Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "więzadła" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Mięśniakomięsak gładkokomórkowy więzadła szerokiego macicy – przegląd literatury i opis przypadku
Leiomyosarcoma of the broad ligament of the uterus – a literature review and case report
Autorzy:
Sikora-Szczęśniak, Dobrosława L.
Szczęśniak, Grzegorz
Sikora, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029884.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
nowotwór więzadła szerokiego
Opis:
Introduction: Leiomyosarcoma of the broad ligament of the uterus occurs extremely rarely, usually in postmenopausal women. Objective: A literature review on the occurrence of leiomyosarcoma of the broad ligament and the presentation of a case of leiomyosarcoma of the left broad ligament. Material and methods: Available publications containing case reports regarding leiomyosarcoma of the broad ligament of the uterus were analyzed. Medical records of a 57-year-old patient who underwent surgery at the Department of Gynecology and Obstetrics of the District Hospital in Lipsko n. Wisłą, Poland, were analyzed retrospectively. Earlier surgical treatment and postoperative oncological treatment as well as neurosurgical treatment due to metastasis were also taken into account. Results: In the PubMed database 27 papers reporting 28 cases of leiomyosarcoma of the broad ligament had been published by 28.08.2016. In the case presented in this paper the patient was referred to the department with a diagnosis of left ovarian tumor. A left parametrial and adnexal tumor was removed via laparotomy. The right ovary was excised to the extent that was possible. The appendix and greater omentum were removed. Histopathological diagnosis (tumor of the left parametrium): Leiomyosarcoma G2. The treatment was continued at a cancer clinic, at the Central Teaching Hospital of the Military Medical Academy in Warsaw (at the Department of Neurosurgery) and subsequently at the Department of Radiotherapy of the Holy Cross Cancer Center in Kielce, Poland. The patient died 26 months after the operation. Conclusions: The diagnosis of leiomyosarcoma of the broad ligament in the preoperative period is very difficult. After surgical treatment follow-up diagnostic imaging is necessary due to the aggressive course of the disease.
Wstęp: Mięśniakomięsak gładkokomórkowy więzadła szerokiego macicy występuje niezwykle rzadko, najczęściej u kobiet po menopauzie. Cel pracy: Przegląd piśmiennictwa na temat występowania mięśniakomięsaka gładkokomórkowego więzadła szerokiego i prezentacja przypadku mięśniakomięsaka gładkokomórkowego lewego więzadła szerokiego. Materiał i metody: Dokonano analizy dostępnych publikacji zawierających opisy przypadków mięśniakomięsaka gładkokomórkowego więzadła szerokiego macicy. Analizie retrospektywnej poddano dokumentację medyczną 57-letniej pacjentki operowanej na Oddziale Ginekologiczno-Położniczym Szpitala Rejonowego w Lipsku n. Wisłą. Uwzględniono również wcześniejsze leczenie operacyjne i leczenie onkologiczne po wykonanej operacji, a także leczenie neurochirurgiczne z powodu przerzutów nowotworowych. Wyniki: W bazie PubMed do 28.08.2016 r. opublikowanych zostało 27 prac z opisem 28 przypadków mięśniakomięsaka gładkokomórkowego więzadła szerokiego. W prezentowanym przypadku chora została skierowana do oddziału z rozpoznaniem guza jajnika lewego. Drogą laparotomii wykonano wycięcie guza przymacicza lewego i przydatków lewych. Jajnik prawy wycięto w możliwym do usunięcia fragmencie. Usunięto wyrostek robaczkowy i sieć większą. Rozpoznanie histopatologiczne (guz przymacicza lewego): Leiomyosarcoma G2. Leczenie kontynuowano w Poradni Onkologicznej, w Centralnym Szpitalu Klinicznym WAM w Warszawie (w Klinice Neurochirurgii), a następnie w Klinice Radioterapii Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach. Pacjentka zmarła po 26 miesiącach od operacji. Wnioski: Ustalenie rozpoznania mięśniakomięsaka więzadła szerokiego w okresie przedoperacyjnym jest bardzo trudne. Po leczeniu chirurgicznym – ze względu na agresywny przebieg tego schorzenia – konieczne jest prowadzenie badań kontrolnych z wykorzystaniem diagnostyki obrazowej.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 4; 237-246
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porównanie ultrasonografii wysokiej rozdzielczości z wynikiem badania klinicznego u chorych z bólem stawu skokowego
Comparison of high resolution ultrasonography with clinical findings in patients with ankle pain
Autorzy:
Singh, Kunwarpal
Lal Thukral, Chuni
Gupta, Kamlesh
Singh, Avtar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032190.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
staw skokowy
ultrasonografia
więzadła
ścięgna
Opis:
Cel: Celem pracy była analiza dokładności diagnostycznej ultrasonografii wysokiej rozdzielczości w ocenie bolesnego stawu skokowego w porównaniu z wynikami badania klinicznego. Materiał i metody: Prospektywnym badaniem objęto 136 chorych z bólem stawu skokowego w wywiadzie, skierowanych do Zakładu Radiodiagnostyki i Diagnostyki Obrazowej w celu wykonania badania ultrasonograficznego. Analiza statystyczna: Wyniki badania ultrasonograficznego i klinicznego porównano za pomocą testu McNemara. Wyniki: Oceniono 136 chorych z łącznie 218 patologiami stawu skokowego. W tej grupie 178 patologii podejrzewano klinicznie, a 206 rozpoznano w badaniu ultrasonograficznym. Różnica była istotna statystycznie (wartość p = 0,000). Wnioski: Ultrasonografia to znakomite narzędzie do oceny chorych zgłaszających się z bólem stawu skokowego, szczególnie w przypadkach nieprawidłowości dotyczących więzadeł bocznych, patologii ścięgien, wysięku oraz innych zmian. Może stanowić badanie pierwszego rzutu ze względu na możliwość szybkiej, dynamicznej i niedrogiej oceny stawu. Jednak metoda ta ma ograniczenia w obrazowaniu uszkodzeń więzadła skokowo-strzałkowego tylnego, nieprawidłowości szpiku kostnego oraz głęboko umiejscowionych patologii, w których przypadku należy wykonać badanie rezonansem magnetycznym.
Aim: The aim of this study was to investigate the diagnostic accuracy of high resolution ultrasonography for the assessment of painful ankle joint as compared with the clinical findings. Material and Methods: A prospective study was conducted on 136 patients having history of ankle pain and referred to the Department of Radiodiagnosis and Imaging for ultrasonography. Statistical analysis: Comparison of ultrasonography findings and clinical findings was done using McNemar Test. Results: 136 patients with 218 pathologies of the ankle joint were analyzed. Of these, 178 pathologies were clinically suspected, but 206 were diagnosed with ultrasonography. This difference was statistically significant (p value = 0.000). Conclusion: Ultrasonography is an excellent tool for evaluating patients with ankle pain, especially in cases of lateral ligament pathologies, tendinous pathologies, joint effusion, and miscellaneous pathologies. It can be used as the primary imaging investigation because it allows a rapid, dynamic, and cost-effective examination of the ankle joint. However, ultrasonography has limitations when using it to evaluate a suspected posterior talofibular ligament injury, marrow abnormalities, and deep seated pathologies, for which MRI should be incorporated for a diagnosis.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2018, 18, 75; 316-324
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Standardy badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego – aktualizacja. Ocena tętnic trzewnych
Standards of the Polish Ultrasound Society – update. Ultrasound examination of the visceral arteries
Autorzy:
Elwertowski, Michał
Lechowicz, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053667.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
arcuate ligament syndrome
celiac trunk
mesenteric arteries
mesenteric ischemia
pień trzewny
tętnice trzewne
zespół więzadła łukowatego
zwężenia naczyń trzewnych
Opis:
Ultrasound examination is a valuable method in diagnosing visceral vasoconstriction of atherosclerotic origin, as well as constriction related to the compression of the celiac trunk. Given the standard stenosis recognition criteria of >70%, the increase in peak systolic velocity (PSV) over 200 cm/s in the celiac trunk; of PSV > 275 cm/s in the superior mesenteric artery, and of PSV > 250 cm/s in the inferior mesenteric artery, the likelihood of correct diagnosis is above 90%. In the case of stenosis due to compression of the celiac trunk by median arcuate ligament of the diaphragm, a valuable addition to the regular examination procedure is to normalize the flow velocity in the vessel, i.e. the reduction in peak systolic velocity levels below 200 cm/s, and in end-diastolic velocity (EDV) levels below 55 cm/s during deep inspiration. In the case of celiac trunk stenosis exceeding 70–80%, additional information on the level of collateral circulation can be obtained by measuring the flow in the hepatic and splenic arteries – assessing the flow velocity, resistance, and pulsatility indices (which fall below 0.65 and below 1.0 in cases of stenosis of the celiac trunk with a reduced capacity of collateral circulation), as well as assessing the changes in these parameters during normal respiration and during inspiration. This paper discusses in detail the examination methods for the celiac trunk and mesenteric arteries, as well as additional procedures used to confirm the diagnosis and pathologies affecting visceral blood flow velocity, i.e.: cirrhosis and hypersplenism. The publication is an update of the Polish Ultrasound Society guidelines published in 2011.
Badanie USG jest cenną metodą służącą do rozpoznawania zwężeń naczyń trzewnych – zarówno pochodzenia miażdżycowego, jak i związanego z uciskiem na pień trzewny. Przy stosowanych kryteriach rozpoznania zwężenia >70% dla pnia trzewnego wzrost prędkości szczytowo-skurczowej (PSV) do >200 cm/s oraz w tętnicy krezkowej górnej PSV >275 cm/s i tętnicy krezkowej dolnej PSV >250 cm/s prawdopodobieństwo postawienia prawidłowego rozpoznania wynosi powyżej 90%. W przypadku zwężeń spowodowanych uciskiem na pień trzewny przez krzyżujące się w okolicy jego odejścia od aorty odnogi przepony – więzadła łukowate – cennym uzupełnieniem badania potwierdzającym rozpoznanie jest normalizacja prędkości przepływu w naczyniu, tj. jej spadek w zakresie prędkości szczytowo-skurczowej poniżej 200 cm/s oraz końcowo-rozkurczowej poniżej 55 cm/s. W przypadku zwężeń pnia trzewnego przekraczających 70–80% dodatkowe informacje na temat stopnia rozwoju krążenia obocznego można uzyskać, mierząc przepływy w tętnicy wątrobowej i śledzionowej – oceniając zarówno prędkości przepływu, wskaźniki oporności oraz pulsacyjności (obniżające się poniżej 0,65 i poniżej 1,0 w przypadkach zwężenia pnia trzewnego bez rozwiniętego krążenia obocznego), jak zmiany powyższych parametrów w czasie normalnego oddychania oraz wdechu. Omówiono szczegółowo technikę badania pnia trzewnego i tętnic krezkowych, a także dodatkowe elementy potwierdzające rozpoznanie oraz patologie mogące zmieniać prędkości przepływu w naczyniach trzewnych – marskość wątroby, hipersplenizm. Publikacja stanowi aktualizację standardów Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego wydanych w roku 2011.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 60; 85-95
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Angioleiomyoma wśród mięśniaków narządów rodnych – opis dwóch przypadków
Angioleiomyoma – a rare variant of genital myomas: report of two cases
Autorzy:
Sikora-Szczęśniak, Dobrosława L.
Szczęśniak, Grzegorz
Sikora, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031237.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
mięśniaki macicy
angioleiomyoma macicy
angioleiomyoma więzadła szerokiego macicy
mięśniak
komórkowy
mięśniaki przymacicza
uterine leiomyoma
uterine angioleiomyoma
angioleiomyoma in the broad ligament of the uterus
cellular myoma
parametrial myoma
Opis:
Background: Angioleiomyoma (leiomyoma angiogenes) is a benign tumor of mesenchymal origin. Its location in the uterine body is extremely rare and in the broad ligemant is considered exceptional (to date, only isolated cases have been described). The aim of this paper is to present two histologically verified cases of angioleiomyoma – of the uterine body and of the broad ligament. Incidence of this subtype of leiomyoma among patients operated on for genital myomata is discussed. Material and methods: Patients were qualified for surgery based on gynecologic examination, sonographic study and histological assessment of uterine scrapings. Final diagnosis was made in Department of Pathology of the Doctor Tytus Chałubiński Specialized Hospital in Radom based on microscopic study of surgical specimens. Clinical analysis included cases reported in available world literature. Determined were both incidence of leiomyoma angiogenes among patients with a postoperative diagnosis of myoma and those with myoma coexisting with intrauterine genital endometriosis. Results: Among women operated on for myoma (n = 179; 60.9%) and for myoma with intrauterine genital endometriosis (n = 115; 39.1%) – a total of 294 cases – angioleiomyoma was found twice in postoperative histological studies. This accounted for 0.68% of the entire group of women with myoma. On the other hand, among those with myoma and endometriosis, this proportion was twice as high, reaching 1.74%. Discussion: Both patients had BMI value indicating obesity (54.6 kg/m2 and 36.6 kg/m2 – class III and II) and poor healing of their surgical wounds. Conclusions: Diagnosis of genital angioleiomyoma is possible only based on histological studies. The tumor was located in the uterine body and in the broad ligament, respectively. Incidence rate of this tumor among patients operated on for genital myoma is 0.68%.
Wstęp: Angioleiomyoma (leiomyoma angiogenes) jest niezłośliwym nowotworem pochodzenia mezenchymalnego. Jego występowanie w trzonie macicy określane jest jako niezwykle rzadkie, a w okolicy więzadła szerokiego macicy – jako skrajnie rzadkie (opisano jedynie pojedyncze przypadki). Celem pracy jest przedstawienie przypadków angioleiomyoma – trzonu macicy i okolicy więzadła szerokiego macicy – potwierdzonych wynikiem mikroskopowym w pooperacyjnych badaniach histopatologicznych. Określono częstość występowania tego podtypu mięśniaka gładkokomórkowego wśród przypadków operowanych z powodu mięśniaków narządów rodnych. Materiał i metody: Do zabiegu operacyjnego kwalifikowano pacjentki na podstawie badania ginekologicznego, badania ultrasonograficznego oraz oceny histologicznej wyskrobin z jamy macicy. Ostateczne rozpoznanie było ustalane w Zakładzie Patomorfologii Radomskiego Szpitala Specjalistycznego im. dr. Tytusa Chałubińskiego na podstawie badania mikroskopowego materiału pooperacyjnego. Analizę kliniczną przeprowadzono w odniesieniu do przypadków opisanych w dostępnym piśmiennictwie światowym. Określono częstość występowania leiomyoma angiogenes wśród przypadków z rozpoznanymi – w badaniach pooperacyjnych – mięśniakami oraz mięśniakami i współistniejącą gruczolistością śródmaciczną narządów rodnych. Wyniki: Spośród operowanych kobiet z powodu mięśniaków (n = 179; 60,9%) oraz mięśniaków i gruczolistości śródmacicznej (n = 115; 39,1%) narządów rodnych – razem 294 przypadki – utkanie angioleiomyoma mięśniaka gładkokomórkowo-mięśniowego rozpoznano w pooperacyjnych badaniach histopatologicznych dwukrotnie. Stanowiło to 0,68% grupy kobiet z mięśniakami oraz mięśniakami i gruczolistością śródmaciczną macicy. Z kolei w grupie z mięśniakami i gruczolistością śródmaciczną macicy, które współistniały z angioleiomyoma, odsetek ten był ponad dwukrotnie wyższy i wyniósł 1,74%. Omówienie: U obu pacjentek odnotowano wartości wskaźnika BMI świadczące o otyłości (54,6 kg/m2 i 36,6 kg/m2 – klasa III i II), a także powikłania związane z gojeniem rany pooperacyjnej. Wnioski: Rozpoznanie angioleiomyoma narządów rodnych umożliwia wyłącznie badanie histopatologiczne. Występowanie leiomyoma angiogenes dotyczyło w pierwszym przypadku trzonu macicy, a w drugim okolicy więzadła szerokiego macicy. Odsetek występowania tego nowotworu wśród pacjentek operowanych z powodu mięśniaków narządów rodnych wyniósł 0,68%.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 1; 74-81
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie ultrasonografii w diagnostyce bólu bocznego przedziału stawu łokciowego i bliższego końca przedramienia
Ultrasonographic diagnostics of pain in the lateral cubital compartment and proximal forearm
Autorzy:
Dębek, Anna
Nowicki, Paweł
Czyrny, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061647.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
common extensor tendon
deep branch of the radial nerve
lateral collateral ligament complex
radial tunnel syndrome
tennis elbow
gałązka głęboka nerwu promieniowego
kompleks więzadła pobocznego bocznego
zespół kanału nerwu promieniowego
łokieć tenisisty
ścięgno wspólne prostowników
Opis:
Pain in the lateral compartment of the elbow joint and decreased strength of the extensor muscle constitute a fairly common clinical problem. These symptoms, occurring in such movements as inverting and converting the forearm, pushing, lifting and pulling, mostly affect people who carry out daily activities with an intense use of wrist, e.g. work on computer. Strains in this area often result from persistent overload and degeneration processes of the common extensor tendon and the radial collateral ligament. Similar symptoms resulting from the compression of deep branch of the radial nerve in radial nerve tunnel should be remembered as well. It happens that both conditions occur simultaneously. A proper diagnosis is essential in undertaking an effective treatment. Ultrasonography is a non-invasive method and the application of high-end apparatus with heads of frequencies exceeding 12 MHz allows for a precise evaluation of joint structures, tendons and nerves. In case of the so-called tennis elbow, the examination allows for evaluation of the degree and extent of injury to the radial collateral ligament and common extensor tendon, in addition to the presence of blood vessels in inflicted area. Administration of autologous blood platelets concentrate containing growth factors, used in treatment of tennis elbow, is performed under ultrasound image control conditions. This allows for a precise incision of scar whilst keeping a healthy (unaffected) tissue margin to form fine channels enabling the penetration of growth factors. Post-surgery medical check-up allows for the evaluation of treatment effectiveness. In radial nerve tunnel syndrome, the ultrasound examination can reveal abnormalities in the deep branch of the radial nerve and within the anatomical structures adjacent to the nerve in the radial nerve tunnel. Furthermore, the ultrasound examination allows for detection of other articular and extraarticular pathologies, which affect the compression of the deep branch of radial nerve, such as skeletal deformations, post-traumatic changes, arthritis, and the presence of tumors. The ultrasonography is also helpful in differentiation of symptoms arising from cervical radiculopathy or brachial plexus injury.
Ból bocznego przedziału stawu łokciowego oraz osłabienie siły mięśniowej prostowników są dość powszechnym problemem klinicznym. Objawy te, występujące podczas ruchów odwracania i nawracania przedramienia, pchania, podnoszenia i pociągania dotyczą najczęściej osób, które na co dzień wykonują czynności z aktywnym angażowaniem nadgarstka, na przykład pracując przy komputerze. Dolegliwości w tej okolicy najczęściej powstają w wyniku przewlekłych przeciążeń i procesów degeneracyjnych ścięgna wspólnego prostowników oraz więzadła pobocznego promieniowego. Należy pamiętać o podobnych objawach wynikających z ucisku gałęzi głębokiej nerwu promieniowego w kanale nerwu promieniowego. Zdarza się, że obydwa schorzenia występują jednocześnie. Właściwa diagnoza stanowi podstawę skutecznego leczenia. Badanie ultrasonograficzne jest nieinwazyjną metodą obrazowania, a zastosowanie wysokiej klasy aparatu z głowicami o częstotliwościach powyżej 12 MHz pozwala na precyzyjną ocenę struktur stawowych, ścięgien i nerwów. W przypadku tzw. łokcia tenisisty badanie umożliwia ocenę stopnia i rozległości uszkodzenia więzadła pobocznego promieniowego i ścięgna wspólnego prostowników, a także obecności naczyń w obszarach uszkodzenia. Stosowane w leczeniu łokcia tenisisty podawanie koncentratu płytek autologicznej krwi zawierającej czynniki wzrostu wykonuje się pod kontrolą obrazu ultrasonograficznego. Dzięki temu możliwe jest precyzyjne nakłucie blizny z marginesem zdrowych tkanek, aby wytworzyć drobne kanaliki, które umożliwią penetrację czynników wzrostowych. Kontrolne badania po zabiegu pozwalają na ocenę skuteczności leczenia. W przypadku zespołu kanału nerwu promieniowego badanie ultrasonograficzne umożliwia wykrycie nieprawidłowości w gałęzi głębokiej nerwu promieniowego oraz w obrębie struktur anatomicznych graniczących z nerwem w kanale nerwu promieniowego. Badanie umożliwia wykrycie innych patologii stawowych i pozastawowych, które mają wpływ na ucisk gałęzi głębokiej nerwu promieniowego, takich jak deformacje kostne, zmiany pourazowe, zapalenie stawu oraz obecność guzów. Badanie pomaga także w różnicowaniu dolegliwości wynikających z radikulopatii szyjnej i uszkodzenia splotu barkowego.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 49; 188-201
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies