Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ustawa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Znaczenie zasady ostrożności we współczesnej rachunkowości
    The significance of the prudence principle in contemporary accounting
    Autorzy:
    Mizak, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1026543.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    zasada ostrożności
    Ustawa o rachunkowości
    Założenia Koncepcyjne MSSF
    MSSF 15
    the prudence principle
    Accounting Act
    Conceptual Framework for Financial Reporting
    IFRS 15
    Opis:
    W artykule przedstawiono znaczenie zasady ostrożności w rachunkowości. W tym celu omówiono jej istotę i uregulowanie w prawodawstwie krajowym oraz międzynarodowym. Kolejno przedstawione zostały argumenty za i przeciw stosowaniu zasady ostrożności. W końcowej części podjęto rozważania nad współczesnym znaczeniem tej reguły w obliczu stosowania wartości godziwej i wejścia w życie MSSF 15. Przegląd oraz analiza opisowa i porównawcza literatury przedmiotu oraz aktów prawnych pozwalają stwierdzić, że pojmowanie tej zasady w ostatnim czasie uległo zmianie. Związane jest to z rosnącym znaczeniem wartości godziwej jako parametru wyceny, dopuszczeniem przeszacowań oraz zmianami w Założeniach Koncepcyjnych MSSF. Obecnie odchodzi się od klasycznego ujęcia zasady ostrożności na rzecz podejścia ostrożnościowego, w którym zasada ostrożności interpretowana jest jako zachowanie rozwagi przy dokonywaniu szacunków.
    The article presents the significance of the prudence principle in accounting. The purpose of this article is to present the principle and regulation in national and international legislation, arguments for and against the prudence principle. The final part discusses the contemporary significance of the prudence principle in the face of applying fair value and the entry into force of IFRS 15. Review, descriptive and comparative analysis of the literature on the subject and legal acts, allows to state that the understanding of this principle has changed recently. This is due to the growing importance of fair value as a measurement parameter, the admission of revaluations and changes in IFRS Conceptual Framework. Currently, the classic approach to the prudence principle is being moved in favour of the precautionary approach, in which the prudence principle is interpreted as being prudent when making estimates.
    Źródło:
    Przegląd Prawno-Ekonomiczny; 2019, 4; 119-130
    1898-2166
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawno-Ekonomiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A century of codification of the cooperative law in Poland
    Stulecie kodyfikacji prawa spółdzielczego w Polsce
    Столетие кодификации кооперативного права в Польше
    Століття кодифікації кооперативного права в Польщі
    Autorzy:
    Pietrzykowski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158495.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Закон про кооперативи з 1920 р.
    Закон про кооперативи та їхні спілки з 1961 р.
    Закони – Кооперативнe правo з 1982 р.
    кооперативнe правo
    Закон о кооперативах от 1920 года
    Закон о кооперативах и их союзах от 1961 года
    Закон Кооперативное право от 1982 года
    кооперативное право
    ustawa o spółdzielniach z 1920 r.
    ustawa o spółdzielniach i ich związkach z 1961 r.
    ustawa Prawo spółdzielcze z 1982 r.
    prawo spółdzielcze
    Act on cooperatives 1920
    Act on cooperatives and their associations 1961
    Cooperative Law Act of 1982
    cooperative law
    Opis:
    This article aims to present the evolution of Polish cooperative law, primarily using the historical method. The Act on cooperatives was passed on 29 October 1920 and entered into force on 1 January 1921. Its provisions concerning the auditing of cooperatives, audit associations and the Cooperative Council were substantially amended by the Act of 13 March 1934, which began the process of subordinating cooperatives and audit associations to state authorities. Further changes, which increased this subordination to an even greater extent, were introduced after the Second World War and led to the outright nationalisation of Polish cooperatives. The Act on cooperatives was repealed by the Act of 17 February 1961 on cooperatives and their associations. In turn, the Act on cooperatives and their associations was repealed by the Act of 16 September 1982 – Cooperative Law, which saw several amendments. The provisions of the Cooperative Law were amended by the Act of 7 July 1994 amending the Cooperative Law and certain other acts. The Act of 3 June 2005 amending the Act on Housing Cooperatives and certain other acts introduced significant changes to the Cooperative Law as well.
    Метою статті є представити еволюцію польського кооперативного права. Для цілей міркувань використано історичний метод. Закон про кооперативи був прийнятий 29 жовтня 1920 р. і набув чинності 1 січня 1921 р. Положення закону про кооперативи про ревізію кооперативів, ревізійних спілок і кооперативної ради були суттєво змінені актом від 13 березня 1934 р., який започаткував процес підпорядкування кооперативів і ревізійних спілок державним органам. Подальші зміни, які значно більше підпорядковували кооперативи та спілки органoм держави, були запроваджені після Другої світової війни і фактично призвели до націоналізації польського кооперативного руху. Закон про кооперативи був скасований законом від 17 лютого 1961 р. про кооперативи та їх об'єднання. Закон про кооперативи та їх спілки був скасований законом від 16 вересня 1982 р. – Кооперативнe правo. Закон про кооперативне правo неодноразово змінювався. Положення Закон – Кооперативнe правo був змінений Законом від 7 липня 1994 року про внесення змін до Закону – Кооперативнe правo та деяких актів. Закон від 3 червня 2005 року про внесення змін до закону про житловi кооперативи та деякі інші акти вніс значні зміни до закону – Кооперативнe правo.
    Цель данной статьи – представить эволюцию польского кооперативного права. Для целей проведенного анализа был использован исторический метод. Закон о кооперативах был принят 29 октября 1920 года и вступил в силу 1 января 1921 года. Положения Закона о кооперативах, о ревизии кооперативов, ревизионных союзов и Кооперативного cовета были существенно изменены Законом от 13 марта 1934 года, который начал процесс подчинения кооперативов и ревизионных союзов государственным органам. Последующие изменения, которые в гораздо большей степени подчинили кооперативы и ревизионные союзы государственным органам, были введены после Второй мировой войны и фактически привели к национализации польских кооперативов. Закон о кооперативах был отменен Законом о кооперативах и их союзах от 17 февраля 1961 года. Закон о кооперативах и их союзах был отменен Законом от 16 сентября 1982 года – Кооперативное право. В Закон Кооперативное право неоднократно вносились поправки. Положения закона Кооперативное право были изменены Законом от 7 июля 1994 года о внесении изменений в Закон Кооперативное право и внесении изменений в некоторые законы. Закон от 3 июня 2005 года о внесении изменений в Закон о жилищных кооперативах и некоторые другие законы внес очень существенные изменения в закон Кооперативное право.
    Celem artykułu jest przedstawienie ewolucji polskiego prawa spółdzielczego. Na potrzeby podjętych rozważań odwołano się do metody historycznej. Ustawa o spółdzielniach została uchwalona 29 października 1920 r., zaś weszła w życie 1 stycznia 1921 r. Przepisy ustawy o spółdzielniach o rewizji spółdzielni, związkach rewizyjnych i Radzie Spółdzielczej zostały istotnie zmienione przez ustawę z dnia 13 marca 1934 r., która rozpoczęła proces podporządkowania spółdzielni i związków rewizyjnych organom państwa. Kolejne zmiany, które w znacznie większym stopniu podporządkowały spółdzielnie i związki rewizyjne organom państwa, zostały wprowadzone po II wojnie światowej i prowadziły faktycznie do upaństwowienia polskiej spółdzielczości. Ustawa o spółdzielniach została uchylona przez ustawę z dnia 17 lutego 1961 r. o spółdzielniach i ich związkach. Ustawa o spółdzielniach i ich związkach została uchylona przez ustawę z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze. Ustawa Prawo spółdzielcze była wielokrotnie nowelizowana. Przepisy ustawy Prawo spółdzielcze zostały zmienione przez ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. o zmianie ustawy – Prawo spółdzielcze oraz o zmianie niektórych ustaw. Ustawa z dnia 3 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz niektórych innych ustaw wprowadziła bardzo istotne zmiany w ustawie Prawo spółdzielcze.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2022, 4; 51-63
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zagadnienia wyznaniowe w ustawie z dnia 11 marca 2022 roku o obronie Ojczyzny
    Confessional issues in the Act of 11 March 2022 on Homeland Defence
    Autorzy:
    Ożóg, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23050640.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-20
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    wolność sumienia i religii
    ustawa o obronie ojczyzny
    służba zastępcza
    klauzula sumienia
    duchowny
    sprzeciw sumienia
    służba wojskowa
    freedom of conscience and religion
    homeland defence
    alternative service
    conscience clause
    clergy
    military service
    Opis:
    Celem artykułu jest krytyczna analiza przepisów dotyczących wolności sumienia i wyznania, które zawarto w ustawie z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny. Rozważania koncentrują się na zagadnieniu służby zastępczej, informacji o religii lub przekonaniach na żołnierskiej tabliczce tożsamości, ograniczeniu świadczeń rzeczowych ze względów religijnych, odraczaniu służby wojskowej alumnów seminariów i innych szkół duchownych oraz przenoszeniu duchownych do pasywnej rezerwy. Punkt odniesienia stanowią przy tym unormowania Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Przeprowadzone badania prowadzą do wniosku o nierównym traktowaniu osób sprzeciwiających się odbywaniu służby wojskowej ze względów sumienia w zależności od tego, czy powołują się na przekonania religijne czy na wyznawane zasady moralne. Zakres uprawnień jednostek niesłusznie powiązano przy tym ze statusem ich wspólnot religijnych.
    The aim of this paper is to present a critical analysis of the provisions of the Act of 11 March 2022 on Homeland Defence which pertain to freedom of conscience and religion. The dissertation explores issues related to alternative service, information about religion or belief on the soldier identity plate, restrictions of in-kind services for religious reasons, the postponement of military service for students of seminaries and other clerical schools and the transfer of the clergy to the passive reserve. The analysis is based on the regulations of the Constitution of the Republic of Poland. The paper concludes that there is unequal treatment of conscientious objectors to military service depending on the reasons for their objection, namely religious beliefs or professed moral principles. Furthermore, the rights of individuals have been erroneously linked to the status of their religious community.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2023, 26; 55-90
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Specjalne użycie broni. Wybrane aspekty prawne
    Special use of weapons. The selected legal aspects
    Autorzy:
    Kosmaty, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1369561.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    terroryzm
    użycie broni palnej
    ustawa o działaniach antyterrorystycznych
    kontratyp
    art. 2 EKPC
    terrorist
    the application of firearms
    the counter-terrorist measures act
    legal mechanisms underlying the depenalisation
    article 2 of the European Code of Human Rights
    Opis:
    Wzrastająca liczba ataków terrorystycznych powoduje, iż niezbędne staje się wprowadzanie nowych instytucji prawnych, które pozwolą na skuteczną ochronę bezpieczeństwa państwa. Celem artykułu jest przybliżenie przesłanek legalności użycia broni palnej przez funkcjonariuszy policji i innych służb, ze szczególnym uwzględnieniem tzw. strzału snajperskiego – instrumentu wprowadzonego na mocy ustawy z dnia 2 lipca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych. Mając z kolei na względzie, iż nieunikniona pozostaje kolizja wskazanych uprawnień z szeregiem praw i wolności jednostki, autor dokonuje analizy mechanizmów prawnych prowadzących do depenalizacji takich zachowań – kontratypu działania w ramach uprawnień i obowiązków oraz obrony koniecznej. Przywołany zostaje także wypracowany w orzecznictwie strasburskim standard ochrony praw człowieka w zakresie użycia broni palnej z perspektywy art. 2 EKPC chroniącego prawo do życia. Końcowo, autor wskazuje na sytuacje, w jakich w praktyce może mieć miejsce specjalne użycie broni palnej.  
    The increasing number of terrorist acts has necessitated the introduction of novel legal solutions allowing for the efficient protection of the state. The following paper focuses on the legal premises of the application of firearms by the police and other services, with particular attention to the so-called precision shot: an instrument introduced by the counter-terrorist measures act of 2 July 2016. Keeping in mind that the aforementioned solution inevitably collides with a whole range of personal rights and freedom, the author conducts an analysis of the legal mechanisms underlying the depenalisation of such measures, with particular attention paid to the countertype of a prohibited action within the legal bounds of service rights and duties, as well as forced defence. The article also refers to the standard of protection of human rights with the forced use of firearms viewed from the perspective of article 2 of the European Code of Human Rights defining the right to live, as clarified by the Strasburg jury. Finally, the paper discusses a range of practical situations where the special application of firearms may be necessary.  
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2021, 1; 143-164
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo do grobu jako problem kulturowy i prawny
    Rights for grave as a culture and law problem
    Autorzy:
    Sobczak, Jacek
    Gołda-Sobczak, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046454.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-19
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    śmierć
    grób
    zwłoki ludzkie
    ustawa o cmentarzach i chowaniu zmarłych
    prawo podmiotowe rodziny
    koszty pogrzebu
    ekshumacja
    death
    grave
    human corpses
    Act of Law of January 31
    about cemeteries and burial of deceased individuals
    subjective right of the family
    costs of the funeral
    exhumation
    Opis:
    Jakkolwiek problem śmierci nurtuje od dawna teologów, filozofów, psychologów, socjologów, antropologów, kulturoznawców, to jednak w ostatecznym rozrachunku regulacja obszarów związanych z zakończeniem życia ludzkiego należy do prawników. Oni muszą odpowiedzieć na pytanie, kiedy następuje kres życia człowieka oraz rozwiązanie skomplikowanych problemów prawnych, związanych z ochroną dóbr osobistych zmarłego. Wprawdzie rodzina zmarłego nie dysponuje jego zwłokami, to jednak jej w pierwszym rzędzie przysługuje prawo do decydowania o pochówku zmarłego. Może to oczywiście wywoływać konflikty. Prawo do grobu ma charakter osobisty i majątkowy. Reguluje je ustawa o cmentarzach i chowaniu zmarłych. Z pogrzebem wiążą się oczywiście kwestie natury finansowej, które nie stanowią długu spadkowego. W praktyce poważne trudności może nastręczać spełnienie woli zmarłego, co do miejsca, bądź sposobu pochówku. Kontrowersje mogą niekiedy budzić napisy na nagrobkach, z czym wiąże się prawo do wykonywania kultu zmarłego. Prawo do pochowania przysługujące najbliższej rodziny osoby zmarłej jest osobistym prawem podmiotowym. Istotna jest także kwestia ekshumacji.
    Although the problem of death has long been bothering theologians, philosophers, psychologists, sociologists, anthropologists and culture experts, ultimately the regulation of areas related to the end of human life belongs to lawyers. They have to answer the questions when the human life ends and when the complex legal problems related to the protection of the deceased’s personal rights are solved. Although the family of the deceased is not in the possession of the deceased’s body, first and foremost the family own the right to decide on the deceased’s burial. This can of course cause conflicts. The right to the grave is personal and property. It is regulated by the Act of Law of January 31, 1959 about cemeteries and burial of deceased individuals. Of course, the funeral involves financial issues that do not constitute inheritance debt. In practice, serious difficulties may give rise to the will of the deceased as to the place or method of burial. Controversies can sometimes be aroused by the inscriptions on the tombstones, which involves the right to perform the worship of the deceased. The right to be buried by the immediate family of the deceased is a personal subjective right. The issue of exhumation is also important.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 1; 197-219
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską w obradach sejmowej Komisji Spraw Zagranicznych z 16 grudnia 1997 r.
    The government’s draft law on the ratification of the Concordat between the Holy See and the Republic of Poland at the sitting of the Sejm Committee for Foreign Affairs of December 16, 1997
    Autorzy:
    Góralski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887537.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-18
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Konkordat z 1993 r.
    Konstytucja RP
    ustawa ratyfikacyjna
    Sejm RP
    Komisja Spraw Zagranicznych
    ratyfikacja umowy międzynarodowej
    Concordat of 1993
    Constitution of the Republic of Poland
    ratification act
    Sejm of the Republic of Poland
    Committee for Foreign Affairs
    ratification of an international agreement
    Opis:
    Podpisanie w dniu 28 lipca 1993 r. Konkordatu między Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą Polską było ważnym wydarzeniem w najnowszej historii wzajemnych stosunków Państwa polskiego i Kościoła Katolickiego. Spory polityczne sprawiły jednak, że proces ratyfikacji tej umowy międzynarodowej znacząco przeciągnął się w czasie. W niniejszym opracowaniu przedstawiony został jeden z elementów tego procesu, a mianowicie debata przeprowadzona w trakcie obrad sejmowej Komisji Spraw Zagranicznych, jaka odbyła się 16 grudnia 1997 r. W jej trakcie poruszone zostały kwestie dotyczące trybu uchwalenia ustawy ratyfikacyjnej oraz włączenia do niej deklaracji interpretacyjnej Rządu RP z dnia 15 kwietnia 1997 r. W wyniku prac Komisji do Sejmu skierowany został projekt ustawy ratyfikacyjnej, którą uchwalono 8 stycznia 1998 r. Ratyfikacja Konkordatu nastąpiła w dniu 23 lutego 1998 r.
    The conclusion of the Concordat between the Holy See and the Republic of Poland on July 28, 1993 was undoubtedly an important event in the recent history of the mutual relations between the Polish state and the Catholic Church. However, due to the political disputes, the process of ratification of this international agreement was significantly delayed. The present paper discusses one element of this process, that is, the debate that was held at the sitting of the Sejm Committee for Foreign Affairs on 16 December, 1997. The debate concerned, among other things, the legislative procedure for ratification of the Concordat and the issue of including the Government’s interpretive declaration of 15 April, 1997 in the ratification act. As a result of the work undertaken by the Committee, the draft ratification act was submitted to the Sejm and subsequently adopted on 8 January, 1998. The Concordat was ratified on 23 February, 1998.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2021, 24; 509-535
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Impact of the implementation of Directive 2019/771 (SDG) on the consistency of civil law regulations regarding seller’s liability towards consumers and other buyers for the defectiveness of goods
    Wpływ implementacji dyrektywy 2019/771 (SDG) na spójność regulacji prawa cywilnego dotyczących odpowiedzialności sprzedawcy w stosunku do konsumenta i innych kupujących za wady rzeczy
    Влияние имплементации Директивы 2019/771 (SDG) на согласованность норм гражданского права в отношении ответственности продавца перед потребителем и иными покупателями за недостатки товара
    Вплив імплементації Директиви 2019/771 (SDG) на узгодженість положень цивільного права щодо відповідальності продавця перед споживачами та іншими покупцями за недоліки товару
    Autorzy:
    Garnowski, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33517540.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    захист прав споживачів
    Цивільний кодекс
    Закон про права споживачів
    Директива 2019/771
    защита прав потребителей
    Гражданский кодекс
    Закон о правах потребителей
    ochrona konsumentów
    kodeks cywilny
    ustawa o prawach konsumenta
    dyrektywa 2019/771
    consumer protection
    Civil Code
    Act on consumer rights
    Directive 2019/771
    Opis:
    W artykule przeprowadzono analizę sposobu implementacji dyrektywy 2019/771 w zakresie niezgodności towaru z umową do polskiego porządku prawnego oraz dokonano oceny wpływu tej implementacji na spójność regulacji prawa wewnętrznego. Skoncentrowano się na relacjach pomiędzy obowiązującymi obecnie regulacjami ustawy o prawach konsumenta dotyczącymi niezgodności towaru z umową oraz odpowiadającymi im regulacjami Kodeksu cywilnego dotyczącymi rękojmi. Na podstawie przeprowadzonej analizy autor dochodzi do wniosku, że wprowadzona nowelizacja prowadzi do dekompozycji i zaburzenia wewnętrznej spójności prawa cywilnego. Pomimo implementacji dyrektywy 2019/771 do ustawy o prawach konsumenta, nie wprowadzono odpowiednich nowelizacji w Kodeksie cywilnym, które umożliwiłyby zacho-wanie spójności w ramach ochrony przyznanej przez polskie prawo poszczególnym kategoriom konsumentów (konsumenci nabywający rzeczy ruchome i konsumenci nabywający nieruchomości). Ponadto doprowadzono do zaburzenia zasady wyższego poziomu ochrony konsumentów w porównaniu z obrotem dwustronnie profesjonalnym (B2B) i obrotem powszechnym (C2C).
    В статье анализируется, каким образом Директива 2019/771 о несоответствии товара договору была имплементирована в польскую правовую систему, и оценивается влияние этой имплементации на согласованность норм внутреннего права. Основное внимание было уделено соотношению действующих норм Закона о правах потребителей, касающихся несоответствия товара договору, и соответствующих норм Гражданского кодекса, касающихся законной гарантии. На основе проведенного анализа автор приходит к выводу, что внесенная поправка приводит к декомпозиции и нарушению внутренней согласованности норм гражданского права. Несмотря на имплементацию Директивы 2019/771 в Закон о правах потребителей, в Гражданский кодекс не были внесены соответствующие изменения, которые позволили бы обеспечить согласованность в рамках защиты, предоставляемой польским законодательством отдельным категориям потребителей (потребителям, приобретающим движимое имущество, и потребителям, приобретающим недвижимое имущество). Кроме того, нарушен принцип более высокого уровня защиты прав потребителей по сравнению с двусторонней профессиональной (B2B) и общей коммерческой (C2C) торговлей.
    У статті проаналізовано спосіб імплементації Директиви 2019/771 до польського законодавства в плані невідповідності товару договорy та оцінено вплив цієї імплементації на узгодженість внутрішньодержавного правового регулювання. Основна увага приділяється взаємозв’язку між чинними положеннями Закону про права споживачів щодо невідповідності товару договору та відповідними положеннями Цивільного кодексу щодо гарантійних зобов’язань. На основі проведеного аналізу автор доходить висновку, що запроваджена зміна призводить до декомпозиції та порушення внутрішньої узгодженості цивільного права. Незважаючи на імплементацію Директиви 2019/771 в Законі про права споживачів, до Цивільного кодексу не було внесено відповідних змін, які б забезпечили узгодженість захисту, що надається польським законодавством окремим категоріям споживачів (споживачам, які купують рухомі товари, і споживачам, які купують нерухомість). Крім того, було порушено принцип вищого рівня захисту прав споживачів порівняно з двосторонньою професійною торгівлею (B2B) та загальною торгівлею (C2C).
    The paper analyzes the method of implementation of Directive 2019/771 with regard to the non-conformity of goods with the contract to the Polish legal order and assesses the impact of this implementation on the consistency of national law regulations. The article focuses on the relationships between the current regulations of the Act on Consumer Rights on the non-conformity of goods with the contract and the corresponding regulations of the Civil Code on warranty. The analysis is carried out using the formal-dogmatic method and legal-comparative method. The author comes to the conclusion that the amendment leads to the disruption of the internal consistency of civil law. Despite the implementation of Directive 2019/771 in the Act on Consumer Rights, the regulations of the Civil Code have not been correctly adjusted in order to maintain consistency within the protection granted by Polish law to the various categories of consumers (consumers purchasing movable goods and consumers purchasing real estate). Moreover, the principle of a higher level of consumer protection compared to bilateral professional trade (B2B) and general trade (C2C) has been disrupted.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2024, 1; 53-69
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lord Hardwicke’s Marriage Act – „pierwsza” angielska ustawa o małżeństwie
    Lord Hardwicke’s Marriage Act – the “first” English marriage act
    Autorzy:
    Michalik, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043369.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    clandestine marriages
    Marriage Act 1753 (Lord Hardwicke’s Marriage Act)
    solemnization of marriage
    marriage law (England)
    marriage law (16th-18th century)
    małżeństwa potajemne
    ustawa o małżeństwie z 1753 r. (Lord Hardwicke’s Marriage Act)
    zawarcie małżeństwa
    prawo małżeńskie (Anglia)
    prawo małżeńskie (XVI-XVIII w.)
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest w pierwszej kolejności historycznoprawna analiza zjawiska małżeństw potajemnych w nowożytnej Anglii, gdzie instytucja małżeństwa nadal w części podlegała prawu i jurysdykcji kanonicznej. Następnie analiza ta dotyczy uchwalonej przez Parlament w 1753 r. ustawy o lepszym zapobieganiu małżeństwom potajemnym (An act for the better preventing of clandestine marriages). Ustawa ta, uchwalona z inicjatywy ówczesnego Kanclerza Lorda Hardwicke’a (stąd potoczna nazwa Lord Hardwicke’s Marriage Act), miała na celu eliminację z praktyki społecznej małżeństw potajemnych, poprzez wprowadzenie urzędowej formy zawarcia małżeństwa pod rygorem nieważności (przeszkoda zrywająca). Kluczowymi ogniwami nowej regulacji był obowiązek zawarcia ślubu w kościele parafialnym oraz uprzednie uzyskanie przez małoletnich zgody rodziców lub opiekunów na małżeństwo. Rozwiązania przyjęte w Hardwicke’s Act oraz sam fakt ich wprowadzenia ustawą Parlamentu zapoczątkowały proces przejmowania jurysdykcji małżeńskiej Kościoła Anglii przez państwo. Zjawisko to już ówcześnie było przedmiotem debaty, a obecnie pozostaje istotnym elementem badań nad ustawą. Wnioski z przedstawionej analizy potwierdzają szczególne znaczenie Hardwicke’s Act dla dalszej ewolucji instytucji małżeństwa w Anglii, co uzasadnia przyznanie jej miana „pierwszej” angielskiej ustawy o małżeństwie.
    The aim of this paper is first to present a legal history analysis of the phenomenon of clandestine marriages in modern England, where the institution of marriage was still partially under  canon law and ecclesiastical jurisdiction. Then, the analysis focuses on An act for the better preventing of clandestine marriages, enacted by Parliament in 1753. This act, passed on the initiative of the Lord Chancellor Hardwicke (hence the common name Lord Hardwicke’s Marriage Act), aimed to eliminate clandestine marriages from social practices by introducing a formal ceremony of marriage under the pain of nullity (a diriment impediment). The key elements of the new measure were the obligation to marry in the parish church and, in the case of minors, to obtain a prior parental consent for marriage. The solutions adopted in the Hardwicke’s Act and the very fact of their introduction by Parliament have initiated the process of taking over the Church of England’s marital jurisdiction by the State. This phenomenon was already debated at the time and remains an important subject of contemporary research on the Act. The conclusions of the analysis confirm the particular importance of the Hardwicke’s Act for the further evolution of the marriage institution in England, which justifies naming it the “first” English marriage act.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2020, 23; 177-200
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Regulacje dotyczące krajobrazu priorytetowego a zagadnienie wolności religijnej imigrantów
    The regulations about priority landscape and the issue of religious freedom immigrants
    Autorzy:
    Kroczek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043962.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-05
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    religious freedom
    religious denominations
    Islam
    freedom of conscience and religion
    immigration
    law about planning and developing of spatial
    priority landscape
    the Polish Constitution of 1997
    religious organization
    wolność religijna
    wolność sumienia i wyznania
    związki wyznaniowe
    imigracja
    ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
    krajobraz priorytetowy
    Konstytucja RP z 1997 r.
    meczet
    Opis:
    Imigracja w dzisiejszej Europe jest wielkim problemem. Zjawisko to jest potencjalnie niebezpieczne dla narodowego, kulturowego i religijnego status quo Polski. Zgodnie z polskim prawem, wolność religii powinna być zagwarantowana  każdemu, kto znajduje się pod opieką tego prawa. Wolność religii zawiera w sobie prawo do posiadania świątyń. Prawo to jest przyznane każdemu Kościołowi lub związkowi wyznaniowemu. W korzystaniu z tego prawa nie ma rozróżnienia czy lub w jaki sposób Kościół lub związek wyznaniowy jest umocowany w prawie polskim. Wynika z tego, że nie ma bezpośredniej drogi prawnej, aby zabronić imigrantom budowania świątyń. Niedawno zmieniona ustawa z 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym zawiera przepisy dotyczące tzw. krajobrazu priorytetowego. Powyższe regulacje mogą być użyte przez władze samorządowe, aby zapobiec zmianom w krajobrazie np. widoku miasta, przez wydania zakazu budowania świątyni z pewnymi architektonicznymi elementami.  Zakaz ten nie może być zakwalifikowany jako naruszenie wolności religijnej, ale jako ograniczenie korzystania z tego prawa. Zakaz taki jest całkowicie uprawniony przez prawo autochtonów do zachowania narodowej, religijnej lub kulturowej spuścizny.
    Immigration in to-days Europe is a huge problem. The phenomenon is potentially dangerous for the national, cultural and religious status quo of Poland. According to the Polish law, freedom of religion shall be ensured for everyone, who is under Polish law. The freedom of religion includes the right of possession of sanctuaries. The right in question is granted to every Church or religious organization. In exercising the right, there is no distinction, if or in what legal way a Church or religious organization is recognized by Polish law. It means, that there is no direct legal way to prevent immigrants from building shrines. The newly updated law of 2003 about planning and developing of spatial (ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym) contains the provisions about so called “priority landscape”. The regulations in question can be used, by the local authorities, to prevent changing the landscape, e.g. of a town, by banning building a shrine with certain architectonic elements. The ban cannot be classified as an infringement of religious freedom, but only as a limitation of exercising it. The ban is fully justified by the rights of autochthons to maintain the national or religious cultural heritage.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2016, 19; 5-22
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozprawa zdalna – wyjątek od reguły czy nowy model postępowania przed sądami administracyjnymi?
    Remote trial – an exception to the rule or a new model of proceedings before administrative courts?
    Audiencia a distancia: una excepción a la regla o un nuevo modelo de procedimiento ante los tribunales administrativos
    Audition à distance - une exception à la règle ou un nouveau modèle de procédure devant les juridictions administratives
    Audizione a distanza - uneccezione alla regola o un nuovo modello di procedimento dinanzi ai tribunali amministrativi
    Дистанционное судебное заседание – исключение из правил или новая модель для производства в административных судах?
    Дистанційне слухання – виняток від правила чи нова модель провадження в адміністративних судах?
    Autorzy:
    Krzykowski, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33357011.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    proceedings before administrative courts
    Covid law
    citizen’s right to court proceedings
    провадження в адміністративних судах
    ковідний закон
    право громадянина на суд
    производство в административных судах
    Закон об особых решениях
    связанных с COVID-19
    право гражданина на суд
    postępowanie przed sądami administracyjnymi
    ustawa covidowa
    prawo obywatela do sądu
    Opis:
    Artykuł stanowi analizę wybranych przepisów ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. W opracowaniu uwzględniono zarówno pozytywne, jak i negatywne konsekwencje rozpoznawania spraw w sposób zdalny przez sądy administracyjne. W konkluzji opowiedziano się za potrzebą udoskonalenia obecnych rozwiązań prawnych oraz technicznych w kierunku szerszego dostępu stron do tej formy posiedzenia oraz umożliwienia sądowi jak najpełniejszego kontaktu ze stronami.
    El artículo contiene un análisis de disposiciones seleccionadas de la Ley de 2 de marzo de 2020 sobre soluciones especiales relacionadas con la prevención, prevención y lucha contra el COVID-19, otras enfermedades infecciosas y las situaciones de crisis provocadas por ellas. El estudio tiene en cuenta las consecuencias tanto positivas como negativas del examen remoto de los casos por parte de los tribunales administrativos. Las conclusiones respaldan la necesidad de mejorar las soluciones jurídicas y técnicas actuales hacia un acceso más amplio de las partes a esta forma de reunión y permitir que el tribunal se ponga en contacto con las partes en la mayor medida posible.
    The article examines selected provisions of the Act of 2 March 2020 on special solutions related to preventing, counteracting and combating COVID-19, other infectious diseases and emergencies caused by them. The study addresses both the positive and negative consequences of cases heard remotely by administrative courts. It concludes by advocating the need to improve the current legal and technical solutions to make this form of hearing more accessible to the parties and enable the court to have the fullest possible contact with the parties.
    Der Artikel enthält eine Analyse ausgewählter Bestimmungen des Gesetzes vom 2. März 2020 über Sonderlösungen im Zusammenhang mit der Verhütung, Verhütung und Bekämpfung von COVID-19, anderen Infektionskrankheiten und den dadurch verursachten Krisensituationen. Die Studie berücksichtigt sowohl positive als auch negative Folgen der Fernprüfung von Fällen durch Verwaltungsgerichte. Die Schlussfolgerungen unterstützen die Notwendigkeit, die derzeitigen rechtlichen und technischen Lösungen für einen breiteren Zugang der Parteien zu dieser Form der Zusammenkunft zu verbessern und es dem Gericht zu ermöglichen, die Parteien so umfassend wie möglich zu kontaktieren.  
    У статті проаналізовано окремі положення закону від 2 березня 2020 року про спеціальні рішення щодо запобігання, протидії та боротьби з КОВІД-19, іншими інфекційними хворобами та спричиненими ними кризовими ситуаціями. Дослідження включає як позитивні, так і негативні наслідки дистанційного розгляду справ адміністративними судами. На завершення було обґрунтовано необхідність удосконалення існуючих правових та технічних рішень у напрямку ширшого доступу сторін до такої форми слухання та надання можливості суду якомога повнішого контакту зі сторонами.
    Статья представляет собой анализ отдельных положений Закона от 2 марта 2020 года «Об особых решениях, связанных с предотвращением, профилактикой и борьбой с COVID-19, другими инфекционными заболеваниями и вызванными ими кризисными ситуациями». В исследовании рассматриваются как положительные, так и отрицательные последствия дистанционного рассмотрения дел административными судами. В заключении говорится о необходимости совершенствования существующих правовых и технических решений для расширения доступа сторон к этой форме судебного заседания и обеспечения максимально возможного контакта суда со сторонами.
    L'articolo contiene un'analisi di alcune disposizioni della legge del 2 marzo 2020 sulle soluzioni speciali relative alla prevenzione, prevenzione e contrasto del COVID-19, di altre malattie infettive e delle situazioni di crisi da esse provocate. Lo studio tiene conto delle conseguenze sia positive che negative dell'esame a distanza dei casi da parte dei tribunali amministrativi. Le conclusioni sostengono la necessità di migliorare le attuali soluzioni giuridiche e tecniche per un più ampio accesso delle parti a questa forma di riunione e per consentire al tribunale di contattare le parti nel modo più completo possibile.
    L'article contient une analyse de certaines dispositions de la loi du 2 mars 2020 sur les solutions spéciales liées à la prévention, à la prévention et à la lutte contre le COVID-19, d'autres maladies infectieuses et les situations de crise qu'elles provoquent. L'étude tient compte à la fois des conséquences positives et négatives de l'examen à distance des affaires par les tribunaux administratifs. Les conclusions soutiennent la nécessité d'améliorer les solutions juridiques et techniques actuelles en vue d'élargir l'accès des parties à cette forme de réunion et de permettre au tribunal de contacter les parties de la manière la plus complète possible
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2023, 2; 81-96
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza artykułu 3 ustęp 1 i 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 roku o gwarancjach wolności sumienia i wyznania. Dopuszczalne ograniczenia wolności uzewnętrzniania religii lub przekonań
    The genesis of Article 3 para. 1 and 2 of the Act of May 17, 1989, on Guarantees of Freedom of Conscience and Religion: Permissible restrictions on the freedom to manifest religion or belief
    Autorzy:
    Strzała, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23050643.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-20
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    polskie prawo wyznaniowe
    ustawa o gwarancjach wolności sumienia i wyznania
    wolność sumienia i wyznania
    wolność sumienia i religii
    uzewnętrznianie religii lub przekonań
    Urząd do spraw Wyznań
    Polish law on religion
    Act on Guarantees of Freedom of Conscience and Religion
    freedom of conscience and religion
    manifestation of religion or belief
    Office for Religious Affairs
    Opis:
    Przedmiotowy art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania w chwili jego wejścia w życie stanowił regulację fundamentalną dla wolności uzewnętrzniania religii i przekonań. Treść art. 3 ust. 1 ustawy wyznaniowej wyraźnie koresponduje z art. 18 ust. 3 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych. Stanowi to jednak wynik prac parlamentarnych, gdyż rządowy projekt ww. ustawy, opracowany przez Urząd do spraw Wyznań Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, odbiegał od rozwiązań przyjętych w Pakcie. W szczególności przewidywał ograniczenie wolności sumienia i wyznania, a nie tylko ograniczenie wolności uzewnętrzniania religii lub przekonań, odwoływał się też do kategorii „zdrowia” jednostki zamiast posługiwać się terminem „zdrowia publicznego” oraz traktował o podstawowych prawach i wolnościach „jednostki”, choć Pakt stanowił o podstawowych prawach i wolnościach „innych osób”. W toku prac prowadzonych przez Urząd do spraw Wyznań przygotowano co najmniej 11 projektów, zawierających odbiegające od siebie w różnym stopniu wersje przyszłego art. 3 ust. 1 i 2 ustawy. Na uwagę zasługuje fakt projektowania przepisów w znacznej części niezależnie od postanowień Paktu, występowanie w niektórych wersjach „godności osobistej” jednostki jako przesłanki ograniczenia uzewnętrzniania religii lub przekonań oraz propozycje pominięcia „zdrowia” jako takiej przesłanki.
    Articles 3(1) and 3(2) of the Act on Guarantees of Freedom of Conscience and Religion of May 17, 1989, was at the time of its entry into force a fundamental regulation for the freedom to manifest religion or belief. The content of Article 3(1) clearly corresponds to Article 18(3) of the International Covenant on Civil and Political Rights. However, it represents the result of parliamentary work, since the government draft of the above-mentioned law, prepared by the Office for Religious Affairs of the People’s Republic of Poland, deviated from the solutions adopted in the Covenant. In particular, it did not introduce restrictions on the freedom to manifest religion or belief but provided for the restriction of freedom of conscience and religion. It also referred to the category of the “health” of the individual instead of using the term “public health”, and it referenced the fundamental rights and freedoms of “the individual”, although the Covenant provided for the fundamental rights and freedoms of “other persons”. In the course of the work carried out by the Office for Religious Affairs, at least 11 drafts were prepared, containing versions of the future Articles 3(1) and 3(2) of the 1989 Act that that differed from the final version to varying degrees. Noteworthy are the facts that the provisions were designed largely independently of the provisions of the Covenant; that some of the drafts used the term “personal dignity” of the individual as a premise for restricting the manifestation of religion or belief; and that there were proposals to completely omit “health” as such a premise.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2023, 26; 91-114
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół Nowoapostolski w Polsce – charakterystyka ze szczególnym uwzględnieniem statusu prawnego
    New Apostolic Church in Poland – characteristics with special emphasis on the Legal Status
    Autorzy:
    Zamirski, Konrad T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043933.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    New Apostolic Church in Poland
    Church-State relations
    Apostolic Catholic Church
    legal recognition
    religious organization
    Law on Religion
    particular act
    churches and other religious associations
    kościoły
    prawo wyznaniowe
    zasada równouprawnienia
    wolność sumienia i religii
    wolność sumienia i wyznania
    wolność religijna
    związki wyznaniowe
    Kościół Nowoapostolski w Polsce
    Kościół Apostolsko-Katolicki
    ustawa partykularna
    relacje państwo-kościół
    kościoły i związki wyznaniowe
    Opis:
    Artykuł dotyczy statusu prawnego Kościoła Nowoapostolskiego w Polsce, jego nauki oraz struktury organizacyjnej. Ukazuje także starania tej chrześcijańskiej wspólnoty religijnej o ukształtowanie jej bytu prawnego w odrębnej ustawie (ustawa partykularna). W części historycznej znajdują się informacje o pierwotnej strukturze Kościoła Nowoapostolskiego powstałej w 1830 r. w Anglii oraz o działalności Kościoła Nowoapostolskiego na ziemiach polskich począwszy od drugiej połowy XIX wieku (1863 r.). Wskazywany jest szczególnie atrybut uznania prawnego posiadany przez Kościół na podstawie ustawodawstwa państw zaborczych. Autor zauważa, że uznanie prawne omawiana wspólnota posiadała także w okresie II Rzeczypospolitej. Opisano losy tego Kościoła w okresie PRL oraz wspomniano, że w 2013 r. Kościół Nowoapostolski obchodził 150-lecie swojego istnienia.
    This article deals with the legal status of the New Apostolic Church in Poland, its teaching and organizational structure. It presents Church’s efforts to receive a new legal regulation of its status in Poland in the form of separate act of parliament (particular act). In the historical part it explains the original structure of the New Apostolic Church founded in 1830 in England and history of that denomination in Poland since the second half of the nineteenth century (1863). Special emphasis is laid in the fact that the New Apostolic Church had a legal recognition on the basis of legislation made by the states occupying the then Poland. The author informs that the Church had a legal recognition in the time of the Second Republic of Poland. Also the text deals with the denomination’s history in Poland during the Communist period and informs about the celebration of 150th anniversary of New Apostolic Church in 2013.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2016, 19; 289-306
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kwestie wyznaniowe w debacie konstytucyjnej Sejmu Ustawodawczego (1919–1921)
    Религиозные вопросы в конституционных дебатах Законодательного Сейма (1919–1921)
    Релігійні питання в конституційній дебаті Законодавчого сейму (1919–1921)
    Religious issues in the constitutional debate Legislative Sejm (1919–1921)
    Autorzy:
    Szczepański, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2090137.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-09
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    конституційнa дебатa
    парламентські клуби
    католицька Церква
    релігієзнавство
    законодавчий сейм
    oсновний закон
    релігія
    конституционные дебаты
    парламентские клубы
    Католическая церковь
    обучение религии
    Законодательный Cейм
    Основной закон
    вероисповедание
    debata konstytucyjna
    kluby parlamentarne
    Kościół katolicki
    nauka religii
    Sejm Ustawodawczy
    ustawa zasadnicza
    wyznanie
    Constitutional debate
    parliamentary clubs
    the Catholic Church
    religious education
    the Legislative Sejm
    the Basic Law
    religion
    Opis:
    Podczas debaty konstytucyjnej prowadzonej w latach 1919–1921 szczególnie wiele dyskusji i kontrowersji wywoływały kwestie wyznaniowe. Koncepcjom lewicy całkowitego oddzielenia Kościoła od państwa prawica przeciwstawiała perspektywę Kościoła rzymskokatolickiego jako panującego. W uchwalonej Konstytucji marcowej znaleziono formułę kompromisową, zmierzającą do zachowania zasady równouprawnienia wyznań, przy podkreśleniu szczególnej pozycji Kościoła katolickiego. Wprowadzając podział na wyznania przez państwo akceptowane i nieuznane, w tej pierwszej grupie Konstytucja odmiennie określiła autonomię Kościoła katolickiego. Szczegółowy zakres uprawnień Kościoła miał uregulować konkordat ze Stolicą Apostolską. W rozwiązaniach konstytucyjnych nawiązujących do modelu państwa świeckiego znalazły się m.in. zasada wolności sumienia i wyznania oraz równouprawnienia bez względu na wyznanie. W Konstytucji marcowej nie zrealizowano też postulatu prawicy, aby urząd prezydenta piastował tylko Polak-katolik. Do Konstytucji nie wprowadzono artykułu o szkole wyznaniowej, ale utrzymano obowiązek religii w szkołach państwowych i samorządowych. Efektem debaty konstytucyjnej z lat 1919–1921 był kompromis ideowo-ustrojowy – ani ugrupowania prawi-cowe, ani lewicowe nie zdominowały uchwalonej 17 marca 1921 r. ustawy zasadniczej. Sytuacja ta stanowiła źródło licznych politycznych konfliktów i dążeń do rewizji Konstytucji marcowej.
    Під час конституційної дебати 1919–1921 років релігійні питання викликали багато дискусій і суперечок. Концепції повного відокремлення костелу від держави, яку представляло ліве крило, протиставлялася концепція правого крила з перспективою римо-католицького костелу як правлячого. У прийнятій березневій Конституції знайдено компромісну формулу, спрямовану на збереження принципу рівності віросповідань, підкреслюючи при цьому особливе становище католицького костелу. Запровадивши поділ державою на прийняті та невизнані конфесії, у першій групі, Конституція по-різному визначила автономію католицького костелу. Детальний обсяг повноважень костелу мав регулюватись конкордатом зі Святим Престолом. Серед інших конституційних рішень, що стосуються моделі світської держави принцип свободи совісті та віросповідання, а також рівності незалежно від віросповідання. У березневій конституції постулат правого крила про те, що посаду президента повинен займати лише поляк-католик, також не було реалізовано. Статтю про конфесійну школу до Конституції не було внесено, але обов’язковість релігії в державних і місцевих школах збережено. Результатом конституційних дебатів 1919–1921 рр. став ідеологічний і системний компроміс – у конституційному законі, ухваленому 17 березня 1921 р., не домінували ні праві, ні ліві. Ця ситуація стала джерелом численних політичних конфліктів і зусиль щодо перегляду березневої Конституції.
    Во время конституционных дебатов, проведенных в 1919–1921 годах, именно религиозные вопросы вызвали много дискуссий и споров. Концепциям левого крыла полного отделения церкви от государства правые противопоставляли перспективу Римско-католической церкви как правящей силы. В принятой Мартовской Конституции была найдена компромиссная формула, направленная на сохранение принципа равноправия конфессий, но при этом подчеркивающая особое положение Католической церкви. Вводя разделение на конфессии, принятые государством, и конфессии, не принятые государством, Конституция особо определила автономию Католической церкви в первой группе. Подробный объем прав Церкви должен был регулироваться конкордатом со Святым Престолом. Конституционные решения, относящиеся к модели светского государства, включали принцип свободы совести и религии, а также равенства независимо от религии. В Мартовской Конституции не был реализован постулат правых о том, что только поляк-католик должен занимать пост президента. Статья о религиозных школах не была внесена в Конституцию, но обязательность религии в государственных и местных школах была сохранена. Конституционные дебаты 1919–1921 годов привели к идеологическому и политическому компромиссу – ни правые, ни левые группировки не доминировали в Основном законе, принятом 17 марта 1921 года. Эта ситуация стала источником многочисленных политических конфликтов и попыток пересмотра Мартовской Конституции.
    During the constitutional debate in 1919–1921, religious issues provoked a great deal of discussion and controversy. The concept of the left wing of the complete separation of the Church from the state was contrasted by the right wing with the formula of the Roman Catholic Church as ruling. In the adopted March Constitution, a compromise formula was found, aimed at preserving the principle of equality of faiths, while emphasizing the special position of the Catholic Church. By introducing the division into accepted and unrecognized denominations by the state, the constitution defined the autonomy of the Catholic Church differently in the former group. The detailed scope of the Church’s powers was to be regulated by the concordat with the Vatican. The constitutional solutions referring to the secular state model include, inter alia, the principle of freedom of conscience and religion as well as equality regardless of religion. The right wing’s postulate that only a Pole-Catholic would hold the office of president was not implemented in the March Constitution. An article about a denominational school was not introduced into the constitution, but the obligation of religion in state and local government schools was maintained. The result of the constitutional debate in 1919–1921 was an ideological and systemic compromise – neither right-wing nor left-wing groups dominated the constitutional law passed on 17 March 1921. The above situation was a source of numerous political conflicts and efforts to revise the March Constitution.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2022, 2; 145-163
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wolność tworzenia związków wyznaniowych w Polsce – przypadek niezależnych gmin wyznaniowych żydowskich
    Freedom of religious organisations in Poland – the case of independent Jewish religious communities
    Autorzy:
    Hau, Maksymilian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23050737.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-20
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    niezależne gminy wyznaniowe żydowskie
    Związek Gmin Wyznaniowych Żydowskich
    Genov przeciwko Bułgarii
    tożsamość związków wyznaniowych
    związek wyznaniowy
    wspólnoty judaistyczne w Polsce
    ustawa o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w RP
    independent Jewish religious communities
    Act on the State's Relationship with Jewish Religious Communities in Poland
    Genov v. Bulgaria
    Jewish communities in Poland
    religious organisation
    Union of Jewish Communities in Poland
    identity of religious organisations
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza kwestii rejestracji niezależnych gmin wyznaniowych żydowskich, czyli gmin wyznaniowych żydowskich niezrzeszonych w ramach Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej (ZGWŻ). Przez kilka lat możliwość utworzenia niezależnych gmin wyznaniowych żydowskich była podważana przez ZGWŻ, który twierdził, że ustawa o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej wyczerpująco reguluje sytuację prawną wszystkich wspólnot judaistycznych w Polsce. W szeregu orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego zapadłych na kanwie sporów między niezależnymi gminami wyznaniowymi żydowskimi a ZGWŻ, potwierdzona została możliwość rejestracji niezależnych gmin wyznaniowych żydowskich. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny wykształcił test pozwalający ocenić tożsamość lub odrębność dwóch związków wyznaniowych na potrzeby rejestracji nowych związków wyznaniowych. W artykule została zawarta próba systematyzacji elementów składających się na wspomniany test, odnoszący się m.in. do materialnej i formalnej tożsamości prawa wewnętrznego, kryteriów członkostwa oraz woli osób tworzących związek wyznaniowy. Dodatkowo rozstrzygnięcia Naczelnego Sądu Administracyjnego zostały poddane ocenie w perspektywie zgodności ze standardem ochrony wolności sumienia i wyznania wyznaczonym przez orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
    This article analyses the issue of the registration of independent Jewish religious communities, i.e., Jewish religious communities unaffiliated with the Association of Jewish Communities in Poland (AJCP). For several years, the possibility of establishing independent Jewish religious communities has been challenged by the AJCP, which claims that the Act on the State’s Relationship with Jewish Religious Communities in Poland exhaustively regulates the legal situation of all Jewish communities in Poland. In a number of Supreme Administrative Court’s decisions on disputes between independent Jewish religious communities and the AJCP, the possibility of registering independent Jewish religious communities has been confirmed. In addition, the Supreme Administrative Court developed a test for assessing the identity or separateness of two religious associations for the purpose of registering new ones. The article attempts to systematise the elements that constitute this test, referring, inter alia, to the material and formal identity of the internal law, the criteria of membership and the will of the persons forming the religious association. Moreover, the Supreme Administrative Court’s decisions are reviewed from the perspective of compliance with the standard of protection of freedom of conscience and religion established by the case law of the European Court of Human Rights.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2023, 26; 303-321
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies