Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "analogia," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Podstawy i specyfika analogiczności języka metafizyki w ujęciu Mieczysława A. Krąpca
    Grounds for and Specificity of Analogical Character of the Language of Metaphysics according to Mieczysław A. Krąpiec
    Autorzy:
    Kunat, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/509862.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    analogia bytu
    analogia poznania
    język metafizyki
    analogia orzekania
    analogy of being
    analogy of cognition
    language of metaphysic
    analogy of predication
    Opis:
    Artykuł podejmuje zagadnienie podstaw i specyfiki analogiczności języka metafizyki, w głównej mierze w oparciu o dorobek naukowy Mieczysława A. Krąpca. Artykuł został podzielony na dwie części: w pierwszej zaprezentowano rozumienie analogii bytu oraz poznania, natomiast w drugiej przedstawiono kwestie dotyczące analogii orzekania oraz „dorzeczności” języka metafi zyki. Dzięki przeprowadzonym analizom ukazano, iż po pierwsze: język metafizyki jest językiem analogicznym, ponieważ posługuje się rozbudowaną strukturą analogii (analogii bytu, analogii poznania oraz analogii orzekania); po drugie: język metafizyki jest językiem „dorzecznym”, ponieważ naprowadza na widzenie bytu (rzeczy).
    This article presents the grounds for and specificity of analogical character of the language of metaphysics mainly on the basis of the research output compiled by Mieczysław A. Krąpiec. The article has been divided into two parts: the first part presents the interpretation of the analogy of being and cognition whereas the second part presents the analogy of predication and ‚thing-directing’ of the language of metaphysics. The analyses that have been conducted indicate that the language of metaphysics is primarily the analogical language since it uses elaborated structure of analogy (the analogy of being, the analogy of cognition, and the analogy of predication), and secondly, the language of metaphysics is the ‚thing-directed’ language since it suggests visual perception of being (a thing).
    Źródło:
    Scripta Philosophica. Zeszyty Naukowe Doktorantów Wydziału Filozofii KUL; 2015, 4; 9-23
    2300-9357
    Pojawia się w:
    Scripta Philosophica. Zeszyty Naukowe Doktorantów Wydziału Filozofii KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antropologiczne konsekwencje teorii analogia entis w kontekście aktów rozumu i woli
    Anthropological Consequences of the Theory of Analogia Entis in the Context of Acts of Reason and Will
    Autorzy:
    Strumiłowski, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1051074.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    analogia entis
    analogia bytu
    rozum
    wola
    poznanie
    działanie
    metateologia
    analogy of being
    reason
    will
    knowledge
    activity
    metatheology
    Opis:
    Artykuł podejmuje analizę zależności między prawdą Bożą a prawdą ludzką oraz między działaniem Bożym a działaniem ludzkim. Za podstawę takiej analizy obrano spostrzeżenia, że zasada orzekania o Bogu na podstawie analogii bytu odnajduje swoje źródło nie tyle w zależności między logiką ludzkiego dyskursu a metalogiką prawdy Bożej, ile między samą rzeczywistością Boską a rzeczywistością ludzką. Jeśli więc źródłowo analogia entis dotyczy samej rzeczywistości, to zastosowanie może ona odnaleźć nie tylko w przestrzeni prawdy, lecz także w przestrzeni działania (miłości). Owa analiza jest pewnego rodzaju konfrontacją ze współczesnym, postmodernistycznym rozbiciem antropologicznym, które zgadza się na niezależność rozumu i woli. Jest również konfrontacją z szerzącym się przeświadczeniem, że chrześcijanin powinien przede wszystkim żyć według Ewangelii, natomiast kwestia poznania Boga jest już mniej konieczna (co dyskredytuje rozum i teologię). Owa konfrontacja ma na celu odpowiedź na pytanie, czy miłość ewangeliczna bez poznania Boga jest w ogóle możliwa.
    The article explains the relation between the God’s and human truth as well as God’s and human act. The starting point is the statement that the principle of predicating about God based on the analogy of being derives not so much from the relation between the logics of human discourse and the metalogics of the God’s truth, but rather between the very reality of God and that of humans. Thus, if, regarding the source, analogia entis implies the very reality, it may be applied not only to the field of the truth, but also to the area of acting (i.e. of loving). The proposed analysis is in some kind confronting against the actual postmodern anthropological split that allows an independence of the reason and will. Moreover, it is also confronting against the more and more popular conviction that a Christian should live above all according to the Gospel, meanwhile the problem of knowing God is far less necessary (which discredits the reason and theology). The purpose of the confrontation is therefore to answer the question: is evangelical love possible without knowing God?
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2018, 12, 1; 127-147
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Luki konstrukcyjne w prawie ochrony środowiska - wykładnia i stosowanie
    Structural gaps in environmental law – interpretation and application
    Autorzy:
    Haładyj, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046866.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-09
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    luka w prawie ochrony środowiska
    brak rozporządzeń wykonawczych
    analogia legis
    analogia iuris
    gap in environmental law;
    lack of implementing statutory regulations
    Opis:
    Prawo ochrony środowiska wykazuje daleko idącą specyfikę jeśli chodzi o przedmiot regulacji, a tym samym – specyfikę regulującej go materii ustawowej. Nasilającą się tendencją jest nie tylko mnogość regulacji podustawowej, ale i zjawisko zaniechania legislacyjnego polegające na niewydaniu obligatoryjnych rozporządzeń wykonawczych. Celem pracy jest ocena możliwości zastosowania analogii jako metody stosowania/wykładni prawa w przypadku braku regulacji podustawowej, określenia warunków dopuszczalności jej zastosowania oraz możliwych skutków takiej analogii. W opracowaniu ujęto także propozycję interpretacji prawa w przypadku niedopuszczalności zastosowania analogii, tj. interpretacji  wątpliwości co do treści normy prawnej na rzecz strony.
    Environmental protection law shows far-reaching specificity as regards the subject of regulation, and thus – the specificity of the statutory matter that regulates it. The increasing tendency is not only the multiplicity of sub-statutory regulation, but also the phenomenon of legislative omission consisting in the failure to issue mandatory regulations. The aim of the work is to assess the applicability of analogy as a method of applying/interpreting the law in the absence of statutory regulation, determining the conditions of admissibility of its application and the possible effects of such analogy. The study also includes a proposal to interpret the law in the case of inadmissibility of the analogy, i.e. interpretation of doubts as to the content of the legal norm for the benefit of the party.        
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2018, 3; 65-88
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Analogia entis" Ericha Przywary jako model myślenia katolickiego w postmodernistycznej rzeczywistości
    Erich Przywaras Analogia Entis as a Model of Catholic Thinking in Postmodern Reality
    Autorzy:
    Raczyński-Rożek, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1050987.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-17
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Przywara
    analogia entis
    teologia naturalna
    postmodernizm
    natural theology
    postmodernism
    Opis:
    Współczesny katolik porusza się w szeroko pojętej kulturze postmodernistycznej, która już w swoich założeniach nie da się pogodzić z myśleniem katolickim, zwłaszcza ze względu na negację istnienia prawdy obiektywnej. Musi on więc zadbać sam o swoją wizję rzeczywistości. Erich Przywara przedstawia światopogląd, który może być odpowiedzią na to zapotrzebowanie. Z jednej strony jest on bowiem głęboko osadzony w tradycji katolickiej, a z drugiej strony otwarty na myślenie współczesne. Uwzględnienie historyczności podmiotu i przedmiotu sprawiło, że analogia entis Przywary nie zamyka się w jakimś statycznym systemie, ale jest dynamicznym ujęciem, które pozwala wchodzić w dialog lub polemikę z gorącymi kwestiami bieżącymi.
    The contemporary Catholic is living in the broadly understood postmodern culture, which in its assumptions cannot be reconciled with Catholic thinking, above all, because of the negation of objective truth. Therefore, he must take care of his vision of reality alone. Erich Przywara presents a worldview that can be a response to this demand. On the one hand, because it is deeply rooted in the Catholic tradition, on the other hand, it is, in the same time, open to culture. Taking into account the historicity of the subject and the object, the Przywara’s analogia entis does not close in some static system, but is a dynamic approach that allows entering into a dialogue or polemic with hot current issues.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2018, 12, 2; 215-231
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Why Catholic Theology Needs Metapshysics: A Christological Perspective
    Dlaczego teologia katolicka potrzebuje metafizyki: perspektywa chrystologiczna
    Autorzy:
    White, Thomas Joseph
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1050679.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    chrystologia chalcedońska
    współorzekanie przymiotów
    analogia
    metafizyka
    filozofia wieczysta
    Chalcedonian Christology
    communication of idioms
    analogy
    metaphysics
    perennial philosophy
    Opis:
    The Chalcedonian confession of faith asserts that Christ is one person, the Son of God, subsisting in two natures, divine and human. The doctrine of the communication of idioms is essential to the life and practices of the Church insofar as we affirm there to be properties of deity and humanity present in the one subject, the Word made flesh. Such affirmations are made without a confusion of the two natures or their mutually distinct attributes. The affirmation that there is a divine and human nature in Christ is possible, however, only if it is also possible for human beings to think coherently about the divine nature, analogically, and human nature, univocally. Otherwise it is not feasible to receive understanding of the divine nature of Christ into the human intellect intrinsically and the revelation must remain wholly alien to natural human thought, even under the presumption that such understanding originates in grace. Likewise we can only think coherently of the eternal Son’s solidarity with us in human nature if we can conceive of a common human nature present in all human individuals. Consequently, it is only possible for the Church to confess some form of Chalcedonian doctrine if there is also a perennial metaphysical philosophy capable of thinking coherently about the divine and human natures from within the ambit of natural human reason. This also implies that the Church maintains a “metaphysical apostolate” in her public teaching, in her philosophical traditions, as well as in her scriptural and doctrinal enunciations.
    Chalcedoński symbol wiary zawiera prawdę o Chrystusie jako jednej osobie Syna Bożego w dwóch naturach, boskiej i ludzkiej. Doktryna współorzekania przymiotów musi być istotna dla życia i praktyki Kościoła, skoro stwierdzamy, że cechy boskie i ludzkie należą do jednego podmiotu Słowa, które stało się ciałem. Takie orzekanie nie może prowadzić do zmieszania dwóch natur lub ich odrębnych właściwości. Twierdzenie, że w Chrystusie jest boska i ludzka natura, jest jednak możliwe tylko wówczas, gdy człowiek może analogicznie myśleć o tym, czym jest boska natura, a także jednoznacznie ujmować to, czym jest natura ludzka. W przeciwnym razie nie byłoby możliwe zrozumienie boskiej natury Chrystusa i objawienie pozostawałoby zupełnie obce wobec ludzkiej myśli, nawet przy założeniu, że takie zrozumienie ma swój początek w łasce. Podobnie nie możemy myśleć o solidarności Syna z nami w ludzkiej naturze, jeśli nie przyjmujemy wspólnej nam wszystkim natury ludzkiej. Można więc stwierdzić, że Kościół może wyznawać prawdę Chalcedonu tylko wówczas, gdy istnieje wiekuista metafizyka, wewnątrz której można koherentnie myśleć o boskiej i ludzkiej naturze w ramach przyrodzonych możliwości ludzkiego rozumu. Oznacza to, że Kościół pełni funkcję „metafizycznego apostolatu” w swoim nauczaniu, w swoich tradycjach filozoficznych, jak również w swoich twierdzeniach biblijnych i doktrynalnych.twierdzeniach biblijnych i doktrynalnych.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 41-62
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem analogatu głównego w analogii proporcjonalności właściwej transcendentalnej a dowodzenie istnienia Boga
    The problem of the primary analogate in the transcendental analogy of proper proportionality and proving the existence of God
    Autorzy:
    Czajczyk, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1181606.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    analogia
    analogat główny
    proporcjonalność
    relacje transcendentalne
    „czwarta droga”
    partycypacja
    analogy
    primary analogate
    proportionality
    transcendental relations
    the fourth way (argument from degree)
    participation
    Opis:
    Główna teza artykułu wyraża się w stwierdzeniu, że to nie struktura analogii proporcjonalności właściwej transcendentalnej (relacja analogat – analogon), ale analogiczna struktura bytu (relacja istota – istnienie) jest podstawą dla stwierdzenia istnienia analogatu głównego. W pracy zwraca się uwagę na te płaszczyzny bytowego realizmu, w oparciu o które M.A. Krąpiec, autor koncepcji analogii proporcjonalności właściwej transcendentalnej, dochodzi do stwierdzenia istnienia analogatu głównego. Pierwsza to analiza analogicznego sposobu realizacji relacji transcendentalnych, przede wszystkim relacji istota – istnienie. Druga to analiza ustopniowania doskonałości bytowych. Trzecia to analiza istnienia jako aktu konstytuującego byt. W pierwszym wypadku akcent kładziony jest na podobieństwo zachodzenia relacji transcendentalnych, oparte na wspólnym analogonie, w drugim na niepodobieństwo analogatów mające swe źródło w nietożsamości analogatu i analogonu, w trzecim na sam fakt, że istnienia jako aktu nie da się wytłumaczyć przez elementy wewnątrzbytowe. W związku z czym w pierwszym wypadku analogat główny jawi się jako racja dostateczna analogicznego realizowania się relacji transcendentalnych w bytach, w drugim zaś jako maximum doskonałości bytowych, jako racja uzasadniająca różnorodność bytową, w trzecim jako racja dostateczna aktualizowania bytu. Tych dróg dochodzenia do stwierdzenia analogatu głównego nie należy jednak traktować oddzielnie, gdyż w żadnym wypadku nie pomija się któregoś z elementów: analogatu czy analogonu, a jedynie chodzi o uzasadnienie tezy, że zarówno od strony istoty (analogat), jak i od strony istnienia (analogon), a także od strony samej relacji transcendentalnej można dojść do stwierdzenia istnienia analogatu głównego.
    The main thesis of this article can be expressed by way of the statement that this work is not a study of the structure of transcendental analogy of proper proportionality (the relationship of analogate – analogon), but that of a similar structure built upon the notion of “being” (the ratio of the essence – the existence). This is the basis for establishing the existence of the main analogate. The study draws attention to the plane of ontological realism, a notion on which M.A. Krąpiec authored the concept of transcendental analogy of proper proportionality. Therein, one can find the three descriptions of the primary analogate. The first tier of this is an analysis of how to implement the same transcendental relationship amongst all, above all, the relationship of being – being. The second tier is an analysis of radiated domestic perfection [ustopniowania]. The third tier is met by way of the analysis of existence as an act – this constituting “being”. In the first case, the emphasis is on the similarity overlap transcendental relationships, based on a common analogonie. The second is built upon the impossible analogates. These being sourced in the nonidentity analogate and analogon. The third is constructed upon the fact that the existence of the act cannot be explained by the elements inducing internal governance [wewnątrzbytowe]. Due to the last, in the first case, the analogate main reasoning appears to be sufficient to realize the same transcendental relationship in living entities. With regard to the second, maximal domestic perfection serves as the reason justifying the ontological diversity within the third as being of sufficient reason to update. These roads of investigation towards determining the primary analogate should not be considered separately, since in no case can one of the notions be ignored in ascertaining whether such is an analogate or an analogon. Yet such a study can be understood only in terms of serving as justification for the claim that “being” derives both from the “essence” (analogate) and from the “existence” (analogon), and also from the same path, that the transcendental is related to the determination of the primary analogate.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2016, 59, 1; 83-97
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Egzegeza teologiczna w świetle opracowań Międzynarodowej Komisji Teologicznej
    Theological Exegesis in the Light of the International Theological Comissions Documents
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601930.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Pismo św.
    egzegeza
    interpretacja
    egzegeza teologiczna
    hermeneutyka wiary
    „hermeneutyka chalcedońska”
    egzegeza kanoniczna
    żywa Tradycja Kościoła
    analogia wiary
    metoda historyczno-krytyczna
    wiara
    nauka
    Jezus Chrystus
    Duch Święty
    Kościół
    Międzynarodowa Komisja Teologiczna
    Joseph Ratzinger
    zmysł wiary
    chrystologia
    pneumatologia
    eklezjologia
    Holy Scripture
    exegesis
    interpretation
    theological exegesis
    hermeneutics of faith
    “Chalcedonian hermeneutics”
    canonical exegesis
    the living Tradition of the Church
    the analogy of faith
    historical-critical method
    faith
    science
    Jesus Christ
    Holy Spirit
    Church
    the International Theological Commision
    the sense of faith
    Christology
    Pneumatology
    Ecclesiology
    Opis:
    Katolicką interpretację Pisma św. charakteryzuje współistnienie zasad teologicznych i metod naukowych. Tak rozumiana egzegeza teologiczna sama z kolei wymaga uzasadnienia teologicznego. W jego poszukiwaniu autor artykułu sięgnął do dokumentów Międzynarodowej Komisji Teologicznej. W tekście ukazany został teologiczny fundament zarówno dla tzw. wielkich zasad interpretacji Biblii, jak i konieczności stosowania metody historyczno-krytycznej. W zakończeniu przedstawiono propozycje godne uwagi w interpretacji biblijnej. Spośród nich najbardziej interesująca wydaje się przede wszystkim niemożliwa do zdefiniowania dwubiegunowość procesu egzegezy.
    The Catholic interpretation of the Holy Scripture is characterised by coexistence of theological principles and scientific methods. Theological exegesis so understood itself requires theological justification. In search of the latter the author of the article referred to the International Theological Commission’s documents. A theological basis for both the so-called “great principles of the interpretation” of the Bible and the necessity to apply the historical-critical method are presented in the text. The conclusion deals with suggestions worthy to be considered in the Biblical interpretation. Bipolarism of the exegesis process that is impossible to be defined is first of all to be heeded.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2017, 11, 2; 125-151
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies