Temat: przewlekłe - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Limfadenopatia węzłów chłonnych wątrobowych u dzieci z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby
Perihepatic lymphadenopathy in children with chronic viral hepatitis
Autorzy:: Dagmar, Schreiber-Dietrich
Margret, Pohl
Xin-Wu, Cui
Barbara, Braden
Christoph F., Dietrich
Liliana, Chiorean
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1053403.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: chronic hepatitis
liver hilum
lymphadenopathy
pediatric
ultrasonography
limfadenopatia
przewlekłe zapalenie wątroby
ultrasonografia
wnęka wątroby
dzieci
Opis:: Objective. To assess whether lymph node enlargement in the hepatoduodenal ligament occurs in children with chronic viral hepatitis B and C in comparison to healthy controls. Subject and methods. In 49 patients with chronic viral hepatitis (38 with chronic hepatitis B, 11 with chronic hepatitis C, 31 male, 18 female; age range 1 to 17 years), and in 51 healthy controls (25 male, 26 female; age range 4 to 16 years), the total perihepatic lymph node volume was assessed using transabdominal ultrasonography as previously described in adult patients. Results. Adequate visualization of the liver hilum was achieved in 46/49 (94%) pediatric patients with chronic viral hepatitis and in 46/51 (90%) pediatric healthy controls. In patients with adequate liver hilum visualization, enlarged perihepatic lymph nodes (longitudinal diameter >14 mm) were detected in 32/46 (70%) patients with chronic viral hepatitis and in 5/46 (11%) healthy controls. The total perihepatic lymph nodes volume [mean ± SD] was 1.0 ± 1.2 mL (0.1–5.4 mL) in patients with chronic viral hepatitis and 0.1 ± 0.1 mL (0.0–0.4 mL) in healthy controls (p < 0.05). A maximal lymph node diameter >14 mm identified patients with chronic viral hepatitis with 70% sensitivity and 89% specificity. Conclusion. Transabdominal ultrasound can detect lymph nodes within the hepatoduodenal ligament not only in adults but also in children. Paediatric patients with chronic viral hepatitis have significantly enlarged perihepatic lymph nodes compared to controls. Therefore, sonographic assessment of perihepatic lymphadenopathy might be a non-invasive diagnostic tool to screen paediatric patients for chronic viral hepatitis.
Cel: Celem pracy była ocena występowania powiększonych węzłów chłonnych więzadła wątrobowo-dwunastniczego u dzieci z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu B i C w porównaniu ze zdrową grupą kontrolną. Pacjenci i metoda: Objętość całkowitą węzłów chłonnych wątrobowych zbadano u 49 pacjentów z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby (38 z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu B, 11 z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C; 31 chłopców, 18 dziewcząt; wiek pacjentów od 1 do 17 lat) oraz u zdrowych dzieci stanowiących grupę kontrolną (25 chłopców, 26 dziewcząt; wiek od 4 do 16 lat) za pomocą ultrasonografii jamy brzusznej, zgodnie z poprzednim opisem dotyczącym dorosłych pacjentów. Wyniki: Poprawną wizualizację wnęki wątroby uzyskano u 46/49 (94%) dzieci z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby oraz u 46/51 (90%) zdrowych dzieci z grupy kontrolnej. Wśród tych pacjentów powiększone węzły chłonne wątrobowe (o wymiarze podłużnym >14 mm) wykryto u 32/46 (70%) pacjentów z przewlekłym zapaleniem wątroby oraz 5/46 (11%) zdrowych dzieci z grupy kontrolnej. Objętość całkowita węzłów chłonnych wątrobowych (średnia ± SD) u pacjentów z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby wynosiła 1,0 ± 1,2 ml (0,1–5,4 ml), natomiast w grupie kontrolnej 0,1 ± 0,1 ml (0,0–0,4 ml) (p < 0,05). Na podstawie maksymalnej średnicy węzłów chłonnych wynoszącej >14 mm zidentyfikowano pacjentów z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby z czułością 70% i swoistością 89%. Wnioski: Badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej pozwala na wykrycie węzłów chłonnych w obrębie więzadła wątrobowo-dwunastniczego nie tylko u osób dorosłych, ale również u dzieci. U dzieci z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby występują znacznie powiększone węzły chłonne wątrobowe w porównaniu z grupą kontrolną. W związku z tym ocena ultrasonograficzna powiększenia węzłów chłonnych wątroby może stanowić nieinwazyjne narzędzie diagnostyczne do badań przesiewowych dzieci w kierunku przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 61; 137-150
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Bóle brzucha
Abdominal pain
Autorzy:: Kaczka, Aleksandra
Małecka-Panas, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030667.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: abdominal pain
chronic abdominal pain
treatment
“acute abdomen”
bóle brzucha
„ostry brzuch”
przewlekłe bóle brzucha
leczenie
Opis:: Abdominal pain is one of the most frequent patients complaints. Acute pain serves as a warning of impending tissue injury and often requires diagnostic tests to establish the accurate diagnosis and start appropriate treatment. It is important to exclude surgical causes of abdominal pain, which require urgent surgery like appendicitis, acute cholecystitis, gastrointestinal perforation or obstruction or gynecological causes of acute abdomen like ruptured ovarian cyst or ruptured ectopic pregnancy. Chronic abdominal pain, usually with a duration of weeks or even years, is often connected with functional disorders of gastrointestinal tract. In the approach to the patient with abdominal pain a carefully taken history and an accurate physical examination are crucial to determine a preliminary diagnosis. It is important to evaluate essential features of pain: site, temporal characteristics, character and intensity, relieving and aggravating factors. To confirm the diagnosis additional tests are often needed, especially in case of acute pain or in presence of alarming symptoms like bleeding, anaemia, weight loss. Whenever possible, eliminating the cause of pain is the most satisfactory approach to control it. In treatment of abdominal pain different kind of medicines are used: analgesic (from paracetamol and non-steroidal anti-inflammatory drugs even to potent opiate drugs), antispasmodic or sometimes antidepressant. In some cases like chronic pancreatitis the special endoscopic or surgery procedures must be performed to obtain pain relief.
Bóle brzucha są jednym z najpowszechniej zgłaszanych przez pacjentów objawów. Ostre bóle brzucha są objawem ostrzegawczym i często wymagają pilnych badań diagnostycznych dla ustalenia właściwego rozpoznania i włączenia leczenia. Istotne jest zidentyfikowanie chirurgicznych przyczyn ostrych dolegliwości, które niejednokrotnie wymagają leczenia operacyjnego, takich jak zapalenie wyrostka robaczkowego, ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego, perforacji czy niedrożności przewodu pokarmowego, jak również ginekologicznych przyczyn ostrego brzucha, takich jak pęknięcie torbieli jajnika czy ciąży pozamacicznej. Przewlekłe bóle brzucha, trwające nieraz tygodniami, a nawet latami, są często spowodowane zaburzeniami czynnościowymi przewodu pokarmowego. W przypadku pacjenta z bólami brzucha kluczowe znaczenie dla ustalenia wstępnej diagnozy ma wnikliwe badanie podmiotowe i przedmiotowe. W szczególności należy zwrócić uwagę na cechy charakterystyczne zgłaszanych dolegliwości: lokalizację bólu i jego promieniowanie, charakter bólu, jego natężenie, objawy towarzyszące oraz czynniki nasilające lub łagodzące ból. Dla potwierdzenia rozpoznania zwykle niezbędne jest wykonanie dodatkowych badań diagnostycznych, w szczególności w przypadku ostrych bólów brzucha lub obecności objawów alarmujących, takich jak krwawienie, niedokrwistość czy utrata masy ciała towarzyszące dolegliwościom bólowym. Jeżeli to tylko możliwe, najwłaściwszym postępowaniem jest wyeliminowanie przyczyny bólu. W leczeniu bólu wykorzystywane są różne rodzaje leków: typowe leki przeciwbólowe (od paracetamolu i niesteroidowych leków przeciwzapalnych do leków opioidowych), leki rozkurczowe czy czasem przeciwdepresyjne. W niektórych sytuacjach, jak w przypadku przewlekłego zapalenia trzustki, dla uzyskania zmniejszenia bólu konieczne jest przeprowadzenie procedur endoskopowych lub zabiegu chirurgicznego.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 1; 9-16
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych – jedno z najczęstszych zakażeń gornych drog oddechowych
Rhinosinusitis – one of the most common infections of the upper respiratory tract
Autorzy:: Wachnicka-Bąk, Anna
Lipińska-Opałka, Agnieszka
Będzichowska, Agata
Kalicki, Bolesław
Jung, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033289.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: acute
chronic
diagnostic criteria
rhinosinusitis
treatment
zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych
ostre
przewlekłe
kryteria diagnostyczne
leczenie
Opis:: Rhinosinusitis is a one of the most common upper respiratory tracts diseases, which affects from 6% to 15% of human population. Presence of pathogens, ostial obstruction and impaired drainage from sinuses have vital importance in illness development. Moreover, the risk of rhinosinusitis is increased with the associated risk factor such as: allergic rhinitis, anatomic defects of nasal septum and nasal cavity, primary ciliary dyskinesia, gastrooesophageal reflux, laryngopharyngeal reflux, congenital and acquired immunodeficiencies, cigarette smoke exposure. Because of the time of the clinical symptoms duration we divided the disease into acute and chronic. Symptoms of less than 12 weeks duration are considered acute and it is definitely more likely associated with viral infection. Persistence of signs and symptoms for more than 12 weeks is diagnosed as chronic rhinosinusitis and is often complicated by bacterial infection (mainly Streptococcus pneumoniae and Haemophilus influenzae). No single symptom or sign is an accurate predictor as they are varied and depends on age and inflammation localization. The diagnosis of rhinosinusitis is initially a clinical one. Radiologic confirmation is required only if the patient does not improve with empiric therapy or if she/he appears extremely ill, not as a primary diagnostic tool. The vast majority of patients should be effectively treated by decongestants, analgesics, antipyretics, mucolytics and oral rehydration. The use of antibiotics should be considered if there is no improvement only after 7–10 days of symptomatic treatment. In presented article we also describe two cases of children hospitalized in 2013 in Paediatric, Nephrology and Allergology Clinic, Military Institute of Medicine, which quite good illustrate diagnostic problems caused by symptoms diversification and the recurrence of the disease.
Zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych (rhinosinusitis) to jedna z najczęstszych chorób górnych dróg oddechowych, dotykająca szacunkowo 6–15% ogółu populacji. Dla rozwoju schorzenia konieczna jest obecność zjadliwych szczepów patogennych oraz wewnątrzzatokowe gromadzenie wydzieliny śluzowej, spowodowane zaburzeniami drożności jednostki ujściowo-przewodowej zatok. Ponadto do czynników ryzyka wystąpienia zapalenia należą: alergiczny nieżyt nosa, wady anatomiczne przegrody i ściany bocznej nosa, wrodzone zaburzenia transportu rzęskowego, refluks żołądkowo-przełykowy, refluks krtaniowo-gardłowy, wrodzone i nabyte niedobory odporności, ekspozycja na dym tytoniowy. Ze względu na czas trwania objawów wyróżnia się postać ostrą i przewlekłą schorzenia. Najczęstszą pierwotną przyczyną ostrego zapalenia błony śluzowej nosa i zatok przynosowych (objawy choroby trwają krócej niż 12 tygodni) są wirusy. U chorych skarżących się na dolegliwości trwające powyżej 12 tygodni istnieje podstawa do rozpoznania zapalenia przewlekłego, w którym przeważa etiologia bakteryjna (głównie Streptococcus pneumoniae i Haemophilus influenzae). Objawy są różnorodne, zależne od wieku i lokalizacji zmian zapalnych. Diagnozę stawia się na podstawie wywiadu i badania przedmiotowego; badania obrazowe nie powinny być traktowane jako wstępne, rutynowe badania diagnostyczne. Postępowanie terapeutyczne polega na zmniejszaniu obrzęku i przekrwienia błony śluzowej, łagodzeniu bólu i gorączki, nawadnianiu organizmu oraz ewakuacji zalegającej wydzieliny. W przypadku gdy po 7–10 dniach leczenia objawowego nie następuje poprawa, należy zastosować antybiotykoterapię ogólną. W prezentowanej pracy przedstawiamy dwa opisy dzieci hospitalizowanych w 2013 roku w Klinice Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej WIM, dość dobrze obrazujące trudności diagnostyczne spowodowane różnorodnością objawów klinicznych, a także problem nawrotowości choroby.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 1; 25-31
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Dzienny Ośrodek Terapeutyczny dla Młodzieży - struktura, oferta, perspektywy
Day Therapy Unit for Adolescents – structure, activity profile and perspectives
Autorzy:: Kropiwnicki, Paweł
Rakoczy, Jarosław
Marcjanik, Grażyna
Sakwa, Iza
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/945531.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: community psychiatry
leczenie przewlekłe
long-term treatment
oddział dzienny
psychiatria młodzieżowa
psychiatria środowiskowa
rehabilitacja społeczna
social rehabilitation
day therapy unit
developmental-age psychiatry
Opis:: The paper presents principles of functioning of the Day Therapy Unit for Adolescents, acting as a day-care unit of the Central Clinical Hospital of the Medical University in Lodz. Topics discussed include: history, structure, principles of selection of patients, diagnostic and therapeutic modalities implemented. Extensively presented are therapeutic perspectives and principles of collaboration with the school most patients attend. In-depth described are yearlong and holiday activities of the Unit, as well as benefits for young patients it provides. The role of staff members is discussed, with particular emphasis on that of nurses, who are at the first line of contact with patients. The aim of activity of the Day Therapy Unit is diagnosis and comprehensive therapy of adolescents with mental and emotional disorders, as well as preparation of young patients and their families for independent functioning in everyday environment. Therapeutic modalities implemented include pharmacotherapy, individual and group psychotherapy, occupational therapy, psychoeducation and systemic family therapy. Therapeutic approach is systemic and comprehensive, while work with entire families is considered of paramount importance and treatment of choice. Most patients attend the 56th secondary school in Lodz and academic activities continue at our facility. The authors intend to share their experience in working with adolescent patients in the scope of a day therapy psychiatric unit and to highlight the role of a close family- and school-oriented collaboration in social rehabilitation of young patients with mental disorders.
W pracy przedstawiono zasady funkcjonowania Dziennego Ośrodka Terapeutycznego dla Młodzieży (DOT), funkcjonującego jako młodzieżowy oddział dzienny Centralnego Szpitala Klinicznego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi (CSK UM). Omówiono historię, strukturę, zasady kwalifikacji pacjentów, metody diagnostyki i leczenia. Szeroko przedstawiono perspektywę terapeutyczną i zasady współpracy ze szkołą, w której uczy się większość pacjentów DOT-u. Opisano szczegółowo ofertę całoroczną i wakacyjną Ośrodka oraz korzyści z jego istnienia dla młodych pacjentów. Przedstawiono role, w jakich występują członkowie personelu, z podkreśleniem roli i pozycji pielęgniarek stanowiących pierwszą linię kontaktu z pacjentem. Celem działalności placówki jest prowadzenie diagnostyki i kompleksowej terapii młodzieży z zaburzeniami psychicznymi i emocjonalnymi oraz przygotowanie młodych pacjentów i ich rodzin do samodzielnej aktywności życiowej. Prowadzona jest w niej farmakoterapia, psychoterapia indywidualna, grupowa, terapia zajęciowa, psychoedukacja i systemowa terapia rodzin. Podstawowym podejściem terapeutycznym jest podejście systemowe, a praca z całą rodziną jest postępowaniem z wyboru. Większość podopiecznych Ośrodka jest jednocześnie uczniami LVI LO w Łodzi, a zajęcia szkolne odbywają się w większości na terenie Ośrodka. Celem niniejszego opracowania jest podzielenie się doświadczeniami z pracy z pacjentem młodzieżowym w warunkach dziennego oddziału psychiatrycznego oraz podkreślenie roli współpracy z rodziną i szkołą w rehabilitacji społecznej młodych pacjentów z problemami psychicznymi.
Źródło:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 1; 41-45
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Moczenie nocne i dzienne popuszczanie moczu u dzieci z zespołem rzekomej nadreaktywności wypieracza
Nocturia and daytime urinary incontinence in children with detrusor pseudohyperactivity syndrome and constipations
Autorzy:: Makosiej, Ryszard
Czkwianianc, Elżbieta
Leśniak, Danuta
Niedworok, Małgorzata
Sordyl, Beata
Raczyński, Piotr
Midel, Anna
Małecka-Panas, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030802.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: nocturia
daytime urinary incontinence
encopresis
constipations
pseudohyperactivity detrusor
syndrome
moczenie nocne i dzienne popuszczanie moczu
zaparcia
zespół rzekomej nadreaktywności
wypieracza
przewlekłe zaparcie stolca
popuszczanie stolca
Opis:: The aim of study was the evaluation of dependencies occurring urinary incontinence in children with chronic constipations. Material and methods: Examinations were conducted on 45 children aged between 6 and 13, including 20 girls and 25 boys, staying in the Clinic because of nocturia and daytime urinary incontinence coexisting with chronic constipations. In all children a complex diagnostic of lower alimentary tract segment and urinary system with evaluation of space behind the bladder in ultrasonography (USG) examination were performed. Also, 3 day evaluation of frequency and volume of each portion of urine, as well as urodynamic examination were performed. Results: The examinations of urinary system in all examined children did not reveal marks of infection nor coexisting urinary system anomalies and the performed USG examination revealed the pressure of overflown rectal ampulla on the rear wall of the urinary bladder of various degree. Urodynamical examinations revealed decrease of the tenesmus feel threshold during the filling of the urinary bladder. This phenomenon had a firm connection with the release of small portions of urine by children. Emptying of bowel from retenting faeces masses, diet correction and faeces loosening medications, as well as applied prokinetical medications, caused regression of constipations and nocturia and daytime urinary incontinence, which influenced the gradual increase of volume of passed urine portions. Conclusions: In the analysis of urine passing disorders in children the chronic habitual stool constipation should be taken into account. In the therapeutical management of some types of nocturia and daytime urinary incontinence (detrusor pseudohyperactivity syndrome) in children, a treatment of chronic constipation should be applied first of all.
Przepełniona bańka odbytnicy poprzez ucisk na pęcherz moczowy pozornie zmniejsza jego objętość, powodując występowanie moczenia nocnego oraz dziennego popuszczania moczu. Proces ten doprowadza do powstania zespołu rzekomej nadreaktywności wypieracza charakteryzującego się: moczeniem nocnym i/lub dziennym popuszczaniem moczu, zwiększeniem częstości mikcji przy współistniejącym zmniejszeniu objętości każdorazowej porcji moczu oraz przewlekłymi zaparciami. Celem pracy było określenie rodzaju zaburzeń ze strony układu moczowego u dzieci w przebiegu przewlekłego zaparcia stolca. Materiał i metody: Badaniem objęto 45 dzieci w wieku od 6 do 13 lat, w tym 20 dziewczynek i 25 chłopców, leczonych w Klinice z powodu przewlekłych zaparć współistniejących z moczeniem nocnym i dziennym popuszczaniem moczu. U wszystkich dzieci wdrożono kompleksowe postępowanie diagnostyczne dolnego odcinka przewodu pokarmowego z ultrasonograficzną (USG) oceną układu moczowego. Wykonano także 3-dobowe badanie częstości i objętości każdorazowej porcji moczu, a także badanie urodynamiczne. Wyniki: W badaniach układu moczowego przeprowadzonych w analizowanych grupach dzieci nie stwierdzono zakażenia ani współistniejących wad układu moczowego. Wykonane badanie USG wykazało różnego stopnia ucisk przepełnionej bańki odbytnicy na tylną ścianę pęcherza moczowego. Zjawisko to miało ścisły związek z oddawaniem przez dzieci małych objętości porcji moczu. Badaniem urodynamicznym nie wykazano cech nadreaktywności wypieracza ani cech dyssynergii wypieraczowo-zwieraczowej. Wnioski: W analizie przyczyn zaburzeń oddawania moczu u dzieci powinno się uwzględnić przewlekłe nawykowe zaparcie stolca. W postępowanu terapeutycznym niektórych postaci moczenia nocnego i dziennego popuszczania moczu (rzekoma nadreaktywność wypieracza) u dzieci należy zastosować przede wszystkim leczenie przewlekłego zaparcia.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 1; 37-42
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Leczenie skojarzone astmy wziewnymi glikokortykosteroidami i β2-agonistami
Treatment of asthma using combination of inhaled corticosteroids and β2-agonist
Autorzy:: Grzelewska-Rzymowska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031414.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: asthma
combination therapy
inhaled corticosteroids
long acting β2-agonist
maintenance and reliever medication
astma
wziewne glikokortykosteroidy
długo działający β2-agoniści
leczenie kombinowane
leczenie przewlekłe i „na żądanie”
Opis:: This review assesses the evidence regarding the use asthma-treatment with combination long-acting β2-agonist (LAβA) and inhaled corticosteroid (ICS). The first line-treatment in asthma is inhaled corticosteroid. The integral part of asthma management is β2-agonist, which present the strongest bronchodilators. Currently, two long-acting β2-agonist – salmeterol and formoterol are widely available. Recently several clinical studies have proved that LAβAs in combination with ICS are effective and safe option in asthma management. GINA guidelines recommend the addition of LAβAs to a low and medium dose ICS, when low doses of ICS do not allow to achieve control of asthma symptoms. From some clinical trials we have knowledge that LAβAs given in combination with ICS demonstrate that addition LAβAs is more beneficial in control asthma symptoms than doubling dose of ICS. Asthma is a chronic inflammatory disease of the airways with their hyperresponsiveness. The clinical course of asthma is usually different in different patients and even in the same subject. In normal clinical practice, a maintenance dose of ICS appropriate to the severity of the patient’s asthma of either combination of ICS and LAâA is administered twice daily, and a separate â2-agonist (SAâA – short acting â2-agonist) is used as needed to relieve asthma symptoms. Recently a new model of combination of ICS budesonide and LAâA (formoterol) in one inhaler has been proposed. This model is called SMART (Single Maintenance and Reliever Therapy). In this treatment concept combination budesonide/formoterol in one inhaler is used for both maintenance and as-needed therapy for symptoms relief, without a separate rescue medication. Several clinical trials have shown that SMART method reduced the risk of severe exacerbations and was well tolerated. This method has a beneficial role in patients who remain symptomatic despite treatment with combination maintenance therapy.
Dokonany w tym artykule przegląd badań ocenia dowody dotyczące leczenia astmy kombinacją wziewnych glikokortykosteroidów (wGKS) i długo działających β2-agonistów (LAβA). Za leki pierwszego wyboru w astmie uznaje się wGKS. Integralną częścią leczenia astmy są β2-agoniści, najsilniejsze leki rozszerzające oskrzela. Obecnie dostępne są dwa leki z grupy długo działających β2-agonistów – formoterol i salmeterol. W kilku badaniach klinicznych udowodniono, że kombinacja wGKS i LAβA stanowi skuteczną i bezpieczną opcję w leczeniu astmy. Raporty GINA zalecają dodanie LAβA do małych i średnich dawek wGKS, co pozwala na uzyskanie kontroli astmy. Także z badań klinicznych uzyskaliśmy wiedzę, że kombinacja wGKS i LAβA daje większe korzyści w kontroli objawów astmy niż dwukrotnie większa dawka wGKS. Astma jest przewlekłą chorobą zapalną z rozwojem nadreaktywności oskrzeli. Przebieg kliniczny astmy jest zazwyczaj inny u różnych chorych, a nawet u tej samej osoby. W praktyce klinicznej choremu zaleca się podawanie stałych dawek wGKS, odpowiednich do stopnia ciężkości astmy, lub kombinacji wGKS i LAβA dwa razy dziennie i dodatkowo krótko działającego β2-agonisty „według potrzeby” (lub „na żądanie”) dla złagodzenia objawów astmy. Ostatnio wprowadzono nowy model stosowania kombinacji wGKS i LAβA (budezonid/formoterol) – tzw. SMART (Single Maintenance and Reliever Therapy). Jest to połączenie leków według koncepcji SMART stosowane zarówno w leczeniu przewlekłym dwa razy dziennie, jak i „według potrzeby” dla złagodzenia objawów bez dodatkowego stosowania leków tylko przynoszących ulgę. Badania kliniczne wykazały, że metoda SMART zmniejsza ryzyko ostrych zaostrzeń i jest dobrze tolerowana. Metoda ta ma korzystne działanie u pacjentów, u których utrzymują się objawy astmy pomimo leczenia kombinacją leków stosowanych tylko w leczeniu przewlekłym.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 3; 178-185
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Założenia rekreacji terapeutycznej i jej rola na podstawie badań przeprowadzonych w wakacyjnym ośrodku rekreacyjnym Barretstown dla dzieci cierpiących na choroby przewlekłe i zagrażające życiu
Assumptions of therapeutic recreation and its role according to the research carried out in the vacation recreation centre Barretstown for children suffering from chronic and life threatening illnesses
Autorzy:: Kondracka, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/943117.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: chronic diseases
haemophilia
health-related quality of life
immunodeficiency diseases
life threatening diseases
rite of passage
therapeutic recreation (TR)
underage patients
białaczka
choroby przewlekłe
choroby systemu odpornościowego
choroby zagrażające życiu
jakość życia zależna od stanu zdrowia
obrzęd przejścia
pacjenci małoletni
terapeutyczna rekreacja (tr)
Opis:: Together with rapid progress of the contemporary medicine the number of children dying because of serious somatic diseases like cancer, haemophilia, immunodeficiency diseases is continually decreasing. At the same time the number of kids leaving lifelong with a serious chronic disease is going up. These children have to cope on the daily basis with side effects of their treatment, inability of participating in their healthy pears activities. They have to accept that they are different from healthy children or teens and get used to constant sense of danger. Just for these kids in US and some countries of Western Europe special therapeutic camps have been created. Barretstown in County Wicklow, Ireland is one of them and people working there are trying to help children suffering from chronic diseases using program of therapeutic recreation (TR). The theoretical background of TR is based on the belief that human being is able to enrich and redefine himself in creative action that involves four stages: challenge, success, reflexion, discovery. According to Peter Kearney, professor of paediatrics at the University College of Cork in Ireland, the process that underage patients coming to Barretstown are taking part in is very similar to the process known in the literature as rite of passage. There were several research studies taking place in Barretstown that were to observe and measure the influence and efficiency of TR in general improvement of sick children’s wellbeing. The results are presented in following study. Further research and case studies would be of great need. The results and psychological observations so far are confirming essential influence of TR in helping and supporting kids suffering from chronic diseases and their families.
Wraz z postępem medycyny maleje liczba dzieci umierających na poważne choroby somatyczne, takie jak nowotwory, białaczka, choroby układu odpornościowego. Jednocześnie wzrasta liczba dzieci, które latami żyją z poważną, przewlekłą chorobą i na co dzień borykają się ze skutkami ubocznymi długoterminowego leczenia, niemożnością uczestnictwa w normalnych aktywnościach swych rówieśników, ze swoją odmiennością i stałym poczuciem zagrożenia. Do takich właśnie dzieci adresowane są organizowane w USA i w krajach Europy Zachodniej obozy terapeutyczne. Barretstown w Irlandii jest jednym z tego typu ośrodków, gdzie pomaga się dzieciom przy użyciu rekreacji terapeutycznej (therapeutic recreation, TR). Jest to metoda oparta na procesie przemiany, możliwej, gdy dziecko poczuje się wyjątkowe i niepowtarzalne, bezpieczne i szczęśliwe. U podłoża teoretycznego TR leży wiara w zdolność jednostki do wzbogacenia i zdefiniowania siebie na nowo w oparciu o cztery etapy towarzyszące działaniom: wyzwanie, sukces, refleksja, odkrycie. Według profesora Petera Kearneya, pediatry z Uniwersytetu w Cork w Irlandii, przemiana, jakiej mogą doświadczać uczestnicy obozów w Barretstown, przypomina proces przejścia znany w literaturze tematu jako rite of passage. W Barretstown przeprowadzonych zostało kilka badań mających na celu ustalenie skuteczności i wpływu TR na poprawę stanu dzieci. Ich rezultaty przedstawia poniższe opracowanie. Istnieje wyraźna potrzeba kontynuacji badań oraz studiów poszczególnych przypadków. Jednocześnie dotychczasowe wyniki i obserwacje psychologów potwierdzają istotną rolę TR we wspieraniu oraz leczeniu dzieci dotkniętych przez poważne chroniczne choroby somatyczne oraz ich rodzin.
Źródło:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 1; 58-66
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "przewlekłe" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język