Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kardiowerter-defibrylator" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Elektrostymulacja serca – nowoczesna metoda leczenia zaburzeń rytmu i przewodzenia. Postępowanie u chorego z wszczepionym układem stymulującym serce lub kardiowerterem‑defibrylatorem
Electrical stimulation – modern treatment of heart rhythm and conduction disorders. Management of patient with pacemaker and implantable cardioverter‑defibrillator
Autorzy:
Jaguś‑Jamioła, Agnieszka
Cissowska, Marta
Kowal, Jarosław
Kaźmierczak‑Dziuk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032358.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
arrhythmia
electrical stimulation
electromagnetic interference
heart pacemaker
implantable cardioverter‑defibrillator
elektrostymulacja
układ stymulujący serce
kardiowerter‑defibrylator
arytmia
interferencja
elektromagnetyczna
Opis:
Electrical stimulation is an undisputable, effective and wide‑spreading method of treating heart rhythm disorders. Currently there are 5 millions people living with implantable heart pacemakers. Electrical stimulation initializes electric activity in case of the absence of heart’s own activity. Basic pacemakers are single or dual chamber and also it is possible to program very specific parameters of stimulation. The number of people living with implanted cardioverter‑defibrillator (ICD) increases recently, in cases of primary or secondary prevention of sudden cardiac death. ICD recognizes brady‑ and tachyarrhythmias, terminates ventricular arrhythmias by means of cardioversion or defibrillation, ICD is able to stimulate cardiac rhythm and also enables the ECG recording during arrhythmia. The main clinical problems associated with pacemaker or ICD are function disorders of the device, infective complications, damage caused by the electromagnetic field and anxiety disorders. The patient qualified to implantation pacemaker or ICD should gain detailed information about indications for electrical stimulation, benefits but also restrictions connected with the therapy. It is very important to stay under the care of specialized medical unit, undergo necessary controls and be aware of basic rules in daily life, such as avoiding exposure on electromagnetic interferences, because they may influence the pacemaker or ICD. There is no doubt in effectiveness and legitimacy of implanted cardioverters‑defibrillators, but still exists the problem of the patient’s intolerance for hurtful, unpleasant interventions witch may achieve high energy. The patient’s anxiety should be reduced by precise and reliable information and permanent cooperation between doctor and patient.
Elektrostymulacja jest niekwestionowaną skuteczną i coraz bardziej powszechną metodą leczenia zaburzeń rytmu i przewodzenia. W tej chwili na świecie żyje około 5 milionów ludzi z wszczepionym kardiostymulatorem. Ta forma terapii inicjuje czynność elektryczną serca w razie braku właściwej aktywności własnego rozrusznika. Podstawowe układy stymulujące są jedno‑ lub dwujamowe, istnieje także możliwość bardzo precyzyjnego dobrania parametrów pracy urządzenia. W ostatnich latach rośnie liczba pacjentów z wszczepionym kardiowerterem‑defibrylatorem (implantable cardioverter‑defibrillator, ICD – wszczepialny kardiowerter‑defibrylator) w prewencji pierwotnej i wtórnej nagłej śmierci sercowej. ICD rozpoznaje tachy‑ i bradyarytmie, przerywa tachyarytmie komorowe kardiowersją lub defibrylacją, posiada funkcję stymulacji, a także umożliwia odtworzenie EKG w czasie incydentu arytmii. Problemy kliniczne związane z kardiostymulatorem lub ICD to zaburzenia pracy urządzenia, powikłania infekcyjne, uszkodzenia związane z narażeniem na pole elektromagnetyczne, a także zaburzenia lękowe u pacjenta. W przypadku ustalenia u chorego wskazań do implantacji układu stymulującego serce lub ICD należy udzielić mu wyczerpujących informacji na temat wskazań, korzyści, ale i ograniczeń, z jakimi się zetknie. Po wszczepieniu kardiostymulatora lub kardiowertera‑defibrylatora konieczne są stała opieka poradni specjalistycznej, regularne kontrole pracy urządzenia i przestrzeganie najważniejszych zasad w życiu codziennym, m.in. unikanie narażenia na interferencje elektromagnetyczne, które mogą wpływać na pracę stymulatora lub ICD. Skuteczność i zasadność wszczepiania kardiowerterów‑defibrylatorów nie budzi wątpliwości, nie eliminuje to jednak problemu, jakim jest dla chorego ograniczona tolerancja odczuwania wyładowań osiągających energię do kilkudziesięciu dżuli. Obawy chorego należy eliminować poprzez dokładną i rzetelną informację oraz stałą współpracę pomiędzy pacjentem a lekarzem.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 2; 137-147
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozawałowa niewydolność serca – optymalne leczenie według współczesnych standardów – opis przypadku
Congestive heart failure – optimal treatment according to contemporary guidelines – the case report
Autorzy:
Kaźmierczak-Dziuk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031858.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
CRT-D
cardiac resynchronization therapy
cardioverter-defibrillator
heart failure
kardiowerter-defibrylator
myocardial infarction
zawał serca
niewydolność serca
terapia resynchronizująca
crt-d
Opis:
Coronary artery disease (CAD) or ischaemic heart disease caused by atherosclerosis is the most common form of cardiovascular disease. CAD leads to acute coronary syndrome which is the clinical syndrome caused by new or growing interruption or occlusion of blood supply to a part of the heart, causing heart cells to die and myocardial infarction. Myocardial infarction destroys normal myocardium and leads directly to heart failure. This paper describes the case of male patient who in the age of 56 suffered from huge myocardial infarction, which caused important heart contractility disturbances, essential reduction in ejection fraction and provoked symptomatic heart failure. Despite fast revascularization and optimal pharmacotherapy patient remained in class III NYHA classification. As the next step in therapeutic procedure patient underwent the implantation of cardioverter-defibrillator with cardiac resynchronization. After 2 years from this procedure big clinical progress was observed. Now patient remains in class I NYHA classification. Also improvement of left ventricle function in echocardiography was observed. Correct qualification to applied treatment determined its safety and legitimacy, and resulted in good clinical effect of treatment the patient with heart failure. Such effectiveness is very important for the patient’s follow-up and good prognosis due to cardiovascular risk reduction.
Choroba wieńcowa, czyli choroba niedokrwienna serca na podłożu miażdżycy tętnic wieńcowych, jest najbardziej rozpowszechnioną chorobą układu sercowo-naczyniowego. Bezpośrednie następstwo miażdżycy tętnic wieńcowych stanowi ostry zespół wieńcowy, będący zespołem klinicznym spowodowanym przez świeże lub narastające ograniczenie bądź całkowite ustanie przepływu krwi przez tętnicę wieńcową, doprowadzające do martwicy mięśnia sercowego, czyli zawału serca. Zawał serca powodujący zniszczenie prawidłowo działającego myocardium prowadzi bezpośrednio do rozwoju niewydolności serca. W pracy przedstawiono przypadek pacjenta, który w wieku 56 lat przebył rozległy zawał serca, powodujący głębokie zaburzenia kurczliwości, istotne obniżenie frakcji wyrzutowej i objawy niewydolności serca. Pomimo podjętych w trybie przyspieszonym procedur rewaskularyzacyjnych oraz optymalnej farmakoterapii chory nadal pozostawał w III klasie czynnościowej według NYHA. Jako kolejny etap leczenia zakwalifikowano chorego do wszczepienia kardiowertera-defibrylatora z funkcją resynchronizacji. Po dwóch latach od wdrożenia elektroterapii zaobserwowano istotną klinicznie poprawę stanu chorego (obecnie znajduje się w I klasie czynnościowej według NYHA), a także istotną poprawę funkcji lewej komory w badaniu echokardiograficznym. Prawidłowa kwalifikacja chorego do zastosowanego leczenia warunkowała jego bezpieczeństwo i zasadność, a przede wszystkim skutkowała dobrym wynikiem leczenia niewydolności serca. Taka skuteczność terapii nie pozostanie bez wpływu na dalsze rokowanie pacjenta, powodując istotną redukcję ryzyka sercowo-naczyniowego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 3; 241-246
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies