Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Contemporary Culture" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 18
Tytuł:
Diagnoza współczesnej kultury
Diagnosis of the Contemporary Culture
Autorzy:
Derdziuk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036833.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 3; 162-164
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizualność współczesnej kultury
The Visuality of Contemporary Culture
Autorzy:
Kawecki, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040489.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zwrot piktoralny
kultura wizualna
kultura medialna
teologia wizualna
pictoral turn
visual culture
media culture
visual theology
Opis:
Kultura współczesna pozostaje pod dużym wpływem komunikacji i kultury wizualnej. Rewolucja ikoniczna czyli tzw. „zwrot piktoralny” doprowadził do zdominowania przez obraz społecznej i kulturowej rzeczywistości. Z jednej strony ma to pozytywny skutek pozwalając dostrzec i poznać obszary, które były dla człowieka niezauważalne. Z drugiej, ekspansja wizualności marginalizuje funkcje słowa i spłaszcza poznawanie rzeczywistości. Artykuł usiłuje pokazać co jest istotą kultury wizualnej, jakie są jej ścisłe powiązania z kulturą medialną, a także jak mocno wpływa ona na kształtowanie się nowego modelu teologii, zwanej wizualną. Podjęcie tematyki teologicznej w kulturze wizualnej ma wielkie znaczenie zarówno dla studiów kulturoznawczych jak i dla teologii, prowadząc do wspólnych badań interdyscyplinarnych nad fenomenem obrazu.
Contemporary culture is heavily influenced by Communication and visual culture. The iconic revolution, or the so-called „pictoral turn”, led to the domination of the image social and cultural reality. On the one hand, it has a positive effect, allowing you to see and get to know areas that were unnoticeable to humans. On the other hand, the expansion of visuality marginalizes the functions of the word and the cognition of reality out of the cloak. The article tries to show what is the essence of visual culture, and what are its close links with media culture, and also how strongly it influences the shaping of a new model of theology called visual. Taking up theological themes in visual culture is of great importance both for cultural studies and for theology leading to joint interdisciplinary research on the phenomenon of the image.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2022, 13, 1; 65-79
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niektóre negatywne cechy współczesnej kultury i ich uzasadnienia
Some Negative Features of Contemporary Culture and their Justifications
Autorzy:
Morawiec, Edmund
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917599.pdf
Data publikacji:
2021-03-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
The author points to three negative trends that are manifest in various fields of contemporary culture and that prove its crisis. They are secularisation, desacralisation and dechristianisation. In these trends certain negative human attitudes are revealed: naturalism in interpreting all phenomena, liberalism and anarchism in thinking and acting, relativism and comsumptionism. These attitudes are transformed into peculiar ideologies ruling cultural life. The foundation of the crisis of the contemporary culture is man, the human esse, furnished with improper attitudes and systems of values (especially departure from the truth and good). The source of the departure from the absolute values is methodological empiricism, rationalism with its apriorism and analytical philosophy, existentialism and post-modernism. The paper is concluded with the proposition that it is necessary to return to classical philosophy in order to „heal” contemporary culture.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 1999, 47, 2; 197-214
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Źródła i typy redukcjonizmów we współczesnych analizach kultury
Sources and Types of Reductionisms in Contemporary Culture Analyses
Autorzy:
Korporowicz, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807183.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
studia kulturowe
analizy kultury
redukcjonizmy
redukcje ontologiczne
redukcje antropologiczne
redukcje strukturalne
redukcje osobowe
cultural studies
culture analyses
reductionisms
ontological reductions
anthropological reductions
structural reductions
personal reductions
Opis:
Istnieje wiele szkół, orientacji i strategii poznawczych rozwijanych na gruncie współczesnych studiów kulturowych, których celem jest zbliżenie do właściwego zrozumienia istoty i przejawów kultury. Niezależnie od ich dokonań ciągle aktualne pozostają pytania o sposób rozumienia ich celu, metody, ale wszelako i przedmiotu. Podobnie ciągle istotnym pozostaje zagadnienie, w jaki sposób pytania te odnoszą się do podstawowych atrybutów natury ludzkiej i tego, co nazywamy człowieczeństwem. Ciągłej refleksji wymagają także ograniczenia, jakie na drodze do ich poznania stwarzają nam warunki naszego bytowania, używane metody, role i wzorce naszej wrażliwości, ale także różne rodzaje redukcjonizmów, które hamują poznawcze i osobowe potencjały naszego rozwoju. Niniejszy artykuł opisuje niektóre rodzaje ontologicznych, antropologicznych, strukturalnych i osobowych redukcji we współczesnych analizach kultury oraz ich konsekwencje, szczególnie wtedy, gdy instrumenty tych analiz zastępują ich obiekty, kiedy takie wartości jak mądrość traktujemy jak wiedzę, prawdę – jako umowę, odpowiedzialność – jako pragmatykę, piękno – jako doświadczenie i kiedy, na koniec tego procesu, wszystkie te wartości sprowadzamy do systemu informacji, wizerunków i wrażeń.
There are many approaches and schools, so many research orientations and strategies, which are aimed at bringing us closer to understanding the nature of culture and cultural studies. Regardless of this, the basic and for the most part still unanswered questions, continued to be valid: How do we understand the subject of these studies? What are the motives behind pursuing them? How do we integrate the reflection, knowledge and study with the more broadly understood human cognitive and cultural activity? How will the study allows us to overcome the constraints of time, space and patterns of our own cultures, methods, professional roles, canons of sensitivity and imaginations, but also different kinds of reductions and make it possible to increase the potential of its development? This article describes some kinds of ontological, anthropological, structural and personal types of reductions in contemporary cultural analyses and their consequences, especially when the instruments of the study displace their objects, when such values like wisdom we treat as knowledge, truth as agreement, responsibility as pragmatism, beauty as a kind of experience, and in the final of the process, all these values we reduce to information, images and impressions.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2016, 7, 1; 5-30
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aleksander Schmemann, Liturgia śmierci i kultura współczesna
Aleksander Schmemann, Liturgia śmierci i kultura współczesna [Liturgy of Death and Contemporary Culture]
Autorzy:
Megger, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038131.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 191-195
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Humanizm tragiczny jako następstwo kulturowej śmierci Boga
The Humanism of Despair as a Result of the Death of God in Contemporary Culture
Autorzy:
Życiński, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015937.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
egzystencjalizm
humanizm
kultura
nihilizm
osoba ludzka
postmodernizm
sekularyzacja
śmierć Boga
existentialism
humanism
culture
nihilism
human person
postmodernism
secularisation
death of God
Opis:
The philosophy of the death of God, pronounced by Friedrich Nietzsche in 1882, resulted in many negative consequences experienced in contemporary culture. The Nietzschean critique of the classical hierarchy of values inspired radical declaration about the death of metaphysics and the end of human history. In its form developed in deconstructive postmodernism, this philosophy proclaims the dissolution of the human subject. Consistently, it rejects the very concept of human person and tries to reduce human existence to the level of psychoanalytic, social and/or cultural phenomena. In this conceptual framework, either the classical version of humanism must be questioned or its nihilistic reinterpretation, in terms of a humanism of despair, should be adopted.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2002, 50, 2; 5-22
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fenomen zwrotu wizualnego we współczesnej kulturze – treść pojęcia a istota zjawiska
A Phenomenon of Visual Turn and Visual Studies in Contemporary Culture
Autorzy:
Juzefovič, Agnieška
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807349.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zwrot wizualny
obraz
wzrokocentryzm
mimesis
studia wizualne
interdyscyplinarność
visual turn
image
ocularcentrism
visual studies
interdisciplinary
Opis:
Opierając się na badaniach tak znanych interpretatorów wizualności jak W.J.T. Mittchel, M. Jay i V. Flusser, autorka analizuje problematykę „zwrotu wizualnego”, pokazuje, dlaczego filozofowie i badacze kultury zainteresowali się tematyką wizualności oraz w jaki sposób zachodzi wizualizacja różnych dziedzin współczesnego świata. Autorka omawia powiązania między wizualnym zwrotem (wzrokocentryzmem) i uprzywilejowaną pozycją, jaką zajmuje zmysł wzroku. Poprzez argumentację tezy, że dominacji wizualności nie należy postrzegać jako powrotu do mechanicznego kopiowania rzeczywistości, pokazana jest różnica między antyczną teorią mimesis i współczesną wizualnością, która symbolizuje raczej nie zwykłe kopiowanie prototypu, lecz postlingwistyczny obraz, zrodzony z wyobraźni, wzajemnego oddziaływania między koncepcją twórcy, aktem twórczym i otaczającą rzeczywistością. Badając powiązania między studiami wizualnymi a pokrewnymi naukami humanistycznymi i społecznymi, autorka ukazuje przedmiot badań i metody stosowane w tych dziedzinach akademickich. Uzasadniana jest teza, że zainteresowanie badaczy studiami wizualnymi oraz powstawanie nowych programów tego rodzaju studiów na różnych uniwersytetach i wyższych uczelniach jest powiązane ze zwrotem wizualnym i ugruntowaniem się wizualności we wszystkich dziedzinach współczesnego życia, a co za tym idzie – z szybko wzrastającym zapotrzebowaniem na wykwalifikowanych specjalistów z dziedziny wizualności. Autorka uważa, że studia wizualne są z zasady fenomenem interdyscyplinarnym, aczkolwiek można je traktować jako samodzielną dyscyplinę, mającą raczej charakter studyjny niż naukowy. Celem takiej dyscypliny jest tworzenie i rozwijanie teorii, które pomogłyby zrozumieć, w jaki sposób obraz funkcjonuje we współczesnej kulturze.
With references to such well known scholars of visual culture as T. Mittchel, M. Jay and V. Flusser, the author examines the phenomenon of visual turn—shows how and why twentieth century philosophers and scholars are interested in visual culture and how visuality conquered various socio-cultural spaces. Interfaces between pictorial turn and privileging of vision over the other senses (ocularcentrism) and new technologies are analyzed. The author argues that visual turn should not be understood as a mechanical copying of reality or an act without creativity, therefore it is different from ancient theory of mimesis. Thus this paper disclose concept of visual, which represents not a return to traditional theory of adequacy, but rather it represents a re-discovered post-linguistic image created by interaction of imagination, conceptual creative process and visible reality. Interfaces among popular visual studies and various social sciences and humanities are analyzed; their testing problems and methods are highlighted. Conclude that scholar’s attention focused toward visual studies and rousing of new visual studies programs at various universities and high schools is connected with domination of visual aspect in contemporary culture and rapidly growing need for specialists who could work in various fields of visual culture. The author argues that visual studies are interdisciplinary phenomenon, but they could be treated as a separate discipline, even if having rather studio than scientific nature. The aim of visual studies is to create and present theories to help understand how images function in the wider cultural sphere. By analyzing development of visual studies in contemporary Lithuania the author conclude that it is very dynamic and popular field.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2014, 5, 1; 19-33
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Moraltheologie zwischen Offenbarung und zeitgenössischer Kultur. Ausgewählte methodologische Fragen
Between the Revelation and Contemporary Culture. Selected Methodological Issues
Między Objawieniem a współczesną kulturą. Wybrane zagadnienia metodologiczne
Autorzy:
Zadykowicz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339835.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
metodologia teologii moralnej
źródła teologii moralnej
współczesna kultura
methods of moral theology
sources in moral theology
contemporary culture
Opis:
Jednym z tzw. źródeł ogólnych teologii moralnej są poglądy i przekonania ludzi związane z uwarunkowaniami kulturowymi ich egzystencji. U podstaw decyzji moralnych, postaw oraz konkretnych czynów można bowiem odnaleźć przyczyny w swej istocie „kulturowe”, to znaczy związane z aktualnie akceptowanymi i promowanymi wizjami człowieka, społeczeństwa i świata. Istniejąc w ramach określonej kultury, człowiek w pewnym stopniu przyjmuje i wyraża w swoim działaniu świadomość moralną własnej epoki. Podejmując refleksję nad człowiekiem i jego działaniem, teologia moralna nie może nie uwzględnić tych uwarunkowań. To jednak przysparza jej ciągle wielu problemów. Niedocenienie tzw. źródeł kulturowych prowadzi ją zazwyczaj do antyracjonalnego biblicyzmu, z kolei przesadne akcentowanie – w skrajnych przypadkach – do podważenia tradycyjnego nauczania Kościoła w takich zagadnieniach, jak: źródła moralności, czyny z natury złe, istnienie obiektywnych norm. W praktyce wykorzystanie poszczególnych źródeł jest zawsze podporządkowane przyjętej wizji życia moralnego, jego źródeł i celu, oraz całościowej koncepcji teologii moralnej. Dlatego można powiedzieć, że miejsce, jakie przyzna się źródłom kulturowym, będzie zależało ostatecznie od ogólnych założeń metodologicznych. Ale też odwrotnie: sposób potraktowania źródeł kulturowych owocuje pewną całościową wizją prowadzonych refleksji. Ujęcie teologii moralnej w duchu biblicyzmu prowadzi więc do nieliczenia się z uwarunkowaniami społeczno-historyczno-kulturowymi. Wszelkie zaś próby sprowadzenia tej dziedziny do rzędu tzw. nauk o człowieku nadają źródłom ogólnym rangę najważniejszych, a niekiedy jedynych. Zjawiska kulturowe stają się też jedynym wyznacznikiem oceny moralnej we wszelkich ujęciach etyki wyłącznie na płaszczyźnie etosu, czyli zastanej moralności. Jeśli początek i cel życia moralnego będzie postrzegany na płaszczyźnie wyłącznie naturalnej, wówczas i źródła kulturowe refleksji zajmą istotne miejsce w argumentacji. Jeśli zaś uzna się nadprzyrodzony charakter początku i celu moralności, źródła te zyskają jedynie charakter względny, ograniczony. Miejsce, jakie teologia moralna przyzna źródłom kulturowym, zależy również od przyjętej metody. Tak zwana metoda pozytywna ogranicza się do interpretacji danych biblijnych. Źródła kulturowe traktowane są wówczas co najwyżej jako swoiste „prolegomena”. Ich analiza, prowadzona najczęściej w ramach wstępu, pozwala lepiej zrozumieć treści objawione, ale te są już analizowane bez odniesienia do źródeł ogólnych. Metoda systematyczna natomiast polega na wykorzystaniu różnych przesłanek. Źródła kulturowe stanowią wówczas dodatkowy materiał poznawczy, dodatkową przesłankę, ilustrację dla wywodów opartych na Objawieniu. Zachowanie tożsamości katolickiej teologii moralnej domaga się integralnego ujęcia oraz hierarchizacji wszystkich źródeł. Tak zwane źródła kulturowe mają dla niej charakter ograniczony; są niepełne i niedoskonałe. Nie są one ani pierwszym, ani tym bardziej jedynym wyznacznikiem dobra i zła moralnego. Nie dają też one pełnej odpowiedzi na pytanie o dobro. Taką odpowiedź daje tylko Objawienie. Dlatego zadaniem teologa moralisty jest wydobywanie spod wszelkich nawarstwień treści wymagań moralnych, jakie Bóg kieruje do człowieka tu i teraz, a więc także w skomplikowanych uwarunkowaniach kulturowych, które mogą przesłonić istotę wezwania Bożego zawartego w Objawieniu.
One of the so-called general sources in moral theology are the views and beliefs of people, which are in a close relation with the cultural conditions of their existence. Moral decisions, attitudes and factual acts always betray their underlying „cultural” roots, that is those related directly to the currently accepted and promoted visions of the human being, the society and the world. Living within the realm of their culture, humans accept it to some extent and through their acts, they express the moral awareness of the époque. When reflecting upon the human beings and their acts, moral theology cannot ignore these factors. However, moral theology seems to be troubled by these factors. Underestimating the so-called cultural determinants draws moral theology towards the position of anti-rationalist Biblicism. On the other hand, an excessive emphasis on the cultural factors leads - in extreme cases - towards the undermining of the traditional teaching of the Church on the following issues: the sources of morality, the acts which are immoral by nature and the existence of objective moral norms. In practice, the use of the particular sources is always subjected to the holistic vision of moral life, its sources and aims, and to the holistic conception of moral theology. Hence, the role that one is likely to define for the cultural sources will ultimately depend on the more general methodological assumptions adopted by the researcher. Also the opposite is true: the way in which the cultural sources are dealt with imposes a specific meta-perspective on one's research. Thus, the Biblicist approach to moral theology leads to a complete exclusion of the social, historical or cultural determinants. All attempts to classify this branch of knowledge within the so-called Human Sciences make the general sources supreme, and sometimes makes them the sources. Cultural phenomena become the only determinants of moral evaluation in all aspects of ethics, and only on the level of ethos, that is the current moral practice. If the sources and the aims of moral life are only seen on the natural plain, the cultural sources will naturally find its place in the argument. If the sources and the aims of moral life are believed to be supernatural, the cultural sources will only be of relative and limited use. Also, the position that moral theology defines for the cultural sources depends on the method it adopts. The so-called positive method confines itself to the interpretation of the Biblical data. The cultural sources only play the role of some kind of „prolegomena” to the real debate. Their analysis, usually presented in the introduction, helps better understand the Revelation, while the latter is analysed with no reference to the general sources. The systematic method, on the other hand, consists in relying on combined premises. Under this approach, the cultural sources constitute supplementary material – an auxiliary premise and an illustration for the argumentation based on the Revelation. Retaining the coherent identity of the Catholic moral theology calls for an integral approach to, and the hierarchical organization of all sources. The so-called cultural sources are of limited use to it: they are incomplete and imperfect. They are not the primary, nor the only determinant of moral good or evil. They also fail to give the complete answer to the question of good. This answer only comes through the Revelation. This is why a moral theologian is obliged to unveil textually embedded moral obligations, which God imposes on the human being, here and now – thus, also in all the complex cultural circumstances of the actual life of each of us. This textual embedding may make it difficult for the readers to discern the vital aspects of the God's moral message contained in the Revelation.
Źródło:
Roczniki Teologii Moralnej; 2012, 4; 79-103
2081-1810
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Moralnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategie onimiczne polskiego designu, czyli co i jak mówią nam rzeczy
Onymic Strategies of Polish Design, or What Things Tell Us and How
Autorzy:
Graf, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342656.pdf
Data publikacji:
2022-07-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
onomastyka
nazwa własna
chrematonimia
współczesna kultura
design
onomastics
proper names
chrematonymy
contemporary culture
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienia związane z nadawaniem nazw własnych przez projektantów przedmiotów. Omawiając krótko historię polskiego (i światowego) designu oraz przywołując nazwy współczesnych projektów, autorka wskazuje na podstawowe problemy badawcze, takie jak kwestia indywidualności i seryjności projektów oraz ich nazw, funkcje chrematonimów (estetyczne i pragmatyczne) oraz stosowane w nazewnictwie strategie onimiczne. W opisie wykorzystano ustalenia teoretyków kultury, historyków sztuki i badaczy onomastyki. Dodatkowym kontekstem interpretacyjnym są zagadnienia z obszaru thing studies.
This article deals with issues related to the giving of proper names by designers of objects. Briefly discussing the history of Polish (and global) design and recalling the names of contemporary projects, the author points out the basic research problems, such as the issue of the individuality and seriality of projects and their names, the functions of chrematonyms (aesthetic and pragmatic), and onymic strategies. The description uses the findings of cultural theorists, art historians and onomastics researchers. An additional, interpretative context is provided by issues from the field of ‘thing studies’.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 6; 43-59
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dar w obrzędzie narodzinowym na Lubelszczyźnie
A Gift in the Birth Rite in the Lublin Province
Autorzy:
Tymochowicz, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1683992.pdf
Data publikacji:
2020-09-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
obrzęd narodzinowy
dar
kultura tradycyjna i współczesna
birth rite
gift
traditional and contemporary culture
Opis:
Obdarowywanie w obrzędzie narodzinowym w przeszłości jak i współcześnie odgrywa ważną rolę, stanowi jeden z istotniejszych jego elementów. W artykule przedstawione zostały sytuacje, w których dochodziło do składania darów, kto był obdarowywany i jakie były i są obecnie formy darów, a także jakie one mają znaczenie. Podstawę analizy stanowią etnograficzne materiały z terenu Lubelszczyzny zastane i wywołane, pozyskane przez autorkę, jak też pochodzące z archiwów lubelskich muzeów i Archiwum Polskiego Atlasu Etnograficznego z Cieszyna.
Gift giving in the birth rite in the past as well as today plays an important role, is one of his most important habits. The article presents situations in which the gifts were given, who was the recipient and what were and are the present forms of the gifts, as well as what they mean. The basis of the analysis are ethnographic materials from the Lublin region found and developed, obtained by the author, as well as from the archives of Lublin museums and the Archives of the Polish Ethnographic Atlas of Cieszyn.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 9; 159-170
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeźdźcy Apokalipsy: O trzech wizjach zagrożeń współczesnej kultury Zachodu
Horsemen of the Apocalypse: About Three Visions of Threats to Contemporary Western Culture
Autorzy:
Moreno-Szypowska, Jadwiga Clea
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807014.pdf
Data publikacji:
2020-02-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Girard
Agamben
Mikołejko
apokalipsa
kultura Zachodu
Apocalypse
Western culture
Opis:
Autorka artykułu porównuje trzy wizje współczesnych myślicieli, którzy obserwując obecny świat, widzą w nim zagrożenie nadchodzącą apokalipsą, w rozumieniu końca ludzkości w jej tradycyjnej formie. Człowiek wykorzeniony oraz zagubiony, nie znając własnej kultury, staje przed pytaniem: kim jest? I w niemożności odpowiedzi na nie upodabnia się do nieświadomych siebie dzieci, które żyjąc w ignorancji, pozostają poza możliwością zarówno potępienia, jak i zbawienia. Dzieci te podlegają jednak procesowi dojrzewania i kiedy osiągają dorosłość, szukają siebie, próbując upodobnić się do innych, lecz ci inni są w tej samej sytuacji co oni. Stąd powstaje społeczeństwo nieokreślonych obywateli, którzy w sytuacji niebezpieczeństwa, oskarżają jedni drugich, tak że każdy staje się poniekąd kozłem ofiarnym, którego wolno lub nawet należy poświęcić dla uratowania większości. Wtedy to każdy staje się tzw. homo sacer, ofiarą, której nie przysługuje żadne prawo, nawet prawo do życia. Aby do tego nie dopuścić, trzej myśliciele wzywają do powrotu do form kultury, w których ludzkość zostaje przedstawiona całościowo i poprzez jej zobrazowanie współczesny człowiek może stworzyć swoją tożsamość
The author of this article compares three visions of modern thinkers who, observing the present world, see in it the threat of the coming apocalypse, in understanding the end of humanity in its traditional form. An uprooted and lost man not knowing his own culture faces the question: who is he? In the impossibility of answering, he becomes like unaware children who, living in ignorance, remain beyond the possibility of both condemnation and salvation. However, these children are in the process of growing up. When they reach maturity, they look for themselves, trying to become like others, but those others are in the same situation as them. Hence, a society of indefinite citizens, who, in danger, accuse one another, so that everyone becomes a scapegoat of which should be sacrificed to save the majority. Then everyone becomes the so-called homo sacer, a victim who has no right, not even the right to live. To prevent this, the three thinkers call for a return to forms of culture, where humanity is presented in a holistic form and by depicting it, modern man can create his identity.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2019, 10, 2; 43-63
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christian Religion in Contemporary European Culture: Through the Lenses of Joseph Ratzinger
Chrześcijaństwo we współczesnej kulturze Europy – rozważania na bazie poglądów Josepha Ratzingera
Autorzy:
Ptaszek, Robert T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807132.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religia
chrześcijaństwo
Kościół katolicki
kultura europejska
Joseph Ratzinger
religion
Christianity
Catholic Church
culture of Europe
Opis:
Artykuł podzielony jest na dwie części. W pierwszej, odwołując się do poglądów Josepha Ratzingera, rekonstruuję prezentowane przez Kościół katolicki stanowisko na temat roli, jaką religia odgrywa w kulturze. Przedstawiam również sposób rozumienia kultury i religii, na którym to stanowisko zostało oparte. Przedstawiam też argumenty, za których pomocą Ratzinger uzasadnia tezę o wyjątkowej naturze chrześcijaństwa i jego znaczeniu dla tożsamości kulturowej Europy. Druga część artykułu wskazuje na realne skutki eliminacji chrześcijaństwa ze współczesnej kultury europejskiej. Pokazuje, że współczesna kultura Europy przestała być powszechnym sposobem wyrażania wartości, które umożliwiają osobisty rozwój człowieka. Dziś kultura Europy jest coraz częściej redukowana do roli jednego z wielu źródeł doświadczeń uprzyjemniających ludzkie życie.
The article is divided in two parts. The first part reconstructs the stance of the Catholic Church regarding the role of religion in culture with reference to the views of Joseph Ratzinger. It also presents the understanding of culture and religion upon which this stance has been based. Moreover it sets forth arguments with which Ratzinger has substantiated the thesis on unique nature of the Christianity and its importance for the cultural identity of Europe. The second part of the article asks the question of actual consequences of elimination of Christianity from contemporary European culture. It is pointed out that the culture of Europe can be no longer the common way of expressing values which secure personal development of a human being. Today the culture of Europe is more and more often reduced to the role of one of the many sources of experience providing for ‘feeling good’ and pleasure.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2017, 8, 1; 59-74
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O współczesnym rozkwicie średniowiecza – renesans minionej epoki oraz jego wyraz w XXI-wiecznej niemieckiej kulturze popularnej
On the Modern Revival of the Interest in the Middle Ages: Renaissance of the Past and Its Expression in the 21st Century German Popular Culture
Autorzy:
Socha, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879655.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
renesans średniowiecza
recepcja średniowiecza
współczesna popkultura
kryzys człowieka XXI wieku
powrót do korzeni
medieval renaissance
recognition of the Middle Ages
contemporary popular culture
the crisis of man in the 21st century
tracking back the roots
Opis:
Przedmiotem rozważań niniejszego artykułu jest dające się obecnie zaobserwować w Niemczech niezwykle żywe zainteresowanie wiekami średnimi. Fenomen  ten — określany również mianem renesansu średniowiecza bądź boomu na średniowiecze — znajduje szczególnie mocny wyraz w różnych dziedzinach współczesnej kultury popularnej. Dla wykazania postawionej na wstępie tezy autorka ogranicza się do kilku z nich: wystaw, rekonstrukcji oraz imitacji średniowiecznych twierdz i osad, gier komputerowych i społecznościowych, a także średniowiecznych jarmarków oraz turniejów rycerskich. Zaprezentowany przegląd minionych, jak również aktualnych wydarzeń kulturalnych w każdym z wyżej wymienionych obszarów niemieckiej popkultury potwierdza fakt o rosnącej popularności średniowiecza, prowokując jednocześnie pytanie o jej przyczynę. Z analizy reprezentatywnych opinii historyków, publicystów oraz samych fanów średniowiecza wyłania sie jednoznaczna odpowiedź: człowiek XXI wieku odczuwa tęsknotę za światem kontrastującym z rozpędzonym molochem współczesności. Taką właśnie ostoją i bezpiecznym miejscem schronienia staje się dla niego oparta na silnych fundamentach oraz pewnych wartościach rzeczywistość średniowiecza.
This article discusses an observable revival of the interest in the Middle Ages in Germany. This phenomenon—sometimes called medieval renaissance—manifests itself particularly in various areas of popular culture. To prove the thesis posed, the author analyses a handful of these areas, that is: exhibitions, historical reconstructions and imitations of medieval fortresses and settlements, social and computer games as well as reconstructed medieval fairs and chivalry contests. The article presents a survey of the past and present cultural events serving as evidence in favour of the main thesis. At the same time, the author asks about the reasons for this increased interest in the Middle Ages. Representative opinions of historians and other specialists, as well as fans of the Middle Ages seem to suggest one clear answer: the 21st-century man yearns for an alternative reality, dissimilar to the fast and noisy contemporaneity. The Middle Ages offer a shelter based on the strong foundations of the fixed medieval reality and the stable system of values.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 5; 79-96
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Culture of knowledge at contemporary universities
Kultura wiedzy współczesnych uniwersytetów
Autorzy:
Marek, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833031.pdf
Data publikacji:
2020-05-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kultura organizacyjna
zarządzanie wiedzą
model SECI
uniwersytet badawczy
uniwersytet przedsiębiorczy
organisational culture
knowledge management
SECI model
research university
entrepreneurial university
Opis:
W społeczeństwie opartym na wiedzy szczególnego znaczenia nabierają organizacje, których działania przyczyniają się do wzrostu jej zasobów, zarówno w wymiarze indywidualnym i organizacyjnym, jak i w perspektywie rozwoju poszczególnych krajów oraz globalnego społeczeństwa. Wśród tych organizacji poczesne miejsce znajdują uniwersytety, które niejako w swej misji mają rozpowszechnianie i tworzenie wiedzy poprzez nauczanie i prowadzenie badań naukowych. Niniejsze opracowanie ma na celu zidentyfikowanie takich wartości obecnych w kulturze współczesnych uniwersytetów, które wspomagają zarządzanie wiedzą w obrębie badanych organizacji, a także jej wymianę z otoczeniem.
The vital role in the knowledge based society play the organisations which contribute to the accumulation of knowledge and enlarging its resources owned by the individuals, companies but also by particular countries and the global society. One of the most important within those organisations are contemporary universities which fulfil the mission of building and transferring the knowledge through both teaching and conducting research. The aim of that paper is to identify those cultural values which facilitate knowledge management within the contemporary universities as well as its mutual transfer between the universities and society.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2014, 42, 4; 81-97
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Постмодерністський проєкт і сучасна українська література
Postmodernistic Project and Contemporary Ukrainian Literature
Autorzy:
Polishchuk, Yaroslav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790728.pdf
Data publikacji:
2020-08-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
postmodernizm
doktryna
społeczeństwo
kultura
dysfunckcjonalność
język
literatura
postmodernism
doctrine
society
culture
dysfunction
language
literature
Opis:
Projekt postmodernistyczny a współczesna literatura ukraińskaPrzedmiotem rozważań autora jest zanikanie postmodernizmu jako doktryny filozoficznej i jako praktyk estetycznych. Z punktu widzenia współczesnej kultury ukraińskiej, która z trudem wychodzi z cienia uzależnienia kolonialnego, postmodernizm nie stał się zjawiskiem uniwersalnym. Zaistniał w latach 1986-1991 jako odpowiedź na popularny na Zachodzie światopogląd. Zmierzch postmodernizmu autor kojarzy z wydarzeniami z lat 2013-2014, które spowodowały ukształtowanie się nowego społeczeństwa ukraińskiego i kultury narodowej. Skutki owych wydarzeń – w mediach, w opinii publicznej, ale również w literaturze – podważają postulaty postmodernizmu, które w zaistniałych okolicznościach cechuje oczywista dysfunkcyjność. Postmodernistyczna gra oraz kompletny sceptycyzm mogą być, jak się okazało, nie tylko postawą niezależnego intelektualisty, ale także strategią pozorowania, maskującą doktrynę imperialną, podającą się za projekt liberalny. Odróżnienie pierwszego od drugiego bywa trudne, a czasami wręcz niemożliwe. Zarysowuje się zatem koniec postmodernizmu – profanacji ulegają jego główne zasady, co powoduje radykalnie różne interpretacje i oznacza potrzebę dekonstrukcji całego projektu. Dlatego teza o śmierci postmodernizmu ma swoje uzasadnienie na Wschodzie Europy. Czasowa i przestrzenna perspektywa ukraińska zaprzecza postmodernizmowi w jego zachodnim ujęciom, jednocześnie pobudza do poszukiwania alternatywnych modeli światopoglądowo-estetycznych. Ta sytuacja może jednak w swoisty sposób motywować ukraińskiego intelektualistę, odkrywając nowe horyzonty poznania. Zaprzeczając postmodernizmowi, literatura przywraca swój autorytet jako instytucja społecznie zaangażowana.
The main subject of the research in this article is the exhaustion of postmodernism as a philosophical doctrine and aesthetical practice. Postmodernism has not became a universal phenomenon in contemporary Ukrainian literature, which is reliving the difficult process of emerging from colonial dependence. It existed in Ukraine between 1986-1991 as an answer to the worldview that was popular in the West. The end of this artistic direction the author associates with those events which took place in 2013-2014, when Ukrainian society and Ukrainian culture moved into a new phase of existence. The consequences of these events, reflected in the media, public opinion and also in literature, led to the rejection of the postulates of postmodernism. It should be said that these postulates reveal a clear dysfunctionality. The postmodernist play and general scepticism, as can be seen, can be not only a position taken by an independent, intellectual person, but also an imitation strategy that conceals a neo-imperial doctrine which is portrayed as a liberal project. Sometimes it is too difficult to distinguish one from the other. Thus, the boundaries of postmodernism are clearly defined, or more precisely, the prevalence of its basic principles are. Over time, this phenomenon has received radically different interpretations, which is why a systemic deconstruction of the whole project is required. From such a point of view, therefore, a thesis about the death of postmodernism has its reasons, especially in Eastern Europe. From the Ukrainian perspective, the characteristic crossing of time and place (Eastern Europe) has put the Western project of postmodernism into a stupor, prompting us to search for alternative worldviews and aesthetic models. However, this artistic direction can motivate modern Ukrainian intellectuals in its own way, opening up new horizons in the comprehension of this epoch.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 7; 115-128
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies