Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "narracyjna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    „Chrześcijanin na tronie”, czyli o religijności i patriotyzmie w Czerwonym Kole Aleksandra Sołżenicyna na przykładzie postaci Mikołaja II
    ‘A Christian on a Throne’. Religiousness and Patriotism in ‘the Red Wheel’ by Alexander Solzhenitsyn on the Example of the Character of Nicholas II
    «Христианин на троне», о религиозности и патриотизме в Красном Колесе Александра Солженицына на примере Николая II
    Autorzy:
    Sidor, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1879870.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    religijność
    świętość
    Rosja
    strategia narracyjna
    religiousness
    holiness
    Russia
    narrative strategy
    Opis:
    W artykule podjęto temat oryginalnego pojmowania religijności odzwierciedlonego w cyklu powieściowym Czerwone Koło Aleksandra Sołżenicyna. Autor artykułu koncentruje się na kilku wybranych aspektach charakterystyki cara Mikołaja II, które zostały wyakcentowane w utworze. Na przykładzie postaci ostatniego rosyjskiego imperatora ukazano Sołżenicynowską ocenę religijności w odniesieniu do dobra Rosji. Badania ukazują, że głównym kryterium literackiej oceny postawy religijnej postaci historycznych, niezależne od ich rzeczywistego heroizmu cnót, a nawet oficjalnie uznanej świętości, dla Sołżenicyna jest przede wszystkim stosunek do ojczyzny. Mikołaj II jest odpowiedzialny za katastrofę Rosji i nawet jego męczeństwo, przedstawione symbolicznie w ostatniej księdze Marca Siedemnastego, nie zmienia tego krytycznego obrazu. Ostatecznie zaś narratorskie rozważania o religijności mają charakter dydaktyczny, a ich odniesieniem jest współczesność rosyjska.
    The article deals with the issue of the religious position of individuals in ‘the Red Wheel’ by A. Solzhenitsyn. The main attention is focused on features of tsar Nicholas II. Analyzing an example of the last Russians Emperor proves that Solzhenitsyn presents the religious theme from patriotic point of view. Despite individual devotion, honesty and even officially admitted holiness of Nicholas II Solzhenitsyn shows rather negative sides of the tsar. According to the writer the Emperor takes responsibility for spreading the revolution and the catastrophe of Russia. The Solzhenitsyn attitude is revealed in the narrative technique, particularly the usage of irony in characterizing of figures. Even tsar’s martyrdom, which is shown in the last part of ‘March 1917’, doesn’t change the specific critical picture of him in the Solzhenitsyn’s epic.
    В статье поднимается вопрос понимания религиозности в романном цикле Красное Колесо Александра Солженицына. Автор статьи фокусирует свое внимание на нескольких аспектах характеристики царя Николая II, на которые делается акцент в произведении. На примере лица последнего русского императора видно, что Солженицын оценивает индивидуальную религиозность с точки зрения добра России. Проведенные исследования показывают, что в произведении главным критерием оценки религиозной позиции человека, несмотря на индивидуальные подвиги или даже официальное признание святости, остается отношение к отечеству. По Солженицыну, царь несет ответсвенность за катастрофу России и даже мученичество Николая, представленное в последней книге Марта 17, не меняет общего критического образа.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 7; 61-81
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Peter Bichsels Poetik des Erzählens im Lichte der Erkenntnisse der Geschichtenphilosophie, der Theorie der narrativen Identität und der narrativen Psychologie
    Peter Bichsel’s Poetics in the Conception of Philosophy of Stories, Narrative Identity Theory and Narrative Psychology
    Poetyka Petera Bichsla w świetle perspektywy poznawczej filozofii historii, teorii tożsamości narracyjnej i psychologii narracyjnej
    Autorzy:
    Szuba-Wenek, Amelia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1882422.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    historia
    opowiadanie historii
    Peter Bichsel
    filozofia historii
    Wilhelm Schapp
    tożsamość narracyjna
    Paul Ricœur
    psychologia narracyjna
    story
    storytelling
    philosophy of stories
    narrative identity
    narrative psychology
    Opis:
    Der Begriff der Geschichte und das Erzählen von Geschichten über eigenes Leben sind die Hauptfragen der Poetik von Peter Bichsel. Der Autor versteht die Geschichte als Reflexion des Menschen über sich selbst und als Versuch subjektiver Deutung der Ereignisse in Erzählungen über eigenes Leben, was seiner Ansicht nach zum besseren Selbstverständnis führt. So begriffene Geschichte avanciert zu einer anthropologischen Konstante, was ihre Deutung aus der psychologischen und philosophischen Perspektive zulässt. Die Erzählpoetik von Bichsel wurde im vorliegenden Beitrag in Anlehnung an Erkenntnisse der sich in den letzten Jahren dynamisch entwickelnden narrativen Psychologie erklärt, die Erzählung als Mittel zum Verständnis der Wirklichkeit betrachtet und den Erzählungen über eigenes Leben eine therapeutische Funktion zuschreibt. Aus den philosophischen Perspektive dagegen in Anlehnung an Behauptungen der Geschichtenphilosophie von Wilhelm Schapp, die den Menschen als (Mit)Verstrickten in eigene Geschichten und in Geschichten anderer Menschen auffasst. Und in Anlehnung an die Theorie der narrativen Identität von Paul Ricœur, nach der der Mensch durch Erzählungen über eigenes Leben eigene Identität konstruiert.
    The concept of story and storytelling about own life are the main issues of Peter Bichsel’s poetics. Story in his depiction is defined as a reflection of the man himself and the subjective test to clarify events from his own life trough individually formulated stories, which approximate better understanding oneself. So understood stories rise to the rank of anthropological standard which enables its interpretation from the perspective of both psychological and philosophical prospect. Bichsel’s literary schedule was explained in this article on the basic of dynamically prospering in the last several years narrative psychology. It treats narration as a way of understanding reality and assigns therapeutic function to the stories. However from the philosophical perspective based on Wilhelm Schapp’s philosophy of stories expressing the human entangled in his own stories and based on Paul Ricœur’s narrative identity theory assuming that human is constructing his own identity by creating stories about his own life.
    Pojęcie historii i opowiadanie historii o własnym życiu stanowią centralne zagadnienia poetyki Petera Bichsla. Historia w jego ujęciu rozumiana jest jako refleksja człowieka o nim samym oraz próba subiektywnego wyjaśnienia zdarzeń z własnego życia poprzez samodzielnie konstruowane opowiadania, które zbliżają człowieka do lepszego zrozumienia siebie. Tak rozumiana historia urasta do rangi antropologicznej konstanty, co umożliwia jej interpretację z perspektywy zarówno psychologicznej, jak i filozoficznej. Literacki program Bichsla został w niniejszym artykule wyjaśniony w oparciu o założenia dynamicznie rozwijającej się w ostatnich kilkunastu latach psychologii narracyjnej, która narrację traktuje jako sposób rozumienia rzeczywistości, a opowiadaniom o własnym życiu przypisuje funkcję terapeutyczną, z perspektywy filozoficznej natomiast w oparciu o twierdzenia filozofii historii Wilhelma Schappa, ujmującej człowieka jako uwikłanego w historie własne oraz innych ludzi, i w oparciu o teorię tożsamości narracyjnej Paula Ricœura, zakładającej, że człowiek konstruuje własną tożsamość poprzez tworzenie opowiadań o własnym życiu.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 5; 205-220
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Narrative Multivocality and Iconicity in Contemporary Fiction in English
    Wielogłosowość narracyjna i ikoniczność we współczesnej prozie anglojęzycznej
    Autorzy:
    Maziarczyk, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933920.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wielogłosowość narracyjna
    ikoniczność
    narracja
    współczesna proza anglojęzyczna
    narrative multivocality
    iconicity
    narration
    contemporary fiction in English
    Opis:
    Celem artykułu jest wykazanie, że wielogłosowe struktury narracyjne występujące we współczesnej prozie anglojęzycznej wykazują cechy struktur ikonicznych, tzn. takich, w których forma znaku odzwierciedla jego znaczenie. W zależności do tego, kto jest adresatem narracji, wyróżnić można trzy podstawowe formy konstrukcji tekstu polifonicznego, w którym na tym samym poziomie diegetycznym występuje więcej niż jeden narrator. W powieściach takich jak Talking It Over Juliana Barnesa czy Small Island Andrei Levy grupa narratorów mówi „obok siebie” i każdy z nich kieruje swą wypowiedź za pośrednictwem przywołanego w tekście adresata narracji do czytelnika. Z kolei w Contre-jour Gabriela Jospipovici i Hopeful Monsters Nicholasa Mosleya pojawiają się pary narratorów zwracających się do siebie nawzajem. Ostatnia z omawianych powieści, Maps Nuruddina Farah, jest przykładem tekstu, w którym wszystkie pozornie różne głosy, używające narracji pierwszo- , drugo-, i trzecioosobowej, należą do tej samej postaci, która jest jednocześnie nadawcą i odbiorcą w akcie komunikacji przedstawionym w tekście. W każdym z omawianych tekstów struktura narracyjna okazuje się być ikonicznym odzwierciedleniem jego głównych motywów, takich jak np. współistnienie wielu wersji tych samych wydarzeń i wynikających z tego skomplikowanych relacji międzyludzkich (Talking It Over), brak komunikacji między matką i córką (Contre-jour) czy też problem rozszczepienia jaźni (Maps).
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 5; 169-179
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Delimitacja w posłudze słowa Bożego
    Delimitation in the Preaching
    Autorzy:
    Klementowicz, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036155.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    przepowiadanie słowa Bożego
    dookreślenie semantyczne
    delimitacja kerygmatyczna
    delimitacja narracyjna
    preaching
    semantic clarification
    kerygmatic delimitation
    narrative delimitation
    Opis:
    Komunikowanie znaczeń w różnych rodzajach tekstów powinno być związane z wyraźnym wyznaczeniem ich granicy, czyli delimitacją. Niniejszy artykuł omawia zagadnienie delimitacji w przepowiadaniu słowa Bożego. W opracowaniu punktem odniesienia jest semantyczne znaczenie komunikowanych treści, które może pozwolić na określenie granicy formułowanych wypowiedzi. W oparciu o to wyróżnione zostały trzy sposoby delimitacji znaczeń. Po pierwsze w wymiarze dookreślenia semantycznego głoszonych treści. Po drugie omówiona została delimitacja kerygmatyczna. Jako ostatnia została wyróżniona tzw. delimitacja narracyjna.
    This article considers the use of delimitation in preaching the Word of God. When expressing the meanings of different types of texts it is important to indicate the beginning and end of each individual text, that is delimitation. The point of reference in the article is the semantic meaning of the content to be communicated which determines the extent of the formulated statements. Three styles of delimitation are highlighted in the text: the semantic specification of the proclaimed content; a description of kerygmatic delimitation and narrative delimitation.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 12; 89-99
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teoria toposu literackiego
    Theory of the Literary Topos
    Autorzy:
    Nadolska-Mętel, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954015.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    topos
    Ernst Robert
    Curtius
    SATOR
    konfiguracja narracyjna
    retoryka
    intertekstualność
    presupozycja kulturowa
    narrative configuration
    rhetoric
    intertextuality
    cultural presupposition
    Opis:
    The point of departure for the considerations of the literary topos undertaken here has been the definition of this concept suggested by A. Okopień-Sławińska. We have found thirteen terms concerning the topos in it (common places, oratorical phrases, schemes of proving and of persuasion, permanent ways of elocution, permanent images, permanent motifs being a proof of continuity of the tradition, permanent motifs being externalization of archetypical patterns, settled formulations of certain subjects, model examples of filling certain places of speech, oratorical tricks, forms of elocution, forms of argumentation, forms of imagery). We have made an attempt to order them according to an accepted criterion, to put them in a hierarchical order (we treated this kind of ordering separately) and to educe them from the general formula of the topos. To order the terms we have used the differentiation introduced by G. Prince between the topos – an empty form (forme vide) and the topos – a form filled with contents (forme remplie). We have broadened the definition of the topos with the aspect of narrativeness, according to what had been settled on the ground of SATOR (configuration narrative recurrente). In our considerations we nave revealed a new aspect of the literary topos, that is its persuasiveness. It had not been included in Okopień-Sławińska's definition, or in the satorian one. Avoiding the danger of identification of the two different conceptions of the topos (Aristotle's and Curtius' ones) we accept the assumptions of the new rhetoric, according to which every statement, also the one having a topic structure, has a persuasive character.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 1; 227-261
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Haunting Time in Jesmyn Ward’s Sing, Unburied, Sing
    Nawiedzony czas w Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie Jesmyn Ward
    Autorzy:
    Eyrolles Suchet, Stéphanie
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341681.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Jesmyn Ward
    czas
    duchy
    Paul Ricoeur
    tożsamość narracyjna
    literatura afroamerykańska
    time
    ghosts
    narrative identity
    African American literature
    Opis:
    Jesmyn Ward’s Sing, Unburied, Sing is a story about the past as well as about the present. It is peopled not only by characters living in the present South but also by ghosts representing past racial injustice. These ghosts are the manifestation of past racial brutality, the sign of the past haunting the present. But Sing, Unburied, Sing presents a temporal aporia: the past is separate from the present, hence the presence of ghosts as a link between the two temporalities but they are also merged through the present remains of the past: the Parchman prison or the present racial discrimination Jojo and his family have to cope with. The story thus seems to have a temporal dimension of its own. Following French philosopher Paul Ricoeur’s theory presented in his Time and Narrative, I will try to show that the different narrators are telling their story, not only to try to make sense of this temporality they exist in, but also to try to achieve a form of narrative identity that reinforces the African American community.
    Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie Jesmyn Ward jest historią zarówno o przeszłości jak i o teraźniejszości. Wypełniają ją bowiem postacie zamieszkujące współczesne amerykańskie Południe oraz duchy reprezentujące minioną rasową niesprawiedliwość. Duchy te są manifestacją dawnej przemocy na tle rasowym, znakiem przeszłości nawiedzającej teraźniejszość. Jednak Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie zawiera w sobie czasową aporię: z jednej strony obecność duchów jest łącznikiem pomiędzy dwoma odrębnymi przedziałami czasowymi, z drugiej strony przeszłość i teraźniejszość mieszają się ze sobą za sprawą pozostałości po czasie minionym, takich jak więzienie Parchman czy rasowa dyskryminacja, z którą Jojo i jego rodzina muszą sobie radzić na co dzień. W efekcie fabuła powieści wydaje się mieć swój własny wymiar czasowy. Wychodząc od teorii Paula Ricoeura z jego pracy Czas i opowieść, artykuł dowodzi, iż różni narratorzy opowiadają swoją historię nie tylko w celu zrozumienia wymiaru czasowego, w którym przyszło im żyć, lecz również po to, by osiągnąć formę narracyjnej tożsamości wzmacniającej afroamerykańską wspólnotę.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 11; 81-90
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Theology and the Knowledge of Persons
    Teologia i wiedza o osobach
    Autorzy:
    Stump, Eleonore
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791153.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Boże ukrycie
    wiedza o osobach
    wiedza drugoosobowa
    wiedza narracyjna
    divine hiddenness
    knowledge of persons
    second-person knowledge
    narrative knowledge
    Opis:
    The aim of the paper is to discern between philosophy and theology. A philosopher is looking after impersonal wisdom, a theologian searches for a personal God. This differentiation is fundamental because knowledge of persons differs from knowledge that. The author shows how taking into account the fact that theology is based on the second-person knowledge changes the way one should approach the hiddenness argument.
    Celem artykułu jest ukazanie różnicy między filozofią a teologią. Filozof szuka mądrości bezosobowej, teolog zaś szuka Boga osobowego. To zróżnicowanie jest fundamentalne, ponieważ wiedza o osobach różni się od wiedzy o przedmiotach. Autorka pokazuje, jak uwzględnienie faktu, że teologia opiera się na wiedzy drugoosobowej, zmienia podejście do argumentu z ukrytości.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 3; 9-27
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Apprendre à raconter. Développement «incident» de la compétence narrative en français chez des apprenants polonophones débutants à intermédiaires
    Nauczyć się opowiadać. O „przypadkowym” rozwoju kompetencji narracyjnej w języku francuskim u uczniów polskich
    Autorzy:
    Paprocka-Pitrowska, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954783.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    akwizycja języków obcych
    nauczanie/uczenie się języka obcego
    narracja
    francuski jako język obcy
    kompetencja narracyjna
    acquisition of foreign languages
    leaching/learning of foreign language
    French as foreign language
    narrative competence
    Opis:
    Artykuł – oparty na materiale empirycznym zebranym w drodze czteroletnich badań – opisuje, jak grupa polskich uczniów-licealistów zdobywa kompetencję językową w zakresie budowy narracji w języku obcym (język francuski jako obcy). Analizując program nauczania pod względem rozwijania zdolności narracji oraz realną kompetencje narracyjną obserwowanych uczniów, autorka stara się zarejestrować kolejne stadia rozwoju tego typu kompetencji, opisać kolejne trudności w jej zdobywaniu oraz dotrzeć do ich przyczyn.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2001, 49, 5; 137-157
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies