Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "posttraumatic stress" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Negatywne i pozytywne następstwa doświadczonej traumy – rola ruminacji
Negative and positive effects of the experienced trauma – the role of rumination
Autorzy:
Ogińska-Bulik, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941110.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
posttraumatic growth
posttraumatic stress disorder
rumination
rozwój/wzrost potraumatyczny
ruminacje
zespół stresu pourazowego
Opis:
The occurrence of traumatic events is fairly common – approximately 70% of people experience them. The results of research conducted in recent years indicate that the experience of traumatic events entails the occurrence of adverse effects, among which all the symptoms of a posttraumatic stress disorder are mentioned, but also there are positive changes, expressed in the form of posttraumatic growth. Among the conditions of negative and positive consequences of experienced trauma, a special role is attributed to cognitive activity, including rumination. Rumination related to a specific event can play diverse roles. One of them, termed intrusive, are automatically appearing thoughts which a person is unable to control, and which are not linked to attempts to solve the problem. This type of rumination is similar to intrusion, although the concepts are not identical. On the other hand, rumination called reflective or intentional is of a constructive nature, serving to attempt to solve the problem. Intrusive rumination favours the occurrence of posttraumatic stress disorder symptoms, and deliberate rumination – posttraumatic growth. The article focuses on the role of rumination in the occurrence of negative, but mostly – due to the novelty of the technique – positive effects of the experienced trauma. Research indicating the associations of rumination both with the symptoms of posttraumatic stress disorder and posttraumatic growth is presented. A revised model of posttraumatic growth has been presented, which emphasises the importance of rumination, both intrusive and deliberate. The article also contains consideration over further directions of research in this area and practical implications, related primarily to promote posttraumatic growth.
Występowanie zdarzeń traumatycznych jest dość powszechne – doświadcza ich około 70% ludzi. Wyniki badań prowadzonych w ostatnich latach wskazują, że zdarzenia te wiążą się nie tylko z negatywnymi konsekwencjami, wśród których wymienia się przede wszystkim objawy stresu pourazowego, lecz także z pozytywnymi zmianami w postaci potraumatycznego rozwoju/wzrostu. Wśród uwarunkowań negatywnych i pozytywnych następstw traumy szczególną rolę przypisuje się aktywności poznawczej, w tym – ruminowaniu. Ruminacje odnoszące się do konkretnego wydarzenia mogą odgrywać zróżnicowaną rolę. Jedne, określane mianem natrętnych czy intruzywnych, to automatycznie pojawiające się myśli, których jednostka nie jest w stanie kontrolować i które nie są powiązane z próbami rozwiązania problemu. Ten rodzaj ruminacji jest zbliżony do intruzji, choć nie są to pojęcia tożsame. Z kolei ruminacje nazywane refleksyjnymi lub intencjonalnymi mają charakter konstruktywny – służą podejmowaniu prób rozwiązania problemu. Ruminacje natrętne przyczyniają się do występowania objawów stresu pourazowego, a refleksyjne sprzyjają rozwojowi po traumie. W artykule skupiono się na wpływie ruminacji na negatywne, ale przede wszystkim – ze względu na nowość tej problematyki – pozytywne skutki doświadczonej traumy. Przedstawiono badania wskazujące na związki ruminacji zarówno z objawami stresu pourazowego, jak i ze wzrostem po traumie. Zaprezentowano zrewidowany model potraumatycznego rozwoju, który akcentuje znaczenie ruminacji natrętnych i refleksyjnych. Artykuł obejmuje także rozważania nad dalszymi kierunkami badań w tym obszarze oraz implikacje praktyczne, dotyczące w szczególności promowania potraumatycznego rozwoju.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 3; 182-187
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie społecznego uznania jako ofiary lub osoby ocalałej w przebiegu zaburzenia po stresie traumatycznym
The role of social acknowledgement as a victim or survivor in the course of posttraumatic stress disorder
Autorzy:
Drapała, Iwona
Lis-Turlejska, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942495.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
PTSD
reaction to stress
social acknowledgement
socio-interpersonal model of PTSD
posttraumatic adatation
ptsd
potraumatyczna adaptacja
reakcja na stres
społeczne uznanie
społeczno-interpersonalny model ptsd
Opis:
The knowledge about traumatic stress and its psychopathological consequences has been developing during the last thirty years. Within an extensive literature applied to traumatic stress we can observe an evolution with regards to many issues. Changes are connected with the definition of “traumatic stressor,” particular symptoms of PTSD, knowledge about the prevalence of traumatic events, PTSD diagnosis, risk factors as well as resilience.Although a traumatic event is considered as a main cause of PTSD, the research applied to PTSD aetiology enables identification of many biological and psychosocial factors which contribute to development and maintenance of this disorder. The article presents the Maercker and Müller concept of social acknowledgement as a victim or survivor, who created a Social Acknowledgement as a Victim or Survivor Questionnaire (SAQ). A review of research on the relationship between social acknowledgement and intensity of PTSD symptoms is also presented. Social acknowledgement is a victim’s experience of positive reactions from society vs. negative reactions – ignorance and rejection. This concept takes into consideration a broad context of the victim and is one of the elements of the sociointerpersonal model of PTSD (Maercker and Horn). The presented model combines existing models concentrated on intrapersonal posttraumatic processes with interpersonal perspective. The individual’s reactions are analysed in the context of three levels – individual, related to close relationships and sociocultural. The presented research shows that a higher level of social acknowledgement is related to a lower level of PTSD symptoms and contributes to the posttraumatic adaptation. On the other hand, a general lack of social acknowledgement can be a predictor of PTSD symptomatology and should be considered in therapeutic work with patients who experienced traumatic events.
W obszarze stresu określanego jako traumatyczny (posttraumatic stress disorder, PTSD) i jego psychopatologicznych konsekwencji w ubiegłych trzydziestu latach nastąpił ogromny rozwój wiedzy. W obrębie bardzo obszernej literatury na temat PTSD można obserwować ewolucję w odniesieniu do wielu zagadnień. Zmiany wiązały się między innymi z ustaleniami dotyczącymi definicji „traumatycznego stresora”, poszczególnych objawów PTSD, wiedzy na temat rozpowszechnienia zdarzeń traumatycznych i diagnozy PTSD, czynników ryzyka, a także rezyliencji. Traumatyczne doświadczenie jest zazwyczaj uznawane za główną przyczynę, jednak badania dotyczące etiologii PTSD umożliwiły zidentyfikowanie szeregu biologicznych i psychospołecznych czynników, które przyczyniają się do rozwoju i utrzymywania się tego zaburzenia. W artykule przedstawiono koncepcję społecznego uznania jako ofiary lub osoby ocalałej Maerckera i Müller, którzy stworzyli Kwestionariusz Społecznego Uznania jako Ofiary lub Osoby Ocalałej (Social Acknowledgement as a Victim or Survivor Questionnaire, SAQ). Dokonano również przeglądu badań nad związkiem pomiędzy społecznym uznaniem a nasileniem objawów PTSD. Społeczne uznanie jest doświadczeniem przez osobę poszkodowaną pozytywnych reakcji ze strony społeczności versus reakcji obojętnych i wrogich. Koncepcja uwzględnia szeroki kontekst osoby poszkodowanej i jest jednym z elementów społeczno-interpersonalnego modelu PTSD Maerckera i Horn. Prezentowany model łączy podejścia skoncentrowane na potraumatycznych intrapersonalnych procesach z interpersonalną perspektywą. Reakcje jednostki są analizowane w kontekście trzech poziomów – indywidualnym, związanym z bliskimi relacjami oraz społeczno-kulturowym. Przedstawione badania pokazują, że wyższy poziom społecznego uznania wiąże się z mniejszym nasileniem objawów PTSD, jest również czynnikiem ułatwiającym potraumatyczną adaptację. Z kolei generalny brak społecznego uznania może być predyktorem symptomatologii PTSD i powinien być brany pod uwagę w pracy terapeutycznej z pacjentami, którzy doświadczyli traumy.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 4; 264-270
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies