Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "modernizm" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Refleksje nad estetyką wiary chrześcijańskiej w postmodernizmie
Reflections on the Esthetics of the Christian Faith in Postmodernism
Autorzy:
Duque, João
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233575.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
estetyka teologiczna
modernizm
postmodernizm
theological aesthetics
modernism
postmodernism
Opis:
The concept of aesthetics is a modern one despite its Greek etymology. For this reason it may be considered as one of the basic concepts of modern times. Indeed, the modern process of rationalization would be completely incomprehensible without reference to the so called aesthetic rationality, even in the negative meaning. First of all the term “aesthetic thinking” is used with respect to postmodernism exactly because such thinking is an attempt at overcoming postmodernism. Aesthetics of the faith stems from an actual story; it is based on an actual event: on the story of Jesus that the four Gospels tell us as a testimony. Moreover, the story of Jesus, as the fundamental figure, contains the whole history of the relations between man and God, in this way becoming the universal history of mankind. It is the true theo-anthropodramatics from which every act of faith stems. Theological aesthetics is based on faith as perception of the corporal and historical figure. Moreover, this perception takes place especially as perception of historical and corporal people, who suffer without their own fault. This is why redemption takes place always, without any doubt. The most important currents in theological aesthetics in the modern cultural context are corporality (via corporis) and memory of the Passion, Death and Resurrection (memoria passionis, mortis et ressurrectionis).
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2009, 1; 197-211
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Franciszkanizm w twórczości kompozytorskiej Charles’a Tournemire’a – Sei Fioretti Pages D’orgue op. 60
Franciscanism in the Music of Charles Tournemire – Sei Fioretti Pages D’orgue op. 60
Autorzy:
Raba, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1795782.pdf
Data publikacji:
2020-01-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
franciszkanizm
Charles Tournemire
modernizm
organy
Franciscanism
modernism
organ
Opis:
Na podstawie analizy źródeł autor wskazuje topos franciszkański w zbiorze Sei fioretti op. 60 Charles’a Tournemire’a jako jeden z naczelnych nie tylko dla tego kompozytora, ale również jego wielkiego następcy – Oliviera Messiaena. Analiza strukturalna i semiotyczna pozwala na uchwycenie głębokich zależności pomiędzy inspiracją życiem i charyzmatami św. Franciszka a sferą techniczno-kompozytorską dzieła. W świetle swoistej dla Tournemire’a symbolicznej metody integrowania tekstów literackich z muzyką, przy jednoczesnym ich swobodnym parafrazowaniu oraz rozproszeniu źródłowym, przeprowadzona w artykule interpretacja daje po raz pierwszy możliwość pełnego zrozumienia dzieła, oferuje klucz do rozwiązania zagadki interpretacji również pozostałej jego spuścizny oraz głębszego niż dotychczas uchwycenia relacji między Tournemirem a Messiaenem.
On the basis of source research author analyzes the Franciscan topos in Sei fioretti op. 60 of Charles Tournemire. The Composer is one of the most important and still little known musician of French modernism, great predecessor of Olivier Messiaen. The structural and semiotic analysis allow to capture the deep dependencies between the inspiration of the life and charisms of Saint Francis and the technical-compositional sphere of the work. In the light of Tournemire’s symbolic method of integrating literary texts with music, with their simultaneous free paraphrasing and source dispersion, the interpretation carried out in the article gives the opportunity to fully understand the work for the first time. Furthermore, it offers the key to solving the mystery of interpretation of his other works and to deeper understanding of the relationship between Tournemire and Messiaen.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 12; 97-113
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Протиставлення психокультур українців та росіян у драмі Лесі Українки Бояриня
The Juxtaposition of Ukrainian and Russian Psychoculture In Lesia Ukrainka’s Boyarynia
Przeciwstawienie psychokultury Ukraińów i Rosjan w dramacie Łesi Ukrainki Bojarynia
Autorzy:
Nabytowycz, Ihor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929310.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Łesia Ukrainka
modernizm
gender
etnopsychologia
Lesya Ukrainka
modernism
ethnopsychology
Opis:
W artykule zademonstrowano, w jaki sposób w poemacie dramatycznym Łesi Ukrainki Bojarynia pokazano różnorodność genderową i etniczną Ukraińców i Rosjan, ich psychokulturę w XVII wieku. Przeanalizowano сeсhy poetyki mentalnych charakterystyk tych dwóch narodów, ich światopoglądu.
The article shows the juxtaposition of gender and ethnic characteristics of Ukrainians and Russians in Lesya Ukrainka’s dramatic poem Boyarynia (The Boyar Woman), their psychoculture in XVII century. There are analysed peculiarities of poetics showing mental characteristics of the these two peoples, their world view.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 7; 51-73
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwid – Fern vom Trivium seiner Epoche
Norwid – Far from the Canon of the Epoch
Autorzy:
Gehrisch, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807330.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
romantyzm
poemat
Faust
humanizm
modernizm
romanticism
poem
humanism
modernism
Opis:
Norwid – z dala od kanonu epoki Rzecz o wolności słowa Cypriana Norwida wykracza - podobnie jak Faust Goethego - poza granice zrozumiałości. „Być może - jak twierdzi Heidegger - język wymaga znacznie mniej pochopnych słów niż przemyślanego milczenia”. Polski poeta odcina się od kanonu filozoficznych poglądów - podobnie jak dziecko, które na własny sposób chce odkrywać świat, nie zaś poznawać go przez naukę i wychowanie, idąc wyznaczonym torem. Norwid w swych utworach porzuca kanon poezji swej epoki i idzie niejako na przełaj. Zajmuje on wybitną pozycję na tle współczesnych pisarzy europejskich. Głosiciel hasła „sztuka dla sztuki” Stefan Mallarmé i Norwid zdecydowanie różnią się, gdy chodzi o stosunek do bieżących wydarzeń, spotykają się jednak w dążeniu do tego, aby wyjść poza granice słowa. U Norwida przejawia się to w ciągle stosowanej technice przemilczenia, a kulminuje w niesamowitym zdumnieniu i olśnieniu: „W tym momencie dotknąłem palcem Zmartwychwstanie /1 wymówiłem słowo: JESTEM”. U Mallarmégo mamy natomiast do czynienia z przekazaniem wewnętrznych wyobrażeń, które podświadomie wywołują muzyczne drgania. Z Gotfrydem Bennem dzieli Norwid przekonanie o niezastąpionej w dziejach roli, jaką odgrywa „MISTRZ-WIEKUISTY”, i wyzwalającej wiedzy Słowa. Polskiego poetę i Ezrę Pounda łączy z kolei ogromny kanon lekturowy, wielka wiedza i niezwykłe poetyckie obrazy. Wraz z nadejściem nowej epoki następuje zachwianie dotychczasowej hierarchii dzieł, a zarazem – jak to jest w przypadku Norwida – wyłonienie się tego, co dotychczas było niezauważone.
About Freedom of Speech by Cyprian Norwid goes—like Goethe’s Faust—beyond the limits of intelligibility. “Maybe—as Heidegger claims—language requires much less hast for words, than deliberate silence.” The Polish poet cuts himself off from the canon of philosophical views—like a child who wants to discover the world in its own way, not to learn it by using knowledge and education, following the designated track. In his works Norwid abandons the canon of his epoch’s poetry and he, so to say, cuts across. He occupies an outstanding position on the background of contemporary European writers. The advocate of the motto: “art for art’s sake” Stefan Mallarmé and Norwid are definitely different as far as the attitude towards current events is concerned, however they are united in their willingness to go beyond the boundaries of the word. In Norwid’s works it is manifested by a constantly used technique of being silent and it culminates in incredible amazement and dazzle: “In this moment I touched the Resurrection with my finger / and I pronounced the word: I AM.” On the other hand, in Mallarmé’s output we deal with presenting internal images which subconsciously evoke musical vibrations. Norwid shares with Godfryd Benn the belief that the “ETERNAL MASTER” and the liberating knowledge of the Word play indispensable roles in history. On the other hand, what the Polish poet and Ezra Pound have in common are: an immense reading canon, great knowledge and extraordinary poetic images. The coming of the new epoch caused a disturbance of the previous hierarchy of works and at the same time—as it is in Norwid’s case—a manifestation of what had not been noticed so far.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2014, 5, 3; 15-25
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwid wśród symboli i alegorii. Refleksje wokół książki Symbol w dziele Norwida
Norwid amongst symbols and allegories. Reflections around the book Symbol w dziele Norwida (Symbols in Norwid’s Works)
Autorzy:
Junkiert, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729465.pdf
Data publikacji:
2020-05-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
symbol
alegoria
parabola
romantyzm
modernizm
allegory
parable
Romanticism
modernism
Opis:
The article is concerned with a monograph that discusses the presence of symbols and allegories in Cyprian Norwid's works. It is an important work raising a theme that is fundamental for modern studies of the poet. The studies gathered in the volume try to answer the question if Norwid is more of a continuator of Romantic literature, or rather he predicts literary trends characteristic of the beginning of the 20th century.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2012, 30; 276-287
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Пошуки духовного абсолюту в творчості Олександра Олеся та європейських символістів
Searching for spiritual Absolutes in the Works of Oleksander Oles and European Symbolists
Autorzy:
Tsurkan, Ihor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807247.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
topos; dusza; modernizm; serce; kordocentryczność
topos; soul; modernism; heart; cordocentrism
Opis:
Poszukiwania absolutu duchowego w twórczości Ołeksandra Ołesia i symbolistów europejskich Autor artykułu stawia sobie za cel próbę identyfikacji Absolutu duchowego w poetyckim świecie poetów-modernistów. Szczególne miejsce poświęcono refleksji nad toposem duszy w poezji epoki, będącej, zdaniem autora, wyrazicielem człowieczego dążenia do transcendencji. Пошуки духовного абсолюту в творчості Олександра Олеся та європейських символістів У статті зосереджується увага на пошуках духовного Абсолюту в поетичній світобудові поетів-модерністів. Розглянуто топос душі, що став виразником усіх поривань людини до Трансценденту в поезії епохи.
The article focuses on the searches of the spiritual Absolute in poetic universe of the modernists. It is considered the topos of the soul, which has become of all the aspirations for people to the Transcendent in the poetry of the epoch.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 7; 37-51
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MORAL COMMITMENT OF THE REALISTIC, MODERNIST AND POSTMODERN NOVEL
O MORALNYM ZAANGAŻOWANIU POWIEŚCI REALISTYCZNEJ, MODERNISTYCZNEJ I POSTMODERNISTYCZNEJ
Autorzy:
Teske, Joanna Klara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488421.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
powieść
moralność
modernizm
postmodernizm
forma
novel
morality
modernism
postmodernism
form
Opis:
Przedmiotem tekstu są treści etyczne, jakie pojawiają się we współczesnej powieści realistycznej, modernistycznej i postmodernistycznej, a dokładniej – analiza tego, jak poetyka danej konwencji literackiej determinuje sposób ujęcia, ale i treść etycznych poglądów wyrażonych w utworze. Tekst broni tezy o etycznym zaangażowaniu modernistycznej i postmodernistycznej powieści, wbrew obiegowym opiniom, które głoszą, że są one albo amoralne (zdominowane przez postawę „sztuka dla sztuki”), albo relatywistyczne, zgodnie z duchem postmodernizmu. Analiza poetyki tych konwencji pozwala tymczasem sądzić, że każda z nich na swój własny sposób (zgodny z filozoficzną dominantą konwencji: epistemologiczną w modernizmie i ontologiczną w postmodernizmie), umożliwia podejmowanie problematyki etycznej, choć w sposób odmienny, niż miało to miejsce w konwencji realistycznej, niewątpliwie poświęcającej problematyce moralnej (zwłaszcza z zakresu etyki szczegółowej) najwięcej uwagi. Ogólne rozważania zilustrowane są studium trzech powieści Virginii Woolf, z których każda reprezentuje inną konwencję. W całej pracy przedmiotem rozważań jest treść formy (forma jest tu istotna jako sposób ukazania obrazu świata; zasadniczo pomijane są natomiast treści wyrażone w utworach w sposób nieformalny – poprzez konstrukcję świata przedstawionego czy też wprost poprzez wypowiedzi narratora, postaci itp.).
The present paper discusses moral ideas expressed in the contemporary novel of the realistic, modernist and postmodern conventions. More precisely, it tries to define how the poetics of a given convention determines the novel’s ethical thought. It is argued that both the modernist and postmodern fiction, which are often perceived as amoral or relativist, are morally committed, though perhaps not as much as the realistic convention. The shape of this moral commitment is consistent with the dominant of each convention (epistemological in modernism and ontological in postmodernism). These theoretical considerations are subsequently illustrated with three case studies of Virginia Woolf’s novels (each of which represents a different convention). Throughout the whole essay the emphasis falls on the meaning of the novelistic form, i.e. on the way that the novel’s form conveys the novel’s interpretation of reality.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2013, 61, 1; 93-108
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Модерністичне представлення sacrum’y в історичних романах Дмитра Мережковського (Смерть богів (Юліян-Відступник); Воскреслі боги (Леонардо да Вінчі))
Modernistic Presentation of the Sacred in Dmitriy Merezhkovsky’s Historical Novels The Death of Gods (Julian The Apostate), Resuscitated Gods (Leonardo Da Vinci)
Modernistyczne przedstawienie sacrum w powieściach historycznych Dymitra Mereżkowskiego (Julian Apostata: Śmierć Bogów); Leonardo Da Vinci: (Zmartwychwstanie Bogów)
Autorzy:
Nabytowycz, Ihor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933960.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
modernizm
kategoria sacrum
przestrzeń symboliczna
modernism
category the sacred
symbolistic space
Opis:
W artykule przeanalizowane zostały dwie powieści Dymitra Mereżkowskiego pod kontem konstruowania przez pisarza przestrzeni symbolicznej kategorii sacrum – na podstawie doświadczenia filozoficzno-estetycznego przejścia granicznego od świata antycznego do Średniowiecza (Julian Apostata: Śmierć bogów), a następnie swoisty obrócony symetrycznie powrót od Średniowiecza do Renesansu (Leonardo da Vinci: Zmartwychwstanie Bogów), różnorodne przejawy tej kategorii tak w wierzeniach Hellenów, jak i w chrześcijaństwie.
It’s considered in the article how artistic attempt  is carried out of showing  artistic building of symbolistic space of category the sacred in novels of  Dmitriy Merezhkovskiy, and then original symmetrically turned return from the Antique to the Middle Ages (The Death of Gods (Julian the Apostate)) and from the Middle Ages to the Renaissance (Resuscitated Gods (Leonardo da Vinci)), her various expressions in creed of Olympic Gods in ancient Greeks, and in Christianity.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 7; 23-39
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Franciszkanizm w twórczości kompozytorskiej Charles’a Tournemire’a
Franciscanism in the Music of Charles Tournemire
Autorzy:
Raba, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036123.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
franciszkanizm
Ch. Tournemire
modernizm
organy
muzyka sakralna
Franciscanism
modernism
organ
sacral music
Opis:
Na kanwie badań źródłowych nad jedną z ważniejszych, nieodkrytych jeszcze całkowicie kart historiografii muzyki modernizmu francuskiego – twórczości Charles’a Tournemire’a – autor opisuje franciszkański topos w jego twórczości. W kontekście powszechnej fascynacji modernistów postacią Biedaczyny z Asyżu, franciszkanizm jawi się jako jedna z naczelnych inspiracji życia i twórczości autora L’orgue mystique oraz jego wielkiego następcy – Oliviera Messiaena. Artykuł jest częścią projektu badawczego analizującego relacje pomiędzy inspiracjami ideowymi a warstwą semantyczną i estetyką dzieł Tournemire’a, jako przyczynek do monografii jego twórczości.
On the basis of source research on one of the most important, still undiscovered composers of French music modernism – Charles Tournemire, the author describes the Franciscan topos in his work. In the general perspective of the fascination with the figure of the Saint from Assisi, intensified especially in the art and music of the turn of the 19th and 20th centuries, Tournemire’s Franciscanism appears as one of the main inspirations in the art and worldview of the author of L’orgue mystique and his great successor – Olivier Messiaen. The article is a part of a research project analyzing the relationship between ideological inspirations, the semantic layer and aesthetics of Tournemire’s works, as a contribution to first monograph of his music.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 13; 193-202
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola tradycji etnicznej w kształtowaniu tożsamości ukraińskiej (w ujęciu Jewhena Małaniuka)
The Role of Ethnic Tradition in the Development of Ukrainian Identity (As Seen by Yevhen Malaniuk)
Роль традиції в формуванні української ідентичності (в трактовці Євгена Маланюка)
Autorzy:
Ursulenko, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933432.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
tożsamość narodowa; etniczność; nacjonalizm; modernizm; publicystyka
national identity; ethnicity; nationalism; modernism; articles
Opis:
Awangardowe projekty ukraińskiej tożsamości narodowo-kulturowej w I połowie XX wieku nierzadko są formowane w opozycji do wcześniejszego modelu etnograficznego. Dominacja romantycznego kultu tradycji etnicznej oraz ludowo-narodowe zabarwienie rodzimej kultury na przestrzeni całego XIX wieku dyktuje nowemu pokoleniu inteligencji ukraińskiej potrzebę wypracowania nowoczesnego kształtu kultury narodowej. W swoich licznych artykułach oraz esejach historiozoficznych Jewhen Małaniuk zwalcza zjawisko absolutyzacji kultury ludowej jako jedynej spadkobierczyni wartości tradycji etnicznej, a także analizuje „kompleks małorosyjstwa”, który, w opinii pisarza, wyrasta przede wszystkim na etnograficznym gruncie i stanowi swoistą chorobę, deformującą świadomość narodową Ukraińców.
Avant-garde models of Ukrainian national and cultural identity in the first half of the twentieth century were frequently formed in opposition to the earlier ethnographic concept. The dominance of the Romantic cult of ethnic tradition and the folklore and nativism influences on the native culture throughout the nineteenth century urged the new generation of Ukrainian intellectuals to give the national culture a modern form. In his many articles and historiosophic essays Yevhen Malaniuk spoke in opposition to absolutisation of folk culture as the only inheritor of ethnic tradition values. “Little Russian mentality” was also subject to Malaniuk’s scrutiny, as in his opinion it had its roots primarily in the ethnographic approach, and was perceived by him as a disease affecting the national consciousness of the Ukrainian people.
Авангардні проекти української національно-культурної ідентичності вІ половині ХХ ст. нерідко формулюються в опозиції до попередньої етнографічної моделі. Домінація народницького дискурсу та романтичного культу етнічної традиції протягом ХІХ ст. ставить перед новим поколінням української інтелігенції завдання модернізації національної культури. В своїх численних статтях та історіософських есе Євген Маланюк засуджує явище абсолютизації народної культури як єдиної спадкоємниці цінностей етнічної традиції, а також аналізує «комплекс малоросійства», що, на думку мислителя, виростає, передусім, на етнографічному ґрунті і становить хворобу, яка деформує національну свідомість значної частини українців.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 7; 173-185
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tragizm i piękno w dramacie Orgia Łesi Ukrainki
Tragedy and Beauty in Lesya Ukrainka’s Drama “Orgy” (“Orgiya”)
Autorzy:
Wójtowicz, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929323.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Łesia Ukrainka
modernizm
dramat
tragizm
piękno
Lesya Ukrainka
Modernism
drama
tragic
beauty
Opis:
Lesya Ukrainka (Larysa Kosach, 1871-1913) proclaimed the postulate of tragedy in 1906 in one of her articles Utopia in the fiction and subsequently ingrained it as the dramatist in her creations. Ukrainka endowed her heroes by tragic destiny, her dramas were filled with scenes of battle, revenge, torture, violence and writer presented it directly or via a wide range of symbolic references and allusions. This phenomenon is typical for the era of modernism, which pursued in her creative imagination the author of Orgy (1913). In a similar manner Ukrainian writer has taken the issue of the definition of beauty, which in her works organically intertwined with tragedy. Reflections on the phenomenon of beauty Lesya Ukrainka conducted using also myths and symbols.
Трагізм і краса в драмі Лесі Українки ОргіяЛеся Українка (Лариса Косач, 1871-1913) постулат трагізму проголосила ще в 1906 році в одній зі своїх статей «Утопія в белетристиці», а згодом поступово впроваджувала його протягом всієї своєї творчості, як драматурга. За прикладом романтиків вона надавала героям своїх праць трагічну долю, будувала драми, які рясніли сценами бою, помсти, тортур, насильства; зображувала їх безпосередньо, або ж за допомогою широких засобів символізму. Таке явище типове для епохи модернізму, і саме в цю епоху авторка «Оргії» (1913) реалізовувала свої творчі фантазії. В подібний спосіб українська письменниця підходила і до поняття краси, яке в її здобутках органічно перепліталось з трагізмом. Роздуми про феномен краси Леся Українка також вела, використовуючи міфи та символи.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 7; 75-91
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Месіанський час» і трагічний досвід у драматургії Лесі Українки
«Messianic Time» and the Experience of Tragedy in Lesya Ukrainkas Dramas
«Czas Mesjański» a doświadczenie tragizmu w dramaturgii Łesi Ukrainki
Autorzy:
Polishchuk, Yaroslav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929309.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Łesia Ukrainka
dramaturgia
modernizm
neoromantyzm
mesjanizm
Lesya Ukrainka
drama
Modernism
Neo-Romanticism
Messianism
Opis:
Autor poddaje badaniu istotę tragizmu cechującego twórczość dramaturgiczną Łesi Ukrainki. Eksponuje związek omawianej cechy poetyki wybitnej pisarki ukraińskiej z tragizmem o kondycji klasycznej (1), tragicznością światopoglądu romantycznego (2) oraz ze świadomością kultury z okresu dekadansu i wczesnego modernizmu (3). Łesia Ukrainka przekracza granice właściwego czasu i przestrzeni w zobrazowaniu tragicznego doświadczenia człowieka w swych dziełach Kassandra, Kamienny gospodarz, Pięśń lasu. W ten sposób zbliża się do globalnej problematyki kultury XX wieku, co uczyni kolizję egzystencjalnego wyboru oraz buntu zasadniczą dla nowoczesnej literatury i sztuki.
The author analyses the core of the tragic nature of Lesya Ukrainka’s dramatic works. Highlighted are the relationships of this feature of her dramas with Classical (1) and Romantic tragedy (2), and with the cultural awareness of the time of Decadence and Early Modernism (3). In her Kassandra [Cassandra], Kamienny gospodarz [The Stone Host] and Pieśń Lasu [The Song of the Wood], Lesya Ukrainka transgresses the borders of real time and space in depicting the tragic experience of a human being. In this way, she comes close to the fundamental problems of the 20-th century culture, with the conflict between the idea of existential choice and rebellion becoming paramount ideas of contemporary literature and art.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 7; 39-49
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chaos polskiej przestrzeni i Sir Roger Scruton
The Chaos of Polish Space and Sir Roger Scruton
Autorzy:
Nawrocki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147036.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Sir Roger Scruton
city
modernism
identity of the city
architect
miasto
modernizm
architekt
tożsamość miasta
Opis:
Sir Roger Scruton nie aprobował zmian w przestrzeni miast, które zapoczątkowane zostały w XX wieku przez modernizm. W swych pismach z zakresu estetyki, w publicystyce i działalności społecznej konsekwentnie upominał się o przywrócenie „prawdziwego” miasta, w którym decyduje wspólnota mieszkańców. Celem tekstu jest prześledzenie jego argumentacji i wykorzystanie jej do wyjaśnienia chaosu przestrzennego w Polsce. Z wielowątkowej twórczości Scrutona ograniczyłem się do trzech elementów związanych z krytyką modernizmu, rolą architekta i problemem tożsamości miasta i jego mieszkańców. Miało to doprowadzić do pokazania konserwatywnej recepty na odmianę sytuacji w mieście. Polega ona na oddaniu miasta wspólnocie mieszkańców, odbudowie przestrzeni publicznej (traktowanej jako dobro wspólne) i upomnienie się o pewne normy, które w interesie wspólnoty ograniczą leseferystyczne podejście do przestrzeni – to zasadnicze kwestie, których realizacja może wpłynąć na odmianę polskiej przestrzeni.
Sir Roger Scruton disapproved of the changes to urban space initiated by modernism in the 20th century. In his writings on aesthetics, his journalism, and his social activism, he consistently argued for restoring the ‘real’ city, in which the community of inhabitants decides. This text aims to trace Scruton’s argument and use it to explain the spatial chaos in Poland. From Scruton’s multifaceted work, I limited myself to three elements related to the critique of modernism, the architect’s role and the problem of the city’s identity and its inhabitants. This was to show a conservative way to change the situation in the city. This conservative remedial programme consists of giving the city back to the community of inhabitants, rebuilding public space (treated as a common good) and insisting on certain norms which, in the interest of the community, will limit the laissez-faire approach to space, are fundamental issues whose implementation can influence the variation of Polish space.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2023, 51, 1; 123-136
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Czucie i uczucie człowieka”. Uwagi o Assuncie Norwida w świetle młodopolskiej recepcji
“Sense and feeling in man”. Comments on Assunta Norwid in the light of Young Poland’s reception
Autorzy:
Ratuszna, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18029960.pdf
Data publikacji:
2022-09-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Assunta
poemat dygresyjny
ironia
modernizm
miłość
kontemplacja
Bóg
digressive poem
irony
modernism
love
contemplation
God
Opis:
Assunta jest poematem dygresyjnym, ujawniającym poglądy Norwida na sztukę, filozofię i religię. Zgodnie z założeniami estetycznymi romantyzmu sztuka ma swoje źródła w doświadczeniu wewnętrznym, przeżyciu religijnym, ma charakter metafizyczny. Modernistyczne interpretacje twórczości Norwida, którym został poświęcony artykuł, odsłaniająjejmetafizyczne aspekty. Ustalenie kierunku i znaczenia wpływów staje się niezwykle ważnym zadaniem. Autor Assunty był postrzegany u schyłku wieku dziewiętnastego jako patron modernizmu, jego imię wymieniano wraz z imieniem Baudelaire’a, uwagi o nim pojawiały się w kontekście dyskusji na temat nowoczesnej literatury, teatru, sztuki aktorskiej. Twórczość Norwida wpisywała się w „paradygmat wzrokocentryzmu”, poeta nie stronił od optycznych metafor, stosował poetykę światłocienia, kadrowania przestrzeni, która w poemacie Assunta zyskała wertykalny charakter. Motywy doskonalenia, wzrastania pełniły w utworze istotną rolę. Refleksja nad ich znaczeniem pozwoliła ustalić rangę metapoetyckich uwag zawartych wAssuncie. Przypomniana w epoce modernizmu twórczość Norwida doczekała się wielu interpretacji, także krytycznych, opierających się na „kłopotliwych” przemilczeniach. Zenon Przesmycki sądził, że twórczość ta nie została w pełni zrozumiana, choć podjęto próby wpisania jej w estetykę modernizmu. Uznano jednak, że stanowi ona brakujące ogniwo w rozwoju polskiej poezji symbolistycznej (warto także podkreślić jej związki z „kolorystami” – jak nazywano impresjonistów). W Assuncie nawiązującej do Boskiej Komedii Dantego i Hamleta Szekspira zostaje ukazana kontemplacyjna ścieżka poznania. „Spojrzenie w niebo” jest więc aktem poznawczym, w którym rozum współistnieje z wiarą.
Assunta is a digressive poem showing Norwid’s views on art, philosophy and religion. According to the aesthetic assumptions of Romanticism, art has its source in internal experience, religious experience, and is of a metaphysical nature. Modernist interpretations of Norwid’s works, to which the article was devoted, reveal its metaphysical aspects. Determining the direction and significance of influences becomes an extremely important task. The author of Assunta was perceived at the end of the nineteenth century as a patron of modernism, his name was mentioned together with that of Baudelaire, comments about him appeared in the context of discussions on modern literature, theater and the art of acting. Norwid’s work was in line with the „paradigm of sight-centricism”, the poet did not avoid optical metaphors, he used the poetics of chiaroscuro and space framing, which in Assunt’s poem gained a vertical character. The motives of improvement and growth played an important role in the piece. Reflecting on their meaning allowed to establish the rank of the metapoetic remarks contained in Assunta. The works of Norwid, recalled in the era of modernism, have received many interpretations, including critical ones, based on „troublesome” concealments. Zenon Przesmycki believed that this work was not fully understood, although attempts were made to include it in the aesthetics of modernism. However, it was recognized that it was the missing link in the development of Polish symbolist poetry (it is also worth emphasizing its links with „colorists” – as the Impressionists were called). In Assunta, referring to the Divine Comedy by Dante and Shakespeare’s Hamlet, the contemplative path of knowledge is shown. „Looking to heaven” is therefore a cognitive act in which reason coexists with faith.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2022, 40; 73-97
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie inspiracje w ukraińskim dyskursie literackim lat 20. XX wieku
Polish Inspirations in the Ukrainian Literary Discourse in the 1920s
Польские инспирации в украинском литературном дискурсе 20-х годов ХХ века
Autorzy:
Nowacki, Albert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879847.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
modernizm
literatura polska
literatura ukraińska
„neoklasycy”
europeizacja
modernism
Polish literature
Ukrainian literature
“Ukrainian neoclassicists”
Europeanisation
Opis:
Niniejszy artykuł poświęcono refleksji nad polsko-ukraińskimi powiązaniami literackimi w latach dwudziestych XX w. W świetle przeprowadzonych badań można zauważyć wyraźny wpływ literatury polskiej na ukraińską, który nasilał się na przełomie XIX i XX w. Najczęściej Polska występowała w roli pośrednika w transferze najnowszych, modernistycznych tendencji kultury zachodniej, jednakże często stawiano ją za wzór udanego rozwoju kulturalnego. Powyższa praca pokazuje także, że recepcja literatury polskiej miała miejsce również na Ukrainie radzieckiej, a najbardziej zauważalna była w piśmiennictwie „neoklasyków” Kijowskich.
This article is devoted to the reflection on the Polish-Ukrainian literary connections in the 1920s. In the light of the research results there can be observed a noticeable impact of Polish literature on Ukrainian literature and Ukrainian literary circles, which intensified at the turn of the nineteenth century. Most frequently Polish influence manifested in mediation in the transfer of the latest modernist tendencies of Western culture. However, Poland was often presented as a successful model of cultural development. This work also shows that the reception of Polish literature was present in the Soviet Ukraine as well, and it was most noticeable in the literature of Kievian Neoclassicists.
Данная статья посвящена изучению польско-украинских литературных связей в 20-е годы ХХ века. В контексте проведенных исследований можно обнаружить заметное влияние польской литературы на украинскую, которое усилилось на рубеже ХIХ и ХХ веков. Как показывают анализы, чаще всего Польша выступала посредником в передаче новейших, модернистских направлений культуры Запада, кроме того, очень часто именно Польша ставилась в пример успешного культурного развития. Целью статьи является также показать, что рецепция польской литературы проходила также на землях Советской Украины и проявилась в творчестве киевских «неоклассиков».
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 7; 133-146
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies