Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Strobel, W" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Niektore cechy strakow lubinu waskolistnego warunkujace ich pekanie
    Selected features of lupine pods determining their cracking
    Autorzy:
    Tys, J
    Strobel, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1401849.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    lubin waskolistny
    straki
    nasiona
    pekanie
    samoosypywanie
    wlasciwosci fizyczne
    cechy morfologiczne
    budowa anatomiczna
    sklerenchyma
    narrow-leaved lupin
    pod
    seed
    cracking
    physical property
    morphological trait
    anatomical structure
    sclerenchyma
    Opis:
    Badania zmierzające do określenia przyczyn pękania strąków i osypywania nasion wykazały, że w głównej mierze odpowiedzialne są za to cechy fizyczne wynikające z budowy anatomicznej owoców. W pracy poszukiwano zależności pomiędzy osypywaniem nasion w polu, a parametrami fizycznymi strąków. Badano wytrzymałość szwów, grubość sklerenchymy i cechy morfologiczne (współczynnik kształtu). Badania prowadzono na odmianach łubinu wąskolistnego, którego owoce są najbardziej podatne na pękanie i osypywanie nasion.
    The experiments aiming to describe the conditions determining cracking of lupine pods and seed shedding showed that their physical properties were the main factor responsible for the process. It results from the anatomical structure of the fruits. In this paper we were looking for the correlation between seed shading the field conditions and the physical features of pods. We examined the resistance of raphs, selerenhyma layer thickness and selected morphological features (form factor). The experiments were conducted on blue lupine varieties that has the most susceptible for cracking.
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 2000, 37; 243-251
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Okreslenie wplywu grubosci sklerenchymy strakow fasoli na ich podatnosc na pekanie
    The assessment of the influence of sclerenhyma thickness on the susceptibility of bean pods to cracking
    Autorzy:
    Kuzniar, P
    Strobel, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1401830.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    fasola
    podatnosc na pekanie
    straki
    grubosc
    sklerenchyma
    bean
    cracking susceptibility
    pod
    thickness
    sclerenchyma
    Opis:
    Praca przedstawia wyniki wstępnych badań wpływu grubości sklerenchymy strąków fasoli na ich podatność na pękanie. U odmiany Igołomska wystąpiła ujemna korelacja między grubością sklerenchymy, a jednostkową siłą rozrywającą, co oznacza, że im grubsza jest ta warstwa w strąku to tym łatwiej następuje jego otwarcie. Natomiast u dwóch pozostałych badanych odmian wystąpiła zależność przeciwna, czyli strąki o grubszej warstwie sklerenchymy wymagały do ich otwarcia większej siły, co oznaczać może, że warstwa ta dodatkowo je wzmacnia. Dokładne poznanie zależności jaka istnieje pomiędzy mierzonymi wielkościami wymaga dodatkowych badań struktury anatomicznej strąka fasoli a szczególnie jego szwu, oraz rozszerzenia ich na większą liczbę odmian.
    The paper shows the results of the preliminary examination of the influence of sclerenhyma thickness in bean pods on its susceptibility to cracking.In Igoomska variety, there was found an negative correlation between sclerenhyma layer in a bean pod is, the more easily its` bursting occurs. Concurrently, in two other examined varieties it was found that contrary to the above case, the thicker the scleranhyma layer was strengthening the pods. An exact exploration of the correlation`sbetween the measured features requires more detailed examination of the anatomical structure of the bean pods, especially its raph and extansion of the experiment on wider range if bean varieties.
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 2000, 37; 113-117
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Okreslenie grubosci warstwy sklerenchymy w strakach roznych gatunkow lubinu
    Sclerenhyma layer thickness qualification in various kinds of lupine pods
    Autorzy:
    Tys, J
    Strobel, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1401848.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    rosliny straczkowe
    lubin
    straki
    samoosypywanie
    sklerenchyma
    grubosc
    leguminous plant
    lupin
    pod
    sclerenchyma
    thickness
    Opis:
    W pracy badaniami objęto odmiany trzech gatunków łubinów uprawianych w Polsce (białego, wąskolistnego i żółtego). Ze strąków każdej odmiany wypreparowano warstwę sklerenchymy (w głównej mierze odpowiedzialnej za pękanie) i zmierzono jej grubość. Dla odmian łubiny wąskolistnego, pomiary grubości sklerenchymy porównano z osypywaniem się nasion, które było oceniane w warunkach polowych. Największą grubością sklerenchymy charakteryzowały się strąki łubinu żółtego, najmniejszą zaś łubinu białego. Odmiany łubinu wąskolistnego o najgrubszej warstwie włókien sklerenchymy charakteryzowały się jednocześnie największym procentem sam o osypanych nasion w warunkach polowych.
    In this work three kinds of lupine raised in Poland (white, blue and yellow) were examined. The sclerenhyma layer, which is most responsible for lupine pods opening, was prepared out of the pods of every kind of lupine pods and carefully measured. In case of blue lupine the sclerenhyma layer thickness was compared with seed strewing, what was evaluated in the field. The yellow lupine pods had the thickest sclerenhyma layer, whereas the white lupine pods had the thinnest one. The blue lupine varieties of the thickest sclerenhyma layer had the highest ratio of self excreted seeds in the field conditions.
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 2000, 37; 237-241
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies