Temat: exposure - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Computer modelling as a tool for the exposure assessment of operators using faulty agricultural pesticide spraying equipment
Autorzy:: Bankowski, R.
Wiadrowska, B.
Beresinska, M.
Ludwicki, J.K.
Noworyta-Glowacka, J.
Godyn, A.
Doruchowski, G.
Holownicki, R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/877036.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:: exposure modelling
computer modelling
exposure assessment
pesticide
pesticide exposure
spraying technique
sprayer
occupational exposure
Opis:: Background. Faulty but still operating agricultural pesticide sprayers may pose an unacceptable health risk for operators. The computerized models designed to calculate exposure and risk for pesticide sprayers used as an aid in the evaluation and further authorisation of plant protection products may be applied also to assess a health risk for operators when faulty sprayers are used. Obj ective. To evaluate the impact of different exposure scenarios on the health risk for the operators using faulty agricultural spraying equipment by means of computer modelling. Material and methods. The exposure modelling was performed for 15 pesticides (5 insecticides, 7 fungicides and 3 herbicides). The critical parameter, i.e. toxicological end-point, on which the risk assessment was based was the no observable adverse effect level (NOAEL). This enabled risk to be estimated under various exposure conditions such as pesticide concentration in the plant protection product and type of the sprayed crop as well as the number of treatments. Computer modelling was based on the UK POEM model including determination of the acceptable operator exposure level (AOEL). Thus the degree of operator exposure could be defined during pesticide treatment whether or not personal protection equipment had been employed by individuals. Data used for computer modelling was obtained from simulated, pesticide substitute treatments using variously damaged knapsack sprayers. These substitute preparations consisted of markers that allowed computer simulations to be made, analogous to real-life exposure situations, in a dose dependent fashion. Exposures were estimated according to operator dosimetry exposure under ‘field’ conditions for low level, medium and high target field crops. Results. The exposure modelling in the high target field crops demonstrated exceedance of the AOEL in all simulated treatment cases (100%) using damaged sprayers irrespective of the type of damage or if individual protective measures had been adopted or not. For low level and medium field crops exceedances ranged between 40 - 80% cases. Conclusions. The computer modelling may be considered as an practical tool for the hazard assessment when the faulty agricultural sprayers are used. It also may be applied for programming the quality checks and maintenance systems of this equipment.
Wprowadzenie. Stosowanie uszkodzonych ale funkcjonujących opryskiwaczy środków ochrony roślin może powodować nieakceptowalne ryzyko zdrowotne dla ich operatorów. Do oceny ryzyka związanego ze stosowaniem uszkodzonych opryskiwaczy można wykorzystać komputerowe modele matematyczne wykorzystywane do oceny narażenia operatorów opryskiwaczy w procesie rejestracji środków ochrony roślin. Cel. Wykorzystanie modelowania komputerowego do oceny wpływu różnych scenariuszy narażenia na ryzyko dla operatorów stosujących uszkodzone opryskiwacze. Materiał i metody. Modelowanie narażenia przeprowadzono w odniesieniu do 15 pestycydów (5 insektycydów, 7 fungicydów i 3 herbicydów). Krytycznym efektem działania, na którym oparto ocenę ryzyka, był poziom nie wywołujący dających się zaobserwować szkodliwych skutków (NOAEL). Umożliwiło to szacowanie ryzyka w warunkach różnego narażenia, takich jak stężenie pestycydu w środku ochrony roślin, rodzaj opryskiwanej uprawy i liczba zabiegów. Modelowanie komputerowe przeprowadzano stosując model UK POEM i wyznaczając dopuszczalny poziom narażenia operatora (AOEL), co umożliwiło oszacowanie narażenia operatora w zależności od zastosowania środków ochrony osobistej. Dane stosowane w modelowaniu komputerowym uzyskano na podstawie symulowanych zabiegów, w których stosowano płyny modelowe symulujące środki ochrony roślin i celowo uszkodzone opryskiwacze. Płyny modelowe zawierały markery umożliwiające odzwierciedlenie rzeczywistego ilościowego narażenia. Narażenie szacowano zgodnie ze schematem dozymetrycznego badania narażenia operatora w warunkach polowych dla upraw wysokich, średnio-wysokich i niskich. Wyniki. Wyniki modelowania narażenia wskazują, że ochrona upraw wysokich uszkodzonymi opryskiwaczami powodowała przekroczenie akceptowanego poziomu narażenia operatora (AOEL) niemal w 100% przypadków środków ochrony roślin wykorzystanych do modelowania, niezależnie od stosowania środków ochrony osobistej. W przypadku upraw niskich i średniej wysokości przekroczenia AOEL wahały się od 40 do 80%. Wnioski. Modelowanie komputerowe narażenia na pestycydy może stanowić praktyczne narzędzie do oceny zagrożeń dla zdrowia wynikających ze stosowania uszkodzonych opryskiwaczy rolniczych. Może także znaleźć zastosowanie przy opracowywaniu programów kontroli i systemów obsługi tego typu sprzętu.
Źródło:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2013, 64, 4
0035-7715
Pojawia się w:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Human exposure assessment to different arsenic species in tea
Autorzy:: Mania, M.
Szynal, T.
Rebeniak, M.
Wojciechowska-Mazurek, M.
Starska, K.
Strzelecka, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/873885.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:: human exposure
exposure assessment
total arsenic
arsenic
tea
consumption
human nutrition
Opis:: Background. Inorganic forms of arsenic are much more highly toxic to humans than organic species. Their effects include being carcinogenic, genotoxic and neurotoxic, where in the latter case, above all, they affect nervous system development in the foetus, infants and children. The main foodstuffs contributing significantly to its total dietary intake are drinking water, rice (and its products), fish, seafood, cereals, seaweed, root vegetables, food supplements, mushrooms and tea. After water, tea is the second most popular beverage drunk in Poland with average consumption annually indicating that statistically every Polish inhabitant drinks at least one cup of tea daily. Objectives. The aim of the study was to determine the total and inorganic content of arsenic in various black and green teas available on the market and thus to estimate consumer exposure to inorganic arsenic from this foodstuff. Materials and Methods. Analyses of total and inorganic arsenic were performed on 23 samples of black and green teas that consisted of tea leaves, teas in bags and granules, from various sources. The analytical method was hydride generation atomic absorption spectrometry (HGAAS), after dry ashing of samples and reduction of arsenic to arsenic hydride using sodium borohydride. In order to isolate only the inorganic forms of arsenic prior to mineralisation, samples were subjected to concentrated HCl hydrolysis, followed by reduction with hydrobromic acid and hydrazine sulphate after which triple chloroform extractions and triple 1M HCl re-extractions were performed. Exposure of adults was estimated in relation to the Benchmark Dose Lower Confidence Limit (BMDL05) as set by the Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA) that resulted in a 0.5% increase in lung cancer (3.0 μg/kg body weight (b.w.) per day). Results. Green teas were found to be more highly contaminated with both total and inorganic arsenic than black teas. Contamination of black teas total and inorganic arsenic was mean: 0.058 mg/kg (median: 0.042 mg/kg, 90th percentile: 0.114 mg/kg), and 0.030 mg/kg, (median: 0.025 mg/kg, 90th percentile: 0.030 mg/kg) respectively. Whilst for the green teas, these were correspondingly mean total arsenic content: 0.134 mg/kg (median: 0.114 mg/kg, 90th percentile: 0.234 mg/kg) and inorganic arsenic, mean: 0.100 mg/kg (median: 0.098 mg/kg, 90th percentile: 0.150 mg/kg). The estimated average adult exposures to inorganic arsenic in black and green tea were less than 1% of the BMDL05. Green tea samples, with the highest measured inorganic arsenic, were found to cause an intake exceeding 0.5% of the BMDL05 value. However when the drinking water is also accounted for when teas are prepared, then the exposure from black and green tea becomes exceeding 0.7% and 1.3% of the BMDL05 value respectively. Conclusions. Findings thus demonstrate that drinking black or green teas does not pose a significant health threat to consumers, even though contaminations in some individual samples were significant.
Wprowadzenie. Nieorganiczne związki arsenu charakteryzują się znacznie większą toksycznością w porównaniu z organicznymi połączeniami tego pierwiastka. Wykazują one działanie rakotwórcze, genotoksyczne oraz neurotoksyczne, przede wszystkim na rozwijający się ośrodkowy układ nerwowy płodu, niemowląt i małych dzieci. Do środków spożywczych mających istotny udział w całkowitym pobrania arsenu nieorganicznego z dietą należą: woda do picia, ryż i produkty na bazie ryżu, ryby, owoce morza, zboża, wodorosty morskie, warzywa korzeniowe, suplementy diety, grzyby, a także herbata. W Polsce herbata, po wodzie, jest drugim napojem, jeśli chodzi o wielkość spożycia. Średnie roczne spożycie herbaty na jednego mieszkańca w Polsce wskazuje, że statystyczny Polak wypija dziennie co najmniej jedną szklankę herbaty. Cel. Celem badań było oznaczenie zawartości arsenu całkowitego i nieorganicznego w próbkach różnych rodzajów herbat czarnych i zielonych dostępnych w obrocie handlowym oraz ocena narażenia konsumentów na pobranie arsenu nieorganicznego z tym środkiem spożywczym. Materiał i metody. Analizie na zawartość arsenu całkowitego i nieorganicznego poddano 23 próbki herbat czarnych i zielonych - liściastych, ekspresowych i granulowanych, różnego pochodzenia. Zawartości arsenu całkowitego i nieorganicznego oznaczono po suchej mineralizacji próbek metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej z wykorzystaniem generacji wodorków (HGAAS), po uprzedniej redukcji arsenu do arsenowodoru za pomocą borowodorku sodu. W celu wydzielenia nieorganicznych form arsenu próbki przed mineralizacją poddano hydrolizie w środowisku stężonego HCl, a następnie redukcji w obecności kwasu bromowodorowego i siarczanu hydrazyny oraz 3-krotnej ekstrakcji chloroformem i reekstrakcji 1M HCl. Oszacowane narażenie w odniesieniu do osób dorosłych porównano z wartością najniższej dawki wyznaczającej (Benchmark Dose Lower Confidence Limit) BMDL05 ustaloną przez the Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA) powodującą 0,5% wzrost zachorowań na raka płuc (3,0 μg/kg m.c./dzień). Wyniki. Zanieczyszczenie badanych herbat zielonych zarówno arsenem całkowitym jak i nieorganicznym było wyższe w porównaniu z zanieczyszczeniem herbat czarnych. W herbatach czarnych średnia zawartość arsenu całkowitego wyniosła 0,058 mg/kg (mediana: 0,042 mg/kg, 90-ty percentyl: 0,114 mg/kg), natomiast arsenu nieorganicznego 0,030 mg/kg, (mediana: 0,025 mg/kg, 90. percentyl: 0,030 mg/kg). W herbatach zielonych średnie zanieczyszczenie arsenem całkowitym wynosiło 0,134 mg/kg (mediana: 0,114 mg/kg, 90. parcentyl: 0,234 mg/kg) i arsenem nieorganicznym wynosiło 0,100 mg/kg (mediana: 0,098 mg/kg, 90. percentyl: 0,150 mg/kg). Oszacowane średnie narażenie na arsen nieorganiczny w odniesieniu do osób dorosłych wyniosło dla herbat czarnych i zielonych poniżej 1% wartości najniższej dawki wyznaczającej BMDL05. Przy najwyższych stwierdzanych zawartościach arsenu nieorganicznego w przypadku herbaty zielonej przekroczyło 0,5% wartości BMDL05. Natomiast uwzględniając dodatkowo wodę użytą do przygotowania napoju łączne narażenie dla herbat czarnych wyniosło 0,7%, a dla herbat zielonych 1,3% wartości BMDL05. Wnioski. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że spożycie herbat zarówno czarnych jak i zielonych nie stanowi istotnego zagrożenia dla zdrowia konsumentów, pomimo iż zanieczyszczenie pojedynczych próbek było istotne.
Źródło:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2014, 65, 4
0035-7715
Pojawia się w:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Health risk as a consequence of exposure to trihalomethanes in swimming pool water
Autorzy:: Bozym, M.
Wzorek, M.
Klosok-Bazan, I.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/872856.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:: health risk
toxicological exposure
human exposure
trihalomethane
toxicity
swimming pool
swimming water
Opis:: The article presents the formation and toxicity of trihalomethanes (THMs), substances belonging to Disinfection By- Products (DBP), formed as a result of pool water chlorination. Concentration of THMs in pool water has been standardised in Poland since recently. THMs concentration in pool water depends on multiple factors, mostly the method of water disinfection, including chlorine or organic substance (TOC) concentration. Apart from that, the level of exposure of swimmers to the toxic effect of THMs is affected by their content in the air of swimming pool halls, intensity of swimming as well as time of stay in the indoor swimming pool area. The water and air temperature as well as number of swimmers and time of their staying in pool have also significance influence on THMs concentration. In order to decrease the quantity of THMs in pool water, alternative disinfection agents are applied. Additionally, an efficiently operating pool ventilation system as well as proper water treatment method are also important. Because THMs are produced from organic material under the influence of the chlorination, the users can have an impact on decrease of the THMs concentration in pool water, for instance by taking a shower prior to entering the pool or by wearing a swim cap. The results of studies conducted in 2015 showed that the quantity of THMs in pool water depends on type of the pool (indoor, outdoor), water replacement frequency, water treatment system, chlorine dose and TOC content. In most collected samples, the THMs concentration exceeded the admissible norm (100 μg/L).
W artykule omówiono powstawanie i działanie toksyczne trihalometanów (THM), związków należących do tzw. Disinfection By-Products (DBP), powstających w wyniku chlorowania wody w nieckach basenowych. Od niedawna w Polsce normuje się stężenie tych związków w wodzie basenowej. Stężenie THM w wodach w obiektach basenowych zależy od wielu czynników, głównie od sposobu dezynfekcji wody, w tym stężenia chloru oraz substancji organicznych (TOC). Poza tym na stopień narażenia pływaków na toksyczne działanie THM ma ich zawartość w powietrzu hali basenowych, intensywność pływania oraz czas przebywania na terenie pływalni. Ważna jest też temperatura wody i powietrza oraz ilość osób korzystających z basenu w danym czasie. W celu zmniejszenia ilości THM w wodzie basenowej stosuje się alternatywne środki dezynfekcji. Poza tym ważny jest sprawnie działający system wentylacji hali basenowej i odpowiedni sposób oczyszczania wody. Ponieważ THM są wytwarzane z udziałem substancji organicznych pod wpływem chlorowania, korzystający z basenów mogą wpłynąć na obniżenie poziomu THM, np. poprzez noszenie czepków oraz skorzystanie z prysznica przed wejściem do wody. Przeprowadzone w 2015 roku badania wykazały, że ilość THM w wodzie basenowej zależy od wielu czynników, w tym rodzaju basenu (kryty, odkryty), częstości wymian wody, rodzaju systemu jej oczyszczania, dawki chloru oraz zawartości TOC. W większości pobranych próbek stężenie THM przekraczało dopuszczalną normę (100 μg/L).
Źródło:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2017, 68, 4
0035-7715
Pojawia się w:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Phthalates - widespread occurrence and the effect on male gametes. Part 2. The effects of phthalates on male gametes and on the offspring
Autorzy:: Dobrzynska, M.M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/877364.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:: phthalate
occurrence
male
germ cell
progeny
sperm
quality
perinatal exposure
prenatal exposure
mammal
man
Opis:: The general exposure to endocrine disruptors, including phthalates, is considered as one of the reason diminished sperm count and deteriorated sperm quality, which may lead to infertility and higher incidence of congenital malformations of the genital tract. This article describes the effects of selected phthalates di(2-ethylhexyl)phthalate (DEHP), dibutyl phthalate (DBP); butylbenzyl phthalate (BBP), diethyl phthalate (DEP), di-isononyl phthalate (DINP) on the male gametes, reproduction and the offspring of exposed animals. Results of several papers in vitro showed that above mentioned phthalates are weakly estrogenic, whereas in vivo studies showed that they have rather antiandrogenic abilities. Review of papers regarding to laboratory animals confirmed that phthalates cause diminished sperm count, increased frequency of abnormal spermatozoa and DNA damage in germ cells, especially after chronic exposure and in case exposure of immature animals. Phthalates may induce in male gametes mutations leading to increased pre- and postnatal mortality of the offspring and to incidence of congenital malformations, growth retardation, delay in sexual development, shortening of anogenital distance in males, disturbances in sex ratio and diminished quality of semen in F1 generation. The sensitivity on mammalian life stages on phthalates seems to be as follows: fetal>peripubertal>adult. The human studies provided limited evidence of an association between phthalate exposure and semen quality. Concentration of phthalates in semen of men at the level from 0.08 to 1.32 mg/kg was related to declined semen quality and infertility. Majority of human data showed the connection of increased level of phthalates in urine and sperm quality, however on the basis results of other studies, the impact of environmental exposure on sperm parameters seems to be rather small.
Powszechne narażenie na substancje estrogenopodobne, w tym na ftalany, jest uważane za jedną z przyczyn zmniejszającej się liczbności gamet męskich oraz pogarszającej się ich jakości, co może prowadzić do niepłodności oraz zwiększonej częstości wad wrodzonych układu rozrodczego. Niniejszy artykuł opisuje wpływ wybranych ftalanów: butylobenzylu (BBP), dibutylu (DBP) i dietyloheksylu (DEHP), dietlylu (DEP) oraz diizononylu (DINP) na gamety męskie, reprodukcję oraz na potomstwo narażanych zwierząt. Wyniki wcześniejszych badań in vitro wykazały, że wymienione ftalany wykazują słabe działanie estrogenne, natomiast wyniki in vivo świadczą raczej o ich antyandrogennych właściwościach. Analiza publikacji dotyczących zwierząt laboratoryjnych potwierdziła, że ftalany powodują zmniejszenie liczebności gamet męskich, zwiększoną częstość występowania plemników o nieprawidłowej budowie oraz uszkodzeń DNA komórek płciowych, szczególnie w przypadku narażania chronicznego lub narażania zwierząt niedojrzałych płciowo. Ftalany mogą indukować w gametach męskich mutacje powodujące zwiększoną śmiertelność pre- i postnatalną potomstwa, jak również zwiększoną częstość wad wrodzonych, opóźnienia we wzroście i osiąganiu dojrzałości płciowej, skrócenie odległości anogenitalnej u samców, zaburzenia stosunku płci oraz pogorszenie jakości nasienia w pokoleniu F1. Wrażliwość stadiów życiowych ssaków na ftalany przedstawia się następująco: płody>osobniki niedojrzałe>dorosłe. Znacznie mniej informacji opublikowano na temat wpływu ftalanów na jakość nasienia ludzkiego. Uważa się, że stężenie ftalanów w nasieniu ludzkim od 0.08 do 1.32 mg/kg wpływa na pogorszenie jego jakości i niepłodność. Większość wyników badań na materiale ludzkim wykazała związek podwyższonego stężenia ftalanów w moczu z jakością gamet, jednakże na podstawie innych badań, wpływ narażenia środowiskowego na parametry nasienia wydaje się raczej niewielki.
Źródło:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2016, 67, 3
0035-7715
Pojawia się w:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Exposure assessment of the population in Poland to the toxic effects of arsenic compounds present in rice and rice based products
Autorzy:: Mania, M.
Rebeniak, M.
Szynal, T.
Starska, K.
Wojciechowska-Mazurek, M.
Postupolski, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/871388.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:: arsenic compound
human exposure
exposure assessment
human population
Polska
toxic effect
rice
rice-based product
Opis:: Background. Rice is a staple food for many people in the world and an important ingredient for production of food for infants and young children. According to European Food Safety Authority (EFSA), cereals, primarily rice and rice products, are an important source of human exposure to inorganic arsenic, which has been classified by the International Agency for Research on Cancer (IARC) as group I carcinogen. Arsenic is present in rice and rice products mainly as an inorganic form being more toxic than organic compounds. Objectives. The aim of the study was to determine the total and inorganic arsenic content in rice, rice-based products including food for infants and young children available on the market in Poland and thus to estimate consumer exposure to inorganic arsenic from these groups of foodstuffs. Materials and Methods. A total of 62 samples of rice and rice products from trade, including a group of rice products for infants and young children, were tested. Contents of total and inorganic arsenic were determined by using hydride generation atomic absorption spectrometry (HGAAS), after dry mineralization of samples and reduction of arsenic to arsenic hydride with sodium borohydride. To extract the inorganic arsenic forms, the samples were subjected to hydrolysis in concentrated HCl and then reduced in the presence of hydrobromic acid and hydrazine sulphate after which triple chloroform extractions and triple 1M HCl re-extractions were performed. Exposure of different groups of populations (adults and children), was estimated in relation to the Benchmark Dose Lower Confidence Limit (BMDL05) as set by the Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA) that resulted in a 0.5% increase in lung cancer (3.0 μg/kg body weight (b.w.) per day). Results. Mean content of total and inorganic arsenic in investigated rice samples was 0.12 mg/kg (median: 0.09 mg/kg; 90th percentile 0.22 mg/kg) and 0.04 mg/kg (median: 0.03 mg/kg, 90th percentile 0.07 mg/kg). Brown rice was found to be more highly contaminated with both total and inorganic arsenic than white rice. Mean contamination of brown rice with total arsenic and inorganic arsenic was: 0.18 mg/kg (median: 0.12 mg/kg, 90th percentile: 0.32 mg/kg) and 0.05 mg/kg (median: 0.05 mg/kg, 90th percentile: 0.07 mg/kg). In turn for the white rice contamination was lower, mean total arsenic content: 0.10 mg/kg (median: 0.08 mg/kg, 90th percentile: 0.19 mg/kg) and mean inorganic arsenic: 0.03 mg/kg (median: 0.03 mg/kg, 90th percentile: 0.06 mg/ kg). Contamination of rice-based products both total and inorganic arsenic was similar to those reported for rice, except rice wafers (mean: 0.24 mg/kg and 0.13 mg/kg). In the group of products for infants and young children obtained results were low – mean total arsenic content was 0.06 mg/kg and inorganic arsenic 0.02 mg/kg. The estimated average adult and children’s exposure to inorganic arsenic with rice and rice products was less than 1% of the BMDL05. Intake of inorganic arsenic by 12-month-old infants with ricebased products intended for this group of population was at 6% BMDL05. Conclusions. Based on the obtained results, it was found that the content of total and inorganic arsenic in investigated samples of rice and rice products did not pose a health risk even though contamination levels in some individual samples were significant.
Wprowadzenie. Ryż stanowi podstawę wyżywienia wielu ludzi na świecie a ponadto jest ważnym składnikiem wykorzystywanym do produkcji żywności dla niemowląt i małych dzieci. Według Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) zboża, przede wszystkim ryż i produkty ryżowe są istotnym źródłem narażenia człowieka na arsen nieorganiczny, który został zaliczony przez Międzynarodową Agencję ds. Badań nad Rakiem (IARC) do grupy I substancji rakotwórczych dla człowieka. Arsen występuje w ryżu i produktach ryżowych głównie w postaci bardziej toksycznych nieorganicznych połączeń w porównaniu z organicznymi połączeniami charakteryzującymi się mniejszą toksycznością. Cel. Celem badań było oznaczenie zawartości arsenu całkowitego i nieorganicznego w ryżu, produktach ryżowych, w tym żywności dla niemowląt i małych dzieci dostępnych w obrocie handlowym w Polsce oraz ocena narażenia konsumentów na pobranie arsenu nieorganicznego z tymi grupami środków spożywczych. Materiał i metody. Zbadano łącznie 62 próbki ryżu oraz produktów ryżowych pochodzących z obrotu handlowego, w tym grupę produktów ryżowych przeznaczonych dla niemowląt i małych dzieci. Zawartości arsenu całkowitego i nieorganicznego oznaczono po suchej mineralizacji próbek metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej z wykorzystaniem generacji wodorków (HGAAS), po uprzedniej redukcji arsenu do arsenowodoru za pomocą borowodorku sodu. W celu wydzielenia nieorganicznych form arsenu próbki przed mineralizacją poddano hydrolizie w środowisku stężonego HCl, a następnie redukcji w obecności kwasu bromowodorowego i siarczanu hydrazyny oraz 3-krotnej ekstrakcji chloroformem i reekstrakcji 1M HCl. Oszacowane narażenie w odniesieniu do różnych grup populacji porównano z wartością najniższej dawki wyznaczającej (Benchmark Dose Lower Confidence Limit) BMDL05 ustaloną przez the Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA) powodującą 0,5% wzrost zachorowań na raka płuc (3,0 μg/kg m.c./dzień). Wyniki. Średnia zawartość arsenu całkowitego i nieorganicznego w badanych próbkach ryżu wyniosła 0,12 mg/kg (mediana: 0,09 mg/kg; 90-ty percentyl: 0,22 mg/kg) oraz 0,04 mg/kg (mediana: 0,03 mg/kg, 90-ty percentyl: 0,07 mg/kg). Zanieczyszczenie ryżu brązowego zarówno arsenem całkowitym jak i nieorganicznym było wyższe w porównaniu z ryżem białym. Średnia zawartość arsenu całkowitego w badanych próbkach ryżu brązowego wyniosła 0,18 mg/kg (mediana: 0,12 mg/kg, 90-ty percentyl: 0,32 mg/kg), natomiast arsenu nieorganicznego 0,05 mg/kg, (mediana: 0,05 mg/kg, 90-ty percentyl: 0,07 mg/kg). Zanieczyszczenie ryżu białego arsenem całkowitym i nieorganicznym było niższe, średnia odpowiednio: 0,10 mg/kg (mediana 0,08 mg/kg; 90-ty percentyl 0,19 mg/kg) oraz 0,03 mg/kg (mediana 0,03 mg/kg; 90-ty percentyl 0,06 mg/kg). Zanieczyszczenie produktów ryżowych zarówno arsenem całkowitym jak i nieorganicznym było podobne do stwierdzanego w ryżu z wyjątkiem wafli ryżowych (średnia: 0,24 mg/kg i 0,13 mg/kg). W grupie produktów dla niemowląt uzyskane wyniki były niskie – średnia zawartość arsenu całkowitego wyniosła 0,06 mg/kg, nieorganicznego zaś 0,02 mg/kg. W odniesieniu do dorosłych i dzieci oszacowane średnie narażenie na arsen nieorganiczny dla ryżu i produktów ryżowych wyniosło poniżej 1% najniższej dawki wyznaczającej BMDL05. Pobranie arsenu nieorganicznego przez 12-miesięczne niemowlęta z produktami na bazie ryżu przeznaczonymi dla tej grupy populacji wyniosło 6% BMDL05. Wnioski. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że zawartość arsenu całkowitego i nieorganicznego w zbadanych próbkach ryżu i produktów ryżowych nie stanowi zagrożenia dla zdrowia, pomimo iż zanieczyszczenie pojedynczych próbek było istotne.
Źródło:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2017, 68, 4
0035-7715
Pojawia się w:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Risk assessment for infants exposed to furan from ready-to-eat thermally processed food products in Poland
Ocena ryzyka dla niemowląt narażonych na furan obecny w utrwalanych termicznie daniach gotowych do spożycia w Polsce
Autorzy:: Minorczyk, M.
Goralczyk, K.
Strucinski, P.
Hernik, A.
Czaja, K.
Lyczewska, M.
Korcz, W.
Starski, A.
Ludwicki, J.K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/875869.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:: human nutrition
risk assessment
infant
furan
human exposure
exposure assessment
thermal process
food product
Polska
Opis:: Background. Thermal processes and long storage of food lead to reactions between reducing sugars and amino acids, or with ascorbic acid, carbohydrates or polyunsaturated fatty acids. As a result of these reactions, new compounds are created. One of these compounds having an adverse effect on human health is furan. Objective. The aim of this paper was to estimate the infants exposure to furan found in thermally processed jarred food products, as well as characterizing the risk by comparing the exposure to the reference dose (RfD) and calculating margins of exposure. Materials and methods. The material consisted of 301 samples of thermally processed food for infants taken from the Polish market in years 2008 – 2010. The samples included vegetable-meat, vegetables and fruit jarred meals for infants and young children in which the furan levels were analyzed by GC/MS technique. The exposure to furan has been assessed for the 3, 4, 6, 9 ,12 months old infants using different consumption scenarios. Results. The levels of furan ranged from <1 μg/kg (LOQ) to 166.9 μg/kg. The average furan concentration in all samples was 40.2 μg/kg. The estimated exposures, calculated with different nutrition scenarios, were in the range from 0.03 to 3.56 μg/kg bw/day and exceeded in some cases RfD set at level of 1 μg/kg bw/day. Margins of exposure (MOE) achieved values even below 300 for scenarios assuming higher consumption of vegetable and vegetable-meat products. Conclusions. The magnitude of exposure to furan present in ready-to-eat meals among Polish infants is similar to data reported previously in other European countries but slightly higher than indicated in the recent EFSA report. As for some cases the estimated intake exceeds the RfD, and MOE) values are much lower than 10000 indicating a potential health concern, it is necessary to continue monitoring of furan in jarred food and estimate of its intake by infants.
Wprowadzenie. Procesy cieplne, a także długie przechowywanie żywności powodują, że zachodzą w niej reakcje pomiędzy aminokwasami i cukrami redukującymi, oraz procesy z udziałem kwasu askorbinowego, węglowodanów i wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. W wyniku tych reakcji powstają nowe związki chemiczne. Jednym z tych związków, wykazujących niekorzystne działanie na zdrowie człowieka, jest furan. Cel badań. Celem pracy było oszacowanie wielkości narażenia niemowląt na furan występujący w utrwalanych termicznie przetworach, a także scharakteryzowanie ryzyka przez porównanie narażenia z wartością dawki referencyjnej (RfD) oraz obliczenie marginesów narażenia. Materiał i metody. Materiał do badań stanowiło 301 próbek przetworów dla niemowląt pobranych w latach 2008 – 2010 z obrotu handlowego na terenie całego kraju. Wśród próbek znajdowały się dania warzywno-mięsne, warzywne oraz owocowe przeznaczone dla niemowląt i małych dzieci, w których zawartość furanu oznaczano metodą GC/MS. Narażenie na furan szacowano dla niemowląt w wieku 3, 4, 6, 9 i 12 miesięcy wykorzystując różne scenariusze żywienia. Wyniki. Oznaczona zawartość furanu mieściła się w zakresie od <1 μg/kg (LOQ) do 166,9 μg/kg. Średnia zawartość furanu we wszystkich próbkach wynosiła 40,2 μg/kg. Oszacowana wielkość narażenia, przy założonych różnych scenariuszach żywienia, mieściła się w granicach 0,03 – 3,56 μg/kg m.c./dzień i przekraczała dla niektórych przypadków wartość RfD. Marginesy narażenia (MOE) wyniosły nawet poniżej 300 dla scenariuszy zakładających większe spożycie produktów warzywnych i warzywno-mięsnych. Wnioski. Oszacowana wielkość narażenia niemowląt w Polsce na furan pobierany z daniami gotowymi do spożycia jest zbliżona do wcześniejszych danych pochodzących z innych państw europejskich, lecz nieco wyższa od wyników najnowszego raportu EFSA. Biorąc pod uwagę, że w niektórych przypadkach oszacowane narażenie przekraczało wartość RfD (1 μg/kg m.c./dzień), a także fakt, że wartości MOE były znacznie mniejsze od 10000 wskazując na istnienie potencjalnego zagrożenia dla zdrowia, konieczne jest kontynuowanie badań monitorowych zawartości furanu w żywności dla niemowląt i szacowanie narażenia na ten związek.
Źródło:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2012, 63, 4
0035-7715
Pojawia się w:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Occurrence of polycyclic aromatic hydrocarbons in human diet - exposure and risk assessment to consumer health
Autorzy:: Starski, A.
Kukielska, A.
Postupolski, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2085967.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:: polycyclic aromatic hydrocarbon
PAH
exposure
margin of exposure
total diet study
wielopierscieniowe weglowodory aromatyczne
WWA
dieta
Opis:: Background. Polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) are environmental pollutants, they are also present in food, in which their presence results from environmental pollution and food processing processes. Many compounds from this group, such as benzo(a)pyrene show important toxicity, including genotoxic carcinogenicity. In food heavier PAHs significantly toxic are observed. Objective. The aim of the study was assessment of consumers exposure to PAHs from the diet of surveyed respondents. The assessment of contaminants content in daily food rations is characterized by less uncertainty factor than the assessment based on data on the contamination of individual foodstuffs and their consumption by humans. Material and methods. Research material consisted of daily diets obtained from respondents participating in the study. Content of 22 PAHs (fluorene, phenanthrene, anthracene, fluoranthene, pyrene, benzo(c)fluorene, benz(a)anthracene, chrysene, 5-methylchrysene, perylene, benzo(b)fluoranthene, benzo(k)fluoranthene, benzo(j)fluoranthene, benzo(e) pyrene, benzo(a)pyrene, benzo(ghi)perylene, indeno(1,2,3-cd)pyrene, dibenzo(a,h)anthracene, dibenzo(a,e)pyrene, dibenzo(a,l)pyrene, dibenzo(a,h)pyrene, dibenzo(a,i)pyrene) in each of diets was tested using liquid chromatography with a fluorescence detector. The samples were purified by saponification, size exclusion chromatography (SEC) and solid phase extraction (SPE). Results. 52 respondents (n=52) took part in the study. The highest median of PAHs were found for pyrene (1.412 μg/ kg), phenantrene (1.276 μg/kg), fluorene (1.151 μg/kg) and fluoranthene (1.087 μg/kg), they were about 10-80 higher than the levels of heavier PAHs. In group of heavy PAHs quantitatively prevailed benzo(e)pyrene (0.109 μg/kg), benzo(b) fluroanthene (0.070 μg/kg), benzo(ghi)perylene (0.065 μg/kg) and perylene (0.059 μg/kg). Generally the median level of contamination with light PAHs was 6.045 μg/kg, while with heavy ones 0.504 μg/kg, in the case of the sum of 4 PAHs regulated in EU law content was 0.301 μg/kg. In the tested samples average 24% of the PAH content was pyrene, light PAHs with a lower toxicity potential accounted for 92% of the content of tested compounds. Sum of 4 regulated PAHs accounted for 58% of content compounds selected by the EU as significant for the assessment of food contamination by PAHs. The composition of the participants' diets was analyzed in terms of determining factors influencing on high levels of PAHs. They were high fat level and presence of smoked or grilled meat and fish products. The mean exposure to benzo(a)pyrene was 0.52 ng/kg b.w. per day, while for the sum of 4 PAHs 3.29 ng/ kg b.w. per day. For light PAHs high exposure was 90.6 ng/kg b.w. per day, while for heavy PAH it was 10.7 ng/kg b.w. per day. Risk assessment was performed by calculating the value of margin of exposure (MoE), which for benzo(a)pyrene and for sum of 4 PAHs were above 25,000 in both considered: mean and high exposure scenario. Conclusions. Studied diets were a source of exposure to PAHs. Higher levels have been reported for light, less toxic PAH as compared to heavy PAH. In both considered scenarios margin of exposure were >25 000. In case of studied diets no risk for consumer was found
Źródło:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2021, 72, 3; 253-265
0035-7715
Pojawia się w:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Studies on battery repair and recycling workers occupationally exposed to lead in Karachi
Autorzy:: Haider, M.J.
Qureshi, N.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/874438.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:: battery repair
recycling
worker
occupational exposure
lead
human exposure
blood lead level
hematological parameter
Karachi city
Opis:: Objective. The present study was carried out to investigate the effects of occupational lead exposure on the hematological and biochemical parameters in occupationally exposed and non exposed inhabitants of Karachi. Material and methods. In 100 lead exposed subjects recruited from automobile workshops, lead battery repair and recycling units located in Karachi and in 100 control subjects the general health status, hematological parameters and exposure markers for lead were measured. Results. Results indicated that the mean values of blood lead level and δ-aminolevulinic acid were significantly higher (P<0.05) while the activity of δ-aminolevulinic acid dehydratase were significantly decreased (P<0.05) among battery repair and recycling workers as compared to controls. The abnormalities in the blood lead level, δ-aminolevulinic acid and δ-aminolevulinic acid dehydratase were more frequent in lead exposed battery repair workers when compared with control subjects. The blood lead levels and δ-aminolevulinic acid were positively correlated while δ-aminolevulinic acid dehydratase was found to be negatively correlated with age, years of exposure and years of employment. Blood lead level was positively correlated with hemoglobin and RBC count while δ-aminolevulinic acid dehydratase was negatively correlated with hemoglobin concentration. The work related symptoms, droopiness, nasal symptoms and muscular pain were more frequent among battery repair workers as compared to control group. The findings of present study confirmed that occupational exposure to lead is associated with deviation in important hematological parameters and biological markers of exposure to lead among lead exposed workers, and also confirms the impact of lead exposure in the development of adverse effects among lead exposed workers. Conclusions. The study provides the data for risk assessment in lead battery repair workers of Karachi and suggests the need for preventive measures for battery repair workers and improvements to reduce occupational lead exposures to protect them from lead toxicity. It is suggested that hematological and physical examinations of lead exposed workers should be carried out periodically to prevent future health hazards.
Cel. Badania przeprowadzono w celu określenia wpływu zawodowego narażenia na ołów na hematologiczne i biochemiczne parametry u zawodowo narażonych w porównaniu do nienarażonych mieszkańców Karaczi. Materiał i metody. U 100 osób narażanych na ołów spośród pracowników zatrudnionych w zakładach naprawy i przetwarzania akumulatorów w Karaczi i u 100 osób kontrolnych badano ogólny stan zdrowia, parametry hematologiczne i markery narażenia na ołów. Wyniki. Wyniki wskazują, że średnie poziomy ołowiu i kwasu δ-aminolewulinowego we krwi były znacząco wyższe (P<0.05), podczas gdy aktywność dehydratazy kwasu δ-aminolewulinowego była znacząco niższa (P<0.05) u zatrudnionych przy naprawie i przetwarzaniu akumulatorów w porównaniu do osób z grupy kontrolnej. Poziomy ołowiu we krwi i kwasu δ-aminolewulinowego były skorelowane pozytywnie podczas gdy w przypadku aktywności dehydratazy kwasu δ-aminolewulinowego stwierdzono negatywną korelację do wieku i mierzonego w latach czasu narażenia. Stężenie ołowiu we krwi było pozytywnie skorelowane z hemoglobiną i liczbą erytrocytów a aktywność dehydratazy kwasu δ-aminolewulinowego była negatywnie skorelowana ze stężeniem hemoglobiny. Objawy związane z wykonywaną pracą, takie jak osłabienie, objawy ze strony nosa i bóle mięśniowe częściej występowały u osób narażonych niż z grupy kontrolnej. Wyniki przeprowadzonych badań potwierdziły, że zawodowe narażenie na ołów wiąże się ze zmianami istotnych parametrów hematologicznych i występowaniem markerów narażenia na ołów u narażonych pracowników, a także występowaniem szkodliwych skutków zdrowotnych. Wnioski. Wyniki badań dostarczają danych do oceny ryzyka u pracowników naprawy i recyklingu akumulatorów i sugerują potrzebę zastosowania środków zaradczych w celu obniżenia zawodowego narażenia na ołów u tej grupy pracowników i ochrony przed toksycznym oddziaływaniem ołowiu. Sugeruje się, że badania parametrów hematologicznych i medycznych u pracowników narażonych na ołów powinny być wykonywane okresowo w celu zapobieżenia przyszłym zagrożeniom zdrowia.
Źródło:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2013, 64, 1
0035-7715
Pojawia się w:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Investigation of kidney function changes in sea salt workers during harvest season in Thailand
Autorzy:: Luangwilai, T.
Robson, M.G.
Siriwong, W.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2083100.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:: heat exposure
agricultural work
kidney function change
Opis:: Background. Occupational factors have previously been mentioned as contributing to decreased kidney function and the development of chronic kidney disease of unknown cause. Sea salt workers are one of the occupations facing high outdoor temperatures and a highly, intensive workload. Objective. The purpose of the study was to examine whether the kidney function of sea salt workers at the beginning of the harvest season differs from kidney function at the end of the harvest season and to identify factors that can predict the change of kidney function. Material and methods. Data were collected from salt workers (n=50) who were between 18–60 years of age without hypertension, diabetes, and kidney disease in Samut Sakhon province, Thailand. Urine specific gravity (USG) was used for hydration status and the estimated glomerular filter rate (eGFR) was used to measure kidney function. The mixed model was used to find differences over the harvest season and prediction of factors. Results. On average, the eGFR was estimated to decrease by 15.2 ml/min/1.73 m2 over the harvest season. The decline in eGFR of sea salt workers with moderate and heavy workloads were significantly faster than their light workload counterparts after controlling for other covariates. Similarly, dehydration (USG ≥ 1.030) significantly accelerated the rate of kidney function loss. Conclusions. Our study confirmed exposure to heat over the harvest season leads to decreased eGFR in sea salt workers. The rate of change of eGFR could be predicted by workload and hydration status. Workers with dehydration who performed medium to heavy workloads in farms showed faster kidney function decline than those who performed light workload.
Źródło:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2022, 73, 1
0035-7715
Pojawia się w:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Effect of heat exposure on dehydration and kidney function among sea salt workers in Thailand
Autorzy:: Luangwilai, T.
Robson, M.G.
Siriwong, W.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2082819.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:: heat exposure
dehydration
kidney function
agricultural work
Opis:: Background. Excessive heat exposure and dehydration among agricultural workers have been reported to reduce kidney function and lead to chronic kidney disease of unknown etiology (CKDu). Objective. This cross-sectional study aimed to assess heat exposure, factors related to dehydration and the relationship between dehydration and biomarkers of kidney function among sea salt workers in Thailand. Material and methods. Wet bulb globe temperature (WBGT) was used at the time workers started work outdoors on salt farms. Urine-specific gravity, urine osmolarity, and serum creatinine were collected from 50 workers after work. Results. The results showed that more than 50% of the participants were dehydrated after work. The maximum hours spent working per day was 10. The average water intake was 1.51 L. Urine specific gravity was highly significant correlated with urine osmolality (rs = 0.400, p<0.01), and urine osmolality was significantly correlated with the estimated glomerular filtration rate (eGFR) (rs = 0.349, p<0.05). In bivariate analysis adjusted for age, sex, and current alcohol consumption, we found that a WBGTTWA ≥ 30°C (OR = 0.08, 95% CI = 0.01-0.44, p = 0.003) and hours spent working (OR=2.22, 95% CI = 1.42-3.47, p <0.001) were independently associated with dehydration. This suggests that workers should increase their time spent on breaks and increase water consumption. Conclusions. Educational program on heat exposure and heat-related illness prevention strategies should be provided.
Źródło:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2021, 72, 4; 435-442
0035-7715
Pojawia się w:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Exposure to lead and cadmium released from ceramics and glassware intended to come into contact with food
Autorzy:: Rebeniak, M.
Wojciechowska-Mazurek, M.
Mania, M.
Szynal, T.
Strzelecka, A.
Starska, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/876754.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:: lead exposure
cadmium exposure
ceramics
glass
contact with food
food contact surface
lead migration
cadmium migration
risk assessment
health hazard
human health
kitchenware
Opis:: Background. The dietary intake of harmful elements, particularly lead and cadmium constitutes a health threat and essential measures should be undertaken to reduce consumer exposure. The latest risk assessments by the European Food Safety Authority (EFSA) and Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA) have indicated that the Provisional Tolerable Weekly Intake (PTWI) for lead and cadmium do not ensure health safety and their review had to be undertaken. Migration from ceramics and glassware intended for food contact is an important source of lead and cadmium intake. Objectives. To study the release of lead and cadmium from ceramics and glassware (including decorated products) intended for food contact that are available on the Polish market and to assess the resulting health risk to the consumer. Materials and Methods. Ceramics and glassware (mainly decorated) were sampled from the Polish market during 2010- 2012 throughout the country by staff of the Sanitary-Epidemiological Stations in accordance with monitoring procedures and guidelines designed by the National Institute of Public Health-National Institute of Hygiene. Migration of lead and cadmium was measured by incubating the samples with 4% acetic acid for 24 hours at a temperature of 22±2ºC in the dark. Flame Atomic Absorption Spectrometry (FAAS) was used to measure these elements in food simulant according to a validated and accredited method (PN-EN ISO/IEC 17025). Results. 1273 samples of ceramics and glass wares were analysed in 2010-2012. Lead and cadmium release were usually found to be below analytical detection limits. Permissible migration limits (as prescribed by the legislation) of these metals were rarely exceeded and were reported mainly in articles imported from outside the EU. Two imported and decorated ceramic flat plates released lead at 0.9 and 11.9 mg/dm2 (limit 0.8 mg/dm2) and 5 imported deep plates gave migration values of 4.7 mg/L, 4.9 mg/L, 5.6 mg/L, 6.1 mg/L, 8.6 mg/L (limit 4.0 mg/L). Lead migrations from ceramic ware rims above the 2.0 mg per product limit (as established in Polish Standard PN-B-13210:1997 [16]) were observed in 4 samples, at 2.1, 3.7, 4.2 and 14.4 mg per product, respectively. Migrations of cadmium from the ceramic samples’ rims were within permissible limits. Majority of high migration results were obtained for decorated rims of glass vessels for beverages. The highest migration from the rim of an imported glass mug was reported at 163.8 mg/product for lead and at 8.96 mg/product for cadmium. Risk assessment indicated that exposures to lead and cadmium released from ceramic wares based on the migration limits set by the EU legislation lead to human intake close to, or exceeding reference doses. For a 20 kg b.w. child the lead BMDL01 value could thus be exceeded by over 30-fold and the cadmium TWI value 4-fold. Conclusions. Review of EU legislation applicable to lead and cadmium migration limits from ceramics is necessary with an intention to lower such limits. The limits applied to the rims of ceramics and glassware intended for beverages should be included. The release of lead and cadmium at the maximum permissible levels for ceramics may lead to uptakes becoming hazardous to human health. Appropriate measures are thus necessary to reduce sources of exposure.
Wprowadzenie. Pobranie pierwiastków szkodliwych dla zdrowia, szczególnie ołowiu i kadmu z żywnością stwarza zagrożenie dla zdrowia i niezbędne jest podejmowanie działań mających na celu obniżenie narażenia konsumentów. Najnowsze oceny ryzyka dokonane przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) i Połączony Komitet Ekspertów FAO/WHO ds. Dodatków do Żywności (JECFA) wykazały, że wartości tymczasowego tolerowanego tygodniowego pobrania (PTWI) ołowiu i kadmu nie zapewniały bezpieczeństwa zdrowotnego i doprowadziły do ich weryfikacji. Jednym z istotnych źródeł pobrania ołowiu i kadmu z żywnością jest ich migracja z wyrobów ceramicznych i szklanych przeznaczonych do kontaktu z żywnością. Cel. Zbadanie uwalniania ołowiu i kadmu z wyrobów ceramicznych i szklanych w tym dekorowanych przeznaczonych do kontaktu z żywnością dostępnych w obrocie w Polsce oraz ocena ryzyka dla zdrowia konsumenta. Materiał i metody. Materiał do badań stanowiły wyroby ceramiczne i szklane, głównie dekorowane, pobierane z obrotu handlowego w latach 2010-2012 na terenie całego kraju przez przedstawicieli Stacji Sanitarno-Epidemiologicznych w ramach monitoringu, zgodnie z planem i wytycznymi opracowanymi przez Zakład Bezpieczeństwa Żywności Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – Państwowego Zakładu Higieny. Migrację ołowiu i kadmu z próbek wyrobów ceramicznych i szklanych przeprowadzano do 4% kwasu octowego przez 24 godziny w temperaturze 22±2ºC (w ciemności). Zawartość ołowiu i kadmu w płynie modelowym po migracji oznaczano metodą płomieniowej atomowej spektrometrii absorpcyjnej (FAAS), zwalidowaną i akredytowaną zgodnie z PN-EN ISO/IEC 17025. Wyniki. W latach 2010-2012 zbadano 1273 próbki wyrobów ceramicznych i szklanych. Uwalnianie ołowiu i kadmu z naczyń ceramicznych i szklanych było przeważnie poniżej granic wykrywalności stosowanych metod analitycznych. Przekroczenia limitów migracji tych metali z naczyń ceramicznych określonych w ustawodawstwie stwierdzano rzadko, głównie z wyrobów z importu (spoza UE). Z 2 naczyń ceramicznych płaskich zdobionych (z importu) ilości uwalnianego ołowiu wynosiły 0,9 mg/dm2 i 11,9 mg/dm2 (limit 0,8 mg/dm2). Z 5 naczyń ceramicznych głębokich (z importu) migracja ołowiu powyżej limitu (4,0 mg/L) wynosiła: 4,7 mg/L; 4,9 mg/L; 5,6 mg/L; 6,1 mg/L; 8,6 mg/L. Migrację ołowiu z obrzeży naczyń ceramicznych w ilościach przekraczających limit (2,0 mg/wyrób), podany w polskiej normie PN-B-13210:1997 [16], stwierdzono z 4 wyrobów i wynosiła ona: 2,1 mg/wyrób 3,7 mg/wyrób, 4,2 mg/wyrób, 14,4 mg/wyrób. Nie stwierdzono migracji kadmu z obrzeży badanych naczyń ceramicznych w ilości przekraczającej limit. Największą migrację ołowiu wynoszącą 163,8 mg/wyrób i kadmu 8,96 mg/wyrób stwierdzono z obrzeża kubka szklanego, z importu. Ocena narażenia na ołów i kadm wykazała, że uwalnianie ołowiu i kadmu na poziomie najwyższych dopuszczalnych ilości, podanych w przepisach UE, prowadzi do pobrania tych metali bliskiego bądź przekraczającego dawki referencyjne. W przypadku dziecka o masie ciała 20 kg przekroczenie dawki BMDL01 dla ołowiu może być ponad 30-krotne, a przekroczenie TWI dla kadmu ponad 4-krotne. Wnioski. Konieczne jest obniżenie obowiązujących w UE limitów migracji ołowiu i kadmu z naczyń ceramicznych oraz wprowadzenie limitów dla obrzeży naczyń ceramicznych przeznaczonych do napojów, a także dla wyrobów szklanych. Uwalnianie ołowiu i kadmu na poziomie najwyższych dopuszczalnych ilości zgodnych z aktualnymi przepisami dla wyrobów ceramicznych może prowadzić do pobrania tych metali zagrażającego zdrowiu. Niezbędne jest podjęcie działań eliminujących źródła zagrożenia.
Źródło:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2014, 65, 4
0035-7715
Pojawia się w:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: The content of lead, cadmium, arsenic, mercury and tin in fruit and their products based on monitoring studies – exposure assessment
Autorzy:: Mania, M.
Rebeniak, M.
Chabros, E.
Orshulyak, O.
Postupolski, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2082840.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:: food
fruit
monitoring
lead
cadmium
mercury
arsenic
tin
exposure assessment
Opis:: Background. Fruit and fruit products are important part of our daily diet. In addition to the ingredients necessary for the proper functioning of the body, these products can also be a source of intake elements harmful to human health. Objective. Analysis of the results of monitoring studies conducted in Poland in 2015 concerning contamination of lead (Pb), cadmium (Cd), arsenic (As), mercury (Hg) and tin (Sn) in fruit and fruit products and exposure assessment. Material and methods. Approximately 600 samples of fresh, frozen, dried fruits, fruit preserves and canned fruits were tested. The laboratories of State Sanitary Inspection were involved in testing. Accredited and validated analytical methods were used. The test samples were prepared in accordance with the standard PN-EN 13804:2013. The contents of lead, cadmium and tin were determined by using flame atomic absorption spectrometry (FAAS) or flameless with electrothermal atomization spectrometry (GFAAS); arsenic by using hydride generation atomic absorption spectrometry method (HGAAS) and mercury the "cold vapor" atomic absorption spectrometry (CVAAS) method. Results. Contamination of investigated samples with elements harmful to human health (Pb, Ca, As, Hg and Sn does not rise concern to human health and was in most cases comparable with contamination reported in other European Union countries. The estimated average exposure of adults and children to lead intake with fruit and fruit products ranged from 0.5% to 14.6% of the respective Benchmark Dose Lower Confidence Limit (BMDL) established by the European Food Safety Authority (EFSA). The mean intake of cadmium with these groups of foodstuffs was in the range 0.3 - 8.5% of the TWI value (Tolerable Weekly Intake) established by EFSA for adults and children (0.1 - 3.6% of the PTMI (Provisional Tolerable Monthly Intake) established by JECFA. In case of arsenic mean intake was in the range 0.5 - 1.6% BMDL whilst for mercury (inorganic form) intake represented 0.5 - 1.4% of TWI value established by JECFA and then confirmed by EFSA. Conclusions. Based on the obtained results, it was found that content of Pb, Cd, As, Hg and Sn in the tested samples of fruit and their products does not pose a risk to consumer health. Estimated exposure of consumers does not exceed tolerable doses established by EFSA and JECFA for these elements.
Źródło:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2021, 72, 4; 353-360
0035-7715
Pojawia się w:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Total and inorganic arsenic in fish, seafood and seaweeds - exposure assessment
Autorzy:: Mania, M.
Rebeniak, M.
Szynal, T.
Wojciechowska-Mazurek, M.
Starska, K.
Ledzion, E.
Postupolski, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/874965.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:: total arsenic
inorganic arsenic
fish
seaweed
exposure assessment
marine food
Opis:: Background. According to the European Food Safety Authority (EFSA), fish, seafood and seaweeds are foodstuffs that significantly contribute to dietary arsenic intake. With the exception of some algal species, the dominant compounds of arsenic in such food products are the less toxic organic forms. Both the Joint FAO/ WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA) and EFSA recommend that speciation studies be performed to determine the different chemical forms in which arsenic is present in food due to the differences in their toxicity. Knowing such compositions can thus enable a complete exposure assessment to be made. Objectives. Determination of total and inorganic arsenic contents in fish, their products, seafood and seaweeds present on the Polish market. This was then followed by an exposure assessment of consumers to inorganic arsenic in these foodstuffs. Materials and Methods. Total and inorganic arsenic was determined in 55 samples of fish, their products, seafood as well as seaweeds available on the market. The analytical method was hydride generation atomic absorption spectrometry (HGAAS), after dry ashing of samples and reduction of arsenic to arsenic hydride using sodium borohydride. In order to isolate only the inorganic forms of arsenic prior to mineralisation, samples were subjected to concentrated HCl hydrolysis, followed by reduction with hydrobromic acid and hydrazine sulphate after which triple chloroform extractions and triple 1M HCl re-extractions were performed. Exposure of adults was estimated in relation to the Benchmark Dose Lower Confidence Limit (BMDL05) as set by the Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA) that resulted in a 0.5% increase in lung cancer (3.0 μg/kg body weight (b.w.) per day). Results. Mean total arsenic content from all investigated fish samples was 0.46 mg/kg (90th percentile 0.94 mg/kg), whilst the inorganic arsenic content never exceeded the detection limit of the analytical method used (0.025 mg/kg). In fish products, mean total arsenic concentration was 1.48 mg/kg (90th percentile: 2.42 mg/kg), whilst in seafood they were 0.87 mg/ kg (90th percentile: 2.23 mg/kg), for inorganic arsenic contamination at the 90th percentile was 0.043 mg/kg with most results however being less than 0.025 mg/kg. The highest inorganic arsenic levels were determined in the Hijiki algal species samples (102.7 mg/kg), whereas the other algal samples gave a mean inorganic concentration of 0.41 mg/kg (90th percentile 0.86 mg/kg). The estimated average adults exposure to inorganic arsenic in fish, seafood and seaweeds was less than 0.5% of the lowest BMDL0.5 dose. Only for the Hijiki seaweed it was at 4.9% BMDL0.5. Conclusions. Results demonstrate that dietary arsenic intake from fish, seafood and seaweed along with all their products do not constitute a significant health threat to consumers apart from the seaweed species Hizikia fusiformis in which over 40% of all the inorganic arsenic compounds were found.
Wprowadzenie. Ryby, owoce morza i wodorosty morskie należą do grupy środków spożywczych, które według Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) mogą wnosić istotny udział do pobrania arsenu z dietą. W tej grupie produktów za wyjątkiem niektórych gatunków glonów, dominującymi formami arsenu są mniej toksyczne organiczne połączenia. Zarówno Połączony Komitet Ekspertów FAO/WHO ds. Substancji Dodatkowych do Żywności (JECFA) jak i EFSA wskazują na celowość prowadzenia badań specjacyjnych pozwalających określić różne formy chemiczne, w jakich arsen występuje w żywności, mając na uwadze duże różnice w ich toksyczności. Poznanie informacji o zawartości poszczególnych związków pozwala na dokonanie pełnej oceny narażenia. Cel badań. Oznaczenie zawartości arsenu całkowitego i nieorganicznego w rybach i ich produktach, owocach morza i wodorostach morskich dostępnych w obrocie handlowym w Polsce oraz ocena narażenia konsumentów na pobranie arsenu nieorganicznego z tymi grupami środków spożywczych. Materiał i metody. Analizie na zawartość arsenu całkowitego i nieorganicznego poddano 55 próbek ryb, ich produktów, owoców morza oraz glonów pochodzących z obrotu handlowego. Zawartości arsenu całkowitego i nieorganicznego oznaczono po suchej mineralizacji próbek metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej z wykorzystaniem generacji wodorków (HGAAS), po uprzedniej redukcji arsenu do arsenowodoru za pomocą borowodorku sodu. W celu wydzielenia nieorganicznych form arsenu próbki przed mineralizacją poddano hydrolizie w środowisku stężonego HCl, a następnie redukcji w obecności kwasu bromowodorowego i siarczanu hydrazyny oraz 3-krotnej ekstrakcji chloroformem i reekstrakcji 1M HCl. Oszacowane narażenie w odniesieniu do osób dorosłych porównano z wartością najniższej dawki wyznaczającej (Benchmark Dose Lower Confidence Limit) BMDL0,5 ustalonej przez The Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA) powodującej 0,5%-owy wzrost zachorowań na raka płuc (3,0 μg/kg m.c./dzień). Wyniki. Średnia zawartość arsenu całkowitego w badanych próbkach ryb wyniosła 0,46 mg/kg (90-ty percentyl: 0,94 mg/kg), natomiast arsenu nieorganicznego nie przekraczała granicy wykrywalności stosowanej metody 0,025 mg/kg. W przypadku przetworów rybnych średnie zanieczyszczenie arsenem wyniosło 1,48 mg/kg (90-ty percentyl: 2,42 mg/kg) natomiast owoców morza odpowiednio: 0,87 mg/kg (90-ty percentyl: 2,23 mg/kg), dla arsenu nieorganicznego 90-ty percentyl 0,043 mg/kg przy większości wyników poniżej 0,025 mg/kg. Najwyższym zanieczyszczeniem arsenem nieorganicznym charakteryzowały się glony z gatunku Hijiki (najwyższa zawartość 102,7 mg/kg), w pozostałych próbkach glonów średnia zawartość arsenu nieorganicznego wynosiła 0,41 mg/kg (90-ty percentyl: 0,86 mg/kg). Oszacowane średnie narażenie na arsen nieorganiczny w odniesieniu do osób dorosłych wyniosło dla ryb, owoców morza i wodorostów poniżej 0,5% wartości najniższej dawki wyznaczającej BMDL0,5. Jedynie w przypadku gatunku Hijiki było ono rzędu 4,9 % BMDL0,5. Wnioski. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że pobranie arsenu w wyniku spożycia ryb, ich produktów, owoców morza, oraz wodorostów morskich nie stanowi istotnego zagrożenia dla zdrowia konsumentów poza gatunkiem Hizikia fusiformis zawierającym ponad 40% połączeń nieorganicznych arsenu.
Źródło:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2015, 66, 3
0035-7715
Pojawia się w:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Endocrine disruptors in food contact materials; is there a health threat?
Autorzy:: Cwiek-Ludwicka, K.
Ludwicki, J.K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/877540.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:: endocrine disruptor
food contact material
contact with food
health risk factor
threat
food packaging
exposure assessment
human exposure
risk assessment
benzophenone
bisphenol A
phthalate
substance migration
Opis:: Food Contact Materials (FCMs) are a major source of endocrine disrupting chemical substances (EDCs), thus forming an important part of human exposure to these compounds, to which this article is addressed. The potential impact of such exposures on endocrine function, and thereby health outcomes, requires scientifically valid evidence so that appropriate risk management decisions can be taken to diminish human exposure, particularly in vulnerable population groups like infants and small children. Relevant aspects of exposure assessment are discussed based on testing migration of EDCs from FCMs, together with the different approaches so used. The specific migration testing determines whether limits for defined substances are met. However not all EDCs present in the leachate may be found by these means. In fact, the chances of detecting EDCs in the food simulant (leachate) are improved when it is subjected the relevant biological testing, thus helping to provide improved protection against these chemical substances. Nevertheless, official controls and risk management decisions do not necessarily take such testing into account, as the relevant legislation is based on specific migration limits that may be easily quantified and addressed in the risk management process. Elucidating the link between observed endocrine activity and any toxic effects so arising, is complicated by the complexity of endocrine interrelationships coupled with relatively limited sensitivity of toxicological tests. Any risk assessment implies a rather high uncertainty and should include also any cumulative effects. This review discusses the effects of the EDCs like bisphenol A, phthalates and benzophenone found in FCMs. In addition, the approaches from the USA and EU for systematically evaluating man-made EDCs in the environment are also considered, including appropriate prioritisation criteria.
Materiały do kontaktu z żywnością (ang. food contact materials, FCMs) stanowią istotne źródło substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego określanych jako endocrine disrupting chemicals (EDCs). FCMs mają ważny udział w całkowitym narażeniu człowieka na te substancje. Potencjalny wpływ EDCs na funkcjonowanie układu hormonalnego i skutki zdrowotne wynikające z narażenia na te substancje, dostarczają potwierdzonych dowodów do podejmowania decyzji w ramach zarządzania ryzykiem, zmierzających do zminimalizowania narażenia na te związki, co ma istotne znaczenie, zwłaszcza w przypadku grup populacji szczególnie wrażliwych, takich jak niemowlęta i małe dzieci. Omówiono niektóre aspekty oceny narażenia na podstawie badania migracji EDCs z materiałów do kontaktu z żywnością, w zależności od zastosowania różnych metod badania migracji. Badanie migracji specyficznej umożliwia sprawdzenie czy spełniane są limity migracji ustanowione dla poszczególnych substancji. To podejście stwarza ryzyko, że nie wszystkie migrujące EDCs zostaną wykryte. Zastosowanie odpowiednich testów biologicznych do analizy płynu pomigracyjnego stwarza większe prawdopodobieństwo wykrycia obecności EDCs zapewniając lepszą ochronę konsumenta przed tą grupą związków. Jednakże wyniki takich badań nie zawsze umożliwiają podejmowanie decyzji przez urzędową kontrolę w ramach zarządzania ryzykiem, ponieważ większość przepisów opiera się o limity migracji specyficznej, które łatwo mogą być skwantyfikowane w procesie zarządzania ryzykiem. Wyjaśnienie zależności między zaobserwowanym wpływem na układ hormonalny a wystąpieniem szkodliwego skutku działania napotyka na trudności wynikające z ogromnej złożoności wzajemnych zależności w układzie hormonalnym i ograniczonej czułości testów toksykologicznych. To z kolei implikuje stosunkowo dużą niepewność oceny ryzyka, która powinna także uwzględniać możliwość wystąpienia efektów skumulowanych. Przedyskutowano aspekty związane z bisfenolem A, ftalanami i benzofenonem, jako EDCs występującymi w materiałach do kontaktu z żywnością. Przedstawiono również podejścia USA i UE do systematycznej oceny antropogennych EDCs w środowisku, z uwzględnieniem kryteriów umożliwiających ustalanie priorytetów.
Źródło:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2014, 65, 3
0035-7715
Pojawia się w:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Health risk of exposure to bisphenol A (BPA)
Autorzy:: Konieczna, A.
Rutkowska, A.
Rachon, D.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/876742.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:: human health
health risk
human exposure
bisphenol A
estrogen
endocrine disrupting compound
Opis:: Bisphenol A (BPA) belongs to chemicals that are produced in large quantities worldwide. It is commonly used as monomer in polycarbonate synthesis, plasticizer in the production of epoxy resins, as well as an additive for the elimination of surfeit of hydrochloric acid during the polyvinyl chloride (PVC) production. BPA is not only used in the production of plastics intended to a direct contact with food, including plastic packaging and kitchenware, but also in inner coatings of cans and jar caps. There are various routes of human exposure to this substance such as oral, by inhalation and transdermal. The main sources of exposure to BPA include food packaging and dust, dental materials, healthcare equipment, thermal paper, toys and articles for children and infants. BPA is metabolized in the liver to form bisphenol A glucuronide and mostly in this form is excreted with urine. Due to its phenolic structure BPA has been shown to interact with estrogen receptors and to act as agonist or antagonist via estrogen receptor (ER) dependent signalling pathways. Therefore, BPA has been shown to play a role in the pathogenesis of several endocrine disorders including female and male infertility, precocious puberty, hormone dependent tumours such as breast and prostate cancer and several metabolic disorders including polycystic ovary syndrome (PCOS). Because of the constant, daily exposure and its tendency to bio-accumulation, BPA seems to require special attention such as biomonitoring. This observation should include clinical tests of BPA concentration in the urine, which is not only one of the best methods of evaluation of the exposure to this compound, but also the dependence of the daily intake of BPA and the risk of some endocrine disorders.
Bisfenol A (BPA) należy do substancji chemicznych produkowanych na świecie w znacznych ilościach. Używany jest jako plastyfikator i półprodukt w syntezie żywic epoksydowych, tworzyw sztucznych poliwęglanowych oraz jako dodatek do usuwania nadmiaru kwasu chlorowodorowego przy produkcji polichlorku winylu (PCW). BPA nie tylko jest używany do syntezy tworzyw sztucznych służących do produkcji materiałów mających bezpośredni kontakt z żywnością, włączając opakowania z tworzyw sztucznych oraz sprzęt kuchenny, ale także stanowi składnik lakierów do pokrywania wewnętrznych powierzchni puszek metalowych przeznaczonych do żywności i napojów. BPA stosowany jest w produkcji poliwęglanów (PC) i żywic epoksydowych, wykorzystywanych w produkcji wyrobów do kontaktu z żywnością. Może być także stosowany, jako przeciwutleniacz i inhibitor w procesie polimeryzacji tworzyw sztucznych, m.in. polichlorku winylu (PCW). Narażenie na BPA może zachodzić drogą pokarmową, wziewną oraz przez skórę, a głównymi źródłami ekspozycji są opakowania żywności, kurz, materiały stomatologiczne, sprzęt medyczny, papier termiczny, a także zabawki i artykuły przeznaczone dla niemowląt i dzieci. BPA jest metabolizowany w wątrobie do glukuronianu bisfenolu A i w tej postaci jest usuwany z moczem. Ze względu na swą fenolową strukturę BPA wykazuje zdolność jako agonista lub antagonista do interakcji z receptorami estrogenowymi poprzez estrogenowe szlaki sygnalizacyjne. W wyniku takiego działania BPA odgrywa rolę w patogenezie zaburzeń endokrynnych włączając zaburzenia płodności u kobiet i mężczyzn, przedwczesne dojrzewanie, nowotwory hormonozależne, jak rak piersi oraz rak prostaty oraz schorzeń metabolicznych włączając zespół wielotorbielowatych jajników (PCOS). Biorąc pod uwagę stałe, codzienne narażenie na BPA z wielu źródeł oraz tendencje do bioakumulacji uzasadniony jest monitoring biologiczny tego związku. Powinien on w szczególności uwzględniać monitoring BPA w moczu, jako skuteczną metodę szacowania narażenia na ten związek, umożliwiając jednocześnie badanie zależności pomiędzy narażeniem na BPA a ryzykiem występowania niektórych chorób wynikających z zaburzenia czynności układu endokrynologicznego.
Źródło:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2015, 66, 1
0035-7715
Pojawia się w:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "exposure" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język