Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Theology of History" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Motyw "gniewu Bożego" w historiografii Ksiąg Królewskich
The Motif of God’s Wrath in the Historiography of the Books of Kings
Autorzy:
Kinowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044563.pdf
Data publikacji:
2018-12-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Księgi Królewskie
gniew Boży
teologia historii
Books of Kings
wrath of God
theology of history
Opis:
Motyw „gniewu Bożego” jest kluczowy do zrozumienia historiografii Ksiąg Królewskich, a przede wszystkim tragicznego końca Izraela i Judy. Opowiadając o losach monarchii podawidowej, autor biblijny przedstawia, jak gniew YHWH doprowadza najpierw do podziału królestwa Salomona (1 Krl 11,9-13), następnie do upadku Królestwa Północnego (2 Krl 17,5-23), a ostatecznie do upadku Jerozolimy i Judy (2 Krl 24–25). Teologiczna interpretacja historii w Pierwszej i Drugiej Księdze Królewskiej opiera się na wzajemnie powiązanych paradygmatach „zbrodni i kary” oraz „proroctwa i jego wypełnienia się”. Ich dopełnieniem jest nierozerwalny związek między gniewem YHWH a niewiernością Jego przymierzu według logiki zasady retrybucji. W ten sposób autor Ksiąg Królewskich interpretuje tragiczny koniec monarchii w Izraelu i Judzie jako skutek słusznego wzburzenia YHWH w reakcji na grzech bałwochwalstwa i porzucenie Go przez lud. Według tej logiki motyw „gniewu Bożego” w Pierwszej i Drugiej Księdze Królewskiej służy racjonalizacji narodowej katastrofy i apologii Boga. Tak nakreślona teologiczna wizja historii jest lekcją i przestrogą dla powygnaniowych odbiorców tych pism.  
The motive of God’s wrath is crucial to understanding the historiography of the Books of Kings, especially the tragic end of Israel and Judah. In narrating the story about the post-Davidic monarchy, the biblical author shows how the wrath of YHWH brings about, first, the division of Solomon’s Kingdom (1Kings 11:9-13), and then the fall of the Northern Kingdom (2Kings 17:5-23), and of Jerusalem and Judah (2Kings 24–25). The theological interpretation of history in 1–2Kings relies on the interconnected paradigms of “crime and punishment” and “prophecy and fulfillment”. The strict link between the wrath of YHWH and the people's unfaithfulness to His covenant according to the principle of retribution completes the historiographical picture of 1–2Kings. In this manner the author of 1–2Kings interprets the tragic end of the monarchies of Israel and Judah as the result of a just God’s wrath, in response to the people’s sin of idolatry and abandonment of YHWH. By this logic, the motive of God’s wrath is used in 1–2Kings to rationalize the national tragedies and to defend God against any charges of injustice. This theological view of history, depicted in such a way, serves as a lesson and a warning to the post-exilic addressees of these scriptures.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 34; 37-66
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczna funkcja terminów καιρός i χρόνος w Apokalipsie Janowej
The Theological Function of the Terms καιρός and χρόνος in the Revelation of John
Autorzy:
Siemieniec, Tomasz Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044509.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Apokalipsa św. Jana
czas
kairos
chronos
teologia historii
καιρός
χρόνος
Book of Revelation
time
theology of history
Opis:
Prezentowany artykuł zajmuje się teologiczną funkcją terminów καιρός i χρόνος w Apokalipsie Janowej. Rzeczownik kairos występuje pięć razy w księdze (1,3; 11,18; 12,12; 12,14; 22,10). Akcentuje on przede wszystkim interwencję Boga w dzieje świata i ludzi. Choć termin kairos nacechowany jest eschatologicznie, to jednak Bożej interwencji nie można jednak ograniczać jedynie do paruzji. Czasy eschatologiczne zostały bowiem zainaugurowane wraz z przyjściem Mesjasza na ziemię. Z tego powodu całe dzieje świata widziane z tej perspektywy stają się nieustannym kairos, kiedy to Bóg działa na rzecz ludu. Termin chronos, który w swoim podstawowym znaczeniu wskazuje na okres czasu, w Apokalipsie akcentuje czas widziany niejako z perspektywy człowieka (z ziemskiej perspektywy). Jest to zatem czas dany człowiekowi na nawrócenie (2,21), czas objawiania się Boga w historii (10,6). Jest to również czas działania Szatana, który widziany w świetle wydarzenia Mesjasza, jawi się jako „czas krótki” (6,11; 20,3), nawet jeśli dla wiernych jest to czas prześladowania.
The presented article deals with the theological function of the terms καιρός and χρόνος in the Book of Revelation. The noun καιρός occurs five times in this book (1:3; 11:18; 12:12; 12:14; 22:10) and stresses primarily the intervention of God in the history of the world and men. Although the term καιρός is marked eschatologically, the intervention of God cannot be reduced to the Parousia. The eschatological times have been inaugurated along with the coming of Messiah to the earth. For this reason the whole history of the world, seen from this perspective, becomes a continuous καιρός, when God acts for the benefit of His people. The term χρόνος, which in its basic meaning denotes a period of time, is used in the Book of Revelation to stress time as seen from the perspective of men (and the earth). It is therefore the time given to men to repent (2:21), and the time of the revelation of God in the course of human history (10:6). It is the time of Satan's activity as well, a period which, perceived in light of the Messiah-event, appears as “a short time” (6:11; 20:3), even if it means a time of persecution for believers.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 35; 307-342
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukrzyżowanie Syna Bożego uśmierzające gniew Boga Ojca. Szkic z historii myśli teologicznej
The Crucifixion of the Son of God as Appeasement of the Wrath of God the Father. A Sketch from the History of Theological Thought
Autorzy:
Składanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044584.pdf
Data publikacji:
2018-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ukrzyżowanie
odkupienie
zadośćuczynienie
gniew Boży
historia teologii
crucifixion
redemption
satisfaction
wrath of God
history of theology
Opis:
Zbawcze znaczenie śmierci Chrystusa oraz gniew jako nienawiść Boga względem grzechu przeplatały się w dziejach teologii. W pewnych ujęciach próbowano nawet powiązać krzyżową śmierć Chrystusa z gniewem Bożym w taki sposób, jak gdyby Jego śmierć miałaby ten gniew uśmierzać. Artykuł zarysowuje główne fazy takiej syntezy teologicznej, dążąc do prześledzenia zależności między wiarą w zbawczą wartość śmierci Chrystusa a interpretacjami gniewu Bożego. Najpierw przedstawiany jest rozwój interpretacji śmierci Jezusa w teologii patrystycznej i scholastycznej. Na drugim etapie omawiany jest moment kulminacyjny związku teologii krzyża z teorią gniewu Bożego wyrażający się w reformacyjnej koncepcji zastępstwa karnego i w przejawach jej kontestacji. Z kolei trzeci etap prezentuje współczesne próby ukazania relacji pomiędzy zbawczą wartością krzyża a ideą Bożego gniewu.
The salvific meaning of the death of Christ and the problem of God’s wrath, understood as God’s hatred of sin, have long been intertwined in the history of theology. In some soteriological formulations, we can observe attempts to directly link the death of Christ with God’s wrath, that is, that the chief meaning of Christ’s passion lies in providing appeasement. The article outlines the main historical phases of this kind of theological synthesis. It seeks to trace the relationship between the salvific dimension of the cross of Jesus and theological interpretations of God’s wrath. The article has been divided into three parts. The first presents the development of the interpretation of the death of Christ in Patristic and Scholastic theology. The second part discusses the culmination stage of the theological link between the death of Christ and God’s wrath, beginning with the Reformation concept of “penal substitution” and then following this idea's contestation over time. The article's third part explores contemporary attempts at understanding this relationship, i.e. the death of Christ viewed within the context of God’s wrath.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 34; 393-419
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia katedry wrocławskiej według Liber ordinarius z 1563 roku : (Opole, Archiwum Diecezjalne, rkps nr M 1), Helmut Jan Sobeczko, Opole 1993
Autorzy:
Swastek, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042070.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
historia liturgii
teologia liturgii
recenzja
history of liturgy
theology of liturgy
review
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1995, 64; 643-649
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Boże zwycięstwo (ενθεοσ νικη) – „ideologia tryumfu” w Historii kościelnej Euzebiusza z Cezarei
God’s victory (ενθεοσ νικη) – „ideology of triumph” in Ecclesiastical history by Eusebius of Cesarea
Autorzy:
Bralewski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613809.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
„ideologia zwycięstwa”
teologia zwycięstwa
Euzebiusz z Cezarei
Historia kościelna
cesarz Konstantyn
“ideology of victory”
theology of victory
Eusebius of Caesarea
Ecclesiastical History
emperor Constantine
Opis:
“Ideology of victory” occupied a very important place in Ecclesiastical History by Eusebius of Caesarea. The victory which he described had a sacred dimension. It was God’s triumph in a war which mankind declared on God himself. Its turning point was the appearance of the Word of God, Wisdom, Jesus Christ, who taught people how to worship God the Father and who was given the power, the eternal reign of the everlasting kingdom. Together with his advent, according to Eusebius, a new Christian people came into being. Since it adopted the lifestyle and customs based on piety originating from the beginnings of mankind, it was not, in fact, a new nation. Christians fought a war against evil spirits, which were hostile to people and which hated God, my means of pure love. Christ, as God’s commander in chief, the Lord and the King, led this battle. Eusebius stated that He armed his army with piety and defeated the enemies completely. Victories achieved by Christians over the enemies of God, inspired by the evil spirit and dominated by hubris, had several dimensions: sacral-military, martyr’s and doctrinal. The first one corresponded to the Roman tradition and was connected with the choice of the divine patron, to whose power military victories were attributed. Emperor Constantine played a special role in it, as, on the one hand, he chose the Christian God to be his ally and, on the other hand, was himself chosen by God and became a God’s tool. Having defeated God’s enemies, the Emperor put an end to the war between God and mankind and eliminated all the hatred to Him from the world. From the perspective of martyrdom, Christians seemingly suffered a defeat, while their prosecutors saw the triumph of their own gods in the suffering and death of Christians. In fact, martyrs, under the sign of Christ, the great and undefeated athlete, triumphed giving their life for God, which was God’s victory. As a reward for their sacrifice they received the wonderful wreath of immortality. In the third, doctrinal dimension the truth preached by Christians triumphed over false teachings and predominated over them by virtue of their holiness and wisdom and divine and philosophical principles, on which it was based.
Źródło:
Vox Patrum; 2015, 63; 331-351
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza chrześcijańskiej posługi hospicyjnej
The genesis of Christian hospice care
Autorzy:
Leśniewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612744.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
historia medycyny
geneza opieki hospicyjnej
chrześcijaństwo
Cesarstwo Bizantyńskie
trąd
teologia diakonii
History of Medicine
the Genesis of Hospice Care
Christianity
the Byzantine Empire
Leprosy
theology of diakonia
Opis:
Hospice care to terminally ill people was originated due to a sensitivity to the personal dignity of man. Christianity brought a special contribution to the care of terminally ill people in the history of the world. Institutionalized Christian hospice care was started in the second half of the fourth century. The first hospices were founded in the Byzantine Empire and were destined for people suffering from leprosy. In the article there are stated the facts relating to the biblical foundations of the theology of diakonia and examples of the involvement of the hierarchy in the creation of hospitals according to the principles of Christian ethics. The Author underlines that the first Christian hospices have been an integral part of monasteries.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 67; 289-301
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śmierć jako dobro i jako zło
Death as Good and Evil
Autorzy:
Święs, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1600883.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
śmierć
śmierć w historii
śmierć w Biblii
teologia śmierci
perfidia zjawiska śmierci
death
death in the history
death in the Bible
theology of death
perfidy of phenomenon of death
Opis:
Perfidia śmierci, doświadczana neoplatońsko jako „wróg” człowieka, przenoszona jest na zaplanowane działanie człowieka zmierzające ku śmierciinnych. Dlatego nieodzowne jest ukazanie biblijnego i teologicznego pojmowania śmierci, tak aby nie widzieć jej jako przerażającego końca człowieka ani załamania ludzkiego bytu, lecz jako wydarzenie organiczne (Stary Testament), „oddolne”, ale także jako wydarzenie „odgórne” (Nowy Testament), jako pochodzące z ręki Boga prosto w oczy. Ale nawet tak widziana, śmierć zawsze będzie wzbudzać różne refleksje i reakcje człowieka.
The reality of death, from which the human beings cannot escape, is seen mostly as their biggest enemy. This is also claimed in the Hole Bible (1 Kor 15,26). People try to defeat this enemy. But when they do not manage to do this, they try to forget about it, to throw it out of their consciousness. Then, death is treated as an evil, that is dangerous for human beings. Death can also be a real, tangible evil, when a person inflicts death on other people. Then, the treachery of this kind of death is not only evil against other people (abortion, euthanasia) but mostly evil against God, our Lord Creator. So, can we talk about death as a good thing? Yes, death is the highest good for a person, if they do not reject their relation with God as our Creator and will deepen their relation with Christ as our Redeemer in faith. Then, the people may have hope to fulfil their life in the Holy Spirit, for eternal life in God. The longing of this eternal life had been manifesting itself throughout the history of mankind and reached its reality and apogee in the Occurrence of Christ. This is how the Holy Bible and the christian theology show other aspects of death: Although it is still a biological event itself, death is not a physical defeat, but it is the God’s decision understood as “constant ruining of the old, so that it can be the beginning of something new” (J. Ratzinger). That God’s new act is the birth of new Adam, which is shown by the baptism, and in the future will be fulfilled with the Resurrection.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2014, 8, 1; 167-178
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eretici ed eresie nel Chronicon di san Girolamo
Heretics and heresies in the Chronicon of st. Jerome
Autorzy:
Degórski, Bazyli
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613012.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
St. Jerome
Eusebius of Caesarea
Ancient Church History (4th century)
Heresies
patristic Theology
Donatism
Arianism
Macedonians
Council of Rimini
Council of Seleucia
Pneumatology
Aëtians and Eunomians
Audians
Photinians
Opis:
In the translation of the Chronicon of Eusebius of Caesarea, St. Jerome firmly lists all the heretics and the heresies which – with the complicity of struggles for political power – affected Christianity, causing a sort of internal „martyrdom” for those defending faith. Donatists, Arianists, Macedonians, Anomoeans, Aetians, Audians, Photinians: none escapes the translation and judgement of the Great Dalmatian, who sometimes – impelled by the concise writing style of a chronicle – expresses his own judgement on heretics and their supporters with a single harsh qualification, failing to provide wider evaluations. The fights for the truth invested even the Synods of Rimini and Seleucia, but his concise and keen exposition of the events provides to the reader the information on the facts as well as on the political interference of many decisions, which were not prompted by religious motivations. Once again, an overview of the events presented in his Chronicon – through his „translation” and „tradition” – confirms how divisions and problems within the Church in the past centuries were caused by external motives, as well as often spoiled by the political events and took advantage of the frailty of the human nature, rather than aiming at seeking the truth.
Kontynuując Chronicon Euzebiusza z Cezarei, wśród wielu innych postaci św. Hieronim wymienia także błędnowierców i odszczepieńców IV w. Wskazuje przy tym częstokroć na ich związki z walką polityczną i władzą świecką, która w owym czasie nękała prawowiernych chrześcijan, czyniąc z nich swoistych „męczenników”. Donatyści, arianie, macedonianie (duchobórcy), eunomianie, aecjanie, audianie, fotynianie nie uniknęli surowej oceny wielkiego Ojca Kościoła, który niekiedy – ograniczony swoistym, krótkim stylem samej Kroniki – nawet poprzez jeden jedyny przymiotnik wyraża całą swoją krytykę i dezaprobatę względem błędnowierców oraz tych, którzy ich wspierali i im schlebiali. Nieustanne walki o czystość wiary nie zawsze kończyły się zwycięstwem, jak to widać np. w postanowieniach synodów z Rimini i Seleucji. Niemniej jednak przekaz faktów, dokonany przez Hieronima, pozwala czytelnikowi poznać choćby w zarysie przebieg i cały niesprzyjający kontekst polityczny tych teologicznych sporów. Po raz kolejny lektura faktów i ich kontekstu historyczno-politycznego potwierdza, iż rozłamy i trudności wewnątrz Kościoła pierwszych wieków były spowodowane działaniami zewnętrznymi władz świeckich, wykorzystującymi ludzką słabość spragnioną raczej władzy niż prawdy.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 68; 371-398
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Niewysłowione zjednoczenie" czasu i wieczności
An "Incomprehensible Union" of Time and Eternity
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601814.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
teologia
czas
wieczność
Chrystus
historia
protologia
eschatologia
królestwo Boże
Kościół
misterium
theology
time
eternity
Christ
history
protology
eschatology
the Kingdom of God
Church
mystery
Opis:
Wzajemne przenikanie się czasu i wieczności winno być brane pod uwagę w każdej refleksji teologicznej. W artykule zwrócono uwagę na pewne ogólne ramy, które warto uwzględnić w rozpracowywaniu poszczególnych kwestii teologicznych. „Niewysłowione zjednoczenie” czasu i wieczności to jedna z odsłon tej samej tajemnicy Chrystusa, którą teolog winien dostrzegać w każdym z misteriów wiary. We wszystkich zagadnieniach teologicznych daje o sobie znać współistnienie czasu i wieczności przy supremacji bieguna wiecznego.
The mutual penetration of time and eternity should be taken into account in every theological reflection. The article deals with a general framework that is to be considered while working out particular theological issues. An “incomprehensible union” of time and eternity is one of the versions of the same Mystery of Christ which a theologian should recognize in every single mystery of faith. In all theological issues the coexistence of time and eternity is noticeable and the eternity polar is supreme here.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2017, 11, 1; 163-182
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies