Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wyspa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Gilles’a Deleuze’a dwie teorie bezludnej wyspy
Autorzy:
Brzeziński, Jędrzej K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098239.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Gilles Deleuze
Michel Tournier
Robinson
Piętaszek
bliźni
bezludna wyspa
światy możliwe
wirtualność
Opis:
Bezludne wyspy pojawiają się w dwóch tekstach Gilles’a Deleuze’a. Pierwszy z nich to krótki esej z lat 50. pt. Causes et raisons des îles désertes, drugi to appendyx do Logiki sensu – Michel Tournier i świat bez bliźniego z roku 1969. Rekonstrukcji drugiego z tych tekstów dokonał Jakub Tercz w artykule Bliźni w filozofii Deleuze’a („Przegląd Filozoficzny” 2015, nr 1). Doceniam tę pracę, chociaż nie podzielam jej wniosków. Za problemy z właściwą interpretacją pojęcia bliźniego (i jego „zniknięcia”) w dużej mierze odpowiada sam Deleuze. Jego lektura powieści M. Tourniera Piętaszek czyli otchłanie Pacyfiku, bazująca na kategoriach transcendentalnych, intersubiektywnych struktur, zapoznaje obecne tam materialistyczne potencjały. Pod tym względem bardziej obiecujący – choć zarazem ezopowy i ezoteryczny – wydaje się wcześniejszy ze wspomnianych tekstów Deleuze’a. Rozpoznaje on, że w historii Robinsona obecne są także stawki polityczne, a jego mit daje się czytać, a nawet należy to robić, w sposób krytyczny (w marksowskim, a nie w kantowskim sensie). Dlatego w ostatniej części artykułu oddaję głos Tournierowi i jego Piętaszkowi, aby razem z nimi pomyśleć bardziej immanentystyczną i obfitszą w linie ujścia teorię robinsonady.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2018, 1; 127-147
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mittelalterliche deutsche Ortsnamen in Oberschlesien
Autorzy:
Chromik, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083959.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Upper Silesia
Language Island
German Settlement
Górny Śląsk
wyspa językowa
osadnictwo na prawie niemieckim
Opis:
For many centuries, Upper Silesia was the scene of intensive language contact between a continuum of West Slavic dialects (or the Polish and Czech languages) and German colonists, mainly in the 13th century. The process of colonisation under German town law led to the establishment of hundreds of new towns and villages, some with German names. The oldest historical sources for Upper Silesia are Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (Book of endowments of the Bishopric of Wrocław), dating back to c 1305, as well as registers of such endowments from c 1325. German medieval place names in Upper Silesia are a minority, and no such town names can be found in many areas. This article is an analysis of the percentage of German place names in relation to all place names [in Upper Silesia]. It defines the areas with the largest number of such names and contains a linguistic analysis of the names. Interestingly, the area with the largest number of German place names is the Duchy of Teschen, with the castellany of Oświęcim (which was once part of the Duchy of Teschen), the neighbouring part of the Duchy of Racibórz and the western part of the Duchy of Opole. In the Duchy of Bytom (the Siewierz part of which no longer belongs to Upper Silesia), German place names were not very common. For the areas covered by the Diocese of Kraków, the names of parish priests are known as well. The presence of the German name of parish priests in towns and villages with German place names half a century from their establishment indicates that German people may have lived there, especially because it is certain in some cases that they did.
Górny Śląsk był przez stulecia obszarem wzmożonego kontaktu językowego między kontinuum dialektów zachodniosłowiańskich (czy też językiem polskim i czeskim) a osadnictwem niemieckim, które w szczególności miało miejsce w XIII wieku. Kolonizacja na prawie niemieckim spowodowała powstanie setek nowych wsi i miast, z których niektóre miały niemieckie nazwy. Najstarszymi źródłami do historii Górnego Śląska są kościelne spisy dziesięcin – Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis z około 1305 roku dla terenów przynależnych do diecezji wrocławskiego i rejestry dziesięcin z około 1325 roku. Niemieckie średniowieczne nazwy miejscowe na Górnym Śląsku są mniejszością a w wielu okolicach nie ma ich wcale. Niniejszy artykuł analizuje udział nazw niemieckich wśród nazw miejscowych ogółem, określa w jakich regionach są najliczniejsze i analizuje je pod względem językowym. Co ciekawe, obszarem najliczniejszego występowania niemieckich nazw miejscowych jest teren Księstwa Cieszyńskiego z niegdyś przynależną do niego kasztelanią oświęcimską, sąsiadujący z nim skrawek Księstwa Raciborskiego, zachodnia część Księstwa Opolskiego. W Księstwie Bytomskim (którego część siewierska nie należy już do Górnego Śląska) niemieckie nazwy miejscowe były bardzo nieliczne. Dla terenów należących do diecezji krakowskiej znane są też imiona proboszczów. Występowanie niemieckich imion proboszczów w miejscowościach o niemieckich nazwach pół wieku po lokacji jest wskazówką, że mogła tam mieszkać ludność niemiecka, zwłaszcza, że w niektórych przypadkach jest to sprawa pewna.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2020, 3; 355-374
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The stratigraphy of the Upper Greensand Formation (Albian, Cretaceous) of the Isle of Purbeck, Dorset, UK
Autorzy:
Gallois, R.
Owen, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138644.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Upper Greensand Formation
Dorset
Isle of Purbeck
Cretaceous
Albian Stage
stratigraphy
palaeontology
ammonites
Wyspa Purbeck
kreda
stratygrafia
paleontologia
amonity
Opis:
At its maximum development in the type area on the Devon coast, the Upper Greensand Formation comprises up to 55 m of sandstones and calcarenites with laterally and stratigraphically variable amounts of carbonate cement, glauconite and chert that were deposited in fully marine, shallow-water environments. The formation is divided into three members, in ascending order the Foxmould, Whitecliff Chert and Bindon Sandstone, each of which is bounded by a prominent erosion surface that can be recognised throughout the western part of the Wessex Basin. The full thickness of the formation, up to 60 m, was formerly well exposed in cliffs in the Isle of Purbeck in the steeply dipping limb of the Purbeck Monocline. The upper part of the succession is highly condensed in comparison with the Devon succession and exhibits lateral variations over distances of hundreds of metres that are probably related to penecontemporaneous fault movements. Much of the fauna is not age-diagnostic with the result that the ages of parts of the succession are still poorly known. However, the Isle of Purbeck sections contain diverse ammonite faunas at a few stratigraphically well-defined levels that enable the succession to be correlated with that of east Devon and west Dorset.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2017, 67, 3; 405-424
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies