Regulacje dotyczące krajobrazu priorytetowego a zagadnienie wolności religijnej imigrantów

Imigracja w dzisiejszej Europe jest wielkim problemem. Zjawisko to jest potencjalnie niebezpieczne dla narodowego, kulturowego i religijnego status quo Polski. Zgodnie z polskim prawem, wolność religii powinna być zagwarantowana  każdemu, kto znajduje się pod opieką tego prawa. Wolność religii zawiera w sobie prawo do posiadania świątyń. Prawo to jest przyznane każdemu Kościołowi lub związkowi wyznaniowemu. W korzystaniu z tego prawa nie ma rozróżnienia czy lub w jaki sposób Kościół lub związek wyznaniowy jest umocowany w prawie polskim. Wynika z tego, że nie ma bezpośredniej drogi prawnej, aby zabronić imigrantom budowania świątyń. Niedawno zmieniona ustawa z 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym zawiera przepisy dotyczące tzw. krajobrazu priorytetowego. Powyższe regulacje mogą być użyte przez władze samorządowe, aby zapobiec zmianom w krajobrazie np. widoku miasta, przez wydania zakazu budowania świątyni z pewnymi architektonicznymi elementami.  Zakaz ten nie może być zakwalifikowany jako naruszenie wolności religijnej, ale jako ograniczenie korzystania z tego prawa. Zakaz taki jest całkowicie uprawniony przez prawo autochtonów do zachowania narodowej, religijnej lub kulturowej spuścizny.

Immigration in to-days Europe is a huge problem. The phenomenon is potentially dangerous for the national, cultural and religious status quo of Poland. According to the Polish law, freedom of religion shall be ensured for everyone, who is under Polish law. The freedom of religion includes the right of possession of sanctuaries. The right in question is granted to every Church or religious organization. In exercising the right, there is no distinction, if or in what legal way a Church or religious organization is recognized by Polish law. It means, that there is no direct legal way to prevent immigrants from building shrines. The newly updated law of 2003 about planning and developing of spatial (ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym) contains the provisions about so called “priority landscape”. The regulations in question can be used, by the local authorities, to prevent changing the landscape, e.g. of a town, by banning building a shrine with certain architectonic elements. The ban cannot be classified as an infringement of religious freedom, but only as a limitation of exercising it. The ban is fully justified by the rights of autochthons to maintain the national or religious cultural heritage.