Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "theatre studies" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Elementy teatrologii w homiletyce polskiej
Elements of Theatre Studies in Polish Homiletics
Autorzy:
Kalbarczyk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036150.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teatrologia
homiletyka polska
przepowiadanie
publikacje
theatre studies
polish homiletics
preaching
publications
Opis:
W bibliografii współczesnej homiletyki polskiej można znaleźć zaledwie kilka prac podejmujących w całości problematykę teatru. Poświęcone są one zasadniczo refleksji teoretycznej, którą ogólnie można ująć w hasło „teatr a przepowiadanie”, oraz pokazywaniu możliwości posługiwania się teatrem w praktyce głoszenia słowa Bożego i w dydaktyce kaznodziejstwa. We wszystkich publikacjach tego nurtu można znaleźć zarówno odniesienia do osiągnięć obcych teologów, np. homiletyka dramaturgiczna, jak też zupełnie nowy, rodzimy materiał badawczy, np. teatr ewangelizacyjny czy teatr animacji jako medium słowa Bożego. Cenne jest w nich przede wszystkim ukazanie wartości i potwierdzenie przydatności form teatralnych w przekazie Ewangelii, ustalenie czytelnych kryteriów ich stosowania, jak też zwrócenie uwagi na pewne niebezpieczeństwa związane z ich wykorzystaniem (np. sprowadzenie posługi słowa do poziomu świeckiego widowiska). Wszystkie te prace są przejawem poszukiwań skutecznego i atrakcyjnego sposobu wyrazu prawdy objawionej w jakże potrzebnym dziś dialogu ze współczesną kulturą i sztuką.
Reference sources of the current Polish homiletics contain only a few publications which deal with the issues of the theatre. They focus mainly on the theoretical reflections which can be classified as “theatre and preaching”, as well as on demonstrating the capabilities of the theatre to be used in preaching the Good News and teaching preaching. In all the publications of this kind you can find references to both the achievements of foreign theologians, namely to drama homiletics, and to brand new, local research materials, i.e., evangelistic theatrical productions and the animation theatre as a medium of preaching. The advantage of those publications is that they present values, confirm the usefulness of theatrical forms in preaching the Goods News and establish clear criteria of their applicability. In addition, they rivet attention to a range of threats using theatrical forms may pose, e.g. limiting preaching services to a secular spectacle. All those works illustrate a search for an effective and appealing way of expressing the Revealed Truth, which seems to be indispensible today in a dialogue with the contemporary culture and art.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 12; 59-73
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cicha wiedza Hippolity – Sen nocy letniej w lekturze René Girarda
Hippolyta’s Silent Knowledge: René Girard’s Reading of A Midsummer Night’s Dream
Autorzy:
Wielechowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807379.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
antropologia kultury
teatrologia
dramat szekspirowski
mimesis
ironia
metateatr
cultural anthropology
theatre studies
Shakespearean drama
irony
metatheatre
Opis:
The article centres upon the phenomenon of mimetic desire which, as Rene Girard observes, is responsible for generating violence in the cultural and social sphere. In Girard’s view, William Shakespeare saw and documented the correlation between mimesis and violence, which makes his dramatic œuvre an essentially important text of culture. And A Midsummer Night’s Dream in particular is granted special attention; Girard clearly suggests that it should be an obligatory reading for all modern anthropologists. The article concerns an analysis of Girard’s revelatory reading of the play. It appears that the mimetic process is the thematic and constructional axis of dramatic events; furthermore, it is manifested in numerous transfigurations ultimately leading to violence and myth-creative hallucination. By creating the horizon of interpretation of A Midsummer Night’s Dream, the mimetic theory reveals also a demystifying power of the comedy. At the same time, it open a new perspective of the meta-theatrical level analysis of Shakespeare’s play.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2013, 4, 2; 97-122
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatr przedmiotu i teatr podmiotu. Kulturowe uwarunkowania relacji teatr–performans
Theatre of the Object and Theatre of the Subject: Cultural Determinants of Theatre–Performance Relationship
Autorzy:
Kawalec, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807466.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teatr
performans
performatyka
sztuka
kultura
podmiot
działanie
czyn
praca aktora
theatre
performance
art of performance
performance studies
art
culture
subject
acting
work of the actor
Opis:
The distinction between philosophy of the object and of the subject is deeply rooted in our culture. Many consequences, including cultural ones, follow from it. Among them is also a change regarding the ways of how the works of art are made and received and also regarding the criterion of art. One instance of this phenomenon is the so called ‘performative turn’. The distinction between theatre of the object and of the subject (which parallels the philosophical distinction) propounded by the main claim of this paper is intended to facilitate understanding of the essence of the change which accompanied the development of the art of performance. The art of the object is represented, to my mind, by the theater; the art of the subject – by the artistic performance. The criterion, in a manner similar to the case of philosophy, is the conviction (or belief) of the creators (as well as of the audience) of the primacy of the subject over the object, of human ability to create an autonomous reality, of human decisiveness regarding the fact of its existence. The conclusion of the presented investigations concerns the character of theatre: the theatre is in its essence performative, however not in the sense attributed to it by contemporary representatives of performance studies. Rather it is so in the sense of how the very nature of reality determines the relation between the subject and the object, human being and the world.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2010, 1; 147-161
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies