Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "klauzulą" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Klauzula sumienia w państwie demokratycznym. Refleksja etycznoteologiczna
    Conscience Clause in a Democratic State. An Ethical and Theological Reflection
    Autorzy:
    Niewiadomski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340473.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    klauzula sumienia
    prawa człowieka
    prawo naturalne
    demokracja
    conscience clause
    humane rights
    natural low
    democracy
    Opis:
    Conscience clause permits not to perform professional actions or not to provide certain services for reasons of religion or conscience. The opponents of this law argue that there is a duty to fulfil one’s legal needs, regardless of one’s own ethical stances. In fact, in the democratic state this regulation protects not only subjective convictions but also the right hierarchy of values and the dignity of the person. The Christian religion urges believers to make spiritual and legal efforts to guarantee conscience clause. It needs also dialogue with secular ethicists and representatives of other religions.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Moralnej; 2013, 5; 199-212
    2081-1810
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Moralnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zakaz zawarcia małżeństwa w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. i instrukcji procesowej Dignitas connubii
    Prohibition of entering a marriage in the Code of Canon Law of 1983 and in Instruction Dignitas Connubii
    Autorzy:
    Kołbuc, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1797392.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    marriage
    clause
    sentence
    prohibition
    małżeństwo
    klauzula
    wyrok
    zakaz
    Opis:
    It is necessary to meet the several prerequisites for legally binding prohibition of entering a marriage. The first prerequisite is prohibition issued by a competent church authority – the tribunal of first instance or the tribunal of appeal, the second one is prohibition addressed to certain person – which causes the nullity of the marriage concerned, or people – if this cause concerned each parties. Reasonable causes for the grounds of imposing a prohibition determine the third significant element. Legislator mentions judgment of nullity by reason of a permanent incapacity and absolutely impotent. In these circumstances a vetitum is obligatory, however there is also vetitum possibility by declaration of nullity by reason of simulation or deception. It is necessary to give rational arguments by a Tribunal while adding a vetitum to the sentence. In the case at issue tribunal should consider all the circumstances significant for the case, so that moralis certitudo was achieved.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2012, 1(14); 179-194
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sumienie jako fundament godności i wolności człowieka w kontekście jego społecznej odpowiedzialności
    Conscience as the Foundation of Human Dignity and Freedom in the Context of Mans Social Responsibility of Man
    Autorzy:
    Wróbel, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038430.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    sumienie
    godność człowieka
    wolność sumienia
    klauzula sumienia
    human dignity
    freedom of conscience
    conscience clause
    Opis:
    Sumienie nie pełni tylko roli osobistego autorytetu moralnego, ale jest również filarem godności i wolności człowieka w przestrzeni życia społecznego. Umożliwia ono bowiem wspólne poszukiwanie prawdy i rozwiązywanie dylematów moralnych przez członków ludzkiej społeczności. Po przedstawieniu różnych interpretacji sumienia, autor omawia związek sumienia z godnością człowieka. Godność sumienia stoi u podstaw jego wolności. Jednocześnie godność człowieka jest afirmowana w poszanowaniu wolności jego sumienia. Praktycznym wyrazem tej wolności jest prawo do sprzeciwu sumienia. Problem ten występuje najczęściej w kontekście pełnienia obowiązków przez pracowników służby zdrowia. Poszanowanie ich osobowych praw domaga się uszanowania również ich prawa do klauzuli sumienia, kiedy właściwe im postępowanie implikuje ich odpowiedzialność moralną rodzącą konflikt sumienia.
    Conscience acts not only as a personal moral authority, but it is also a pillar of dignity and human freedom in the social life. It allows the joint search for the truth and resolve moral dilemmas by members of the human community. After presenting different interpretations of conscience, the author discusses the relationship of conscience with human dignity. The dignity of conscience is the basis of human freedom. At the same time human dignity is affirmed by the respect for freedom of conscience. The practical expression of this freedom is the right to conscientious objection. This problem occurs most often in the context of the duties of health professionals. Respect for their personal rights also demands respect for their right to conscientious objection when the proper procedure implies their moral responsibility which creates a conflict of conscience.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 3; 89-106
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Klauzula norymberska siedemdziesiąt lat później
    The Nuremberg Clause Seventy Years Later
    Autorzy:
    Gacka, Patryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1772025.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    ogólne zasady prawa uznane przez społeczność międzynarodową
    zasada legalizmu
    nullum crimen sine lege
    nulla poena sine lege
    lex retro non agit
    general principles of law recognized by the international community
    the principle
    of legalism
    Opis:
    W artykule analizie poddana została wyrażona w art. 7 ust. 2 EKPC, art. 15 ust. 2 MPPOiP oraz art. 49 ust. 2 KPP klauzula norymberska. W założeniu jej twórców miała ona za zadanie źródłowo uszczegółowić zakres zasady legalizmu, pełniąc przy tym funkcję swoistej „tarczy” przed potencjalnymi zarzutami naruszenia zasady nullum crimen nulla poena sine lege przez powojenne procesy karne zbrodniarzy wojennych. W artykule wykazano, iż wbrew formułowanym niekiedy twierdzeniom, nie stanowi ona jednak wyjątku od zasady lex retro non agit, lecz konstytuuje autonomiczny pod względem źródeł zakazów karnych standard wyrażany przez zasadę nullum crimen sine iure. W pracy zbadano ponadto stosowalność ogólnych zasad prawa uznanych przez społeczność międzynarodową w kontekście odpowiedzialności karnej, a także wykazano praktyczną nieoperatywność klauzuli norymberskiej. Krytycznej analizie poddano także konstrukcję klauzuli norymberskiej. Artykuł wykazuje jej merytoryczną i logiczną wadliwość. W podsumowaniu, autor sugeruje natomiast zastąpienie klauzuli norymberskiej klauzulą prawa natury.
    The article analyzes the Nuremberg Clause contained in art. 7(2) ECHR, art. 15(2) ICCPR and art. 49(2) CFR. The underlying idea of the clause was to specify the scope of the principle of legalism, while fulfilling the function of a “shield” against potential allegations that post-war criminal trials led to a violation of the principle of nullum crimen nulla poena sine lege. The article shows that, contrary to sometimes formulated claims, the clause should not be regarded as an exception to the lex retro non agit (lex praevia) principle, for it constitutes an autonomous standard expressed by the less strict principle of nullum crimen sine iure. The study also examines the applicability of general principles of law recognized by the international community in the context of criminal liability and demonstrates the practical inoperability of the Nuremberg Clause in that context. The structure of the Nuremberg Clause is also critically examined. The article demonstrates its substantive and logical defects. In conclusions, the author suggests a replacement of the Nuremberg clause with the ‘law of nature’ clause.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 4; 167-198
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postanowienia umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej lub denominowanego w walucie obcej – studium problemu
    Provisions of the Indexed Loan Agreement to a Foreign Currency or Currency Denominated in Foreign Currency – a Study of the Problem
    Autorzy:
    Kobylski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1861320.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    umowa kredytu
    klauzula abuzywna
    kredytobiorca
    kredytodawca
    roszczenie
    loan agreement
    abusive clause
    borrower
    lender
    claim
    Opis:
    Celem artykułu jest zdefiniowanie niedozwolonego postanowienia umownego na przykładzie umowy o kredyt indeksowany lub denominowanego do waluty innej niż waluta polska. Klauzula niedozwolona to możliwość uniknięcia skrajnie niekorzystnych warunków w zawartych umowach. W opracowaniu przedstawiono sytuację kredytobiorców, którzy zaciągnęli kredyt indeksowany do waluty obcej lub denominowany w walucie obcej. Analizę przeprowadzono w oparciu o rzeczywiste niedozwolone postanowienia umowne. Artykuł kończą wnioski dotyczące zasadności roszczeń kredytobiorców.
    The purpose of the article is to define an unlawful contractual clause on the example of an indexed credit agreement or denominated in a currency other than the Polish currency. The forbidden clause is the possibility to avoid extremely unfavorable conditions in concluded contracts. The elaboration presents the situation of borrowers who have taken a loan indexed to a foreign currency or denominated in a foreign currency. The analysis was based on the actual unlawful contractual provisions. The article ends with conclusions regarding the legitimacy of borrowers’ claims.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2019, 29, 1; 51-63
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwagi co do zgodności z Konstytucją obecnych rozwiązań ustawowych odnośnie do możliwości powołania się przez lekarza na klauzulę sumienia
    The paper deals compliance with the Constitution of the present, whether statutory solution through the creation of a doctor, based on his referring to the conscience clause
    Autorzy:
    Marcinkowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806901.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    sumienie
    lekarz
    klauzula
    pacjent
    godnosc
    conscience
    doctor
    clause
    patient
    dignity
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest analiza stanu prawnego związanego z uprawnieniem lekarza do od-mowy przeprowadzenia świadczenia medycznego i powołania się przez niego w tym celu na klauzulę sumienia. Omówiono różne stanowiska w tym zakresie. Opisano  warunki, jakie lekarz musi wypełnić, by powołać się na klauzulę sumienia. Szczegółowej analizie poddane zostały przepisy prawa, w tym przede wszystkim ustawa o zawodzie lekarza. Zajęto się również problematyką zgodności tych przepisów z Konstytucją. Na wstępie opracowania omówiono międzynarodowe akty prawne, które dotyczą wolności su-mienia i wyznania. Następnie przedstawiono dotychczasowe orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego w tego typu sprawach, stanowisko Komitetu Bioetyki Polskiej Akademii Nauk z dnia 12.11.2013 r. i odmienne poglądy Naczelnej Rady Lekarskiej. Zaprezentowano możliwości nowych rozwiązań prawnych w tej dziedzinie. Przedstawiono również postulaty i propozycje, które zmierzają do rozwiązania sytuacji konfliktowych, jak podpisywanie umów między Narodowym Funduszem Zdrowia a świadczeniobiorcami, które zawierałyby zapisy chroniące sumienie lekarza z jednej strony, a interes pacjenta polegający na uzyskaniu świadczenia z drugiej lub stworzenie listy lekarzy, którzy nie udzielają niektórych świadczeń, przy zachowaniu konstytucyjnych reguł gwarancji sumienia i wyznania.
    The subject of the article is the analysis of the legal state connected with the right of the doctor to refuse to provide a medical service, based on his referring to the conscience clause. Many views were discussed in the range of this subject.  Described herein were the conditions, which must be fulfilled by the doctor to have the right to refer to the conscience clause. The regulations of the law were analysed in detail, particularly the law concerning the profession of  the doctor. The problematic aspects of the conformity of the acts with the Constitution were also brought up. At the beginning the international law regulations concerning the freedom of conscience and religion were introduced.  Moreover, the previous judicial decisions  of the Constitutional Tribunal in such cases , the opinion of the Committee of  Bioethics from the Polish Academy of Sciences from 12.11.2013 and different opinions of Supreme Medical Council were also discussed. Furthermore, the possibilities of new legal solutions in this field were also described. The article introduced the postulates and suggestions which aim to solve the  conflicts in the range of signing contracts between the National Health Service and the recipients. The contracts should on the one hand include the records protecting the doctor`s conscience  and on the other hand the patient’s right to obtain the service or the list of doctors who do not provide some services, maintaining the constitutional rules relating to the conscience and religion clause.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2014, 24, 3; 21-39
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rys historyczny klauzuli porządku publicznego w arbitrażu handlowym w prawie polskim do okresu PRL włącznie
    Historical Outline of the Public Policy Clause in the Commercial Arbitration in Polish Law up to the PRL Period
    Autorzy:
    Ryszkowski, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1772960.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-21
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    klauzula porządku publicznego
    arbitraż
    postępowanie arbitrażowe
    prawo
    prywatne międzynarodowe
    public policy clause
    arbitration
    arbitral tribunal
    arbitration proceedings
    private international
    law
    Opis:
    Klauzula porządku publicznego jest nierozerwalnie związana z sądownictwem arbitrażowym. Wyrażono pogląd, że sądownictwo polubowne, a tym samym klauzula porządku publicznego, jest tak stare jak historia ludzkości oraz znacznie starsze od sądownictwa powszechnego. Zarówno sądownictwo arbitrażowe, jak i instytucja klauzuli porządku publicznego były już znane w starożytnych systemach prawnych. Początek naukowej refleksji nad klauzulą porządku publicznego związany jest z początkami międzynarodowego prawa prywatnego. Należy zauważyć, że również obecnie nie ma konsensu odnośnie do pojęcia i treści klauzuli porządku publicznego w arbitrażu handlowym. Brak jednolitego rozumienia tej instytucji prawnej występuje nie tylko na gruncie polskim, ale i międzynarodowym. Wykładnia historyczna okaże się bardzo przydatna dla ustalenia pojęcia oraz treści tej instytucji prawnej, gdyż bez zrozumienia korzeni tej instytucji prawnej nie da się określić jej obecnego kształtu i funkcji w arbitrażu handlowym.
    The public policy clause is inherently related to arbitration. The opinion was expressed that arbitration, and thus a public policy clause, is as old as humanity and much older than state courts. This institution already exists in ancient legal languages. The beginning of scientific reflection on the public policy clause is related with the beginnings of private international law. It should be noted that there is currently no consensus on the concept and content of the public policy clause in commercial arbitration. The lack of a uniform understanding of this institution exists not only in Poland but also in general. A historical interpretation will prove to be very useful to determine the concept and content of this institution, because without the understanding of the roots of this institution’s functions there is not possibility to understand its current functions in the commercial arbitration.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2021, 31, 1; 95-111
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność prawnokanoniczna lekarza za realizację obowiązków ustawowych zawartych w art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty
    Canonical-legislative responsibility of the physician for the implementation of the statutory obligations contained in article 39 of the act on professions of doctor and dentist
    Autorzy:
    Czelny, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806882.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    prawo wyznaniowe
    klauzula sumienia
    Kodeks Prawa Kanonicznego
    religious rights
    conscience clause
    Code of the Canon Law
    Opis:
    Art. 39 ustawy z dnia 5.12.1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty stanowi, że lekarz może powstrzymać się od wykonywania świadczeń zdrowotnych niezgodnych z jego sumieniem, z zastrzeżeniem art. 30, z tym, że winien obligatoryjnie udzielić informacji o możliwości dokonania tego świadczenia u innego lekarza lub w podmiocie leczniczym oraz uzasadnić i odnotować ten fakt w dokumentacji medycznej. Lekarz wykonujący swój zawód na podstawie stosunku pracy lub w ramach służby ma ponadto obowiązek uprzedniego powiadomienia na piśmie przełożonego. Lekarz nie może skorzystać z realizacji powyższej normy prawnej, jeśli zwłoka w udzieleniu pomocy lekarskiej mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia, oraz w innych przypadkach niecierpiących zwłoki (zob. art. 30 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty). Zgodnie z powyższym, lekarze mogą odmówić wykonania świadczeń medycznych niezgodnych z ich właściwie uformowanym sumieniem lekarskim, powołując się na ich przekonania religijne lub moralne. Konstrukcję taką określa się mianem klauzuli sumienia, która pozostaje w sprzeczności z obowiązkiem wymienionym w art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty – udzielenie informacji o możliwości dokonania takiego świadczenia u innego lekarza lub w innym podmiocie leczniczym. W niniejszym artykule podęto próbę odpowiedzi na pytanie: jaka jest odpowiedzialność prawnokanoniczna lekarza za realizację obowiązków ustawowych zawartych w art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty? Czy lekarz zaciąga jakąkolwiek sankcję prawnokanoaniczną, a jeśli tak to jaką za odmowę świadczeń niezgodnych z jego właściwie uformowanym sumieniem przy jednoczesnym zachowaniu spoczywających na nim ustawowych obowiązków? Czy ustawowe obowiązki z art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty noszą znamię współuczestnictwa wobec niedozwolonych moralnie zabiegów medycznych? Rozważania ograniczono do problemowego na gruncie prawa kanonicznego jednego z obowiązków wymienionych w art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty – obowiązku informacyjnego, polegającego na odmowie wykonania świadczenia niezgodnego z sumieniem lekarza (klauzula sumienia) przy jednoczesnym poinformowaniu pacjenta o wykonaniu tego świadczenia u innego lekarza lub w innym podmiocie leczniczym. Obciążenie lekarza obowiązkiem wskazania realnych możliwości uzyskania świadczenia u innego lekarza lub w innym podmiocie leczniczym nie wydaje się właściwe. Powyższa myśl została potwierdzona przez Zespołu ekspertów Konferencji Episkopatu Polski ds. bioetycznych w sprawie klauzuli sumienia z dnia 14 lutego 2014 r., który stoi na stanowisku, że „do zaprzeczenia istocie klauzuli sumienia prowadziłaby sytuacja, gdyby lekarz odmawiając wykonania świadczenia zdrowotnego ze względu na obiekcję sumienia, był zobowiązany do zapewnienia realizacji tego świadczenia przez innego, konkretnie wskazanego lekarza lub podmiotu leczniczego, gdzie takie świadczenie jest wykonywane. Podobny wymóg w zasadzie zmuszałby lekarza do aktywnego poszukiwania miejsca, gdzie pacjent będzie realizować świadczenie. Nie wolno warunkować korzystania z klauzuli sumienia tym, czy lekarz podejmując decyzję o odmowie udzielenia świadczenia zapewni jego realizację przez inną osobę lub podmiot” (pkt 12). Od strony moralnej obowiązek informacyjny zawarty w art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty powoduje w rzeczywistości „złamanie” sprzeciwu sumienia, zmuszając do pośredniego udziału w niezaakceptowanej procedurze, np. w przerwaniu ciąży. Realizacja tego obowiązku przez lekarza jest czynem radykalnie złym i na forum internum jest grzechem. Zaś, od strony prawnej nie możemy jednoznacznie stwierdzić, czy lekarz realizując powyższy obowiązek informacyjny zaciąga karę kanoniczną ekskomuniki latae sententiae na mocy kan. 1398 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. W tej kwestii należałoby rozpatrywać każdy przypadek z osobna.
    Article 39 of the Law of 5.12.1996 on the professions of doctor and dentist is that your doctor may refrain from performing health provisons being at odds with his conscience, subject to art. 30, he must obligatorily provide information on the possibility of this benefit from another physician or medicinal entity and justify and record this fact in the medical records. A doctor performing profession on the basis of his employment or in the service has a duty to inform the supervisor before-hand. The doctor can not take advantage of the implementation of the above legal standards, if the delay in giving medical aid could lead to danger of loss of life, serious injury or serious health disorder, and in other cases of urgency (see Art. 30 of the Act on professions of doctor and dentist). Accordingly, doctors can refuse to perform medical services incosistent with their  formed medical conscience, referring to their religious and moral beliefs. The structure is called the conscience clause, which is in contradiction with the obligation referred to in Art. 39 of the Act on professions of doctor and dentist – for information on the possibility of such benefit from another physician or other medical entity. In this article, the attempt has been taken to answer the question: what is the physician’s canonicallegislative responsibility for implementation of statutory obligations contained in Art. 39 of the Act on professions of doctor and dentist? Does the physician apply any canonical-legislative penalty, and if so, what’s the refusal of benefits incompatible with his properly formed conscience while having statutory responsibilities? Are the statutory obligations of Art. 39 of the Act on professions of doctor and dentist inconsistent with  morally unacceptable medical treatment?   Considerations are limited to the problem on the basis of canon law, one of the obligations set out in Art. 39 of the Act on professions of doctor and dentist – obligation to provide information involving the refusal of a provision contrary to the conscience of the doctor (the conscience clause), at the same time informing the patient about the implementation of this provision from another physician or other therapeutic entity. Making the doctor liable to the duty to indicate the real possibilities to get health provisions from other doctor or a medical representative seems to be appropriate. The above-mentioned idea has been confirmed by the bioethics experts of the Polish Episcopate on the issue of conscience clause from 14 February 2014 which states: “to deny conscience clause would lead the situation, if the doctor refusing to comply with health benefits due to objection of con-science, was required to ensure the implementation of this provision by another, specifically designated medical or therapeutic entity where such provision is made. A similar requirement would force the physician to actively seek a place where the patient will realize the benefit. The use of the conscience clause cannot be conditioned, whether the doctor making the decision to refuse the pro-vision will ensure its implementation by another person or entity” (point 12). From the moral point of view, the obligation to provide information contained in Art. 39 of the Act on professions of doctor and dentist will actually “break” conscientious objection, forcing the indirect participation in unaccepted procedures, such as abortion. The implementation of this obligation by the doctor is an act radically wrong and the forum internum is a sin. And, from the legal side, we can not unambiguously determine whether the doctor carrying out the above information obligation incurs the penalty of excommunication latae sententiae on the basis of canon 1398 Code of the Canon Law of 1983. Therefore, every case should be examined individually.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2014, 24, 3; 79-98
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obrona klauzuli sumienia w kontekście współczesnych tendencji przeciwnych życiu
    Defence of Conscience Clause in the Context of Contemporary Tendencies Against Life
    Autorzy:
    Bartoszek, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339198.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    klauzula sumienia
    sprzeciw sumienia
    prawo naturalne
    współudział w złu
    conscience clause
    conscientious objection
    natural right
    participation in evil
    Opis:
    Conscience clause is a special legal regulation that enables the individual to refrain from certain actions, that he is obliged by the law, but which in his conviction, are contrary to his conscience. On one hand, this article shows that clause of conscience in contemporary legislation seems to be something natural because it gives the individual freedom of conscience, but on the other hand – some trends appear to legally narrow it or even to cancel the conscience clause. These trends appear in the context of contemporary tendencies against life. Presented analyses defend the conscience clause again and refer basically to medical professions. The base for this legal regulation constitutes the right to conscientious objection whereas this objection should always be constructive. Existence of the right to conscientious objection is confirmed by the analyses carried out on philosophical – ethical and theological – moral levels, and especially by the concept of natural right. The article also depicts that deep conviction of right to conscientious objection does mean that moral dilemmas concerning refusal to participation in evil do not exist. In some cases conscientious objection becomes contemporary form of martyrdom.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Moralnej; 2010, 2; 109-126
    2081-1810
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Moralnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Le standard juridique de bon père de famille et la symétrie entre les expressions bon père de famille et bonne mère de famille en droit français
    The bon père de famille Standard and the Symmetry of Expressions bon père de famille and bonne mère de famille in the French Law
    Autorzy:
    Gałuskina, Ksenia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807194.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    klauzula generalna; należyta staranność; francuska terminologia prawna; bon père de famille; bonne mère de famille
    standards; reasonable person; French legal terminology; bon père de famille; bonne mère de famille
    Opis:
    Klauzula generalna bon père de famille oraz symetryczność wyrażeń bon père de famille i bonne mère de famille w prawie francuskim Celem niniejszego artykułu jest zbadanie relacji między wyrażeniami bon père de famille i bonne mère de famille. Wyrażenie bon père de famille odnosi się do klauzuli generalnej prawa francuskiego, odpowiadającej polskiemu pojęciu należytej staranności. Wyrażenie to w ostatnich latach zostało zastąpione przez terminy raisonnablement, raisonnable oraz personne raisonable. Artykuł omawia tło historyczne klauzuli bon père de famille w prawie francuskim oraz przedstawia analizę wystąpień wyrażeń bon père de famille i bonne mère de famille w korpusie tekstów z dziedziny prawa. Le standard juridique de bon père de famille et la symétrie entre les expressions bon père de famille et bonne mère de famille en droit français Le but du présent article est d’explorer la relation entre les expressions bon père de famille et bonne mère de famille. L’expression bon père de famille renvoie au standard juridique de la personne raisonnable, récemment remplacée par les termes raisonnablement, raisonnable et personne raisonnable. Cet article envisage le contexte historique du standard de bon père de famille en droit français et présente l’analyse des occurrences des expressions bon père de famille et bonne mère de famille dans le corpus des textes juridiques.
    The aim of this paper is to explore the relationship between the expressions bon père de famille and bonne mère de famille. The expression bon père de famille refers to the reasonable person standard of the French law and has been recently replaced by the terms raisonnablement, raisonnable and personne raisonable. This paper discusses the historical background of the bon père de famille standard in the French law and presents the analysis of occurrences of both expressions in the corpus of legal texts.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 8; 75-86
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies