Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "wina" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Ludobójstwo – czyli zbrodnia, której nie ma
    Genocide, or the Crime that does not Exist
    Autorzy:
    Kłos, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046403.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-09
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    ludobójstwo
    racjonalizacja
    sumienie
    Wołyń
    wina
    zbrodnia
    conscience
    crime
    genocide
    guilt
    Volhynia
    Opis:
    Wprawdzie artykuł w swej głównej osnowie nawiązuje do ludobójstwa na Wołyniu, w istocie jest refleksją etyczno-filozoficzną nad zagadnieniem zbrodni jako takiej. Historyczne przykłady ludobójstw (nie tylko na Ukrainie, nawet nie tylko w Europie) mają za zadanie ukazanie szerszego kontekstu motywów prowadzących do działań zbrodniczych. Same działanie też nie są tu najważniejsze. Ciekawszym wydał się autorowi cały skomplikowany proces usprawiedliwiania winy: tak zewnętrzny (wskazujący na systemy polityczne), jak i wewnętrzny (pokazujący psychikę działającego). Proces racjonalizacji niweczy wysiłek uzdrowienia relacji pomiędzy sprawcą i ofiarą, bo tłamsi sumienie i zaciemnia drogę do poznania prawdy.
    While this paper refers mainly to the genocide in Volhynia, it is in fact an ethical and philosophical reflection on the question of crime as such. The historical examples of genocide (not only in Ukraine, or not even in Europe) are designed to show a broader context of motives that lead to criminal behaviour. Some actions are not the most important either. The author deems it more interesting to depict the overall complicated process of justifying the guilt: external (the political systems) and internal (showing the agent’s psyche). The process of rationalization that is at work here destroys any efforts to heal the relationship between the agent and his victim, for it thwarts conscience and inhibits the path to know the truth.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 3; 127-152
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dyskretny urok wstydu
    The Discreet Charm of Shame
    Autorzy:
    CHYROWICZ, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046768.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    wstyd, wina, zakłopotanie, obserwator, standard moralny
    shame, guilt, embarrassment, observer, moral standard
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza kategorii wstydu z pominięciem dyskusji nad specyficznymi obszarami ludzkiego działania, którym towarzyszy wstyd. Problematyka wstydu najczęściej odnoszona jest do sfery ludzkiej seksualności, wydaje się jednak, że zwyczajowe wiązanie wstydu z jedną tylko sferą ludzkiej aktywności znacznie fenomen wstydu zubaża. Wstyd moralny uznaję za kategorię natury egzystencjalnej, to jest taką, która pozostaje bezpośrednio związana z wewnętrznym rozeznaniem konkretnej, przeżywającej wstyd osoby. Do tak rozumianego wstydu nie można nikogo nakłonić, nawet społeczno-kulturowy kontekst warunkujący uznawanie określonych zachowań za wstydliwe okazuje się niewystarczający – wstydzimy się wtedy, kiedy sami uznajemy, że określona sytuacja w naszym życiu nie powinna mieć miejsca. Mówienie komuś: „powinieneś się wstydzić”, nie przyniesie żadnego efektu, jeśli skarcona osoba nie myśli podobnie. Jakkolwiek wstyd jest uczuciem, którego chcielibyśmy w miarę możliwości uniknąć, pełni on niezwykle ważną rolę w naszym życiu moralnym.
    This article seeks to analyze the category of shame, leaving aside some specific areas of human activity attendant upon shame. It seems that the problem of shame is most often found in the area of human sexuality, a fact that impoverishes the category of shame. I treat moral shame as an existential category, which means that it is directly connected with the internal discernment of the person that is ashamed. Understood in such a manner, it is impossible to persuade a person to be ashamed; even the social and cultural contexts that identify concrete types of misbehavior as shameful turn out to be insufficient. We are ashamed when we ourselves believe that a particular situation should not have taken place. Meanwhile, when we tell someone “you should be ashamed,” it will bring about no effect if the person we are reprimanding does not think in the same way. Shame indeed is an emotion we would like to avoid, if possible, nevertheless it plays an extremely important role in our moral lives.
    Źródło:
    Ethos; 2017, 30, 2 (118); 17-35
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wspólnototwórcze napomnienie, przebaczenie i nawrócenie. Teologia narratywna Mt 18,15-35
    Autorzy:
    Żywica, Zdzisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1623042.pdf
    Data publikacji:
    2015-08-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    przebaczenie
    upomnienie braterskie
    wspólnota
    Kościół
    wina
    grzech
    Emmanuel
    Pan
    Królestwo Boże
    zamykanie
    otwieranie
    Opis:
    Kościół chcąc pozostać w prawdziwie zbawczej wspólnocie ze swym Emmanuelem i Panem, jak i wierzącymi, jest zobowiązany do stałego i efektywnego stawiania czoła ewangelicznemu zmaganiu z własnym złem, grzechem i przewrotnością. Ta prawda jest wyrażona w Mt 18,15-35. Kościół musi tak dzialać, gdyż w ten sposób jest w stanie przeciwstawić się czynom członków Kościoła, które niszczą wertykalne i horyzontalne więzy stanowiące o jednorodności, tożsamości i skuteczności nie tylko w świecie wierzących, ale również we wzajemnych relacjach. Każda osoba w Kościele winna być na tyle odważna, by podjąć wysiłek upomnienia grzesznika. Jednak grzesznik jest zobowiązany wyrazić swoją pokorę wobec Kościoła, głęboki żal i pragnienie nawrócenia. Co więcej, musi zaakceptować nawrócenie jako proces reewangelizacji. Obowiązkiem Kościoła nie jest tylko ewangelizacji świata nieświadomego obecności Jezusa, ale również permanentnej reewangelizacji swoich grzesznych braci i sióstr. Obowiązek przebaczenia spoczywa również na samym grzeszniku, który wcześniej doświadczył braterskiego przebaczenia i Bożego miłosierdzia, a mimo to nie jest gotowy prawdziwie przebaczyć swoim braciom.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2010, 18; 105-121
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół świętych - Kościół grzeszników według Josepha Ratzingera − Benedykta XVI
    The Church of Saints and the Church of Sinners
    Autorzy:
    Góźdź, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601117.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Kościół święty
    Kościół grzeszników
    wina
    oczyszczenie
    Joseph Ratzinger
    Holy Church (Church of saints)
    Church of sinners
    guilt
    redemption
    Opis:
    Trzeba wyraźnie rozróżnić Kościół święty, czyli wolę Bożą i orędzie Boga, i Kościół grzeszników jako słabość człowieka. Kościół święty stara się orędzie Boga przekazać światu.
    Any analysis of the problem of “the Church of saints and the Church of sinners” must start from defining the Church as such. First and foremost, the Church cannot be conceptually reduced to hierarchical structures, nor should be put on equal with the ecclesiastic institution. Instead, it must be seen as the personal communion of people with Jesus Christ. This view is originally expressed in Joseph Ratzinger’s claim that “The Church is the people of God as the Body of Christ.” This claim means that the Church does not create herself, that she is not a human creation, but she comes from God and it comprises the human co-element in the realization of the Divine Plan. In this sense, the Church is holy, yet, at the same time, she gathers sinners. This holiness relies on the unconditional grace of God’s Incarnation. Indeed, the Holy Church realizes the will of God and she is His envoy to the universe, while the Church of sinners is a Church made of people, trying to transmit God’s message to the world, despite the limits and sins of her members.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2014, 8, 2; 31-41
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies