Porównanie ultrasonografii wysokiej rozdzielczości z wynikiem badania klinicznego u chorych z bólem stawu skokowego

Cel: Celem pracy była analiza dokładności diagnostycznej ultrasonografii wysokiej rozdzielczości w ocenie bolesnego stawu skokowego w porównaniu z wynikami badania klinicznego. Materiał i metody: Prospektywnym badaniem objęto 136 chorych z bólem stawu skokowego w wywiadzie, skierowanych do Zakładu Radiodiagnostyki i Diagnostyki Obrazowej w celu wykonania badania ultrasonograficznego. Analiza statystyczna: Wyniki badania ultrasonograficznego i klinicznego porównano za pomocą testu McNemara. Wyniki: Oceniono 136 chorych z łącznie 218 patologiami stawu skokowego. W tej grupie 178 patologii podejrzewano klinicznie, a 206 rozpoznano w badaniu ultrasonograficznym. Różnica była istotna statystycznie (wartość p = 0,000). Wnioski: Ultrasonografia to znakomite narzędzie do oceny chorych zgłaszających się z bólem stawu skokowego, szczególnie w przypadkach nieprawidłowości dotyczących więzadeł bocznych, patologii ścięgien, wysięku oraz innych zmian. Może stanowić badanie pierwszego rzutu ze względu na możliwość szybkiej, dynamicznej i niedrogiej oceny stawu. Jednak metoda ta ma ograniczenia w obrazowaniu uszkodzeń więzadła skokowo-strzałkowego tylnego, nieprawidłowości szpiku kostnego oraz głęboko umiejscowionych patologii, w których przypadku należy wykonać badanie rezonansem magnetycznym.

Aim: The aim of this study was to investigate the diagnostic accuracy of high resolution ultrasonography for the assessment of painful ankle joint as compared with the clinical findings. Material and Methods: A prospective study was conducted on 136 patients having history of ankle pain and referred to the Department of Radiodiagnosis and Imaging for ultrasonography. Statistical analysis: Comparison of ultrasonography findings and clinical findings was done using McNemar Test. Results: 136 patients with 218 pathologies of the ankle joint were analyzed. Of these, 178 pathologies were clinically suspected, but 206 were diagnosed with ultrasonography. This difference was statistically significant (p value = 0.000). Conclusion: Ultrasonography is an excellent tool for evaluating patients with ankle pain, especially in cases of lateral ligament pathologies, tendinous pathologies, joint effusion, and miscellaneous pathologies. It can be used as the primary imaging investigation because it allows a rapid, dynamic, and cost-effective examination of the ankle joint. However, ultrasonography has limitations when using it to evaluate a suspected posterior talofibular ligament injury, marrow abnormalities, and deep seated pathologies, for which MRI should be incorporated for a diagnosis.