Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polacy;" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 38
Tytuł:
Struktura narodowościowa ludności Polski
The Ethnic Structure of Poland’s Population
Autorzy:
Eberhardt, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835179.pdf
Data publikacji:
2020-05-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Polska
Polacy
mniejszości narodowe
Polska
Poles
national minorities
Opis:
The article presents the results of the census conducted in April 2002. It contains statistical information referring to the ethnic composition of Poland’s population and the languages used by Polish citizens. The results of the census have shown that 38,230,100 people live on the territory of Poland. The Polish nationality was declared by 36,983,700 people. Another ethnic option was chosen by 471,500 people, that is by 1.2% of the whole of the population of the country. Silesians proved to be the greatest minority (173,200), Germans (152,900), Belorussians (48,700) and Ukrainians (31,000). Other ethnic groups proved to be less numerous. The author offers an interpretation of the census results. He pays a special attention to the problem of the Silesian minority, that is not considered a national group by specialists. He shows that the group has been undergoing Polish and German influences for many centuries. Silesians have spoken Polish and they have been faithful to Catholicism. This connected them to Poland. However, on the other hand they have accepted German civilization-cultural patterns. In the next part of the article data referring to the language spoken by the citizens of Poland are presented. Also in this domain complete supremacy of the Polish language is found, as 97.8% of Poland’s population recognize Polish as the language they speak at home. The second most popular language turns out to be German (206,600 people – 0.5% of the country’s population). Other languages play a marginal role. The national data compared to the ethnic structure are a basis for a territorial analysis. The author has made an analysis of places particular ethnic group live in and referred them to territorial administration units of the province and common level. He has proven that the German population is concentrated in Opole Silesia, and the Belorussian population in Podlasie, in the area of the Białowieska Forest. The presented statistical information and their introductory interpretation have confirmed the well-known fact that Poland is a mono-ethnic country. The role of ethnic and language minorities is only slight. The ethnic and language conformity is also connected with Poland’s religious specificity. A predominant part of the citizens of Poland has traditional bonds with Catholicism.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2008, 36, 1; 143-168
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie migracje do Afryki. Stan badań i perspektywy metodologiczne
Polish Migrations to Africa: The State of Research and Methodological Perspectives
Autorzy:
Knopek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339103.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Afryka
Polacy
Polonia
migracje
metodologia
Africa
Polish diaspora
migration
methodology
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie stanu badań nad emigracją Polaków i Polonii oraz wskazanie na nowe ujęcie metodologiczne polskich migracji do Afryki, która to tematyka dotychczas nie spotkała się z wyczerpującym opracowaniem w literaturze przedmiotu. Zadaniem materiału stało się ukazanie procesów migracyjnych mieszkańców ziem polskich na Czarny Ląd, a następnie przedstawienie kształtowania się tam skupisk polskich i polonijnych w XIX i XX w. W związku z tym, że społeczności polskie i polonijne powstawały tam i zanikały, należy posiłkować się innymi narzędziami i technikami badań aniżeli na pozostałych kontynentach świata. W odniesieniu do wysuniętych paradygmatów badawczych, które należałoby w najbliższym czasie podjąć w zakresie opracowania polskich migracji na Czarny Ląd, znalazłyby się następujące postulaty: opracowanie migracji polskich do Afryki Środkowej; scharakteryzowanie potencjału polskich specjalistów i kadr naukowo-technicznych wysyłanych na Czarny Ląd w okresie PRL-u; określenie roli społeczności polonijnych przybywających z krajów zachodnich na Czarny Ląd; ukazanie migracji obywateli polskich na kontynent afrykański po 1989 r.; przygotowanie całościowej monograficznej rozprawy odtwarzającej dzieje polskiej diaspory w Afryce. Opracowania takie umożliwią podjęcie kolejnych metodologicznych badań w zakresie określenia struktury społecznej Polonii, relacji zachodzących między Polonią a społecznościami miejscowymi, używaniem języka polskiego w nowych miejscach osiedlenia, pozycją ekonomiczno-finansową diaspory czy ukazania dokonujących się procesów związanych z adaptacją, akulturacją i asymilacją.  
The article presents the state of research on the emigration of Poles and on the Polish diaspora (Polonia), indicating a new methodological approach to Polish migration to Africa – a topic that has not been exhaustively researched. The author strives to present migration processes from Poland to the African continent. Also, the 19th and 20th-century formation of Polish and Polonia groups are presented. Due to the fact that Polish and Polonia communities emerged and vanished, different research tools and methodology should be applied in contrast to other continents. As regards the postulated research paradigms in relation to Polish emigration to Africa, the following should be considered: research on Polish migration to Central Africa, characterization of the potential of Polish specialists and academic-technical staff dispatched to Africa in the era of the Polish People’s Republic, specification of the role of Polonia communities in Africa who came from the West, migration of Poles to Africa after 1989, and writing a comprehensive monograph on the history of Polish diaspora in Africa. Research like this will enable further methodological studies on the social structure of Polonia, relations between those Poles and local communities, the use of Polish in new areas of settlement, the economic status of the diaspora, or presentation of processes of adaptation, acculturation and assimilation.
Źródło:
Studia Polonijne; 2022, 43; 231-251
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duszpasterstwo redemptorystów wśród Polaków w republikach radzieckich Litwy i Białorusi w latach 1939-1990
Pastoral Care Run by Redemptorists Among the Poles in the Soviet Republics of Lithuania and Belarus in the Years of 1939-1990
Autorzy:
Brudzisz, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1962861.pdf
Data publikacji:
2019-07-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Białoruska SRR
Litewska SRR
Polacy na Białorusi
Polacy na Litwie
duszpasterstwo
redemptoryści
the Republic of Belarus
the Republic of Lithuania
Poles in Belarus
Poles in Lithuania
pastoral care
Redemptorists
Opis:
This paper depicts the commitment of Redemptorists to Polish-speaking pastoral care in Lithuania and Belarus after the outbreak of World War II. It begins with the establishment of a monastery in Pospieszka in Vilnius in 1939. Then it shows its function and the degree of pastoral care run by this religious community during World War II under the changing political circumstances until the closing down of the institution and repatriation of the Redemptorists to the Polish People’s Republic. Then it describes Fr. Franciszek Świątek’s apostolate among the Poles in the Vilnius region, in Belarus (1946-1976), and the pastoral activity of Fr. Jan Bartos (1969-1990).
Źródło:
Studia Polonijne; 2010, 31; 47-100
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Contemporary Migrant Family in the Eyes of a Pole in Ireland
Współczesna rodzina imigrantów w Irlandii okiem Polaka
Autorzy:
Szast, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1634217.pdf
Data publikacji:
2020-11-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
migracje współczesne
rodzina migracyjna
Polacy w Irlandii
contemporary migration
family migration
Poles in Ireland
Opis:
Na kanwie współczesnych przeobrażeń społeczno-gospodarczych, zwłaszcza po przystąpieniu Polski do struktur Unii Europejskiej 1 maja 2004 r., nastąpił gwałtowny odpływ Polaków do krajów unijnych, ze szczególnym uwzględnieniem Wielkiej Brytanii i Irlandii. Szacuje się, iż obecnie w Irlandii przebywa około 120 tysięcy obywateli polskich, którzy tworzą tam rodziny, żyją samotnie lub funkcjonują w rodzinach czasowo rozłączonych. Celem artykułu jest ukazanie na podstawie badań pilotażowych: wywiadów swobodnych, istoty współczesnej rodziny migracyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem więzi pomiędzy członkami rodzin, ról społecznych członków rodzin, realizacji funkcji rodzinnych w ramach szeroko ujętej migracji i dostosowania do nowych warunków życia migrantów. Respondenci zostali zapytani o kwestię tradycyjnych oraz nowoczesnych form życia małżeńsko-rodzinnego. Zapytano także o wpływ migracji na rozpad rodzin lub zanik ich tradycyjnych form, zastępując je alternatywnymi.
On the basis of contemporary socio-economic transformations, especially after Poland’s accession to the structures of the European Union on May 1, 2004, there was a rapid outflow of Poles to EU countries, with particular emphasis on Great Britain and Ireland. It is estimated that currently about 120,000 Polish citizens reside in Ireland. They create families there, live alone or function in temporarily separated families. The aim of the article is to show, on the basis of pilot studies – free-form interviews, the essence of a modern migrant family, with particular emphasis on relationships between family members, their social roles, the implementation of family functions as part of a broadly understood migration and adaptation to new living conditions of migrants. Respondents were also asked about the issue of traditional and modern forms of marrital and family life as well as about the impact of migration on the breakdown of families or the disappearance of traditional family forms, which are being replaced with alternative forms.
Źródło:
Studia Polonijne; 2020, 41; 287-298
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opieka duszpasterska wśród Polaków we Francji w świetle protokołu ze Zjazdu Duchowieństwa Polskiego odbytego w Clamart w 1938 roku
Pastoral Care among Poles in France in the Light of the Protocol of the Congress of the Polish Clergy Held in Clamart in 1938
Autorzy:
Szymański, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956509.pdf
Data publikacji:
2019-07-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Polacy we Francji
duszpasterstwo polskojęzyczne
duszpasterze polonijni
Poles in France
Polish language ministry
Polish priests
Opis:
W okresie międzywojennym zarówno Kościół w Polsce, jak i władze rządowe zabiegały o zapewnienie rodzimej opieki religijnej wielomilionowej rzeszy wychodźstwa polskiego. Stwarzało to szeroką płaszczyznę współpracy. Motywacja miała różny charakter, od czysto pragmatycznej i politycznej na poziomie Ministerstwa Spraw Zagranicznych – ambasady, konsulatów, do religijno-humanitarnej na poziomie miejscowych duszpasterzy polskich, którzy na co dzień stykali się z rozproszoną i najbardziej opuszczoną pod względem opieki konsularnej i religijnej częścią emigracji. Dla łatwiejszej administracji posługi duszpasterskiej rektor Polskiej Misji Katolickiej we Francji w 1923 roku w ramach rekolekcji kapłańskich rozpoczął duszpasterskie spotkania, „zjazdy duchowieństwa polskiego” – wszystkich kapłanów Misji, które służyły wymianie doświadczeń duszpasterskich i dyskusji nad pojawiającymi się problemami emigracji polskiej. Polska Misja Katolicka we Francji jurysdykcyjnie podlegała episkopatowi Francji, który ustanowił swojego delegata do duszpasterstwa migrantów. W 1938 roku rekolekcje dla duszpasterzy polskich pracujących wśród wychodźstwa polskiego we Francji przeprowadził ks. Tomasz Mącior SAC. Odbywały się one w Clamart pod Paryżem. W ćwiczeniach tych uczestniczyło 50 duszpasterzy z ówczesnym rektorem PMK we Francji ks. F. Cegiełką. Po rekolekcjach tradycyjnie odbyły się obrady księży polskich, w których udział wzięli również: ambasador Polski Juliusz Łukasiewicz, konsul generalny w Paryżu Aleksander Kawałkowski, dyrektor Katolickiej Agencji Prasowej ks. Zygmunt Kaczyński i biskup sufragan Paryża Emanuel Anatol Chaptal. Zakres podejmowanych wyzwań przez duszpasterzy polskich egzemplifikuje zamieszczony Protokół ze Zjazdu Duchowieństwa Polskiego odbytego po zakończeniu rekolekcji w Clamart pod Paryżem w dniu 25 listopada 1938 roku. Kopia dokumentu znajduje się w Archiwum Polskiej Misji Katolickiej we Francji, dokument oryginalny przechowywany jest w Archiwum Archidiecezjalnym w Gnieźnie.
In the interwar period, both the Church and the Polish authorities sought to provide native religious care for a multi-million group of Poles in exile, which was a great area for cooperation. Their motivation was of a diverse nature: from purely pragmatic and political at the level of the Ministry of Foreign Affairs – embassies, consulates, to religious and humanitarian at the level of local Polish priests, who had to deal with a group of people scattered and abandoned in terms of consular and religious care. For the easier administration of the pastoral ministry, the Rector of the Polish Catholic Mission in France, in 1923, as part of the priesthood retreat, began pastoral meetings, “congresses of the Polish clergy” – all priests of the Mission, aimed at the exchange of pastoral experiences and discussion of emerging problems related to Polish emigrants. The Polish Catholic Mission in France was under the jurisdiction of the episcopate of France, which appointed its delegate to the pastoral care of migrants. In 1938, a retreat for Polish priests working for Poles in France was conducted by Fr. Tomasz Mącior SAC. It took place in Clamart near Paris. It was attended by 50 priests with the then rector of the Polish Catholic Mission in France, Fr. F. Cegiełka. After the retreat, the Polish priests’ sessions were traditionally held, in which Polish ambassador Juliusz Łukasiewicz, consul general in Paris, Aleksander Kawałkowski, director of the Catholic Press Agency, Fr. Zygmunt Kaczyński and Paris suffragan bishop, Emanuel Anatol Chaptal participated. The scope of the challenges undertaken by Polish priests is exemplified by the attached Protocol from the Polish Clergy Convention held after the retreat at Clamart on November 25, 1938. A copy of the document is stored in the Archives of the Polish Catholic Mission in France, and the original document is stored in the Archdiocesan Archives in Gniezno.
Źródło:
Studia Polonijne; 2018, 39; 339-372
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Regulamin dla kapelanów polskich” we Francji – okoliczności powstania
„Regulations for Polish Chaplains” in France – Circumstances of the Uprising
Autorzy:
Kłakus, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956373.pdf
Data publikacji:
2021-11-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Regulamin
kapelani
misja polska
Szymbor
Chaptal
Polacy we Francji
Regulations
chaplains
Polish Mission
Polish in France
Opis:
Po zakończeniu pierwszej wojny światowej rozpoczęła się nowa fala polskiej emigracji zarobkowej we Francji. Do 1921 r. w tym kraju osiedliło się ponad 45 tysięcy Polaków. W 1922 r. władze kościelne dokonały reorganizacji Misji Polskiej w Paryżu, nadając jej charakter delegatury Prymasa Polski.  Podstawowym dokumentem zawierającym normy, wedle których winna być zorganizowana opieka duszpasterska nad polskimi wychodźcami (sposób udzielania sakramentów, organizacja katechizacji, sprawowanie pogrzebów, prowadzenie ksiąg parafialnych), jak i poruszającym sprawy dotyczące zabezpieczenia materialnego polskich kapelanów (zamieszkanie, opłaty i zbiórki wśród wiernych na cele związane z prowadzeniem duszpasterstwa), był ustalony w 1925 r. „Regulamin dla kapelanów polskich” we Francji. W dokumencie tym starano się również uregulować stosunek do miejscowych biskupów i francuskich proboszczów (raporty, ofiary na rzecz diecezji i parafii, godziny korzystania z miejscowego kościoła). Za jego redakcję odpowiadał odpowiedzialny za sprawy organizacji duszpasterstwa obcokrajowców w Paryżu bp Emmanuel Chaptal.  Pomimo iż w pierwotnej wersji z grudnia 1924 r. uwzględnił on propozycje zgłaszane przez księży polskich pracujących we Francji, to ostateczny wpływ na jego kształt miały poprawki zgłoszone przez biskupów z Arras i Cambrai.
After the end of World War I, a new wave of Polish economic emigration in France began. By 1921, over 45 thousand Polish had settled in this country. In 1922, the church authorities reorganized the Polish Mission in Paris, giving it the character of a delegation of the Polish Primate. The basic document containing the norms according to which the pastoral care of the Polish immigrants should be organized (the way of administering the sacraments, the organization of catechization, holding funerals, keeping parish books), as well as the issues concerning the material security of Polish chaplains (residence, fees and collections among the faithful for the purposes of pastoral care) was established in 1925 „Regulations for Polish Chaplains” in France. The document also sought to regulate attitudes towards local bishops and French pastors (reports, sacrifices to dioceses and parishes, hours of use of the local church). It was in charge of its editorial office, responsible for the organisation of the pastoral care of foreigners in Paris Emmanuel Chaptal. Although in its original version of December 1924 it took into account the proposals made by Polish priests working in France, the final shape was influenced by the amendments made by the bishops of Arras and Cambrai.
Źródło:
Studia Polonijne; 2021, 42; 57-74
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poles in Illinois: A Brief Historical Outline
Polacy w Illinos. Zarys historii
Autorzy:
Radzilowski, John
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339141.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Polacy w Illinois
Polonia amerykańska
Polacy w Chicago
Związek Narodowy Polski PNA
Zjednoczenie Polskie Rzymskokatolickie w Ameryce PRCUA
Poles in Illinois
American Polonia
Poles in Chicago
Polish National Alliance PNA
Polish Roman Catholic Union of America PRCUA
Opis:
This article presents an outline history of the Polish community in Illinois from the 19th century to the present day. It describes and characterises the various waves of immigration of Poles to this state, during which the Polish community consolidated, Polish organisations were established (Polish Roman Catholic Union, Polish National Alliance, Polish Women’s Alliance) and their integration with the American society unfolded. The main physical and spiritual centres of support were the parishes. The article also presents the activity of the Polish community in Illinois in modern times, its reactions to events in Poland in the 20th century and its current perception of Polish culture.
Artykuł stanowi przekrój dziejów Polonii w Illinois począwszy od XIX wieku po czasy współczesne. Opisuje i charakteryzuje poszczególne fale imigracji Polaków do tego stanu, w ramach których konsolidowała się polonijna społeczność, powstawały polskie organizacje (Zjednoczenie Polskie Rzymsko-katolickie, Związek Narodowy Polski, Związek Polek) i postępowała integracja ze społeczeństwem amerykańskim. Głównym fizycznym centrum i duchowym punktem podparcia były parafie. W artykule przedstawiono również aktywność Polonii w Illinois w czasach współczesnych, jej reakcje na wydarzenia w Polsce w XX wieku i obecne postrzeganie kultury polskiej.
Źródło:
Studia Polonijne; 2022, 43, Specjalny; 93-102
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwsze zebranie księży Polskiej Misji Katolickiej we Francji
The first convention of the priests of the Polish Catholic Mission in France
Autorzy:
Brudzisz, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1961834.pdf
Data publikacji:
2019-07-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Polacy we Francji
duszpasterstwo polskojęzyczne
duszpasterze polonijni
Poles in France
Polish language pastorate
Polish community abroad priests
Opis:
The First Convention of the Priests of the Polish Catholic Mission in France – this is what the innovatory pastoral institution for Polish emigrants was called. It was established on 13 May 1922. Its first rector was Rev. Wilhelm Szymbor of the Congregation of the Mission. In the place of the one-man pastorate in Paris an Institution was established that comprised the Polish community in the whole of France. A lot of priests were necessary to carry out this task. The institution was supported by Cardinal Dalbor and the Polish bishops. Most participants in the first convention who came to France in 1922, after the Mission was established, were priests sent to work in the Polish language pastorate and were part of the Mission; and then there were priests sent by their bishops to universities, who were able and ready to help with the work in the Polish pastorate. The Convention that is presented in the article touches upon a few important issues with which the Mission had to deal. It also mentions the problem of the aversion that some Church circles in France, including specific bishops, took to it. Some people wanted to rule it, and others did not want to have Polish priests in their territory. These problems are revealed by the correspondence between the first Rector of the Mission Rev. Wilhelm Szymbor and Cardinal Dalbor as well as by the Protocol of the first convention of the Polish priests working with Polish emigrants in France that took place on 13th April 1923 on the premises of the Polish Mission in Paris.
Źródło:
Studia Polonijne; 2012, 33; 141-174
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Migracje poakcesyjne Polaków do republiki Irlandii
Post-Accession Migration of Poles to the Republic of Ireland
Autorzy:
Szast, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1964044.pdf
Data publikacji:
2019-07-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
migracje poakcesyjne
migracje do Irlandii
Polacy w Irlandii
post-accession migration
migration to Ireland
Poles in Ireland
Opis:
Irlandia będąca krajem położonym w obrębie Wysp Brytyjskich, podobnie jak Wielka Brytania (wcześniej Anglia) na przestrzeni wieków nie cieszyła się zainteresowaniem emigrantów z Polski. Wynikało to z odrębności religijnych oraz znacznych odległości. Pierwsze większe grupy Polaków pojawiają się na wyspach w XIX wieku po przegranych powstaniach narodowych. Po II wojnie światowej w Anglii, Walii i Szkocji Polacy znaleźli drugą ojczyznę, gdzie zorganizowano wówczas Polski Rząd na Uchodźstwie oraz duszpasterstwo polskie i emigracyjne końca XIX wieku w Polskiej Misji Katolickiej. Po wojnie Polacy rzadko wyjeżdżali w poszukiwaniu pracy i osadnictwa na Zieloną Wyspę. Po otwarciu rynku pracy dla obywateli nowych państw Unii Europejskiej w 2004 roku Irlandia przyjęła największą liczbę pracowników krajów UE-8. Artykuł przedstawia charakterystykę kształtowania populacji Polaków w tym kraju na przestrzeni ostatniej dekady. Według danych pochodzących ze spisów powszechnych oraz badań naukowych w Irlandii przebywa obecnie około 120 tysięcy obywateli polskich.
Ireland, a country located within the British Isles, same as Great Britain (formerly England) has not appreciated the interest of immigrants from Poland for centuries. It resulted due to religious differences and significant distances. The first large groups of Poles appeared on the islands in the 19th century after losing the national uprisings. Following the World War II in England, Wales and Scotland, the Poles created a second homeland where the Polish Government was established in Exile together with the Polish ministry and emigration of the late 19th century in the Polish Catholic Mission. At the end of World War II, the Poles seldom left for a job search and settlement on the Green Island. Following the opening of the labor market to the citizens of the new EU Member States in 2004, Ireland has adopted the largest quantity of workers EU-8. This article presents the characteristics of shaping the population of Poles in aforementioned country over the last decade. According to census and research data, Ireland currently has around 120.000 Polish citizens.
Źródło:
Studia Polonijne; 2017, 38; 97-113
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie zespoły i chóry na współczesnej Białorusi (po 1989 r.). Geneza, działalność, dorobek, problemy, perspektywy (cz. II)
Polish Ensembles and Choirs in Contemporary Belarus (after 1989). Genesis, Income, Business, Problems, and Perspectives
Autorzy:
Grędzik-Radziak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1962863.pdf
Data publikacji:
2019-07-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Republika Białoruś
Polacy na Białorusi
zespoły i chóry polonijne
Republic of Belarus
Poles in Belarus
polish ensembles and choirs
Opis:
According to official data, Poles in Belarus constitute a population of nearly 500,000 people; reality however deems this figure twice as high. The ZSRS authority has employed its absolute assimilative politics against the Poles, and as a result, over the past 40 years those people have been stripped of all identity preserving institutions. Only after well-known political alterations took place in this country, could the rebirth and development of Polish socio-cultural life begin. The movements’ most important manifestations in the past decades have been various forms of Polish education and partly the developing Polish school system. In the year 1988, the Polish Cultural-Educational Association (Polskie Stowarzyszenie Kulturalno-Oświatowe) in the name of Adam Mickiewicz was founded, and shortly after in 1990 was reformed in to stand as the Polish Union in Belarus, whose sole purpose was to represent the cultural interests of the Polish minority in the country. With its formation began the development of Polish choirs’, folklore ensembles and amateur acting companies for children, adolescents and adults. An author, unknown to the Polish audience, characterized 64 ensembles and choirs in Belarus, which operated, and still might be, between the years 1989-2003, in an article based on materials the author gathered in 2000-2003 years. Matters such as: genesis, income, business, and problems and perspectives of choirs and companies were pointed out. The functioning of these ensembles heavily relied on aid from numerous Polish organizations, institutions, enterprises, emigration societies and private donations. It should be noted that these contributions took on a vast array of forms, ranging from instrumental supplies, microphones, costumes and essentials, organization of performance routes, advertising, transportation and financial transfers. After years of horrible losses and half a century of assimilating oppression, the amateur artist movement stands a key element in the rebirth of Polish identity in Belarus.
Źródło:
Studia Polonijne; 2010, 31; 5-24
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szkolnictwo polskie a Kościół rzymskokatolicki na Podolu w okresie międzywojennym
Polish Education versus the Roman Catholic Church in Podolia in the Inter-war Period
Autorzy:
Rosowski, Witalij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1962873.pdf
Data publikacji:
2019-07-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ukraina
Podole
Kościół rzymskokatolicki
Polacy
polskie szkolnictwo i oświata
Ukraine
Podolia
the Roman Catholic Church
Poles
Polish schooling and education
Opis:
Szkolnictwo polskie na terytorium Podola przed I wojną światową praktycznie nie istniało. Dopiero zmiany, jakie nastąpiły po 1914 roku w Rosji, umożliwiły rozwój oświaty polskiej. Znaczną rolę w tym odegrało duchowieństwo i Kościół rzymskokatolicki. Pierwsza szkoła z polskim językiem nauczania w guberni podolskiej powstała na początku 1916 roku przy parafii w Płoskirowie. W latach 1917-1920 opiekę nad oświatą polską na Podolu przejęła Polska Macierz Szkolna. W dość krótkim czasie sieć szkół polskich w tym regionie wzrosła do ponad 500, obejmując swym zasięgiem około 35 tysięcy dzieci i młodzieży. Po ostatecznym zajęciu Podola przez bolszewików zdecydowana większość tych szkół przestała istnieć lub działała w ukryciu. Władze radzieckie w oparciu o dekret O oddzieleniu Kościoła od państwa i szkoły od Kościoła z 1918 roku w pierwszej kolejności zabrały się do wyeliminowania nauczania religii w szkołach oraz likwidacji wszystkich nielegalnych polskich instytucji oświatowych, często funkcjonujących przy parafiach katolickich. Przez pierwsze lata panowania bolszewików sieć polskich szkół na Podolu malała z roku na rok. Dopiero po 1924 roku nastąpił wzrost liczby polskich placówek oświatowych w USRR, w tym przede wszystkim na Podolu. W 1934 roku w obwodzie winnickim, który obejmował m.in. dawne terytorium guberni podolskiej, liczono już 285 szkół polskich z ponad 23 tysiącami uczniów. Zmiana polityki państwa względem Polaków w Związku Radzieckim w połowie lat trzydziestych doprowadziła w końcu do likwidacji zdecydowanej większości polskich instytucji oświatowych oraz do represji i prześladowań miejscowej ludności polskiej. Akcja ta zbiegła się w czasie również z ostatecznym rozprawieniem się państwa sowieckiego z Kościołem rzymskokatolickim na tych ziemiach. Tym samym władze komunistyczne zniszczyły wszystko, co wyodrębniało Polaków za Zbruczem.
Polish education in the territory of Podolia before the First World War was virtually absent. Only the changes that followed 1914 in Russia had made the development of Polish education possible. The clergy and the Roman Catholic Church played a considerable role here. The first school with Polish as the i=main language in Podolia government was established in 1916 at a parish in Płoskirów. In the years of 1917-1920, the Polish School Motherland took care about Polish education in Podolia. With a fairly short period a number of Polish schools in this region had risen to over 500, with circa 35.000 children and adolescents. After the Bolsheviks had finally occupied Podolia, the decisive majority of those schools ceased to exist or became clandestine. By virtue of the decree On separation of the Church and State of 1918 the Soviet authorities first set about eliminating religious instruction from schools and getting rid of all illegal Polish educational institutions, often those that functioned at Catholic parishes. During the first years of the Bolshevik rule the network of Polish schools in Podolia decreased from year to year. It was as late as after 1924 that the number of Polish educational posts increased in the Soviet Union, including mainly in Podolia. In 1934, in the Winnicki region, which embraced among other things the former territory of the Podolia government, Polish schools numbered as many as 285 with over 23.000 students. The State changed its politics towards Poles in the Soviet Union in mid-1930, a process that ultimately had eliminated the decisive majority of Polish educational institutions, and brought about repression and persecution of the Polish population. This action converged with the final crushing of the Roman Catholic Church in those territories. Thereby the communist authorities had destroyed almost everything that made Poles beyond the Zbrucz different.
Źródło:
Studia Polonijne; 2010, 31; 171-194
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z dziejów opieki duszpasterskiej nad Polakami w Danii w 1927 r.
From the history of pastoral care for Poles in Denmark in 1927
Autorzy:
Szymański, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1961833.pdf
Data publikacji:
2019-07-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Polacy w Danii
duszpasterstwo polskojęzyczne
życie organizacyjne
szkolnictwo
Poles in Denmark
Polish language pastorate
life in organizations
educational system
Opis:
Starting from 1893 Polish emigrants began arriving in Denmark, usually from Little Poland and Cieszyn Silesia. At first the emigration had a seasonal character and was first of all agricultural. For the total number of 25 thousand Catholics in Denmark there were 13 thousand Poles. In 1927 14 foreign priests who spoke Polish performed pastoral service among them. Pastoral service performed by Polish priests who were subordinated to the Primate of Poland met unusual opposition from chauvinistically oriented Missionaries, usually Dutch or German by descent. The Polish envoy to Copenhagen predicted the necessity of presenting this issue to the Holy See. The presented document – a report written by the Rector of the Polish Catholic Mission in Belgium, Rev. Dr. Tadeusz Kotowski, the person who established the religious and cultural-social care for Polish emigrants both in Belgium and in the Netherlands and Denmark, confirmed that “the problem of religious care in Denmark was very complicated because of the Church policy of the Vicariate Apostolic, supported to some extent by the Congregation for the Propagation of the Faith, aiming at denationalization of the Polish emigrants.
Źródło:
Studia Polonijne; 2012, 33; 155-178
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Divine Mercy College. A Polish Secondary Boarding School for Boys Near Henley-On-Thames in 1954–1986
Divine Mercy College. Polska szkoła średnia z internatem dla chłopców w pobliżu Hendly-On-Thames 1954-1986
Autorzy:
Suchcitz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339142.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Divine Mercy College
Polacy w Wielkiej Brytanii
Fawley Court
szkolnictwo polonijne
Poles in the UK
education of Polish diaspora
Opis:
This article presents the history of Divine Mercy College at Fawley Court, England, a secondary boarding school for boys founded in 1953 on the initiative of Rev. Józef Jarzębowski, which continued the tradition of schools established by Polish refugees and World War II veterans. The main idea of this establishment was to promote a sense of Polishness and Catholic values, while providing students with a solid education. Over its 32-year history, the school has educated more than a thousand pupils, and can boast distinguished alumni for the UK.
Artykuł przedstawia historię Divine Mercy College w angielskim Fawley Court, męskiej szkoły średniej założonej w 1953 roku z inicjatywy ks. Józefa Jarzębowskiego kontynuującej tradycje szkół zakładanych przez polskich uchodźców i weteranów II wojny światowej. Główną ideą tej placówki było promowanie poczucia polskości i wartości katolickich, przy równoczesnym zapewnieniu uczniom solidnej edukacji. W ciągu 32-letniej historii, szkoła wykształciła ponad tysiąc uczniów i może poszczycić się zasłużonymi dla Wielkiej Brytanii absolwentami. 
Źródło:
Studia Polonijne; 2022, 43, Specjalny; 103-113
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O polskich działaniach w Irlandii przed wstąpieniem Polski do Unii Europejskiej
About Polish Activities in Ireland before Poland’s Accession to the European Union
Autorzy:
Wygonik-Barzyk, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807105.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Polacy w Irlandii przed 2004 r.
polska aktywność
znani Polacy mieszkający w Irlandii
Dom Polski
Towarzystwo Irlandzko-Polskie
Polski Ośrodek Społeczno-Kulturalny
Poles in Ireland before 2004
Polish activities
famous Poles living in Ireland
the Polish House
the Irish-Polish Society
the Polish Social and Cultural Association
Opis:
Polscy obywatele stanowią obecnie w Irlandii najliczniejszą mniejszość narodową, a język polski jest drugim najczęściej używanym tam językiem. Do takiej sytuacji doprowadziły zmiany zapoczątkowane w przełomowym dla polskiej historii roku 2004, kiedy Polska wstąpiła do Unii Europejskiej, a władze irlandzkie od razu otworzyły rynek pracy dla obywateli znad Wisły. Polska obecność na Zielonej Wyspie przed tym okresem była raczej skromna, a wzajemna wiedza Polaków o Irlandii i Irlandczyków o Polsce — bardzo niewielka. W przypadku Irlandii nie można mówić o Polonii „tradycyjnej”, wielopokoleniowej, a początek organizowania się Polaków zamieszkujących wyspę przypada dopiero na lata 70. XX wieku. Niniejszy artykuł jest próbą ogólnego pokazania polskiej obecności na Zielonej Wyspie w okresie sprzed akcesji Polski do UE.
Currently, Polish citizens are the most numerous national minority in Ireland and Polish is the second most frequently used language in Ireland. Such a situation has led to changes initiated in Poland’s breakthrough 2004 history, in which Poland joined the European Union, and the Irish authorities immediately opened the labor market for the citizens of the Vistula. Meanwhile, the Polish presence on the Green Island before this period was rather modest, and the mutual knowledge of Poles about Ireland and Ireland about Poland — very small. In the case of Ireland, it is not possible to speak of the „traditional”, multi-generational Polonia as the beginning of the organization of Poles living in Ireland has started in 1970s. This article is an attempt at general presentation of the Polish presence on the Green Island during the period before Poland’s accession to the EU.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2017, 8, 3; 91-110
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opieka duszpasterska nad Polakami w Danii (1892-1939)
Pastoral Care for Poles in Denmark (1892-1939)
Autorzy:
Szymański, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956417.pdf
Data publikacji:
2020-04-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Polacy w Danii
duszpasterstwo polskojęzyczne-polonijne
organizacje polskie
szkolnictwo polskie
Poles in Denmark
Polish-language pastoral ministry
Polish organizations
Polish education
Opis:
Do Danii emigranci polscy zaczęli przybywać od 1892 r. Początkowo emigracja była sezonowa i miała charakter rolniczy. Na ogólną liczbę 25 tys. katolików w Danii Polaków było 13 tys. W 1927 r. posługę duszpasterską wśród nich spełniało czternastu narodowościowo obcych duszpasterzy, którzy władali językiem polskim. Opieka duszpasterska kapłanów polskich zależnych od prymasa Polski napotykała niezwykły opór szowinistycznie usposobionych misjonarzy, z pochodzenia przeważnie Holendrów i Niemców. Kościół w Danii był przeciwny narodowej odrębności Polaków, dążył do ich asymilacji. Polscy kapłani nie mieli żadnych uprawnień duszpasterskich i byli całkowicie uzależnieni od miejscowych duszpasterzy. Zabiegi kardynała A. Hlonda kierowane do wikariusza apostolskiego w Kopenhadze, biskupa J. Bremsa, o dopuszczenie polskich księży do posługi duszpasterskiej nad emigracją polską w Danii pozostały bezskuteczne.
Poles began to emigrate to Holland in 1892. At first, these emigrantions were seasonal and of a farm-work nature. Among the 25 thousand Catholics in Holland, about 13 thousand were Poles. In 1927, there were 14 ethnic and national pastoral ministers for these people, and they spoke Polish. The pastoral care of these priests from Poland sent by the Primate was met by great opposition by the chauvinist missionaries who mostly came from Holland and Germany. The Church in Holland opposed Pole’s national rites and tried to assimilate them. Polish priests did not have any pastoral privileges and were completely dependent on local pastors. Cardinal A. Hlond turned to Bishop J. Brems, the apostolic nuntio in Kopenhaggen, to allow Polish priests to serve in pastoral care for the Polish emigrants in Holland, but attempts were unsuccessful.
Źródło:
Studia Polonijne; 2019, 40; 165-193
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 38

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies