Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "K.M." wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Analysis of selected chemical parameters in Piemontese wines
Autorzy:
Stepien, A.E.
Stawarczyk, K.
Bilek, M.
Kedziora, K.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/876178.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
selected parameter
chemical parameter
wine
Piemontese wine
food analysis
food labelling
Opis:
Background. Piemontese wines are well known and valued all over the world. The most popular of them are Barolo and Barbaresco wines. However, in Poland, they are still little known and only now are being gradually introduced to a wider range of consumers. Objective. The aim of this study was to evaluate the content of inorganic anions, minerals, sugars and glycerol of Piemontese wines from micro-region Langhe, classified as DOCG („Denominazione di Origine Controllata e Garantita”, ie. controlled designation of origin guaranteed) and DOC („Denominazione di Origine Controllata”, ie. controlled designation of origin) products. Material and Methods. Seven types of red wines and one type of white wine were tested. High Performance Ion Chromatography with conductometric detection (HPLC-CD) was used to measure the content of inorganic anions, ie. fluorides, chlorides, sulfates and phosphates. Flame atomic absorption spectrometry (F-AAS) was used to measure the content of minerals, ie. magnesium, calcium, sodium, copper, potassium, zinc and iron, while High Performance Liquid Chromatography with charged aerosol detection (HPLC-CAD) was used to measure the content of glycerol and sugars, ie. fructose, glucose and sucrose. Results. Our studies show that although Piemontese wines are characterized by a relatively low content of minerals in comparison with the wines from other regions, they contain a lot of ingredients that have beneficial effects for human health. Moreover, we observed that the studied wines contain particularly high concentration of inorganic ions – phosphates and fluorides. Furthermore, all tested red wines show far reaching similarities in their chemical properties, which is possibly a direct consequence of using in their production locally cultivated grape varieties. Conclusions. Analysis of the wines from the Piemont region, classified as DOCG, DOC, confirmed that these are dry wines of a high quality.
Wprowadzenie. Wina piemonckie są znane i cenione na całym świecie. Wśród najpopularniejszych wymienia się wina Barolo i Barbaresco. W Polsce wina piemonckie są nadal mało znane i wprowadzane dopiero do dystrybucji. Cel. Celem badań była ocena zawartości anionów nieorganicznych, składników mineralnych oraz cukrów i glicerolu w winach piemonckich, klasyfikowanych jako wina DOCG („Denominazione di Origine Controllata e Garantita”, tj. o kontrolowanym oznaczeniu gwarantowanego pochodzenia) i DOC („Denominazione di Origine Controllata”, tj. o kontrolowanym oznaczeniu pochodzenia) z mikroregionu Langhe. Materiał i metody. W siedmiu czerwonych i jednym białym piemonckich winach oznaczano zawartość: składników mineralnych, tj. magnezu, wapnia, sodu, miedzi, potasu, cynku i żelaza z użyciem metody absorpcyjnej spektrometrii atomowej (ASA), anionów nieorganicznych, tj. fluorków, chlorków, siarczanów (VI) i fosforanów (V) z użyciem metody wysokosprawnej chromatografii jonowej z detekcją konduktometryczną (HPIC-CD) oraz glicerolu i cukrów, tj. fruktozy, glukozy i sacharozy z użyciem metody wysokosprawnej chromatografii cieczowej z detekcją wyładowań koronowych (HPLC-CAD). Wyniki: Badania wykazały, że wina piemonckie mogą być korzystnym źródłem składników prozdrowotnych, choć w porównaniu z innymi winami z całego świata charakteryzują się niską zawartością składników mineralnych. Wykazują także specyfikę pod względem wysokiej zawartości anionów nieorganicznych, tj. fluorków i fosforanów. Odnotowano równocześnie duże podobieństwa w składzie chemicznym win czerwonych, co może być charakterystyczne dla danego rejonu upraw winorośli. Wnioski. Analiza win piemonckich, klasyfikowanych jako DOCG i DOC potwierdziła, że są to wina wysokojakościowe i wytrawne.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2015, 66, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quantitative evaluation of 1,3,1,6 beta-D-glucan contents in wild-growing species of edible Polish mushrooms
Autorzy:
Mironczuk-Chodakowska, I.
Witkowska, A.M.
Zujko, M.E.
Terlikowska, K.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/876709.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
edible mushroom
quantitative evaluation
beta-glucan content
wild species
Polska
Opis:
Background. Macrofungal β-glucans are mainly represented by compounds with β-1,3- and β-1,6 glycosidic bonds. They have been shown to have immunomodulatory, anticancer, and antioxidant properties. Although there are many reports on the bioactivity and structure of fungal glucans, studies on the quantitative assessment of these compounds are sparse. Objective. The aim of the study was to determine total β-glucans and 1,3-1,6-β-D-glucan contents in selected species of wild-growing edible Polish mushrooms. Material and methods. Eight species of wild-growing edible mushrooms Boletus pinophilus, Hydnum repandum, Craterellus cornucopioides, Suillus variegatus, Suillus granulatus, Gyroporus cyanescens, Tricholomopsis rutilans, and Auricularia auricula-judae and one species of cultivated mushroom for comparison purposes Agaricus bisporus, were analyzed. Quantitative analysis of 1,3-1,6-β-D-glucans was done using a colorimetric method in accordance with Nitschke et al. Result. Mean total β-glucan content varied from 13.5 g/100 g dry mass in A. bisporus (portobello variety) to 40.9 g/100 g dry mass in T. rutilans. Mean 1,3-1,6-β-D-glucan content in the analyzed fruiting bodies ranged from 3.9 g/100 g dry mass in Agaricus bisporus (cremini) to 16.8 g/100 g dry mass in Auricularia auricula-judae (wood ear). The following mushrooms demonstrated the greatest percentage of 1,3-1,6-β-D-glucan contents in relation to the total β-glucan content: Gyroporus cyanescens (54%), Suillus granulatus (49.8%), Auricularia auricula-judae (47.9%), and Suillus variegatus (40.6%). Conclusions. Among the analyzed species, wild-growing mushrooms had a generally higher average 1,3-1,6-β-Dglucan content compared with cultivated mushrooms such as A. bisporus. The highest average content of these polysaccharides was observed in medicinal mushroom Auricularia auricula-judae. Comparable 1,3-1,6-β-D-glucan content, in relation to this mushroom species, was found in Gyroporus cyanescens, Suillus granulatus and Suillus variegatus, which points to the possibility of the use of these species of mushrooms as medicinal foods.
Wprowadzenie. β-glukany grzybów wielkoowocnikowych występują głównie w postaci związków o wiązaniach β-1,3 oraz β-1,6 glikozydowych. Wykazano, że posiadają one właściwości immunomodulacyjne, przeciwnowotworowe i przeciwutleniające. Pomimo, że istnieje wiele doniesień na temat bioaktywności i struktury glukanów grzybowych, badania dotyczące ilościowej oceny tych związków są rzadkie. Cel. Celem badań była ocena i oznaczenie całkowitej zawartości β-glukanów oraz 1,3-1,6-β-D-glukanów w wybranych jadalnych gatunkach polskich grzybów dziko rosnących. Materiał i metody. Przebadano osiem gatunków grzybów jadalnych dziko rosnących: borowika sosnowego (Boletus pinophilus), kolczaka obłączastego (Hydnum repandum) lejkowca dętego (Craterellus cornucopioides) maślaka pstrego (Suillus variegatus) maślaka ziarnistego (Suillus granulatus) piaskowca modrzaka (Gyroporus cyanescens), rycerzyka czerwonozłotego (Tricholomopsis rutilans) i uszka bzowego (Auricularia auricula-judae) oraz jeden uprawny – pieczarkę dwuzarodnikową (Agaricus bisporus) w celach porównawczych. Ilościową ocenę 1,3-1,6-β-Dglukanów przeprowadzono metodą kolorymetryczną według Nitschke i wsp. Wyniki. Średnia całkowita zawartość β-glukanów wahała się od 13,5 g/100 g suchej masy w pieczarce dwuzarodnikowej (A. bisporus, odmiany portobello) do 40,9 g/100 g suchej masy w rycerzyku czerwonozłotym (T. rutilans). Średnia zawartość 1,3-1,6-β-D-glukanów w analizowanych owocnikach grzybów wynosiła od 3.9 g/100 g s.m. w pieczarce dwuzarodnikowej (A. bisporus odmiany cremini) do 16,8 g /100 g s.m. w uszaku bzowym (Auricularia auricula-judae). Największy udział 1,3-1,6-β-D-glukanów w stosunku do całkowitej zawartości β-glukanów wykazywały następujące gatunki grzybów: piaskowiec modrzak (Gyroporus cyanescens) (54%), maślak ziarnisty (Suillus granulatus) (49,8%), uszak bzowy (Auricularia auricula-judae) (47,9%) oraz maślak pstry (Suillus variegatus) (40,6%). Wnioski. Pośród analizowanych grzybów, gatunki dziko rosnące charakteryzowały się wyższą średnią zawartością 1,3-1,6-β-D-glukanów w porównaniu do uprawnych – pieczarki dwuzarodnikowej (A. bisporus). Najwyższą średnią zawartość tych polisacharydów stwierdzono w owocnikach grzybów leczniczych – uszak bzowy (Auricularia auricula- judae). Porównywalną zawartość 1,3-1,6-β-D-glukanów, w stosunku do uszaka bzowego, stwierdzono w owocnikach piaskowca modrzaka, maślaka ziarnistego oraz maślaka pstrego, co wskazuje na możliwość wykorzystania tych gatunków grzybów jako żywności funkcjonalnej.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2017, 68, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efektywność pochodnych 2,6-dihalogenobenzoiloarylomocznikowych potencjalnych inhibitorów biosyntezy chityny w stosunku do much domowych Musca domestica L. i prusaków Blattella germanica L.
EHFFEKTIWNOST’ BENZOILFENILMOCHEWINNYKH INGIBITOROW BIOSINTEZA KHITINA PO OTNOSHENIJU K DOMASHNEJJ MUKHE M. domestica L. I PRUSAKU B. germanica L.
THE EFFECTIVENESS OF THE BENZOYLPNENYLUREA INHIBITORS OF CHITIN BIOSYNTHESIS AGAINST DOMESTIC FLY M. DOMESTICA L. AND COCKROACH BLATELLA GERMANICA L.
Autorzy:
Styczynska, B.
Krzeminska, A.
Sobotka, W.
Balicki, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/876560.pdf
Data publikacji:
1989
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1989, 40, 1
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bio-demographic characteristics of households and risk factors for Down Syndrome in Morocco
Autorzy:
Oulmane, Z.
Cherkaoui, M.
Belahsen, R.
Hilali, M.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763554.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Opis:
Background. The most studied risk factors for Down Syndrom (DS) were: region of residence, exposure to chemicals, parents’ education level, cigarette and alcohol use by father or mother or both, and oral contraceptive (OC) use. Objective. The aim of this study was to compare certain variables considered as risk factors on DS such as parental age at birth, OC use, child’s sex, and rank of birth between children with DS and their siblings without DS as well as to determine the socio-bio-demographic characteristics of the families studied compared with the general Moroccan population. Material and Methods. We conducted a cross-sectional analysis of 277 families with 925 siblings and at least one child with DS (279 with DS) between 2014 and 2017. The data are collected using a standardized questionnaire in Marrakech-Safi region. Data were entered and analyzed using the statistical program SPSS statistics software for Windows (version 20.0). Chi-square (χ2) and Student t tests were used for testing statistical significance. Differences were considered significant when the p-value <0.05. Results. The binary logistic regression analysis between DS and non-DS children in their bio-demographic characteristics studied (sex, maternal age at birth, paternal age at birth, oral contraceptive (OC) use, length of oral contraceptive use before pregnancy and rank of birth) showed that only maternal age and paternal age at birth and OC use were associated with DS birth (OR= 1.16; 95% CL: 1.11-1.21, OR= 1.05; 95%CL: 1.01-1.09 and OR= 0.01; 95%CL: 0.00-0.003, respectively). In the other hand, the comparison between socio and bio-demographic characteristics of households studied with data from National Population Survey and Family health (2018) showed a higher level of education in women and men in our sample. Similar results were shown in rate of men and women in paid employment, the rate of smoking and alcohol consumption among men and the rate of OC use before pregnancy among women. Conclusion. These results will help to sensitize the Moroccan population about risk factors for DS.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2023, 74, 4; 415-420
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lower weight gain after vaping cessation than after smoking quitting
Autorzy:
Wawryk-Gawda, E.
Zarobkiewicz, M.K.
Chylinska-Wrzos, P.
Jodlowska-Jedrych, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/875980.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Opis:
Background. Smoking is frequently a way to control appetite and weight. The data concerning the body mass gain after quitting among the users of electronic cigarettes who have no prior history of smoking traditional cigarettes is inconsistent. Objective. In our study we have compared smoking and vaping impact on weight gain and glycaemia. Material and methods. 3 groups of rats were used. The group A was exposed to vapour and group B were exposed to smoke. Rats in the group C constituted the control group without nicotine exposition. Results. During 6 weeks of experiment weight gain of rats in the A and B groups was comparable, while animals from group C had gained signifi0cantly more. During 2 weeks after cessation of exposition to nicotine animals from group B gained more weight than rats of A and C group. Blood glucose was higher in group B than in groups A and C 24 h after last exposure to nicotine and 2 weeks after nicotine exposure cessation. Conclusion. Effects of vaping on weight increase is similar to smoking, but after vaping cassation weight gain is lower and comparable with nicotine nonusers.
Wprowadzenie. Palenie papierosów jest często stosowaną metodą utrzymywania niskiej masy ciała i kontroli apetytu. Badania dotyczące przyrostu masy ciała wśród osób, które nigdy nie paliły tradycyjnych papierosów i zaprzestały stosowania papierosów elektronicznych są niejednoznaczne. Cel badań. W naszym badaniu porównaliśmy wpływ papierosów tradycyjnych i elektronicznych na przyrost masy ciała i poziom cukru we krwi. Materiał i metody. Do badania użyto 3 grupy szczurów. Grupa A była eksponowana na parę z podgrzania płynu papierosa elektronicznego, grupa B została poddana działaniu dymu tytoniowego. Zwierzęta grupy C stanowiły grupę kontrolną bez narażenia na nikotynę. Wyniki. W trakcie 6 tygodni trwania eksperymentu przyrost masy ciała szczurów z grupy A i B był porównywalny, natomiast zwierzęta z grupy C przybrały istotnie więcej. Podczas 2 tygodni następujących po zaprzestaniu ekspozycji zwierzęta z grupy B przybrały więcej niż szczury z grypy A i C. Glikemia była najwyższa w grupie B zarówno bezpośrednio po zakończeniu ekspozycji, jak i po 2 tygodniowej przerwie w narażeniu na nikotynę. Wnioski. Wpływ stosowania papierosów elektronicznych na przyrost masy ciała jest porównywalny do palenia papierosów tradycyjnych w trakcie ekspozycji. Natomiast po zakończeniu narażenia na pary liquidu przyrost masy ciała jest mniejszy, podobnie jak w grupie kontrolnej.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2019, 70, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tobacco smokers and electronic cigarettes users among Polish universities students
Autorzy:
Zarobkiewicz, M.K.
Wawryk-Gawda, E.
Wozniakowski, M.M.
Slawinski, M.A.
Jodlowska-Jedrych, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/873092.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
questionnaire research
tobacco smoking
smoker
electronic cigarette
Polska
university
student
smoking cessation
nicotine
dependence
Opis:
Background. Electronic cigarettes (e-cigarettes) are small battery-powered electronic devices, heating the liquid to produce vapour – in most cases the latter contains nicotine and several flavourings. E-cigarettes are highly advertised across the media, mainly as healthy substitute to conventional cigarettes, aid in quitting smoking addiction or way of circumventing ban on smoking in public places. Objective. The aim of study was obtaining epidemiological data on cigarette smoking and electronic cigarette usage among Polish universities students. Material and methods. Students of different Polish state universities were asked to fill a self-prepared survey on cigarettesmoking and electronic cigarette usage. 1068 fulfilled questionnaires were gathered. The population was divided into two subgroups – medical universities’ students (n=545) and non-medical universities students (n=523). Results. 23.78% of respondents declared current smoking while 57.0% admitted ever smoking. The mean duration of smoking among current smokers was 4.17 ± 2.53 years. 56.30% of current smokers tried quitting at least once. 31.46% of students declared ever using e-cigarettes (37.28% (n=195) among non-medical universities’ students and 25.87% (n=141) among medical universities’ students and 8.33% current usage. Among the latter 52.81% admitted simultaneous smoking. 26.97% of current e-cigarettes’ users declared having experienced side effects of e-cigarettes. 42.70% (n=456) of respondents viewed e-cigarettes as safer than conventional cigarettes, this group comprises of 40.54% (n=212) non-medical and 44.77% (n=244) medical universities’ students. 85.39% (n=912) of students viewed e-cigarettes as generally unhealthy, there were 83.56% (n=437) non-medical and 87.16% (n=475) medical universities’ students among this group. Conclusions. The frequency of e-cigarettes usage resembles current status in many Western countries. Collected data shows high frequency of e-cigarettes usage and conventional cigarettes smoking among students (also medical universities’ students). The situation requires intensive preventive measures to limit and reduce the popularity of tobacco products along with modern equivalents like electronic cigarettes.
Wprowadzenie. Elektroniczne papierosy (e-papierosy) są niewielkimi urządzeniami elektronicznymi, zasilanymi bateriami. Po ogrzaniu płynu zawartego w papierosie utworzona zostaje para, zawierającą określona ilość nikotyny i substancji zapachowych. E-papierosy są szeroko reklamowane na całym świecie, najczęściej jako zdrowsza alternatywa dla tradycyjnych papierosów, pomoc w rzucaniu nałogu tytoniowego lub sposób na ominięcie zakazu palenia w miejscach publicznych. Cel. Celem badania było uzyskanie danych epidemiologicznych dotyczących palenia papierosów oraz używania e-papierosów przez studentów polskich publicznych uczelni wyższych. Materiał i metody. Studenci wielu polskich publicznych uczelni wyższych zostali poproszeni o wypełnienie autorskiego formularza ankietowego na temat palenia papierosów oraz użytkowania e-papierosów. Do analizy użyto 1068 prawidłowo wypełnionych formularzy ankiety. Grupa respondentów została podzielona na dwie podgrupy – studentów uniwersytetów medycznych (n=545) oraz niemedycznych (n=523). Wyniki. Wśród ankietowanych 23.78% zadeklarowało aktywne palenie w momencie wypełniania ankiety, 57.0% przyznało się do palenia papierosów kiedykolwiek w przeszłości. Średnia długość nałogu obecnych palaczy wynosi 4.17 ± 2.53 lat. 56.30% obecnych palaczy próbowało przynajmniej raz rzucić nałóg. 31.46% ankietowanych deklarowało użycie e-papierosów przynajmniej jeden raz. Wśród nich 37.28% (n=195) stanowili studenci uczelni niemedycznych i 25.87% (n=141) studenci uczelni medycznych. 8.33% badanych używa ich obecnie, pośród nich 52.81% zadeklarowało jednoczasowe palenie tradycyjnych papierosów. 26.97% obecnych użytkowników e-papierosów deklarowało odczuwanie przynajmniej raz skutków ubocznych korzystania z tych urządzeń. 42.70% (n=456) badanych uważa e-papierosy za bezpieczniejsze dla zdrowia od tradycyjnych papierosów, na tą grupę przypada 40.54% (n=212) studentów uczelni niemedycznych oraz 44.77% (n=244) medycznych. 85.39% ankietowanych (n=912) uważa e-papierosy za niekorzystne dla zdrowia, z czego 83.56% (n=437) to studenci uczelni niemedycznych i 87.16% (n=475) medycznych. Wnioski. Odsetek populacji polskich studentów używających e-papierosy jest zbliżony do wyników uzyskanych przez badaczy w wielu krajach zachodnich. Dane te wskazują na częste używanie e-papierosów i papierosów tradycyjnych wśród studentów, w tym także studentów uczelni medycznych. Wymagają one podjęcia intensywnych działań prewencyjnych, ukierunkowanych na ograniczenie popularności wyrobów tytoniowych oraz ich nowoczesnych odpowiedników.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2016, 67, 1
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of Polish Internet retail sites offering electronic cigarettes
Autorzy:
Zarobkiewicz, M.K.
Wozniakowski, M.M.
Slawinski, M.A.
Samborski, P.M.
Wawryk-Gawda, E.
Jodlowska-Jedrych, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/872602.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
electronic market
market analysis
Internet
offer
electronic cigarette
web site
Opis:
Background. Electronic cigarettes as possibly healthier alternative to conventional cigarettes are gaining popularity worldwide, although they are still hazardous to human health. Partly it is caused by unregulated advertising and online sales. Unfortunately it is more and more popular for youth to try electronic cigarettes. Objective. The aim of the study was to assess the marketing claims used by Polish websites offering electronic cigarettes Material and Methods. A search using Google search engine was performed in July 2015 for two keywords: e-papierosy [e-cigarettes] and elektroniczne papierosy [electronic cigarettes]. First 150 websites (15 pages) were listed. After initial review 86 pages met all inclusion criteria and were included in the study. Pages were searched for presence of 13 selected marketing claims as well as age-related warning and any social websites connections. Results. Age-related warning was present on only 33.72% (n=29) websites. Two thirds has its own Facebook fan-page with average 1922.09 ± 3634.86 likes. Articles about health are available on 10.46% (n=9) websites, 53.49% (n=46) states that e-cigarettes are healthier than conventional ones, 39.53% (n=34) emphasized that during usage of e-cigarettes no tarry substances are produced. Two pages had special article in which conventional and electronic cigarettes were compared. Almost half (44.19%) remarked that e-cigarettes are cheaper in usage than conventional, one third pointed out the simplicity of usage. 32.56% advertised e-cigarettes as aid in quitting smoking. One fourth stated that e-cigarettes are harmless for surroundings. 33.72% marketed them as a way of bypassing public smoking act. 56.98% remarked the variety of liquid tastes offered. Conclusions. Electronic cigarettes and their rising popularity create another new possible threat for public health as the widely available information emphasize safety of e-cigarettes usage and as their availability and usage is not limited or restricted by law.
Wprowadzenie. Elektroniczne papierosy (e-papierosy) jako prawdopodobnie mniej szkodliwa alternatywa dla konwencjonalnych papierosów zyskują coraz większą popularność na świecie, chociaż są szkodliwe dla zdrowia. Częściowo, jest to wynikiem braku regulacji prawnych odnoszących się do reklamowania i sprzedaży internetowej e-papierosów. Niestety, korzystanie z e-papierosów staje się coraz popularniejsze także wśród młodzieży. Cel badań. Celem badania było określenie i analiza praktyk i twierdzeń marketingowych używanych przez polskie sklepy internetowe oferujące e-papierosy. Materiał i metody. W lipcu 2015 z pomocą polskiej wersji wyszukiwarki Google wykonano zapytanie na hasła: e-papierosy oraz elektroniczne papierosy. Pierwsze 150 wyników (15 stron wyników) wypisano. Po wstępnym przejrzeniu 86 stron spełniało wszystkie warunki włączenia do badania. Przeprowadzono analizę stron pod kątem obecności 13 twierdzeń lub technik marketingowych oraz połączeń z mediami społecznościowymi, jak również ograniczenia wiekowego w dostępie do strony. Wyniki. Ograniczenie wiekowe w dostępnie do e-papierosów znaleziono na 29 (33.72%) stronach. Dwie trzecie stron miało fanpage na Facebooku (średnio 1922.09 ± 3634.86 polubień). Artykuły o zdrowiu były dostępne na 10.46% (n=9) stron. Na 53.49% (n=46) stron znaleziono twierdzenie, że e-papierosy są zdrowsze od papierosów tradycyjnych, 39.53% (n=34) stron podkreślało brak substancji smolistych. Dwie strony miały specjalny artykuł porównujący elektroniczne i tradycyjne papierosy. Niemal na połowie analizowanych stron (44.19%) przedstawiano e-papierosy jako tańsze w użytkowaniu, a na jednej trzeciej jako bardzo proste w użyciu. Na 32.56% stron reklamowano e-papierosy jako pomoc w rzucaniu palenia. Jedna czwarta stron zawierała twierdzenie o nieszkodliwości e-papierosów dla otoczenia. Na 33.72% stron reklamowano je jako sposób na obejście zakazu palenia w miejscach publicznych. Na 56.98% stron podkreślano różnorodność dostępnych smaków e-papierosów. Wnioski. Rosnąca popularność elektronicznych papierosów jest nowym zagrożeniem dla zdrowia publicznego, tym bardziej, iż powszechnie dostępne informacje podkreślają wysoki profil ich bezpieczeństwa, a dostępność i używanie nie jest ograniczone.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2016, 67, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zawartość cyjanowodoru w kompotach z owoców pestkowych i w winach
Hydrogen cyanide content in compotes from stone fruits and in wines
Autorzy:
Karkocha, I.
Aleksandrowicz, M.
Biskupek, H.
Boba, M.
Cierenkiewicz, N.
Cieslak, E.
Cywinska, M.
Dominiak, I.
Gawrys, J.
Grzesiakowa, J.
Hempel, B.
Kmiecik, J.
Kolakowska, R.
Kula, H.
Lisowska, W.
Mazurkiewicz, K.
Micula, I.
Mieczkowska, K.
Nierzewski, A.
Palonka, L.
Stanilewicz, K.
Stankiewicz, J.
Tokarzewska, M.
Zacharko, K.
Zaleska, K.
Zyszczynska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/876752.pdf
Data publikacji:
1973
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
owoce pestkowe
wina
kompoty
zawartosc cyjanowodoru
badania naukowe
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1973, 24, 5
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Development and validation of a method for determination of selected polybrominated diphenyl ether congeners in household dust
Autorzy:
Korcz, W.
Strucinski, P.
Goralczyk, K.
Hernik, A.
Lyczewska, M.
Czaja, K.
Matuszak, M.
Minorczyk, M.
Ludwicki, J.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/876220.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
polybrominated diphenyl ether
dust
household
method validation
recovery
organic pollutant
Opis:
Background. Polybrominated diphenyl ethers (PBDEs) belong to group of so-called persistent organic pollutants (POPs). These compounds occur in nearly all elements of the environment, including household dust which constitutes one of a major route for human exposure. Their main adverse effects on human health are associated mainly with endocrine disruption – they interfere with thyroid function exhibit anti-androgenic action. Objectives. To develop and validate analytical method for determination of BDE-47, BDE-99, BDE-153, and BDE-209 congeners in household dust. Material and methods. Household dust was sampled in residences from Warsaw and the surrounding areas. An automated Soxhlet extraction of samples was then performed and PBDE congeners were subsequently measured in cleaned-up extracts by GC-μECD. The identity of quantified compounds was confirmed by GC/MS. Results. Household dust samples were fortified at levels of 2.88, and 28.8 ng g-1 for BDE-47, BDE-999, and BDE-153, and for BDE-209 at levels of 101.2, and 540 ng g-1. Recoveries ranged between 72 – 106%. The relative standard deviations (RSD) were less than 16% for all PBDE congeners analysed. The relative error determined on the basis of multiple analyses of certified reference material ranged from 1.07 – 20.41%. The method’s relative expanded uncertainty varied between 16 – 21%. Conclusion. The presented method was successfully validated and can be used to measure concentrations of BDE-47, BDE-99, BDE-153 and BDE-209 congeners in household dust.
Wprowadzenie. Polibromowane difenyloetery (PBDE) zaliczane są do trwałych zanieczyszczeń organicznych. Wykrywane są praktycznie we wszystkich elementach środowiska, także w kurzu. Kurz jest istotnym źródłem pobrania polibromowanych difenyloeterów przez człowieka. Szkodliwy wpływ PBDE na zdrowie człowieka wiązany jest głównie z zaburzaniem równowagi układu hormonalnego – zaburzają one m.in. funkcjonowanie hormonów tarczycy oraz działają antyandrogennie. Cel badań. Opracowanie i walidacja metody analitycznej umożliwiającej oznaczanie kongenerów BDE-47, BDE-99, BDE- 153 i BDE-209 w kurzu domowym. Materiał i metody. Materiał do badań stanowiły próbki kurzu pochodzące z domów osób zamieszkałych w Warszawie i okolicach. PBDE ekstrahowano z kurzu z wykorzystaniem aparatu do automatycznej ekstrakcji Soxhlet. Ekstrakt oczyszczano i poddawano analizie instrumentalnej. Oznaczenia zawartości analizowanych kongenerów PBDE prowadzono na GC-μECD, a tożsamość potwierdzano na GC-MS. Wyniki. Próbki kurzu były wzbogacane na poziomie 2,88 ng g-1 i 28,8 ng g-1 dla BDE-47, BDE-99, BDE-153 oraz 101,2 ng g-1 i 540 ng g-1 dla BDE-209. Odzysk mieścił się w zakresie 72 - 106%. Względne odchylenie standardowe (RSD) było mniejsze niż 16% dla wszystkich analizowanych kongenerów PBDE. Błąd względny wyznaczony na podstawie wielokrotnej analizy certyfikowanego materiału referencyjnego wynosił od 1,07% do 20,41%. Względna niepewność rozszerzona zawierała się w zakresie 16-21%. Wniosek. Metoda została zwalidowana i może być wykorzystywana do oznaczania zawartości kongenerów BDE-47, BDE- 99, BDE-153 i BDE-209 w próbkach kurzu domowego.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2014, 65, 2
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dioksyny a bezpieczeństwo żywności
Dioxins and food safety
Autorzy:
Strucinski, P.
Piskorska-Pliszczynska, J.
Goralczyk, K.
Warenik-Bany, M.
Maszewski, S.
Czaja, K.
Ludwicki, J.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/875485.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Opis:
Spośród wielu potencjalnych chemicznych zanieczyszczeń żywności, dioksyny, w tym: polichlorowane dibenzo-p-dioksyny i dibenzofurany oraz dioksynopodobne polichlorowane bifenyle są powszechnie uważane za jedne z najbardziej niebezpiecznych dla naszego zdrowia ze względu na ich właściwości toksykologiczne, trwałość i zdolność do biokoncentracji w łańcuchu żywnościowym. Wyniki badań epidemiologicznych sugerują, że środowiskowe narażenie na te związki może wpływać na wiele procesów fizjologicznych u człowieka, przede wszystkim na drodze zaburzania równowagi układu hormonalnego. Wśród niekorzystnych skutków zdrowotnych związanych z przewlekłym narażeniem na dioksyny wymienia się m.in.: wzrost ryzyka wystąpienia chorób nowotworowych, zaburzeń układu odpornościowego i rozrodczego czy zaburzeń neurobehawioralnych. Głównym źródłem narażenia człowieka na tę grupę zanieczyszczeń jest żywność – około 95% dziennej dawki dioksyn trafia do naszych organizmów z żywnością, przede wszystkim pochodzenia zwierzęcego. Z najnowszych badań wynika, że w wielu populacjach europejskich narażenie na dioksyny przekracza ustalone przez międzynarodowe instytucje dawki bezpieczne, tj. tolerowane dzienne czy tygodniowe pobranie. Szczególnie niepokojące jest, że odsetek ludzi, u których pobranie dioksyn przekracza ww. wartości odniesienia jest większy u dzieci niż u osób dorosłych. Od czasu tzw. „belgijskiej afery dioksynowej” w 1999 r., oszacowanie wielkości narażenia na te zanieczyszczenia i związana z tym ocena ryzyka dla zdrowia konsumentów stały się w Unii Europejskiej jednym z priorytetowych zagadnień w obszarze bezpieczeństwa żywności. w ramach realizacji wspólnotowej strategii wprowadzono do ustawodawstwa najwyższe dopuszczalne stężenia i poziomy reagowania dla dioksyn i dl-PCB w celu ich monitorowania w żywności w Państwach Członkowskich. Ustalono również wymagania dotyczące stosowanych metod i laboratoriów wykonujących analizy dla celów urzędowej kontroli żywności. Państwa członkowskie są zobligowane do stałego monitorowania poziomów dioksyn i dl-PCB w różnych grupach środków spożywczych i przesyłania rocznych raportów z tych badań do Komisji Europejskiej (od 2008 r. do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności). Wyniki monitoringu, obejmujące lata 1999-2008, opracowane ostatnio przez EFSA, stały się podstawą dla nowelizacji Rozporządzenia Komisji 1881/2006 w zakresie najwyższych dopuszczalnych stężeń dioksyn i dl-PCB. Przy opracowywaniu nowych limitów, w miejsce aktualnie obowiązujących współczynników toksyczności z 1998 r. (WHO1998-TEF) zostały wykorzystane nowe współczynniki opracowane w 2005 r. (WHO2005-TEF). Można oczekiwać, że nowe limity dla dioksyn i dl-PCB w żywności wejdą do ustawodawstwa nie później niż na początku 2012 r.
Among numerous potential chemical food contaminants, polychlorinated dibenzo-p-dioxins, dibenzofurans and dioxinlike polychlorinated biphenyls, collectively referred as dioxins, are commonly considered as bearing substantial risk for human health due to their toxicological properties, persistency and ability to bioaccumulate in food chains. The results of epidemiological studies suggest that environmental exposure to these compounds may affect multiple physiological processes in humans, mainly by the mechanism of endocrine disruption. Adverse health effects linked to the long-term exposure to dioxins include the increase of cancer risk, reproductive and developmental impairment as well as effects on immune functions. Exposure through food (mainly of animal origin) is the major source of dioxin exposure for humans, estimated to account for about 95% of the total intake for non-occupationally exposed persons. Recent studies showed that a consistent part of the European population has an intake exceeding internationally agreed „safe” doses as the Tolerable Daily or Weekly Intake (TDI, TWI). It is worthy to note that percentage of persons with estimated dioxin intake above tolerable limits is much higher among children than in adults. Since the „Belgian dioxin crisis” that occurred in 1999, the estimation of human exposure to these compounds and related consumer risk assessment has been recognized in the European Union as one of the priority activities in the field of food safety. Among activities undertaken by the European Commission during implementation of the Community Strategy for dioxins, furans and polychlorinated biphenyls the maximum and action levels have been established with random monitoring by Member States. The legislation on the requirements for sampling and methods of analysis used in the official control laboratories has been set up as well. Member States are obliged to measure background levels of dioxins and dioxin-like PCBs in defined food categories for the EU monitoring program on a yearly basis and to forward the results to the European Commission (since 2008 to the European Food Safety Authority). The monitoring results, covering samples collected from 1999 to 2008, evaluated and reported recently by EFSA, became the basis for updating maximum levels of dioxins and dl-PCBs as set up in Commission Regulation (EC) 1881/2006. The legislation will also be changed by replacing the current toxicity equivalency factors (TEFs) system from 1998 (WHO1998-TEFs) by a new TEFs proposed by the WHO in 2005 (WHO2005-TEFs). It is expected that new limits for dioxins and dl-PCBs in food will come into force not later than in the beginning of 2012.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2011, 62, 1
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Importance of diet in reducing cancer incidence in Poland: a review
Autorzy:
Zych, M.
Stec, K.
Bablewska, A.
Pilis, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/874891.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Opis:
Cancer is one of the leading causes of death in most countries in the world. In Poland, after cardiovascular disease, cancer is the leading cause of death, and the number of malignant tumors has more than doubled in the last three decades. Increased cancer mortality in the immediate future is expected to be mainly associated with lung cancer caused by smoking (both sexes), colorectal cancer (both sexes), breast cancer in women, and prostate cancer in men. It is estimated that 20 to 30% of all malignant tumors are diet-dependent, in which cases the cancer-inducing factors are the nutritional components of the food and the ‘hygiene’ of eating. Research by the Institute of Food and Nutrition in Warsaw indicates that an important factor in the prevention of cancer is also the individual’s state of awareness concerning diet. It is emphasized that running nutritional education programs, especially for children and adolescents, may help to limit the occurrence of diet-dependent cancers in Poland over the next few decades. The aim of this review is to assist the promulgation of knowledge about the importance of a high-quality diet in the prevention of cancer. The need for such knowledge is indicated by the upward trend in the incidence of these types of disease in Poland.
Choroby nowotworowe stanowią jedną z głównych przyczyn zgonów w różnych krajach świata. W Polsce nowotwory obok chorób układu krążenia są jedną z przyczyn największej ilości zgonów, a liczba zachorowań na złośliwe rodzaje tych schorzeń wzrosła ponad dwukrotnie w ciągu ostatnich trzech dekad. Umieralność z powodu prognozowania dotyczące dalszego wzrostu ilości tych zachorowań, związane są głównie z paleniem tytoniu i dotyczą nowotworów jelita grubego u obu płci oraz nowotworów płuca oraz piersi u kobiet, jak również prostaty w populacji mężczyzn. Uznaje się, że około 20 – 30% wszystkich nowotworów złośliwych stanowią nowotwory dietozależne, w których czynnikiem indukującym raka są składniki żywieniowe oraz higiena odżywiania. Badania Instytutu Żywności i Żywienia w Warszawie wskazują, że ważnym czynnikiem profilaktyki zachorowalność na nowotwory złośliwe jest również stan świadomości związanej ze stosowaną dietą. Podkreśla się również, że prowadzenie edukacji żywieniowej już u dzieci i młodzieży może ograniczać występowanie nowotworów dietozależnych w Polsce. Celem niniejszego artykułu jest popularyzacja wiedzy na temat jakości diety stosowanej w profilaktyce chorób nowotworowych, z uwagi na niekorzystną tendencję wzrostową zachorowalności na te rodzaje schorzeń w Polsce.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2019, 70, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Występowanie radonu 222 Rn w wodach leczniczych
Occurrence of radon 222 Rn in curative waters
Autorzy:
Pachocki, K.A.
Wieprzowski, K.
Bekas, M.
Rozycki, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/876604.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Opis:
Radon jest dobrze udokumentowanym czynnikiem ryzyka indukcji nowotworów. Źródłem obecności radonu 222Rn w wodzie jest jego prekursor w promieniotwórczym szeregu uranowo-radowym izotop radu 226Ra. Celem pracy było określenie poziomu występowania radonu 222Rn w wodach leczniczych w Polsce. Przeprowadzono pomiary ponad 220 próbek wód leczniczych. Radon oznaczano metodą ciekłej scyntylacji cząstek alfa i beta. Zakres zmierzonych stężeń zawierał się od 0,90 do 193,10 Bq/dm3. Średnia arytmetyczna ze wszystkich uzyskanych wyników wyniosła 14,51 Bq/dm3. Wartość średnia stężenia radonu w próbkach pobranych z terenu województw śląskiego i dolnośląskiego była o rząd wielkości wyższa od obserwowanych stężeń w próbkach pobranych z pozostałych obszarów objętych badaniami. Tylko dwie ze zbadanych próbek wód leczniczych, pochodzące z terenu województwa dolnośląskiego tj. woda z ujęcia J-300 z Jedliny Zdrój (116,1 Bq/dm3) oraz woda z ujęcia „Marta” w Szczawnie Zdroju (193,1 Bq/dm3) wykazały aktywność promieniotwórczą powyżej 74 Bq/dm3 i mogą być z tego powodu zaklasyfikowane jako wody radonowe. Wartości te są powyżej zalecanego przez Unię Europejską (Recommendation 2001/928/Euratom) limitu dla wody do picia, wynoszącego 100 Bq/dm3. Dotychczas zarówno w ustawodawstwie krajowym jak i UE nie określono maksymalnego dopuszczalnego stężenia radonu w wodach leczniczych.
Radon is one of the best known human carcinogens. Natural radon (222Rn) is formed by decay of uranium (238U), directly of radium (226Ra). The aim of this study was to determine the activity concentration of radon in curative waters in Poland. The measurements were performed using alpha and beta liquid scintillation method. Over 220 water samples from Polish spas have been analyzed. Arithmetic mean of radon concentration for curative waters was found to be 14.51 Bq/m3 within the range between 0.90 Bq/m3 to 193.10 Bq/m3. The average concentrations of radon-222 were ten times higher in water from śląskie and dolnośląskie voivodeship than other voivodeships. In two sampls: water from intake J-300 in Jedlina Zdrój (116.1 Bq/dm3) and intake Marta in Szczawno Zdrój (193.1 Bq/dm3) the level of radon 74 Bq/dm3 has been reached and those samples could be classified as radon water. There are no limits for the radon concentration levels in curative waters. There are only recommendation of the Commission of the European Communities 2001/928/Euratom on the protection of the public against exposure to radon in drinking water supplies (100 Bq/l).
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2009, 60, 2
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Promieniotwórczość naturalna potasu 40K w wodach leczniczych i naturalnych wodach mineralnych oraz ocena dawek
Natural radioactivity of potassium 40K in curative and natural mineral waters and dose estimation
Autorzy:
Pachocki, K.A.
Wieprzowski, K.
Rozycki, Z.
Bekas, M.
Latour, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/876304.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Opis:
Wody lecznicze i naturalne wody mineralne często charakteryzują się podwyższoną mineralizacją. Ze wzrostem mineralizacji rosną także stężenia naturalnych izotopów promieniotwórczych stanowiących jedno ze źródeł narażenia ludności na promieniowanie jonizujące. Głównymi celami pracy było: (1) określenie stężenia izotopu potasu 40K w próbkach wody, (2) obliczenie obciążających dawek skutecznych (efektywnych) spowodowanych spożyciem wód zawierających potas 40K,(3) zbadanie korelacji pomiędzy stężeniem potasu 40K a zawartością rozpuszczonych substancji stałych (TDS). Stężenia radioizotopu potasu 40K w badanych próbkach oznaczono metodą spektrometrii gamma. Otrzymane stężenia miały wartości z przedziału od 0,65 do 28,42 Bq/dm3. Pomierzone wartości porównano z wartościami obliczonymi na podstawie analiz składu fizykochemicznego wody, które wyniosły od 0,07 do 22,87 Bq/dm3. Obliczona dawka skuteczna (efektywna) wynikająca ze spożycia wody zawierającej radionuklid potasu 40K o stężeniu 2,26 Bq/dm3 była równa 294 nSv/kurację, zaś dawka spowodowana wchłonięciem drogą inhalacyjną wody zawierającej 40K o stężeniu 1,45 Bq/dm3 osiągnęła wartość 9 nSv/kurację.
Natural mineral and curative waters often characterize elevated level of mineral components. If the mineralization grows, the concentration natural radionuclides, which are one population’s exposure sources on ionizing radiation, also grows. The main purposes work were: (1) determine the concentration isotope potassium 40K in samples of water, (2) calculate effective doses caused by intake of water with potassium 40K, (3)- explore correlation between potassium 40K concentration and total dissolved solids (TDS). The concentration radioisotope 40K in analysed samples determined by means of gamma spectrometry. Received concentrations have values from the interval 0.65 to 28.42 Bq/dm3. Measured values compared to values calculated from physico-chemical analyses composition of water, which amounted from 0.07 to 22.87 Bq/dm3. The calculated effective dose resulting from intake water with potassium 40K, concentration 2.26 Bq/dm3 equaled 294 nSv by treatment and caused by inhalation water with concentration 40K 1.45 Bq/dm3 reached value 9 nSv by treatment.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2011, 62, 1
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Public health physicians and dentists in Poland: results from public health workforce pilot study
Autorzy:
Cianciara, D.
Lewtak, K.
Piotrowicz, M.
Gajewska, M.
Urban, E.
Brukalo, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/873695.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
public health
physician
dentist
Polska
workforce
manpower
Opis:
Background. Monitoring public health workforce is one of the essential functions of the public health system. Objective. The aim of the study was to identify the specialities for physicians and dentists related to public health in the years 1951-2013, and analyse of available data on physicians and dentists certified as public health specialists (PHS) in 2003-2015. Material and Methods. The historical analysis covers a relevant regulations of a minister in charge of health. The data on PHS were obtained from the Centre of Medical Exams and included: the number of specialists and their demographic characteristics, professional background, spatial distribution. Density was also calculated. Results. The public health specialty was introduced in 1999. Before there were specialties in disciplines related to public health. In the years of 2003-2015, 360 physicians and dentists were certified as PHS. The majority of them had former background in another discipline, mostly related to clinical medicine. The average age of specialists was 47.2. Currently, the average age of specialists is ca. 57.6 years, with a prevalence of people aged 61-70 years (36.9%). PHS tend to be older than specialists in other disciplines. Over three fourths of PHS were certified in 2004. With the exception of that year, the public health specialist title was annually obtained by an average of 9 persons. The density of PHS in Poland was 0.94 per 100 thousand inhabitants, ranging between 0.16 and 3.12 in a given voivodeship. Conclusions. The analysis has revealed numerous obstacles in estimation of the number of PHS and indicated a lack of relevant mechanisms aimed at workforce development. A relevant policy for developing public health workforce is urgently needed.
Wprowadzenie. Monitorowanie zasobów kadrowych zdrowia publicznego (ZP) stanowi jedną z podstawowych funkcji systemu ZP. Cel. Analiza specjalizacji przeznaczonych dla lekarzy i lekarzy dentystów w dziedzinach związanych ze zdrowiem publicznym w latach 1951-2013 oraz danych dotyczących lekarzy i lekarzy dentystów specjalistów ZP w latach 2003-2015. Materiał i metody. Historyczna analiza rozwoju objęła przegląd rozporządzeń ministra właściwego ds. zdrowia, które regulowały tę kwestię. Aktualne dane dotyczące lekarzy uzyskano z Centrum Egzaminów Medycznych (CEM). Uwzględniono: liczbę lekarzy i lekarzy dentystów specjalistów ZP oraz ich demograficzną charakterystykę, doświadczenie zawodowe, dystrybucję przestrzenną oraz liczbę specjalistów na 100 tys. mieszkańców. Wyniki. Szkolenie specjalizacyjne w zakresie ZP dla lekarzy dostępne jest od 1999 r. W latach wcześniejszych lekarze mogli uzyskiwać specjalizacje w dziedzinach pokrewnych. W okresie 2003-2015 tytuł specjalisty ZP uzyskało 360 lekarzy i lekarzy dentystów. Większość lekarzy i lekarzy dentystów specjalistów ZP posiadała wcześniejsze doświadczenie zawodowe i inne specjalizacje, głównie kliniczne. Średni wiek, w którym lekarze uzyskali tytuł specjalisty w tej dziedzinie wyniósł 47,2 lat. Obecnie średni wiek lekarza specjalisty ZP wynosi 57,6 lat, dominują osoby w grupie wieku 61-70 lat (36,9%). Lekarze specjaliści ZP są starsi niż specjaliści w innych dziedzinach medycyny. Ponad trzy czwarte specjalistów zdało egzamin specjalizacyjny w 2004 r. Wyłączając ten rok, tytuł specjalisty ZP uzyskuje każdego roku przeciętnie 9 lekarzy. W przeliczeniu na 100 tys. mieszkańców liczba lekarzy specjalistów ZP wyniosła 0,94 i wahała się w granicach 0,16-3,12 w poszczególnych województwach. Wnioski. Uzyskane wyniki dowodzą licznych trudności w oszacowaniu liczby lekarzy zajmujących się szeroko rozumianym zdrowiem publicznym i wskazują na brak mechanizmów rozwoju kadry. Niezbędne jest pilne opracowanie polityki rozwoju zasobów kadrowych ZP.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2016, 67, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of daily diet on ascorbic acid supply to students
Autorzy:
Szczuko, M.
Seidler, T.
Stachowska, E.
Safranow, K.
Olszewska, M.
Jakubowska, K.
Gutowska, I.
Chlubek, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/874326.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
human nutrition
vitamin
daily diet
diet
ascorbic acid
supply
plasma
dietary intake
student
Opis:
Background. Researchers suspect that the accepted adequate ascorbic acid plasma concentration is not being met even after dietary intake of the recommended amount of vitamin C. Current dietary intake recommendation in Poland is 60 mg per day for women and 75 mg per day for man (EAR), while in Western Europe and North America is higher and amounts to 75-90 mg per day. Objective. The paper aimed at studying a correlation between composition of nutrients in daily diet and plasma vitamin C levels in university students. Materials and methods. This study examined diet composition and the nutritional status of ascorbic acid in plasma of 120 university students in Szczecin, Poland. Ascorbic acid was determined in blood plasma using HPLC method. The information concerning diet composition was collected using the method of “7-days food record” prior to blood collection. Results. Plasma ascorbic acid deficiency (<40 μmol/L) was observed in 23% of women and 28% of men. The average plasma ascorbic acid concentration was 48.65 μmol/L in women and 45.61 μmol/L in men. The average intake of vitamin C in women with observed deficiency was average 46.55 mg/day, whereas in men it was 48.56 mg/day. Conclusions. The recommendation of dietary intake of vitamin C in Poland is low in comparison to other countries. Population- based studies are necessary to determine the actual demand for vitamin C in various population groups in Poland.
Wprowadzenie. Badacze podejrzewają, że przyjęte odpowiednie stężenie kwasu askorbinowego w osoczu nie jest spełnione nawet po spożyciu zalecanej ilości witaminy C. Aktualna norma spożycia witaminy C w Polsce wynosi 60 mg/dzień dla kobiet i 75 mg/dzień dla mężczyzn (EAR), podczas gdy w Europie Zachodniej i Ameryce Północnej jest większa i wynosi 75-90 mg dziennie. Cel badań. Celem pracy było zbadanie korelacji między składnikami pokarmowymi całodziennej racji pokarmowej a witaminą C u studentów. Materiał i metody. Badano skład diety oraz zawartość witaminy C w osoczu 120 studentów ze Szczecina. Stężenie kwasu askorbinowego oznaczano w surowicy krwi za pomocą HPLC. Informacje dotyczące żywienia zebrano stosując metodę 7 dniowego zapisu żywieniowego przed pobraniem krwi. Wyniki. Niedobór kwasu askorbinowego w osoczu (< 40 μmol/L) wystąpił u 23% kobiet i 28% mężczyzn. Średnie stężenie kwasu askorbinowego w osoczu wynosiło 48.65 μmol/L u kobiet i 45,61 μmol/L u mężczyzn. U kobiet, u których stwierdzono niedobór witaminy C, jej średnie spożycie z dietą wynosiło 46,55 mg/dzień, podczas gdy u mężczyzn 48,56 mg/dzień. Wnioski. Zalecana w Polsce norma dziennego spożycia witaminy C jest niska w porównaniu z innymi krajami. Konieczne są badania populacyjne w celu określenia rzeczywistego zapotrzebowania na witaminę C wśród różnych grup społecznych w Polsce.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2014, 65, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies