Temat: chronic - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Morphological changes of the mucous membrane in children with chronic gastroduodenal pathology and infection with cytotoxic strains of Helicobacter pylori
Zmiany morfologiczne błony śluzowej u dzieci z przewlekłą chorobą żołądka i dwunastnicy oraz zakażeniem cytotoksycznymi szczepami bakterii Helicobacter pylori
Autorzy:: Mukolayovich Rudenko, Gennady
Vadimovna Khromykh, Kateryna
Olexandrovna Shalama, Marina
Valerianovna Storozhuk, Irina
Ivanovna Andrikevich, Irina
Mukolayovich Vovchuk, Igor
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030866.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: Helicobacter pylori
children
chronic gastritis
gastroduodenitis
mucous membrane of the stomach
Opis:: Introduction: Helicobacter pylori plays the main role in the development of chronic pathology of the gastroduodenal area. Helicobacter pylori infects 25% of the population in developed countries and up to 90% in developing countries. The most virulent are CagA positive (+) strains of Helicobacter pylori, which cause an intense cellular response, i.e. inflammation of the stomach mucous membrane, cell proliferation and cell death. Material and methods: We examined 75 children, aged 10 to 18 years, with chronic gastroduodenal pathology associated with Helicobacter pylori. A morphological and morphometric study of the stomach mucous membrane was performed depending on the presence of cytotoxic strains of Helicobacter pylori. Results: In children infected with CagA (+) strains of Helicobacter pylori, active and deep chronic gastritis and gastroduodenitis [21 (28.00%), 20 (26.67%), respectively] were more common than in children with CagA (−) strains [10 (13.33%), 13 (17.33%), respectively]. Discussion: Morphological studies provide an opportunity to determine quantitative and qualitative changes in the mucous membrane of the stomach in gastroduodenal pathology associated with Helicobacter infection. This increases the quality of diagnosis and predicts the course of the disease. Conclusion: A morphological study has shown that the presence of cytotoxic strains of Helicobacter pylori contributes to more significant changes in the gastric mucosa in children with chronic gastroduodenal pathology.
Wstęp: Helicobacter pylori odgrywa główną rolę w rozwoju przewlekłej choroby żołądka i dwunastnicy. Zakażenie tą bakterią dotyczy 25% populacji w krajach rozwiniętych i około 90% w krajach rozwijających się. Najbardziej wirulentne szczepy CagA-pozytywne (+) powodują intensywną odpowiedź komórkową w postaci stanu zapalnego błony śluzowej żołądka, proliferacji komórek i apoptozy. Materiał i metody: Badaniem objęto 75 dzieci w wielu 10–18 lat z przewlekłą chorobą żołądka i dwunastnicy związaną z zakażeniem Helicobacter pylori. Ocenę morfologiczną i morfometryczną błony śluzowej żołądka przeprowadzono w zależności od obecności cytotoksycznych szczepów Helicobacter pylori. Wyniki: W grupie dzieci zakażonych szczepami CagA (+) postać aktywna i głęboka zapalenia żołądka i dwunastnicy [odpowiednio 21 (28,00%) i 20 (26,67%)] występowała częściej niż w grupie dzieci zakażonych szczepami CagA (−) [odpowiednio 10 (13,33%) i 13 (17,33%)]. Omówienie: Badania morfologiczne umożliwiają ocenę ilościową i jakościową zmian w błonie śluzowej żołądka u pacjentów z chorobą żołądka i dwunastnicy związaną z zakażeniem Helicobacter pylori. Zwiększają tym samym jakość diagnostyki i pozwalają przewidzieć przebieg choroby. Wnioski: Badanie morfologiczne wykazało, że zakażenie cytotoksycznymi szczepami bakterii Helicobacter pylori przyczynia się do powstawania istotnych zmian w błonie śluzowej żołądka u dzieci z chorobą żołądka i dwunastnicy.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 3; 314-318
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Postawy rodzicielskie oraz funkcjonowanie emocjonalne rodziców dzieci z przewlekłą chorobą nerek
The parental attitudes and emotional functioning amongst parents of children with chronic kidney disease
Autorzy:: Szałowska, Dorota
Pilarz, Eliza
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1032952.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: children
chronic kidney disease
depression
fear
lęk
parents
przewlekła choroba nerek
depresja
dzieci
rodzice
Opis:: Chronic diseases in children, besides the influence on their health and mental status, change the life of the whole family. Aim of the study: Estimation of the parental attitudes and emotional functioning amongst parents of children with chronic kidney disease. Material and methods: Study group consisted of 22 parents of children with chronic kidney disease. The disease was diagnosed at least three months before the study. The children were treated in a tertiary paediatric nephrology centre. Twenty age-matched parents of healthy children served as controls. For the analysis 5 questionnaires were used: 1) clinical and epidemiological; 2) STAI X-1, STAI X-2; 3) Beck’s Depression Inventory; 4) CECS; 5) Plopa’s questionnaire of parental attitudes. Results: Parents with children with the chronic kidney disease had higher result in the test which estimated the level of depression and the level of fear. When parental attitudes were concerned, we observed the higher results in the protection in study group. Additionally, an inverse correlation between duration of the disease and level of fear was observed. Conclusion: The study clearly showed higher level of depression and fear in the parents of children with chronic kidney disease when compared with the parents from the control group. They also presented overprotection attitude. The intensity of fear in the study group decreased with the time of disease.
Przewlekła choroba u dziecka, poza oczywistym wpływem na jego zdrowie i psychikę, zmienia też istotnie funkcjonowanie całej rodziny. Celem prezentowanego badania prowadzonego wśród rodziców dzieci z przewlekłą chorobą nerek (PChN) była ocena postaw rodzicielskich oraz ocena stanu emocjonalnego rodziców. Materiał: Grupę badaną stanowiło 22 rodziców dzieci z rozpoznaną (przynajmniej 3 miesiące przed przystąpieniem do badania) PChN w stadium III i wyższym, leczonych w ośrodku nefrologii dziecięcej o trzecim stopniu referencyjności. Grupę kontrolną stanowiło 20 rodziców dobranych losowo, których dzieci nie chorowały na przewlekłe choroby. Metoda: Do przeprowadzenia badania wykorzystano: 1) ankietę dotyczącą przebiegu choroby u dziecka oraz podstawowych danych epidemiologicznych; 2) kwestionariusz STAI X-1, STAI X-2; 3) skalę Becka; 4) skalę kontroli emocji (Courtauld emotional control scale, CECS); 5) skalę postaw rodzicielskich Mieczysława Plopy. Wyniki: W grupie rodziców dzieci z PChN stwierdzono znamiennie wyższe wartości w teście mierzącym objawy depresyjne i wyższe wartości poziomu lęku w testach mierzących lęk w porównaniu z grupą kontrolną. W skali postaw rodzicielskich w grupie badanej zaobserwowano znacząco wyższe wyniki w zakresie postawy nadmiernie ochraniającej. Stwierdzono w niej także znamiennie ujemną korelację pomiędzy czasem trwania choroby a poziomem lęku u rodzica. Wnioski: Przeprowadzone badanie wykazało istotnie podwyższony poziom lęku i objawów depresyjnych u rodziców dzieci chorujących na przewlekłą chorobę nerek w porównaniu z rodzicami z grupy kontrolnej. Postawa lękowa u rodziców malała wraz z czasem trwania choroby u dziecka. Rodzice dzieci z PChN istotnie częściej prezentowali ochraniającą postawę wobec dziecka.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 3; 276-281
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Wpływ posiadania dziecka z przewlekłą chorobą nerek na postawę rodziców wobec przeszczepiania narządów
The influence of having a child with chronic kidney disease on the attitudes of parents towards organ transplantation
Autorzy:: Machnicka, Sylwia
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031955.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: children
chronic kidney disease
opinion
organ transplant
dzieci
przewlekła choroba nerek
przeszczep narządu
opinia
Opis:: Chronic kidney disease (CKD) is a challenge for medicine of the 21st century because is rare detection and the often concealed course. It is known that kidney transplantation is the best, though not only procedure for the final cure of this illness. The social awareness about transplanting is being shaped by a lot of factors. A chronic disease appearing at close friends and family can be one of them. Examining the influence of having a child with chronic kidney disease on the knowledge and attitudes of parents towards organ transplantation were a purpose of the study. The examination was conducted amongst 120 parents. Examined parents were divided to 3 equal-numerous groups, on account of illness of their child. Parents of children with CKD constituted the first group, second – parents of children with other nephropathies and of urinary system, last whereas parents of healthy children. Anonymous authorial questionnaire was applied as a method. Parents of children from CKD in spite of the lower level of education demonstrate greater knowledge about the legal possibility of being living donor of organs and the need to take immunosuppressive drugs after the transplant. Parents of children with CKD definitely accept taking organs from deceased donor. However, parents of children with other nephropathies would more often agree to be a potential donor of organs than parents of children with CKD. Parents of healthy children fundamentally more often had no opinion on taking organs from a relative after her or his death. This group more often think that people do not want their organs after death to be taken because of the distrust the medical staff. The fact that majority of examined persons confirmed the fact that Polish transplantology is not completely free from the phenomenon of the organ trade is also important. Parents of children witch CKD more often think that the greater social awareness of organ transplantation can affect the number of transplants. All groups have similar opinion about actions that can have a positive effect on increasing the number of transplants and institutions which should back the idea of transplantology up in Poland. The study indicated that parents in all examined groups stand for the idea of transplanting organs. Having a child with CKD changes the parents’ attitude. They are more determined to the idea of transplanting. Although their willing of becoming a donor is not stronger than in other groups.
Wstęp: Przewlekła choroba nerek (PChN) należy do chorób cywilizacyjnych XXI wieku. Stanowi ona autentyczne wyzwanie dla medycyny ze względu na niską wykrywalność i często utajony przebieg. Wiadomo, że przeszczepienie nerki jest najlepszą, choć nie jedyną metodą leczenia schyłkowej postaci tej choroby. Świadomość społeczną na temat przeszczepiania kształtuje wiele czynników. Jednym z nich może być choroba przewlekła u bliskiej osoby. Celem pracy było zbadanie wpływu posiadania dziecka z przewlekłą chorobą nerek na wiedzę i postawy rodziców wobec przeszczepiania narządów. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono wśród 120 rodziców. Ze względu na chorobę występującą u ich dziecka wyróżniono trzy równoliczne grupy badane. Pierwszą stanowili rodzice dzieci z PChN (2.-5. stadium), drugą rodzice dzieci z innymi chorobami nerek i układu moczowego, ostatnią rodzice dzieci zdrowych. Do analizy wiedzy i postaw rodziców zastosowano autorską ankietę, którą rodzice wypełniali anonimowo. Wyniki: Rodzice dzieci z PChN pomimo niższego poziomu wykształcenia wykazali się większą wiedzą na temat możliwości prawnej zostania żywym dawcą organów oraz konieczności przyjmowania leków immunosupresyjnych po przeszczepie. Rodzice dzieci z PChN istotnie częściej zdecydowanie akceptowali pobieranie narządów od osób zmarłych w celu ratowania życia innych osób. Częściej uważali też, że większa świadomość społeczeństwa na temat przeszczepiania narządów może mieć wpływ na liczbę przeszczepów. Rodzice dzieci z innymi chorobami nerek częściej zgodziliby się na bycie potencjalnym dawcą narządów niż rodzice dzieci z PChN. Rodzice dzieci zdrowych zasadniczo częściej nie mieli zdania w kwestii oddania narządów osoby bliskiej do przeszczepu po jej śmierci. Podobnie częściej uważali, że powodem niechęci osób do pobierania ich narządów po śmierci jest brak zaufania do personelu medycznego. Nieobojętny jest fakt, że większość badanych sądziła, iż polska transplantologia nie jest zupełnie wolna od zjawiska handlu organami. Rodzice we wszystkich trzech grupach byli zgodni co do form działania, które mogą mieć pozytywny wpływ na zwiększenie liczby przeszczepów, oraz instytucji, które powinny popierać ideę transplantologii w Polsce. Wnioski: Wszyscy rodzice uczestniczący w badaniu popierali ideę przeszczepiania narządów. Posiadanie dziecka z PChN zmieniało postawę rodziców na bardziej zdecydowaną w stosunku do idei transplantacji, choć nie zwiększało chęci do bycia dawcą.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 3; 222-228
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Limfadenopatia węzłów chłonnych wątrobowych u dzieci z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby
Perihepatic lymphadenopathy in children with chronic viral hepatitis
Autorzy:: Dagmar, Schreiber-Dietrich
Margret, Pohl
Xin-Wu, Cui
Barbara, Braden
Christoph F., Dietrich
Liliana, Chiorean
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1053403.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: chronic hepatitis
liver hilum
lymphadenopathy
pediatric
ultrasonography
limfadenopatia
przewlekłe zapalenie wątroby
ultrasonografia
wnęka wątroby
dzieci
Opis:: Objective. To assess whether lymph node enlargement in the hepatoduodenal ligament occurs in children with chronic viral hepatitis B and C in comparison to healthy controls. Subject and methods. In 49 patients with chronic viral hepatitis (38 with chronic hepatitis B, 11 with chronic hepatitis C, 31 male, 18 female; age range 1 to 17 years), and in 51 healthy controls (25 male, 26 female; age range 4 to 16 years), the total perihepatic lymph node volume was assessed using transabdominal ultrasonography as previously described in adult patients. Results. Adequate visualization of the liver hilum was achieved in 46/49 (94%) pediatric patients with chronic viral hepatitis and in 46/51 (90%) pediatric healthy controls. In patients with adequate liver hilum visualization, enlarged perihepatic lymph nodes (longitudinal diameter >14 mm) were detected in 32/46 (70%) patients with chronic viral hepatitis and in 5/46 (11%) healthy controls. The total perihepatic lymph nodes volume [mean ± SD] was 1.0 ± 1.2 mL (0.1–5.4 mL) in patients with chronic viral hepatitis and 0.1 ± 0.1 mL (0.0–0.4 mL) in healthy controls (p < 0.05). A maximal lymph node diameter >14 mm identified patients with chronic viral hepatitis with 70% sensitivity and 89% specificity. Conclusion. Transabdominal ultrasound can detect lymph nodes within the hepatoduodenal ligament not only in adults but also in children. Paediatric patients with chronic viral hepatitis have significantly enlarged perihepatic lymph nodes compared to controls. Therefore, sonographic assessment of perihepatic lymphadenopathy might be a non-invasive diagnostic tool to screen paediatric patients for chronic viral hepatitis.
Cel: Celem pracy była ocena występowania powiększonych węzłów chłonnych więzadła wątrobowo-dwunastniczego u dzieci z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu B i C w porównaniu ze zdrową grupą kontrolną. Pacjenci i metoda: Objętość całkowitą węzłów chłonnych wątrobowych zbadano u 49 pacjentów z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby (38 z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu B, 11 z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C; 31 chłopców, 18 dziewcząt; wiek pacjentów od 1 do 17 lat) oraz u zdrowych dzieci stanowiących grupę kontrolną (25 chłopców, 26 dziewcząt; wiek od 4 do 16 lat) za pomocą ultrasonografii jamy brzusznej, zgodnie z poprzednim opisem dotyczącym dorosłych pacjentów. Wyniki: Poprawną wizualizację wnęki wątroby uzyskano u 46/49 (94%) dzieci z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby oraz u 46/51 (90%) zdrowych dzieci z grupy kontrolnej. Wśród tych pacjentów powiększone węzły chłonne wątrobowe (o wymiarze podłużnym >14 mm) wykryto u 32/46 (70%) pacjentów z przewlekłym zapaleniem wątroby oraz 5/46 (11%) zdrowych dzieci z grupy kontrolnej. Objętość całkowita węzłów chłonnych wątrobowych (średnia ± SD) u pacjentów z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby wynosiła 1,0 ± 1,2 ml (0,1–5,4 ml), natomiast w grupie kontrolnej 0,1 ± 0,1 ml (0,0–0,4 ml) (p < 0,05). Na podstawie maksymalnej średnicy węzłów chłonnych wynoszącej >14 mm zidentyfikowano pacjentów z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby z czułością 70% i swoistością 89%. Wnioski: Badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej pozwala na wykrycie węzłów chłonnych w obrębie więzadła wątrobowo-dwunastniczego nie tylko u osób dorosłych, ale również u dzieci. U dzieci z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby występują znacznie powiększone węzły chłonne wątrobowe w porównaniu z grupą kontrolną. W związku z tym ocena ultrasonograficzna powiększenia węzłów chłonnych wątroby może stanowić nieinwazyjne narzędzie diagnostyczne do badań przesiewowych dzieci w kierunku przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 61; 137-150
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Bóle brzucha
Abdominal pain
Autorzy:: Kaczka, Aleksandra
Małecka-Panas, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030667.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: abdominal pain
chronic abdominal pain
treatment
“acute abdomen”
bóle brzucha
„ostry brzuch”
przewlekłe bóle brzucha
leczenie
Opis:: Abdominal pain is one of the most frequent patients complaints. Acute pain serves as a warning of impending tissue injury and often requires diagnostic tests to establish the accurate diagnosis and start appropriate treatment. It is important to exclude surgical causes of abdominal pain, which require urgent surgery like appendicitis, acute cholecystitis, gastrointestinal perforation or obstruction or gynecological causes of acute abdomen like ruptured ovarian cyst or ruptured ectopic pregnancy. Chronic abdominal pain, usually with a duration of weeks or even years, is often connected with functional disorders of gastrointestinal tract. In the approach to the patient with abdominal pain a carefully taken history and an accurate physical examination are crucial to determine a preliminary diagnosis. It is important to evaluate essential features of pain: site, temporal characteristics, character and intensity, relieving and aggravating factors. To confirm the diagnosis additional tests are often needed, especially in case of acute pain or in presence of alarming symptoms like bleeding, anaemia, weight loss. Whenever possible, eliminating the cause of pain is the most satisfactory approach to control it. In treatment of abdominal pain different kind of medicines are used: analgesic (from paracetamol and non-steroidal anti-inflammatory drugs even to potent opiate drugs), antispasmodic or sometimes antidepressant. In some cases like chronic pancreatitis the special endoscopic or surgery procedures must be performed to obtain pain relief.
Bóle brzucha są jednym z najpowszechniej zgłaszanych przez pacjentów objawów. Ostre bóle brzucha są objawem ostrzegawczym i często wymagają pilnych badań diagnostycznych dla ustalenia właściwego rozpoznania i włączenia leczenia. Istotne jest zidentyfikowanie chirurgicznych przyczyn ostrych dolegliwości, które niejednokrotnie wymagają leczenia operacyjnego, takich jak zapalenie wyrostka robaczkowego, ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego, perforacji czy niedrożności przewodu pokarmowego, jak również ginekologicznych przyczyn ostrego brzucha, takich jak pęknięcie torbieli jajnika czy ciąży pozamacicznej. Przewlekłe bóle brzucha, trwające nieraz tygodniami, a nawet latami, są często spowodowane zaburzeniami czynnościowymi przewodu pokarmowego. W przypadku pacjenta z bólami brzucha kluczowe znaczenie dla ustalenia wstępnej diagnozy ma wnikliwe badanie podmiotowe i przedmiotowe. W szczególności należy zwrócić uwagę na cechy charakterystyczne zgłaszanych dolegliwości: lokalizację bólu i jego promieniowanie, charakter bólu, jego natężenie, objawy towarzyszące oraz czynniki nasilające lub łagodzące ból. Dla potwierdzenia rozpoznania zwykle niezbędne jest wykonanie dodatkowych badań diagnostycznych, w szczególności w przypadku ostrych bólów brzucha lub obecności objawów alarmujących, takich jak krwawienie, niedokrwistość czy utrata masy ciała towarzyszące dolegliwościom bólowym. Jeżeli to tylko możliwe, najwłaściwszym postępowaniem jest wyeliminowanie przyczyny bólu. W leczeniu bólu wykorzystywane są różne rodzaje leków: typowe leki przeciwbólowe (od paracetamolu i niesteroidowych leków przeciwzapalnych do leków opioidowych), leki rozkurczowe czy czasem przeciwdepresyjne. W niektórych sytuacjach, jak w przypadku przewlekłego zapalenia trzustki, dla uzyskania zmniejszenia bólu konieczne jest przeprowadzenie procedur endoskopowych lub zabiegu chirurgicznego.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 1; 9-16
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Wykorzystanie wirtualnej bronchoskopii w diagnostyce podejrzenia aspiracji ciała obcego u dzieci
The use of virtual bronchoscopy in the diagnosis of suspected foreign body aspiration in children
Autorzy:: Kalicki, Bolesław
Wawrzyniak, Agata
Żylak, Anna
Koziński, Piotr
Czarkowski, Sebastian
Jung, Anna
Placzyńska, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1032337.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: aspiration
children
chronic cough
foreign body
virtual bronchoscopy
ciało obce
aspiracja
wirtualna bronchoskopia
przewlekły kaszel
dzieci
Opis:: The foreign body aspiration (FBA) is a common cause of parents arriving with their children at the Paediatric Emergency Department. In the majority of cases, the problem affects children between 1‑3 years of age and it is less common in newborn babies and school children. The most important factor for diagnosis is the positive history of aspiration. Clinical symptoms, such as sudden onset of cough, wheezing and unilateral diminished breath sounds, occur uncommonly that is why imaging studies should be always taken. However, 30% of chest radiographs show normal findings. Virtual bronchoscopy (VB) may help to determine the presence and exact localization of the foreign body and may reduce the number of unnecessary rigid bronchoscopies. Rapid diagnosis can minimize dangerous respiratory complications. The authors present 3 cases. The first case is a 6‑year‑old girl with suspected FBA because of persistent inflammatory changes of the pulmonary parenchyma and with no improvement in the clinical and radiological symptoms despite intensive treatment. The second case is a 6‑month‑old infant with pneumonia and present history of aspiration. The physical examination revealed decreased breath sounds unilaterally, wheezing and abnormalities typical for FBA in the chest X‑ray. The third case is an 11‑year‑old boy with asthma exacerbation unresponsive to intensive treatment and positive medical history of FBA. In all patients CT lung images with vascular contrast were performed. No foreign body was found with VB in 2 patients (case first and second), in 1 patient there was no suspicion of foreign body (case third).
Aspiracja ciała obcego jest częstą przyczyną zgłaszania się rodziców z dziećmi do pediatrycznej izby przyjęć. Dotyczy to szczególnie dzieci do 3. roku życia. Kluczowe jest dokładne zebranie wywiadu, z którego można wysunąć podejrzenie aspiracji. Charakterystyczne nagłe wystąpienie kaszlu, świstów i jednostronnego ściszenia szmerów oddechowych występuje rzadko, stąd potrzeba poszerzenia diagnostyki o badania obrazowe. Aż w 30% przypadków nie stwierdza się zmian radiologicznych w klasycznym RTG klatki piersiowej. Wirtualna bronchoskopia może pomóc w ustaleniu dokładnego umiejscowienia ciała obcego oraz pozwala zmniejszyć liczbę niepotrzebnych zabiegów z użyciem sztywnego bronchoskopu. Dzięki szybkiemu postawieniu diagnozy można uniknąć niebezpiecznych powikłań. W artykule przedstawiono opis przypadku 6‑letniej dziewczynki, u której podejrzewano obecność ciała obcego w oskrzelach ze względu na utrzymywanie się, pomimo leczenia, zmian zapalnych w płucach w tej samej lokalizacji, a także brak poprawy obrazu radiologicznego oraz klinicznego. Drugi przypadek opisuje 6‑miesięczne niemowlę z objawami zapalenia płuc, u którego w wywiadzie stwierdzono możliwość aspiracji ciała obcego oraz typowe objawy aspiracji: asymetria szmeru pęcherzykowego, jednostronne świsty nad polami płucnymi oraz zmiany sugerujące obecność ciała obcego w badaniu radiologicznym klatki piersiowej. Trzeci przypadek dotyczy 11‑letniego chłopca przyjętego z rozpoznaniem zaostrzenia astmy, u którego wywiad w kierunku aspiracji ciała obcego był pozytywny i u którego, pomimo intensywnego leczenia, nie uzyskano poprawy stanu klinicznego. U wszystkich dzieci w procesie diagnostycznym wykorzystano tomografię komputerową płuc z kontrastem naczyniowym. U dwojga dzieci (przypadek 1. i 2.) wirtualna bronchoskopia wykluczyła obecność ciała obcego w drzewie oskrzelowym, w jednym (przypadek 3.) potwierdziła.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 1; 67-72
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych – jedno z najczęstszych zakażeń gornych drog oddechowych
Rhinosinusitis – one of the most common infections of the upper respiratory tract
Autorzy:: Wachnicka-Bąk, Anna
Lipińska-Opałka, Agnieszka
Będzichowska, Agata
Kalicki, Bolesław
Jung, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033289.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: acute
chronic
diagnostic criteria
rhinosinusitis
treatment
zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych
ostre
przewlekłe
kryteria diagnostyczne
leczenie
Opis:: Rhinosinusitis is a one of the most common upper respiratory tracts diseases, which affects from 6% to 15% of human population. Presence of pathogens, ostial obstruction and impaired drainage from sinuses have vital importance in illness development. Moreover, the risk of rhinosinusitis is increased with the associated risk factor such as: allergic rhinitis, anatomic defects of nasal septum and nasal cavity, primary ciliary dyskinesia, gastrooesophageal reflux, laryngopharyngeal reflux, congenital and acquired immunodeficiencies, cigarette smoke exposure. Because of the time of the clinical symptoms duration we divided the disease into acute and chronic. Symptoms of less than 12 weeks duration are considered acute and it is definitely more likely associated with viral infection. Persistence of signs and symptoms for more than 12 weeks is diagnosed as chronic rhinosinusitis and is often complicated by bacterial infection (mainly Streptococcus pneumoniae and Haemophilus influenzae). No single symptom or sign is an accurate predictor as they are varied and depends on age and inflammation localization. The diagnosis of rhinosinusitis is initially a clinical one. Radiologic confirmation is required only if the patient does not improve with empiric therapy or if she/he appears extremely ill, not as a primary diagnostic tool. The vast majority of patients should be effectively treated by decongestants, analgesics, antipyretics, mucolytics and oral rehydration. The use of antibiotics should be considered if there is no improvement only after 7–10 days of symptomatic treatment. In presented article we also describe two cases of children hospitalized in 2013 in Paediatric, Nephrology and Allergology Clinic, Military Institute of Medicine, which quite good illustrate diagnostic problems caused by symptoms diversification and the recurrence of the disease.
Zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych (rhinosinusitis) to jedna z najczęstszych chorób górnych dróg oddechowych, dotykająca szacunkowo 6–15% ogółu populacji. Dla rozwoju schorzenia konieczna jest obecność zjadliwych szczepów patogennych oraz wewnątrzzatokowe gromadzenie wydzieliny śluzowej, spowodowane zaburzeniami drożności jednostki ujściowo-przewodowej zatok. Ponadto do czynników ryzyka wystąpienia zapalenia należą: alergiczny nieżyt nosa, wady anatomiczne przegrody i ściany bocznej nosa, wrodzone zaburzenia transportu rzęskowego, refluks żołądkowo-przełykowy, refluks krtaniowo-gardłowy, wrodzone i nabyte niedobory odporności, ekspozycja na dym tytoniowy. Ze względu na czas trwania objawów wyróżnia się postać ostrą i przewlekłą schorzenia. Najczęstszą pierwotną przyczyną ostrego zapalenia błony śluzowej nosa i zatok przynosowych (objawy choroby trwają krócej niż 12 tygodni) są wirusy. U chorych skarżących się na dolegliwości trwające powyżej 12 tygodni istnieje podstawa do rozpoznania zapalenia przewlekłego, w którym przeważa etiologia bakteryjna (głównie Streptococcus pneumoniae i Haemophilus influenzae). Objawy są różnorodne, zależne od wieku i lokalizacji zmian zapalnych. Diagnozę stawia się na podstawie wywiadu i badania przedmiotowego; badania obrazowe nie powinny być traktowane jako wstępne, rutynowe badania diagnostyczne. Postępowanie terapeutyczne polega na zmniejszaniu obrzęku i przekrwienia błony śluzowej, łagodzeniu bólu i gorączki, nawadnianiu organizmu oraz ewakuacji zalegającej wydzieliny. W przypadku gdy po 7–10 dniach leczenia objawowego nie następuje poprawa, należy zastosować antybiotykoterapię ogólną. W prezentowanej pracy przedstawiamy dwa opisy dzieci hospitalizowanych w 2013 roku w Klinice Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej WIM, dość dobrze obrazujące trudności diagnostyczne spowodowane różnorodnością objawów klinicznych, a także problem nawrotowości choroby.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 1; 25-31
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Zaostrzenie przewlekłej choroby nerek w przebiegu pierwotnej hiperoksalurii typu 1 – prezentacja przypadku
Aggravation of chronic renal disease in the course of primary hyperoxaluria type 1 – case presentation
Autorzy:: Bochniewska, Violetta
Jobs, Katarzyna
Jung, Anna
Sikora, Przemysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031500.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: children
chronic kidney disease
nephrocalcinosis
primary hyperoxaluria
urolithiasis
przewlekła choroba nerek
pierwotna hiperoksaluria
wapnica nerek
kamica układu moczowego
dzieci
Opis:: Chronic renal disease (CRD) is the civilization problem of our century. Recently its frequency rises systematically. Epidemiological data estimates its occurrence on 600 million population worldwide and 4 million in Poland. Most frequent causes of CRD are: urolithiasis, polycystic kidneys degeneration and neoplasms of urinary tract. Rare causes of CRD are diabetes mellitus, arterial hypertension, chronic glomerulonephritis, pyelonephritis, genetic abnormalities, among them primary hyperoxaluria type 1. In this report history of primary hyperoxaluria type 1 diagnosis in 4-year-old girl and its influence on the course of chronic kidney disease are presented. In our patient renal failure, nephrocalcinosis and urolithiasis were revealed during the treatment of acute pyelonephritis. The urological treatment was initiated and repeated several times within zwranext 3 months (2 × surgical treatment, 2 × ESWL). Subsequently, metabolic evaluation of nephrocalcinosis and urolithiasis showed severe hyperoxaluria. Primary hyperoxaluria type 1 was suspected and was finally confirmed by genetic evaluation which revealed typical mutations of AGXT gene. Causative pyridoxine treatment resulted in diminishing urinary oxalate excretion and improvement of renal function. Conclusions: Hyperoxaluria type 1 can lead to renal insufficiency in early childhood. Early diagnosis and proper treatment may slow disease progression.
Przewlekła choroba nerek (PChN) zaliczana jest do schorzeń cywilizacyjnych XXI wieku. Jej częstość w ciągu ostatnich lat systematycznie wzrasta. Według danych epidemiologicznych na PChN choruje około 600 mln ludzi na świecie i ponad 4 mln osób w Polsce. Najczęstsze przyczyny przewlekłej choroby nerek to: cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, przewlekłe kłębkowe zapalenie nerek, przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek, kamica dróg moczowych, zwyrodnienie torbielowate nerek, nowotwory układu moczowego, szpiczak mnogi, skrobiawica wtórna. Do rzadkich przyczyn PChN możemy zaliczyć choroby uwarunkowane genetycznie, wśród nich pierwotną hiperoksalurię typu 1. W pracy autorzy przedstawiają historię rozpoznania pierwotnej hiperoksalurii typu 1 u 4-letniej dziewczynki oraz wpływ tej choroby na rozwój przewlekłej choroby nerek. Podczas leczenia ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek u pacjentki rozpoznano niewydolność nerek, nefrokalcynozę oraz kamicę układu moczowego. Wdrożono leczenie urologiczne, które powtarzano przez 3 miesiące (2 × operacje, 2 × ESWL). Następnie wykonano diagnostykę metaboliczną kamicy i nefrokalcynozy, która ujawniła znacznie zwiększone wydalanie kwasu szczawiowego. Z tego powodu wysunięto podejrzenie pierwotnej hiperoksalurii, które następnie potwierdzono badaniem genetycznym (typowe mutacje genu AGXT). Wdrożenie leczenia przyczynowego pirydoksyną pozwoliło na zmniejszenie wydalania kwasu szczawiowego w moczu i poprawę funkcji nerek. Wnioski: Pierwotna hiperoksaluria typu 1 może prowadzić do niewydolności nerek w okresie wczesnego dzieciństwa. Wczesna diagnostyka i rozpoznanie tej choroby pozwalają na wdrożenie odpowiedniego leczenia, co zwiększa szansę na opóźnienie jej postępu.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 1; 54-58
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Krztusiec jako przyczyna kaszlu u dzieci leczonych w Klinice Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej WIM w latach 2009–2013
Pertussis as a reason of cough in children hospitalised in Paediatric, Nephrology and Allergology Clinic, Military Institute of Medicine from 2009 to 2013
Autorzy:: Moes-Wójtowicz, Alicja
Wawrzyniak, Agata
Fiodorowicz, Ewa
Rzeszotarska, Agnieszka
Dadas-Stasiak, Ewa
Kalicki, Bolesław
Jung, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1032485.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: acute cough
apnea
chronic cough
pertussis
recurrent respiratory tract infections
przewlekły kaszel
ostry kaszel
nawracające zakażenia układu oddechowego
krztusiec
bezdech
Opis:: A retrospective analysis of medical data of 157 children, suspected for pertussis, aged from 1 month to 17 years, hospitalised in Paediatric, Nephrology and Allergology Clinic, Military Institute of Medicine from January 2009 to March 2013 was undertaken. Information concerning age, sex, duration of cough, presented symptoms and laboratory tests results were analysed. Statistical analysis was performed using standard statistical software (Statistica PL). The significance level was set as p<0.05. Pertussis, as a reason of cough, was found in 31 cases. Statistical analysis showed no significant differences between patients with acute and chronic cough, as far as a frequency of pertussis infection is concerned. Gender was not associated with the pertussis infection (p>0.05). Occurrence of cough and apnea was strongly associated with positive pertussis serologic laboratory tests. The statistical significance between low amount of white blood cells and low Biernacki’s test rate and positive pertussis serologic laboratory tests was found. This finding does not fit to a classical course of disease. The reason of this discrepancy may be a fact, that in analyzed group only two children werenot vaccinated (under the age of 2 months). The classical course of disease is observed only among unvaccinated patients. Among children diagnosed due to recurrent respiratory tract infections 8.3% had positive pertussis serologic laboratory tests.
Analizie retrospektywnej poddano dokumentację medyczną 157 dzieci w wieku od 1. miesiąca do 17 lat hospitalizowanych w Klinice Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej Wojskowego Instytutu Medycznego w okresie od stycznia 2009 do marca 2013 roku, u których wysunięto podejrzenie krztuśca. Analizowano informacje dotyczące wieku, płci, czasu trwania kaszlu, prezentowanych objawów przed przyjęciem i w chwili przyjęcia do Kliniki oraz wyników badań laboratoryjnych. Do analizy statystycznej wyników wykorzystano program Statistica PL, przyjmując poziom istotności p<0,05. Krztusiec jako przyczynę kaszlu potwierdzono u 31 badanych pacjentów. Nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy w częstości wykrywania zakażenia krztuścem u dzieci z kaszlem ostrym i przewlekłym. Nie wykazano różnicy w częstości występowania krztuśca pomiędzy dziewczynkami i chłopcami. Znaleziono istotną statystycznie zależność pomiędzy występowaniem kaszlu i bezdechów a laboratoryjnym potwierdzeniem krztuśca. Wykazano również istotną statystycznie zależność pomiędzy niższymi wartościami liczby leukocytów (WBC) oraz odczynu Biernackiego (OB) a rozpoznaniem krztuśca, co nie pokrywa się z klasycznym obrazem choroby. Niezgodność ta może wynikać z faktu, iż w badanej grupie znalazło się tylko dwoje dzieci niezaszczepionych przeciwko krztuścowi (dzieci poniżej 2. miesiąca życia), a tylko u osób nieszczepionych możemy obserwować klasyczny, pełnoobjawowy przebieg choroby. W grupie dzieci diagnozowanych z powodu nawracających zakażeń układu oddechowego stwierdzono zakażenie krztuścem u 8,3%.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 1; 73-77
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Biomarkery uszkodzenia miąższu nerek
Biomarkers of kidney injury
Autorzy:: Jung, Anna
Jobs, Katarzyna
Żuber, Janusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030961.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: NGAL
acute kidney injury
chronic kidney disease
diagnostic test
urinary biomarkers
biomarkery
ostre uszkodzenie nerek
przewlekła choroba nerek
diagnostyka
ngal
Opis:: Acute kidney injury (AKI) is a syndrome defined by acute increase of serum creatinine or decrease in glomerular filtration rate (GFR). AKI is common in patients undergoing cardiac surgery, imaging modalities and endovascular procedures with using iodinated contrast, those who suffer from sepsis and other critically ill patients. Serum creatinine, the current main diagnostic test for AKI, rises late in AKI pathophysiology and is not precise marker of acute changes in glomerular filtration rate. The serum creatinine measurements are confounded by a large number of variables, including age, gender, race, muscle mass, muscle metabolism, hydration status and medications. New studies presented laboratory markers of AKI detected in serum and urine. These include cystatin C, NGAL, KIM-1, L- FABP, IL-18 and others. These new biomarkers offer promise for early AKI diagnosis and for the depiction of severity of renal injury occurring with AKI. They can reflect the progression of AKI to chronic kidney disease (CKD). The aim of this article is to review specific biomarkers for early detection of AKI and progression to CKD.
Ostre uszkodzenie nerek (acute kidney injury, AKI) jest rozpoznawane w oparciu o stężenie kreatyniny w surowicy i upośledzenie filtracji kłębuszkowej (glomerular filtration rate, GFR). AKI, które zastąpiło w ostatnich latach termin ostra niewydolność nerek, jest rozpoznawane między innymi u pacjentów po operacjach kardiochirurgicznych, w wyniku nefrotoksycznego uszkodzenia radiokontrastem podczas zabiegów naczyniowych i badań obrazowych, u pacjentów oddziałów intensywnej terapii, we wstrząsie septycznym. Stężenie surowiczej kreatyniny jest ciągle głównym testem diagnostycznym, chociaż zmienia się w przebiegu AKI później niż GFR, który stanowi dokładniejszy wskaźnik czynności nerek. Użyteczność stężenia kreatyniny jako obiektywnego parametru jest jednak ograniczona, ponieważ zależy ono od wielu czynników, w tym od stopnia nawodnienia, diety, masy ciała, masy mięśniowej, wieku, płci, stosowanych leków. Nowe badania zaprezentowały inne, bardziej użyteczne laboratoryjne markery AKI, możliwe do oznaczenia w surowicy i/lub w moczu. Należą do nich m.in. cystatyna C, NGAL, KIM-1, L-FABP i IL-18. Nowe biomarkery stwarzają większe możliwości we wczesnym wykrywaniu AKI, a także mogą określać stopień uszkodzenia nerek w przebiegu AKI. Mogą być również przydatne w prognozowaniu zagrożenia przewlekłą chorobą nerek (PChN) w wyniku AKI lub z innych przyczyn. Celem opracowania jest przedstawienie przeglądu aktualnych doniesień dotyczących zastosowania nowych biomarkerów we wczesnym wykrywaniu AKI oraz progresji do PChN.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 4; 319-325
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Akceptacja choroby i style radzenia sobie ze stresem u osób dializowanych
Disease acceptance and the ways of coping with stress in patients on dialysis
Autorzy:: Kurowska, Krystyna
Kasprzyk, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/942762.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: chronic renal failure
coping with stress
dialysis therapy
disease acceptance
hemodialysis
akceptacja choroby
dializoterapia
hemodializa
przewlekła niewydolność nerek
radzenie sobie ze stresem
Opis:: Introduction: A chronic disease changes the patients functioning in many different areas of their lives. Most of them cannot accept the disease and rarely make an effort to change their current health situation. Aim of the study: To define the level of acceptance of the disease as well as the preferred ways of coping with stress in patients on dialysis, suffering from chronic renal disease. Material and methods: Ninety-four patients on dialysis, with chronic renal failure, were examined. The study was conducted in two dialysis units: Dialyses Centre Fresenius Nephrocare III in Bydgoszcz and NZOZ Avitum, Dialysis Unit in Nakło. Adjustment to the disease was assessed using the Acceptance of Illness Scale (AIS) adapted by Juczyński, the way of dealing with stressful situations was tested using CISS questionnaire by Endler and Parker, in Polish adaptation by Szczepanik, Strelau and Wrześniewski. Results: The examined group reached the average level of the disease acceptance. Men, people aged up to 59 years and those living in towns exhibit a higher level of disease acceptance. The higher the education level, the higher the patient’s ability to adjust to the disease. The most common style of coping with stress was the task-oriented style which was followed by the emotion-oriented style and the avoidance-oriented style. The level of the disease acceptance decreased with increasing emotion-oriented style. Conclusions: The obtained results will help to understand people with chronic renal failure, assist them in finding new ways of coping with stress, and thereby increase the acceptance of the disease. They will also allow to plan a better care for dialysis patients.
Wstęp: Schorzenia przewlekłe zmieniają funkcjonowanie pacjentów w poszczególnych obszarach życia. Większość osób nie potrafi zaakceptować choroby, rzadko podejmuje wysiłki mogące zmienić aktualną sytuację zdrowotną. Cel pracy: Określenie stopnia przystosowania się do choroby i preferowanych stylów radzenia sobie ze stresem u chorych z przewlekłą niewydolnością nerek poddawanych dializoterapii. Materiał i metody: Przebadano 94 dializowanych pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek. Badania przeprowadzono w dwóch stacjach dializ – NZOZ Centrum Dializ Fresenius Nephrocare III w Bydgoszczy oraz NZOZ Avitum, Stacja Dializ w Nakle nad Notecią. Przystosowanie się do choroby oceniono za pomocą Skali Akceptacji Choroby – AIS w adaptacji Juczyńskiego, a sposób radzenia sobie w sytuacjach stresowych kwestionariuszem CISS Endlera i Parkera w polskiej adaptacji Szczepanika, Strelaua i Wrześniewskiego. Wyniki: Badana grupa uzyskała przeciętny poziom akceptacji choroby. Wyższy poziom przejawiali mężczyźni, osoby w wieku do 59 lat oraz zamieszkujące w mieście. Im wyższy był poziom wykształcenia, tym większe zdolności w przystosowaniu się do życia z daną jednostką chorobową przejawiał chory. Najczęściej stosowany był styl zadaniowy radzenia sobie ze stresem, w następnej kolejności styl skoncentrowany na emocjach i unikowy. Poziom akceptacji choroby malał wraz ze wzrostem stylu skoncentrowanego na emocjach. Wnioski: Uzyskane wyniki pozwolą zrozumieć osoby chore na przewlekłą niewydolność nerek i pomóc im w wypracowaniu nowych metod radzenia sobie ze stresem, a co za tym idzie – zwiększyć stopień akceptacji choroby. Umożliwią również lepsze zaplanowanie opieki nad pacjentami dializowanymi i wdrożenie działań pomagających w pogodzeniu się z chorobą.
Źródło:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 2; 99-107
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Zespół nakładania astmy i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc
The overlap syndrome of asthma and chronic obstructive pulmonary disease
Autorzy:: Kroczyńska-Bednarek, Jadwiga
Górski, Paweł
Grzelewska-Rzymowska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031717.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: asthma
chronic obstructive pulmonary disease
inflammation
nonspecific bronchial hyperresponsiveness
overlap syndrome
reversibility test
astma
przewlekła obturacyjna choroba płuc
zespół nakładania
zapalenie
test odwracalności
nieswoista nadreaktywność oskrzeli
Opis:: Asthma and chronic obstructive pulmonary disease (COPD) are both inflammatory respiratory diseases which links the presence of airflow limitation, that is emphasized in their definition. Underlying inflammation demonstrate a qualitatively difference in the prevailing cells and leading inflammatory mediators in each disease. Response to bronchodilators is also generally different in asthma and COPD. Despite these differences, and significant distinctness of the natural course, prognosis and pathogenesis, in clinical practice a proper diagnosis between these two conditions is often difficult to achieve and may be even impossible in some patients due to overlapping features of asthma and COPD in the same patient. Over the years, some patients with asthma becomes irreversible, and many patients with COPD show significant airway hyperreactivity and partially reversible airflow obstruction. Even the profile of inflammation in severe asthma may change similar to that observed in COPD, and exacerbations of COPD proceed with a greater participation of eosinophils. Common risk factors and the fact that asthma itself can increase the likelihood of developing COPD is considered the main reason of coexistence of both diseases (overlap syndrome). Prevalence of the phenomenon forces to develop effective methods of preventing the emergence overlap syndrome, to better differentiate the both diseases, and to search for optimal management strategies and treatment in the cases of their coexistence.
Astma i przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) to zapalne choroby dróg oddechowych, które łączy obecność ograniczenia przepływu powierza przez drogi oddechowe podkreślane w ich definicji. Zapalenie, które leży u podłoża obu chorób, różni się jakościowo rodzajem przeważających komórek i głównych mediatorów zapalnych. Inna jest też na ogół odpowiedź na leki rozszerzające oskrzela w astmie i POChP. Pomimo tych różnic i znaczących odrębności naturalnego przebiegu, rokowania i patogenezy właściwe rozpoznanie obu chorób w praktyce jest trudne, a niekiedy nawet niemożliwe z powodu nakładania się cech astmy i POChP u tego samego pacjenta. Wraz z upływem lat u części chorych na astmę dochodzi do utrwalenia się obturacji, a wielu pacjentów z POChP wykazuje istotną reaktywność oskrzeli i częściową odwracalność obturacji. Nawet profil zapalenia w ciężkiej astmie może zmieniać się na podobny do obserwowanego w POChP, a zaostrzenie POChP przebiega niejednokrotnie z większym udziałem eozynofilów. Głównej przyczyny takiego współwystępowania obu schorzeń (zespołu nakładania) upatruje się we wspólnych czynnikach ryzyka i fakcie, że sama astma może zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia POChP. Powszechność zjawiska zmusza do wypracowania skutecznych metod zapobiegania rozwojowi zespołu nakładania, lepszego różnicowania obu chorób, a w przypadku ich współistnienia – do poszukiwania optymalnych sposobów postępowania i leczenia.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 2; 136-143
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Porównanie aktualnych metod oznaczania estymacyjnego przesączania kłębuszkowego u dzieci
Comparison of the estimating glomerular filtration rate in children by different methods
Autorzy:: Lichosik, Marianna
Placzyńska, Małgorzata
Jobs, Katarzyna
Jung, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1032860.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: Schwartz formula
children
chronic kidney disease
creatinine clearance
estimating glomerular filtration rate
revised
szacunkowy współczynnik filtracji kłębuszkowej
klirens kreatyniny
dzieci
przewlekła cho‑
roba nerek
zmodyfikowany wzór schwartza
Opis:: Assessment of glomerular filtration rate (GFR) is a useful way to assess renal function regardless of age. The gold standard is to measure GFR by isotope method, which in view of the considerable inconvenience for the patient and the high cost, is used only in special clinical situations. In clinical practice, the so-called estimated glomerular filtration rate (eGFR) is used, calculated from serum creatinine level based on one of the many available formulas. In adults, MDRD and Cockcroft-Gault formulas are the most common. In children the commonly used formula to estimate GFR is the Schwartz formula, calculation of which only requires the serum creatinine level and height of the child. The limitations of the methods are their lack of precision, especially in patients with normal or slightly reduced GFR. Recently, in the literature there appeared reports of alternative methods for calculating the estimated GFR. In this paper we compare different ways of calculating eGFR in children with normal or mildly impaired renal function. To calculate eGFR three models were used: the modified Schwartz formula, a new generalized quadratic model by Gao et al. and the height-independent model proposed by Pottel et al. The obtained values were compared with obtained values by glomerular filtration isotope method. The most similar results to the standard were in the group, in which eGFR was calculated by method of Gao et al.
Ocena filtracji kłębuszkowej (glomerular filtration rate, GFR) jest przydatnym sposobem oceny funkcji nerek niezależnie od wieku. Złotym standardem okazuje się pomiar GFR metodą izotopową, który z uwagi na znaczną uciążliwość dla pacjenta oraz wysokie koszty wykorzystywany jest jedynie w wybranych sytuacjach klinicznych. W praktyce klinicznej stosuje się tzw. szacunkowy współczynnik filtracji kłębuszkowej (estimated glomerular filtration rate, eGFR), obliczany na podstawie stężenia kreatyniny w surowicy za pomocą jednego z wielu dostępnych wzorów. U osób dorosłych najczęściej wykorzystuje się wzór MDRD (modification of diet in renal disease) i wzór Cockcrofta-Gaulta. U dzieci powszechnie stosowanym wzorem do szacowania eGFR jest wzór Schwartza, którego obliczenie wymaga jedynie znajomości stężenia kreatyniny w surowicy i wzrostu dziecka. Ograniczeniem stosowanych metod jest ich brak dokładności, zwłaszcza u pacjentów z GFR prawidłowym lub nieznacznie obniżonym. W ostatnim czasie w piśmiennictwie pojawiły się publikacje dotyczące alternatywnych sposobów wyliczania szacunkowego GFR. W niniejszej pracy porównano różne sposoby wyliczania eGFR u dzieci z prawidłową lub nieznacznie upośledzoną funkcją nerek. Do wyliczania eGFR użyto trzech wzorów: zmodyfikowanego wzoru Schwartza, nowego uogólnionego wzoru kwadratowego według Gao i wsp. oraz wzoru niezależnego od wzrostu zaproponowanego przez Pottela i wsp. Uzyskane wartości porównywano z wartościami przesączania kłębuszkowego uzyskanymi metodą izotopową. Najbardziej zbliżone do stosowanego standardu wyniki uzyskano w próbie, w której eGFR wyliczono według wzoru Gao i wsp.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 2; 154-159
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Skuteczność ketoprofenu stosowanego miejscowo w postaci żelu
Effectiveness of topically applied ketoprofen gel
Autorzy:: Kwiatkowska, Brygida
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1032432.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: E2 prostaglandins
acute pain
chronic pain
degenerative disease
non-steroid anti-inflammatory drugs
prostaglandyny E2
niesteroidowe leki przeciwzapalne
choroba zwyrodnieniowa
prostaglandyny e2
ból ostry
ból przewlekły
Opis:: Non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) are commonly used in the management of acute and chronic pain. Conditions treated in this way include rheumatic diseases, and particularly degenerative disease, which is the third most common chronic disease in the general population. Selection of a NSAID requires consideration of several factors, e.g. patient’s age, type of pain (acute or chronic), coexisting diseases and concomitant medication. The incidence of degenerative disease increases with age, reaching 50–60% in persons over 75. In this age group, a frequent occurrence are comorbidities and comedications, which may considerably limit or even preclude systemic administration of NSAIDs. These patients may require – as first-line agents – topically administered NSAIDs. Ketoprofen gel provides the strongest analgetic and anti-inflammatory effect and a favourable safety profile. As concentration of the active substance in the skin, cartilage and meniscus is high and low in blood serum, ketoprofen is also recommended in the treatment of trauma pain.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne są bardzo często stosowane w leczeniu bólu ostrego i przewlekłego. Wśród chorób, w których znajdują zastosowanie, wymienia się między innymi choroby reumatyczne, a szczególnie chorobę zwyrodnieniową, która jest trzecią co do częstości chorobą przewlekłą występującą w populacji ogólnej. Przy wyborze niesteroidowych leków przeciwzapalnych należy brać pod uwagę wiele czynników, takich jak wiek pacjenta, rodzaj choroby, rodzaj bólu (ostry, przewlekły), występowanie schorzeń współistniejących oraz leki przyjmowane przez chorego. Częstość choroby zwyrodnieniowej wzrasta z wiekiem – występuje ona u około 50–60% osób >75. roku życia. W tej grupie wiekowej często występują również inne schorzenia i przyjmowane są leki, które w istotny sposób mogą ograniczać lub uniemożliwiać stosowanie ogólne niesteroidowych leków przeciwzapalnych. U takich chorych zalecane są przede wszystkim – w pierwszej linii – niesteroidowe leki przeciwzapalne podawane miejscowo. Ketoprofen w żelu cechuje największa siła działania przeciwbólowego i przeciwzapalnego oraz duży profil bezpieczeństwa. Ponieważ stężenie tego leku w postaci żelu w skórze, chrząstce stawowej i łąkotce jest duże, a w surowicy krwi małe, ketoprofen jest również zalecany w bólach urazowych.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 1; 60-63
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Przekonania na temat zdrowia i choroby a akceptacja ograniczeń wynikających z przewlekłej choroby somatycznej na przykładzie osób z łuszczycą
Beliefs about health, illness and acceptance of the limitations of chronic somatic disease in people with psoriasis
Autorzy:: Miniszewska, Joanna
Adamska, Marta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/944337.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: acceptance of disease
chronic somatic disease
health locus of control
perception of the disease
psoriasis
psychodermatology
akceptacja choroby
postrzeganie choroby
przewlekła choroba somatyczna
psychodermatologia
umiejscowienie kontroli zdrowia
łuszczyca
Opis:: Introduction: Occurrence of a chronic disease means for an affected person significant changes in life and the disease itself can be seen in various categories. Assessment of the disease often affects its acceptance, which in turn affects the choice of coping strategies in dealing with it. Beliefs about psoriasis, a chronic skin disease that causes numerous psychosocial consequences, may influence its acceptance. Aim of the study: To determine the relationship between the way the disease is perceived, beliefs about having an impact on one’s own health, and acceptance of limitations of the disease. Material and methods: The study included 61 psoriasis patients. The following measures were employed: Acceptance of Illness Scale (AIS), Disease-Related Appraisals Scale (SOWC), Multidimensional Health Locus of Control Scale (MHLC), Self-Administered Psoriasis Area and Severity Index (SAPASI). Results: Sex and occurrence of the disease in family members did not differentiate the respondents in terms of the level of acceptance of the disease. Their perception of the disease as a threat, harm, obstacles and imbalances of life and treatment of health in terms of a chance, and severity of psoriasis measured with SAPASI correlated negatively with the disease acceptance. Internal health locus of control affected it positively. Two homogeneous subgroups were separated. Assessment of the disease in terms of an obstacle/loss, internal health locus of control and treatment of health in terms of a chance allow to predict the level of psoriasis acceptance. Conclusions: People’s beliefs relating to their own illness and their belief in having (or not) an influence on their own health are associated with the level of accepting the disease. In other words, beliefs about a disease correlate with adaptation to it.
Wprowadzenie: Pojawienie się choroby przewlekłej oznacza dla pacjenta znaczące zmiany w życiu. Schorzenie bywa postrzegane w różnych kategoriach, a jego ocena często wpływa na akceptację, co z kolei oddziałuje na wybór strategii zaradczych. Przekonania na temat łuszczycy – będącej przewlekłą chorobą skóry, powodującą liczne psychospołeczne konsekwencje – mogą mieć wpływ na jej akceptację. Cel pracy: Określenie zależności między sposobami oceny własnej choroby i przekonaniem o posiadaniu wpływu na swoje zdrowie a akceptacją ograniczeń wynikających z choroby. Materiał i metody: Badaniem objęto grupę 61 chorych na łuszczycę. Użyto Skali Akceptacji Choroby (Acceptance of Illness Scale, AIS), Skali Oceny Własnej Choroby (SOWC), Wielowymiarowej Skali Umiejscowienia Kontroli Zdrowia (Multidimensional Health Locus of Control Scale, MHLC) i Skali Subiektywnej Oceny Nasilenia Łuszczycy (Self-Administered Psoriasis Area and Severity Index, SAPASI). Wyniki: Płeć i występowanie choroby u członków rodziny nie różnicują badanych pod względem poziomu akceptacji łuszczycy. Postrzeganie schorzenia jako krzywdy, zagrożenia, przeszkody i zakłócenia równowagi życiowej, traktowanie stanu zdrowia jako dzieła przypadku oraz duże subiektywne nasilenie schorzenia (mierzone skalą SAPASI) negatywnie korelują z akceptacją, a przekonanie o wewnętrznej kontroli zdrowia wiąże się z nią dodatnio. Ze względu na prezentowane przekonania na temat własnej choroby i zdrowia wyodrębniono dwie homogeniczne podgrupy badanych. Ocena łuszczycy w kategoriach przeszkody/straty, wewnętrzna kontrola zdrowia i postrzeganie jej jako dzieła przypadku pozwalają przewidywać poziom akceptacji schorzenia. Wnioski: Znaczenie, jakie pacjenci nadają własnej chorobie, oraz przekonanie na temat posiadanego (bądź nie) wpływu na stan zdrowia somatycznego wiążą się z poziomem akceptacji ograniczeń wynikających ze schorzenia. Innymi słowy, przekonania na temat choroby korelują z przystosowaniem do niej.
Źródło:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 3; 202-212
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "chronic" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język