Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "assessment" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Risk assessment for infants exposed to furan from ready-to-eat thermally processed food products in Poland
Ocena ryzyka dla niemowląt narażonych na furan obecny w utrwalanych termicznie daniach gotowych do spożycia w Polsce
Autorzy:
Minorczyk, M.
Goralczyk, K.
Strucinski, P.
Hernik, A.
Czaja, K.
Lyczewska, M.
Korcz, W.
Starski, A.
Ludwicki, J.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/875869.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
human nutrition
risk assessment
infant
furan
human exposure
exposure assessment
thermal process
food product
Polska
Opis:
Background. Thermal processes and long storage of food lead to reactions between reducing sugars and amino acids, or with ascorbic acid, carbohydrates or polyunsaturated fatty acids. As a result of these reactions, new compounds are created. One of these compounds having an adverse effect on human health is furan. Objective. The aim of this paper was to estimate the infants exposure to furan found in thermally processed jarred food products, as well as characterizing the risk by comparing the exposure to the reference dose (RfD) and calculating margins of exposure. Materials and methods. The material consisted of 301 samples of thermally processed food for infants taken from the Polish market in years 2008 – 2010. The samples included vegetable-meat, vegetables and fruit jarred meals for infants and young children in which the furan levels were analyzed by GC/MS technique. The exposure to furan has been assessed for the 3, 4, 6, 9 ,12 months old infants using different consumption scenarios. Results. The levels of furan ranged from <1 μg/kg (LOQ) to 166.9 μg/kg. The average furan concentration in all samples was 40.2 μg/kg. The estimated exposures, calculated with different nutrition scenarios, were in the range from 0.03 to 3.56 μg/kg bw/day and exceeded in some cases RfD set at level of 1 μg/kg bw/day. Margins of exposure (MOE) achieved values even below 300 for scenarios assuming higher consumption of vegetable and vegetable-meat products. Conclusions. The magnitude of exposure to furan present in ready-to-eat meals among Polish infants is similar to data reported previously in other European countries but slightly higher than indicated in the recent EFSA report. As for some cases the estimated intake exceeds the RfD, and MOE) values are much lower than 10000 indicating a potential health concern, it is necessary to continue monitoring of furan in jarred food and estimate of its intake by infants.
Wprowadzenie. Procesy cieplne, a także długie przechowywanie żywności powodują, że zachodzą w niej reakcje pomiędzy aminokwasami i cukrami redukującymi, oraz procesy z udziałem kwasu askorbinowego, węglowodanów i wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. W wyniku tych reakcji powstają nowe związki chemiczne. Jednym z tych związków, wykazujących niekorzystne działanie na zdrowie człowieka, jest furan. Cel badań. Celem pracy było oszacowanie wielkości narażenia niemowląt na furan występujący w utrwalanych termicznie przetworach, a także scharakteryzowanie ryzyka przez porównanie narażenia z wartością dawki referencyjnej (RfD) oraz obliczenie marginesów narażenia. Materiał i metody. Materiał do badań stanowiło 301 próbek przetworów dla niemowląt pobranych w latach 2008 – 2010 z obrotu handlowego na terenie całego kraju. Wśród próbek znajdowały się dania warzywno-mięsne, warzywne oraz owocowe przeznaczone dla niemowląt i małych dzieci, w których zawartość furanu oznaczano metodą GC/MS. Narażenie na furan szacowano dla niemowląt w wieku 3, 4, 6, 9 i 12 miesięcy wykorzystując różne scenariusze żywienia. Wyniki. Oznaczona zawartość furanu mieściła się w zakresie od <1 μg/kg (LOQ) do 166,9 μg/kg. Średnia zawartość furanu we wszystkich próbkach wynosiła 40,2 μg/kg. Oszacowana wielkość narażenia, przy założonych różnych scenariuszach żywienia, mieściła się w granicach 0,03 – 3,56 μg/kg m.c./dzień i przekraczała dla niektórych przypadków wartość RfD. Marginesy narażenia (MOE) wyniosły nawet poniżej 300 dla scenariuszy zakładających większe spożycie produktów warzywnych i warzywno-mięsnych. Wnioski. Oszacowana wielkość narażenia niemowląt w Polsce na furan pobierany z daniami gotowymi do spożycia jest zbliżona do wcześniejszych danych pochodzących z innych państw europejskich, lecz nieco wyższa od wyników najnowszego raportu EFSA. Biorąc pod uwagę, że w niektórych przypadkach oszacowane narażenie przekraczało wartość RfD (1 μg/kg m.c./dzień), a także fakt, że wartości MOE były znacznie mniejsze od 10000 wskazując na istnienie potencjalnego zagrożenia dla zdrowia, konieczne jest kontynuowanie badań monitorowych zawartości furanu w żywności dla niemowląt i szacowanie narażenia na ten związek.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2012, 63, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Własna metoda określania postawy ciała
Sobstvennyjj metod opredelenija gibitusa tela
Own method of determining the posture of the body
Autorzy:
Jachowicz, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/875012.pdf
Data publikacji:
1959
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
postawa ciala
obiektywnosc oceny
ocena wzrokowa
pomiary przestrzenne
body posture
objective assessment
visual assessment
spatial classification
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1959, 10, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of water intake from food and beverages by elderly in Poland
Autorzy:
Drywien, M.E.
Galon, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/877367.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
assessment
water intake
food
beverage
elderly
human nutrition
Polska
Opis:
Background. Fluid intake in elderly is more important than in younger individuals, because compromised homeostatic mechanisms such as loss of the thirst sensation can result in dehydration. Objective. The aim of the present study was the assessment of water intake from food and beverages by free-living elderly in Poland. Materials and Methods. The study was conducted on 138 volunteers (women and men) at the age of 60 to 90, recruited from Warsaw and Płock Universities of the Third Age and different informal groups from the same cities. Food and beverages consumption data were collected using the method of records for 3 days, including two weekdays and one week-end day, in the period April – June 2012. Results. Average values of total water intake in the present study indicated that women meets of the European Food Safety Agency recommendations (2000 mL/day), but men did not (less about 200 mL/day than the recommended 2500 mL/day). Taking into account the criterion of water per energy intake (mL/kcal) 51% of women and 75% of men did not meet the recommendation. Conclusions. Continuation of the careers and/or participation in Universities of the Third Age contributed to less intake of water from beverages, what in turn affected the total water intake. The elderly leading an active life (working, studying) may be a risk group vulnerable to dehydration, so monitoring is needed.
Wprowadzenie. Spożycie wody u osób starszych jest znacznie ważniejszym problemem niż u osób młodych, ponieważ zaburzenia w utrzymaniu homeostazy, takie jak utrata odczuwania pragnienia, mogą doprowadzić do odwodnienia. Cel. Celem badań była ocena spożycia wody z produktami spożywczymi i napojami przez osoby starsze z wybranych rejonów w Polsce. Materiał i Metoda. Badania przeprowadzono z udziałem 138 ochotników (kobiet i mężczyzn) w wieku 60-90 lat, uczestników Uniwersytetów Trzeciego Wieku oraz osób niezrzeszonych z terenów Płocka i Warszawy. Dane o spożyciu żywności i napojów zbierano z zastosowaniem metody 3-dniowego bieżącego notowania (2 dni powszednie, 1 dzień świąteczny), w okresie kwiecień-maj 2012. Wyniki. Badania wykazały, że kobiety spożywały wodę na poziomie zalecanym przez Europejski Urząd Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) (2000 mL/dz), natomiast mężczyźni spożywali o około 200 mL wody dziennie mniej od tych zaleceń (2500 mL/dz). Przyjmując kryterium spożycia wody w przeliczeniu na jednostkę energii (mL/kcal), okazało się, że 51% kobiet i 75% mężczyzn nie realizuje tych zaleceń. Wnioski. Kontynuacja pracy/aktywności zawodowej i/lub udział w Uniwersytetach Trzeciego Wieku przez osoby starsze może przyczyniać się do zmniejszenia spożycia wody z napojami, a tym samym całkowitego jej spożycia. Osoby starsze prowadzące aktywny tryb życia (praca, edukacja) mogą być grupą ryzyka szczególnie narażoną na odwodnienie, a więc wymagającą monitoringu.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2016, 67, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Higieniczna ocena stolików i krzesełek w przedszkolach warszawskich
Gigienicheskaja ocenka stolikov i stulev v varszavskih detskih sadah
Hygienic appraisal of tables and chairs in Warsaw kindergartens
Autorzy:
Wieczorek-Wojenska, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/874712.pdf
Data publikacji:
1970
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
ocena
ocena higieniczna
stoliki
krzesla
Warszawa
przedszkola
meble
wyposazenie szkol
pomiary
wzrost
assessment
hygienic assessment
table
chair
Warsaw city
kindergarten
furniture
equipment
measurement
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1970, 21, 1
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The content of lead, cadmium, arsenic, mercury and tin in fruit and their products based on monitoring studies – exposure assessment
Autorzy:
Mania, M.
Rebeniak, M.
Chabros, E.
Orshulyak, O.
Postupolski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082840.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
food
fruit
monitoring
lead
cadmium
mercury
arsenic
tin
exposure assessment
Opis:
Background. Fruit and fruit products are important part of our daily diet. In addition to the ingredients necessary for the proper functioning of the body, these products can also be a source of intake elements harmful to human health. Objective. Analysis of the results of monitoring studies conducted in Poland in 2015 concerning contamination of lead (Pb), cadmium (Cd), arsenic (As), mercury (Hg) and tin (Sn) in fruit and fruit products and exposure assessment. Material and methods. Approximately 600 samples of fresh, frozen, dried fruits, fruit preserves and canned fruits were tested. The laboratories of State Sanitary Inspection were involved in testing. Accredited and validated analytical methods were used. The test samples were prepared in accordance with the standard PN-EN 13804:2013. The contents of lead, cadmium and tin were determined by using flame atomic absorption spectrometry (FAAS) or flameless with electrothermal atomization spectrometry (GFAAS); arsenic by using hydride generation atomic absorption spectrometry method (HGAAS) and mercury the "cold vapor" atomic absorption spectrometry (CVAAS) method. Results. Contamination of investigated samples with elements harmful to human health (Pb, Ca, As, Hg and Sn does not rise concern to human health and was in most cases comparable with contamination reported in other European Union countries. The estimated average exposure of adults and children to lead intake with fruit and fruit products ranged from 0.5% to 14.6% of the respective Benchmark Dose Lower Confidence Limit (BMDL) established by the European Food Safety Authority (EFSA). The mean intake of cadmium with these groups of foodstuffs was in the range 0.3 - 8.5% of the TWI value (Tolerable Weekly Intake) established by EFSA for adults and children (0.1 - 3.6% of the PTMI (Provisional Tolerable Monthly Intake) established by JECFA. In case of arsenic mean intake was in the range 0.5 - 1.6% BMDL whilst for mercury (inorganic form) intake represented 0.5 - 1.4% of TWI value established by JECFA and then confirmed by EFSA. Conclusions. Based on the obtained results, it was found that content of Pb, Cd, As, Hg and Sn in the tested samples of fruit and their products does not pose a risk to consumer health. Estimated exposure of consumers does not exceed tolerable doses established by EFSA and JECFA for these elements.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2021, 72, 4; 353-360
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Total and inorganic arsenic in fish, seafood and seaweeds - exposure assessment
Autorzy:
Mania, M.
Rebeniak, M.
Szynal, T.
Wojciechowska-Mazurek, M.
Starska, K.
Ledzion, E.
Postupolski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/874965.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
total arsenic
inorganic arsenic
fish
seaweed
exposure assessment
marine food
Opis:
Background. According to the European Food Safety Authority (EFSA), fish, seafood and seaweeds are foodstuffs that significantly contribute to dietary arsenic intake. With the exception of some algal species, the dominant compounds of arsenic in such food products are the less toxic organic forms. Both the Joint FAO/ WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA) and EFSA recommend that speciation studies be performed to determine the different chemical forms in which arsenic is present in food due to the differences in their toxicity. Knowing such compositions can thus enable a complete exposure assessment to be made. Objectives. Determination of total and inorganic arsenic contents in fish, their products, seafood and seaweeds present on the Polish market. This was then followed by an exposure assessment of consumers to inorganic arsenic in these foodstuffs. Materials and Methods. Total and inorganic arsenic was determined in 55 samples of fish, their products, seafood as well as seaweeds available on the market. The analytical method was hydride generation atomic absorption spectrometry (HGAAS), after dry ashing of samples and reduction of arsenic to arsenic hydride using sodium borohydride. In order to isolate only the inorganic forms of arsenic prior to mineralisation, samples were subjected to concentrated HCl hydrolysis, followed by reduction with hydrobromic acid and hydrazine sulphate after which triple chloroform extractions and triple 1M HCl re-extractions were performed. Exposure of adults was estimated in relation to the Benchmark Dose Lower Confidence Limit (BMDL05) as set by the Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA) that resulted in a 0.5% increase in lung cancer (3.0 μg/kg body weight (b.w.) per day). Results. Mean total arsenic content from all investigated fish samples was 0.46 mg/kg (90th percentile 0.94 mg/kg), whilst the inorganic arsenic content never exceeded the detection limit of the analytical method used (0.025 mg/kg). In fish products, mean total arsenic concentration was 1.48 mg/kg (90th percentile: 2.42 mg/kg), whilst in seafood they were 0.87 mg/ kg (90th percentile: 2.23 mg/kg), for inorganic arsenic contamination at the 90th percentile was 0.043 mg/kg with most results however being less than 0.025 mg/kg. The highest inorganic arsenic levels were determined in the Hijiki algal species samples (102.7 mg/kg), whereas the other algal samples gave a mean inorganic concentration of 0.41 mg/kg (90th percentile 0.86 mg/kg). The estimated average adults exposure to inorganic arsenic in fish, seafood and seaweeds was less than 0.5% of the lowest BMDL0.5 dose. Only for the Hijiki seaweed it was at 4.9% BMDL0.5. Conclusions. Results demonstrate that dietary arsenic intake from fish, seafood and seaweed along with all their products do not constitute a significant health threat to consumers apart from the seaweed species Hizikia fusiformis in which over 40% of all the inorganic arsenic compounds were found.
Wprowadzenie. Ryby, owoce morza i wodorosty morskie należą do grupy środków spożywczych, które według Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) mogą wnosić istotny udział do pobrania arsenu z dietą. W tej grupie produktów za wyjątkiem niektórych gatunków glonów, dominującymi formami arsenu są mniej toksyczne organiczne połączenia. Zarówno Połączony Komitet Ekspertów FAO/WHO ds. Substancji Dodatkowych do Żywności (JECFA) jak i EFSA wskazują na celowość prowadzenia badań specjacyjnych pozwalających określić różne formy chemiczne, w jakich arsen występuje w żywności, mając na uwadze duże różnice w ich toksyczności. Poznanie informacji o zawartości poszczególnych związków pozwala na dokonanie pełnej oceny narażenia. Cel badań. Oznaczenie zawartości arsenu całkowitego i nieorganicznego w rybach i ich produktach, owocach morza i wodorostach morskich dostępnych w obrocie handlowym w Polsce oraz ocena narażenia konsumentów na pobranie arsenu nieorganicznego z tymi grupami środków spożywczych. Materiał i metody. Analizie na zawartość arsenu całkowitego i nieorganicznego poddano 55 próbek ryb, ich produktów, owoców morza oraz glonów pochodzących z obrotu handlowego. Zawartości arsenu całkowitego i nieorganicznego oznaczono po suchej mineralizacji próbek metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej z wykorzystaniem generacji wodorków (HGAAS), po uprzedniej redukcji arsenu do arsenowodoru za pomocą borowodorku sodu. W celu wydzielenia nieorganicznych form arsenu próbki przed mineralizacją poddano hydrolizie w środowisku stężonego HCl, a następnie redukcji w obecności kwasu bromowodorowego i siarczanu hydrazyny oraz 3-krotnej ekstrakcji chloroformem i reekstrakcji 1M HCl. Oszacowane narażenie w odniesieniu do osób dorosłych porównano z wartością najniższej dawki wyznaczającej (Benchmark Dose Lower Confidence Limit) BMDL0,5 ustalonej przez The Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA) powodującej 0,5%-owy wzrost zachorowań na raka płuc (3,0 μg/kg m.c./dzień). Wyniki. Średnia zawartość arsenu całkowitego w badanych próbkach ryb wyniosła 0,46 mg/kg (90-ty percentyl: 0,94 mg/kg), natomiast arsenu nieorganicznego nie przekraczała granicy wykrywalności stosowanej metody 0,025 mg/kg. W przypadku przetworów rybnych średnie zanieczyszczenie arsenem wyniosło 1,48 mg/kg (90-ty percentyl: 2,42 mg/kg) natomiast owoców morza odpowiednio: 0,87 mg/kg (90-ty percentyl: 2,23 mg/kg), dla arsenu nieorganicznego 90-ty percentyl 0,043 mg/kg przy większości wyników poniżej 0,025 mg/kg. Najwyższym zanieczyszczeniem arsenem nieorganicznym charakteryzowały się glony z gatunku Hijiki (najwyższa zawartość 102,7 mg/kg), w pozostałych próbkach glonów średnia zawartość arsenu nieorganicznego wynosiła 0,41 mg/kg (90-ty percentyl: 0,86 mg/kg). Oszacowane średnie narażenie na arsen nieorganiczny w odniesieniu do osób dorosłych wyniosło dla ryb, owoców morza i wodorostów poniżej 0,5% wartości najniższej dawki wyznaczającej BMDL0,5. Jedynie w przypadku gatunku Hijiki było ono rzędu 4,9 % BMDL0,5. Wnioski. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że pobranie arsenu w wyniku spożycia ryb, ich produktów, owoców morza, oraz wodorostów morskich nie stanowi istotnego zagrożenia dla zdrowia konsumentów poza gatunkiem Hizikia fusiformis zawierającym ponad 40% połączeń nieorganicznych arsenu.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2015, 66, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glucoprotamin antimicrobial activity against selected standard antibiotic-resistant bacteria and reference strains used in the assessment of disinfection efficacy
Autorzy:
Chojecka, A.
Wiercinska, O.
Rohm-Rodowald, E.
Kanclerski, K.
Jakimiak, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/872949.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
glucoprotamine
disinfectant
antimicrobial activity
antibiotic resistance
bacteria
assessment
disinfection efficacy
Opis:
Background. The ability of bacteria to develop common mechanisms of resistance to antibiotics and disinfectants raises doubts about the effectiveness of disinfection processes. Glucoprotamin (GP) is an antimicrobial active substance which is widely used to the disinfection in medical area. Objective. The aim of study was to compare GP’s effectiveness with susceptibility of reference strains used for the evaluation of bactericidal efficacy of disinfectants Staphylococcus aureus (S. aureus); Pseudomonas aeruginosa (P. aeruginosa) and standard antibiotic-resistant strains: meticillin-resistant S. aureus (MRSA) and tetracycline-resistant P. aeruginosa (PAO-LAC). Materials and Methods. Minimum inhibitory concentrations (MICs) of GP and minimum bactericidal concentrations (MBCs) against tested strains were evaluated by serial broth dilution technique. GP’s efficiency was examined according to qualitative (phenol coefficient GP-PC) and quantitative (EN 1040: 2006) test methods. Results. Gram-negative strains were more tolerant to GP than Gram-positive strains among tested strains. MRSA and S. aureus exhibited similar susceptibility to GP. PAO-LAC had significantly lower susceptibility to GP than P. aeruginosa (P≤0,05). There were no differences in GP efficiency against these strains based on GP-PC. According to PN-EN 1040: 2006 standard average obligatory reduction ≥ 5 log10, was demonstrated in the active concentration of GP (84 mg/l) at obligatory 5 min contact time for PAO-LAC and P. aeruginosa. The differences in basis bactericidal activity between PAO-LAC and P. aeruginosa were obtained in the active concentration at 10 and 15 min contact time (P≤0,05). Conclusions. Variation in a susceptibility of reference strains and antibiotic-resistant standard strains has no meaning at used clinically GP concentrations, which are higher than concentration causing basis bactericidal activity of GP.
Wprowadzenie. Zdolność bakterii do rozwijania wspólnych mechanizmów oporności na antybiotyki i preparaty dezynfekcyjne wywołuje wątpliwości dotyczące skuteczności procesów dezynfekcji. Glukoprotamina (GP) jest substancją aktywną szeroko stosowaną do dezynfekcji w obszarze medycznym. Cel. Porównanie skuteczności działania glukoprotaminy wobec szczepów referencyjnych stosowanych w ocenie skuteczności bakteriobójczej preparatów dezynfekcyjnych Staphylococcus aureus (S. aureus); Pseudomonas aeruginosa (P. aeruginosa) i wobec szczepów antybiotykoopornych: metycylinoopornego szczepu S. aureus (MRSA) i tetracyklinoopornego szczepu P. aeruginosa (PAO-LAC). Materiały i metody. Minimalne stężenia hamujące (MICs) i minimalne stężenia bójcze (MBCs) GP były oszacowane wobec badanych szczepów z zastosowaniem metody seryjnych rozcieńczeń w bulionie. Skuteczność GP była badana wg metod jakościowych (współczynnik fenolowy (GP-PC) i ilościowych (EN 1040: 2006). Wyniki. Badane szczepy Gram-ujemne były bardziej tolerancyjne na GP niż szczepy Gram-dodatnie. MRSA i S. aureus wykazywały podobną wrażliwość na GP. PAO-LAC wykazywał znacząco niższą wrażliwość na GP niż P. aeruginosa (P≤0,05). Nie stwierdzono różnic w skuteczności GP wobec badanych szczepów na podstawie GP-PC. Wg normy PN-EN 1040: 2006, średnia wymagana redukcja (log10) ≥ 5 była uzyskana przy aktywnym stężeniu GP (84 mg/l) w obligatoryjnym czasie kontaktu 5 min dla PAO-LAC i P. aeruginosa. Różnice w podstawowej bakteriobójczej aktywności PAO-LAC i P. aeruginosa stwierdzono w stężeniu aktywnym, w czasach kontaktu 10 i 15 min (P≤0,05). Wnioski. Zmiany wrażliwości szczepów referencyjnych i antybiotykoopornych nie mają znaczenia przy zastosowaniu stężeń użytkowych GP, które są wyższe niż stężenia odpowiedzialne za podstawowe działanie bakteriobójcze GP.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2015, 66, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie i ocena sanitarno-higieniczna piwa butelkowego
Issledovanie i sanitarnogigienicheskaja ocenka butylochnogo piva
Examination and evaluation of bottled beer from the point of view of sanitation and hygiene
Autorzy:
Wierzchowski, J.
Czarnowska, W.
Severin, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/876458.pdf
Data publikacji:
1957
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
piwo
piwo butelkowe
wartosc odzywcza
witaminy grupy B
ryboflawina
kwas nikotynowy
kalorycznosc
ocena jakosci
ocena sanitarno-higieniczna
ocena mikrobiologiczna
beer
bottle beer
nutritional value
B-group vitamin
riboflavin
nicotinic acid
calorific value
quality assessment
sanitary-hygienic assessment
microbiological assessment
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1957, 08, 6
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Human exposure assessment to different arsenic species in tea
Autorzy:
Mania, M.
Szynal, T.
Rebeniak, M.
Wojciechowska-Mazurek, M.
Starska, K.
Strzelecka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/873885.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
human exposure
exposure assessment
total arsenic
arsenic
tea
consumption
human nutrition
Opis:
Background. Inorganic forms of arsenic are much more highly toxic to humans than organic species. Their effects include being carcinogenic, genotoxic and neurotoxic, where in the latter case, above all, they affect nervous system development in the foetus, infants and children. The main foodstuffs contributing significantly to its total dietary intake are drinking water, rice (and its products), fish, seafood, cereals, seaweed, root vegetables, food supplements, mushrooms and tea. After water, tea is the second most popular beverage drunk in Poland with average consumption annually indicating that statistically every Polish inhabitant drinks at least one cup of tea daily. Objectives. The aim of the study was to determine the total and inorganic content of arsenic in various black and green teas available on the market and thus to estimate consumer exposure to inorganic arsenic from this foodstuff. Materials and Methods. Analyses of total and inorganic arsenic were performed on 23 samples of black and green teas that consisted of tea leaves, teas in bags and granules, from various sources. The analytical method was hydride generation atomic absorption spectrometry (HGAAS), after dry ashing of samples and reduction of arsenic to arsenic hydride using sodium borohydride. In order to isolate only the inorganic forms of arsenic prior to mineralisation, samples were subjected to concentrated HCl hydrolysis, followed by reduction with hydrobromic acid and hydrazine sulphate after which triple chloroform extractions and triple 1M HCl re-extractions were performed. Exposure of adults was estimated in relation to the Benchmark Dose Lower Confidence Limit (BMDL05) as set by the Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA) that resulted in a 0.5% increase in lung cancer (3.0 μg/kg body weight (b.w.) per day). Results. Green teas were found to be more highly contaminated with both total and inorganic arsenic than black teas. Contamination of black teas total and inorganic arsenic was mean: 0.058 mg/kg (median: 0.042 mg/kg, 90th percentile: 0.114 mg/kg), and 0.030 mg/kg, (median: 0.025 mg/kg, 90th percentile: 0.030 mg/kg) respectively. Whilst for the green teas, these were correspondingly mean total arsenic content: 0.134 mg/kg (median: 0.114 mg/kg, 90th percentile: 0.234 mg/kg) and inorganic arsenic, mean: 0.100 mg/kg (median: 0.098 mg/kg, 90th percentile: 0.150 mg/kg). The estimated average adult exposures to inorganic arsenic in black and green tea were less than 1% of the BMDL05. Green tea samples, with the highest measured inorganic arsenic, were found to cause an intake exceeding 0.5% of the BMDL05 value. However when the drinking water is also accounted for when teas are prepared, then the exposure from black and green tea becomes exceeding 0.7% and 1.3% of the BMDL05 value respectively. Conclusions. Findings thus demonstrate that drinking black or green teas does not pose a significant health threat to consumers, even though contaminations in some individual samples were significant.
Wprowadzenie. Nieorganiczne związki arsenu charakteryzują się znacznie większą toksycznością w porównaniu z organicznymi połączeniami tego pierwiastka. Wykazują one działanie rakotwórcze, genotoksyczne oraz neurotoksyczne, przede wszystkim na rozwijający się ośrodkowy układ nerwowy płodu, niemowląt i małych dzieci. Do środków spożywczych mających istotny udział w całkowitym pobrania arsenu nieorganicznego z dietą należą: woda do picia, ryż i produkty na bazie ryżu, ryby, owoce morza, zboża, wodorosty morskie, warzywa korzeniowe, suplementy diety, grzyby, a także herbata. W Polsce herbata, po wodzie, jest drugim napojem, jeśli chodzi o wielkość spożycia. Średnie roczne spożycie herbaty na jednego mieszkańca w Polsce wskazuje, że statystyczny Polak wypija dziennie co najmniej jedną szklankę herbaty. Cel. Celem badań było oznaczenie zawartości arsenu całkowitego i nieorganicznego w próbkach różnych rodzajów herbat czarnych i zielonych dostępnych w obrocie handlowym oraz ocena narażenia konsumentów na pobranie arsenu nieorganicznego z tym środkiem spożywczym. Materiał i metody. Analizie na zawartość arsenu całkowitego i nieorganicznego poddano 23 próbki herbat czarnych i zielonych - liściastych, ekspresowych i granulowanych, różnego pochodzenia. Zawartości arsenu całkowitego i nieorganicznego oznaczono po suchej mineralizacji próbek metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej z wykorzystaniem generacji wodorków (HGAAS), po uprzedniej redukcji arsenu do arsenowodoru za pomocą borowodorku sodu. W celu wydzielenia nieorganicznych form arsenu próbki przed mineralizacją poddano hydrolizie w środowisku stężonego HCl, a następnie redukcji w obecności kwasu bromowodorowego i siarczanu hydrazyny oraz 3-krotnej ekstrakcji chloroformem i reekstrakcji 1M HCl. Oszacowane narażenie w odniesieniu do osób dorosłych porównano z wartością najniższej dawki wyznaczającej (Benchmark Dose Lower Confidence Limit) BMDL05 ustaloną przez the Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA) powodującą 0,5% wzrost zachorowań na raka płuc (3,0 μg/kg m.c./dzień). Wyniki. Zanieczyszczenie badanych herbat zielonych zarówno arsenem całkowitym jak i nieorganicznym było wyższe w porównaniu z zanieczyszczeniem herbat czarnych. W herbatach czarnych średnia zawartość arsenu całkowitego wyniosła 0,058 mg/kg (mediana: 0,042 mg/kg, 90-ty percentyl: 0,114 mg/kg), natomiast arsenu nieorganicznego 0,030 mg/kg, (mediana: 0,025 mg/kg, 90. percentyl: 0,030 mg/kg). W herbatach zielonych średnie zanieczyszczenie arsenem całkowitym wynosiło 0,134 mg/kg (mediana: 0,114 mg/kg, 90. parcentyl: 0,234 mg/kg) i arsenem nieorganicznym wynosiło 0,100 mg/kg (mediana: 0,098 mg/kg, 90. percentyl: 0,150 mg/kg). Oszacowane średnie narażenie na arsen nieorganiczny w odniesieniu do osób dorosłych wyniosło dla herbat czarnych i zielonych poniżej 1% wartości najniższej dawki wyznaczającej BMDL05. Przy najwyższych stwierdzanych zawartościach arsenu nieorganicznego w przypadku herbaty zielonej przekroczyło 0,5% wartości BMDL05. Natomiast uwzględniając dodatkowo wodę użytą do przygotowania napoju łączne narażenie dla herbat czarnych wyniosło 0,7%, a dla herbat zielonych 1,3% wartości BMDL05. Wnioski. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że spożycie herbat zarówno czarnych jak i zielonych nie stanowi istotnego zagrożenia dla zdrowia konsumentów, pomimo iż zanieczyszczenie pojedynczych próbek było istotne.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2014, 65, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Endocrine disruptors in food contact materials; is there a health threat?
Autorzy:
Cwiek-Ludwicka, K.
Ludwicki, J.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/877540.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
endocrine disruptor
food contact material
contact with food
health risk factor
threat
food packaging
exposure assessment
human exposure
risk assessment
benzophenone
bisphenol A
phthalate
substance migration
Opis:
Food Contact Materials (FCMs) are a major source of endocrine disrupting chemical substances (EDCs), thus forming an important part of human exposure to these compounds, to which this article is addressed. The potential impact of such exposures on endocrine function, and thereby health outcomes, requires scientifically valid evidence so that appropriate risk management decisions can be taken to diminish human exposure, particularly in vulnerable population groups like infants and small children. Relevant aspects of exposure assessment are discussed based on testing migration of EDCs from FCMs, together with the different approaches so used. The specific migration testing determines whether limits for defined substances are met. However not all EDCs present in the leachate may be found by these means. In fact, the chances of detecting EDCs in the food simulant (leachate) are improved when it is subjected the relevant biological testing, thus helping to provide improved protection against these chemical substances. Nevertheless, official controls and risk management decisions do not necessarily take such testing into account, as the relevant legislation is based on specific migration limits that may be easily quantified and addressed in the risk management process. Elucidating the link between observed endocrine activity and any toxic effects so arising, is complicated by the complexity of endocrine interrelationships coupled with relatively limited sensitivity of toxicological tests. Any risk assessment implies a rather high uncertainty and should include also any cumulative effects. This review discusses the effects of the EDCs like bisphenol A, phthalates and benzophenone found in FCMs. In addition, the approaches from the USA and EU for systematically evaluating man-made EDCs in the environment are also considered, including appropriate prioritisation criteria.
Materiały do kontaktu z żywnością (ang. food contact materials, FCMs) stanowią istotne źródło substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego określanych jako endocrine disrupting chemicals (EDCs). FCMs mają ważny udział w całkowitym narażeniu człowieka na te substancje. Potencjalny wpływ EDCs na funkcjonowanie układu hormonalnego i skutki zdrowotne wynikające z narażenia na te substancje, dostarczają potwierdzonych dowodów do podejmowania decyzji w ramach zarządzania ryzykiem, zmierzających do zminimalizowania narażenia na te związki, co ma istotne znaczenie, zwłaszcza w przypadku grup populacji szczególnie wrażliwych, takich jak niemowlęta i małe dzieci. Omówiono niektóre aspekty oceny narażenia na podstawie badania migracji EDCs z materiałów do kontaktu z żywnością, w zależności od zastosowania różnych metod badania migracji. Badanie migracji specyficznej umożliwia sprawdzenie czy spełniane są limity migracji ustanowione dla poszczególnych substancji. To podejście stwarza ryzyko, że nie wszystkie migrujące EDCs zostaną wykryte. Zastosowanie odpowiednich testów biologicznych do analizy płynu pomigracyjnego stwarza większe prawdopodobieństwo wykrycia obecności EDCs zapewniając lepszą ochronę konsumenta przed tą grupą związków. Jednakże wyniki takich badań nie zawsze umożliwiają podejmowanie decyzji przez urzędową kontrolę w ramach zarządzania ryzykiem, ponieważ większość przepisów opiera się o limity migracji specyficznej, które łatwo mogą być skwantyfikowane w procesie zarządzania ryzykiem. Wyjaśnienie zależności między zaobserwowanym wpływem na układ hormonalny a wystąpieniem szkodliwego skutku działania napotyka na trudności wynikające z ogromnej złożoności wzajemnych zależności w układzie hormonalnym i ograniczonej czułości testów toksykologicznych. To z kolei implikuje stosunkowo dużą niepewność oceny ryzyka, która powinna także uwzględniać możliwość wystąpienia efektów skumulowanych. Przedyskutowano aspekty związane z bisfenolem A, ftalanami i benzofenonem, jako EDCs występującymi w materiałach do kontaktu z żywnością. Przedstawiono również podejścia USA i UE do systematycznej oceny antropogennych EDCs w środowisku, z uwzględnieniem kryteriów umożliwiających ustalanie priorytetów.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2014, 65, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena mikrobiologiczna skuteczności dezynfekcji chemiczno-termicznej bielizny szpitalnej zanieczyszczonej krwią
Microbiological assessment of efficiency chemothermal disinfection of blood contaminated hospital textiles
Autorzy:
Rohm-Rodowald, E.
Jakimiak, B.
Podgorska, M.
Chojecka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/871640.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
bielizna szpitalna
dezynfekcja chemiczna
dezynfekcja termiczna
zanieczyszczenia krwia
pranie
ocena mikrobiologiczna
ocena skutecznosci
hospital
bedclothes
chemical disinfection
thermal disinfection
contaminant
blood
laundering
microbiological assessment
effectiveness assessment
Opis:
W procesie prania bielizny szpitalnej zanieczyszczonej krwią powinna być stosowana dezynfekcja termiczna. Obecnie jest coraz więcej bielizny szpitalnej wykonanej z materiałów bawełniano-poliestrowych, które nie mogą być poddane działaniu wysokiej temperatury-dezynfekcji termicznej. Przeprowadzanie dezynfekcji chemiczno-termicznej w coraz niższych temperaturach stwarza drobnoustrojom większą możliwość przeżywania procesu prania. Celem badań było przygotowanie nowej metody oceny mikrobiologicznej chemiczno-termicznej dezynfekcji w procesie prania bielizny szpitalnej zanieczyszczonej krwią. W badaniach określano działanie bakteriobójcze środków przeznaczonych do chemiczno-termicznej dezynfekcji w procesie prania symulując w laboratorium procesy prania zgodnie z metodą PZH -DF/05/03. W celu określenia efektu bakteriobójczego dla bielizny szpitalnej zanieczyszczonej krwią zastosowano bawełniane nośniki zaszczepione Enterococcus faecium oraz substancje obciążające - wysokie stężenia albuminy i/lub erytrocytów baranich, imitujące ludzką krew. Badania wykazały; że działanie bakteriobójcze środków do chemiczno-termicznej dezynfekcji bielizny szpitalnej o dużym zanieczyszczeniu organicznym (krew; itp.) powinny być oceniane metodą nośnikową w następujących warunkach: organizm testowy - Enterococcus faecium, substancje obciążające - 6g/l albuminy dodawanej do preparatu.
Thermal disinfection should be applied to laundering procedures of hospital textiles contaminated with blood. Currently; there is an increasing number of hospital textiles composed of cotton-polyester blends that cannot endure high temperatures of thermal disinfection. Besides, decreasing the temperature of chemothermal disinfection enhances the possibility of microorganisms to survive the laundering procedure. The aim of this study was to prepare a new methodfor the microbiological evaluation of disinfecting laundering procedures for hospital textiles contaminated with blood. The bactericidal activity of chemical disinfectants for chemothermal disinfection was determined by simulating a laundering procedure for hospital textiles in the laboratory according to procedure of National Institute of Hygiene-DF/05/03. Bioindicators cotton carriers inoculated with Enterococcus faecium were used for determinating the antibacterial effects for hospital textiles contaminated with blood. High concentrations of bovine albumin and/or sheep erythrocytes were used as substrate for simulating human blood. The results showed that the bactericidal activity of chemical disinfectants for chemothermal disinfection hospital textiles in the event of massive organic contamination - heavily soiled with blood, shall be evaluated using carrier test in following conditions: test organism- Enterococcus faecium, interfering substances - 6g/l bovine albumin solution added to preparation.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2010, 61, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of susceptibility of polymer and rubber materials intended into contact with drinking water on biofilm formation
Autorzy:
Szczotko, M.
Stankiewicz, A.
Jamsheer-Bratkowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/871931.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
susceptibility
polymer
rubber material
plumbing material
hygienic assessment
drinking water
biofilm formation
Opis:
Background. Plumbing materials in water distribution networks and indoor installations are constantly evolving. The application of new, more economical solutions with plastic materials eliminates the corrosion problems, however, do not fully protect the consumer against secondary microbial contamination of water intended for human consumption caused by the presence of a biofilm on the inner surface of materials applied. National Institute of Public Health - National Institute of Hygiene conducts research aimed at a comprehensive assessment of this type of materials, resulting their further marketing authorization in Poland. Objectives. Evaluation and comparison of polymer and rubber materials intended to contact with water for the susceptibility to biofilm formation. Materials and Methods. Plastic materials (polyethylene, polypropylene, polyvinyl chloride) and rubber compounds (EPDM, NBR), from different manufacturers were evaluated. The study was carried out on 37 samples, which were divided into groups according to the material of which they were made. The testing was conducted according to the method based on conditions of dynamic flow of tap water. The level of bioluminescence in swabs taken from the surface of the tested materials was investigated with a luminometer. Results. Evaluation of plastic materials does not show major objections in terms of hygienic assessment. All materials met the evaluation criteria established for methodology used. In case of rubber compounds, a substantial part clearly exceeded the limit values, which resulted in their negative assessment and elimination of these materials from domestic market. Conclusions: High susceptibility to the formation of biofilm in the group of products made of rubber compounds has been demonstrated. Examined plastic materials, except for several cases, do not revealed susceptibility to biofilm formation, but application of plastics for distribution of water intended for human consumption does not fully protect water from secondary, microbiological contamination. Complete verification of plumbing materials including biofilm formation test before their introduction into the domestic market should be continued.
Wprowadzenie. Materiały wykorzystywane w sieciach wodociągowych oraz instalacjach wewnątrz budynków ulegają ciągłym zmianom. Wprowadzenie nowych bardziej ekonomicznych rozwiązań z zastosowaniem materiałów z tworzyw sztucznych eliminuje problemy związane z korozją, jednak nie zabezpiecza konsumenta przed wtórnym mikrobiologicznym zanieczyszczeniem wody przeznaczonej do spożycia powodowanym występowaniem biofilmu na wewnętrznej powierzchni rur i przewodów instalacyjnych. W Narodowym Instytucie Zdrowia Publicznego - Państwowym Zakładzie Higieny, prowadzone są badania mające na celu kompleksową ocenę tego typu materiałów, czego efektem jest wydawanie Atestów Higienicznych i dopuszczenie materiałów do obrotu na krajowym rynku. Cel. Celem badań było porównanie i ocena materiałów z tworzyw sztucznych i gumy przeznaczonych do kontaktu z wodą do spożycia w zakresie ich podatności na tworzenie biofilmu. Materiał i metody. Ocenie poddano materiały z różnych tworzyw sztucznych (polietylen, polipropylen, polichlorek winylu) oraz mieszanki gumowe pochodzące od różnych producentów. Badania wykonano dla 37 próbek, które zostały podzielone na grupy w zależności od rodzaju materiału z jakiego zostały wykonane. Badania prowadzone były zgodnie z metodyką własną, w dynamicznych warunkach przepływu wody, z wykorzystaniem urządzeń przepływowych (UPE). Za pomocą luminometru oznaczano poziom bioluminescencji w wymazach pobranych z powierzchni testowanych materiałów. Wyniki. Ocena zbadanych materiałów z tworzyw sztucznych nie budziła większych zastrzeżeń pod względem higienicznym. Wszystkie materiały spełniały kryteria oceny określone w stosowanej metodyce badawczej, przy czym w kilku przypadkach oznaczone wartości były bliskie dopuszczalnego limitu. W przypadku mieszanek gumowych, w znacznej części stwierdzono wyraźne przekroczenia dopuszczalnych wartości, co skutkowało negatywną ich oceną oraz eliminacją tych materiałów z obrotu na krajowym rynku i możliwością ich wykorzystywania w kontakcie z wodą do picia. Wnioski. Wykazano znaczną podatność zbadanych produktów wykonanych z mieszanek gumowych na tworzenie się biofilmu. Materiały tworzywowe jak polietylen, polichlorek winylu i polipropylen, w znacznej większości nie wykazywały podatności na tworzenie się biofilmu, jednak ich zastosowanie do dystrybucji wody przeznaczonej do spożycia przez człowieka nie zabezpiecza jej w pełni przed wtórnym, mikrobiologicznym zanieczyszczeniem. W celu pełnej weryfikacji materiałów, przed ich wprowadzeniem na krajowy rynek, niezbędna jest dalsza ich ocena, z uwzględnieniem ich podatności na tworzenie się biofilmu.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2016, 67, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Estimation of dietary supplements intake in a selected group of women over 50 and the risk assessment of interactions between the ingredients of dietary supplements and drugs
Autorzy:
Sadowska, J.
Bruszkowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/873493.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
estimation
dietary supplement
intake
woman
human nutrition
risk assessment
interaction
ingredient
drug
Opis:
Background. Concurrent use of dietary supplements and drugs may result in complications of pharmacotherapy due to possible interactions between their ingredients. Objectives. The aim of the survey was to estimate the intake of dietary supplements in a group of women over 50 and to analyse the risk of interactions between the ingredients of dietary supplements and drugs taken by the women. Material and Methods. The study was carried out among 146 women over 50 years of age. Questionnaire included detailed questions on the type of prescription drugs, OTC (over-the-counter) drugs, and dietary supplements taken. The risk of interactions was determined on the basis of chemical composition of the drugs and supplements specified by the manufacturer, by comparing the obtained data with literature reports on known interactions. Results. The analysis has shown that 88.4% of respondents constantly took prescription drugs, 44.5% of them took OTC drugs, and 66.4% of respondents took dietary supplements throughout the survey period. It has been found that 71.3% of surveyed women taking prescription drugs, took dietary supplements as well. Among women taking supplements and drugs, 36.9% of respondents were taking them concurrently, 60.9% kept such an interval, but only 21.8% of them waited for at least two hours. It has been found that the drug-supplement interactions might occur in 35.8% women under the survey. Conclusions. The analysis of the obtained results has revealed that taking dietary supplements by the group under survey was frequent, and the risk of interactions between dietary supplements and drugs was significant. It is recommended that doctors ask their patients about taken supplements during regular check-ups, and inform them about possible interactions between dietary supplements and drugs. Moreover, appropriate would be to change the labelling of dietary supplements, so that the packaging provides information on possible interactions between their ingredients and drugs.
Wprowadzenie. Jednoczesne spożywanie suplementów diety i leków może być przyczyną powikłań farmakoterapii, ze względu na możliwość wystąpienia interakcji pomiędzy ich składnikami. Cel. Celem przeprowadzonych badań była ocena spożycia suplementów diety w wybranej grupie kobiet po 50 roku życia oraz analiza ryzyka wystąpienia interakcji pomiędzy składnikami suplementów diety a przyjmowanymi przez te kobiety lekami. Materiał i metody. Badania przeprowadzono wśród 146 kobiet po 50 roku życia. W ankietach zawarto szczegółowe pytania dotyczące rodzaju zażywanych leków przepisanych przez lekarza, przyjmowanych leków bez recepty oraz spożywanych suplementów diety. Ryzyko wystąpienia interakcji określono na podstawie składu stosowanych przez badane leków oraz suplementów, odnosząc uzyskane dane do informacji o interakcjach podanych w literaturze. Wyniki. Analizując uzyskane wyniki stwierdzono, że 88,4% badanych przyjmowało na stałe leki przepisane przez lekarza 44,5% stosowało leki bez recepty, a 66,4% badanych w okresie badania zażywało suplementy diety. Stwierdzono, że 71,3% badanych kobiet, przyjmujących leki przepisane przez lekarza, stosowało także suplementy diety. Spośród kobiet stosujących suplementy i leki 36,9% przyjmowało je w jednym czasie, przerwę stosowało 60,9% badanych, jednak tylko u 21,8% badanych była ona co najmniej 2 godzinna. Stwierdzono, że interakcja lek - suplement mogła zachodzić u 35,8% badanych kobiet. Wnioski. Analizując uzyskane wyniki stwierdzono, że przyjmowanie suplementów diety w badanej grupie osób było częste, a ryzyko wystąpienia interakcji pomiędzy przyjmowanymi suplementami diety a lekami było znaczne. Wskazane byłoby wprowadzenie rutynowych pytań podczas wizyty lekarskiej o stosowaniu suplementacji i informowanie pacjenta o możliwości interakcji pomiędzy składnikami suplementów diety a lekami. Celowa wydaje się także zmiana oznakowania na opakowaniach suplementów diety, uwzględniająca informacje o możliwości zajścia interakcji pomiędzy składnikami suplementów i przyjmowanymi lekami.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2016, 67, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pesticide residues in raw agricultural products from the south-eastern region of Poland and the acute risk assessment
Autorzy:
Szpyrka, E.
Slowik-Borowiec, M.
Matyaszek, A.
Podbielska, M.
Rupar, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/872261.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
pesticide residue
raw product
agricultural product
region
Polska
acute risk
risk assessment
Opis:
Background. The use of pesticide leads to the increase in quantity and quality of yields, but may also result in presence of toxic contaminants in food products. Objective. The aim of this study was to evaluate presence of pesticide residues in raw agricultural products from the south-eastern region of Poland, to verify their compliance with the maximum residue levels’ (MRLs) as specified in the EU regulations concerning products present in the market, and to assess the acute risk related to consumption of these products. Material and Methods. Samples of raw agricultural products were obtained from production farms as a part of an official premarket monitoring of pesticide residues conducted on behalf of the Ministry of Agriculture and Rural Development, implemented in cooperation with the regional Inspectorates of Plant Health and Seed Inspection. The scheduled tests covered determination of 243 chemicals included in residue definitions for purposes of pesticide residues monitoring in or on food of plant origin (229 pesticides). Results. In 2015, a total of 328 samples of raw commodities collected from the south-eastern region of Poland were analysed for the presence of pesticide residues. Pesticide residues were detected in 84 samples (25.6%), while in 7 samples (2.1%) they exceeded MRLs. Violations of MRLs concerned 2 samples of Peking Cabbage, 3 samples of dill, 1 sample of raspberry and 1 sample of spinach. The pesticide residues were most often found in: fruit (38.3% of all fruit samples), herbs (35.3%) and vegetables (20.0%). The assessed acute exposure did not exceed the 100% acute reference dose (ARfD) in any sample. Conclusions. Monitoring of pesticide residues in the agricultural crops prevents penetration of products with MRLs exceeded or containing unacceptable pesticide residues into the market, thus protecting consumers’ health.
Wprowadzenie. Stosowanie pestycydów prowadzi do wzrostu ilości i jakości plonów, ale może skutkować występowaniem szkodliwych zanieczyszczeń w żywności. Cel. Celem badań była ocena występowania pozostałości pestycydów w produktach rolnych pochodzących z południowowschodniej Polski w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości (NDP) określonych w rozporządzeniu UE dla produktów obecnych na rynku oraz oszacowanie ostrego ryzyka związanego ze spożyciem tych produktów. Materiał i metody. Próbki produktów rolnych zostały pobrane z gospodarstw produkcyjnych w ramach urzędowej kontroli pozostałości pestycydów w produkcji pierwotnej, prowadzonej na zlecenie Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, realizowanej we współpracy z wojewódzkimi Inspektoratami Ochrony Roślin i Nasiennictwa. Program kontroli obejmował oznaczenie 243 substancji chemicznych ujętych w definicji pozostałości do celów monitorowania pozostałości pestycydów w żywności pochodzenia roślinnego (229 pestycydów). Wyniki. W 2015 roku wykonano analizy 328 próbek płodów rolnych na obecność pozostałości pestycydów. Pozostałości tych substancji wykryto w 84 próbkach (25,6%), przy czym w 7 próbkach (2,1%) przekroczyły one poziom NDP. Przekroczenia dotyczyły 2 próbek kapusty pekińskiej, 3 próbek kopru ogrodowego, 1 próbki malin oraz 1 próbki szpinaku. Najczęściej pozostałości stwierdzano w próbkach owoców (38,3% wszystkich próbek owoców), ziół (35,3%) i warzyw (20,0%). Dla żadnej z próbek, oszacowane ostre narażenie nie przekroczyło wartości 100% ostrej dawki referencyjnej – ARfD. Wnioski. Kontrola pozostałości pestycydów w produktach rolnych zapobiega wprowadzaniu na rynek produktów zawierających pozostałości powyżej NDP lub zawierających substancje niedozwolone, a tym samym chroni zdrowie konsumentów.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2016, 67, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of exposure to nickel intake with selected cereal grains and cereal-based products
Autorzy:
Mania, M.
Rebeniak, M.
Orshulyak, O.
Postupolski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087247.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
nickel
cereals grains
cereal-based products
intake
exposure assessment
Tolerable Daily Intake
TDI
Opis:
Background. Cereal grains and their products are among the basic components of the diet all over the world. Their consumption varies depending on the dietary habits in each country. Apart from ingredients valuable from a health point of view, these products can also be a source of contaminants. The European Food Safety Authority (EFSA) included these foodstuffs in the group of main contributors to the dietary exposure to nickel by different groups of the population. Objective. The aim of the studies was to determine the nickel content in cereal grains and selected cereal products commercially available in Poland and to assess the exposure of consumers to nickel intake with these foodstuffs. Material and methods. A total of 56 samples of cereal grain and cereal products from trade were tested. Nickel content was determined after microwave mineralization of the samples by atomic absorption spectrometry with a graphite furnace atomization (GFAAS). The estimated exposure for the different groups of the population was assessed and compared with the Tolerable Daily Intake (TDI) value established by the European Food Safety Authority based on an updated risk assessment at 13 μg/kg body weight (b.w.) per day. Results. The mean (MB) and 95th percentile (MB) nickel content in investigated samples of cereal grains and their products were 0.66 mg/kg and 1.93 mg/kg. The mean content of Ni in the analyzed samples of grains was 1.16 mg/kg. Obtained results in this group of products ranged from 0.10 mg/kg for rye to 4.80 mg/kg for millet. In the group of grain products, the mean (MB) concentration of nickel was 0.61 mg/kg (95th percentile (MB) 1.84 mg/kg). The highest nickel level was determined in the samples of bran, groats, and flakes compared to other grain-based products. The highest content of Ni in the group of cereal products was found in the samples of roasted buckwheat 1.81 mg/kg and oat flakes 2.53 mg/kg. Significantly lower nickel content was observed in barley groats as well as for pasta and flour. The estimated average exposure of adults and children to nickel intake with grains and grain-based products ranged from 1.1% to 13.4% of TDI and it does not pose a health risk for consumers. Conclusions. Based on the obtained results, it was found that the nickel content in the tested samples of cereals and their products does not pose a health risk, even though the contamination of individual samples was significant
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2020, 71, 4; 371-376
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies