Temat: holy trinity - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Komunijno-trynitarna pozycja Ducha Świętego
Communional-Trinitary Position of the Holy Spirit
Autorzy:: Jagodziński, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2035290.pdf
Data publikacji:: 2019-11-07
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: pneumatologia
Trójca Święta
Komunia
Filioque
kenoza
pneumatology
Holy Trinity
Communion
kenosis
Opis:: W Nowym Testamencie można zauważyć początki pneumatologii trynitarnej, która zaczęła się rozwijać w zmieniającym się kontekście świata kulturowego. Istotne znaczenie miało tu spojrzenie na Ducha Świętego w perspektywie miłości trynitarnej. Komunijny wymiar miało także nauczania o Filioque. Od średniowiecza rozpoczął się na Zachodzie pewien proces zapominania o Duchu Świętym i dopiero w nowszej teologii nastąpił w pneumatologii renesans, możliwy dzięki zintegrowaniu refleksji teologicznej i doświadczenia duchowego, w szczególności dzięki nowemu obudzeniu się w Kościele poczucia zjednoczenia na sposób komunii, które ośmieliło wybitnych teologów do podejmowania wnikliwych poszukiwań pneumatologicznych.
In the New Testament, you can see the beginnings of Trinitarian pneumatology, which began to develop in the changing context of the cultural world. The view of the Holy Spirit in the perspective of Trinitarian love was of great importance here. The communion dimension also had teaching about Filioque. From the Middle Ages, a process of forgetting the Holy Spirit began in the West and it was only in newer theology that a renaissance in pneumatology was possible thanks to the integration of theological reflection and spiritual experience, in particular, thanks to the new awakening of the Church’s sense of unification in a manner of communion that emboldened outstanding theologians to undertake a penetrating search in pneumatology.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 7; 5-16
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Historyczne wyposażenie kościoła pw. Świętej Trójcy w Bieździedzy na podstawie inwentarzy z lat 1718-1787
The Historical Eqiupment of the Holy Trinity Church in Bieździedza Based on Inventories from Years 1781-1787
Autorzy:: Lechwar, Mateusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2036773.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Bieździedza
wyposażenie
Trójca Święta
kościół
inwentarz
equipment
the Holy Trinity
church
inventory
Opis:: Zabytkowy kościół pw. Świętej Trójcy w Bieździedzy liczy sobie ponad 600 lat. Burzliwa historia sprawiła, iż w tak starych murach nie znajdziemy równie leciwego wyposażenia. Wygląd wnętrza świątyni sprzed wieków możemy odtworzyć na podstawie materiałów źródłowych zgromadzonych głównie w Archiwum Archidiecezji Przemyskiej. Niniejsza praca przedstawia wyposażenie wspomnianego kościoła, jakie znajdowało się w nim pod koniec XVIII wieku. Po dokonaniu syntezy szczegółowych opisów inwentaryzacyjnych z lat 1781-1787, powstaje dość dokładny obraz wnętrza, które spłonęło w 1879 r. Większa część źródeł jest owocem wizytacji dekanalnych dokonywanych przez ks. Franciszka Hajdeckiego. W pierwszej części opracowania przedstawiono zarys historii parafii Bieździedza, by w drugiej przejść do opisu ołtarzy i wyliczenia najważniejszych elementów wystroju zasadniczych części kościoła. Część trzecia zawiera opis wnętrza kaplicy bocznej świątyni, która również w źródłach została osobno zinwentaryzowana.
The historic church the Holy Trinity in Bieździedza has over 600 years. The turbulent history has made it impossible to find an elderly equipment in such old walls. The appearance of the interior of the temple can be reconstructed on the basis of the source materials gathered mainly in the archives of the Archdiocese of Przemyśl. This work presents furnishing and accessories of the church which was in the church at the end of the 18th century. After thorough inventory of records in 1781 to 1787 a fairly accurate picture of the interior, which burned in 1879, arises. The majority of the sources are the result of the decanation visits by Fr. Franciszek Hajdecki. As the first part of the paper an outline of the history of the parish of Bieździedza is presented, the second one describes the altars and to calculate the most important elements of the decor of the essential parts of the church. The third part contains a description of the interior of the side chapel of the temple, which also has been separately listed in the sources.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 4; 29-37
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Uma Imagem de Deus para o futuro da Europa
Obraz Boga dla przyszłości Europy
An Image of God for the Future of Europe
Autorzy:: Duque, João Manuel
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1706315.pdf
Data publikacji:: 2021-02-26
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Europa
obraz
Bóg
sekularyzacja
posthumanizm
Trójca Święta
Europe
image
God
secularization
post-humanism
Holy Trinity
Opis:: The article intends to explore the possible impact of the image of God originated in Judaism and Christianity on some elements of the configuration of Europe, in an essentially cultural perspective, although with also political effects. It is not intended to assess this impact only within Christian or Jewish communities, that is, in relation to the believers of these religious traditions. It is intended to extend this impact to European society, as such, since the effect of this image of God can also refer to non-believers, especially in the way they interpret their daily lives and their social structures. It is not, therefore, about the recovery of a theocratic system, but about the possibility of effects of the reference to God, as if God did not exist.
O artigo pretende explorar o possível impacto da imagem de Deus originada no judaísmo e no cristianismo sobre alguns elementos da configuração da Europa, em perspetiva essencialmente cultural, embora com efeitos também políticos. Não se pretende avaliar esse impacto apenas no interior das comunidades cristãs ou judaicas, ou seja, em relação aos crentes dessas tradições religiosas. Pretende-se alargar esse impacto à sociedade europeia, como tal, uma vez que o efeito dessa imagem de Deus pode referir-se também os nãos crentes, sobretudo no modo como interpretam o seu quotidiano e as respetivas estruturas sociais. Não se trata, portanto, da recuperação de um sistema teocrático, mas da possibilidade de efeitos da referência a Deus, como se Deus não existisse.
Celem artykułu jest zbadanie możliwego wpływu obrazu Boga wywodzącego się z judaizmu i chrześcijaństwa na niektóre elementy konfiguracji Europy, przede wszystkim w perspektywie kulturowej, choć ze skutkami również politycznymi. Celem artykułu nie jest ocena tego wpływu jedynie w obrębie wspólnot chrześcijańskich lub żydowskich, czyli w odniesieniu do wyznawców tych tradycji religijnych. Chodzi o rozszerzenie się tego wpływu na społeczeństwa europejskie jako takie, ponieważ oddziaływanie tego obrazu Boga może dotyczyć także niewierzących, zwłaszcza w sposobie interpretowania przez nich życia codziennego i struktur społecznych. Nie chodzi więc o powrót do systemu teokratycznego, ale o możliwość odniesienia się do Boga, tak jakby Bóg nie istniał.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 2; 23-41
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Credo in Spiritum Sanctum. Konsekwencje doktrynalne i pastoralne wiary w Ducha Świętego jako Osobę
Credo in Spiritum Sanctum. Doctrinal and Pastoral Consequences of Believing in the Holy Spirit as a Person
Autorzy:: Guzowski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31234095.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Duch Święty jako Osoba
Trójca Święta
osoba
hipostaza
wiara w Ducha Świętego
Holy Spirit as a Person
Holy Trinity
person
hypostasis
faith in the Holy Spirit
Opis:: The author shows the use of the concept of person in determining the essence of the Holy Trinity and the influence of this category on doctrinal and pastoral activities of the Church. The most important conclusion that results from this paper is that renewing the Church, and renewing the faith of the Church can only take place on condition of acknowledging the direct, that is personal, presence of the Holy Spirit in the life of each believer and in the Church community. This conclusion is postulated on the basis of an in-depth study of the development of the concept of person in Trinitarian theology.
Źródło:: Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2012, 4; 49-62
2080-6345
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Parabola humanizmu naturalistycznego (II). Człowiek osobą czy przyrodą?
The Parable of Naturalistic Humanism (II). Man - a Person or Nature?
Autorzy:: Serretti, Massimo
Radziszewska, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31234112.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: osoba
natura
człowiek
Trójca Święta
personalizm
antropologia
personologia
gender
biotechnologia
person
nature
human
Holy Trinity
personalism
anthropology
personology
biotechnology
Opis:: In the second part of his paper (the first part was published in the 2011 issue of Yearbook of Dogmatic Theology), Massimo Serretti, an Italian theologian and personalist, shows that the parallel use of two terms, nature and person, is fundamental for the development of anthropology. The history of philosophical thought has proved that the gradual separation of those two categories has led to the rejection of the very notion of human nature, diminishing the value of the concept of human itself, understood materialistically and biologically. In the first part of his paper, Serretti concluded that the origin of the contemporary anthropological personalism is to be found in the Trinitarian doctrine.
Źródło:: Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2012, 4; 191-201
2080-6345
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: „Teologia przepięknej i łaskami słynącej statuy Matki Najświętszej Sejneńskiej”. Dzieło sztuki jako obiekt kultu i duszpasterskie wyzwanie
Autorzy:: Kramiszewska, Aneta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1928248.pdf
Data publikacji:: 2021-12-08
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Stefan Wyszyński
Sejny
Madonna szafkowa
ikonografia maryjna
Tron Łaski
Trójca Święta
Shrine Madonna
Marian iconography
Throne of Grace
Holy Trinity
Opis:: Jedną z wielu spektakularnych inicjatyw duszpasterskich Prymasa Stefana Wyszyńskiego były koronacje papieskimi koronami kultowych wizerunków maryjnych. Przeprowadził ich czterdzieści siedem. Jedną z ostatnich była koronacja rzeźby Matki Bożej Sejneńskiej. Artykuł jest poświęcony analizie kazania koronacyjnego wygłoszonego 7 września 1975 r. w Sejnach. Ukoronowana figura należy do typu ikonograficznego tzw. Madonn szafkowych, do grupy rzeźb pomorskich, których powstanie łączono z zakonem krzyżackim; jej pierwotne pochodzenie i dzieje nie są znane. W 1602 r., wraz z fundacją klasztoru dominikanów, pojawiła się w Sejnach i bardzo szybko została otoczona kultem. Kult ten przetrwał kasatę klasztoru i jest żywy do dziś. Kontrowersyjna ikonografia Maryi z Dzieciątkiem – rzeźba skrywająca w swoim wnętrzu Trójcę Świętą (Tron Łaski) – stanowiła wyzwanie dla opiekunów sanktuarium. W XVII-XIX wieku obserwujemy proces powolnego wycofywania rzeczywistego wizerunku rzeźby i tworzenia jego kreacji na potrzeby kultu, poczynając od okrycia jej metalową sukienką aż do zakazu otwierania figury włącznie. Kazanie koronacyjne ma wydźwięk trynitarny i w całości służy przekazaniu wiernym prawdy o działaniu Trójcy Świętej w życiu Kościoła oraz Jej szczególnej relacji z Maryją. W konkluzji Prymas Wyszyński nadał kultowej figurze nowe miano: Maryja od Trójcy Świętej. Tym samym dokonał rewitalizacji średniowiecznej ikonografii, wykorzystując nie tylko jej pierwotną wymowę ideową, ale także wpisując ją w aktualną posoborową mariologię trynitarną, zawartą w Konstytucji o Kościele Lumen gentium, a także w Adhortacji apostolskiej Pawła VI Marialis cultus. Jest to jedyne kazanie koronacyjne Prymasa Wyszyńskiego w całości inspirowane ikonografią koronowanego wizerunku kultowego.
One of the many spectacular pastoral initiatives of Primate Stefan Wyszyński was the coronation of cult Marian images with papal crowns. He did forty-seven of them, one of the last was the coronation of the statue of Our Lady of Sejny (Sejny is a town in north-eastern Poland). The article analyses the coronation sermon delivered on this occasion on September 7, 1975 in Sejny. The crowned figure belongs to the iconographic type of the so-called Shrine Madonnas, or the group of Pomeranian sculptures, the creation of which was linked to the Teutonic Order. Its origin and history are unknown. In 1602, together with the foundation of the Dominican monastery, it appeared in Sejny and very quickly became worshiped. This cult survived the dissolution of the monastery and is still alive today. The controversial iconography of Mary with the Child – a sculpture housing the Holy Trinity (Throne of Grace) – was a challenge for the guardians of the sanctuary. From the 17th to 19th centuries, we observe the slow withdrawing of the actual image of a sculpture and making its likeness for the purposes of worship: from covering the figure with a metal robe to prohibiting a ban on the opening of the statue. The coronation sermon bears Trinitarian overtones and is entirely intended to convey to the faithful the truth about the operation of the Holy Trinity in the life of the Church and Its special relationship with Mary. In his conclusion, Primate Wyszyński gave the cult figure a new name: Mary of the Holy Trinity. Thus, he revitalized the medieval iconography, using not only its original ideological significance, but also inscribing it in the current post-conciliar Trinitarian Mariology, contained in the Constitution on the Church Lumen Gentium, as well as in the Apostolic Exhortation by Paul VI Marialis Cultus. It is the only coronation sermon delivered by Primate Wyszyński inspired entirely by the iconography of the crowned cult image.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4 Special Issue; 59-83
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Reinterpretacja integralnego powstawania i rozwoju Kościoła. Niektóre aspekty trynitarnej i antropologicznej eklezjogenezy
Rewriting the Integrity of Formation and Development of the Church some Aspects of Trynitarian and Antropologian Ecclesiogenesic
Autorzy:: Napiórkowski, Andrzej A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1685385.pdf
Data publikacji:: 2020-09-29
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Trójca Święta
wcielenie
początki Kościoła
rozwój
eklezjologia
chrystologia
pneumatologia
Holy Trinity
Incarnation
beginnings of the Church
development
ecclesiology
chrystology
pneumatology
Opis:: Opowiadając się za dynamiczną koncepcją Kościoła, a zwłaszcza ukazując starotestamentalną i nowotestamentalną eklezjogenezę, autor odchodzi od stanowiska, iż Jezus wprost i bezpośrednio założył Kościół. Stawia nawet tezę: nie to było głównym motywem Jego ziemskiej działalności. W uzasadnieniu prezentuje wspólnotę Bosko-ludzką, której kształt tak zależy od Trójcy Świętej i udzielającego się trynitarnie miłosierdzia, jak i od ludzkiej wolności, wypowiadającej się w świętości i grzechu. Jezus nie tyle bowiem funduje instytucjonalno-charyzmatyczną społeczność, ile przede wszystkim pełni wolę swojego Ojca: „Moim pokarmem jest wypełnić wolę Tego, który Mnie posłał” (J 4,34). Odchodzenie od chrystomonizmu w eklezjologii skutkuje dowartościowaniem trynitologii, eschatologii, pneumatologii, antropologii, mariologii oraz wzmożeniem dążeń misyjnych i ekumenicznych.
By advocating a dynamic concept of the Church, the author deviates from the position that Jesus directly and openly founded the Church. He even puts forward a thesis: this was not the main motive of His earthly activity. In his argumentation, he presents the divine-human community, whose shape depends both, on God's mercy, as well as on human freedom. Jesus, in fact, does not so much establish the institutional and charismatic community but, above all, does the will of his Father “My food is to do the will of Him who sent Me” (Jn 4:34). The departure from christomonism in ecclesiology results in the appreciation of trinitology, eschatology, pneumatology, anthropology, mariology and the intensification of missionary and ecumenical aspirations.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 9; 21-36
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Назначение Михаила Козачинского Слуцким архимандритом. 1748–1749 гг.
Mikhail Kozačinski and His Appointment as an Archimandrite of the Slutsk Holy Trinity Monastery. 1748-1749
Powołanie Michaiła Kozaczińskiego na archimandrytę słuckiego. 1748-1749
Autorzy:: Kochegarov, Kirill A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2053598.pdf
Data publikacji:: 2022-04-01
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Michaił Kozacziński
Słucki klasztor Świętej Trójcy
Archimandryta Słucki
Rosja
Rzeczpospolita
Mikhail Kozačinski
The Slutsk Holy Trinity monastery
Russia
Polish-Lithuanian Commonwealth
Opis:: В статье рассматривается вопрос о назначении слуцким архимандритом известного преподавателя и писателя XVIII в. Михаила Козачинского. Показано как этот вопрос был тесно связан с деятельностью русского посольства в Варшаве и нежеланием польско-литовских магнатов поднимать вопрос о положении православных на ближайшем сейме. В то же время русское правительство не желало обострения отношений с одним из крупнейших литовских магнатов Великого княжества Литовского и патроном Слуцкой архимандрии – Иеронимом Радзивиллом. Сам Радзивилл при этом был готов оказать покровительство православию в обмен на удовлетворение российским двором его партикулярных интересов. При этом при назначении слуцкого архимандрита в 1748-1749 гг. не была учтена позиция слуцкого православного братства, что было чревато дальнейшим углублением конфликта вокруг архимандрии.
W artykule omówiono kwestię powołania Michaiła Kozaczińskiego, sławnego pedagoga i pisarza XVIII wieku na archimandrytę słuckiego. Pokazano, jak ściśle ta kwestia była związana z działalnością ambasady rosyjskiej w Warszawie i niechęcią magnatów polsko-litewskich do podniesienia kwestii pozycji prawosławia na kolejnym sejmie. Jednocześnie władze rosyjskie nie chciały pogorszenia stosunków z jednym z największych magnatów litewskich, patronem słuckiej organizacji kościoła prawosławnego, Hieronimem Radziwiłłem. Sam Radziwiłł był gotów objąć patronatem prawosławie w zamian za zaspokojenie przez dwór rosyjski jego partykularnych interesów. W procesie powoływania archimandryty słuckiego nie uwzględniono stanowiska słuckiego bractwa prawosławnego, co wiązało się z dalszym pogłębieniem konfliktu.
The paper tells about an appointment of Mikhail Kozačinski, famous writer and pedagogue of 18th century, as an archimandrite of the Slutsk Holy Trinity monastery. The problem was closely connected with the protection of the Russian embassy in Warsaw over the Orthodox people of the Polish-Lithuanian Commonwealth that irritated Polish and Lithuanian magnates who protested against discussing it on the forthcoming Diet. At the same time the Russian government didn’t want to worsen relations with the one of the powerful Lithuanian magnates, the owner of the Slutsk principality and the patron of the Slutsk Holy Trinity monastery, Hieronim Florian Radziwiłł. He also was ready to protect his Orthodox subjects in return for providing some particular services from the Russian emperor court. Appointing new archimandrite, the metropolitan of Kiev Timophej Shcherbatskij didn’t take into account the position of the Slutsk Orthodox fraternity that provoke another more serious conflict next years.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 2; 69-87
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Trójca Święta we współczesnej teologii katolickiej
The Holy Trinity in Modern Catholic Theology
Autorzy:: Kowalczyk, Mirosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31234133.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Trójca Święta
personalizm realistyczny − według Cz. S. Bartnika Trójca personalistyczno-komunijna
trynitologia teologiczno-historyczna
Holy Trinity
realistic personalism – personalistic-communion Trinity (Cz. S. Bartnik)
theological-historical trinitology
Opis:: Of all the truths of faith and Christian life the truth about God in the Trinity of Persons is the most basic one. The truth in its entirety is revealed by God, but the interpretation of it has a long human history. The Christian teaching about God as a Trinity is the most perfect expression of human religious and theological awareness. The history of the Trinitarian dogma is as long as Christianity itself. It is rooted in the Old Testament, which spiritually and mentally prepared people for the revelation of the Holy Trinity in the New Testament. Jesus Christ in a comprehensive way revealed the truth about God as a personal triad, as a Holy Community, as a personal communion mystery. The essence of this truth has its source in the whole event of Jesus Christ, that is in His eternal existence, in the history of Redemption and in His word. Only later was it defined as a peculiar revelation of God that allows experiencing His essence, translating itself into existence, into everyday life, spirituality, morality, Christian practice, and with years also into the religious doctrine. Modern Catholic Trinitarian theology is developed on two merging planes; that is, the teaching of the Magisterium and teaching of outstanding theologians. A return to the historical-salutary understanding of God’s Trinitarian mystery, but considered in the personalistic light, is a characteristic novelty of modern trinitology. It is a personalistic-communion approach. Many Catholic theologians think that the Trinity makes itself present in a man by way of grace; it is the charitological approach. Also the problem of the Trinity that is immanent to the world, and at the same time transcendent, is considered. The position suggested by K. Rahner is right here: the historical-salutary Trinity is identical with the transcendent Trinity. The truth about the Holy Trinity is fundamental and basic for the understanding of man himself, of the meaning of his existence and of the meaning of the existence of anything. The Holy Trinity is the original model and at the same time a task for any human community – that is, any kind of human community should be realized according to the model of the Divine community.
Źródło:: Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2013, 5; 95-104
2080-6345
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Historia konserwacji malowideł bizantyńsko-ruskich z kaplicy Trójcy Świętej w Lublinie
The history of the conservation of the byzantine-ruthenian frescoes in the Holy Trinity Chapel in Lublin
История реставрации византийско-древнерусских росписей в часовне Св. Троицы в Люблине
Autorzy:: Żuk-Orysiak, Jolanta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1887703.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Kaplica św. Trójcy
prace konserwatorskie
traktaty malarskie
freski bizantyńsko-ruskie
ikony
Holy Trinity Chapel
conservators’ work
treatises on painting
Byzantine-Ruthenian frescoes
icons
Opis:: Kaplica Trójcy Świętej w Lublinie posiada unikatową polichromię wykonaną w technice fresku bizantyńsko-ruskiego ukończoną 10 sierpnia 1418 roku. To główny i zarazem najlepiej zachowany przykład malarstwa bizantyńsko-ruskiego. Malarze działający w lubelskiej świątyni pracowali zgodnie z programami traktatów malarskich, materiałowo-technicznych znanych w Bizancjum i na Rusi. Profesor Anna Różycka-Bryzek wyodrębniła w lubelskich malowidłach trzy główne maniery stylistyczne. Pierwsza to hieratyczno-ikonowa, ukazująca postaci w oparciu o cechy ikon ze szkół nowogrodzkich, w drugiej manierze narracyjno-malarskiej, gdzie w opracowanych scenach nastąpiło połączenie stylu bałkańskiego malarstwa ściennego z eklektycznym sposobem opracowań kompozycji charakterystycznym dla ruskich naśladowców. Trzecia maniera – archaiczna, przypisana została mistrzowi związanemu najprawdopodobniej ze środowiskiem halicko-wołyńskim lub kijowskim. Do zrozumienia zasad techniczno-technologicznych są pomocne rozważania profesora Stanisława Stawickiego przeprowadzone w oparciu o traktaty malarskie: „Ksiega z góry Athos”, ruskie podlinniki, Tipika Niektarija (najobszerniejszy) i greckie Hermeneje. Śledząc losy kaplicy wiemy, że brak właściwej opieki konserwatorskiej i bieżących remontów doprowadziły w 1820 roku do pokrycia ścian kaplicy tynkiem. Odsłonięcie w latach 1897 – 99, przez malarza lubelskiego Józefa Smolińskiego sceny fundacyjnej, opisane w prasie z datą 12 marca 1897 roku, wzbudziło zainteresowanie władz zaborczych rosyjskich. Do zbadania znaleziska powołano Cesarską Komisję Archeologiczną w Petersburgu. Historia konserwacji prac rozpoczyna się od 1897roku i prowadzi przez działalność zespołów Juliusza Makarewicza, Edwarda Trojanowskiego, Bohdana Marconiego i ostatnią konserwację. Z zespołu konserwatorów, którzy pracowali ostatnio, wymienić należy Stanisława Stawickiego, Marię Milewską, Magdalenę Gawłowską i Leonarda Bartnika. Wymienione osoby są dyplomowanymi konserwatorami dzieł sztuki. Prace wykonane przez nich zasługują na uznanie ze względu na wysoką fachowość i podporządkowanie wartości odtworzonych oryginałowi.
The Holy Trinity Chapel in Lublin has a unique polychromy painted in the technique of Byzantine-Ruthenian frescoes, completed on 10 August 1418. It is the main and at the same time best preserved example of Byzantine-Ruthenian painting. Painters active in the Lublin church worked in accordance with the programs of treatises on painting dealing with materials and techniques, known in Byzantium and Ruthenia. Professor Anna Różycka-Bryzek has distinguished three main stylistic manners in the Lublin paintings. The first is the hieratic-iconic one, showing the figures on the basis of the features of the Novgorod schools icons; in the second narrative-painting manner in the shown scenes the Balkan wall painting was combined with the eclectic way of composing the subject-matter, characteristic of Ruthenian followers of the style. The third manner – an archaic one, has been ascribed to a master, most probably connected with the Galician-Volhynian or Kiev circles. Professor Stanisław Stawicki’s deliberations based on treatises on painting: “Księga z Góry Athos”, Russian handbooks, Tipika Niektarija (the most extensive one) and Greek Hermeneia are helpful in understanding the technical-technological principles. Studying the history of the chapel we learn that a lack of proper supervision and of current repairs led to covering the walls of the chapel with plaster in 1820. In 1897-1899 the foundation scene was uncovered by the Lublin painter Józef Smoliński, which was described in the press on 12 March 1897. This raised the interest of the Russian authorities. A Tsar’s Archeological Board in St Petersburg was established to study the discovered polychromy. The history of the conservation starts in 1897; the work was continued by teams led by Juliusz Makarewicz, Edward Trojanowski, Bohdan Marconi, and was concluded by the recent works. In the team of conservators who worked on the polychromy in the recent years Stanisław Stawicki, Maria Milewska, Magdalene Gawłowska and Leonard Bartnik should be mentioned. These people are qualified conservators of works of art. Their work should be appreciated because of its high professional level as well as of subordinating the restored values to the original.
Часовня св. Троицы в Люблине имеет уникальную полихромию, сделанную техникой византийско-древнерусского фреска, завершенную 10 августа 1418 года. Это главный иодновременно сохранившийся лучше других пример византийско-древнерусской живописи. Художники, действующие в люблинском храме, работали согласно программе живописных трактатов, материально-технических, известных в Византии и на Руси. Профессор Анна Ружицка-Брызек выделила в люблинских росписях три главные стилистические манеры. Первая – это иератически-иконописная, указывающая персонажей соответственно традиции иконописания новгородских школ. Во второй, нарративно-живописной манере, вразработанных изображениях произошло соединение балканского стенописного стиля и эклектического способа разработки композиции, характерной для древнерусских подражателей. Третья манера – архаическая, была приписана мастеру, вероятно связанному сгалицко-волынской или киевской средой. Для понимания технических и технологических правил, очень полезными являются рассуждения профессора Станислава Ставицкого, проведенные на основании художественных трактатов: Книги из горы Афон, древнерусских подлинников, Типика Нектария (самый пространный) и греческих Герменеи. Рассматривая историю часовни, можно узнать, что отсутствие соответствующего реставрационного ухода и текущих ремонтов привели в 1820 году к покрытию стен часовни штукатуркой. Открытие в 1897-1899 гг. люблинским живописцем Юзефом Смолинским фондовой сцены, описанное в прессе 12 марта 1897 года, вызвало интерес российских захватнических властей. К исследованию находки была назначена Императорская археологическая комиссия в Петербурге. История реставрации работ начинается с 1897 года и продолжается деятельностью реставраторских групп Юлиуша Макаревича, Эдварда Трояновского, Богдана Маркони, вплоть до последней реставрации. Из реставраторов, работающих в последнее время, стоит назвать Станислава Ставицкого, Марию Милевскую, Магдалену Гавловскую и Леонарда Бартника. Все они – дипломированные реставраторы художественных произведений. Сделанные ими работы заслуживают признания, благодаря высокому профессионализму и верности воссозданных произведений оригиналу.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 7; 53-75
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Liturgiczny obraz Trójjedynego Boga
The Image of the Triune God in the Liturgy
Autorzy:: Migut, Bogusław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2037970.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Przenajświętsza Trójca
liturgia
Eucharystia
symbol
obraz
teologia liturgiczna
Alexander Schmemann
Tomáš Špidlík
Achille Maria Triacca
Most Holy Trinity
Liturgy
Eucharist
Symbol
Image
Liturgical Theology
Opis:: Liturgia nie tylko uobecnia wydarzenia zbawcze w perspektywie liturgii niebiańskiej. Poza swym wymiarem sprawczym, czyli działaniem ex opero operato w odniesieniu do zbawczego misterium Boga, jest ona symbolem tegoż misterium, a nawet jego obrazem. Przy czym znaczenie obrazowości liturgii musi być właściwie rozumiane, a w tym celu odniesione do znaczenia symbolu. Alexander Schmemann mówi, że w pierwotnym rozumieniu symbol jest ujawnieniem i obecnością innej rzeczywistości, która w danych warunkach nie może zostać ukazana inaczej niż w nim i poprzez niego. Dość często jednak zdarza się zewnętrzne podobieństwo pomiędzy widzialną warstwą symbolu a rzeczywistością symbolizowaną. Taka sytuacja doprowadza do spłycenia symbolu. Szczególnie cierpi na tym przestrzeń sakralna i sama liturgia, gdyż jej symbolika została ukształtowana w historii zbawienia, a swoje źródło ma w Piśmie Świętym. Jednakże można, a nawet należy mówić o symbolicznej obrazowości całej clebracji liturgicznej. Obrazowość ta powstaje w wyniku docierania do rzeczywistości symbolizowanej. W wyniku takiego zabiegu odkrywa się, że liturgia jest odbiciem Trójcy Przenajświętszej. Jest ona bowiem wspólnym dziełem trzech Osób Boskich. Głównym narzędziem i trwaniem w czasie dzieła zbawienia jest Kościół. Kościół i jego liturgia noszą w sobie symbol/obraz wewnętrznej jedności i miłości Osób Boskich, ale też objawiają posłannictwo poszczególnych Osób na zewnątrz. Kardynał Tomáš Špidlík ukazuje to na podstawie teologii Ojców Kościoła w odniesieniu do nauczania Soboru Watykańskiego II. Teologia liturgiczna przedstawia trynitarne źródło chrześcijańskiej miłości i jedności oraz chrześcijańskiej solidarności. Komunia Osób Trójcy Świętej objawia się zwłaszcza w Eucharystii jako źródło wszelkiej jedności. Objawia ona przejście od jedności trynitarnej do jedności wewnątrzkościelnej i między poszczególnymi wspólnotami eklezjalnymi, aż po wszelkie więzi międzyludzkie.
Liturgy does not only express the events of salvation in the perspective of the heavenly liturgy. Beyond its causative dimension − that is, its action ex opero operato − with respect to the saving mystery of God, it is a symbol of this same mystery, an image, even, of it. In this context the imagery of the liturgy must be properly understood, and to this end, the significance also of the attributed symbol. Alexander Schmemann says that in the original understanding, a symbol is a manifestation and a presence of another reality, which in given conditions may not be exhibited other than in and through this reality. An external likeness between the visible dimension of the symbol and the thing it actually symbolizes, while not essential, and can sometimes even trivialize the symbol, is not however uncommon. This pertains particularly to the Church itself and its liturgy, where symbolism has been shaped by salvation history and has a source of its own in Sacred Scripture. Thus it is possible, and even necessary, to speak of the symbolic imagery of the whole liturgical celebration. The Church and its liturgy are a reflection of the Most Holy Trinity, since they are the common action of the three Divine Persons. The Church is the principle tool of the work of salvation and its continuation in time, but it also carries within it an internal symbol/image of the unity and love of the Persons of the Most Holy Trinity and their outward mission/message. Cardinal Tomáš Špidlík shows this on the basis of the theology of the Fathers of the Church in relation to the teachings of Vatican II. Liturgical theology presents the trinitarian source of Christian love and unity as well as Christian solidarity. The communion of the Persons of the Holy Trinity, revealing itself in every liturgy and especially in the Eucharist, is the source of all unity − from unity within the Church and between particular ecclesial communities to every type of human connection.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 12; 75-86
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Człowiek mieszkaniem Trójcy Świętej. Refleksja na podstawie doświadczenia duchowego siostry Roberty Babiak
Man as a Dwelling Place for the Holy Trinity. A Reflection on the Basis of Sister Roberta Babiaks Spiritual Experience
Autorzy:: Synoś, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31340031.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Trójca Święta
zjednoczenie
mistyka
Eucharystia
cnoty teologalne
dusza
obraz i podobieństwo
przebóstwienie
przemienienie
Holy Trinity
unification
mystics
Eucharist
theological virtues
soul
image and likeness
divinization
Transfiguration
Opis:: The mystery of the Holy Trinity is not only the most profound truth in the Christian faith, but also the foundation of Christian spiritual life. This life in its essence appears as participation in the life of God Himself – of the Holy Trinity. The present article is an illustration of its kind of this truth; the illustration is based on Sister Roberta Babiak's spiritual experience. Sister Roberta Babiak is a Polish mystic who lived in the first half of the 20th century. She experienced the presence of the Holy Trinity, especially while receiving the Eucharist. Receiving the Eucharist Christ was for her entering a direct salutary relation with the Holy Trinity, as result of which she participated in a peculiar exchange of love between her and God. In Sister Roberta's life, in her unification with God perceived as the Trinity, also theological virtues played an important role. From the possibility of the Holy Trinity taking up residence in man his supernatural dignity results; and the very presence of Triune God in him contributes to his divinization.
Źródło:: Roczniki Teologii Duchowości; 2010, 2; 133-158
2081-6146
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Sztuka w służbie imperium i narodu: casus bizantyjskich fresków w kaplicy Św. Trójcy na Zamku Lubelskim w świetle poglądów rosyjskich historyków (XIX –początek XX wieku)
Art in the Service of Empire and Nation: The Case of Byzantine Frescoes of The Holy Trinity Chapel in Lublin Castle Through the Lens of Russian Historians (19th ‒ Early 20th Century)
Autorzy:: Piccin, Matteo
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1787955.pdf
Data publikacji:: 2021-03-19
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Kaplica Świętej Trójcy na Zamku Lubelskim
Królestwo Polskie
imperium rosyjskie
nacjonalizm rosyjski
starożytności
Holy Trinity Chapel in Lublin Castle
Kingdom of Poland
Russian Empire
russian nationalism
antiquities
Opis:: Celem niniejszego artykułu jest refleksja nad nacjonalizmem rosyjskim – jego znaczeniem i zasięgiem terytorialnym, realnym, a także wyobrażonym – w Królestwie Polskim na przełomie XIX i XX w. Jako case study autor wybrał znamienite bizantyjskie freski z początku XV w., które pokrywają wewnętrzne ściany kaplicy Świętej Trójcy na Zamku Lubelskim w Lublinie. Autor stawia sobie pytanie, czy Lublin, ze względu na obecność fresków szkoły ruskiej, odsłoniętych dopiero na początku XX w., był w rozumieniu rosyjskich nacjonalistów miastem o rodowodzie ruskim (rosyjskim) i miał w takim razie ulec rusyfikacji, której sąsiednia Chełmszczyzna doświadczała od co najmniej 30 lat. Gdzie więc była granica nacjonalizmu rosyjskiego? Lublin leżał na granicy z ziemią chełmską, a odkrycie malowideł mogło spowodować zasadniczą rewizję spojrzenia na to miasto jako miasto polskie. Znani intelektualiści polscy, a także rosyjscy archeologowie, historycy i badacze starożytności wzięli udział w debacie wokół pochodzenia fresków i ich genezy. I wojna światowa przerwała wszelkie projekty prac konserwatorskich, a wraz z nimi także próby dalszego odsłaniania „rosyjskości” Lublina.
The purpose of this article is to reflect on Russian nationalism ‒ its significance and territorial range, real and imagined ‒ in the Kingdom of Poland at the turn of the 19th and 20th centuries. As a case study, the author chose the renowned Byzantine frescoes from the early 15th century that cover the inner walls of the chapel of the Holy Trinity in the Lublin Castle. The author considers whether, due to the presence of Ruthenian frescoes, whose uncovering dates back to early 20th century, Russian nationalists understood Lublin as a “Russian” (Ruthenian) city, which would then need to undergo Russification (as had occurred in the neighbouring Chełm region for at least the previous 30 years). Where then was the border of Russian nationalism? Given Lublin’s location on the border with the Chełm land, the discovery of the paintings could have caused a radical reassessment in the perception of the city as Polish. Well-known Polish intellectuals, as well as Russian archaeologists historians and zealous seekers of antiquities took part in the debate about the origin of the frescoes and their attribution. The First World War interrupted all conservation projects, and with them any further attempt at unearthing Lublin’s “Russiannes”.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 2; 105-142
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Obraz Boga w nauczaniu pasterskim biskupów radomskich na przestrzeni roku liturgicznego
Image of God in the Pastoral Teaching of Radom Bishops Throughout the Liturgical Year
Autorzy:: Grudniewski, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2035238.pdf
Data publikacji:: 2019-12-10
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: obraz Boga
Trójca Święta
Bóg Ojciec
Syn Boży
Duch Święty
biskup
nauczanie
listy pasterskie
Adwent
Boże Narodzenie
Wielki Post
Wielkanoc
image of God
Holy Trinity
God the Father
Son of God
Holy Spirit
bishop
teaching
pastoral letters
Advent
Christmas
Lent
Easter
Opis:: Niniejszy artykuł dotyczy nauczania pasterskiego biskupów radomskich na przestrzeni lat 1992-2012 przedstawionego w kontekście stałych części roku liturgicznego, takich jak: Adwent, Boże Narodzenie, Wielki Post, Święta Wielkiej Nocy. Biskupi radomscy, posiadając uwrażliwienie na potrzebę kształtowania wiary powierzonych im „owieczek”, w ciągu 20 lat wystosowali 100 listów pasterskich starając się tłumaczyć istotne fundamenty wiary katolickiej. Pierwszy rozdział artykułu dotyczy tematu Adwentu jako czasu oczekiwania na przyjście Zbawiciela stawiając za wzór Maryję. Szczególną uwagę biskupi poświęcają kwestii przygotowania na przyjście Pana. Drugi rozdział, mówiący o Bożym Narodzeniu, koncentruje myśli biskupów na nowym życiu oraz jego obronie. Kolejny rozdział porusza kwestię Wielkiego Postu, przygotowania się przez post, modlitwę i jałmużnę do Świąt Wielkiej Nocy oraz paruzji. Ostatni rozdział odnosi się do centrum wiary katolickiej: męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Należy zauważyć, iż prezentowany artykuł jest prawdopodobnie pierwszym w Polsce opracowaniem nauczania biskupów radomskich w listach pasterskich na przestrzeni roku liturgicznego. Autor artykułu wyraża nadzieję, iż poczynione starania analizy tekstów biskupów radomskich przyczynią się do bardziej pogłębionych refleksji nad kierunkami dalszego pasterskiego nauczania.
The article presents pastoral teaching of Radom bishops over the years 1992-2012 presented in the context of regular parts of the liturgical year such as: Advent, Christmas, Lent, Easter. Bishops with sensitization for the need to shape the faith of the “sheep” entrusted to them. In 20 years they sent 100 pastoral letters trying to explain the important foundations of the Catholic faith. First chapter of the article treats about Advent as a waiting time for the coming of the Savior putting in charge the pattern of Mary. Special attention is appose by the bishops to the preparation of the Lord's coming. In the second chapter about Christmas, attention of the bishops focuses on the new life and his defense. The next chapter addresses the issue of Lent, preparation by fasting, prayer and alms for Easter and parousia. The last chapter refers to the center of the Catholic faith, that is, the passion, death and resurrection of Jesus Christ. It should be noted that the presented article is probably the first in Poland elaboration of the teaching Radom bishops in pastoral letters during the liturgical year. The author of the article hopes that the efforts made to analyze texts directed to the faithful will contribute to more in-depth reflections on the directions of further pastoral teaching.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 2; 169-190
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: W poszukiwaniu nowych dróg ku jedności chrześcijan
In Search of New Ways Towards Christian Unity
Autorzy:: Leśniewski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31340939.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: jedność chrześcijan
kryzys chrześcijaństwa
wspólne świadectwo o Chrystusie
Trójca Święta
prawda
uzgodnienia dialogów teologicznych
przemiana umysłu (gr. metanoia)
the unity of Christians
the crisis of Christianity
the common witness about Christ
the Holy Trinity
the truth
agreements of theological dialogues
the change of the intellect (Gr. metanoia)
Opis:: The first part of the article describes signs of a crisis of Christianity in the contemporary world. One can distinguished both the deepening of a crisis of faith and various threats, which have been very dangerous for Christians. Among many causes of the modern crisis of faith it should be pointed out the tolerance for pathologies, the triumph of atheistic philosophies, the anthropological reductionism, and the relativisation of personal evil. Apart from that in some countries in the world Christians have been persecuted and even put to death. It is necessary to take into account this general context if one would like to take into consideration the problem of the necessity of common witness on Christ and the cause of the lack of Christian Unity. Today, as the Author ascertain in the second part of his text, it is impossible to deal with ecumenical matters without relating them to various factors influencing on the situation of Christianity in the world. As it is evident, so far the full Eucharistic Fellowship has not been reached by the ecumenical dialogue. Practically, a greater part of agreements of theological dialogues have not got reception on the parish level. There is no common Christian language, which could be commonly used, what it points out to a deep disagreement about the Truth. From the Orthodox point of view unity is to be understood not as a mere administrative arrangement and a human achievement, but as a manifestation of grace and as the fullness of the new life which renews the earth-born and the whole of their world. In order to understand why the Christian unity is so difficult to acquire it is necessary to look at the Church of Christ as a personal community in resemblance of the Holy Trinity as the community of the Divine Persons. The Author in the third part of the article underlines that the Trinitarian relations between God the Father, the Son of God and the Holy Spirit consist the most perfect pattern for relations between human persons in the fellowship of the Church. From such a point of view the Church is not an occasional ‘happening’, where the Word of God is preached and listened to and the sacraments are performed, but as the reality of sonship in the Spirit, that is, as a constant movement of filial grace from the Father, giving his Son to us in the Spirit, and as a return of this by us, ‘giving grace’ to him by offering back to him his Son in his incarnate, sacrificial and risen state as the head of a body comprising all of us and all that exists. The fourth part of the article refers to a question of the unity of the Church and understanding of truth. The problem of understanding of truth in the Church may be expressed in the following question: How can we hold at the same time to the historical nature of truth and the presence of ultimate truth here and now? For an answer to this question it can be very helpful to look at the Greek Fathers, both their failures and their success, in arriving at an understanding of truth which might have meaning for a person of Greek mentality, without betraying or distorting the message of the Bible. Their spiritual and intellectual contribution has been essential for a reflection on the relation between truth and salvation. They underlined that human person as the whole (not only his reason, but all functions of his intellect in connection to soul and body) was committed into the process of learning truth. Therefore bodily ascetism in the Church is one of essential conditions of approach to truth, the supreme road to theological knowledge. It is not possible for human being to come to know the truth of life, the truth of God and the truth of his own existence purely through intellectual categories, relative analogies and conventional expressions, because they give only a relative and conventional knowledge. Knowing God is possible only in Christ, who as the personal Truth has been the source of all truths. In order to know Christ as Truth it requires opening for His presence not only on the level of reason, but approaching Him in ones intellect, soul and body. Particularly, the change of the intellect (Gr. μετάνοια) is very important on the way toward the uniting Truth. There are some important conclusions, indicated in the final part of the article, resulting from the Christian understanding of the uniting Truth for ecumenical endeavors. Particularly important is not to treat the doctrinal ecumenism solely as an intellectual convergence process in separation from all that, what constitute the life of the Church of Christ. One has to remember that notions taken from kataphatic theology should be supplemented by notions from apophatic theology, because the knowledge of God is knowing the Unknowable. Striving for the unity of Christians, similarly to striving for the unity of a human person in relation to God, requires the change of intellect, by the attention (Gr. προσοχή), watchfulness (Gr. νῆψις), prayer, the Liturgy and ascetism.
Źródło:: Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2010, 2; 35-56
2081-6731
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "holy trinity" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język