Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Narrative" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Awareness of Narrative Identity and Selected Aspects of Narrative Activity and Meaning-Making. Preliminary Results
Autorzy:
Janowicz, Kamil
Soroko, Emilia
Hallford, David J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2124169.pdf
Data publikacji:
2022-09-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
narrative identity
narrative activity
meaning-making
narrative psychology
narrative coherence
post-traumatic growth
Opis:
Narrative identity allows various experiences to be integrated and incorporated into the concept of the self. Recent studies indicate that being aware of developing the story about the self that brings cohesion and meaning may be adaptive. This paper presents preliminary findings across three studies (two quantitative methods and one mixed) aimed at exploring the phenomenon of awareness of narrative identity in terms of its relations to other aspects of narrative identity and meaning-making (meaning in life, self-esteem, and post-traumatic growth). The total number of participants in all studies was 840 (N1 = 254, N2 = 424, N3 = 162). The results indicate that stronger awareness of narrative identity is related to higher self-narrative inclination and reflexivity and may be adaptive in terms of meaning-making and coping with traumatic events. People who were more aware of a narrative identity produced more elaborated and coherent self-narratives about an important past relationship. Additionally, they had a stronger tendency to integrate these past experiences with a sense of self-identity. Surprisingly, awareness of narrative identity was not related to self-esteem. These findings are discussed in terms of narrative identity literature. Moreover, possible directions for further studies to expand our understanding of awareness of narrative identity are proposed.
Źródło:
Roczniki Psychologiczne; 2022, 25, 2; 171-192
1507-7888
Pojawia się w:
Roczniki Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane sposoby analizy autonarracji w diagnozie klinicznej na przykładzie paranoicznego zaburzenia osobowości
Autorzy:
Soroko, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2128377.pdf
Data publikacji:
2019-04-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
paranoid personality disorder
clinical diagnosis
self-narrative
analysis of narratives
narrative psychology
Opis:
Niniejszy artykuł ma na celu ukazanie przydatności wybranych aspektów analizy narracji w diagnozie klinicznej, w której – oprócz rozpoznania obrazu zaburzenia osobowości, mechanizmu psychopatologii i etiologii – istotne jest też poznanie sposobu doświadczania samego siebie przez pacjenta. Zakładamy, że wypowiedź pacjenta sama w sobie jest fenomenem psychicznym – sposobem konstrukcji (i przeżywania) zaburzenia, a analiza autonarracji pacjenta pozwala zrozumieć, jak konstruuje on swoją psychopatologię. Jako wiodącą koncepcję narracyjną wybrano do opisu kliniczny model narracyjnej organizacji doświadczenia (model of narrative development – Salvatore, Dimaggio i Semerari, 2004), a jako przykład kliniczny omówione zostało paranoiczne zaburzenie osobowości.
Źródło:
Roczniki Psychologiczne; 2013, 16, 1; 9-35
1507-7888
Pojawia się w:
Roczniki Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Self-narrative analysis methods in clinical diagnosis: The example of paranoid personality disorder
Autorzy:
Soroko, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2128380.pdf
Data publikacji:
2019-04-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
paranoid personality disorder
clinical diagnosis
self-narrative
analysis of narratives
narrative psychology
Opis:
The article is aimed at presenting the usability of some aspects of self-narrative analysis in clinical diagnosis. Clinical diagnosis concerns not only the identification of nosological categories, mechanisms of psychopathology, or etiology, but also familiarity with patients’ self-experience. It is assumed that the patient’s narrative is a psychological phenomenon in itself; it is a way of construing and re-experiencing his or her disorder. Therefore, self-narrative analysis is expected to lead to an understanding of how psychopathology is construed in language. As the leading theoretical approach, the model of narrative development proposed by Salvatore, Dimaggio, & Semerari (2004) was chosen. In order to illustrate narrative analysis, examples of paranoid personality self-narrative accounts are presented.
Źródło:
Roczniki Psychologiczne; 2013, 16, 1; 37-62
1507-7888
Pojawia się w:
Roczniki Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przepowiadanie narracyjne jako forma dotarcia do współczesnego człowieka
The Narrative Preaching as a Way to Reach a Contemporary Man
Autorzy:
Karczewski, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037968.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
narracja
mentalność ikoniczna
homilia
przepowiadanie narracyjne
the narrative
iconic mentality
homily
narrative preaching
Opis:
Współczesny człowiek żyje i uczy się w kulturze ikonicznej, co sprawia, że jego mentalność staje się podobna do tej kultury. Tymczasem przepowiadający pozostają sługami słowa. Narracja jest jedną z form obrazowego mówienia, które dąży do stworzenia w umyśle słuchacza obrazu głoszonej prawdy. Dlatego narracja staje się wprawnym narzędziem, które jednocześnie pozostaje słowem, a z drugiej strony odpowiada mentalności współczesnego człowieka.
A modern man lives and learns within the iconic culture, which makes his mentality similar to that culture. Meanwhile, the preachers are servants of the word. The narrative is a form of figurative speech, which is meant to create in the listener's mind the image of the proclaimed truth. Therefore, the narrative becomes a skilled tool, which remains a word but, on the other hand, it corresponds to the mentality of a contemporary man.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 12; 47-59
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Narratee as Protagonist
Adresat narracji jako główny bohater
Autorzy:
Maziarczyk, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119990.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
adresat narracji
protagonista
narracja wieloosobowa
narracja drugoosobowa
narratee
protagonist
multipersoned narrative
second-person narrative
Opis:
Adresat narracji, któremu zwykle przypisywana jest marginalna pozycja w strukturze danego utworu, może w pewnych przypadkach stać się protagonistą (tzn. głównym bohaterem) tekstu, w którym się pojawia. Do tego typu sytuacji dochodzi w omawianych w powyższym artykule przykładach tekstów wieloosobowych i drugoosobowych zaczerpniętych ze współczesnej literatury anglojęzycznej. Wykorzystują one narrację wielo- i drugoosobową w sposób, który jednoznacznie sygnalizuje funkcję allokucyjną zaimka drugoosobowego. Pojawienie się w narracji poleceń lub pytań skierowanych do „ty”, czy też ujawnienie się „ja” narratora świadczy to tym, iż funkcje adresata narracji i protagonisty zostają przypisane tej samej postaci. Poprzez szczegółowe opisy przeżyć, refleksji i emocji protagonisty-adresata narracji tekst sytuuje go jako postać o określonej tożsamości na poziomie świata przedstawionego. Ta ekstremalna konkretyzacja utrudnia, a czasami wręcz uniemożliwia identyfikację czytelnika z „ty” przywoływanym w danym utworze.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 5; 199-214
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Your Encounter with Ekphrasis
Spotkanie z ekfrazą
Autorzy:
Sawa, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945093.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekfraza
model ekfrastyczny
tendencja pronarracyjna
ekfraza pronarracyjna
ekphrasis
ekphrastic model
pro-narrative tendency
pro-narrative ekphrasis
Opis:
Ekfraza jest starożytnym terminem retorycznym, używanym na określenie opisu dzieł plastycznych, ozdobnych waz, urn, dekoracyjnych tkanin, ale przede wszystkim malarstwa i rzeźby. Celem tego artykułu jest prześledzenie obecności ekfrazy we współczesnych badaniach literackich. Pojawienie się pojęcia ekfrazy w badaniach literackich łączy się z publikacją artykułu Leo Spitzera „The ‘Ode on a Grecian Urn,’ or Content vs. Metagrammar” (1962), gdzie ekfraza definiowana jest jako „poetycki opis malarstwa lub rzeźby.” Liczne przykłady opisów ekfrastycznych w prozie nie tylko XX wieku sprawiły, że również ekfraza, jako element prozy literackiej, stała się przedmiotem rozważań badawczych. Można nawet wyodrębnić coś, co w tym artykule nazywam „tendencją pronarracyjną” w ewolucji badań nad ekfrazą. Tendencja ta przejawia się wzrostem zainteresowania ekfrazą we współczesnej prozie narracyjnej (głównie – powieści). Artykuł ukazuje rozwój tendencji pro-narracyjnej w badaniach nad ekfrazą, a także polemizuje z jej niedawnymi osiągnięciami, zwłaszcza ze stanowiskiem Tamar Yacobi. Yacobi uważa, że w utworze narracyjnym najbardziej odpowiednia jest krótka ekfraza nieopisowa, nazwana przez nią „modelem ekfrastycznym”. Refleksja teoretyczna przedstawiona w artykule ma za zadanie dowieść, że tradycyjna ekfraza opisowa może konkurować z modelem ekfrastycznym, czyli znakomicie współpracować z utworem narracyjnym. 
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 5; 97-121
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La représentation de structures événementielles par les apprenants: granularité et condensation
Wyrażanie struktur zdarzeniowych przez uczących się: granulacja i kondensacja
Autorzy:
Noyau, Colette
Paprocka-Piotrowska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954967.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
SLA
granulacja
kondensacja
narracja
granurality
condensation
narrative
Opis:
Artykuł jest pisemną wersją komunikatu pod tym samym tytułem, zaprezentowanego na Międzynarodowej Konferencji European Science Fondation „The Structure of learner language" (Acquafreda di Maratea, Włochy, 26.09-01.10.1998). W dwu jednakowo rozbudowanych częściach artykuł łączy prezentację pewnej teorii oraz analizę konkretnych danych. I tak część pierwsza, teoretyczna, pióra C. Noyau, wyjaśnia zjawiska granulacji (1, granularite) i kondensacji (2, condensation) oraz ich wzajemnych powiązań (3); następnie zaś odnosi je do procesów akwizycji języka (4) i produkowania wypowiedzi (5). Część druga, empiryczna, przedstawia empiryczne badania nad sześciorgiem licealistów polonofonów uczących się języka francuskiego. Część ta, opracowana przez drugą autorkę, stara się zastosować do analizy danych aparat pojęciowy i metodologiczny zaproponowany w części pierwszej. Celem analizy zwanej tu granulacją jest określenie stopnia czasowego różnicowania makrowydarzenia na mikroprocesy. Względna zaś kondensacja to tworzenie złożonych wypowiedzi. Problematyka teoretyczna, silnie rozwinięta w pierwszej części tekstu, ukierunkowana więc zostaje w części drugiej na pole „lingwistyki stosowanej" (w tym wypadku na problem akwizycji języka obcego): tam też szczegółowe analizy danych pochodzących z rożnych kontekstów akwizycji (rożne pary: język ojczysty/język obcy, rożny wiek badanych, itd.) pozwalają potwierdzić bądź ograniczyć zasięg hipotez proponowanych w części teoretycznej.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2000, 48, 5; 87-122
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Criticism of Alasdair MacIntyre’s Account of Narrative Identity. A Neuro-philosophical Perspective
Krytyka Alasdaira Macintyre’a koncepcji o tożsamości narracyjnej. Perspektywa neurofilozoficzna
Autorzy:
Abedi Renani, Ali
Hasanzadeh, Saleh
Sarparast Sadat, Seyed Ebrahim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232606.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
MacIntyre
tożsamość
narracja
dobro
psychologia
identity
narrative
good
psychology
Opis:
In MacIntyre’s view, the agent in order to have a consistent identity should be able to narrate a story about her life, which relates the different episodes of her life together. This story should explain the transition between these episodes. This story is based on the notion of the good of human beings. A notion of the good should be present in the agent’s life to give a direction to her life. This integrity forms an identity for the agent. We intend to challenge this narrative view of identity in this paper. We will argue in this paper that though identity is formed in the eye of others, it does not need to be constituted in a unified narrative form, i.e., the agent does not need to place all episodes of her life in narrative order and have a consistent and unified account of her life, which includes her life from birth to death. Rather, shorter-term episodes of time suffice for identity formation. We will appeal to some findings of empirical psychology and neuroscience to support our claim.
W myśl koncepcji MacIntyre’a warunkiem posiadania przez sprawcę spójnej tożsamości jest zdolność przedstawienia swojego życia jako opowieści, która łączy w całość różne epizody jego życia. Opowieść ta powinna wyjaśniać związki między tymi epizodami. Opiera się ona na pojęciu dobra istot ludzkich. Pojęcie dobra powinno być obecne w życiu sprawcy, aby nadać kierunek jej życiu. Ta integralność tworzy tożsamość sprawcy. Autorzy kwestionują tę narracyjną koncepcję tożsamości. Jak argumentują, chociaż tożsamość kształtuje się w obecności innych, nie musi tworzyć jednolitej formy narracyjnej, tzn. sprawca nie musi umieszczać wszystkich epizodów swojego życia w porządku narracyjnym ani posiadać spójnego i jednolitego ujęcia swojego życia od chwili narodzin aż do śmierci. Do kształtowania tożsamości wystarczą krótsze epizody formacji. Autorzy odwołują się do niektórych ustaleń psychologii empirycznej i neuronauki, aby uzasadnić swoje stanowisko.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2022, 70, 4; 415-436
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Peter Bichsels Poetik des Erzählens im Lichte der Erkenntnisse der Geschichtenphilosophie, der Theorie der narrativen Identität und der narrativen Psychologie
Peter Bichsel’s Poetics in the Conception of Philosophy of Stories, Narrative Identity Theory and Narrative Psychology
Poetyka Petera Bichsla w świetle perspektywy poznawczej filozofii historii, teorii tożsamości narracyjnej i psychologii narracyjnej
Autorzy:
Szuba-Wenek, Amelia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1882422.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historia
opowiadanie historii
Peter Bichsel
filozofia historii
Wilhelm Schapp
tożsamość narracyjna
Paul Ricœur
psychologia narracyjna
story
storytelling
philosophy of stories
narrative identity
narrative psychology
Opis:
Der Begriff der Geschichte und das Erzählen von Geschichten über eigenes Leben sind die Hauptfragen der Poetik von Peter Bichsel. Der Autor versteht die Geschichte als Reflexion des Menschen über sich selbst und als Versuch subjektiver Deutung der Ereignisse in Erzählungen über eigenes Leben, was seiner Ansicht nach zum besseren Selbstverständnis führt. So begriffene Geschichte avanciert zu einer anthropologischen Konstante, was ihre Deutung aus der psychologischen und philosophischen Perspektive zulässt. Die Erzählpoetik von Bichsel wurde im vorliegenden Beitrag in Anlehnung an Erkenntnisse der sich in den letzten Jahren dynamisch entwickelnden narrativen Psychologie erklärt, die Erzählung als Mittel zum Verständnis der Wirklichkeit betrachtet und den Erzählungen über eigenes Leben eine therapeutische Funktion zuschreibt. Aus den philosophischen Perspektive dagegen in Anlehnung an Behauptungen der Geschichtenphilosophie von Wilhelm Schapp, die den Menschen als (Mit)Verstrickten in eigene Geschichten und in Geschichten anderer Menschen auffasst. Und in Anlehnung an die Theorie der narrativen Identität von Paul Ricœur, nach der der Mensch durch Erzählungen über eigenes Leben eigene Identität konstruiert.
The concept of story and storytelling about own life are the main issues of Peter Bichsel’s poetics. Story in his depiction is defined as a reflection of the man himself and the subjective test to clarify events from his own life trough individually formulated stories, which approximate better understanding oneself. So understood stories rise to the rank of anthropological standard which enables its interpretation from the perspective of both psychological and philosophical prospect. Bichsel’s literary schedule was explained in this article on the basic of dynamically prospering in the last several years narrative psychology. It treats narration as a way of understanding reality and assigns therapeutic function to the stories. However from the philosophical perspective based on Wilhelm Schapp’s philosophy of stories expressing the human entangled in his own stories and based on Paul Ricœur’s narrative identity theory assuming that human is constructing his own identity by creating stories about his own life.
Pojęcie historii i opowiadanie historii o własnym życiu stanowią centralne zagadnienia poetyki Petera Bichsla. Historia w jego ujęciu rozumiana jest jako refleksja człowieka o nim samym oraz próba subiektywnego wyjaśnienia zdarzeń z własnego życia poprzez samodzielnie konstruowane opowiadania, które zbliżają człowieka do lepszego zrozumienia siebie. Tak rozumiana historia urasta do rangi antropologicznej konstanty, co umożliwia jej interpretację z perspektywy zarówno psychologicznej, jak i filozoficznej. Literacki program Bichsla został w niniejszym artykule wyjaśniony w oparciu o założenia dynamicznie rozwijającej się w ostatnich kilkunastu latach psychologii narracyjnej, która narrację traktuje jako sposób rozumienia rzeczywistości, a opowiadaniom o własnym życiu przypisuje funkcję terapeutyczną, z perspektywy filozoficznej natomiast w oparciu o twierdzenia filozofii historii Wilhelma Schappa, ujmującej człowieka jako uwikłanego w historie własne oraz innych ludzi, i w oparciu o teorię tożsamości narracyjnej Paula Ricœura, zakładającej, że człowiek konstruuje własną tożsamość poprzez tworzenie opowiadań o własnym życiu.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 5; 205-220
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Chrześcijanin na tronie”, czyli o religijności i patriotyzmie w Czerwonym Kole Aleksandra Sołżenicyna na przykładzie postaci Mikołaja II
‘A Christian on a Throne’. Religiousness and Patriotism in ‘the Red Wheel’ by Alexander Solzhenitsyn on the Example of the Character of Nicholas II
«Христианин на троне», о религиозности и патриотизме в Красном Колесе Александра Солженицына на примере Николая II
Autorzy:
Sidor, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879870.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religijność
świętość
Rosja
strategia narracyjna
religiousness
holiness
Russia
narrative strategy
Opis:
W artykule podjęto temat oryginalnego pojmowania religijności odzwierciedlonego w cyklu powieściowym Czerwone Koło Aleksandra Sołżenicyna. Autor artykułu koncentruje się na kilku wybranych aspektach charakterystyki cara Mikołaja II, które zostały wyakcentowane w utworze. Na przykładzie postaci ostatniego rosyjskiego imperatora ukazano Sołżenicynowską ocenę religijności w odniesieniu do dobra Rosji. Badania ukazują, że głównym kryterium literackiej oceny postawy religijnej postaci historycznych, niezależne od ich rzeczywistego heroizmu cnót, a nawet oficjalnie uznanej świętości, dla Sołżenicyna jest przede wszystkim stosunek do ojczyzny. Mikołaj II jest odpowiedzialny za katastrofę Rosji i nawet jego męczeństwo, przedstawione symbolicznie w ostatniej księdze Marca Siedemnastego, nie zmienia tego krytycznego obrazu. Ostatecznie zaś narratorskie rozważania o religijności mają charakter dydaktyczny, a ich odniesieniem jest współczesność rosyjska.
The article deals with the issue of the religious position of individuals in ‘the Red Wheel’ by A. Solzhenitsyn. The main attention is focused on features of tsar Nicholas II. Analyzing an example of the last Russians Emperor proves that Solzhenitsyn presents the religious theme from patriotic point of view. Despite individual devotion, honesty and even officially admitted holiness of Nicholas II Solzhenitsyn shows rather negative sides of the tsar. According to the writer the Emperor takes responsibility for spreading the revolution and the catastrophe of Russia. The Solzhenitsyn attitude is revealed in the narrative technique, particularly the usage of irony in characterizing of figures. Even tsar’s martyrdom, which is shown in the last part of ‘March 1917’, doesn’t change the specific critical picture of him in the Solzhenitsyn’s epic.
В статье поднимается вопрос понимания религиозности в романном цикле Красное Колесо Александра Солженицына. Автор статьи фокусирует свое внимание на нескольких аспектах характеристики царя Николая II, на которые делается акцент в произведении. На примере лица последнего русского императора видно, что Солженицын оценивает индивидуальную религиозность с точки зрения добра России. Проведенные исследования показывают, что в произведении главным критерием оценки религиозной позиции человека, несмотря на индивидуальные подвиги или даже официальное признание святости, остается отношение к отечеству. По Солженицыну, царь несет ответсвенность за катастрофу России и даже мученичество Николая, представленное в последней книге Марта 17, не меняет общего критического образа.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 7; 61-81
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odniesienia temporalne i ich rola w konstruowaniu obrazu człowieka w utworze A. Sołżenicyna Zdarzenie na stacji Koczetowka
References to time and their Role in Constructing an Image of the Human Being in A. Solzhenitsyn’s An Incident at Kochetovka Station
Autorzy:
Sidor, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933401.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
czas
narracja
ideologia
komunizm
człowiek
time
narrative
ideology
Communism
human being
Opis:
W artykule autorka poddaje analizie utwór A. Sołżenicyna Zdarzenie na stacji Koczetowka. Dla badań wykorzystana jest kombinowana, synkretyczna metodologia pozwalająca ukazać najważniejsze cechy charakterystyczne świata przedstawionego przez pisarza. Uważne czytanie utworu umożliwia dostrzeżenie znaczenia kwestii temporalnych w konstruowaniu specyficznego obrazu człowieka na tle historii. W analizowanym opowiadaniu, który był oficjalnie opublikowany w ZSRR, można więc zauważyć cechy, które ze współczesnego punktu widzenia demaskują nieludzki charakter ideologii partyjnej.
This paper is an analysis of A. Solzhenitsyn’s work entitled An Incident at Kochetovka Station. The analysis relies on a combined, syncretic research methodology, allowing the author to highlight the most important features that define the image of the world as depicted by the writer. When read carefully, Solzhenitsyn’s work enables the reader to assess properly the value of temporal relations in the construction of the specific image of the human being that the writer interwove in his story. The story under analysis, which was officially published in the USSR, contains elements that unveil the inhuman nature of the Communist ideology – when we look at it from the contemporary perspective.
Временные отношения и их роль в представлении образа человека в произведении А. Солженицына Случай на Станции КочетовкаПредметом анализа в данной статье является произведение А. И. Солженицына Случай на станции Кочетовка. В исследовании рассказа автор старается, используя комбинированную, синкретическую методологию найти самые важные характеристики мира представленного писателем. Пристальное чтение произведения позволяет увидеть, что время и временные отношения, указанные в произведении, складываются на особенную концепцию человека в истории. В анализируемом рассказе, который был официально напечатан в СССР, можно, таким образом, найти черты, которые с современной точки зрения, обличают негуманный характер партийной идеологии.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 7; 41-51
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wisława Szymborska w polskich dokumentach biograficznych (na podstawie filmów: Chwilami życie bywa znośne, Napisane życie. Wisława Szymborska oraz Radość pisania)
Wislawa Szymborska in Polish Biographical Documentaries (Based On Films: Chwilami życie bywa znośne, Napisane życie. Wisława Szymborska and Radość pisania)
Autorzy:
Mocarz-Kleindienst, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147124.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wislawa Szymborska
biographical documents
narrative strategies
Wisława Szymborska
dokument biograficzny
strategie narracyjne
Opis:
Celem podjętych badań jest analiza strategii narracyjnych, zastosowanych przez twórców filmowych w trzech dokumentach biograficznych, poświęconych polskiej noblistce – Wisławie Szymborskiej. Przeanalizowano sposoby profilowania obrazu poetki z ich następującymi komponentami: podmiotem (podmiotami) prowadzonej narracji, analizą niesionych przez nią treści oraz zastosowanymi technikami ekspozycji wątków biograficznych. Na warsztacie badawczym znalazły się następujące filmy: Radość pisania (reż. Antoni Krauze, 2005), Chwilami życie bywa znośne. Przewrotny portret Wisławy Szymborskiej (reż. Katarzyna Kolenda-Zaleska, 2009), Napisane życie. Wisława Szymborska (reż. Marta Węgiel, 2015). Analiza wykazała, że dokumenty biograficzne pełnią typową dla nich rolę poznawczo-edukacyjną: zapoznają z twórczością literacką noblistki, informują w sposób nietuzinkowy o wybranych faktach z jej życia prywatnego. Zabiegi wykorzystywania i łączenia różnych mediów i kanałów (intermedialność, intermodalność, intertekstualność) czynią film biograficzny bardziej wiarygodnym pod względem informacyjnym i atrakcyjnym z estetycznego punktu widzenia.
The purpose of the present research is to analyze the narrative strategies used in three biographical documents dedicated to the Polish Nobel Prize winner Wislawa Szymborska. The ways of profiling the heroine’s image were analyzed with their following components: the subject(s) of the narrative, the analysis of its content and the techniques used to expose biographical themes. The following films were analyzed: Radość pisania (dir. Antoni Krauze, 2005), Chwilami życie bywa znośne. Przewrotny portret Wisławy Szymborskiej (dir. Katarzyna Kolenda-Zaleska, 2009), Napisane życie. Wisława Szymborska (dir. Marta Węgiel, 2015). The analysis showed that biographical documentaries play a typical cognitive-educational role: they familiarize us with the literary works of the Nobel Prize winner, inform us in an unconventional way about selected facts from her private life. The procedures of using and combining various media (intermediality, intermodality, intertextuality) make the biographical document more credible and attractive from an aesthetic point of view.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2023, 51, 4; 111-124
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Author’s Second Self or a Set of Implicit Norms: The Concept of the Implied Author and Its Discontents
Autorzy:
Maziarczyk, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807485.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
autor implikowany; teoria narracji; komunikacja literacka
implied author; narrative theory; literary communication
Opis:
Drugie „ja” autora czy zestaw implicytnych norm — pojęcie autora implikowanego i problemy z nim związane Mimo że pojęcie autora implikowanego jest standardowym elementem poetyki formalistycznej, nie poddaje się ono łatwej konceptualizacji. Niniejszy artykuł analizuje klasyczne, zachodnie omówienia tego pojęcia i odnosi je do zbliżonych polskich studiów historycznoliterackich w celu określenia jego przydatności. Analiza wykazuje, że autor implikowany może być konceptualizowany jako antropomorficzny byt, (re)konstruowany przez czytelnika na podstawie sygnałów tekstowych. Takie rozumienie pojęcia autora implikowanego pozwala na podkreślenie braku prostej korelacji między rzeczywistym autorem a figurą autora wywiedzioną z tekstu i tym samym odsłania jego użyteczność jako narzędzia teoretycznoliterackiego.
Despite being a standard element of formalist poetics, the notion of the implied author actually resists easy conceptualisation. This paper analyses classical Western theorisations of the implied author and relates them to relevant Polish literary-theoretical studies in order to assess the utility of the concept. It demonstrates that the implied author can be construed as an anthropomorphic entity (re-)constructed by the reader on the basis of textual signals. Thus understood, the notion of the implied author throws into sharp relief a lack of straightforward correlation between the real author and the idea of author derived from the text, and therefore proves to be a useful literary-theoretical tool.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 11; 137-145
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postać strasznej zakonnicy jako chwyt narracyjny we współczesnych horrorach
The Figure of the Scary Nun as a Narrative Device in Contemporary Horror Films
Autorzy:
Dunin-Wilczyński, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147122.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nuns
horror
nunsploitation
religion
fear
narrative devices
zakonnice
religia
strach
chwyty narracyjne
Opis:
Artykuł omawia rolę lokalizacji strachu przed nadprzyrodzonymi siłami oraz lęków związanych z organizowaną religią i zmianą porządku w horrorach o zakonnicach. Punktem wyjścia jest spojrzenie, jak postać zakonnicy funkcjonowała dotychczas w kinie grozy, ze szczególnym uwzględnieniem nurtu nunsploitation. Lokalizacje odgrywają kluczową rolę w tworzeniu atmosfery grozy. Klasztory stanowią doskonałe tło dla twórców dążących do wywołania złowieszczego nastroju. Zakony kojarzą się z tajemniczością, izolacją i odosobnieniem bohaterów, wzmagając uczucie strachu. Ponadto, horrorom o zakonnicach towarzyszy inwersja wyobrażeń na temat instytucji religijnych. Klasztory, które powinny być miejscem dobroczynności, stają się domami zła. Motyw przekształcenia czystości w zepsucie ilustruje deprawującą moc fikcyjnych demonów. Artykuł analizując, jak horrorom o zakonnicach udaje się wywołać uczucie strachu, opisuje również kulturową i społeczną wymowę tych filmów w kontekście lęków oraz zmieniającej się wizji Kościoła i jego roli.
The article discusses the role of location, fear of supernatural forces, and anxieties related to organized religion and change of order in horror films about nuns. It depicts how the character of the nun has functioned in horror cinema to date with a particular focus on the nunsploitation trend. In analyzed films, location is important because the place of action co-creates the atmosphere of horror. Monasteries provide the perfect backdrop for filmmakers seeking to evoke a sinister mood, as they are associated with mystery, isolation, and seclusion of the characters, intensifying the feeling of fear. Horror films about nuns often use a narrative device of inversion manipulating perceptions about religious institutions. Monasteries, which should be places of prayer and charity, become houses of demons. The motif of transforming innocence into corruption illustrates the depraving power of evil. The article analyzes how horror films about nuns manage to evoke fear and attempts to cover the cultural and social meaning of these films in the context of communal anxieties and the changing vision of the church and its role.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2023, 51, 4; 97-110
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stereotypical Elements in the Narrative Structure of the Nationally “Other” in Contemporary Polish and Ukrainian Cinema
Elementy stereotypowe w narracji o ludziach narodowościowo „innych” we współczesnym kinie polskim i ukraińskim
Autorzy:
Rosinska, Olena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147125.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
narrative
stereotype
feature film
ordinary consciousness
narracja
stereotyp
film fabularny
świadomość potoczna
Opis:
This paper researches topical Ukrainian and Poland cinema narratives related to interaction with the representatives of other nationalities in the territory of one country. The purpose of the research is to analyse changes in intercultural narratives related to the national stereotypes in contemporary films. The current development stage of the world culture requires new narratives –signals about that appear in the world and Ukrainian cinema. For Ukraine, these narratives become especially relevant after 2014. Now, the Ukrainians are thinking over their history and their relationship with those who the history united them with in a new way. This is perfectly illustrated by the films under analysis, Why I Am Alive (Ukrainian title: Chomu ya zhyvyi) (2015) and Shchedryk (2022), where the characters build a new discourse of their value-based existence by getting released from national stereotypes. Some stereotypes are analysed extensively in relation to films Lessons of Farsi, The Pianist, The Jew (Żyd).
W publikacji badane są aktualne narracje kina ukraińskiego i polskiego dotyczące interakcji z przedstawicielami innych narodowości na terytorium jednego kraju. Celem badań jest analiza zmian w narracjach międzykulturowych związanych ze stereotypami narodowymi we współczesnych filmach. Obecny etap rozwoju kultury światowej wymaga nowych narracji; sygnały o tym pojawiają się w kinie światowym i ukraińskim. Dla Ukrainy te narracje stają się szczególnie aktualne po 2014 roku. Teraz Ukraińcy zastanawiają się nad swoją historią i relacjami z tymi, z którymi historia ich zjednoczyła w nowy sposób. Analizowane filmy Dlaczego żyję (ukr. „Chomu ya zhyvyi”) (2015) i Shchedryk (2022), w których bohaterowie budują nowy dyskurs swojej wartościowej egzystencji poprzez uwolnienie się od narodowych stereotypów, są tego znakomitym przykładem. W szerszej analizie wybranych stereotypów uwzględniono filmy Lekcje perskiego, Pianista, Żyd.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2023, 51, 4; 61-81
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies