Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wilczewska, Sylwia" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Filozofowie i filozofia w Geografii Strabona z Amasei
Philosophers and Philosophy in Strabo’s Geography
Autorzy:
Wilczewska, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929082.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Strabon
Eratostenes
Homer
stoicyzm
sceptycyzm
filozof
filozofia
Strabo
Eratosthenes
stoicism
skepticism
philosopher
philosophy
Opis:
Strabo of Amasia in his Geography often mentions philosophers, under whose name he includes the thinkers related to particular schools as well as Indian and Egyptian priests, Celtic druids, and Homer—the only poet referred to in the Geography as philosopher. In the narrower meaning, Strabo gives the name of philosophers only to the first group, but in the broader sense he includes all universal scholars, in accordance with the Stoic understanding of philosophy; the introduction to the Geography reflects also a general view of the Stoics that ethics stems from the natural sciences. The remarks in the introduction which concern philosophy serve also Strabo’s polemical goals in his dispute with Eratosthenes of Cyrene about the credibility of Homeric epics as a source of geographical and historical knowledge: Eratosthenes, a Platonist under the influence of Academic skepticism, claims that poetry aims at entertaining and not at educating, whilst Strabo, a convinced Stoic, takes poetry to be the first form of philosophy which allows for delivering the truth about the world to unlearned recipients. Philosophical differences of Eratosthenes and Strabo are also connected with their different perception of the role of particular disciplines—Eratosthenes separated them from each other, but Strabo, in accordance with the traditional view, united them in service of philosophy, which teaches the art of achieving happiness in one’s life and thus is the most important area of knowledge.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 3; 65-74
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Thomas Hobbes w interpretacji Lesliego Stephena a brytyjski agnostycyzm przełomu XIX i XX wieku
Thomas Hobbes as Interpreted by Leslie Stephen and British Agnosticism at the Turn of the 19th and the 20th Centuries
Autorzy:
Wilczewska, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488198.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Leslie Stephen
Thomas Hobbes
Herbert Spencer
Henry Longueville Mansel
wiktoriański agnostycyzm
historia agnostycyzmu
Victorian agnosticism
history of agnosticism
Opis:
Leslie Stephen, jeden z głównych przedstawicieli wiktoriańskiego agnostycyzmu i autor ważny dla wiktoriańskiej historiografii, wiele miejsca w swych dziełach poświęcił filozofii Thomasa Hobbesa, którego interpretował jako zdecydowanego sceptyka i którego myśl zainspirowała częściowo jego własną filozofię, szczególnie w przypadku takich zagadnień, jak rola religii i natura wiary. Analiza dokonanego przez Stephena porównania Hobbesa do Herberta Spencera ukazuje analogię między dwoma ujęciami problemu wiedzy o Bogu obecnymi w dziełach Hobbesa a formą, jaką problem ten przyjął u fideisty Henry’ego Longueville’a Mansela i agnostyka Herberta Spencera, rzucając światło na nowożytne inspiracje wiktoriańskiego agnostycyzmu i wpływ, jaki poglądy jego zwolenników wywarły na historiografię ich epoki.
Leslie Stephen, one of the main representatives of Victorian agnosticism and an important Victorian historiographer, devoted much space in his works to the philosophy of Thomas Hobbes, interpreted by Stephen as a confirmed sceptic; Hobbes’ thought partially inspired Stephen’s own philosophy—especially when it comes to such problems as the role of religion and the nature of faith. An analysis of Stephen’s comparison of Hobbes to Herbert Spencer shows an analogy between two accounts of the problem of the knowledge of God: (1) that of Hobbes and Henry Longueville Mansel, a fideist, and (2) that of Herbert Spencer, an agnostic. The analysis sheds light on the modern inspirations of Victorian agnosticism and its influence on Victorian historiography.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2016, 64, 1; 75-92
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozoficzne modele nieśmiertelności w fantastyce naukowej
Philosophical Models of Immortality in Science Fiction
Autorzy:
Wilczewska, Sylwia
Iwanicki, Marcin
Fischer, John Martin
Curl, Ruth
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488622.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nieśmiertelność
filozoficzne modele nieśmiertelności
fantastyka naukowa
immortality
philosophical models of immortality
science fiction
Opis:
Fantastyka naukowa (ang. science fiction, w skrócie – SF) jest często przedstawiana jako gatunek literacki dobrze przystosowany do spekulacji filozoficznej. SF i filozofia dzielą zainteresowanie kwestią nieśmiertelności, a ich ujęcia tego tematu można zestawić i porównać. Proponujemy tutaj zarys taksonomii różnych modeli czy wizji nieśmiertelności oferowanych przez filozofów i autorów fantastyki naukowej. Po wskazaniu istotnych rozbieżności między tymi modelami przedstawiamy sugestię, że pewne problemy oraz wątpliwości wysuwane przez pisarzy SF i filozofów wynikają z pomieszania różnych modeli. Mamy nadzieję, że te porównania pokażą wstępnie, w jakim sensie można powiedzieć, że fantastyka naukowa funkcjonuje jako dyskurs filozoficzny.
Science fiction is often described as a literary genre well suited to philosophical speculation. SF and philosophy share a common interest in the question of immortality, and comparisons and contrasts can be made regarding their respective treatments of the theme. We propose here a sketch of a taxonomy of different models or pictures of immortality offered by philosophers and SF writers. After noting important difference in these models, we suggest that some problems and concerns expressed by philosophers and SF writers alike are the result of conflating different models. It is our hope that these comparisons provide a preliminary sense of the way SF can be said to function as philosophical discourse.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2016, 64, 2; 141-153
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies