Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Diplomacy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    France towards the annexation of Crimea and the conflict in the Donbas between 2014 and 2022
    Autorzy:
    Młynarski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24019860.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    France
    Normandy format
    conflict
    Donbas
    diplomacy
    Opis:
    The aim of this paper is to analyse France’s actions in relation to the war in Ukraine between 2014 and 2022, based on three pillars: 1) providing support for Ukraine (ceasefire and cessation of military activities); 2) coordinating actions at the international level (TCG, UN, OSCE); 3) maintaining open channels of dialogue with Russia (Macron-Putin) as a pathway to diplomatic solutions. The paper is an attempt at assessing whether and to what extent the joint ‘agenda of trust and security’ proposed to Moscow by the President of France has influenced the policy of ‘de-escalation’ of the conflict and the reduction of Russia’s neo-imperial ambitions. What were the effects of the dialogue within the so-called Normandy Format and to what extent did it influence the implementation of the Minsk agreements? The author presents the conclusion that from the very beginning, the goal for Russia has not been so much to settle the conflict in the Donbas and restore Ukraine’s territorial integrity, but to permanently block Kiev’s aspirations for EU accession and to keep Ukraine within Russia’s sphere of influence. The references of thepaper include official documents, statements from the main decision-making centres (the Élysée Palace, the Minister of Foreign Affairs of France), recognised foreign policy journals (“Politique étrangère”), as well as analyses and studies (French Institute of International Relations, IFRI).
    Źródło:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2023, LII, 3; 95-106
    1899-6264
    2451-0718
    Pojawia się w:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polska dyplomacja kulturalna na Bliskim Wschodzie po 2003 r.
    Polish cultural diplomacy in the Middle East after 2003
    Autorzy:
    Langowska, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/505985.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    cultural diplomacy
    Middle East
    Polska
    foreign policy
    Opis:
    The article shows a new dimension of Polish relations with the Middle Eastern countries as well as new ways of providing a cultural diplomacy. Subsequent parts are: Middle East in Polish foreign policy, the concept of cultural diplomacy, cultural diplomacy in Polish foreign policy, Polish cultural diplomacy in the Middle East. Article shows the different activities of cultural diplomacy starting from its traditional tools to the latest ideas. It shows the change in the perception of cultural diplomacy, as well as their main actors and channels to reach the audience. In addition, underlined is a breakthrough in relations between the Poland and region of the Middle East – a change in the perception and the ability to build a strategy of a foreign policy based on the transferring the experience of system transformation. Thesis about new dimension of polish cultural diplomacy in the Middle East shows following results: now Poland has something to offer to the Middle East that is the experience in transformation of political system; also with the accession to the European Union, it’s structures, programs, politics Poland gained more channels to promote it’s culture; cultural diplomacy reaches more wide groups of society, more actors are taking part in cultural diplomacy which causes that not only governmental institutions are responsible for intercultural dialog.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2014, 3; 211-236
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Macron in praise of folly? How Macron’s France seeks to gain from power vacuum during the war in Ukraine
    Autorzy:
    Welc, Henry
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24020098.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Macron
    French diplomacy
    power vacuum
    neorealism
    Ukraine war
    Opis:
    The Russian invasion has profoundly changed major power relations in which Paris was actively involved to the benefit of the latter, mostly at three levels. The first level, probably the most significant in Macron’s mind, is the European one. Not only did the economic and energy-related repercussions of the conflict put down the eternal German rival, shaken internally due to its historical ties with Moscow and not even sparing the European ‘Mutti,’ but Macron’s France also had the incredible timing of the French Presidency of the Council of the EU to assert a certain French advantage in Europe, and over Germany. The EU seems no longer governed by a duumvirate; the French presidency has unprecedentedly reinforced the French leadership in Brussels, despite various visions of the war between Western and Eastern Europe. Better yet, Macron has finally been able to seize the opportunity and advocate for his dearest project of a ‘European Defence.’ Strategic areas for French-privileged diplomatic spheres remain at the second level. International consequences of the war have transformed the French project. On the one hand, it has been quite disappointing that few have correlated the end of the Barkhane operation in Sahel with the ongoing conflict in Caucasia. On the other hand, it is certainly impossible not to notice the renewed French diplomatic efforts with the Gulf States, clearly shifting in a direction different from the one prior to the war and in favour of a closer rapprochement with country leaders who are not properly aligned with the belligerents in the Ukraine war. Finally, the Ukrainian war has enabled Paris to revive its relations with Washington, not to mention an attempt to stand at the same power level.
    Źródło:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2023, LII, 3; 117-129
    1899-6264
    2451-0718
    Pojawia się w:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Human Security and Public Diplomacy
    Human security i dyplomacja publiczna
    Autorzy:
    Marczuk, Karina Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/556454.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    public diplomacy
    human security
    Japan
    Canada
    foreign policy
    dyplomacja publiczna
    Japonia
    Kanada
    polityka zagraniczna
    Opis:
    Both human security and public diplomacy have been openly criticised for their lack of precision. They also both belong to the area of foreign policy. This paper deals with the interplay between public diplomacy and human security in the field of foreign policy. First, definitions of human security are reviewed, and three main groups of definitions of this term are provided. Second, the concept of public diplomacy is explained, emphasising the evolution of “classic” diplomacy and its functions. The final part of the paper looks at the relevance of public diplomacy to the promotion of human security. To do so, case studies of policies of the two main human security supporters, Japan and Canada, have been scrutinised. The main research question posed is whether public diplomacy, and its modern tools such as digital technologies, is used to spread human security values abroad. The key point is that human security – an official policy of the states that affirm it – is promoted through public diplomacy abroad. To verify this claim, the author has looked at the positions of Japan and Canada in this respect.
    Zarówno human security (bezpieczeństwo jednostki ludzkiej), jak i dyplomacja publiczna są poddawane krytyce za brak precyzji. Obie te kategorie należą do obszaru polityki zagranicznej. Artykuł dotyczy zależności między dyplomacją publiczną a human security w dziedzinie polityki zagranicznej. Po pierwsze, dokonano przeglądu definicji human security, wyodrębniając trzy ich główne grupy. Po drugie, wyjaśniono pojęcie dyplomacji publicznej, wskazując na ewolucję „klasycznej” dyplomacji i jej funkcji. Wreszcie zbadano użyteczność dyplomacji publicznej do promocji human security na forum międzynarodowym. W tym celu przeanalizowano studia przypadków polityki Japonii i Kanady, wiodących zwolenników human security. Główne pytanie dotyczy tego, czy dyplomacja publiczna i jej nowoczesne narzędzia, takie jak technologie cyfrowe, są wykorzystywane do rozpowszechniania założeń human security na forum międzynarodowym. Przyjęto, że human security, jako oficjalna polityka w państwach, które je promują, jest upowszechniane środkami dyplomacji publicznej. W celu sprawdzenia tego twierdzenia zbadano stanowiska Japonii i Kanady w omawianym zakresie.
    Źródło:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2020, 1; 43-57
    1899-6264
    2451-0718
    Pojawia się w:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recepcja obecności Instytutów Konfucjusza w wybranych krajach Afryki Zachodniej.
    Reception of Confucius Institutes’ Presence in Selected African States
    Autorzy:
    Bakalarska, Malwina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/506286.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Confucius Institutes
    China in Africa
    West African universities
    Nigeria
    Benin
    Togo
    Ghana
    soft power
    cultural diplomacy
    Opis:
    The article presents current problems related to the Chinese cultural and educational activity in West Africa, developed since 2008 through Confucius Institutes. First part focuses on theoretical framework of concepts soft power and cultural diplomacy as tools of the Chinese foreign policy in West African states. Then, background and aims of establishment of Confucius Institutes were explained in a global, and regional, sub-Saharan context. Second part describes three main types of reactions of Africans for Confucius Institutes in West Africa. Apart from the general tendencies, described in the literature, author refers to first-hand statements of Nigerian students and lecturers from the local branches of the Confucius Institute. In the final remarks, common features of Confucianism and African values with contribute to „sino-optimistic” attitude where highlighted. They result in enthusiastic reception of the educational/propaganda offer of the Confucius Institutes in Africa.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2015, 3; 89-102
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zielona dyplomacja jako zewnętrzny wymiar polityki ekologicznej Kazachstanu
    Green diplomacy – the external dimension of the ecological policy of Kazakhstan
    Autorzy:
    Morawska, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/557039.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    green diplomacy
    ecology policy
    Kazakhstan
    environmental degradation
    transboundary contributions
    zielona dyplomacja
    polityka ekologiczna
    Kazachstan
    degradacja środowiska
    zanieczyszczenia transgraniczne
    Opis:
    In this article, the author attempts to define the term green diplomacy. In the research paper several issues are being discussed, mainly ecological problems in Kazakhstan, their transboundary nature as well as the internal and external dimensions of realising the ecological policy. The main goal of this article is presenting the importance of green diplomacy in foreign policy of Kazakhstan. In the article two hypotheses are being adopted. Firstly, green diplomacy is used by Kazakh authorities instrumentally in order to build the country’s positive image on the international scene. Secondly, green diplomacy is also an important factor in the process of strengthening ecological security of Kazakhstan.
    W artykule podjęto próbę zdefiniowania pojęcia „zielona dyplomacja”. Omówione zostały problemy ekologiczne Kazachstanu, ich transgraniczny charakter oraz wewnętrzny i zewnętrzny wymiar realizowanej polityki ekologicznej. Celem artykułu jest ukazanie znaczenia zielonej dyplomacji z polityce zagranicznej Kazachstanu. W artykule przyjęto dwie hipotezy. Po pierwsze, dla Kazachstanu zielona dyplomacja ma instrumentalne znaczenie i jest wykorzystywana jako narzędzie budowy pozytywnego wizerunku państwa na arenie międzynarodowej. Po drugie, zielona dyplomacja wpływa również stymulująco na bezpieczeństwo ekologiczne Kazachstanu.
    Źródło:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2018, 1; 147-159
    1899-6264
    2451-0718
    Pojawia się w:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmiana w polityce zagranicznej Chin w erze Xi Jinpinga
    The Changes in the China’s Foreign Policy in the Era of Xi Jinping
    Autorzy:
    Kwieciński, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/506784.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    China
    Xi Jinping
    diplomacy
    foreign policy
    US
    Belt and Road
    Chiny
    dyplomacja
    polityka zagraniczna
    Stany Zjednoczone
    Nowy Jedwabny Szlak
    Opis:
    The aim of the article is to analyze the changes in China’s foreign policy in 2012–2019. Two research questions were set: How has the normative sphere of Chinese foreign policy changed after 2012? Is the change confirmed by specific actions by China in the international system? The theory of neoclassical realism was adopted as the theoretical framework. The method of qualitative analysis was applied, and the case study was taken on. During Xi Jinping’s rule, China abandoned the keep a low profile concept in favor of a striving of achievement policy (fen fa you wei) that would reach concrete benefits. New concepts of China’s foreign policy have emerged, such as: “a new model of relations between superpowers”, “peripheral diplomacy”, or “a new concept of Asian security”. However, these are rather reinterpretations of earlier ideas. Not all of these assumptions have been realized. China has failed to build relations with the United States on the basis of the concept of a “new model of relations”. And China’s aggressive postures in the East China Sea, South China Sea, or towards Taiwan are increasing concern. The Belt and Road Initiative appears to be not only a manifestation of China’s “peripheral policy” but also a challenge to the United States. Assertive and more determined in using hard power measures China may be considered the threat rather than the responsible power. Maybe, the significant changes in the international system are beginning.
    Celem artykułu jest analiza zmiany w polityce zagranicznej Chin w latach 2012–2019. Postawiono dwa pytania badawcze: W jaki sposób zmieniła się sfera normatywna chińskiej polityki zagranicznej po 2012 r.? Czy zmianę potwierdzają konkretne działania Chin w systemie międzynarodowym? Jako perspektywę teoretyczną przyjęto teorię realizmu neoklasycznego. Przyjęto metodę analizy jakościowej, a jako formę – studium przypadku. W czasie rządów Xi Jinpinga Chiny porzuciły strategię keep a low profile na rzecz bardziej aktywnej polityki (fen fa you wei), która miała pomóc osiągnąć konkretne korzyści. Pojawiły się nowe koncepcje polityki zagranicznej Chin, takie jak: „nowy model stosunków między mocarstwami”, „dyplomacja peryferyjna”, czy „nowa koncepcja bezpieczeństwa azjatyckiego”. W dużej mierze są to jednak reinterpretacje wcześniejszych idei. Nie wszystkie te założenia zrealizowano. Chinom nie udało się ułożyć relacji ze Stanami Zjednoczonymi, które opierałyby się na koncepcji „nowego modelu relacji”. Coraz większe obawy budzi agresywna postawa Chin na Morzu Wschodniochińskim, Południowochińskim, czy wobec Tajwanu. Natomiast inicjatywa Pasa i Szlaku wydaje się być nie tylko przejawem chińskiej „polityki peryferyjnej”, ale także wyzwaniem rzuconym Stanom Zjednoczonym. Asertywne Chiny, które śmielej korzystają dzisiaj z środków z zakresu hard power, mogą być raczej uważane za zagrożenie niż odpowiedzialne mocarstwo. Może to oznaczać początek znaczących zmian w systemie międzynarodowym.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2020, 1; 89-108
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Działalność polskiego attachatu wojskowego w Brukseli na początku lat 50. XX wieku
    The activities of Polish military attaches in Brussels in the 1950s
    Autorzy:
    Fałowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/556411.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    attachaty wojskowe\
    Belgia
    bezpieczeństwo międzynarodowe
    bezpieczeństwo państwa
    dyplomacja wojskowa
    historia polityczna Polski
    międzynarodowe stosunki wojskowe
    military attaches
    Belgium
    international safety
    national security
    defence diplomacy
    political history of Poland
    international military relations
    Opis:
    Poziom bezpieczeństwa państwa zależy od konfiguracji systemu bezpieczeństwa światowego. Ważnym instrumentem kształtowania środowiska bezpieczeństwa międzynarodowego jest dyplomacja wojskowa. Artykuł omawia wojskowe stosunki dyplomatyczne Polski z Belgią w okresie zimnowojennych lat 1950–1953. Tekst powstał w oparciu o materiały źródłowe zgromadzone w zbiorach archiwalnych Instytutu Pamięci Narodowej w Warszawie i jest przyczynkiem do analizy historyczno-funkcjonalnej aktywności polskiej dyplomacji wojskowej po II wojnie światowej.
    The level of the country’s security depends on the global security. An important factor ensuring international safety is defence diplomacy. My article deals with diplomatic relations between Poland and Belgium during the Cold War period in 1950–1953. The article is based on the documents found in the archives of the Institute of National Remembrance in Warsaw, analysing Polish defence diplomacy after World War II.
    Źródło:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2017, 2; 111-124
    1899-6264
    2451-0718
    Pojawia się w:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’alliance franco-polonaise et la montée des périls dans la seconde moitié des années 1930
    The Franco-Polish alliance and the rise of peril in the second half of the 1930s
    Autorzy:
    Davion, Isabelle
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2216276.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    foreign policy
    Franco-Polish relations (1918–1939)
    Józef Beck
    Second Republic diplomacy
    Quai d’Orsay
    Eastern Pact (1934–1935)
    Sudetenland crisis (1938)
    polityka zagraniczna
    stosunki polsko-francuskie (1918–1939)
    dyplomacja II Rzeczypospolitej
    Pakt Wschodni (1934–1935)
    kryzys sudecki (1938)
    politique étrangère
    relations franco-polonaises (1918–1939)
    diplomatie de la Seconde République (Pologne)
    Pacte oriental (1934–1935)
    crise des Sudètes (1938)
    Opis:
    La France a considéré l’alliance franco-polonaise de 1921 comme un élément d’un système de sécurité collective prévoyant une concertation avec la Tchécoslovaquie en cas d’agression allemande. Sa position a également évolué en raison du manque de coordination entre le Quai d’Orsay et l’État-major, car il est impossible de concilier le réseau d’alliances en Europe centrale avec la préparation d’une guerre strictement défensive. Le système de sécurité collective se dégrada dans les années 1930 et se déforme de plus en plus par la suite. Le droit des peuples à l’autodétermination fut instrumentalisé dans la crise de la minorité polonaise en Tchécoslovaquie qui s’intensifia à partir de 1937. Le potentiel de coopération franco-polonaise s’est considérablement réduit lors de la crise des Sudètes. Bonnet chercha à rendre la partie polonaise responsable afin de disculper la France et de justifier sa propre attitude conciliante à l’égard de Munich. Au Quai d’Orsay, en revanche, des tendances conscientes de la dévastation de la relation franco-polonaise cherchèrent à évaluer ce qu’il est possible d’en sauver.
    France considered the Franco-Polish alliance of 1921 to be part of a collective security system that included consultation with Czechoslovakia in the event of German aggression. Its position also changed because of the lack of coordination between the Quai d’Orsay and the General Staff, as it was impossible to reconcile the network of alliances in Central Europe with the preparation of a strictly defensive war. The system of collective security deteriorated in the 1930s, and became increasingly distorted thereafter. The right of peoples to self-determination was instrumentalized in the crisis over the Polish minority in Czechoslovakia, which intensified from 1937. The potential for Franco-Polish cooperation was severely undermined by the Sudetenland crisis. Bonnet sought to blame the Polish side in order to exonerate France and justify his own conciliatory stance towards Munich. In the Quai d’Orsay, on the other hand, there were tendencies aware of the devastation of Franco-Polish relations that sought to assess what could be salvaged from them.
    Francja uważała sojusz polsko-francuski z 1921 r. za ważną część systemu bezpieczeństwa zbiorowego, przewidującego konsultacje z udziałem Czechosłowacji w przypadku agresji ze strony Niemiec. Na zmianę postrzegania sojuszu przez Francję w okresie międzywojennym wpłynął brak koordynacji między Quai d’Orsay a Sztabem Generalnym, gdyż niemożliwe było pogodzenie sieci sojuszy w Europie Środkowej z przygotowaniem do wojny ściśle defensywnej. System bezpieczeństwa zbiorowego uległ w latach 30. degradacji, a następnie stopniowo ulegał wypaczeniu. Prawo narodów do samostanowienia zostało wykorzystane instrumentalnie w czasie kryzysu wokół mniejszości polskiej w Czechosłowacji, który nasilał się od 1937 r. Współpraca polsko-francuska została znacząco naruszona podczas kryzysu sudeckiego. Georges Bonnet za kryzys sudecki starał się obciążyć odpowiedzialnością stronę polską, aby poprawić wizerunek Francji i uzasadnić własne ugodowe stanowisko wobec układu monachijskiego.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2022, 2; 101-116
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Condamnées à s’allier. La Pologne et la France à la fin de la Grande Guerre et dans l’immédiat après-guerre (1917–1921)
    Condemned to be allies. Poland and France at the end of the Great War and in the immediate post-war period (1917–1921)
    Autorzy:
    Gmurczyk-Wrońska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2216281.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Polish foreign policy (1918–1939)
    World War I
    Treaty of Versailles
    France
    Polish political thought
    Polish National Committee (1917–1919)
    Polish-French Alliance 1921
    diplomacy of the Second Polish Republic
    polska polityka zagraniczna (1918–1939)
    I wojna światowa
    traktat wersalski
    Francja
    polska myśl polityczna
    Komitet Narodowy Polski (1917–1919)
    sojusz polsko-francuski 1921
    dyplomacja II Rzeczypospolitej
    Politique étrangère polonaise (1918–1939)
    Première Guerre mondiale
    Traité de Versailles
    pensée politique polonaise
    Comité national polonais (1917–1919)
    alliance franco-polonaise 1921
    diplomatie de la Deuxième République (Pologne)
    Opis:
    Roman Dmowski et son camp, dont Erazm Piltz, ont utilisé l’évolution de la politique étrangère française et présence du Comité national polonais à Paris pour faire pression sur le gouvernement français afin qu’il inclue l’indépendance de la Pologne dans les objectifs de guerre des Alliés. L’intérêt accru de la France pour les affaires polonaises à la fin de 1917 résulte d’une part de la perte de son allié russe et d’autre part d’un fort désir d’affaiblir l’Allemagne autant que possible. La France s’est alors mise à modifier sa politique dans l’Est européen prévoyant dans ses plans futurs la possibilité de compter les nouveaux États d’Europe centrale dans son système d’alliance. Finalement, en 1921, la France et la Pologne conclurent une alliance en deux volets : un accord politique et une convention militaire secrète. Pour la France, la Pologne n’est dans les domaines politique et militaire qu’un «allié de revers», un allié contre l’Allemagne, mais aussi un allié qui soulève de nombreuses objections au Quai d’Orsay. Elle joue également un rôle très important pour les investisseurs français. Pour la Pologne, en revanche, l’alliance avec la France en tant que puissance victorieuse était facteur essentiel dans sa politique étrangère, le pays ayant absolument besoin d’un partenaire parmi les puissances européennes.
    Roman Dmowski and his camp, including Erazm Piltz, used the evolution of French foreign policy and the existence of the Polish National Committee in Paris to pressure the French government to include Polish independence in the Allies’ war aims. France’s increased interest in Polish affairs in late 1917 resulted partly from the loss of its Russian ally and partly from a strong desire to weaken Germany as much as possible. France then began to modify its policy in Eastern Europe and included in its future plans the possibility of including the new Central European states in its alliance system. Finally, in 1921, France and Poland concluded a two-part alliance: a political agreement and a secret military convention. For France, in the political and military spheres, Poland was nothing more than a “rear ally”, an ally against Germany, as well as an ally that raised many objections in the Quai d’Orsay. It also played a very important role for French investors. For Poland, on the other hand, the alliance with France as a victorious power was a very important factor in its foreign policy, because Poland absolutely needed a partner among the European powers.
    Roman Dmowski i jego obóz, w tym Erazm Piltz, wykorzystywali ewolucję francuskiej polityki zagranicznej i istnienie w Paryżu Komitetu Narodowego Polskiego w celu wywierania presji na rząd francuski, aby włączył on sprawę niepodległości Polski do celów wojennych aliantów. Wzrost zainteresowania Francji sprawami polskimi pod koniec 1917 roku po części wynikał z utraty rosyjskiego sojusznika, a po części z dążenia do maksymalnego osłabienia Niemiec. Francja zaczęła wówczas modyfikować swoją politykę w Europie Wschodniej i w swoich planach na przyszłość uwzględniała możliwość włączenia nowych państw Europy Środkowej do swojego systemu sojuszniczego. Ostatecznie w 1921 roku Francja i Polska zawarły dwuczęściowy sojusz: umowę polityczną i tajną konwencję wojskową. Dla Francji, w sferze politycznej i militarnej, Polska była jedynie allié de revers, sojusznikiem przeciwko Niemcom, przy tym sojusznikiem budzącym wiele zastrzeżeń w Quai d’Orsay. Sojusz odegrał także bardzo ważną rolę z perspektywy francuskich inwestorów. Dla Polski natomiast sojusz z Francją jako mocarstwem zwycięskim był kluczowym czynnikiem w jej polityce zagranicznej, ponieważ Polska bezwzględnie potrzebowała partnera wśród mocarstw europejskich.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2022, 2; 21-38
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies