Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "dobro" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 59
Tytuł:
Dobro odbiorcy usług psychologicznych a odbiorca tych usług. „Co” i „czy” definiować?
Autorzy:
Celińska-Miszczuk, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2128313.pdf
Data publikacji:
2019-04-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
etyka zawodu psychologa
dobro człowieka
dobro odbiorcy
dobro klienta
kodeksy etyczno-zawodowe
Opis:
Artykuł Dobro odbiorcy w kodeksach etyczno-zawodowych psychologów prowokuje do refleksji nad zmianami w sposobie rozumienia przez psychologów dobra człowieka oraz nad znaczeniem tego faktu. Celem tego komentarza jest próba wskazania na potencjalne ryzyko związane z próbą jednoznacznego zdefiniowania dobra odbiorcy usług psychologicznych. Przyjmując za obowiązującym w Polsce Kodeksem Etyczno-Zawodowym Psychologa, że naczelną wartością w pracy psychologa (również tego, który będzie autorem uzupełnień aktualnej kodyfikacji) jest dobro drugiego człowieka, podsumowaniem komentarza jest refleksja: czy – dla dobra odbiorcy usług psychologicznych – istotniejsza od precyzyjnego zdefiniowania przez psychologów („dawców” tych usług) pojęcia dobra nie będzie koncentracja psychologów na adekwatnym rozpoznaniu natury podmiotu tego dobra?
Źródło:
Roczniki Psychologiczne; 2013, 16, 4; 649-652
1507-7888
Pojawia się w:
Roczniki Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobro odbiorcy w kodeksach etyczno-zawodowych psychologów
Autorzy:
Sikora, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2128326.pdf
Data publikacji:
2019-04-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
etyka zawodu psychologa
dobro odbiorcy
dobro klienta
kodeksy etyczno-zawodowe
Opis:
Poszanowanie dobra odbiorcy, podstawowy standard etyczny psychologii, pojawia się w niemal wszystkich kodeksach etyczno-zawodowych. Norma ta nie jest wystarczająco precyzyjnie sformułowana, jej zaplecze filozoficzne jest nieokreślone, a status raczej aspiracyjny niż regulacyjny. Celem artykułu jest przedstawienie zmian, jakim ulegało rozumienie normy poszanowania dobra odbiorcy w procesie rozwoju kodyfikacji etyczno-zawodowych w psychologii: od roku 1952 (pierwszy kodeks Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego) do roku 2008 (Universal Declaration of Ethical Principles for Psychologists). Proces ten określić można jako stopniowe odchodzenie od zachodniego absolutystycznego etnocentryzmu w kierunku uniwersalizacji zasad etyczno-zawodowych, opartej na poszanowaniu zarówno wspólnej ludzkiej godności, jak i różnic międzykulturowych.
Źródło:
Roczniki Psychologiczne; 2013, 16, 4; 587-601
1507-7888
Pojawia się w:
Roczniki Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobro wspólne jako cel i kryterium życia społecznego – aspekt pedagogiczny
Common Good as the Aim and the Criterion of Social Life – the Pedagogical Aspect
Autorzy:
Kiereś, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835113.pdf
Data publikacji:
2020-05-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dobro
dobro wspólne
pedagogika personalistyczna
antypedagogika
good
common good
personalistic pedagogy
anti-pedagogy
Opis:
In the light of the realist tradition, human life taken integrally, i.e. as a unity of three orders: vegetative, sensitive and rational, constitutes the common good and at the same time the aim and criterion of social life. The life of a hic et nunc man is a common property, as it is an individual aim of each and every individual man, and at the same time of all the people living in a given community. Educating one for implementing the common good is, firstly, transmitting to him, or to her, the knowledge about who a human being is, and about the fact that life of each man of the community is part of the common good of social life; and secondly, it is practicing virtues, or consolidating the disposition to implement the good, first of all the proper good (bonum honestum), but also taking care of the superior goods (bonum utile and bonum delectabile). Personalistic pedagogy points out that existence of the common good is a necessary condition of practicing pedagogy as the theory of education and as practical upbringing. This pedagogy is based on the truth about the human being, and it takes his life (understood integrally) as the common good.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2008, 36, 2; 127-134
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobro wspólne jako cel współdziałania państwa z Kościołami i innymi związkami wyznaniowymi
Common Good as the Goal of Cooperation between Church, State and Other Denominations
Autorzy:
Sobczyk, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913390.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dobro człowieka
dobro wspólne
relacje państwo–Kościół
współdziałanie
individual good
common good
state–Church relations
cooperation
Opis:
Treść artykułu 25 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. została wypracowana w drodze trwającej od 1989 r. debaty konstytucyjnej, w której – obok środowisk politycznych – uczestniczyły m.in. kościoły i inne związki wyznaniowe. Szczególna rola w ukształtowaniu przepisów wyznaniowych przypadła Kościołowi Katolickiemu, w tym jego przedstawicielowi w Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego – ks. prof. Józefowi Krukowskiemu. Niniejsze rozważania, dotyczące przede wszystkim podstawowych pojęć występujących w art. 25 ust. 3 in fine: „współdziałanie” oraz „dobro człowieka”, dedykuję Drogiemu Jubilatowi, którego rolę w kształtowaniu konstytucyjnej zasady współdziałania państwa z kościołami i innymi związkami wyznaniowymi dla dobra człowieka i dobra wspólnego, trudno przecenić.
The content of Article 25 of the Constitution of Republic of Poland of 02 April, 1997 was formed as a part of the constitutional debate lasting since 1989. Debate’s members were not only political groups, but also Churches and other denominations. Both Catholic Church and the representative of Constitutional Committee of the National Assembly – Reverend Professor Józef Krukowski played a significant role in forming denominational provisions.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2015, 4, 1; 169-184
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea Dobra jako arche w Politei Platona
The Idea of the Good as Arche in Platos Politea
Autorzy:
Szlezák, Thomas Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015831.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Sokrates
Platon
dobro
etyka
Socrates
Plato
good
ethics
Opis:
The article discusses Socrates' views on what the Good is that are presented by Plato in his Politea. It takes into consideration two interpretations: Socrates' statements contained in Politea on the one hand, and interpretation of the Good that functions in the so-called indirect tradition, that is in doxographic texts by Aristotle, Theophrast and other authors (Testimonia Platonica). According to Socrates the Good is the most fundamental principle of all that exists (arche), but Socrates did not define further what it is. According to the `indirect tradition' the Good is also a positive principle, and its essence is One. Besides the Good as One the `indirect tradition' also assumed existence of an unspecified duality. Mutual determining of these principles leads to the origin of reality. The author of the article tries to find an answer to the question: which of these interpretations of the Good is more accurate.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2003, 51, 1; 403-425
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie dobra i zła w traktatach Corpus Hermeticum
The Notion of Good and Evil in the Corpus Hermeticum
Autorzy:
Tylak, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056590.pdf
Data publikacji:
2022-04-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Corpus Hermeticum
hermetyzm
dobro
zło
hermeticism
good
evil
Opis:
Corpus Hermeticum (CH) jest zbiorem siedemnastu greckich traktatów, których autorstwo przypisuje się legendarnemu Hermesowi Trismegistosowi. Chociaż zawarte w jednym zbiorze, pisma te nie stanowią jednorodnego i koherentnego systemu. Dlatego też trudno jednoznacznie odpowiedzieć na pytania, czym jest dobro i czym jest zło w Corpus Hermeticum. Pamiętając o tym, że niektóre z pism znajdujących się w Corpus Hermeticum mogą zawierać niekonsekwencje i odstępstwa od myśli, które można nazwać wspólnymi dla nurtu hermetycznego, analiza poszczególnych traktatów pozwala jednak na sformułowanie ogólnych wniosków odnoszących się do pojęć „dobro” i „zło”. W hermetyzmie więc najwyższy bóg jest bezwzględnym dobrem, świat – ponieważ jest materialny – nie może być dobry, ale nie jest także zły, skoro jest nieśmiertelny. Zły natomiast jest człowiek, a to z powodu swojej śmiertelności. Tym natomiast, co może uchronić człowieka przed złem, jest pobożność, która w myśli hermetycznej jest ściśle związana z poznaniem boga.
The Corpus Hermeticum (CH) is a selection of seventeen Greek treatises attributed to the legendary Hermes Trismegistos. This collection, however, does not contain one homogeneous and coherent thought. For this reason we cannot give an unambiguous answer to the questions “what is good?” and “what is evil?” in the Corpus Hermeticum. Although some texts in the CH contain internal inconsistencies and differences to the hermetic “mainstream,” a careful analysis of individual treatises permits us to draw a few general conclusions about the terms “good” and “evil.” In hermetic thought the supreme god is absolute good; the world cannot be good, because it is material, but it is not evil because of its immortality. On the other hand, the human, as a mortal being, is evil. However, a person can be saved from evil by piety which for hermetics means the knowledge of god.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 3; 47-68
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność trajektorią w świat dobra
Responsibility as a Trajectory to a World of Good
Autorzy:
Rynio, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810711.pdf
Data publikacji:
2021-08-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
odpowiedzialność
dobro
wychowanie integralne
responsibility
goodness
integral education
Opis:
Publikacja koncentruje uwagę wokół próby odpowiedzi na trzy zasadnicze pytania: 1) Czym jest odpowiedzialność i kiedy staje się trajektorią – prowadzącą w świat dobra? 2) Jakie warunki są niezbędne, aby taka odpowiedzialność zaistniała? 3) Jak jest rozumiane samo dobro i co kryje się w pojęciu szeroko rozumianego „świata dobra”? Odpowiadając na podstawie analizy reprezentatywnej literatury przedmiotowej, autorka przybliża samo pojęcie odpowiedzialności, jak i dobra oraz opisuje warunki niezbędne do ich zaistnienia. Wśród warunków niezbędnych do zaistnienia odpowiedzialności szczególne miejsce przypisuje integralnemu wychowaniu osoby.
This publication focuses attention around an attempt to answer three fundamental questions: 1) What is responsibility and when does it become a trajectory — leading into the world of good? 2) What conditions are necessary for such responsibility to exist? 3) How is goodness itself understood and what is implicit in the concept of the “world of goodness” in the broadest sense? In answering this question, based on an analysis of representative literature on the subject, the author introduces the very notion of responsibility and good, and describes the conditions necessary for their occurrence. Among the conditions necessary for the existence of responsibility, she assigns a special place to the integral upbringing of the person.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2021, 13, 2; 61-78
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijańska pedagogia nadziei ks. Luigiego Giussaniego
Christian Pedagogy of Hope of Rev. Luigi Giussani
Autorzy:
Rynio, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811224.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wychowanie
nadzieja
pragnienie
spełnienie
satysfakcja
dobro
dobro trudne
„dyktatura pragnień”
education
hope
desire
fulfilment
satosfaction
good
difficult good
“dictastoship of desires”
Opis:
A starting point of the pedagogy analysed in this paper is the truth about ourselves, Christianity and a communal character of human's existence. Reverend L. Giussani, showing hope in anthropological and theological perspective, shows its true sources that lie in experience, faith, love and desire of good gained with difficulty in which human life finds its fulfilment despite the circumstances. The first step in education towards hope is to show the accidental character of a human being and the deepest desires of his heart. The paper, by discovering the dynamics of the formation of the attitude of Christian hope points at the circumstances that favour and inhibit its origin and development.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2009, 1(37); 67-82
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Criticism of Alasdair MacIntyre’s Account of Narrative Identity. A Neuro-philosophical Perspective
Krytyka Alasdaira Macintyre’a koncepcji o tożsamości narracyjnej. Perspektywa neurofilozoficzna
Autorzy:
Abedi Renani, Ali
Hasanzadeh, Saleh
Sarparast Sadat, Seyed Ebrahim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232606.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
MacIntyre
tożsamość
narracja
dobro
psychologia
identity
narrative
good
psychology
Opis:
In MacIntyre’s view, the agent in order to have a consistent identity should be able to narrate a story about her life, which relates the different episodes of her life together. This story should explain the transition between these episodes. This story is based on the notion of the good of human beings. A notion of the good should be present in the agent’s life to give a direction to her life. This integrity forms an identity for the agent. We intend to challenge this narrative view of identity in this paper. We will argue in this paper that though identity is formed in the eye of others, it does not need to be constituted in a unified narrative form, i.e., the agent does not need to place all episodes of her life in narrative order and have a consistent and unified account of her life, which includes her life from birth to death. Rather, shorter-term episodes of time suffice for identity formation. We will appeal to some findings of empirical psychology and neuroscience to support our claim.
W myśl koncepcji MacIntyre’a warunkiem posiadania przez sprawcę spójnej tożsamości jest zdolność przedstawienia swojego życia jako opowieści, która łączy w całość różne epizody jego życia. Opowieść ta powinna wyjaśniać związki między tymi epizodami. Opiera się ona na pojęciu dobra istot ludzkich. Pojęcie dobra powinno być obecne w życiu sprawcy, aby nadać kierunek jej życiu. Ta integralność tworzy tożsamość sprawcy. Autorzy kwestionują tę narracyjną koncepcję tożsamości. Jak argumentują, chociaż tożsamość kształtuje się w obecności innych, nie musi tworzyć jednolitej formy narracyjnej, tzn. sprawca nie musi umieszczać wszystkich epizodów swojego życia w porządku narracyjnym ani posiadać spójnego i jednolitego ujęcia swojego życia od chwili narodzin aż do śmierci. Do kształtowania tożsamości wystarczą krótsze epizody formacji. Autorzy odwołują się do niektórych ustaleń psychologii empirycznej i neuronauki, aby uzasadnić swoje stanowisko.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2022, 70, 4; 415-436
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umiarkowane korzystanie z praw przysługujących wiernym (kan. 223 § 2)
Moderation in Exercising the Rights of the Faithful (can. 223 § 2)
Autorzy:
Gałkowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804609.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
moderari
common good
favor of freedom
dobro wspólne
przywilej wolnosci
Opis:
Ze względu na różnice w tłumaczeniu na język polski kan. 223 § 2 i wynikające z tego kontrowersje interpetacyjne, Autor opracowania przedstawia interpretację kanonu w oparciu o jego źródła oraz notę wyjaśniającą wydaną przez Papieską Radę Tekstów Prawnych. Wskazuje wątpliwości, które, jego zdaniem, dotyczą zawężenia znaczenia łacińskiego słowa moderari i ujmowania bonum commune jako klauzuli generalnej. Ponadto podtrzymuje wyrażoną w kanonistyce tezę o włączeniu do treści kanonu ostatniego zdania z nr 7 Dignitatis humanae.
On account of differences in  translation into Polish of can. 223 § 2 and interpretation controversies resulting from it, the author presents the interpretation of the canon based on its sources and an explanatory note issued by the Pontifical Council for Legislative Texts. He points out at the ambiguities, which in his opinion concern narrowing of the meaning of the Latin word moderari and presenting bonum commune as a general clause. Moreover, he abides by the thesis expressed in the science of canon law of including the last sentence from the 7th issue of Dignitatis humanae in the content of the canon.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 1; 63-79
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje kształtowania się koncepcji sumienia
Autorzy:
Greniuk, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38718293.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sumienie
czyn ludzki
dobro moralne
conscience
human act
moral good
Opis:
Das Gewissen kann man vielseitig betrachten. Seine Interpretation kann auf verschiedene Ebene: biologische, soziologische, psychologische, ethnographische, ethische und theologische untersucht werden. Der Verfasser bedrängt sich an diese letzte Möglichkeit. Die Literatur auf Thema des Gewissens ungeheuer ist so auch über die Geschichte der Gestaltung der seine Konzeption. Es ist klar, dass sie das Wesen jedes ethischen- oder moralischen Systems bildet. Der Begriff des Gewissens von einem in der konkreten Lehrmeinung des Menschenverstehung abhängig ist. Die Heilige Schrift das Gewissen in der Kontext der biblischen Anthropologie behandelt. Sie beweist, dass das Gewissen begreift ist als etwas was mit Gott konfrontiert und dass in seinem Urteil nicht nur einige seine psychische Kräfte aber den ganzen Mensch engagiert. Die Lehre über das Gewissen des hl. Apostels Paulus kann man so abfassen: jeder soll gemäß seines Gewissens leben. Der Gewissensurteil man kann von objektiven Wahrheit zu unterscheiden und dass es in der Relation zu Prinzipien des Zusammenlebens in der Gemeinschaft verstehen soll. Philosophische und theologische Vertiefung Gewissenskenntnisse fand in der Epoche der Väter statt, besonders bei hl. Ambrosius und hl. Augustinus. Im Mittelalter entwickelte sich zwei Konzeptionen: die intellektuelle Konzeption der Dominikanerschule (hl. Thomas von Aquin) und voluntaristische Konzeption in der Franziskanerschule (Alexander von Hales, hl.Bonaventura). In der Zeit nach dem Konzil in Trident fand grundsätzliche Wendung der Gewissenskonzeption statt. Bisher verstanden man, dass man soll – in jedem Rechtszweifel – die sicherste Meinung immer folgen. Dagegen Bartholomäus von Medina seinem Standpunkt klargemacht hat, dass im diesem Fall wenige sichere Meinung genug ist, wenn aber sie ist genügend solide und begründet. Zeit XIX. Jahrhundert fand in der Verstehen des Gewissens besondere Abschätzung des emotionellen- und affektiven Aspektes statt. Das hat den ersten Anstoß gegeben zur Subiektiviesierung des Gewissens. Die modernen Moraltheologen überstimmend sind, dass das Gewissen nicht nur eine Funktion der Wissenschaft, des Willens oder der emotionellen und soziologischen Faktoren ist. Soll man das moralische Gewissen betrachten unter Beziehung an die Ganzheit der christlichen Person. Deshalb ist es nicht die Stimme der Natur aber gerade der ganzen Person. „Das Gewissen – das ist die Person in seinem wesentlichen Dynamismus, der zur seinem Höhepunkt eingerichtet ist” (M. Vidal).
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2005, 1, 1; 7-22
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is God (Perfectly) Good? Remarks on Opatrzność Boża, wolność, przypadek by Dariusz Łukasiewicz
Czy Bóg jest (doskonale) dobry? Na marginesie książki Dariusza Łukasiewicza Opatrzność Boża, wolność, przypadek
Autorzy:
Ziemiński, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791045.pdf
Data publikacji:
2020-10-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Bóg
dobro
zło
moralność
świat
God
good
evil
morality
world
Opis:
Podstawowym problemem książki Dariusza Łukasiewicza jest kwestia natury Boga, przede wszystkim pytanie, czy jest On bytem doskonale dobrym (zwłaszcza w sensie moralnym). Jeśli jest doskonale dobry, to powinien zawsze uczynić to, co w danych warunkach najlepsze lub – jeśli nie ma możliwości czynienia dobra – z dwu lub więcej alternatyw wybierze tę, która jest najmniej zła. W argumentacji rozwijanej w artykule staram się pokazać, że dobroci Boga (zwłaszcza moralnej) nie da się wykazać ani a priori, ani a posteriori. Argumenty a priori są niewystarczające, ponieważ z takich ontologicznych cech Boga, jak prostota, konieczność czy nieskończoność dobroć moralna nie wynika. Podobnie moralna dobroć nie wynika z wszechmocy ani wszechwiedzy. Raczej przeciwnie, wszechmoc oraz wszechwiedza mogą być przeszkodą w dobroci moralnej; skoro bowiem Bóg wie wszystko, co jest logicznie możliwe wiedzieć, a także może uczynić wszystko, co jest logicznie możliwe uczynić, to powinien nie tylko zło znać, lecz także móc je czynić. Argumenty a posteriori są niewystarczające z powodu ogromu zła obecnego w świecie; przykładem jest naturalne i nieuchronne zło obecne w przyrodzie, wynikające stąd, że jedne gatunki są pokarmem dla innych. Jeśli zatem Bóg rzeczywiście stworzył świat, to nie był wrażliwy na cierpienie istot, które powołał do istnienia, zwłaszcza, że w zamieszkiwanym przez nas świecie istnieje wiele zła (i to zła bezcelowego).
The main problem of Dariusz Łukasiewicz’ book is the problem of God’s goodness, especially the question if God is perfectly good (also in moral sense). If He is perfectly good, He should always do what is best in the given circumstances, or—if there is no possibility of doing good—choose the least evil given two or more alternatives. In the paper I argue that God’s perfect goodness could not be justified neither a priori, nor a posteriori. A priori arguments are not conclusive ones because it is not possible to infer moral goodness from such ontological features as simplicity, necessity or infinity. Moral goodness also does not derive from almightiness or omniscience. Quite contrary, almightiness (and omniscience) may even be obstacles to moral goodness; for if God knows everything what is logically possible to know and can do anything that is logically possible to do, then not only should He know evil, but also should be able to do it. A posteriori arguments are not conclusive because of horrendous evil in the world, especially in the nature; after all, there is a natural and inescapable cruelty in nature, a result of the fact that some species are food for other species. Therefore, if God indeed created the world, He cannot have been sensitive to the suffering of the creatures he brought to life, especially that there is a lot of pointless evil in the world we currently inhabit.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2020, 68, 3; 149-167
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwida uwagi o prawdzie
Norwids Remarks on Truth
Autorzy:
Toruń, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944403.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawda
dobro
piękno
słowo
sztuka
truth
good
beauty
word
art
Opis:
Even the number of cases in which Norwid uses the word truth (908) indicates the importance of this notion in his works. Referring to the ancient triad the author of Vademecum usually places truth in the context of the two remaining transcendentals, that is good and beauty. The significance of truth in a man's life and the imperative of bearing testimony to truth is a characteristic feature of Norwid's thought; and Norwid was a man of faith with clearly Christian roots. The parable that – in the poet's opinion – is the most adequate way to reach the mystery of being, has a significant place in his reflection on truth. The view on reality is also the basis for reflection on its description and for distinguishing between the “author” and the “vulgarizer”. Truth – for Norwid – plays the key role in art, through which a man reaches “the truth of the prototype”. Truth, in the poet's opinion, is also organically inscribed in the word. Its tie with Logos that “was in the beginning” and then “was incarnated” sets exacting requirements for artistic activities, for whom the word is material. Norwid briefly acknowledges this imperative: “I am not a master-of-the-word but a servant-of-the-word”. In conclusion it may be said that truth is one of the most important notions in Norwid's world. A poet who is so sensitive to the transcendental dimension of life was in constant search of truth in art, history, revelation. Following truth, bearing testimony to truth – was the way chosen by Norwid as an artist, thinker, but also a man of deep trust. Although the epistemological dimension was important in Norwid's reflection, logical truth did no focus his attention. He was rather interested in transcendental, ontological and existential truth. A special sensitivity to the theological-moral aspect of truth is a fairly clear feature of Norwid's poetry and thought.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 1; 9-19
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiara jako dobro prawne wymagające ochrony
Faith as a Legal Good that Requires Protection
Autorzy:
Zadykowicz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034996.pdf
Data publikacji:
2022-03-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dobro prawne
wiara
Benedykt XVI
legal good
faith
Benedict XVI
Opis:
Pojęcie dobra prawnego wskazuje na wartość, która powinna być chroniona przez prawo karne. Papież Benedykt XVI uznał za takie dobro wiarę, wskazując zarazem na pozytywne skutki jej prawnokanonicznej ochrony. Jednym z tych skutków jest skuteczniejsza walka z pedofilią. Powstaje jednak pytanie o status wiary jako dobra prawnego w świeckim prawie karnym. Czy tam również, podobnie jak w prawie kościelnym, mogłaby ona być uznana za takie dobro, a w konsekwencji chroniona sankcjami? Jakie byłyby skutki takiej ochrony? Artykuł jest próbą odpowiedzi na te pytania na podstawie analizę tekstu Benedykta XVI „Kościół a skandal wykorzystywania seksualnego” oraz samego pojęcia dobra prawnego, a także współczesnego kontekstu tego problemu. Analizy te dowodzą, że uznanie wiary za dobro prawne byłoby czymś pozytywnym zarówno dla pojedynczych osób, jak i dla całego społeczeństwa. W obecnej jednak sytuacji jest to raczej niemożliwe.
The concept of legal good indicates a value that should be protected by criminal law. Pope Benedict XVI recognized faith as such good, pointing to the positive effects of its canonical protection. A more effective fight against pedophilia is one of these effects. However, a question arises about the status of faith as a legal good in secular criminal law. Could it also be recognized there, as in ecclesiastical law, as such good and, consequently, protected by sanctions? What would the effects of such protection be? The article is an attempt to answer these questions based on the analysis of Benedict XVI’s text “The Church and scandal of sexual abuse” and the very concept of the legal good, as well as the contemporary context of the problem. These analyzes prove that recognizing faith as a legal good would be something positive both for individuals and for society as a whole. However, in the current situation, this is hardly possible.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 3; 103-115
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspólnota w wychowaniu - jej miejsce i znaczenie
The place and the meaning of the community in upbringing
Autorzy:
Głowiński, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811420.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wspólnota
wychowanie
uczestnictwo
dobro wspólne
community
upbringing
participation
common good
Opis:
W artykule zaprezentowano miejsce wspólnoty w wychowaniu i jej znaczenie w rozwoju osoby. Została nakreślona problematyka wspólnoty, jej charakterystyka, określenie co nią jest, a co nią nie jest, określenie jej podstaw. W drugiej części artykułu dokonano refleksji nad tym, czym jest wychowanie i scharakteryzowano rozwój osoby w procesie wychowania. Wychowanie potrzebuje wspólnoty, ale także wspólnota potrzebuje wychowania. Wspólnota jest miejscem rozwoju wielu sfer aktywności osoby, ponieważ to właśnie w niej rozwija się człowiek w swoim człowieczeństwie. Obecnie kwestionuje się rolę wspólnoty w życiu osoby. Zmienia się wzorce rodziny, szkoły, społeczeństwa, gdzie dobro wspólne staje się dobrem pojedynczych osób i szuka się zamienników, które są płynne i nie stanowią oparcia dla rozwoju osoby. Artykuł ukazuje, że ważnym zadaniem pedagogiki jest obrona wspólnoty jako miejsca wychowania.
In the article there was presented the place of the community in the upbringing process and the meaning of the community in the development of a person. There was also depicted the issue of the community, its description, defining what is the community and what is not. In the article the basis of the community were also described. In the second part of the article there were considered the issue of upbringing and characterized the development of a person in the upbringing process. Upbringing needs the community, but also the community needs upbringing. The community is the place where many spheres of human activity is developed. In the community itself the human is developed in his humanity. At present the role of the community in a person's life is questioned. The role models and structures of a family, school, society in which the common good is an individual good are being changed. Some substitutes are being looked for and these substitutes are flexible and do not support the development of a person. The article shows that the important task of pedagogy is to protect the community as a place of upbringing.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2014, 6(42), 1; 53-67
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 59

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies