Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "poet" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Sylwia Borowska – zapomniana nauczycielka
    Sylwia Borowska − a Forgotten Teacher
    Autorzy:
    Pałgan, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1857123.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Sylwia Borowska
    nauczyciel
    pedagog
    pisarka
    poetka
    teacher
    pedagogue
    writer
    poet
    Opis:
    The above paper is dedicated to Sylwia Borowska who was the distinctive teacher, writer and poet of the 20th century. She was deeply religious patriot who devoted her life to education, according to the spirit of loyalty, sensibility and anxiety for the future of her country. In addition she opposed intolerance and social divisions. She left significant literary output, although now completely forgotten and underestimated. She has a place in Polish literature in the years 1918-1939.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2003, 31, 2; 101-114
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bodily Perspective in British Poetry of the Great War
    Perspektywa cielesna w poezji brytyjskiej okresu I wojny światowej
    Autorzy:
    Czerniakowski, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933927.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    perspektywa cielesna
    poezja angielska I wojny światowej
    poeta wojenny
    poeta żołnierz
    bodily perspective
    the poetry of the First World War
    war poet
    poet soldier
    Opis:
    Artykuł analizuje ewolucję, jaka zaszła w poezji angielskiej w czasie pierwszej wojny światowej, poszczególne jej etapy oraz przyczyny zmian. W początkowej części artykułu wprowadzone zostaje rozróżnienie na dwa zasadnicze podokresy w rozwoju poezji wojennej w Wielkiej Brytanii. Punktem odniesienia umożliwiającym przyjęcie takiego podziału jest bitwa nad Sommą, która miała miejsce w 1916 r. Do okresu pierwszego zostaje zaliczony Rupert Brooke i jego, jak to jest powiedziane, naiwny stosunek do wojny jako miejsca, gdzie w chwale można zginąć za ojczyznę. Poezja Brooka w dalszej części artykułu przyjęta będzie jako swego rodzaju kontrapunkt, który ma podkreślać skalę przemian, jakie zaszły po tragicznej bitwie nad Sommą. Do drugiego okresu zostają przypisani Edmund Blunden, Wilfred Owen, Richard Aldington oraz Siegfried Sassoon. Dopiero tutaj w pełni zostaje pokazana ewolucja poezji wojennej, a w szczególności rozwój tak zwanej perspektywy cielesnej. Ta, bardzo jeszcze ograniczona w poezji Edmunda Blundena, osiąga apogeum swojej ostrości w poezji Siegfrieda Sassoona, którego poezja cechuje się niezwykłym stopniem okrucieństwa.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 5; 193-203
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z rodowodu Sergiusza Riabinina
    From Sergiusz Riabinin’s genealogy
    Из родословной Сергея Рябинина
    Autorzy:
    Jóźwik, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887679.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    uczony – badacz przyrody – myśliciel – poeta
    Sergiusz Riabinin
    scientist – naturalist – thinker – poet
    Opis:
    Sergiusz Riabinin urodził się w Mariupolu na Ukrainie w roku 1918, umiera w Lublinie w roku 1997. Przyrodnik, poeta i myśliciel. Badacz entomofauny owadów nadrzewnych i wędrówek ptaków. Specjalizował się w fenologii, nauce o sezonowych zmianach zachodzących w materialnej jedności zjawisk przyrody organicznej i nieorganicznej w cyklu rocznym. Położył podwaliny pod tę naukę definiując szereg pojęć z zakresu fenologii. Wydał kilkanaście tomików własnej twórczości poetyckiej poświęconej między innymi: Św. Franciszkowi, św. Maksymilianowi i Matce Bożej. Wiele tekstów poświęcił naturalnemu środowisku, a także zagadnieniom ekumenizmu. Związany korzeniami rodzinnymi: rosyjsko-niemiecko-francuskimi z Lublinem od 1865 roku. W roku 1996 przekazał swój dom przy ul. Złotej 3 miastu Lublin na cele kulturalne. Był wzorem Polaka.
    Sergiusz Riabinin was born in Mariupol in the Ukraine in 1918 and died in Lublin in 1997. He was a naturalist, a poet and a thinker. He studied arboreal insects and migrations of birds. He specialized in phenology, the study of periodic changes occurring in the material unity of phenomena of the organic and inorganic nature in the annual cycle. He laid foundations for this science, defining numerous concepts in the area of phenology. He published more than a dozen volumes of his poetry, devoted among others to St Francis, St Maximilian and Mother of God. He dedicated many texts to the natural environment, and also to the issue of ecumenism. He was tied with Lublin from 1865 by his family roots – Russian-German-French. In 1996 he donated his house at 3 Złota Street to the town of Lublin to be used for cultural purposes. He was an example of a Pole.
    Сергей Рябинин родился в Марюполе на Украине в 1918 году, умер в Люблине в 1997 году. Это естествовед, поэт, мыслитель, а также исследователь энтомофауны насекомых, живущих на деревьях, и миграции пиц. Был специалистом по фенологии, науке об изменениях происходящих в материальном единстве явлений органической и неорганической природы в годичном цикле развития. Заложил основы этой науки, определяя многие понятия по фенологии. Издал более десяти поэтических сборников, посвященных, в частности, св. Франциску Ассиэскому, св. Максимилиану и Божьей Матери. Во многих текстах занимался проблемами естественной среды и вопросами экуменизма. Семейными корнями русско-немецко-французскими он был связан с Люблином с1865 года. Передал свой дом на улице Злота 3 городу Люблину. Был образцом поляка.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 7; 91-98
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Człowiek jako podstawowa wartość poetycka wczesnej twórczości Josifa Brodskiego
    Человек – главная поэтическая ценность раннего творчества Иосифа Бродского
    Autorzy:
    Grygiel, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954167.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    człowiek
    egzystencja
    język
    poeta
    czas
    miłość
    miasto
    man
    existence
    language
    poet
    time
    love
    city
    Opis:
    Настоящая статья является кратким обзором поэтических ценностей в раннем творчестве Иосифа Бродского. На основании избранных поэтических текстов и эссе поэта автор статьи приходит к выводу, что самой важной ценностью поэзии Бродского является человек и его жизнь. Все, обсуждаемые поэтом проблемы: языка, места, времени, предмета, а также любви сосредоточены на поэтических попытках преодоления тленной человеческой натуры, определения места человека в действительности. Поэзию Бродского переполняют также экзистенциальные поиски смысла жизни, оправдания бытия человека, доказывая тем самым, что забота о человеке и человечности является главной целью творчества Бродского.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 7; 77-89
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Daudet, l’art du conte et Le Nouveau Décaméron
    Daudet, the Art of the Short Story and Le Nouveau Décaméron
    Daudet, sztuka opowiadania i Le Nouveau Décaméron
    Autorzy:
    Dufief, Anne-Simone
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056535.pdf
    Data publikacji:
    2022-05-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Daudet
    Le Nouveau Décaméron
    gawędziarz
    autor opowiadań
    poeta miłości
    raconteur
    storyteller
    poet of love
    Opis:
    Cet article se propose d’étudier la présence d’Alphonse Daudet dans Le Nouveau Décaméron. En 1884, le choix de Daudet, un écrivain médiatique situé au carrefour des écoles littéraires, s’impose à Catulle Mendès. En effet, bien que devenu romancier, l’auteur des Lettres de mon moulin est un conteur et un causeur charmeur, ce qui s’accorde en tout point à l’esprit du Nouveau Décaméron. Daudet devient roi de la deuxième journée, avec Sapho comme reine. Son art du conte, sa maîtrise des formes brèves, son style, entrent en résonance avec ses talents de causeur. Mais il est surtout, et les deux textes retenus – « Un veuvage de tourterelle » et « La Bohème en famille » – le démontrent, un poète de l’amour. Si brèves qu’elles soient, les nouvelles illustrent avec profondeur et humour le conflit entre Eros et Thanatos, entre la vie de bohème et la vie bourgeoise.
    Niniejszy artykuł analizuje problem obecności Alphonse’a Daudeta w Le Nouveau Décaméron. Jego wybór na uczestnika projektu w 1884 r. jako pisarza powszechnie znanego, którego twórczość sytuuje się na styku szkół literackich, był dla Catulle’a Mendèsa całkowicie naturalny. Autor powieści Lettres de mon moulin był przecież również doskonałym twórcą opowiadań oraz urzekającym gawędziarzem, co wpisywało się doskonale w charakter Le Nouveau Décaméron. Daudet został królem drugiego dnia, z Sapho jako królową. Sztuka opowiadania, świetne opanowanie krótkiej formy oraz własny styl stanowią doskonałe odzwierciedlenie jego talentu gawędziarza. Daudet jest jednak przede wszystkim poetą miłości, o czym świadczą oba analizowane utwory: Un veuvage de tourterelle oraz La Bohème en famille. Mimo niewielkich rozmiarów oddają one wnikliwie i z humorem konflikt między Erosem i Tanatosem, życiem bohemy i życiem mieszczańskim.
    This article studies the presence of Alphonse Daudet in Le Nouveau Décaméron. In 1884, the selection of Daudet, a universally-known writer located at the crossroads of literary schools, was a natural choice for Catulle Mendès. Indeed, although he became a novelist, the author of Lettres de mon moulin is a storyteller and charming raconteur, which is, in every way, in accordance with the spirit of Le Nouveau Décaméron. Daudet becomes king of the second day, with Sapho as queen. His art of storytelling, his mastery of short forms, and his style resonate with his talents as a raconteur. But he is, above all – and the two texts (“Un veuvage de tourterelle” and “La Bohème en famille”) demonstrate this – a poet of love. As brief as they are, the short stories illustrate with depth and humour the conflict between Eros and Thanatos, between the bohemian and the bourgeois life.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5; 23-33
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gladiator - chrześcijanin - Norwid
    Gladiator—Christian—Norwid
    Autorzy:
    Karamucka, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807329.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-02
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    chrześcijanin
    chrześcijaństwo
    egzemplum
    gladiator
    Norwid
    poeta
    prawda
    starożytny Rzym
    Christian
    Christianity
    exemplum
    poet
    truth
    ancient Rome
    Opis:
    Starożytny Rzym należy do najważniejszych kulturowych źródeł twórczości C. Norwida. Jednym z symboli antycznej, pogańskiej Romy jest gladiator, który jednak nierzadko funkcjonuje też jako jej antyteza. Celem artykułu jest analiza znaczenia motywu gladiatora w pismach Norwida. W artykule omówione zostały wiersze Spowiedź oraz Spartakus, a także fragmenty innych tekstów, w których Norwid zamieścił parafrazy słynnego okrzyku, którym - według popularnego przekonania - gladiatorowie mieli pozdrawiać cesarza: Ave, Caesar, morituri te salutant. Poeta postrzegał krwawe igrzyska gladiatorskie jako wyraz głębokiego zepsucia i zła Rzymu, a gladiatora zazwyczaj jako ich mimowolnego, heroicznego, osamotnionego aktora, świadomego degradacji moralnej swoich widzów. Figura gladiatora to w pismach Norwida zazwyczaj egzemplum wykorzystywane w refleksji nad takimi, aktualnymi dla autora zagadnieniami, jak rola i status poety w rzeczywistości dziewiętnastowiecznej, postawa chrześcijańska wobec uwarunkowań apostatycznej cywilizacji, a także kluczowa dla tych nawiązań problematyka prawdy. Pod postacią Norwidowego gladiatora kryją się najczęściej poeta, chrześcijanin i siłą rzeczy też sam Norwid, łączący dwa wymienione przymioty.
    The ancient Rome belongs to the most important cultural sources of Norwid’s work. The aim of this article is to analyse the significance of the motif of gladiator in the writings of Norwid. The article examines poems Spowiedź [Confession] and Spartakus [Spartacus] and also fragments from other texts in which appear paraphrases of the well-known words that according to the popular opinions were used by gladiators to greet emperor: Ave, Caesar, morituri te salutant. The poet regarded bloody Roman circus games as a sign of deep depravity of the ancient Rome and a gladiator as an involuntary, heroic and lonely actor of them, who was aware of the moral degradation of the spectators. The motif of gladiator often functions in the works by Norwid as an exemplum used by him to speak about such problems of his time as: the role and status of a poet in the 19th century, Christian attitude towards apostatic civilization and the key issue of the truth. Norwid’s gladiator is often a poet, Christian and simultaneously Norwid himself.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2014, 5, 3; 27-45
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Norwid z epoki baroku?
    Norwid from the Baroque period?
    Autorzy:
    Trybuś, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16729530.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-07
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Norwid
    Agata Seweryn
    poeta
    tradycja
    barok
    alegoria
    romantyzm
    rycerz
    współczesność
    poet
    tradition
    baroque
    allegory
    romanticism
    modernity
    knight
    Opis:
    Agata Seweryn’s book  Światłocienie i dysonanse. O Norwidzie i tradycji literackiej [Chiaroscuro and dissonances. About Norwid and literary tradition] (Lublin: Wydawnictwo KUL, 2013) by its subtitle clarifies the question. Outlined here by author of the review the concept of tradition in Norwid not preclude what Agata Seweryn wrote in her book. Her purpose was primarily to recognize and describe the whole area allusions in the work Norwid to the heritage of former literature. Therefore, uttered here criticism concerning only certain aspects of the considerations outlined in the book, do not undermine its value for modern Norwidology.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2015, 33; 294-302
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metra quaedam Archipoetae
    Autorzy:
    Gajda-Krynicka, Janina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954292.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Archipoeta
    Reinald von Dassel
    Fryderyk I Barbarossa
    topika
    confessio
    recusatio
    Arch-poet
    Reinald of Dassel
    Frederick I Barbarossa
    topic
    Opis:
    The paper focuses on one of the most eminent poets of the twelfth century. He is called Arch-poet (vates vatum) because we do not know his real name. Only nine poems have been preserved to date, and they can be found in the codes of Götingen and Brussels. The Corpus Archipoetae contains poems addressed to the poet’s patron Reinald of Dassel, arch-chancellor of Frederick I Barbarossa and archbishop of Cologne. One may assume that the poems that have been preserved make up only a part of the poet’s writing. They have been selected and preserved with respect to the person of the Chancellor of the Empire. They can be included within the genre of occasional poetry, almost each of them contains some kind of request of support. This fact, however, does not deprive them of any poetic value or overshadow the great talent, erudition, and individuality of the poet. The preserved poems contain personal hints, so that we can re-construct five years from the life of Arch-poet, his relationship with the patron and protector, his education, and also his unusually interesting personality and individuality.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 3; 85-106
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Puszkin Abrama Terca, czyli metafora „sztuki czystej”
    Пушкин Абрама Терца, или метафора чистого искусства
    Autorzy:
    Woźniak, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945247.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Abram Terc
    Puszkin
    „sztuka czysta”
    „recepta” Poety
    idealizacja obrazu
    Abram Tero
    Pushkin
    “pure art”
    Poet’s “prescription”
    idealization of the image
    Opis:
    В статье предлагается один из возможных вариантов прочтения книг Терца на тему Пушкина и его творчества Прогулки с Пушкиным (1975) и Путешествие на черную речку (1994) – как книг об искусстве, его истоках и эстетических стимулах. Для Терца Пушкин являлся гением русской поэзии и наилучшим осуществлением метафоры „чистого искусства”, Поэзии. Образ Пушкина для Терца – это идеал Поэта, универсального творца. В анализе текстов затронуты пушкинские картины и маски, в видении Терца, такие как Пушкин, который входит в историю со своей биографией, который убивает в себе человека, Пушкин как негр, царь, самозванец, Пушкин как воплощение „incognito”, т.е. „чистого искусства”.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 7; 53-70
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Młoda Polska, codzienność i Norwid
    Young Poland, everyday life and Norwid
    Autorzy:
    Trybuś, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117282.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Młoda Polska
    Baudelaire
    Cyprian Norwid
    Aleksander Szczęsny
    codzienność
    Miriam
    poeta
    poezja
    malarstwo
    sztuka
    Young Poland
    everyday life
    poet
    poetry
    painting
    art
    Opis:
    Książka Radosława Okulicz-Kozaryna Rok 1894 oraz inne szkice o Młodej Polsce (Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM 2013) jest w tej recenzji rozpatrywana i omawiana jako pewien rodzaj oryginalnej syntezy epoki, która przede wszystkim koncentruje uwagę na płynnych cezurach Młodej Polski, co zwłaszcza odnosi się do jej początków. Ważny z punktu widzenia badań norwidologicznych okazał się pomieszczony w tej książce szkic o poezji Aleksandra Szczęsnego, traktowanego tu jako „późny wnuk” Cypriana Norwida. Cichym bohaterem niemal wszystkich pomieszczonych tu opowieści o Młodej Polsce jest Baudelaire. Książka napisana jest w duchu korespondencji sztuk – refleksja o literaturze splata się z przemyśleniami na temat malarstwa epoki; autor wyczarowuje aurę młodopolskiego „tu i teraz”, odtwarza klimat tamtej artystycznej codzienności.
    The book by Radosław Okulicz-Kozaryna entitled Rok 1894 oraz inne szkice o Młodej Polsce [The year 1894 and other sketches on Young Poland] (Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM 2013) is analysed in this review as some sort of original synthesis of the epoch, which primarily focuses on the fuzzy turning points of Young Poland, in particular in regard to its beginnings. The sketch on the poetry by Aleksander Szczęsny, treated here as a “late grandson” of Cyprian Norwid, also included in this book, turned out to be important from the perspective of Norwid Studies. The quiet hero of almost all the stories about the Young Poland included here is Baudelaire. The book is written in the spirit of correlation between the arts – reflection on literature is intertwined with thoughts on painting of the epoch. The author evokes the aura of Young Poland’s “here and now”, he recreates the atmosphere of that artistic everyday life.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2017, 35; 199-206
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Young Poland, everyday life and Norwid
    Młoda Polska, codzienność i Norwid
    Autorzy:
    Trybuś, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/17855695.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-06
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Young Poland
    Baudelaire
    Cyprian Norwid
    Aleksander Szczęsny
    everyday life
    Miriam
    poet
    poetry
    painting
    art
    Młoda Polska
    codzienność
    poeta
    poezja
    malarstwo
    sztuka
    Opis:
    The book by Radosław Okulicz-Kozaryna entitled Rok 1894 oraz inne szkice o Młodej Polsce [The year 1894 and other sketches on Young Poland] (Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM 2013) is analysed in this review as some sort of original synthesis of the epoch, which primarily focuses on the fuzzy turning points of Young Poland, in particular in regard to its beginnings. The sketch on the poetry by Aleksander Szczęsny, treated here as a “late grandson” of Cyprian Norwid, also included in this book, turned out to be important from the perspective of Norwid Studies. The quiet hero of almost all the stories about the Young Poland included here is Baudelaire. The book is written in the spirit of correlation between the arts – reflection on literature is intertwined with thoughts on painting of the epoch. The author evokes the aura of Young Poland’s “here and now”, he recreates the atmosphere of that artistic everyday life.
    Książka Radosława Okulicz-Kozaryna Rok 1894 oraz inne szkice o Młodej Polsce (Poznań: Wydawnictwo Naukowe UA M 2013) jest w tej recenzji rozpatrywana i omawiana jako pewien rodzaj oryginalnej syntezy epoki, która przede wszystkim koncentruje uwagę na płynnych cezurach Młodej Polski, co zwłaszcza odnosi się do jej początków. Ważny z punktu widzenia badań norwidologicznych okazał się pomieszczony w tej książce szkic o poezji Aleksandra Szczęsnego, traktowanego tu jako „późny wnuk” Cypriana Norwida. Cichym bohaterem niemal wszystkich pomieszczonych tu opowieści o Młodej Polsce jest Baudelaire. Książka napisana jest w duchu korespondencji sztuk – refleksja o literaturze splata się z przemyśleniami na temat malarstwa epoki; autor wyczarowuje aurę młodopolskiego „tu i teraz”, odtwarza klimat tamtej artystycznej codzienności.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2017, 35 English Version; 211-219
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Strzeż się zamiarów prze-pisanych szczelnie…”. Jeden czy dwa wiersze Norwida?
    “Strzeż się zamiarów, prze-pisanych…” One or two Norwid poems?
    Autorzy:
    Chlebowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233693.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Lenartowicz
    Norwid
    tekst
    Przyjacielowi-poecie
    Teofilowi
    przekaz
    wiersz
    aluzja
    przestroga
    text
    Przyjacielowi-poecie [To My Friend-Poet]
    Teofilowi [To Teofil]
    draft
    poem
    allusion
    warning
    Opis:
    Artykuł mający charakter edytorskiej analizy, odnosi się do dwóch przekazów Przyjacielowi-poecie oraz Teofilowi, który w tradycji uznawany był dotąd za jeden tekst, jeden utwór poetycki Norwida. Ten pierwszy, Przyjacielowi-poecie, miał stanowić przeredagowaną samowolnie przez Teofila Lenartowicza, ze zmienionym tytułem, uszczuploną wersję (z mniejszą liczbą wersów: uszczuplony o 28 w stosunku do tego drugiego przekazu) przekazu drugiego, Teofilowi, nazywanego właściwym lub pełnym. Efektem porównania obu przekazów oraz danych historycznych z nimi związanych jest teza, uznająca je za różne teksty poetyckie, co w konsekwencji prowadzi do wniosku o traktowaniu ich jako dwóch osobnych wierszy Norwida. Utwór Przyjacielowi-poecie ma charakter ogólny, wyabstrahowany z personalnych konkretyzacji. Jeśli już się one tu przebijają na pozycje prymarne, to można byłoby je łączyć nawet z samym Norwidem. W tym sensie wiersz miałby charakter autoteliczny. Ten drugi, Teofilowi – o czym w ogromnym stopniu decyduje tytuł – stawia przed odbiorcą konkretną postać, znanego poetę i przyjaciela Norwida, stawia z całym kontekstem związanym z jego biografią i jego twórczością, zwłaszcza lat 1854-1855.
      This article, an editorial analysis, examines two drafts Przyjacielowi-poecie [To My Friend- Poet] and Teofilowi [To Teofil], which have so far been traditionally considered as one text, one poetic work by Norwid. The former, Przyjacielowi-poecie was believed to be a reduced version, wilfully rewritten by Teofil Lenartowicz himself and with a changed title (with a smaller number of verses: reduced by 28 in relation to the latter draft) of the second draft, Teofilowi, referred to as the proper or complete one. Comparing the two drafts and the historical data associated with them results in a thesis that they are different poetic texts, which consequently leads to the conclusion that they should be treated as two separate poems by Norwid. The work Przyjacielowi-poecie has a general character, abstracted from personal specifications. As already here they breach into primary positions, they could even be linked to Norwid himself. In this sense, the poem would be autotelic. The latter poem, Teofilowi – which is hugely influenced by the title – places before the viewer a specific figure, a well-known poet and Norwid’s friend, along with the context related to his biography and his work, especially between 1854 and 1855.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2023, 41; 117-137
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Śledztwo w sprawie Śmierci świętego Józefa
    Investigating the case of Śmierć świętego Józefa (The Death of St Joseph)
    Autorzy:
    Pniewski, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16729464.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-05
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wirtualne muzeum romantycznego poety
    rynek sztuki około roku 1860
    Norwid – metody badan
    virtual museum of a Romantic poet
    art market around 1860
    Norwid – methods of research
    Opis:
    The author of the text presents his opinion about Jan Zieliński's book entitled Obraz pogodnej śmierci. Norwid – Rafael – Maratti i śmierć świętego Józefa (A Picture of a Cheerful Death. Norwid – Raphael – Maratti and the Death of St Joseph). He considers its author's care of credibility of the proposed interpretations the main advantage of the book. It is seen in the method of research as well as in the way it is presented. Pniewski has associated Zieliński's argument with the method described by Robin Collingwood that was held in high regard by historians throughout nearly all of the 20th century. Collingwood thought that investigation of crimes is a model to be followed in conducting historical research. Hence he made evidence the only elements shaping the process of inference. Zieliński also conducts an “investigation” that is based on analysis of facts of Cyprian Norwid's, Raphael Santi's and Carl Maratti's lives and the fates of their works, as well as on analysis of documents (letters, magazine articles, occasional publications). On the basis of a developed network of such testimonies he constructs a credible picture of the art market from the end of the 1850s and the beginning of the 1860s. In this way, when conducting the basic research he also offers the reader a well prepared source material. Pniewski emphasizes that in Zieliński's book it is important that he presents a psychologically probable, inferred from the letters and consolidated by detailed examination of proper cultural phenomena, analysis of the reasons for the interest Norwid showed in The Death of St Joseph, the alleged painting by Raphael. Presenting the process of passing from unreasonable admiration to stating the fact of mystification takes up the second part of the book, devoted to finding the traces of that process in Norwid's literary works. In Pniewski's opinion Zieliński's book has one more advantage: it is pleasant to read. The way the narration is conducted reminds of classical detective novels, as the author reveals his actions and the motivation for the presented opinions in its course. Loyally to his reader he also points to the fragments of his argument that have to remain hypotheses because of lack of an indisputable factual confirmation of them. Such a mechanism is an advantage if we assume that the motivation for its use was to forestall the readers' possible reservations. Pniewski does not think the fact that Zieliński's publication is not very modern is its disadvantage, as the reader gets a credible message based on facts, focused on drawing Norwid's image.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2012, 30; 267-275
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Varietas metryczna poetyckiej parafrazy Psałterza Caspara Cunradusa
    Variety of Metres in the Psalm Paraphrase of Caspar Cunradus
    Autorzy:
    Modlińska-Piekarz, Angelika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929088.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Caspar Cunradus
    poeta śląski
    Psałterz
    parafraza psalmów
    poezja biblijna
    poezja kunsztowna
    miary wierszowe
    metrum
    metryka
    Silesian poet
    Psalter
    Psalm paraphrase
    biblical poetry
    artistic poetry
    metrical measures
    metre
    metrics
    Opis:
    The author discussed the matter of metre of the Psalm Paraphrase of Caspar Cunradus (1571-1633) from Vratislavia, who belongs to the most popular and highly regarded exponents of Silesian humanist at the turn of the 16th and 17th centuries. Cunradus’ Psalter is a good example of the metrical variety of poetry, which is characterized by using many different metrical measures in the one work. Cunradus used in his Psalter 48 kinds of verses composed in 149 various metrically strophes. His metrical fancies we direct at variety of iambic metres, most frequent are: iambic dimeter catalectic, acatalectic and hipercatalectic. Iambic trimeter also is used by him very often, in a version catalectic, acatalectic and even hipercatalectic. From trochaic measures very frequent are trochaic dimeter catalectic and acatalectic, rare is trochaic trimeter catalectic. From dactylic measures he chooses eagerly Adonian verse, dactylic tripody catalectic (hemiepes) and acatalectic, dimeter catalectic and acatalectic, pentapody (or Greek pantameter), hexameter, rarely elegiac pentameter. Very popular are also Aeolic measures like Sapphic, Alcaic and Phalaecean hendecasyllable. The most often used are pure choriambs, especially glyconic, pherecratean, minor and greater Asclepiad verse. Cunradus also applies mixed dactylic and trochaic metres, named logaedic metres, for example an Aristophan metre, dactylic logaedic pentameter and heptameter, named Archilochian verse and greater Archilochian verse, rarely uses anapests and measures from a minore ionics and galliambic hexameter. Even bigger variety was created thanks to huge number and kinds of metrical orders, which were created from connecting different kinds of mentioned verses and composing them into strophes. He divided strophes according to number of lines in the stanza: two-line strophes (or distichs), three-line strophes (tristichs), four-line strophes (tetrastichs), five-line strophes (pentastichs) and six-line strophes (sexastichs). Each of them come under further distinction according to number of used measures in the strophe: the strophe consisted of one kind of metre (monocolos), the strophe consisted of two kind of metre (dicolos), the strophe consisted of three kind of metre (tricolos), the strophe consisted of four kind of metre (tetracolos). Silesian poet created in this way many new metrical combinations. Only several times on a hundred and fifty Psalms he repeated the same metrical system. Undoubtedly the size of this literary enterprise and his scale must be admired. His Psalm Paraphrase was geared towards a display of erudite skills and a great knowledge of a Latin metrics and a prosody.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 3; 117-151
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies