Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Suwerenność" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Wielka Brytania we Wspólnotach Europejskich i Unii Europejskiej
    Britain in the European Communities and European Union
    Autorzy:
    Ronek, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1834398.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Wspólnoty Europejskie
    Wielka Brytania
    suwerenność
    pragmatyzm
    The European Communities
    Britain
    relationship
    sovereignty
    pragmatism
    Opis:
    The relationship between Britain and Europe has always been strained. Europe has been seen as a menace rather than an opportunity. Britain used to slow down the process of integration and consequently has often fallen behind and had no choice but to catch up. However, the portrayal of Britain as an “awkward partner” is only partly justified. Based on its specific understanding of national sovereignty, Britain has developed a much more pragmatic and instrumental approach towards Europe. Nevertheless, the country was a strong driving force of integration in many crucial fields, like the single market or trade policy. Britain has always accepted its membership in the European Communities only when exclusion from them could threaten Britain’s national interest, mainly in the economic dimension. Thus Britain’s membership in the Communities has always been selective. Britain decided to join the European Communities mainly because of its poor economic performance in the beginning of the 1960s.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2012, 40, 2; 101-121
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metody implementacji prawa wspólnotowego do systemów krajowych oraz zapewniania bezpośredniej skuteczności normom acquis na przykładzie Włoch, z uwzględnieniem autonomicznego statusu regionów
    Methods of Implementation of the Community Acquis Into National Legal Systems and Ways of Ensuring Direct Effectiveness for Acquis Norms, as Illustrated by the Italian System, with Regard to the Autonomic Status of Regions
    Autorzy:
    Sozański, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806981.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    prawo wspólnotowe
    autonomia prawna
    Wspólnota Europejska
    suwerenność
    Community acquis
    sovereignty
    legal autonomy
    European Community
    Opis:
    Although the superiority and precedence of the communitarian law in legal orders of the member states is generally accepted from the systemic or structural perspectives, the implementation of the above principles is not uniform and unquestionable. This is due to the following: nearly every member state desires to retain as much sovereign power as possible, constitutions of the states specify the character of their legal systems, and the fact that the division of competences between the Communities and the member states is not always precise and clear-cut. The judgements passed by some local constitutional tribunals are a manifestation of national particularism. The picture becomes even more blurred if the constituent parts of a given state (regions or states) have a greater legal autonomy. The case of Italy provides an interesting and instructive solutions (also in the context of Poland's problems in this area), where Article 11 of the Constitution is invoked to introduce the self-executability of the treaties via ordinary legislation, and to resolve problems posed by substantial autonomy of local self-governments, especially regional ones. Moreover, every year a framework law is enacted in order to harmonise and execute the acquis norms.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2007, 17, 1; 49-73
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncepcja integracji wspólnotowej Jeana Monneta (lata 1950-1955)
    The conception of Community Integration by Jean Monnet (1950-1955)
    Autorzy:
    Madeja, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929185.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Jean Monnet (1888-1979)
    wspólnota
    integracja
    federacja
    ponadnarodowość
    suwerenność
    community
    integration
    federation
    supranationality
    sovereignty
    Opis:
    Jean Monnet is rightly regarded as one of the founding fathers of the European community integration. This article is an attempt to reconstruct his views on the pivotal issue of the form and content of international cooperation in the post-war Europe. Since Monnet was engaged in a wide spectrum of activities, the author of this article mostly focuses on the so-called third period of his career, that is the years 1950-1955. This was the time when Monnet was directly involved in the design and implementation of the scheme to launch the three European Communities: Coal and Steel, Defence and Political. The issue of the institutions that Monnet planned in his conception marks the departure point for the authors’ deliberations. Monnet intended these institutions to be a foundation of human cooperation in Europe. They were also intended to provide European citizens with the tools for stimulating and managing this cooperation. Supranational structures were of special import to his thought. Monnet thought of them as independent bodies that wielded power bestowed upon them in order that they helped the community reach their objectives. This power was legitimized through sharing the sovereignty of each community member state. Economic criteria constituted preconditions for this form of highly advanced cooperation. The cooperation depended on a precisely defined area of shared economic interests of the member states. This is why the model of sector integration was chosen as the major method, which was to gradually lead to the spillover effect-based European integration. Monnet referred to this kind of organizational structure as „federal community”. It had a well-defined area of competences and it enjoyed independence from political institutions in the particular member states. This community took a formal shape of a state organization, executing all sorts of actions typical of nation-state institutions of power. Monnet intended this kind of international cooperation to cover all the strategic aspects of community functioning: economic, political and military. Monnet's conception manifested itself through the formation of the three above-mentioned European Communities. In terms of institutional structure, the European Communities were to rely on a strong supranational body as its kernel. Around it, three other institutions were planned: the democratic Assembly with the legitimizing function; the control-oriented Tribunal; and the Council responsible for communication with national governments. These efforts undertaken by Monnet in the period under discussion aimed at constructing an organizational structure referred to as „European Federation” or „the United States of Europe”. It was to be built on the particular sector-related communities. Summing up, it is difficult to determine beyond doubt if Monnet was a federalist or a functionalist. The most adequate solution to the problem of how to organize European community seems to present itself in the form of an intermediate position between these two extremes. This stance can be referred to as „functional federalism”.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 2; 161-185
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Motyw „pełnej” suwerenności w myśli politycznej emigracyjnego Stronnictwa Narodowego w latach 1945-1989
    The Motive of “Full” Sovereignty in the Political Thought of the National Party in Emigration in the Years 1945-1989
    Autorzy:
    Kilian, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1956317.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    emigracja polityczna
    polityka polska
    suwerenność
    integracja europejska
    political emigre circles
    Polish politics
    sovereignty
    European integration
    Opis:
    Od pierwszych lat powojennych działalność polityczna emigracji była podporządkowana idei odzyskania pełnej suwerenności. Emigracyjni politycy stali na stanowisku, iż w następstwie układu jałtańskiego Polska utraciła suwerenność, stała się państwem zależnym w sowieckiej strefie wpływów, a polityka rządu warszawskiego, „marionetkowego”, doprowadziła do pogłębienia stanu zależności od ZSRR. W tym kontekście głównym zadaniem polityki emigracyjnej było „cofnięcie Jałty” i przywrócenie suwerenności oraz wzmocnienie więzów tożsamości narodowej. Celem badawczym artykułu jest wyjaśnienie pojęcia „pełnej suwerenności” – ukazanie jej brakujących elementów jako motywu polityki polskiej emigracji. W sferze zainteresowań badawczych sytuuje się analiza czynników kształtujących charakter emigracyjnej batalii o odzyskanie niezależności politycznej: zimnowojennej rywalizacji między Wschodem i Zachodem oraz integracji europejskiej. Charakter wykorzystanych źródeł, głównie materiałów z życia emigracyjnego Stronnictwa Narodowego kwalifikuje treść celu badawczego do obszaru myśli politycznej ugrupowań obozu legalistycznego. Liderzy tych ugrupowań jednym głosem mówili o strategii odzyskania pełnej suwerenności. Wyniki badań upoważniają do stwierdzenia, iż motyw „pełnej suwerenności” stał się fundamentem akcji informacyjnej, organizowanej od pierwszych lat powojennych z zamiarem mobilizacji politycznej emigracyjnej społeczności do aktywności politycznej.
    From the early post-war years on, the political activity of Polish émigrés was driven by the desire to see Poland regaining its full sovereignty. Polish politicians in exile were of the opinion that, as a result of the 1945 Yalta Conference, Poland lost its sovereignty and became a Soviet-dependent state. Moreover, the political agenda of the Warsaw-based “puppet” government led to the deepening of the state of dependence on the USSR. Given the foregoing, the main political objective was to “undo Yalta,” restore sovereignty, and strengthen the bonds of national identity. The research aim of the article is to explain the concept of “full sovereignty” and to expose its missing elements as a driver of the political strategy of Polish émigrés. The research covers the analysis of factors that shaped the nature of the struggle for Poland’s political independence abroad, among them, the Cold War between East and West and European integration. The nature of the sources used, mainly materials highlighting the life of the National Party in emigration, narrows the content of the research objective to the area of political thought of the legalistic camp; its leaders unanimously supported the strategy of regaining full sovereignty. The results of the research justify the conclusion that the idea “full sovereignty” laid the foundations of the information campaign launched immediately after WW2 and aimed to galvanize the immigrant community into political action.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2021, 42; 239-260
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Brazylia jako przykład mocarstwa regionalnego
    Brazil as an Example of Regional Empire
    Autorzy:
    Czarnacki, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1849836.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Brazylia
    mocarstwo regionalne
    Ameryka Łacińska
    potęga
    suwerenność
    Brazil
    regional empire
    regional power
    Latin America
    power
    sovereignty
    Opis:
    The globalisation and regionalisation processes, that take place in modern world have not, however, eradicated the division of the world into numerous influence zones of the main regional economies, that is, regional power. Brazil – the Latin America’s biggest country – is an example of such a power. The purpose of this article aims to present Brazil as the, above mentioned, regional power, by means of the fundamental socio-economical factors (such as GDP, population figure or the military potential), against a background of other countries seen as empires (for example the USA, China, Russia). In the first part of the article there has been presented the evolution of the thought concerning the notions such as ‘country’, ‘sovereignty’, ‘power’ and ‘empire’. In the second part, there has been made a comparative analysis of Brazil with regard to selected countries perceived as empires or claiming to be one of them.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2006, 34, 3; 25-37
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stolica Apostolska a Państwo-Miasta Watykan. Kilka uwag o wspólnej podmiotowości prawnomiędzynarodowej
    The Holy See and the Vatican City. Remarks on the Homogeneous Subjectivity under International Law
    Autorzy:
    Łaski, Piotr
    Słotwińska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1797453.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-21
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    podmiotowość sui generis
    Państwo-Miasta Watykan
    suwerenność
    podmiotowość prawnomiędzynarodowa
    sui generis subjectivity
    Vatican City State
    sovereignty
    international legal subjectivity
    Opis:
    Status międzynarodowy Stolicy Apostolskiej i Państwa-Miasta Watykan po dziś dzień w sferze prawnomiędzynarodowej wywołuje wątpliwości. Spowodowane jest to faktem, że w analizowanym przypadku podmiotowość prawa międzynarodowego publicznego ma charakter szczególny przez wzgląd na brak wszystkich kluczowych atrybutów tej podmiotowości. W tekście zabrano głos w toczonej w doktrynie prawa międzynarodowego publicznego dyskusji starając się uwypuklić argumenty przemawiającym za uznaniem, że w tej sytuacji mamy do czynienia z jednym i tym samym podmiotem występującym na arenie międzynarodowej bądź to jako Stolica Apostolska bądź to jako Państwo-Miasta Watykan. Toteż, co starano się przedstawić, Stolica Apostolska nie jest czynnikiem zewnętrznym w stosunku do Watykanu, a z kolei znikomy obszar, nieliczna ludność nie pozwalają widzieć w jednostce geopolitycznej, jaką jest Państwo-Miasta Watykan, normalnego państwa w prawnomiędzynarodowym ujęciu, który stanowiłby odrębny od Stolicy Apostolskiej podmiot prawa.
    To this day, the international status of the Holy See and the Vatican City-State has been raising doubts in the international legal sphere. This is due to the fact that, in the considered case, the subjectivity under public international law is of a special nature because of the absence of all key attributes of such subjectivity. The authors contribute to the discussion now held in the doctrine of international public law by highlighting arguments that in this situation we are confronted with the same entity operating on the international arena, either as the Holy See or as the Vatican City. Therefore, the Holy See is not an entity that is external to the Vatican. On the other hand, its small area and population do not make the geopolitical entity of the Vatican City a normal state within the meaning of international law and a legal entity separate from the Holy See.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2021, 10, 1; 57-68
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Foreign Banking Capital as a Factor of Increasing the Banking Competition at the Financial Market of Ukraine
    Zagraniczny kapitał bankowy jako czynnik zwiększenia konkurencji bankowej na rynku finansowym Ukrainy
    Autorzy:
    Goncharuk, Tetyana Ivanivna
    Lyuznyak, Myroslava Emilivna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38943518.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    bank z międzynarodowym kapitałem
    finansowa suwerenność
    bankowa konkurencja
    finansowy rynek
    bank with foreign capital
    financial sovereignty
    banking competition
    financial market
    Opis:
    W artykule przedstawiono problem ważności i roli międzynarodowego kapitału bankowego zarówno w aspekcie rozwoju finansowego systemu Ukrainy, jak i z punktu widzenia zarządu jej ekonomicznym potencjałem. Analizę tej problematyki przeprowadzono w aspekcie konieczności zachowania narodowej ekonomicznej i finansowej suwerenności.
    The problem of significance and role of foreign banking capital in the aspects of Ukrainian financial system development and economic potential management is researched in this article. The accent was made on the necessity of national economic and financial sovereignty conservation.
    Źródło:
    Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2009-2010, 5-6, 1; 131-139
    1896-6365
    Pojawia się w:
    Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy Arminiusz był reformowanym teologiem? O stosunku Arminiusza do własnej tradycji teologicznej
    Was Arminius a Reformed Theologian? On Attitude of Arminius to His Own Theological Tradition
    Autorzy:
    Dorocki, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036702.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Jakub Arminiusz
    teologia reformowana
    Boża suwerenność i chwała
    teologia przymierza
    soteriologia
    predestynacja
    Jacob Arminius
    Reformed theology
    God’s sovereignty and glory
    covenant theology
    soteriology
    predestination
    Opis:
    Jakub Arminiusz to postać historycznie związana z tradycją reformowaną. W dużej mierze jego teologia była odbiciem tej tradycji. W pewnych jednak istotnych kwestiach poglądy Arminiusza stały w jawnej sprzeczności z postreformacyjnym kalwinizmem. Niniejszy artykuł stara się więc znaleźć odpowiedź na pytanie o teologiczną tożsamość holenderskiego reformatora. Autor proponuje, by zmierzyć się z tym problemem w nawiązaniu do czterech motywów teologicznych, charakterystycznych dla reformowanego protestantyzmu. Chodzi o Bożą suwerenność i chwałę, teologię przymierza, monergistyczną soteriologię oraz predestynację. Poczyniona analiza wykazała, żc lejdejski profesor mocno podkreślał Bożą suwerenność nad stworzeniem oraz zgadzał się z opinią, żc ostatecznym celem Bożych działań, w których mieszczą się akty zbawcze, jest Jego chwała. Nic zapominał jednak dodać, żc Stwórca poprzez zewnętrzną aktywność udziela swej dobroci. W nurt myśli reformowanej wpisywała się także arminiańska teologia przymierza, która swym kształtem nic odbiegała od powszechnie przyjętej interpretacji tego zagadnienia w dobie tzw. wczesnej ortodoksji. Najpoważniejsze różnice pojawiają się w kontekście soteriologii. Anniniuszowe rozumienie relacji łaska-wolna wola odbiegało od skrajnie monergistyczncgo kalwinizmu. Z uwagi na naukę o uprzedzającej łasce można mówić w jego przypadku o ograniczonym synergizmie. Nic inaczej ma się u lejdejczyka kwestia predestynacji. Według holenderskiego reformatora Bóg wybiera do zbawienia zgodnie ze swą odwieczną wiedzą o akceptacji łaski przez człowieka. Potępia tych, którzy uparcie trwają w swoich grzechach i mimo łaski nic chcą się nawrócić. Ostatecznie więc należy uznać Arminiusza za „krytycznego” teologa reformowanego.
    Jacob Arminius is a figure historically associated with the Reformed tradition. His theology was in a large measure reflection of this tradition. However in some important points Arminius’ views were in open contradiction to the post-reformation Calvinism. This article attempts to find an answer for the question about theological identity of the Dutch reformer. The author proposes to struggle with this problem in reference to four theological themes, characteristic for Reformed Protestantism, that is: God’s sovereignty and glory, covenant theology, monergistic soteriology and predestination. The analysis, which has been made, indicates that Leiden’s professor strongly emphasized God’s sovereignty over the creation and affirmed the opinion that an ultimate end of divine actions, including salvific acts, is His glory. But lie never forget to add that the Creator by His external activity communicate His goodness. The Arminian covenant theology also fits into the stream of Reformed thought. Its shape docs not differ from the widely accepted interpretation of this issue in the era of “early orthodoxy.” The most important differences occur in the context of soteriology. Arminius’ understanding of the relation grace-free will differed from the radical monergistic Calvinism. Due to the doctrine of prevenient grace one can speak about limited synergism in his ease. So it is in the matter of predestination. God, according to the Dutch reformer, elects to salvation according to His foreknowledge concerning the free acceptance of the grace by man. He reprobates those who stubbornly remain in their sins and, in spite of the grace, do not want to convert. Ultimately, Arminius should be considered as a “critical” Reformed theologian.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 7; 85-104
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hobbes and Religious Freedom
    Hobbes a religijna wolność
    Autorzy:
    Jolley, Nicholas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31232610.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    państwo absolutne
    autoryzacja
    wiara
    sumienie
    niezależność
    minimalne wyznanie wiary
    sąd prywatny
    suwerenność
    praktyki religijne
    absolute state
    authorization
    belief
    conscience
    Independency
    minimal creed
    private judgment
    sovereignty
    worship
    Opis:
    This paper seeks to examine Hobbes’s credentials as a defender of religious freedom along three dimensions. The first section analyzes what might be called Hobbes’s core position on freedom of conscience and worship; it is shown how, by means of a characteristically reductionist strategy, he seeks to persuade the reader that the absolute state allows room for freedom of conscience and worship in all ways that they have reason to care about. The second section turns to Hobbes’s praise of Independency and addresses the issue whether it is consistent with his core position; it is argued that though it supplements this position it does not represent a fundamental departure from it. The final section takes up the perennially fascinating issue of the relationship between Locke’s mature defence of religious toleration and the teachings of his great precursor in the social contract tradition. Without seeking to minimize the differences I argue that Locke is able to adapt Hobbesian themes to his own distinctive purposes.
    Artykuł omawia trzy aspekty Hobbesowskiej obrony wolności religijnej. Część pierwsza zawiera analizę głównego stanowiska Hobbesa na temat wolności sumienia i praktyk religijnych. Autor pokazuje w niej, w jaki sposób Hobbes, za pomocą charakterystycznej dla niego strategii redukcjonistycznej, stara się przekonać swoich czytelników, że w państwie absolutnym jest nadal miejsce na wolność sumienia i praktyk religijnych – pod każdym względem, który powinien mieć dla nich znaczenie. W części drugiej autor przechodzi do Hobbesowskiej pochwały niezależności i podejmuje zagadnienie, czy jest ona zgodna z jego głównym stanowiskiem. Jak argumentuje, uzupełnia ona to stanowisko i w zasadzie od niego nie odbiega. Ostatnia część dotyczy wciąż fascynującej kwestii relacji między dojrzałą Locke’owską obroną tolerancji religijnej a poglądami jego wielkiego prekursora w ramach tradycji umowy społecznej. Nie próbując pomniejszać różnic między Lockiem a Hobbesem, autor argumentuje, że Locke potrafi zaadoptować wątki Hobbesowskie dla swoich własnych oryginalnych celów.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2022, 70, 4; 193-211
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies