Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Upper Cretaceous" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 46
Tytuł:
A new dragonfly family from the Upper Cretaceous of France
Autorzy:
Nel, A
Neraudeau, D.
Perrichot, V.
Girard, V.
Gomez, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21057.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
new species
Cretaceous
dragonfly
paleontology
Enigmaeshna deprei
France
fossil insect
Upper Cretaceous
Opis:
The new aeshnopteran family Enigmaeshnidae is proposed for Enigmaeshna deprei gen. et sp. nov., the first fossil insect collected as imprint in the Earliest Cenomanian clay of the Puy−Puy quarry at Tonnay−Charente (Charente−Maritime, SW France). The bed bearing E. deprei was previously known for its highly diversified fossil plant assemblage. Although this taxon belongs to the much derived clade Aeshnodea, it is characterized by several unique hind wing venation characters, never found in other Aeshnoptera, viz. part of MAb distal of the trigonal planate very long, and presence of five posterior branches of AA directed towards posterior wing margin.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2008, 53, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New specimens of albanerpetontid amphibians from the Upper Cretaceous of Uzbekistan
Autorzy:
Skutschas, P.P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22623.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Uzbekistan
paleontology
Cretaceous
Upper Cretaceous
amphibian
albanerpetontid amphibian
new specimen
fossil
Albanerpeton
Asia
Opis:
The albanerpetontid fossil record in Asia was limited to five dentaries of unidentified genus from the Upper Cretaceous Khodzhakul (lower Cenomanian) and Bissekty (Turonian) formations, Kyzylkum Desert, Uzbekistan. Here I describe two fragmentary frontals from the Khodzhakul local fauna as the first unequivocal record of the genusAlbanerpeton in Asia.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2007, 52, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The first discovery of pterosaurs from the Upper Cretaceous of Mongolia
Autorzy:
Watabe, M
Tsuihiji, T.
Suzuki, S.
Tsogtbaatar, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20444.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
paleontology
pterosaur
Upper Cretaceous
Cretaceous
Mongolia
azhdarchid pterosaur
Bayshin Tsav
Burkhant
Gobi Desert
remains
Pteranodon
Anhanguera
Pterosauria
Azhdarchidae
Opis:
Cervical vertebrae of azhdarchid pterosaurs were discovered in two Upper Cretaceous (Baynshire Suite) dinosaur localities, Bayshin Tsav and Burkhant, in the Gobi Desert. These are the first discoveries of pterosaur remains in the Upper Cretaceous of Mongolia. The Burkhant specimen includes a nearly complete atlas−axis complex, which has rarely been described in this clade of pterosaurs. Although all elements comprising this complex are fused together, a wing−like atlas neural arch is still discernable. The postzygapophyseal facet of the axis is long anteroposteriorly and convex dorsally, and would likely have allowed a fairly large range of dorsoventral flexion at the axis−third cervical joint unlike in other well−known ornithocheiroids such as Pteranodon and Anhanguera. Both Mongolian localities represent inland, terrestrial environments, which were apparently not typical habitats of pterosaurs, thus adding further evidence for the ubiquity of Azhdarchidae during the Late Cretaceous.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2009, 54, 2; 231-242
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evidence of a new carcharodontosaurid from the Upper Cretaceous of Morocco
Autorzy:
Cau, A.
Dalla Vecchia, F.M.
Fabbri, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21129.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
theropod
evidence
new carcharodontosaurid
carcharodontosaurid
Upper Cretaceous
Cretaceous
Morocco
fossil
paleontology
Carcharodontosaurus
Deltadromeus
Spinosaurus
African theropod
Opis:
We report an isolated frontal of a large−bodied theropod from the Cenomanian “Kem Kem beds” of Morocco with an unusual morphology that we refer to a new carcharodontosaurid distinct from the sympatric Carcharodontosaurus. The specimen shows an unique combination of plesiomorphic and potentially autapomorphic features: very thick and broad bone with a complex saddle−shaped dorsal surface, and a narrow vertical lamina between the prefrontal and lacrimal facets. This study supports the hypothesis that a fourth large theropod was present in the Cenomanian of Morocco together with Carcharodontosaurus, Deltadromeus, and Spinosaurus.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2012, 57, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osteology of the sauropod embryos from the Upper Cretaceous of Patagonia
Autorzy:
Salgado, L
Coria, R.A.
Chiappe, L.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20141.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Cretaceous
ontogenetic development
Auca Mahuevo
Upper Cretaceous
osteology
cranial anatomy
Patagonia
sauropod
Titanosauria
Anacleto Formation
embryo
paleontology
Opis:
Exceptionally well−preserved embryonic skulls of Upper Cretaceous (Campanian Anacleto Formation) sauropods from Auca Mahuevo (Neuquén Province, Argentina) provide important insights into the ontogeny and evolution of titanosaurian neosauropods. The most important cranial modifications occurring during titanosaurian ontogeny appear to be centered on the infraorbital and narial regions, which exhibit a substantial degree of “mosaic” evolution. On one hand, the Auca Mahuevo embryos show a large jugal that forms part of the lower margin of the skull and unretracted external nares, as indicated by the position and orientation of the lacrimals as well as the anterior extension of the frontals. Both of these features are ancestral for neosauropods, being present in prosauropods. On the other hand, the embryonic skull exhibits a large ventral notch, tentatively interpreted as homologous to the neosauropod preantorbital fenestra, that opens ventral to the jugal and between the maxilla and the quadratojugal, and a temporal region that closely resembles the adult neosauropod condition. This mosaic of character states indicates that different regions of the skull of titanosaurian neosauropods acquired their characteristic morphology at substantially different rates during their ontogenetic development.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2005, 50, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Age of the Upper Cretaceous Nemegt Formation (Mongolia) on charophytan evidence
Autorzy:
Karczewska, J.
Ziembinska-Tworzydlo, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21957.pdf
Data publikacji:
1983
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
The assemblages of Charophyta from the Nemegt Formation (Upper Cretaceous) and some Paleocene deposits of Mongolia are compared to those from China, Europe and America. It appears that Charophyta are useful in stratigraphy of continental deposits. The present investigations provided new evidence of the age of the Nemegt Formation from Mongolia. The assemblage of this formation is intermediate between two Upper Cretaceous assemblages from the “Red Beds” from China. Comparisons with the Chinese, European and American assemblages indicate that the Nemegt Formation is not younger than the Lower Campanian, thus is older than it was supposed before. The state of preservation of the oogonia permit to draw some ecological conclusions.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1983, 28, 1-2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The first giant titanosaurian sauropod from the Upper Cretaceous of North America
Autorzy:
Fowler, D.W.
Sullivan, R.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22113.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
Argentinosaurus(Cenomanian, Argentina) is generally accepted as being the largest dinosaur so far discovered and is one of several giant titanosaurian sauropods known from the Upper Cretaceous of South America and Asia, but surprisingly not from North America. Here we present the first evidence of giant titanosaurian sauropods from the Upper Cretaceous of North America: two enormous vertebrae and a partial femur, from the Naashoibito Member of the Ojo Alamo Formation, New Mexico, and referred to Alamosaurus sanjuanensis. One of the new vertebrae, a posterior cervical, is comparable in size to a posterior cervical described for Puertasaurus: an Argentinosaurus−sized titanosaurian from the Maastrichtian of Argentina. This makes A. sanjuanensisthe largest dinosaur from North America, and among the largest in the world. These findings indicate that A. sanjuanensis is diagnosed based on immature remains, which may have implications for cladistic analyses.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2011, 56, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new titanosaur sauropod dinosaur from the Upper Cretaceous of North Patagonia, Argentina
Autorzy:
Filippi, L.S.
Garcia, R.A.
Garrido, A.C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20301.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
new species
titanosaur
sauropod dinosaur
dinosaur
Upper Cretaceous
Cretaceous
North Patagonia
Argentina
paleontology
Sauropoda
Titanosauria
phylogenesis
Anacleto Formation
Neuquen basin
Narambuenatitan palomoi
Opis:
A new sauropod titanosaur from the Upper Cretaceous Anacleto Formation is described. Narambuenatitan palomoi gen. et sp. nov., is diagnosed by cranial and axial autapomorphies. The holotype, which represent a subadult individual, consists of the left premaxilla and maxilla, braincase, both quadrates, one cervical vertebrae, one dorsal vertebra, fragments of cervical and dorsal ribs, seventeen caudal vertebrae, caudal transverse processes, fragments of haemal arches, left sternal plate, right coracoid, left humerus, left ulnae, both pubes, iliac pedicel, proximal fragment of right ischia, and an incomplete left femur. The phylogenetic analysis indicates that Narambuenatitan is a non−eutitanosaurian lithostrotian, and that it shares with Epachthosaurus a neural spine in middle caudal vertebrae which are laminar and posteriorly elongated.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2011, 56, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bases of Upper Cretaceous octocorals from Poland
Bazalne części górnokredowych Octocorallia z Polski
Autorzy:
Malecki, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21998.pdf
Data publikacji:
1982
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
Bases of octocorals, mostly epifaunial, from Cretaceous deposits of the environs of Cracow, Poland have been classified according to parataxonomic criteria. A form-genus Octobasis has been proposed writer for eleven forms-species of octocorals.
Podstawy korali ośmiopromiennych opisywane były bardzo rzadko w literaturze światowej. Poznanie tych skamieniałości, pochodzących z kredy, zawdzięczamy głównie Nielsenowi (1913, 1917, 1919, 1925, 1937) i Voigtowi (1958). Podstawy kredowych Octocorallia znajdujemy na różnych skamieniałościach: małżach, belemnitach, jeżowcach (zwłaszcza na pancerzach Echinocorys i Micraster); zwykle są one zachowane bez corallum. Materiały, którymi dysponował autor, pochodzą z osadów dolnego kampanu okolic Krakowa. W materiałach tych stwierdzono przedstawicieli czterech rodzin: Clavulariidae, Primnoidae, Isididae i Virgulariidae oraz szereg podstaw, których nie można było zaliczyć do żadnej ze znanych rodzin. Dobrze zachowane podstawy korali ośmiopromiennych tego zbioru należą zapewne do różnych gatunków. Ze względu na fakt, iż podstawy Octocorallia nie były dotąd szczegółowo badane, a znajdowane są przeważnie jako jedyne części szkieletu, określenie ich przynależności rodzajowej natrafia na duże trudności. Autor wprowadza terminologię parataksonomiczną dla tych skamieniałości. Tylko w niektórych wypadkach wraz z podstawami zachowują się również dalsze części szkieletu, które umożliwiają zaliczenie ich do znanych taksonów. Ze względu na bardzo zmienną budowę podstaw stosowanie klasyfikacji parataksonomicznej nie jest łatwe. W wyżej wymienionych pracach Nielsena i Voigta autorzy opisując poszczególne gatunki nie przywiązywali większej wagi do bardzo nieraz skomplikowanych struktur korzeniowych. Autor opisując te struktury zachowuje dla opisanych podstaw korali istniejące nazwy, a dla nie opisanych urabia nowe. Z prac Nielsena i Voigta znane są następujące nazwy na określenie korali ośmiopromiennych: 1. Płożące się, wstążkowate podstawy zaliczone do Epiphaxum auloporoides Lonsdale. 2. Rozgałęzione utwory przypominające korzenie podłużnie prążkowane odnoszące się do rodzaju Moltkia. 3. Okrągławe tarczki pokryte radialnymi, cieniutkimi, lekko falistymi prążkami zaliczane do rodzaju Isis. Pozostałe przedstawione na schematach (pl. 26) i fotografiach (pls 23—25) typy podstaw korali ośmiopromiennych nie były dotąd opisywane. Autor proponuje dla takich podstaw korali ośmiopromiennych nazwę rodzajową Octobasis, nazwy zaś gatunkowe będą urabiane od głównych cech morfologicznych i ornamentacji tych skamieniałości. Takich sztucznych gatunków wydziela autor jedenaście. Badając podstawy Octocorallia przyrośnięte do jeżowców stwierdzamy wśród nich 14 następujących typów (pl. 26): 1. okrągławe tarczki o gładkiej powierzchni (fig. 1): Octobasis glabra; 2. okrągławe tarczki podzielone na 6—8 płatów (fig. 2): O. bullata; 3. okrągławe tarczki z rzadkimi radialnymi prążkami (fig. 3): Primnoa costata; 4. okrągławe tarczki z radialnymi, dychotomicznie rozdzielającymi się prążkami (fig. 4): O. circulata; 5. okrągławe tarczki z radialnymi, cieniutkimi, gęstymi, lekko pofałdowanymi prążkami (fig. 5): Isis vertebralis Hen.; 6. okrągławe tarczki z prążkami tworzącymi labiryntowe sploty (fig. 6): O. ornata; 7. podstawy amebokształtne o gładkiej powierzchni (fig. 7): O. lobata; 8. podstawy w formie wieloramiennej gwiazdy o gładkiej powierzchni, których ramiona mają zaokrąglone zakończenia (fig. 8): O. dichotoma (= Moltkia); 9. podstawy w formie wieloramiennej gwiazdy z ostrymi zakończeniami ramion (figs 10, 11): O. spinosa; 10. podstawy różnorodnie wykształcone, zbudowane z grubych powyginanych wałków, tworzących sploty (fig. 9): O. nodosa; 11. Podstawy złożone z różnokształtnych płatów pokrytych labiryntowymi prążkami (fig. 14): O. flabellata; 12. podstawy przypominające korzenie z podłużnymi prążkami (fig. 12): O. sulcata (= Moltkia?); 13. podstawy przypominające korzenie, bardzo powykręcane, o gładkiej powierzchni (fig. 15): O. flexuosa; 14. podstawy zbudowane w formie wałków, jednakowej szerokości, z licznymi odgałęzieniami, pokryte równoległymi prążkami (fig. 13): Epiphaxum auloporoides Lonsdale.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1982, 27, 1-4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The gaudryceratid ammonoids from the Upper Cretaceous of the James Ross Basin, Antarctica
Autorzy:
Raffi, M.E.
Olivero, E.B.
Milanese, F.N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21055.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
We describe new material of the subfamily Gaudryceratinae in Antarctica, including five new species: Gaudryceras submurdochi Raffi and Olivero sp. nov., Anagaudryceras calabozoi Raffi and Olivero sp. nov., Anagaudryceras subcompressum Raffi and Olivero sp. nov., Anagaudryceras sanctuarium Raffi and Olivero sp. nov., and Zelandites pujatoi Raffi and Olivero sp. nov., recorded in Santonian to Maastrichtian deposits of the James Ross Basin. The early to mid-Campanian A. calabozoi Raffi and Olivero sp. nov. exhibits a clear dimorphism, expressed by marked differences in the ornament of the adult body chamber. Contrary to the scarcity of representative members of the subfamily Gaudryceratinae in the Upper Cretaceous of other localities in the Southern Hemisphere, the Antarctic record reveals high abundance and diversity of 15 species and three genera in total. This highly diversified record of gaudryceratins is only comparable with the Santonian–Maastrichtian Gaudryceratinae of Hokkaido, Japan and Sakhalin, Russia, which yields a large number of species of Anagaudryceras, Gaudryceras, and Zelandites. The reasons for a similar, highly diversified record of the Gaudryceratinae in these distant and geographically nearly antipodal regions are not clear, but we argue that they probably reflect a similar paleoecological control.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2019, 64, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theropod dinosaurs from the Upper Cretaceous of the South Pyrenees Basin of Spain
Autorzy:
Torices, A.
Currie, P.J.
Canudo, J.I.
Pereda-Suberbiola, X.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20400.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
The dinosaur record in the South Pyrenees Basin is diverse and rich. A total of 142 theropod teeth were studied for this paper, which constitutes one of the richest samples for these remains in Europe. Eight upper Campanian to upper Maastrichtian outcrops from the Pyrenees produced six non-avian theropod taxa (Theropoda indet., Coelurosauria indet., ?Richardoestesia, ?Dromaeosauridae indet., ?Pyroraptor olympius, ?Paronychodon). These six taxa are added to two previously described theropods (a Richardoestesia-like form and a possible ornithomimosaurid), indicating that there was considerable theropod diversity on the Iberian Peninsula during the Late Cretaceous.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2015, 60, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new mammal from the Turonian–Campanian (Upper Cretaceous) Galula Formation, southwestern Tanzania
Autorzy:
O’Connor, P.M.
Krause, D.W.
Stevens, N.J.
Groenke, J.R.
MacPhee, R.D.E.
Kalthoff, D.C.
Roberts, E.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20223.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
We here establish a new mammaliaform genus and species, Galulatherium jenkinsi (Mammalia), from the Upper Cretaceous Galula Formation in the Rukwa Rift Basin of southwestern Tanzania. This represents the first named taxon of a mammaliaform from the entire Late Cretaceous of continental Afro-Arabia, an interval of 34 million years. Preliminary study of the holotypic and only known specimen (a partial dentary) resulted in tentative assignation to the Gondwanatheria, a poorly known, enigmatic clade of Late Cretaceous–Paleogene Gondwanan mammals (Krause et al. 2003). The application of advanced imaging (μCT) and visualization techniques permits a more detailed understanding of key anatomical features of the new taxon. It reveals that the lower dentition consisted of a large, procumbent lower incisor and four cheek teeth, all of which were evergrowing (hypselodont). Importantly, all of the teeth appear devoid of enamel. Comparisons conducted with a range of Mesozoic and selected Cenozoic mammaliaform groups document a number of features (e.g., columnar, enamel-less and evergrowing teeth, with relatively simple occlusal morphology) expressed in Galulatherium that are reminiscent of several distantly related groups, making taxonomic assignment difficult at this time. Herein we retain the provisional referral of Galulatherium (RRBP 02067) to Gondwanatheria; it is most similar to sudamericids such as Lavanify and Bharratherium from the Late Cretaceous of Madagascar and India, respectively, in exhibiting relatively simple, high-crowned, columnar cheek teeth. Other features (e.g., enamel-less dentition) are shared with disparate forms such as the Late Jurassic Fruitafossor and toothed xenarthrans (e.g., sloths), here attributed to convergence. Revised analyses of the depositional context for the holotype place it as having lived sometime between the late Turonian and latest Campanian (roughly 91–72 million years ago). This enhanced geochronological context helps to refine the palaeobiogeographical significance of Galulatherium among Cretaceous mammals in general and those from Gondwanan landmasses specifically.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2019, 64, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New material of a derived ornithomimosaur from the Upper Cretaceous Nemegt Formation of Mongolia
Autorzy:
Bronowicz, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21203.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
ornithomimosaur
Upper Cretaceous
Cretaceous
Nemegt Formation
Mongolia
Dinosauria
Ornithomimidae
Anserimimus
paleontology
new species
Anserimimus planinychus
Opis:
New material of an ornithomimid from the Late Cretaceous deposits of Tsagan Khushu (Gobi Desert, Mongolia) is described. The material includes a partial axial skeleton, and hind and forelimb elements. The specimen is similar to Anserimimus planinychus from nearby Bugin Tsav locality in having ventrally flat, long, almost straight manual unguals. The new specimen differs from A. planinychus in the length of the penultimate manual phalanx II−2, which is only slightly shorter than Ph III−3, in a considerably lesser alae of the manual unguals, and in the height/width ratio of the proximal articular surfaces. The material suggests presence of third, hitherto unknown ornithomimid from the Nemegt Formation.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2011, 56, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dermal armor histology of Saltasaurus loricatus, an Upper Cretaceous sauropod dinosaur from Northwest Argentina
Autorzy:
Cerda, I A
Powell, J.E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22424.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
dermal armor
histology
Saltasaurus loricatus
Upper Cretaceous
Cretaceous
sauropod dinosaur
dinosaur
Argentina
Sauropoda
Titanosauria
osteohistology
osteoderm
dermal ossicle
metaplasia
paleontology
Opis:
The first unambiguous evidence of the presence of osteoderms in sauropod dinosaurs came from the discovery of Saltasaurus loricatus, a titanosaur from the Upper Cretaceous of Argentina. The dermal armor of Saltasaurus is composed of bony plates and small dermal ossicles. Here, we analyze the bone microstructure of these elements and provide information regarding its origin and development. The bony plates are composed almost entirely of reconstructed cancellous bone. Remains of primary bone consist of coarse bundles of mineralized collagenous fibers towards the external surface. Also, woven fibered bone tissue appears in the basal and lateral regions. Dermal ossicles lack secondary remodeling, and their matrix is formed by three orthogonal systems of collagenous fiber bundles. Growth lines are present in both bony plates and ossicles. Bone histology reveals that osteoderms mainly originated through direct mineralization (metaplasia) of the dermis, although other mechanisms are also involved (at least in the origin of dermal plates). The common features of development and integumental location of the osteoderms of Saltasaurus and other non−related vertebrates (e.g., lepidosaurs, crocodylomorphs) are linked to the intrinsic skeletogenic properties of the dermis.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2010, 55, 3; 389-398
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dimorphism in tetragonitid ammonoid Tetragonites minimus from the Upper Cretaceous in Hokkaido, Northern Japan
Autorzy:
Aiba, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341368.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
paleontology
dimorphism
tetragonitid
ammonoid
Ammonoidea
Tetragonidae
Tetragonites minimus
Cretaceous
Upper Cretaceous
Hokkaido
Japan
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2022, 67, 4; 949-961
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 46

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies