Temat: Mistrz - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Mistrz jako pielgrzym nadziei
Master as a Pilgrim of Hope
Autorzy:: Jazukiewicz, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1811222.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: mistrz
mistrzostwo
nadzieja
master
mastership
hope
Opis:: Hope provides life with sense. Therefore it is important to experience it, to express and sustain it. Hope reveils the condition of contemporary human beings. It never leaves them; on contrary, they can abandon hope. Master is a source of hope for the others – this is a person of extraordinary knowledge of things and rightousness. In a relationship with a disciple, master encourages him or her to work on their personality, being an example of endurance on the path of self-development. We can distinguish two concepts of mastership. The methodic one – emphasizes one's perfect knowledge and ability to use it. According to it, one can learn the master's pattern of behaviour. The goal is one's perfection. The second concept – the personalist one – promotes sacrifition of one's perfection in service to fellowmen. One's perfection is not a goal here, but has its own goal: this is the disciple's growth. In upbringing only the personalist mastership makes it possible to experience the master's existence in its entirety, which represents the hope for the disciples development.
Źródło:: Roczniki Pedagogiczne; 2009, 1(37); 39-50
2080-850X
Pojawia się w:: Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Tożsamość bez zróżnicowania w mistycznej myśli Mistrza Eckharta
Identity without Diversification according to the Mystical Concept of Meister Eckhart
Autorzy:: Kazimierczak-Kucharska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/488374.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Mistrz Eckhart
tożsamość
iskierka duszy
Meister Eckhart
identity
spark of the soul
Opis:: Mistrz Eckhart, postać niejednokrotnie bardzo kontrowersyjna, cieszy się ogromnym zainteresowaniem zarówno wśród teologów, filozofów, a przede wszystkim mistyków. Głównym powodem tej uwagi jest jego koncepcja dotycząca zjednoczenia mistycznego, która opiera się głównie na zagadnieniu iskierki duszy oraz niższej części duszy, która staje się wręcz tożsama z Bogiem. Według Eckharta z jednej strony jesteśmy zrodzeni, natomiast z drugiej strony nie jesteśmy, ponieważ powinniśmy oczekiwać zrodzenia w niższej części duszy. „Narodzenie Boga w duszy” – tak Mistrz Eckhart określa zjednoczenie mistyczne, które należałoby, według niego, umieścić w swoistych kategoriach przebóstwienia. Źródłem zaś całej idei przebóstwienia jest nic innego, jak silne podobieństwo między Bogiem i człowiekiem, a dokładnie jego duszą. Nietrudno odnaleźć tu liczne podobieństwa, które z łatwością można dostrzec miedzy myślą Eckharta i myślą neoplatoników pogańskich – Plotyna czy Proklosa. Istnieje wiele przesłanek, że Mistrz Eckhart próbuje połączyć idealistyczną filozofię neoplatońską z czysto racjonalną filozofią Tomasza z Akwinu, jednak aspekty Akwinaty są w myśli Mistrza Eckharta niemal niezauważalne. Wydaje się, że liczne trudności związane z interpretacją jego poglądów wynikają z ewidentnego braku podstaw metafizyki w jego dziełach. Jest to nieco dziwne, biorąc pod uwagę fakt, że Mistrz Eckhart doskonale znał poglądy Tomasza z Akwinu, który w sposób jednoznaczny wypracował koncepcję bytu. Proces zjednoczenia jest w myśli Eckharta przedstawiony w kontekście poznawania. Intelekt stanowi tę władzę w bycie ludzkim, dzięki której może on pozostawać w nieustannym związku z Bogiem, co pozwala mu na wznoszenie się. Droga do zjednoczenia z Bogiem zawsze zatem będzie drogą ku Najwyższemu Intelektowi poprzez doskonalenie intelektu w sobie samym. Jest to jednak proces, który wymaga swoistego wyjścia z siebie samego. Wyjście to polega na swego rodzaju dążeniu do jak największej prostoty, co polega na odrzuceniu wszelkiej różnorodności oraz inności. Pojawia się zatem ubóstwo rozumiane w sposób zupełnie paradoksalny, ponieważ w konsekwencji zjednoczenia z Bogiem jawi się ono jako największe bogactwo. Warto jednocześnie pamiętać, że ów mistyczny kontakt z Bogiem nie jest czymś zupełnie zewnętrznym dla człowieka. Otóż zjednoczenie mistyczne nie polega na wznoszeniu się duszy do Boga, lecz na ujawnieniu Boga w niższej części duszy, wyższa bowiem część duszy, czyli iskierka duszy, już jest tożsama z Bogiem. Narodziny Boga to uczestnictwo niższej części duszy w szczęściu iskierki duszy. Eckhart wyraźnie wskazuje, że są to narodziny Syna w duszy, które jednak nie oddala duszy od Ojca. Jest to nadal ten sam rodzaj jedności. Zostaje wręcz zniesiona wszelka jednostkowość człowieka, zaciera się jego tożsamość. Ta ontologiczna jedność z samym Bogiem jest jednocześnie jednością z dobrem w najwyższym wymiarze, dlatego też zacierają się wszelkie dylematy moralne, które rozstrzygają się dzięki zupełnej jedności, w której tożsamość bytu ludzkiego z Bogiem nie ma żadnego zróżnicowania.
Meister Eckhart, a figure often very controversial, enjoys the interests of theologians, philosophers and mainly mystics. The main reason for this interest is his concept of a mystical union based mainly on the issue of the spark of the soul and the lower part of the soul which becomes almost the same as God. According to Eckhart, on the one hand, we are born and on the other, we are not, as we are supposed to expect to be born in the lower part of the soul. “The birth of God in the soul”- this is how Meister Eckhart describes the mystical union which, according to him, should be placed in the category of theosis (divinisation). The source of the theosis is nothing else but a strong resemblance between God and the human-specifically his soul. It is not hard to find numerous similarities between the concept of Eckhart and pagan Neoplatonist concepts of Plotinus or Proclus. There are many promises which state that Meister Eckhart is trying to combine the idealist Neoplatonist philosophy and the entirely rational philosophy of Thomas Aquinas, however, the aspects of Aquino are almost unnoticeable in the Meister Eckhart’s ideas. It seems that numerous difficulties connected to the interpretation of his views are a result of an evident lack of metaphysics in his work. It is a little bit odd taking into account that the Meister Eckhart knew vews of Thomas Aquinas who developed the unambiguous concept of “being”. The process of unification is shown by Eckhart in the context of knowing. It is the intellect that is the power of the human being that enables him to remain in a ceaseless union with God and by that - to rise. That is why the road to the union with God will always be the road to the Supreme Intellect achieved by perfecting one’s own intellect. However, it is a process that demands to transcendent beyond oneself. This transcendence is to aim for simplicity, that is to reject all variety and otherness. In this way a poverty is reached. which is understood in a completely paradoxical way, because as a result of the union with God it seems to be the greatest wealth. Nevertheless, it is worth remembering that the mystical contact with God is not only external for the human This mystical union is not based on the rising of the soul to God, but on the appearance of God in the lower part of the soul, as the higher part of the soul, that is the spark of the soul, is the same as God. The birth of God is the participation of the lower part of the soul in the joy of the spark of the soul. Eckhart explicitly indicates that means the birth of the Son in the soul, but not distancing his soul from the Father, It is still the same kind of union. The individuality of a human is abolished, his identity is blurred. This ontological union with God himself is at the same time a union with goodness itself, that is why all moral dilemmas fade away as they are solved thanks to a complete union in which there is no diversification between the identity of a human being and God.
Źródło:: Roczniki Filozoficzne; 2015, 63, 2; 69-84
0035-7685
Pojawia się w:: Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Poznanie Boga w mistyce spekulatywnej Mistrza Eckharta
Cognition of God in the Speculative Mysticism of Meister Eckhart
Autorzy:: Szymona, Wiesław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/488771.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Mistrz Eckhart
mistyka spekulatywna
teologia apofatyczna
Meister Eckhart
speculative mysticism
apophatic theology
Opis:: Artykuł jest prezentacją najważniejszych rysów teologii apofatycznej Mistrza Eckharta, która jest mocno zakorzeniona w myśli Pseudo-Dionizego Areopagity. Autor ukazuje swoistą dialektykę poznawalności i niepoznawalności Boga, ilustrując to obficie przykładami z Eckhartowych Kazań. W tekście został poruszony także inny, niezwykle istotny problem, a mianowicie relacji zakorzenionej w neoplatonizmie henologicznej wizji rzeczywistości Eckharta do chrześcijańskiej nauki o Trójcy Świętej. Autor przytacza tu opinię Marie-Anne Vannier, że Eckhart jest „wirtuozem teologii trynitarnej”, ale dodaje, że zawsze pozostawia on tu miejsce dla przeżywania Tajemnicy.
The article is a presentation of the most important features of Meister Eckhart's apophatic theology that is firmly rooted in the thought of Pseudo-Dionysius the Areopagite. The author presents a kind of dialectic cognizability and uncognizability of God, illustrating this abundant examples of Eckhart's Sermons. In the text, another very important issue was also discussed, namely the relationship between Eckhart’s henological, rooted in Neo-Platonism, vision of reality and the Christian doctrine on the Trinity. The author has stated in the Marie-Anne Vannier's opinion, that Eckhart is a “Virtuoso of Trinitarian theology,” but adds that he always leaves a place to live the mystery.
Źródło:: Roczniki Filozoficzne; 2015, 63, 2; 59-68
0035-7685
Pojawia się w:: Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Motywy i motywacje duchowe w Mistrzu i Małgorzacie Michaiła Bułhakowa w polskich źródłach periodycznych i zwartych po roku 1989
Spiritual Motives and Motivations in Mikhail Bulgakov’s The Master and Margarita in Polish Periodical and Non-Serial Sources Since 1989
Autorzy:: Korcz, Karolina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1754223.pdf
Data publikacji:: 2021-08-11
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: recepcja
teologia
gnoza
Mistrz i Małgorzata
Bułhakow
Bulgakov
reception
The Master and Margarita
gnosis
theology
Opis:: Artykuł stanowi próbę przyjrzenia się Mistrzowi i Małgorzacie Michaiła Bułhakowa z perspektywy związków powieści z duchowym aspektem życia człowieka. Analizie poddane zostały teksty prasowe i czasopiśmiennicze oraz druki zwarte, w których pojawiają się odniesienia do życia religijnego pisarza czy moralnego statusu jego najsłynniejszego dzieła. Zaprezentowane zostały stanowiska przedstawicieli różnych dyscyplin naukowych, nie tylko teologów czy religioznawców, ale także kulturoznawców, filologów, krytyków literackich publicystów i dziennikarzy. Podstawowym celem jest wyróżnienie nowych tendencji w recepcji książki, jakie można zaobserwować w Polsce po roku 1989. Temu właśnie podporządkowano strukturę artykułu. Na wstępie nakreślone zostały sposoby odbioru powieści w kontekście etyki chrześcijańskiej w latach 70. i 80. XX, następnie zaś zmiany spowodowane odmiennością warunków społeczno-historycznych po transformacji ustrojowej. W dalszej części szkicu przeanalizowano wizerunek Bułhakowa, który w okresie wcześniejszym stanowił ważny wzorzec osobowy, będąc niejako przedłużeniem obrazu powieściowych bohaterów-symboli. W szkicu podjęto także kwestię ewoluowania interpretacji i ocen Mistrza i Małgorzaty w kierunku zgodności z literą Ewangelii oraz rozpatrywania dzieła Bułhakowa w perspektywie teologicznej (zwłaszcza w ujęciu Kościoła katolickiego i prawosławnego) Nie mniej istotne dla recepcji książki okazały się także inne formy duchowości – m.in. manicheizm, gnoza czy ezoteryka. Wszystko to pozwoliło na ukazanie jej wpływu na duchowe poszukiwania współczesnego człowieka oraz uchwycenie ich wymiaru kulturowego.
This article is an attempt to look at Mikhail Bulgakov’s The Master and Margarita from the perspective of the novel’s relationship with the spiritual aspect of human life. The analysis includes press and magazine texts, as well as non-serial publications in which we could find references to the religious life of the writer or the moral status of his most famous work. Differing views of representatives of various scientific fields are also presented; not only those of theologists and scholars of religion, but also those of cultural experts, philologists, literary critics, commentators and journalists. The main goal is to present the new trends in the reception of the book which can be observed in Poland since 1989, and the article has been structured with that aim in mind. The preliminary part of the text focuses on the reception of the novel in the context of Christian ethics in the 1970s and 80s, and the changes introduced by the different socio-historical conditions after the fall of Communism. The following parts analyse the image of Bulgakov himself. At the time, the author was an important role model, seen as a continuation of the image presented by the character-symbols of his novels. The article also presents the problem of the evolution of various interpretations and evaluations of The Master and Margarita that have drifted towards their compatibility with the truth of the Gospel. Attention is also paid to the book as seen from a theological perspective, especially those of the Roman Catholic Church and the Orthodox Church. Its reception was also influenced by other forms of spirituality – Manichaeism, gnosticism and esotericism. All of the above have led to a presentation of its influence on modern human spiritual pursuits, and its importance in the cultural dimension.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 7; 155-169
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Koncepcja Boga jako miejsca w Kazaniu CCXVI „Ubi est, qui natus est, rex Iudaeorum?” Mikołaja z Kuzy
Idea of God as the Place in Cusanus’ Sermon CCXVI “Ubi est, qui natus est, rex Iudaeorum?”
Autorzy:: Grondkowska, Barbara
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/943472.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Mikołaj z Kuzy
kazania
Mistrz Eckhart
Eriugena
locus omnium
Nicholas of Cusa
sermons
Meister Eckhart
Opis:: Artykuł opiera się na analizie kazania CCXVI Ubi est, qui natus est, rex Iudaeorum? Mikołaja z Kuzy. Wskazuje na jego dużą zależność od Expositio sancti Evangelii secundum Iohannem Mistrza Eckharta i omawia obecną u obu autorów koncepcję Boga jako locus omnium, która nawiązuje z kolei do myśli Jana Szkota Eriugeny. Kazanie CCXVI dowodzi znaczenia problematyki chrystologicznej dla myśli Kuzańczyka oraz jest przykładem, jak gatunek kazania wpływa na organizację i eksplikację treści filozoficznych. Wśród nich Mikołaj z Kuzy umieścił problem relacji między Bogiem a stworzeniem, a także koncepcję czasu i miejsca. Podejmując analizę pytań o wieczność świata i o Boga przed stworzeniem, Kuzańczyk zawarł również w kazaniu ukrytą obronę tez Eckharta potępionych w papieskiej bulli In agro dominico.
The article contains the analysis of Cusanus’ Sermon CCXVI Ubi est qui natus est rex Iudaeorum?, describes its dependence on Expositio sancti Evangelii secundum Iohannem by Meister Eckhart and discusses the idea of God as locus omnium, present in both authors, as well as in the thought of John Scotus Eriugena. Sermon CCXVI demonstrates the importance of christology in Cusanus’ work and is an example of how the sermon genre affects the organization and explication of philosophical issues, such as the problem of the relationship between God and creation and the concept of time and space. Moreover, Nicholas of Cusa analyses the questions of the eternity of the world and of God’s place before creation. In this way, he defends some of Eckhart’s teaching, condemned in the papal Bull In agro dominico.
Źródło:: Roczniki Filozoficzne; 2016, 64, 3; 59-78
0035-7685
Pojawia się w:: Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Présentation de la modélisation en PNL. Relation maître–apprenti
Presentation of NLP Modeling: Master–Apprentice Relationship
Autorzy:: Wiacek Le Verger, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1798539.pdf
Data publikacji:: 2019-11-04
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: modelowanie; relacja mistrz–uczeń; uczenie się; strategia; komunikacja; transmisja
modeling; master–apprentice relationship; learning; strategy; communication; transmission
Opis:: PREZENTACJA MODELOWANIA NLP. RELACJA MISTRZ–UCZEŃ Niniejszy artykuł przedstawia, w podejściu dydaktycznym, jedno z podstawowych narzędzi programowania neurolingwistycznego: modelowanie. Celem jest rozważenie podejścia do modelowania jako narzędzia, które mogłoby zoptymalizować proces uczenia się i jego wydajność. W relacji mistrz–uczeń uczenie się odbywa się poprzez obserwację, naśladownictwo, transmisję. Nauczyciel przekazuje wiedzę i umiejętności, ale także « savoir-être », który ma zasadnicze znaczenie w realizacji pracy rzemieślniczej. Nauczyciel ma odpowiedzialność pedagogiczną wobec swojego ucznia. Uczeń słucha swojego nauczyciela, działa pod jego wpływem i wykonuje pracę zgodnie z jego instrukcjami, aby z kolei zostać „mistrzem”. Ta nauka opiera się na pewnej dynamice zaufania między tymi dwiema osobami. Programowanie neurolingwistyczne (NLP) oferuje szereg narzędzi komunikacji, które pozwalają wskazać strategie w zachowaniu. Modelowanie to potężne narzędzie, które wyjaśnia, w jaki sposób osoba wykonuje działanie, które prowadzi do zadowalającego, a nawet doskonałego wyniku. Daje, dzięki analizie w formie pytań, pewną liczbę kryteriów, które pozwalają uczącemu się wykonać akcję, pracę, w optymalny sposób, na wzór swojego modelu. Wykonywanie modelowania wydaje nam się bardzo istotne w związku takim jak „mistrz–uczeń”. Présentation de la modélisation en PNL. Relation maître–apprenti Cet article présente, dans une approche didactique, un des outils fondamentaux de la Programmation Neuro-Linguistique : la modélisation. Le parti pris est de considérer la démarche de la modélisation comme un outil qui pourrait optimiser l’apprentissage et l’efficacité dans son résultat. Dans la relation maître–apprenti l’acte d’apprentissage s’effectue par observation, imitation, transmission. Le maître transmet un savoir et un savoir-faire mais également un savoir-être qui est fondamental dans la réalisation d’une œuvre artisanale. Le maître a une responsabilité pédagogique face à son apprenti. L’apprenti écoute son maître, agit sous son influence et réalise un travail selon ses indications pour devenir un jour « maître » à son tour. Cet apprentissage est basé sur une certaine dynamique de la confiance entre ces deux personnes. La Programmation neuro-linguistique (PNL) propose un certain nombre d’outils en communication, en relation, qui permettent d’identifier des stratégies dans les comportements. La modélisation est un outil performant qui permet de clarifier de quelle manière une personne réalise une action qui aboutit à un résultat satisfaisant et même excellent. Elle donne, grâce à une analyse sous forme de questions, un certain nombre de critères qui permettent à l’apprenant de réaliser une action, un travail, une œuvre de manière optimale, en suivant l’exemple de son modèle. L’exercice de la modélisation nous paraît très pertinent dans une relation telle que « maître–apprenti ».
This article presents, in a didactic approach, one of the fundamental tools of Neuro Linguistic Programming: modeling. The bias is to consider the modeling approach as a tool that optimizes learning and efficiency in getting results. In the master-apprentice relationship the act of learning is done by observation, imitation, transmission. The teacher transmits knowledge and know-how but also a « savoir-être » which is fundamental in the realization of a craft work. The teacher has an educational responsibility towards his/her apprentice. The apprentice listens to his/her teacher, acts under his/her influence and performs a job according to his/her instructions to become a “master” in turn. This learning is based on a certain dynamic of trust between these two people. Neuro Linguistic Programming (NLP) offers a number of tools in communication, in relationship building, that identify strategies in behavior. Modeling is a powerful tool which clarifies how a person performs an action that leads to a satisfactory and even excellent result. It gives, thanks to an analysis in the form of questions, a certain number of criteria which allow the learner to carry out an action, a task, a work in an optimal way, following the example of his model. The exercise of modeling seems very relevant to us in a “Master–apprentice” relationship.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 8; 185-200
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Czy De oratore Cycerona może być nazwany dialogiem platońskim?
Is Cicero’s De Oratore an Imitation of Plato’s Dialogue?
Autorzy:: Kozioł, Joanna E.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2119684.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: dialog cyceroński
dialog platoński
forma literacka
naśladownictwo
autorytet
mistrz
wychowanie
doskonały mówca
Ciceronian dialogue
Platonic dialogue
literary form
imitation
authority
master
education
ideal orator
Opis:: This paper seeks to describe the imitation of Platonic dialogues in the aspect of their literary form recognized in Cicero’s De oratore. It requires a presentation of selected polemical interpretations regarding distinct traits of Platonic dialogue as well as taking sides in the matter. The first part of the paper presents G. Zoll’s interpretation of the Platonic dialogue, who in his dissertation on literary form of Ciceronian dialogues labels De oratore the ‘most Platonic’ of his dialogues. In his interpretation, he follows Cicero's way of understanding the features of Plato's masterpieces. Cicero considered the Platonic dialogue to be, first of all, a written tribute paid to the late master by his thankful disciple and, secondly, a text, whose aim is to present a pedagogic situation and to guide its readers. In the second part of the paper an analysis on the double pedagogic situation of De oratore is carried out. In the pedagogic situation presented in the dialogue the role of the master is played by Crassus, while Sulpicius and Cotta are placed on the position of his disciples. This ‘inner’ situation is reflected by the ‘outer’ one, which is evoked on the level of the narrator-author and implied reader. Special attention is paid to various means of building the master’s authority and of enhancing narrator’s importance. The third part of the paper presents briefly opinions of L. Edelstein and P. Plass, who consider Plato’s anonymity to be the most meaningful trait of his works. These commentators stress the presence of aversion towards sophists and speakers of poetical tradition, who usurp the role of the master. This aversion was vividly displayed in many dialogues. According to the mentioned scholars, pedagogy of the Platonic dialogue is different from the ancient model pedagogy, and therefore qualitatively different from Cicero’s pedagogy expressed in De oratore. This confrontation of contagious interpretations of Platonic dialogue facilitates the reevaluation of Cicero’s imitation of Plato’s dialogues.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2011, 58-59, 3; 55-71
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Miniatura przedstawiająca Matkę Boską Apokaliptyczną z Mszału kolegiaty kieleckiej
The Miniature Presenting Apocalyptic Holy Mother from Collegiate Missal of Kielce
Autorzy:: Ptak, Matylda
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1953687.pdf
Data publikacji:: 2005
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: gotyckie małopolskie malarstwo miniaturowe
kolegiata kielecka
mszał
Matka Boska Apokaliptyczna
Mistrz Pontyfikatu biskupa Fryderyka Jagiellończyka
gothic małopolski miniature painting
Collegiate of Kielce
Missal
Apoliptical Madonna
Pontifical Master of bishop Fryderyk Jagiellończyk
Opis:: Miniatura z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem na półksiężycu (wym.: 7 cm wys. X 6,5 cm szer.) znajduje się na 326 karcie Mszału kolegiaty kieleckiej (ob. przech. w Skarbcu katedralnym w Kielcach). Czas powstania iluminacji wyznacza się na koniec XV wieku, natomiast autorstwo przypisuje się krakowskiemu Mistrzowi Pontyfikału biskupa Fryderyka Jagiellończyka. Miniatura pod względem artystycznym i ikonograficznym jest bardzo cennym zabytkiem. Została włączona w ramy nurtu graficznego występującego w gotyckim małopolskim malarstwie książkowym w latach 1490 – 1505. Dostrzega się w niej wpływy drzeworytów południowoniemieckich końca XV wieku. Świadczy o tym zaczerpnięty stamtąd przez iluminatora charakterystyczny kanon postaci oraz technika pracy Mistrza, w której ujawniają się znamiona grafiki. Iluminacja z Mszału kolegiaty kieleckiej zwraca uwagę interesującą koncepcją ikonograficzną. Atrybutem pozwalającym zidentyfikować kielecką Madonnę jako Apokaliptyczną jest znajdujący się u Jej stóp półksiężyc. Od klasycznych całopostaciowych przedstawień odróżnia ją ujęcie w półfigurze. Jest ona jednocześnie przykładem redukcji atrybutów – występuje tu jedynie półksiężyc, brak natomiast mandorli słonecznej oraz korony na głowie. Konwencja obrazowa półpostaci Matki Boskiej z Dzieciątkiem znana i stosowana była w niemieckiej grafice XV wieku. Taka formuła ikonograficzna rozpowszechniona przez grafikę zyskała popularność krakowskim drzeworytnictwie połowy XVI wieku.
The miniature depicting Holy Mother and Child upon a c re scen t (measures: 7cm height x 6,5 cm width) is situated on a 326th sheet of a Collegiate Missal of Kielce (currently held in the Vault of a Kielce cathedral, bereft of signature). The illumination dates back to the end o f XV century, and the authorship is being attributed to a krakovian Pontifical Master of bishop Fryderyk Jagiellończyk. The miniature its elf is a very valuable artifact by both artistical and iconographical means. It was attached to the graphical trend, characteristic of g othic book painting widely spread in Małopolska in the period 1490-1505. It also displays a vast influence of south-german woodcut o f the end of XV century. This influence can be observed in (the archetypical characters and) the technique of the Master used by the illuminator, which emphasize the very traits of a graphic medium. Collegiate Missal of Kielce miniature, draws attention due to it’s interesting iconographical concept. The key to the recognition of Madonna of Kielce as Ap ocaliptical, is a crescent lying by Her feet. The „half-figure ” frame technique of presentation used here differs from a classical wholefigure ’ative, and in the same time is an example of reduction of a tributes - we can see only a crescent, without glorious beams of light nor a crown on Her head. This „half-figure” painting convention used in Holy Mother and Child upon a crescent, had been known and widely used in german graphics of the XV century. Such iconographic form widespread by graphic has gained a great popularity especially in krakovian woodcut of the 1-st. period of XV century.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 4; 113-130
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Mistrz i uczeń w czasach nauki masowej i skomercjalizowanej
Master and pupil at the time of mass and commercial science
Autorzy:: Goćkowski, Janusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1857687.pdf
Data publikacji:: 2001
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: mistrz–uczeń
przełożony–podwładny
patron–klient
nauka akademicka
wychowywanie uczonych
nauka masowa
człowiek masowy
demokracja masowa
biurokratyzacja nauki
komercjalizacja nauki
master–pupil
superior–subordinate
patron–customer
academic science
rearing scholars
mass science
mass man
mass democracy
bureaucratisation ofscience
commercialisation of science
Opis:: The character of the master–pupil arrangement was discussed as the elementary microstructure of the world of participants in the game whose aim is the scientific truth. A model of master and pupil's “contract” that is consistent with the essence of that game, and especially a list of rights that both sides of such a “contract” have were presented. University was pointed to as a typical institution that creates and perfects “master–pupil” arrangements. It was also pointed that such an arrangement is a little school of ethics, etiquette and epistemic, characteristic of the circles of participants in the game played for scientific truth. Threats were also discussed for the “master–pupil” arrangement that come from the “great science”, as well as from the “mass democracy”, “mass man”, “mass thinking”, “mass production” and “mass organisation” with inclinations for a “gardener's” understanding and treatment of social problems. Harmfulness of the advantage of the “superior–subordinate” arrangement over the one of “master–pupil” was mentioned as well as the threat to identity of the process of “rearing scholars” under the conditions of replacing the “master–pupil” arrangement with the one “patron–customer”. Finally, reasonableness of playing for maintaining the identity of chosen fields of the academic science was discussed, since what is called science is divided into those fields (also greatly corroded by now) and great areas of technology sensu largo. The presented considerations were linked to the question of crisis of the Western civilisation.
Źródło:: Roczniki Nauk Społecznych; 2001, 1; 49-67
0137-4176
Pojawia się w:: Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Father Jacek Woroniecki (1878–1949) – Master and Mentor of Catholic and Christian Pedagogical Thought
Ojciec Jacek Woroniecki (1878-1949) – mistrz i mentor katolickiej i chrześcijańskiej myśli pedagogicznej
Autorzy:: Nowak, Marian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1810729.pdf
Data publikacji:: 2021-04-21
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: katolicka myśl pedagogiczna
chrześcijańska myśl pedagogiczna
pedagogika katolicka
pedagogika chrześcijańska
paedagogia perennis
podmiot wychowania
przedmiot wychowania
wychowawca
pedagog
mentor
mistrz
O. Jacek Woroniecki (1878-1949)
integralna pedagogika i integralne wychowanie
Catholic pedagogical thought
Christian pedagogical thought
Catholic Pedagogy
Christian Pedagogy
subject of education
object of education
tutor
pedagogue
master
Fr. Jacek Woroniecki (1878-1949)
integral pedagogy and integral education
Opis:: Ojciec Jacek Woroniecki przyczynił się do budowania nie tylko pedagogiki chrześcijańskiej i katolickiej, ale także pedagogiki w ogóle w Polsce, osiągając niekwestionowane mistrzostwo w tym zakresie. Jako mistrz i nauczyciel zaistniał na gruncie pedagogiki katolickiej i chrześcijańskiej, wnosząc swój wkład w wypracowywanie ich statusu dyscyplinarnego w ciągu całego swojego życia, które odczytujemy jako ilustrację kształtowania się jego dojrzałej wiary i z niej wynikającej jego naukowej refleksji. Przestrzegając przed zbyt pochopnym zaliczaniem pedagogów do pedagogów katolickich, podejmuje problematykę pedagogiczną z pozycji, którą możemy określić jako pozycję mądrości chrześcijańskiej i w niej, zwłaszcza w Kościele katolickim, odkrywa to, co rozumiał on jako paedagogia perennis, zawierająca w swoich blokach tematycznych takie podstawowe grupy problemów, jak: 1) podmiot wychowania jako refleksję nad człowiekiem mającym być wychowanym; 2) przedmiot wychowania, czyli co w wychowaniu chcemy wytworzyć przez działalność wychowawczą oraz 3) wychowawcę, czyli tego, który pojedynczo czy społecznie ma pokierować procesem wychowania w wychowanku. Zauważając dominację postaw indywidualistycznych w nauczaniu i wychowaniu, Jacek Woroniecki eksponuje „społeczną stronę samej czynności wychowawczej”, nie deprecjonując w niczym „wartości indywidualnych wychowawcy”. Zabierając głos w sprawie specyfiki pedagogiki, Woroniecki przyczynił się do umocnienia tej specyfiki, a jednocześnie wprowadził refleksję pedagogiczną w konteksty uniwersalności i wypracował jej status jako dyscypliny z własną tożsamością jak również otwartej na rzeczywistość, na inne dyscypliny oraz na wielorakie aspekty i wymiary ludzkiej egzystencji. Praktycznie przyczyniając się do rozwoju pedagogiki, wskazuje na sposoby kształtowania charakteru i osobowości wychowanka, postulując powrót do pedagogicznych zasad chrześcijaństwa zwanych uniwersalizmem pedagogicznym, w którym zwraca się uwagę na przedmiot formalny wychowania – człowieka – takiego, jakim on winien być wtedy, gdy osiągnie pełnię swojego osobowego bytu w wyniku właściwego, tj. harmonijnego rozwoju w nim wszystkich cnót przyrodzonych i nadprzyrodzonych.
Fr. Jacek Woroniecki contributed to building not only Christian and Catholic pedagogy, but also pedagogical theory in general in Poland, having achieving unquestioned primacy in this regard. He appeared on the grounds of Catholic and Christian pedagogy as master and teacher, contributing to the development of their disciplinary status throughout his entire life, which we read as an illustration of shaping his mature faith and his scientific reflection arising from it. In warning against the hasty classification of educators as Catholic educators, he embraced the pedagogical issues from a position which could be described as a position of Christian wisdom, and in this wisdom, particularly in the Catholic Church, he discovered what he understood as paedagogia perennis, including in his thematic blocks such fundamental groups of issues as 1) the subject of education as the reflection over the person to be educated, 2) the object of education, i.e. what we want to produce in education by means of educational activity, and 3) the tutor, i.e. the one who individually or socially is to direct the process of education in the pupil. Noting the domination of individualistic attitudes in teaching and education, Fr. Jacek Woroniecki exhibits “the social side of the educational action itself,” while not depreciating “the tutor’s individual values” at all. Speaking on the matter of the specificity of pedagogy, Fr. Woroniecki contributed to the consolidation of this specificity, and simultaneously introduced pedagogical reflection, in the contexts of universality, and developed its status as a discipline with its own identity, but simultaneously open to reality, to other disciplines, and the manifold aspects and dimensions of human existence. In making a practical contribution to the development of pedagogy, he indicated the methods for the formation of the character and personality of a pupil, postulating a return to the pedagogical principles of Christianity called the pedagogical universalism, in which attention was paid to the formal object of the education – the person – e.g. how the person should be when reaching the fullness of personal existence as a result of the proper, i.e. harmonious, development of all the natural and supernatural virtues.
Źródło:: Roczniki Pedagogiczne; 2021, 13, 1; 95-117
2080-850X
Pojawia się w:: Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Mistrz" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język