Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Piotr, Kułak," wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
KOLEKCJA MUZEUM KARYKATURY IM. ERYKA LIPIŃSKIEGO W WARSZAWIE
COLLECTION OF THE ERYK LIPIŃSKI MUSEUM OF CARICATURE IN WARSAW
Autorzy:
Piotr, Kułak,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432938.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Eryk Lipiński (1908–1991)
collection
Eryk Lipiński Museum of Caricature
caricaturist
satirical prints
gift to museum
Opis:
The article presents the activity and the unique collection of the Eryk Lipiński Museum of Caricature in Warsaw, the sole museum in Poland which has been assembling, documenting and sharing Polish and foreign works such as cartoon art or satirical prints since 1978. The article describes the origins of the museum’s concept and its history, which are inseparably linked with the person of Eryk Lipiński, an outstanding cartoonist, draftsman and journalist. The history of the collection’s creation and how it acquired the most valuable group of exhibits is based on the analysis of archival sources. The article also describes the most valuable gifts to the museum by individual donors and institutions, as well as significant purchases by the museum itself. Prominent Polish and foreign artists whose works form part of the collection are mentioned. The collection, comprising over 25,000 works by many generations of artists active from the 18th to the 21st century and representing various artistic trends and stylistic conventions, is characterised. The article emphasises the formal diversity of the collection which, apart from the biggest collection of drawings and prints, also includes posters, paintings and sculptures. The narrative character of the museum’s collection, which documents formal changes in the art of contemporary caricature and that of the two past decades, is presented against this backdrop. Finally, the author deals with the rich collection of books and satirical magazines which complement the collection and comprise an invaluable source for research on the history of caricature and satirical prints in Poland and abroad. In conclusion, the author draws attention to the specificity of the collection of the Museum of Caricature which, together with the visual representations, also often offers verbal comments which register the transitory and changeable social and political contexts.
Niniejszy artykuł prezentuje działalność oraz unikatową kolekcję Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego w Warszawie, jedynego muzeum w Polsce zajmującego się od 1978 r. gromadzeniem, dokumentowaniem i udostępnianiem polskich i zagranicznych dzieł w zakresie karykatury i rysunku satyrycznego. W artykule opisano genezę koncepcji muzeum, a także historię jego powstania, które bezpośrednio wiążą się z postacią wybitnego karykaturzysty, rysownika i publicysty Eryka Lipińskiego. Na podstawie analizy materiałów archiwalnych przedstawiono dzieje tworzenia kolekcji i pozyskiwania najważniejszych grup eksponatów. Opisano najcenniejsze dary na rzecz muzeum darczyńców indywidualnych oraz instytucji, a także znaczące zakupy dokonane przez muzeum. Wymieniono nazwiska wybitnych twórców polskich i zagranicznych, których prace znajdują się w kolekcji muzeum. Najwięcej miejsca poświęcono charakterystyce bogatej i wyjątkowej muzealnej kolekcji. Scharakteryzowany został zbiór ponad 25 000 obiektów obejmujący prace stworzone przez wiele pokoleń artystów działających od XVIII do XXI w. , reprezentujących różne nurty artystyczne i konwencje stylowe. W artykule położono nacisk na ukazanie różnorodności formalnej kolekcji, na którą, obok największego zbioru rysunków i grafik, składają się również plakaty, prace malarskie oraz rzeźba. Na tym tle przedstawiono również narracyjny charakter kolekcji muzealnej, dokumentującej zmiany formalne zachodzące w sztuce karykatury współczesnej oraz dwóch minionych wieków. Na końcu autor omówił bogaty zbiór książek i czasopism satyrycznych, które uzupełniają kolekcję muzeum i stanowią bezcenne źródło do badań nad historią karykatury i rysunku satyrycznego w Polsce i zagranicą. W podsumowaniu artykułu autor zwrócił uwagę na specyfikę zbiorów Muzeum Karykatury, które obok przedstawień plastycznych prezentują często także komentarz słowny rejestrujący ulotny i zmienny kontekst społeczno‑polityczny.
Źródło:
Muzealnictwo; 2016, 57; 122-131
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wydział muzeów i pomników martyrologii polskiej w latach 1945–1954 oraz kontynuacja jego zadań do czasów współczesnych
Department of museums and monuments of polish martyrology in 1945–54 and to-date continuation of its tasks
Autorzy:
Kułak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432722.pdf
Data publikacji:
2019-06-13
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Wydział Muzeów i Pomników Martyrologii Polskiej
Ministerstwo Kultury i Sztuki
pomniki
muzea
martyrologia
upamiętnienie
komemoracja
Jewish museums
new museology
narrative exhibition
Holocaust
commemoration
multiculturality
pluralism
Opis:
Wydział Muzeów i Pomników Martyrologii Polskiej rozpoczął działalność w kwietniu 1945 r. jako komórka organizacyjna Naczelnej Dyrekcji Muzeów i Ochrony Zabytków działającej w strukturach Ministerstwa Kultury i Sztuki. Jego celem nadrzędnym było udokumentowanie i plastyczne upamiętnienie miejsc związanych z męczeństwem Polaków pod okupacją niemiecką w latach 1939–1945, poprzez organizowanie muzeów i wznoszenie pomników w miejscach kaźni na terenie całego kraju. Powołanie tego typu instytucji było odpowiedzią władz na powstały – po tragicznych doświadczeniach wojny – spontaniczny ruch społeczny, który dążył do uczczenia pamięci wszystkich poległych w walce lub zamordowanych w hitlerowskich obozach zagłady. Społeczne inicjatywy zachęciły rządzących do koordynacji tych działań, ustalenia priorytetów oraz selekcji różnorodnych form komemoracji. Te, a także wiele innych zadań miał realizować Wydział Muzeów i Pomników Martyrologii Polskiej. Niniejszy artykuł jest próbą scharakteryzowania działalności Wydziału, jego struktury organizacyjnej, a także szczegółowych celów i zadań, jakie realizował w czasie 9 lat funkcjonowania – od powołania w 1945 r. do likwidacji w roku 1954. Działania związane z upamiętnieniem miejsc martyrologii przeprowadzane przez Wydział można podzielić na: prace nad organizacją i powołaniem muzeów na terenach obozów, więzień i w urzędach śledczych gestapo (np. muzea w Oświęcimiu, Majdanku, przy Alei Szucha 25 w Warszawie) oraz prace związane ze wznoszeniem pomników ofiar zbrodni hitlerowskich. Tekst uzupełniony został omówieniem sposobów kontynuowania idei zapoczątkowanej przez Wydział po 1954 r. aż po współczesność. Artykuł w dużej mierze oparty został na zachowanej w Archiwum Akt Nowych dokumentacji związanej z działalnością Wydziału i stanowi wstępny zarys oraz zachętę do dalszych badań nad jego historią.
The operations of the Department of Museums and Monuments of Polish Martyrology were launched in April 1945 as an organizational unit within the Head Authorities of Museums and Monument Preservation active within the structure of the Ministry of Culture and Art. The Department’s supreme goal was to document and visually commemorate sites connected with the martyrdom of Poles under the German occupation in 1939–45 by founding museums and raising monuments on execution sites throughout the whole country. The establishment of such an institution was a response of the government to the spontaneous social movement whose goal following the tragic war experience was to commemorate all the fallen in armed struggle and the executed in the Nazi death camps. The social initiatives inspired the authorities to coordinate such efforts, to identify the priorities in this respect, and to select various commemoration forms. These tasks, along with many other ones, were to be implemented by the Department of Museums and Monuments of Polish Martyrology. The paper deals with the characteristics of the Department’s activities, its organizational structure, as well as the detailed aims and tasks implemented over the 9 years of its operations: from the establishment in 1945 to its winding up in 1954. All the Department’s activities meant to commemorate martyrology sites can be divided into those related to the organization and establishment of museums on the sites of former camps, prisons, and Gestapo investigating offices (e.g. museums in Auschwitz, Majdanek, at Warsaw’s 25 Szucha Avenue), and those related to raising monuments to the Nazi regime’s victims. Furthermore, forms meant to continue the efforts initiated by the Department since 1954 are described. The paper is to a great degree based on the documentation preserved in the Central Archives of Modern Records, yet constitutes but an introductory outline as well as encouragement to further investigate the Department’s history.
Źródło:
Muzealnictwo; 2019, 60; 78-91
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies