Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "przebóstwienie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego jako egzystencjalny przełom w życiu człowieka
    The Sacraments of Christian Initiation as an Existential Breakthrough in the Human Life
    Autorzy:
    Jastrzębski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040565.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    człowiek
    pustka egzystencjalna
    chrzest
    sakramenty
    przebóstwienie
    human person
    existential emptiness
    baptism
    sacraments
    deification
    Opis:
    W życiu człowieka wierzącego chrzest stanowi moment przełomowy, ponieważ wprowadza człowieka w radykalnie nową rzeczywistość. Od strony Boga dary łaski są nieodwołalne, jednakże człowiek jest zaproszony do współpracy z łaską, by mógł się uświęcić. Życie współczesnych chrześcijan, ludzi ochrzczonych, nie zawsze jest świadectwem pełnego przyjęcia łaski chrztu świętego i wypływających z niej zobowiązań. Człowiek, gdy opiera się wyłącznie na własnych siłach oraz realizuje własne pomysły na życie, wielekroć sprzeniewierza się łasce chrztu świętego. Taka jest sytuacja egzystencjalna współczesnego człowieka. W niniejszym artykule stawiamy sobie za cel przeanalizowanie sytuacji egzystencjalnej współczesnego człowieka ochrzczonego oraz ukazanie radykalnej przemiany, której może doświadczyć, otwierając się w pełni na dary duchowe wynikające z przyjęcia sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego.
    In the Christian life the baptism is a possible breakthrough because it introduces the human person in a radically new reality. Although the gifts of God are irrevocable, the human person is invited to cooperate with God’s grace in becoming holy. The life of Christians today it is not always a visible testimony of the grace of baptism and obligations arising from it. The human person, if based solely on his or hers own merits and pursuing only own ideas, many times betrays the grace of baptism. This is precisely the existential situation of the human person of today. In this article, we aim to analyze the existential situation of modernity and to present a vision of a radical transformation, which can be experienced, when the human person receives fully the spiritual gifts through the sacraments of Christian initiation.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 5; 69-82
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Synergizm Bożej łaski i ludzkiej wolności. Czy droga przebóstwienia człowieka w teologii wschodniej jest pelagiańska?
    Synergism between Divine Grace and Human Freedom: Is the Orthodox Idea of Man’s Deification Really Pelagian?
    Autorzy:
    Składanowski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343323.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    łaska
    przebóstwienie (theosis)
    synergizm
    synergia
    pelagianizm
    semipelagianizm
    grace
    deification (theosis)
    synergism
    synergy
    pelagianism
    semi-pelagianism
    Opis:
    According to the Holy Bible, God gives us unceasingly his grace in order to liberate humanity from sin and death. One of the most fundamental Christistian beliefs – which expresses the absolute primacy of God’s salvific will – says that God’s grace is necessary for salvation. The doctrine of divine grace was the main topic of the theological discussion between St. Augustine and Pelagius. The Augustinian doctrine presented clear opposition between the omnipotence of God’s grace and the weakness of the sinner. Augustine’s teachings prevailed in the Catholic doctine, although without its extremities. Meanwhile in the East, the Pelagian controversy was not understood and the Augustine’s doctrine of divine grace was not accepted. The Eastern theology speaks of synergism as a divine-human salvific cooperation. Is this not a Pelagian denial of the absolute salvific primacy of God? To answer this question, the article seeks the notion of divine grace in the doctrine of the Orthodox Church. The concept of God’s grace is in this doctrine associated with the concept of deification (theosis). Essentially, God’s grace is the same as God’s uncreated energies. It is some kind of active presence of the Holy Trinity in the world. Its manifestations are the sacraments of the Church. Its aim is the final fulfillment of human destiny and of the world. Man’s free will is also an important gift of grace. God’s salvific action toward mankind leads to theosis which is the purpose of human life. It is achievable only through a synergy (cooperation) between human will and God’s uncreated energies. The omnipotence of God’s grace does not destroy human freedom, because freedom of the human will itself is a God’s gift. The Orthodox doctrine of synergism, however, does not distinguish clearly God’s grace and human freedom. Man’s salvation is possible through the cooperation of grace and freedom, although ultimately divine Providence leads mankind to eternal fulfillment. There are still some important doctrinal differences between Catholic and Orthodox theologies. The Eastern thought emphasises the deification of man and the ultimate goal of the human life. The Catholic doctrine is more practical: it seeks the way of salvation for a sinner. However, it does not mean that these two concepts are totally incompatible. They both are based on the main Christian idea of God’s love toward mankind. The most important expression of this redemptive and salvific love is Christ’s Cross and Resurrection.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2011, 3; 71-87
    2081-6731
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trynitarno-komunijna teologia stworzenia
    Trynitarian-Communial Theology of Creation
    Autorzy:
    Jagodziński, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040619.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Trójjedyny Bóg
    komunia
    stworzenie
    wszechświat ewoluujący
    teologia stworzenia
    przebóstwienie świata
    Triune God
    communion
    creation
    evolving universe
    theology of creation
    theiosis of the world
    Opis:
    Stwórcą świata jest Trójjedyny Bóg – transcendentny i immanentny jednocześnie wobec świata. W kontekście dialogu między teologią i naukami przyrodniczymi pojawiają się nowe wyzwania i perspektywy. Nauka ukazuje wszechświat ewoluujący na wszystkich poziomach, a najważniejszą racją konstytutywną dla teologii jest relacja nieustannego stwarzania. Odbicie Komunii Boga w stworzeniu i jego komunijna sakramentalność jest fundamentem trynitarno-komunijnej teologii stworzenia. Teologia wyróżnia trzy modele interpretujące działanie Boga w świecie: przez bezpośrednie interwencje, przez ustanowiony w nim ład i przez aktywną obecność. Ostatni model ukazuje, że stworzenie dokonało się nie tyle przez wszechmoc i mądrość, co przez miłość Boga. Istotnym elementem rozumienia trynitarnego dzieła stworzenia jest jego aspekt chrystologiczny, a perspektywa przebóstwienia wszechświata otwiera ostateczne wymiary tej wizji.
    Creator of the world is the Triune God – the transcendent and immanent at the same time. Science reveals the universe evolving at all levels and the most important costitutive reason for theology is the relation of constant creation. Reflection of God's Communion in creation and communional sacramentality of created world are the foundation of Trynitarian-communional theology of creation. Theology distinguishes three models of interpreting the action of God in the world: through direct intervention, through the established order and through the active presence. The last model shows that the creation was accomplished not so much through the God's omnipotence and wisdom, but by the God's love. An important element of the Trinitarian understanding of creation is its Christological aspect and the theiosis of the universe opens the prospect of the final dimensions of this vision.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 2; 137-152
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przebóstwienie człowieka według Świętego Serafina z Sarowa
    The Deification of Man according to Saint Seraphin of Sarow
    Autorzy:
    Kovtun, Olena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233607.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    św. Serafin z Sarowa
    przebóstwienie
    tchnienie życia
    pneumatologia prawosławna
    trynitologia prawosławna
    St. Seraphin of Sarow
    deification
    breath of life
    Orthodox pneumatology
    Orthodox Trinitology
    Opis:
    St. Seraphin, the Orthodox Sage of Sarow, has recently gained great popularity not only in Russia’s Orthodox religiousness, but also the milieu of the Roman-Catholic Church in the post-Soviet territories. In iconography, it is presented as filled with the Holy Spirit, a fact that is usually portrayed with a white and bright robe. This text corresponds with the kind of writing about the person and teaching of St. Seraphin and it attempts to transplant this interests onto the area of Polish dogmatic theology and theology of spirituality. The current importance, novelty, and universality of St. Seraphin’s teaching consists in the fact that it not only gives man hope to be transformed and deified through the grace of the Holy Spirit and His light. Saint Seraphin lived by the principle: accept God, carry God, and give God. Thus outlined the systematic doctrine of man’s deification through the Holy Spirit according to St. Seraphin starts from God and returns to God. Man connected with this process has a chance for an effective activity on behalf of coming closer to the Holy Spirit through a prayerful “bringing Him” to one’s heart. The Holy Spirit, by His nature, is love and is open to stoop to man. Therefore irrespectively of the state of life, whether it is in a religious order, priesthood, or as a layperson, one many experience this grace of deification.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2010, 2; 173-179
    2080-6345
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Światłość niestworzona w refleksji teologicznej Metropolity Surożskiego Antoniego (Blooma)
    Uncreated Light in the Theological Reflection of Metropolitan Anthony of Sourozh (Bloom)
    Autorzy:
    Saszko, Irena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035281.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-07
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Światłość niestworzona
    ciemność
    przebóstwienie
    osoba ludzka
    Boskie Energie
    nabożeństwa prawosławne
    Jutrznia
    Wieczernia
    Uncreated Light
    darkness
    deification
    the human person
    Divine Energies
    Lauds
    Vespers
    Orthodox celebrations
    Opis:
    Niniejszy artykuł dotyczy refleksji teologicznej Metropolity Surożskiego Antoniego (Blooma) na temat Światłości niestworzonej. Z chwilą upadku prarodziców człowiek utracił zdolność bezpośredniego i pełnego uczestnictwa w niestworzonych Energiach Boskiej Światłości i z tego powodu może poznawać Jego misterium jedynie „w zmierzchu”, czyli w sposób apofatyczny. Z faktu stworzenia osoby ludzkiej na obraz i podobieństwo Boże wynika, że w każdym człowieku jest zarodek Boskiej Światłości. Dzięki relacji miłości z naszymi bliźnimi możemy odkrywać tę Światłość na ich obliczach. Cały Kościół jaśnieje Światłością niestworzoną, gdyż jest miejscem bezpośredniej obecności Boga pośród Swego Ludu. W nabożeństwach liturgicznych Kościoła prawosławnego, a szczególnie w Jutrzni i w Wieczerni, wierni antycypują pełne uczestnictwo w Światłości niestworzonej, która będzie ich udziałem na końcu czasów.
    The present article concerns the theological reflection of Metropolitan Anthony of Sourozh (Bloom) on the subject of the Uncreated Light. At the moment of the fall of our first parents, man lost the ability to participate directly and fully in the uncreated Energies of the Divine Light and for this reason he can only know the mystery of God “in twilight,” that is in an apophatic manner. From the fact of the creation of the human person in the image and likeness of God, it follows that in every man there is the germ of the Divine Light. Thanks to the relationships of love with our fellow men, we are able to discover this Light on their faces. The whole Church shines with the Uncreated Light, because it is the place of the direct presence of God among His people. In the liturgical celebrations of the Orthodox Church, especially in Lauds and Vespers, the faithful anticipate the full participation in the Uncreated Light, which will be their part at the end of time.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 7; 151-165
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Русская православная художественная проза XXI века: тенденции изучения и развития
    Rosyjska proza prawosławna XXI wieku: trendy w badaniach i ewolucji
    Russian Orthodox Fiction of the 21st Century: Trends in Its Study and Development
    Autorzy:
    Leonov, Ivan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342704.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    bipolarność natury ludzkiej
    przebóstwienie
    proza prawosławna
    proza misyjna
    proza parafialna
    proza monastyczna
    bipolarity of human nature
    deification
    Orthodox fiction
    missionary prose
    parish prose
    monastic prose
    Opis:
    Данная статья посвящена православной прозе как феномену современного российского литературного процесса. Автор анализирует подходы к его изучению и выделяет круг наиболее дискуссионных вопросов, отраженных в литературоведении. К ним относятся вопросы терминологического обозначения, а также разработка дифференциальных признаков, позволяющих более четко обозначить границы этого явления. Кроме того, представляется актуальным создание оптимальной классификации течений в православной литературе, позволяющей рассматривать различные ее типы, объединенные вокруг общего теоцентрического вектора. Более того, в результате проведенного исследования были выявлены три течения, основанные на принципах христианской антропологии: учение о биполярности человеческой природы, идея обожения и понимание свободы как Божественного дара. Эти принципы определяют специфику миссионерской прозы, ориентированной на свободное волеизъявление человека, пытающегося преодолеть эту биполярность на пути к обожению; приходской прозы, раскрывающей жизнь христианина в лоне Церкви как священного организма и социального института; и монастырской прозы, которая опирается на художественные параметры этих направлений и дополняет их акцентом на конфессионально-проповедническом дискурсе и сакрально-метафизической специфике монастырского хронотопа.
    Artykuł jest poświęcony prozie prawosławnej jako fenomenowi współczesnego rosyjskiego procesu literackiego. Autor analizuje różne podejścia do jej badania oraz szereg najbardziej kontrowersyjnych kwestii odzwierciedlonych w opracowaniach literaturoznawczych. Obejmują one problemy terminologiczne i rozwój różnorodnych cech, które pozwalają na dokładne definiowanie granic omawianego fenomenu. Dodatkowo, ważnym wydaje się zbudowanie odpowiedniej klasyfikacji tendencji literatury prawosławnej, która uwzględniałaby jej różnorodne cechy połączone wspólnym teocentrycznym ukierunkowaniem. Co więcej, jako rezultat przeprowadzonych badań, wskazano trzy trendy osadzone na zasadach antropologii chrześcijańskiej, takie jak: doktryna bipolarności natury ludzkiej, idea przebóstwienia oraz rozumienie wolności jako Bożego daru. Te zasady definiują specyfikę prozy misyjnej, która koncentruje się na trzech hipostazach woli ludzkiej próbującej przezwyciężyć swoją bipolarność w drodze do przebóstwienia, prozy parafialnej, która ukazuje życie chrześcijanina we wspólnocie kościoła jako uświęcony organizm i instytucję społeczną oraz prozy monastycznej, która bazuje na artystycznych parametrach wspomnianych trendów i łączy je z emfazą dyskursu konfesyjno-homiletycznego oraz specyfiką metafizycznego chronotopu monastycznego.
    This article is devoted to Orthodox fiction as a phenomenon of the modern Russian literary process. The author analyses the approaches to its study and identifies the range of the most controversial issues reflected in the literary studies. These include issues of terminological designation, and the development of differential features that allows the clearer definition of the boundaries of this phenomenon. In addition, it seems relevant to create an optimal classification of the tendencies in Orthodox literature, which allows us to consider its various types, united around a common theocentric vector. Moreover, as a result of the research conducted, three trends based on the principles of Christian anthropology have been identified: the doctrine of the bipolarity of human nature, the idea of deification, and the understanding of freedom as a Divine gift. These principles define the specifics of missionary prose, which focus on the free expression of the will of the person attempting to overcome this bipolarity on the way to deification; of parish prose, which reveals the life of the Christian in the bosom of the Church as a sacred organism and social institution; and of monastic prose, which is based on the artistic parameters of these trends, and complements them with an emphasis on the confessional-preaching discourse and the sacred-metaphysical specifics of the monastic chronotope. 
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 157-168
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Człowiek mieszkaniem Trójcy Świętej. Refleksja na podstawie doświadczenia duchowego siostry Roberty Babiak
    Man as a Dwelling Place for the Holy Trinity. A Reflection on the Basis of Sister Roberta Babiaks Spiritual Experience
    Autorzy:
    Synoś, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340031.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Trójca Święta
    zjednoczenie
    mistyka
    Eucharystia
    cnoty teologalne
    dusza
    obraz i podobieństwo
    przebóstwienie
    przemienienie
    Holy Trinity
    unification
    mystics
    Eucharist
    theological virtues
    soul
    image and likeness
    divinization
    Transfiguration
    Opis:
    The mystery of the Holy Trinity is not only the most profound truth in the Christian faith, but also the foundation of Christian spiritual life. This life in its essence appears as participation in the life of God Himself – of the Holy Trinity. The present article is an illustration of its kind of this truth; the illustration is based on Sister Roberta Babiak's spiritual experience. Sister Roberta Babiak is a Polish mystic who lived in the first half of the 20th century. She experienced the presence of the Holy Trinity, especially while receiving the Eucharist. Receiving the Eucharist Christ was for her entering a direct salutary relation with the Holy Trinity, as result of which she participated in a peculiar exchange of love between her and God. In Sister Roberta's life, in her unification with God perceived as the Trinity, also theological virtues played an important role. From the possibility of the Holy Trinity taking up residence in man his supernatural dignity results; and the very presence of Triune God in him contributes to his divinization.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Duchowości; 2010, 2; 133-158
    2081-6146
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Duchowości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Indywidualizacja podmiotu mistycznego w Cherubinowym Wędrowcu Angelusa Silesiusa
    Individualisierung des mystischen Gegenstands in Der Cherubinische Wandersmann von Angelus Silesius
    Autorzy:
    Górecka, Marzena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933866.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    niemiecka poezja barokowa
    mistyka baroku
    wczesnonowożytna indywidualizacja podmiotu mistycznego
    estetyzacja i autonomizacja poezji
    mistyczne „ja”
    przebóstwienie człowieka
    boska tożsamość
    baroque poetry
    baroque mysticism
    pre-modern individualism
    aestheticism and autonomy of poetry
    the mystical self
    deification of man
    divine identity
    Opis:
    In der deutschen mystischen Barockpoesie bildet sich allmählich das vormoderne autonome, von der Metaphysik unabhängige Subjekt heraus: Das lyrische Ich bleibt zwar noch sakralisiert, aber die mystische Frömmigkeit wird ästhetisiert. Diese These lässt sich an poetischen Werken zahlreicher Barockdichterinnen und Barockdichter wie Katharina Regina von Greiffenberg, Daniel Czepko, Quirinus Kuhlmann und – allen voran – Johannes Scheffler alias Angelus Silesius beweisen. Sein Hauptwerk Der Cherubinische Wandersmann, das 1.600 Epigramme umfasst, ist nicht, wie die meisten Literaturforscher behaupten, bloß eine Fortsetzung bzw. eine Kopie der spekulativen Mystik des deutschen Spätmittelalters, sondern bildet ein Novum und zugleich eine Art Brücke zwischen der christlich-mystischen Tradition und der modernen Poesie, die sich im 18. Jahrhundert (Klopstock, von Goethe) herauskristallisierte und das individualisierte Subjekt zu ihrem Gegenstand erhob. Die silesianische Tendenz der Individualisierung ist vor dem biographischen Hintergrund des Autors zu verstehen: In der Zeit des Dreißigjährigen Krieges und der konfessionellen Auseinandersetzungen war die mystische Poesie für den Dichter der Zufluchtsort der gefährdeten Identität und der vollen Integration mit Gott. Der Dichter sprengt den Rahmen der mystischen Tradition, indem er ins Zentrum des mystischen Geschehens das individuelle menschliche Subjekt rückt, das göttliche Gegenüber im Schatten des eigenen Ich stellt und die ontologische Einheit zwischen Mensch und Gott herstellt. In seinem vertikalen Abenteuer geht er so weit, dass er den Raum des eigenen Ich beherrscht, was vor ihm unbekannt war. Dabei helfen ihm die Intensivierung von typisch barocken Ausdrucksmitteln wie Metapher, Hyperbel, Zahlensymbolik und Paradox.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 5; 107-121
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies