Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "odniesienie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
O semantyce Donalda Davidsona. Uwagi interpretacyjne i krytyczne
On Donald Davidson’s Semantics. Interpretative and Critical Remarks
Autorzy:
Godlewski, Roman P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013882.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
semantyka
interpretacja
odniesienie
prawda
język
semantics
interpretation
reference
truth
language
Opis:
The article is concerned with D. Davidson’s semantic views. The aim of the article is to explain some misunderstandings that have arisen in the course of reception of these views. The author tries to prove that according to Davidson semantic properties and relations do not come under classical definitions, but under contextual ones, like in L. Wittgenstein’s semantics. Hence the interpretation presented by J. Kmita is incorrect, whereas that by R. Rorty is right. Causal explanation of semantics is out of the question; hence Rorty’s interpretation is false with respect to this point. Propositions talk about what they talk about, so Kmita is wrong. According to Davidson the concept of reference is permissible, so Putnam is wrong in his interpretation. Moreover, there is only one logic semantics and for all languages it is the same, hence Kmita is wrong when he says that Davidson’s interpreter arbitrarily pushes foreign semantics into his own. He is also wrong when he puts in Davidson’s mouth the conviction that non-determination of a translation does not consist in impossibility to cognize foreign semantics.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2005, 53, 2; 25-46
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jana Dunsa Szkota nauka o Osobie w Trójcy
John Duns Scotus’ Teaching about Person in Trinity
Autorzy:
Huculak, Benedykt J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233923.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Osoba
Trójca
odniesienie (relatio)
istota
substancja
hipostaza
Person
Trinity
relation
essence
substance
hypostasis
Opis:
The two main Christian truths, about the triune God and the incarnation of the Son, are deeply connected with each other, first of all because it is the Second Person of the Trinity, who assumed the human nature in the womb of the Blessed Virgin Mary. Also the question, who is Jesus Christ with respect to him, who for himself was the Father, and to him, whom he called Holy Spirit, marked out the way of the maturing of the doctrine about Holy Trinity. The key issue, how the trinity of these Subjects agreed with the unalterable truth of the unicity of God, was answered in distinct ways in Byzantium and in the Latin West, where the regula fidei was seized already by Tertullian about the year 200. The majority of the Greeks, devoted to Plotin and Origen, in the IV century rejected the teaching of the Council of Nicea, although later they accepted the word homo-oúsios (consubstantial), but explained it in the sence of homoi-oúsios (similar according to the substance); hence they are called „neo-Nicenes (Jungnizäner)”. Besides, in the Aristotelian current of the Western theology in the XIII century there apparered a coloureless essentialism and a concept of divine person as mere subsistent relation (relatio subsistens). Both these scarcities remedied blessed John Duns Scotus OFM, in whose footsteps – more than 300 years later – a large degree followed Francis Suarez SJ.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2011, 3; 113-140
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosenzweig’s Critique of Islam and Its Value Today
Autorzy:
Mihaely, Zohar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1635039.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Rosenzweig
islam
krytyka
kontrowersyjne podejście
odniesienie do współczesnego dyskursu
Islam
criticism
controversial approach
relevance to contemporary discourse
Opis:
Rosenzweiga krytyka islamu i jego wartość dzisiaj Autor artykułu skupia się na radykalnie prowokacyjnym postrzeganiu islamu przez Franza Rosenzweiga, które w ironicznej formie pojawia się w jego opus magnum, czyli The Star of Redemption (1921), pracy uznanej za przełomową w podejściu do dialogu międzywyznaniowego. Artykuł otwiera krótka prezentacja głównego (bardziej popularnego) punktu widzenia oraz rzekomej problematyczności takiej postawy i stylu. Autor dokonuje zwięzłego przeglądu ewolucji odniesień do tych poglądów w badaniach — od pojawienia się The Star of Redemption do naszych czasów w późnej epoce ponowoczesnej. Co do odniesień niniejszego artykułu do istniejącej literatury należy zauważyć, że opiera się on na spostrzeżeniach z wielu różnych pokrewnych źródeł pierwotnych i wtórnych. Odnosząc się do kwestii akceptacji podejścia Rosenzweiga, odwołuje się do opinii pewnej grupy myślicieli, które powracają w kolejnych zagadnieniach w całym artykule. W szczególnych przypadkach, na przykład w części podsumowującej, na poparcie swojej argumentacji autor wymienia kilka dodatkowych źródeł. Oczywiście cytuje źródła ze Starego i Nowego Testamentu oraz Koranu, na których opiera się teza Rosenzweiga. Artykuł zamyka sformułowanie jego celu, a mianowicie uzyskania klarowności w postrzeganiu Rosenzweiga, aby ostatecznie móc spekulować na temat jego miejsca we współczesnym dyskursie na temat islamu. Franza Rosenzweiga, współczesnego teologa i filozofa żydowskiego, który kojarzy się głównie z jego dość rewolucyjnym, dialogicznym podejściem do chrześcijaństwa, w jego poglądach na temat islamu można by uznać po prostu za islamofoba. Może to wyjaśniać stosunkowo małe zainteresowanie badaniem jego myśli w tym aspekcie, radykalne podejście do protekcjonizmu oraz powierzchowne i protekcjonalne podejście do tematu. Tym bardziej że te spostrzeżenia znajdują się w jego The Star of Redemption, uważanej za traktat, który otworzył nową erę w stosunkach między judaizmem a chrześcijaństwem, ustawiając je jako komplementarne i równe, na co nie odważył się przed nim żaden żydowski myśliciel. Generalnie celem autora jest wyjaśnienie poglądów Rosenzweiga na islam w jego The Star of Redemption i sprecyzowanie, co owe poglądy mogą wnieść do dyskusji na ten temat dzisiaj, pomimo kontrowersyjnego podejścia.
This article focuses on Franz Rosenzweig’s radical provocative views of Islam, which ironically appears in his magnum opus The Star of Redemption (1921), a work considered groundbreaking in its interfaith dialogical approach. The article opens with a short presentation of their main (more popular) point, and the alleged problematic nature of their attitude and style. At this stage I concisely review the evolution of the reference to these views in the scholarship, since the appearance of The Star of Redemption to our day in the late postmodern age. In regard to the relation of the current article to existing literature, it should be noted that it is drawing on insights from a host of different primary and secondary related sources. In addressing the question of the acceptance of Rosenzweig's approach, I refer to opinions of a line of thinkers, which re-appear in the following discussions throughout the article. In particular cases, such as in the concluding section, I mention some more background sources to support my argument. I obviously quote the sources from the Old and New Testaments and the Quran upon which Rosenzeig’s thesis rests. I close the outlining of the article's framework with a formulation of its purpose, namely to gain clarity of Rosenzweig's insights in order to ultimately speculate on its place in contemporary discourse on Islam. Coming across Franz Rosenzweig's, the modern Jewish theologian and philosopher mostly associates with his revolutionary dialogic approach to Christianity, opinions of Islam, one would probably consider him nothing more than another Islamophobe. This may explain the relatively low interest research has for this aspect of his thought, his radical approach considered condescending and his treatment of the subject considered superficial and patronizing. All the more when these insights are found in his The Star of Redemption, considered to be a treatise that opened a new era in the relationship between Judaism and Christianity, setting them as complementary and equal, which no Jewish thinker before him had dared do. The purpose of my paper is to clarify his insights on Islam in The Star, and to explain what can such a view contribute on this topic today, its controversial approach notwithstanding.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2020, 11, 2; 5-34
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy filozofia analityczna sama sobie wykopała grób?
Has Analytical Philosophy Dug Out a Grave for Itself?
Autorzy:
Nowaczyk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015668.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
R. Rorty
W. V. O. Quine
odniesienie przedmiotowe
korespondencyjna teoria prawdy
realizm poznawczy
objective reference
correspondential theory of truth
cognitive realism
Opis:
Many contemporary philosophers, especially the “post-modern ones,” claim that analytical philosophy has committed self-destruction by undermining the position of cognitive realism and questioning its main pillars: theory of objective reference of expressions and correspondential theory of truth. One of such philosophers is Rorty, an indefatigable critic of the conception of “right representations,” a concept that – according to him – is “an empty compliment which we pay to helpful beliefs while realising our intentions.” In order to support his nihilistic position, Rorty many times refers to Quine. In my paper I seek to answer the question whether Rorty’s and the views of other post-modern philosophers can be supported by Quine’s philosophical conceptions. Analysing some selected trends of his philosophy, in particular the thesis about indeterminacy of reference (ontological relativity), I seek to prove that – contrary to Rorty’s claim – Quine did not devalue the idea of objective reference. I also prove that the semantic concept of truth as relativised to the model of language plays in Quine’s epistemology an equally essential role to the role of the immanent concept of truth as “disquotational.” The former is closer to the correspondential conception of truth. The conclusions which Rorty draws from the conception of Quine are rash, and sometimes they are an outcome of biased interpretation.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2004, 52, 1; 227-242
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies