Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "legal membership" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Resignation from Supervisory Board’s membership by one of its members – legal effects and legal interest related to determination of such resignation’s invalidity
Autorzy:
Malarewicz-Jakubów, Agnieszka Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369388.pdf
Data publikacji:
2021-06-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Membership
supervisory Board
resignation from LLC Company Supervisory Board’s
członkostwo
rada nadzorcza
rezygnacja z członkostwa w radzie nadzorczej spółki z o.o.
Opis:
According to the provisions of the Code of Commercial Companies (i.e. Art. 385), Supervisory Board must be composed of at least three members and, with regard to public law companies, five members. The problem occurs when the above-mentioned entity is composed of a minimum number of members and one of them makes a statement on his resignation from Supervisory Board’s membership. Hence, the company’s Supervisory Board is composed of merely two members from the moment such a statement has been made, i.e. it is unable to undertake actions. The article considers the issue of resignation from Supervisory Board’s membership. Additionally, the author attempts to determine herein whether under Art. 189 of the Code of Civil Procedure (CCP), a limited liability company (LLC) [spółka z o.o.] has a legal interest to determine invalidity of the statement made by Supervisory Board’s member on his membership resignation. I also analyse legal effects of the statement on resignation from Limited Liability Company Supervisory Board’s membership made by one of its members.
Przepisy kodeksu spółek handlowych (art. 385 K.s.h.) określają minimalną liczbę członków rady nadzorczej – co najmniej trzech, a w spółkach publicznych co najmniej pięciu członków. Problem powstaje, gdy przy minimalnej liczbie członków tego organu jeden z nich złoży oświadczenie o rezygnacji z członkostwa w radzie nadzorczej spółki. Tym samym rada nadzorcza spółki od momentu złożenia takiego oświadczenia składa się zaledwie z dwóch członków, tj. poniżej wymaganego minimum składu osobowego, co skutkuje niemożnością podejmowania przez nią działań. Przedmiotem artykułu są rozważania dotyczące rezygnacji członka rady nadzorczej z pełnienia w niej funkcji oraz określenia, czy spółka z o.o. posiada –na podstawie art. 189 K.p.c. – interes prawny w ustaleniu nieważności oświadczenia członka rady nadzorczej o rezygnacji z członkostwa w tej radzie. Dodatkowo analizowane są skutki prawne złożenia oświadczenia o rezygnacji z pełnienia funkcji w radzie nadzorczej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przez jednego z jej członków.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2020, 4; 63-79
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Członkostwo Polski w Lidze Narodów – aspekty prawne
Poland’s Membership in The League of Nations – Legal Aspects
Autorzy:
Przyborowska-Klimczak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046650.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Liga Narodów
Pakt Ligi Narodów
organizacja międzynarodowa
członkostwo
organy Ligi Narodów
stałe przedstawicielstwo
the League of Nations
Covenant of the League of Nations
international organization
membership
bodies of the League of Nations
permanent delegation
Opis:
Polska należała do pierwotnych członków Ligi Narodów, która rozpoczęła działalność sto lat temu – w 1920 r. Podstawę prawną funkcjonowania organizacji stanowił Pakt Ligi Narodów, włączony do traktatów pokojowych, zawartych po I wojnie światowej. Członkostwo w organizacji miało duże znaczenie dla odrodzonego państwa polskiego, które kształtowało swoje stosunki w społeczności międzynarodowej. Polska była pierwszym państwem, które ustanowiło przy Lidze swojego stałego delegata. Polscy przedstawiciele uczestniczyli w pracach głównych organów Ligi: Zgromadzeniu i Radzie. Polska starała się o uzyskanie stałego miejsca w Radzie, natomiast była w niej członkiem półstałym. Była też państwem, które często uczestniczyło w postępowaniach przed Stałym Trybunałem Sprawiedliwości Międzynarodowej. W latach 30. XX w. w kręgach polskiej dyplomacji wzrastało rozczarowanie działalnością Ligi Narodów spowodowane jej nieskutecznością w zakresie zapobiegania konfliktom międzynarodowym i rozwiązywania sporów międzynarodowych.
Poland belonged to the original members of the League of Nations, organization that began its activity a hundred years ago – in 1920. The legal basis for the organization’s functioning was the Covenant of the League of Nations, incorporated into peace treaties concluded after the First World War. To a recently reborn Polish state aspiring to shape its relations in the international community, the membership in this organization was of great importance. Poland was the first state to establish the permanent delegation to the League of Nations. Polish representatives participated in the works of the main League’s bodies: the Assembly and the Council. Poland sought to obtain a permanent seat in the Council, while it was a semi-permanent member there. Poland was also a state that often participated in proceedings before the Permanent Court of International Justice. However, in the 1930s, due to organization’s ineffectiveness in preventing the international conflicts and resolving international disputes, has grown disappointment with the activities of the League of Nations among the Polish diplomacy.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2020, 2; 235-254
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legal effects of concluding contracts for the purchase of residential buildings from housing cooperatives by cooperative members and a non-members
Skutki prawne zawarcia umów związanych z nabyciem budynku mieszkalnego od spółdzielni mieszkaniowej przez jej członka oraz osobę nieposiadającą statusu członka spółdzielni
Правові наслідки укладення договорів купівлі житлового будинку від житлового кооперативy його членом та особою, яка не має статусу члена кооперативy
Autorzy:
Malarewicz-Jakubów, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158494.pdf
Data publikacji:
2022-12-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
членство
кооператив
чинність договорів
действительность договоров
członkostwo
spółdzielnia
ważność umów
membership
cooperative
contract validity
Opis:
The motivation for writing this article was that I, as a solicitor, have conducted 18 court cases on behalf of persons who had actions brought against them by housing cooperatives aiming to terminate residential construction contracts concluded in 2010 and 2011 by and between the cooperatives and my clients. A common factor for all my clients was that they were not members of the housing cooperatives at the time they entered into these contracts. After becoming housing cooperative members in 2012, my clients concluded the contracts in the form of notarial deeds: first preliminary and then final contracts. All clients paid the agreed-upon price for house construction. This is because, at the time, residential construction contracts could only be concluded with cooperative members and my clients only acquired membership later in 2012. Between 2015 and 2016, the housing cooperatives brought actions against my clients, demanding that the contracts they concluded with the clients be declared void. The validity and relevance of the problem I have researched are evidenced by the fact that some of the court proceedings have not resulted in a final decision to this day. The research aims to determine the validity of the contracts entered into by my clients in connection with their purchases of buildings from housing cooperatives. The most significant problem was the ‘commencement’ of the acquisition process without being a cooperative member. To this end, I used the method of dogmatic analysis of the law and interpreted the legal provisions and court decisions in force throughout the period (from 2010 until today), as well as the most important decision of the Constitutional Tribunal on this issue, i.e. that of 5 February 2015. I have answered the question of whether the lack of cooperative member status at the time of concluding a building construction contract could render the contract null and void, and therefore, whether the claims of housing cooperatives deserve to be dismissed or admitted.
Приводом для написання тексту послужило те, що я, як адвокат, вела 18 судових справ щодо осіб, проти яких житловий кооператив подав позов про визнання недійсними договорів, укладених у 2011 та 2012 роках у письмовій формі на будівництво та обіцянку встановити окремy власність на односімейний будинок. Ці особи на момент укладення договорів не входили до складу житлового кооперативу. Після отримання статусу членів кооперативу (у 2011 та 2012 роках) мої клієнти уклали договори у формінотаріального акту: спочатку попередні, а потім остаточні. Кожен заплатив за будівництво своїх будинків. У зв’язку з тим, що у спірний період договори на будівництво будинків можна було укладати лише з членами кооперативу (мої клієнти отримали цей статус у 2012 році), у 2015 та 2016 роках житлові кооперативи подали позови про визнання укладених договорів недійсними. Метою проведеного дослідження було відповісти на питання про юридичну силу укладених договорів купівлі житла у житловoмy кооперативi особами, які «розпочали» процес придбання, не будучи членами житлового кооперативу. У статті використaнo догматичний метод. Я провела тлумачення норми закону, що діяв протягом усього періоду (з 2010 року по теперішній час), судових рішень, ключового рішення Конституційного Трибуналу від 5 лютого 2015 року. В статті надано відповідь на запитання, чи відсутність статусу члена житлового кооперативу моглa призвести до визнання укладених договорів недійсними
Предлогом для написания настоящей статьи послужил факт, что Автор, как адвокат, провела 18 судебных дел от имени лиц, против которых жилищные кооперативы подали иски о признании недействительными договоров, заключенных в 2011 и 2012 годах в письменной форме с жилищными кооперативами на строительство и обещание установить отдельное право собственности на одноквартирный жилой дом. На момент заключения договоров эти лица не являлись членами жилищного кооператива. После получения статуса членов кооператива (в 2011 и 2012 годах), клиенты заключили договоры в форме нотариального акта: сначала предварительные, а затем основные договоры. Все они оплатили строительство домов. В связи с тем, что в указанный период договоры на строительство домов могли заключаться только с членами жилищных кооперативов (мои клиенты получили их в 2012 году), в 2015 и 2016 годах жилищные кооперативы подали иски о признании заключенных договоров недействительными. Цель проведенного исследования заключалась в том, чтобы ответить на вопрос о юридической силе заключенных договоров, связанных с приобретением жилого помещения у жилищного кооператива лицами, которые «начали» процесс приобретения, не являясь членами жилищного кооператива. В статье используется догматический метод. Автор истолковывала правовые положения, действовавшие в течение всего периода (с 2010 года по настоящее время), судебную практику, ключевое решение Конституционного суда от 5 февраля 2015 года по данному вопросу. Автор ответила на вопрос, могло ли отсутствие статуса члена кооператива на момент заключения договора на строительство домов сделать заключенные договоры недействительными.
Pretekstem do napisania tekstu było prowadzenie przeze mnie jako adwokata 18 spraw sądowych na rzecz osób, przeciwko którym spółdzielnie mieszkaniowe wytoczyły powództwa o unieważnienie umów zawartych w 2011 i 2012 r. w formie pisemnej ze spółdzielniami mieszkaniowymi o wybudowanie i przyrzeczenie ustanowienia odrębnej własności domu jednorodzinnego. Osoby te w chwili zawierania umów nie były członkami spółdzielni mieszkaniowej. Po uzyskaniu statusu członków spółdzielni (w 2011 i 2012 r.) moi klienci zawarli umowy w formie aktu notarialnego: najpierw umowy przedwstępne, a potem umowy przyrzeczone. Wszyscy zapłacili za wybudowanie domów. Ze względu na to, że w spornym okresie umowy o wybudowanie domów mogły być zawierane tylko z członkami spółdzielni (moi klienci uzyskali je w 2012 r.), w latach 2015 i 2016 spółdzielnie mieszkaniowe wytoczyły powództwa o stwierdzenie nieważności zawartych umów. Celem podjętych badań było udzielenie odpowiedzi na pytanie o skuteczność prawną zawartych umów, związanych z nabyciem budynku mieszkalnego od spółdzielni mieszkaniowej przez osoby, które „rozpoczęły” proces nabywania, nie będąc członkami spółdzielni mieszkaniowej. W artykule posłużyłam się metodą dogmatyczną. Dokonałam wykładni obowiązujących w całym okresie (od 2010 r. do chwili obecnej) przepisów prawa, orzecznictwa sądowego, kluczowego w tej sprawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 5 lutego 2015 r. Udzieliłam odpowiedzi na pytanie, czy brak statusu członka spółdzielni w chwili zawierania umowy o budowę domów mógł powodować nieważność zawieranych umów.  
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2022, 4; 23-30
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies