszło do jednorazowego lub kilkakrotnego zasiedlenia Azji przez albanerpetontydy z Europy lub Ameryki Północnej.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 3; 453-476
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Late Viruan [Caradoc] polychaete jaws from North Estonia and the St.Petersburg region
Karadockie aparaty szczekowe wieloszczetow z polnocnej Estonii i regionu Petersburga
Autorzy:
Hints, O
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21131.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
Estonioprion
nowe gatunki
aparat szczekowy
Incisiprion
wiruan
szczeki
Estonia polnocna
szelf wapienny
karadok
wieloszczety
Eunicidae
ordowik
Petersburg
paleontologia
Opis:
An abundant, diverse and well-preserved fauna of jaw-bearing polychaetes (Annelida, Polychaeta, Eunicida) was recovered from the late Viruan (Caradoc) of eight borehole sections in North Estonia and the St. Petersburg region. Altogether 46 species are encountered. Two new genera, Incisipnon with type species I. incisus (Kielan-Jaworowska, 1966) and Estonioprion with type species E. maennili sp. n., and five new species (Incisiprion edentulus, Polychaetura kielanae, Ramphoprion bialatus, Ramphoprion peterburgensis, Estonioprion maennili) are introduced. In addition 17 new species are described under open nomenclature. The taxonomy is based on jaw apparatuses, fused or reconstructed ones. Many species found in Estonia have been previously described from the erratic boulders of Poland. The studied polychaete fauna was confined to the North Estonian Confacies, a shallow-water carbonate shelf, which constituted favourable habitats for Ordovician polychaete worms. The stratigraphical ranges of many prevalent polychaete species exceed the interval studied. However, a few species seem to be restricted to particular horizons and may be useful for stratigraphy. Polychaete assemblages of certain time intervals, characterized by very steady species composition and relative frequencies of different taxa, were spatially widespread within the North Estonian Confacies. Based on the changes in the assemblages, some stratigraphical levels, like the boundary beds of the Idavere and Jõhvi stages, can be traced within the study area. The jawed polychaete faunas of Baltica and Laurentia probably had several species in common during the Caradoc.
Z osadów późnego wiruanu (karadok) z ośmiu wierceń na obszarze półocnej Estonii i z regionu Petersburga wydobyto liczne dobrze zachowane aparaty szczękowe wieloszczetów z rodziny Eunicidae. Ogółem oznaczono 46 gatunków wieloszczetów. Wyróżniono dwa nowe rodzaje: Incisiprion, z gatunkiem typowym I. incisus (Kielan-Jaworowska, 1966) i Estonioprion, z gatunkiem typowym E. maennili sp. n. Opisano tez pięć nowych gatunków: Incisiprion edentulus, Polychaetura kielanae, Ramphoprion bialatus, Ramphoprion peterburgensis i Estonioprion maennili. Ponadto w nomenklaturze otwartej opisano 17 nowych gatunków. Systematykę oparto na aparatach złożonych z kilku szczęk, lub zrekonstruowanych na podstawie izolowanych szczęk. Liczne gatunki znalezione w Estonii były poprzednio opisane z ordowickich głazów narzutowych Polski. Badana fauna wieloszczetów występuje w Estonii na obszarze wapiennego szelfu, na którym w ordowiku panowaly korzystne warunki dla rozwoju tej grupy. Zasięgi stratygraficzne wielu badanych gatunków przekraczają interwał, z którego pochodzi badana fauna. Jednakże niektóre gatunki wydają się być ograniczone do określonych poziomów i mogą być użyteczne dla stratygrafii. Na podstawie zmian w zespołach wieloszczetów w poszczególnych poziomach karadoku, w pracy tej wyróżniono pewne poziomy stratygraficzne oparte na wieloszczetach, jak, np. warstwy przejściowe między piętrami Idavere i Jõhvi. Wiele gatunków wieloszczetów w karadoku było zapewne wspólnych dla regionu Bałtyckiego i Kanady.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 3; 471-516
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Regulation of astogeny in halysitid tabulates
Kontrola astogenezy u halysitidow
Autorzy:
Hammer, O
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22521.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
gabki kopalne
sylur
Tabulata
taksonomia
Halysitidae
halysitidy
ordowik
tabulaty
kolonie zwierzece
korale
paleontologia
ostogeneza
Opis:
The question of whether branching and budding in halysitid tabulate corals was regulated by the availability of nutrients or exposure to waste products is important for taxonomy. Moreover, such regulation could have implications for paleoenvironmental interpretation. Although the statistical and morphological evidence presented here is not unequivocal, it is suggested as a working hypothesis that halysitid astogeny was indeed regulated. This would be in accordance with current theories on the growth of Recent corals and sponges. The simulation results are used to reevaluate functional advantages of the regulation of the halysitid colony.
Jednym z ważniejszych problemów w badaniach taksonomicznych tabulatów, w tym rozważanych w niniejszej pracy halysitidów, jest stwierdzenie, czy na wzrost ich kolonii (astogenezę), a w szczególności rozgałęzianie i pączkowanie koralitów, miały wpływ czynniki zewnętrzne, takie jak dostępność pokarmu, czy przebywaniew strefie oddziaływania własnych produktów przemiany materii. Potwierdzenie takiego wpływu mogłoby mieć także znaczenie dla interpretacji paleośrodowiskowych. Przedstawione w pracy dane statystyczne i morfologiczne nie zezwalają na jednonaczne rozstrzygnięcie problemu, jednak sugerują, że astogeneza halysitidów była rzeczywiście kontrolowana przez jakieś czynniki zewnętrzne. Pozostaje to w zgodzie z obecnymi hipotezami na temat wzrostu współczesnych korali i gąbek. W pracy przedyskutowano również potencjalne korzyści funkcjonalne, jakie dla halysitidów miała kontrola kształtu ich kolonii przez czynniki zewnętrzne.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 4; 635-651
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chitinozoans from the Middle Ordovician [Darriwilian] Goldwyer and Nita formations, Canning Basin [Western Australia]
Chitinozoa ze srodkowoordowickich formacji Golwyer i Nita w basenie Canning [Australia Zachodnia]
Autorzy:
Winchester-Seeto, T
Foster, C
O'Leary, T
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20059.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Cyathochitina jenkinsi
Australia Zachodnia
taksonomia
Cyathochitina hunderumensis
Linochitina pissotensis
Chitinozoa
Conochitina kryos
formacja Golwyer
paleobiogeografia
Laufeldochitina clavata
Belonechitina chydaea
Calpichitina windjana
ordowik
Belonechitina vibrissa
paleontologia
formacja Nita
Opis:
Chitinozoans from seven cores in the Middle Ordovician upper Goldwyer and Nita formations are documented, and three assemblages are delineated. Six out of twelve species found in the Canning Basin, in eastern Gondwana, are also found in Laurentia, confirming the close relationship between chitinozoans in the two palaeocontinents. The assemblages correlate with Zone 05 of Combaz & Peniguel, and the undefined zone immediately overlying the Cyathochitina jenkinsi Zone in the biozonation designed for Laurentia. The relationship between contemporaneous assemblages in Baltica, Avalonia and the northern Gondwana Domain is discussed with a small number of species in common with Baltica and Avalonia, and no definite links with northern Gondwana. Two new species Calpichitina windjana, and Belonechitina vibrissa are described.
Omówiono Chitinozoa ze środkowoordowickich odcinków siedmiu rdzeni wiertniczych obejmujących strop formacji Goldwyer i formacji Nita z basenu Canning w Australii Zachodniej i zaliczono je do trzech zespołów. Stwierdzono ich użyteczność do wewnątrzbasenowej korealcji warstw darriwilianu (lanwirn). Sześć z dwunastu gatunków basenu Canning należącego do wschodniej Gondwany znanych jest także z Laurencji/Spitsbergenu (z wyłączeniem kosmopolitycznego gatunku B. micracantha), co potwierdza bliskie pokrewieństwa fauny chitinozoowej obu prakontynentów i wskazuje na możliwość zastosowania regionalnego podziału na biopoziomy z Laurencji również w odniesieniu do środkowego ordowiku Australii. Badania Chitinozoa z ordowiku Australii są wciąż nieliczne i ograniczone do basenów Canning i Georgina. Obok przedstawienia dokumentacji taksonomicznej odniesiono również obecne badania i nowoopisane zespoły do najobszerniejszego opracowania ordowickich Chitinozoa z basenu Canning z czterech wierceń obejmujących formacje Nambeet, Willara i Goldwyer (Combaz & Peniguel 1972). Opisane w niniejszej pracy zespoły można skorelować z tymi z poziomu 05 w basenie Canning (Combaz & Peninguel 1972). Największe podobieństwo wykazują opisane zespoły z górnej części formacji Goldwyer i formacji Nita do zespołów Chitinozoa z darriwilianu Kanady i mogą być korelowane z poziomem "niezdefiniowanym" bezpośrednio nadległym nad poziomem Cyathochitina jenkinsi w podziale stosowanym dla Laurencji, zaś w podziale przyjętym dla Gondwany, można je korelować z poziomem Laufeldochitina clavata lub Linochitina pissotensis. Spośród dwunastu gatunków opisanych z basenu Canning, dwa (Calpichitina windjana sp. n. =?Desmochijina complanata i Cyathochitina hunderumensis), a być może i trzeci (Belonechitina chydaea) znane są także z równowiekowych skał Baltiki i Avalonii, zaś jeden gatunek (Conochitina kryos) prawdopodobnie występuje również w Chinach. Nie stwierdzono wyraźnych powiązań z równowiekowymi zespołami północnej Gondwany. Wyniki paleobiogeograficznych badań autorów są zgodne z wynikami badań Achab et al. (1992) i wskazując, że zespoły środkowoordowickich Chitinozoa z Australii są najblizsze laurentyjskim, dobrze potwierdzają zależność rozmieszczenia gatunków Chitinozoa od szerokości geograficznej. Również związki pomiędzy równowiekowymi zespołami Baltiki, Avalonii i północnej Gondwany są zgodne z paleogeograficznymi rekonstrukcjami rozmieszczenia kontynentów w środkowym ordowiku (darriwilian), które umiejscawiają Laurencję i Australię w niskich szerokościach, Baltikę i Avalonię w średnich, a północną Gondwanę w pobliżu bieguna południowego. Opisano dwa nowe gatunki Calpichitina windjana i Belonechitina vibrissa.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2000, 45, 3; 271-300
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spatial organization of tubercles and terrace lines in Paradoxides forchhammeri - evidence of lateral inhibition
Organizacja przestrzenna guzkow i linii pancerza trylobita Paradoxides forchhammeri swiadczy o inhibicji bocznej
Autorzy:
Hammer, O
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20537.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
ewolucja
kambr
Paradoxides forchhammeri
pancerze
inhibicja boczna
szczecinki czuciowe
trylobity
paleontologia
stawonogi
Opis:
Spatial statistics on the positions of trilobite tubercles indicate the existence of a developmental spacing mechanism. Similar spacing between sensory bristles, due to lateral inhibition, is well known in insects, and the genetic basis for these patterns has been thoroughly studied. Tubercles (granules) in the Middle Cambrian trilobite Paradoxides forchhammeri are spaced out, but otherwise randomly positioned. Assuming that similar genetic principles are in operation for the positioning of peripheral neuronal elements in all arthropods, it can even be speculated that genes with functions similar to Delta, Notch, achaete and scute were active in trilobite cuticular patterning. Also, in P. forchhammeri, terrace lines (ridges) seem to display transitions into granulation, indicating that these two types of structure share an underlying pattern formation mechanism.
Analiza statystyczna rozmieszczenia guzków trylobita świadczy o istnieniu mechanizmu rozwojowego odpowiadającego za ich układ. Znany jest mechanizm inhibicji bocznej u owadów, odpowiedzialny za podobne odstępy szczecinek czuciowych, poznano takie jego podłoże genetyczne. Guzki (granule) środkowokambryjskiego trylobita Paradoxides forchhammeri są rozmieszczone losowo, ale z zachowaniem podobnych odstępów. Zakładając, że rozmieszczenie obwodowych elementów nerwowych u wszystkich stawonogów opierało się na podobnym podłożu genetycznym, można pokusić się o przypuszczenie, że w ornamentacji pancerza trylobitów uczestniczyły geny o funkcjach zbliżonych do owadzich genów Delta, Notch, achaete i scute. U P. forchhammeri można takie zaobserwować przejście między liniarni tarasowymi (grzebieniami) a granulacją, co wskazywałoby na wspólny mechanizm determinacji tych struktur.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2000, 45, 3; 251-270
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new genus of eutherian mammal from the Early Cretaceous of Transbaikalia, Russia
Autorzy:
Averianov, A O
Skutschas, P.P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21830.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
eutherian mammal
fossil record
Early Cretaceous
history
Transbaikalia
mammal
Cretaceous
Russia
new genus
Prokennalestes abramovi
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Femur of a morganucodontid mammal from the Middle Jurassic of Central Russia
Autorzy:
Gambaryan, P P
Averianov, A.O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23231.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Morganucodontidae
Middle Jurassic
mammal
anatomy
Mammalia
morganucodontid
Russia
femur
Jurassic
locomotion
Opis:
We describe a nearly complete mammalian femur from the Middle Jurassic (upper Bathonian) from Peski quarry, situated some 100 km south east of Moscow, central Russia. It is similar to the femora of Morganucodontidae in having a globular femoral head, separated from the greater trochanter and reflected dorsally, fovea capitis present, both trochanters triangular and located on the same plane, distal end flat, mediolaterally expanded, and somewhat bent ventrally, and in the shape and proportions of distal condyles. It is referred to as Morganucodontidae gen. et sp. indet. It is the first representative of this group of mammals in Eastern Europe from the third Mesozoic mammal locality discovered in Russia. Exquisite preservation of the bone surface allowed us to reconstruct partial hind limb musculature. We reconstruct m. iliopsoas as inserting on the ridge, which starts at the lesser trochanter and extends along the medial femoral margin for more than half of the femur length. On this basis we conclude that the mode of locomotion of the Peski morganucodontid was similar to that of modern echidnas. During the propulsive phase the femur did not retract and the step elongation was provided by pronation of the femur.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 95

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies