Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sward composition" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Skład botaniczny i wartość użytkowa spasanej runi w różnych siedliskach
    Botanical composition and utility value of grazed sward in various habitats
    Autorzy:
    Wasilewski, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/338840.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
    Tematy:
    antropogeniczne i naturalne użytki zielone
    skład botaniczny runi
    wartość użytkowa runi
    anthropogenic and natural grasslands
    botanical composition of sward
    utility value of sward
    Opis:
    Badania prowadzono w latach 2002-2004 na spasanych antropogenicznych użytkach zielonych, reprezentowanych przez siedliska: grądowe właściwe i podmokłe oraz pobagienne właściwe i grądowiejące, a także na spasanych użytkach naturalnych w siedliskach grądowych właściwych, łęgowych właściwych i rozlewiskowych. Badaniami objęto 11 stanowisk - sześć na użytkach antropogenicznych i pięć na naturalnych. Niezależnie od rodzaju siedliska, z wyjątkiem łęgu rozlewiskowego, trawy stanowiły 66,7- 75,1% masy plonu na użytkach antropogenicznych i 45,0-73,8% na użytkach naturalnych; rośliny bobowate odpowiednio 0-8,3% i 0-1,7%; gatunki zaliczane do ziół i chwastów 16,6-26,6% i 8,3- 24,5%; roślinność turzycowa 0-1,7% i 0-46,7%. W sześciu siedliskach na użytkach antropogenicznych oznaczono 40 gatunków roślin, w tym: 15 traw, 3 roślin bobowatych, 21 z grupy ziół i chwastów oraz jeden gatunek turzycy. Na użytkach naturalnych występowały natomiast 44 gatunki, w tym: 19 traw, jeden gatunek roślin bobowatych, 19 z grupy ziół i chwastów oraz pięć z grupy turzyc, sitów i skrzypów. Stwierdzono, że najbogatsza w gatunki szata roślinna występuje w siedliskach grądowych właściwych na użytkach antropogenicznych (22-24 gatunki), a najuboższa w siedlisku łęgu rozlewiskowego na użytku naturalnym (10 gat.). Wartość użytkowa runi (Lwu) była bardzo zróżnicowana i zdecydowanie lepsza na użytkach antropogenicznych nawożonych niż naturalnych nienawożonych. O ile na użytkach antropogenicznych wartość ta zawierała się w przedziale między 5,4 a 8,1 pkt. w 10-stopniowej skali, o tyle na naturalnych między 2,9 a 6,5. Na użytkach antropogenicznych największą wartością użytkową charakteryzowała się ruń w siedlisku grądowym właściwym i pobagiennym grądowiejącym (7,7-8,1 pkt.), następnie pobagiennym właściwym (7,1-7,3 pkt.) i najmniejszą w grądowym podmokłym (5,4 pkt.), zaś na użytkach naturalnych odpowiednio: w siedlisku grądowym właściwym (6,5 pkt.), następnie łęgowym właściwym (3,9-4,5 pkt.) i najmniejszą w łęgowym rozlewiskowym (2,9 pkt.).
    Studies were carried out in the years 2002-2004 in grazed anthropogenic grasslands represented by proper dry and dry waterlogged meadow habitats, by post-bog proper moorshed meadows and drying post-bog habitats and on grazed natural grasslands in deciduous forest, proper and flooded riparian habitats. Eleven sites were selected; six in anthropogenic and five in natural grasslands. Irrespective of the habitat type (except for flooded meadows with flowing water habitat) grasses contributed in 66.7-75.1% to plant yield in anthropogenic grasslands and in 45.0-73.8% in natural grasslands. Respective figures for legumes were 0-8.3% and 0-1.7%, for herbs and weeds 16.6- 26.6% and 8.3-24.5% and for sedges 0-1.7% and 0-46.7%. Forty plant species were determined in anthropogenic grasslands including 15 grass species, 3 legumes, 21 species of herbs and weeds and one species of sedges. There were 44 species in natural grasslands including 19 grasses, one species of legumes, 19 species of herbs and weeds and 5 species of sedges, bulrush and horsetail species. The greatest species richness was noted in proper deciduous forest habitats in anthropogenic grasslands (22-24 species) and the poorest - in flooded meadows with flowing water habitat in natural grassland (10 species). Utility value of the sward varied being definitely better in fertilised anthropogenic grasslands than in non-fertilised natural grasslands. In anthropogenic grasslands the value ranged from 5.4 to 8.1 points in a 10-grade scale while in natural grasslands it varied from 2.9 to 6.5. The highest utility value among anthropogenic grasslands was found for sward from proper dry meadow habitat and from post-bog drying moorshed meadows habitat (7.7-8.1 points) then for grass from post-bog proper moorshed meadows habitat (7.1-7.3 points) and the least for grass from dry waterlogged meadow habitat (5.4 points). In natural grasslands the respective values were: for proper dry meadow habitat - 6.5 points, for proper flooded meadow habitat - 3.9-5.4 points and for flooded meadows with flowing water habitat - 2.9 points.
    Źródło:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2010, 10, 4; 265-280
    1642-8145
    Pojawia się w:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Produktivnost dolgoletnego travostoâ v zavisimosti ot dozizvesti
    Produktywność wieloletniej runi kośnej w zależności od dawek wapnia
    Productivity of a permanent mown meadow in relation to calcium doses
    Autorzy:
    Teberdiev, D. M.
    Rodionova, A. V.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/339520.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
    Tematy:
    ruń wieloletnia
    łąka grądowa
    wapnowanie runi kośnej
    skład botaniczny runi
    plonowanie runi
    produktywność runi
    permanent sward
    dry ground meadow
    liming of mown meadow
    botanical composition of sward
    yielding
    sward productivity
    Opis:
    Последствие высоких доз извести на 79 год пользования способствовало снижению кислотности почвы до слабокислой. Урожайность старосеяного агрофитоценоза без внесения удобрений составила в зависимости от последействия доз и форм извести 2,6–4,2 т∙га-1 абсолютно сухого вещества (СВ), при внесении N120P60K90 6,6–8,1 т∙га-1 СВ. Применение приемов улучшения условий питания растений за счет внесения извести и минеральных удобрений влияет на изменение флористического состава травостоя. Основным компонентом агрофитоценоза без удобрений NPK является овсяница красная (Festuca rubra L.), которая в зависимости от доз извести составляет от 17,2 до 69,7% урожая, а при применении N120P60K90 – лисохвост луговой (Alopecurus pratensis L.) – 13,0–58,5%. Если травостой не использовать (заповедный режим) его основу составляет вейник наземный (Calamagrostis epigejos (L.) Roth.) занимая до 60–66% массы.
    Następcze działanie wapnowania w 79. roku użytkowania runi sprzyjało zwiększeniu odczynu gleby do słabo kwaśnego. Plonowanie nienawożonej agrofitocenozy w zależności od dawek i formy wnoszonego wapna wynosiło 2,6–4,2 t∙ha-1 s.m., a przy wniesieniu N120P60K90 6,6–8,1 t∙ha-1 s.m. Zastosowanie zabiegów poprawiających warunki odżywiania roślin przez wprowadzanie do gleby wapna i nawozów mineralnych wpływa na zmiany składu botanicznego runi. Podstawowy komponent nienawożonej agrofitocenozy stanowi kostrzewa czerwona (Festuca rubra L.), której udział w plonie, w zależności od dawek wapna wynosi 17,2–69,7%, a przy wniesieniu N120P60K90 udział wyczyńca łąkowego (Alopecurus pratensis L.) wynosi 13,0–58,5%. Jeżeli ruń nie jest użytkowana to główny jej komponent stanowi trzcinnik lancetowaty (Calamagrostis epigejos (L.) Roth.) – 60–66% biomasy.
    Subsequent effect of liming in the 79th year of sward utilization enabled the increase of soil pH to weakly acidic. Yielding of non-fertilised agri-phytocoenosis ranged from 2.6 to 4.2 t∙ha-1 dry wt. After application of fertilisers at a dose of N120P60K90 it increased to 6.6–8.1 t∙ha-1 dry wt. Measures improving plant nutrition through the introduction of calcium and mineral fertilisers to soil affect botanical composition of sward. Basic component of non-fertilised meadow was the red fescue (Festuca rubra L.), whose share in the yield was 17.2–69.7% depending on calcium doses. After application of N120P60K90 the share of the meadow foxtail (Alopecurus pratensis L.) was 13.0–58.5%. If meadow sward is not used then its main component (60–66% of biomass) is the bushgrass (Calamagrostis epigejos (L.) Roth.).
    Źródło:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2016, 16, 4; 125-131
    1642-8145
    Pojawia się w:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ sposobów i różnej częstości użytkowania mieszanek lucerny mieszańcowej (Medicago sativa L. x varia T. Martyn) z trawami na plon, jego skład botaniczny i jakość
    The effect of the way and frequency of utilization of lucerne-grass mixtures on their yield, botanical composition and quality
    Autorzy:
    Gaweł, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/337826.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
    Tematy:
    częstość koszenia
    częstość wypasania
    skład botaniczny runi
    wartość pokarmowa paszy
    botanical composition of sward
    fodder nutritive value
    grazing frequency
    mowing frequency
    Opis:
    W pracy omówiono wpływ zróżnicowanej częstości użytkowania pastwiskowego i kośnego na plonowanie, udział komponentów w mieszankach i skład chemiczny paszy z mieszanek lucerny z trawami. W roku siewu zebrano plon z dwóch pokosów. W latach pełnego użytkowania pierwszy odrost wykorzystano na sianokiszonkę, a następne zbierano zgodnie ze schematem doświadczenia co 21, 28, 35 i 42 dni, w związku z czym uzyskano 6, 5, 4 i 3 zbiory w każdym roku. Oznaczono zawartość N, P, K, białka ogólnego, włókna surowego i tłuszczu surowego w mieszankach i na tej podstawie obliczono wartość pokarmową plonów. Wyniki badań wykazały, że sposób i częstość użytkowania oraz skład botaniczny mieszanek wpływały na plon, skład chemiczny i wartość pokarmową paszy. Zbiór mieszanek z małą częstością(co 35 i 42 dni) powodował uzyskanie istotnie większych plonów suchej masy, ale ich jakość była gorsza niż runi zbieranej z częstościąco 21 i 28 dni. Festulolium okazało się mniej trwałym komponentem zastosowanych mieszanek.
    The effect of different mowing and grazing frequency on the yield, percent of components in mixed swards and chemical composition of the fodder from lucerne-grass mixtures was studied. In the seeding year the crop was harvested in two cuts. In productive years the first regrowth was used to produce hay-silage and subsequent crops were harvested according to the experimental layout at 21-, 28-, 35- and 42-day intervals which resulted in 6, 5, 4 and 3 harvests per year. The herbage was assayed for N, P, K, total protein, crude fibre and crude fat. The nutritive value of dry matter was calculated based on those assays. The way and frequency of utilization of the sward and its botanical composition affected the yields, chemical composition and nutritive value of the fodder. When harvested at low frequencies, every 35 or 42 days, the mixtures yielded considerably more dry matter, but fodder quality was worse than that of the crop harvested at 21- or 28-day intervals. Festulolium was found to be less frequent component of applied mixtures.
    Źródło:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2008, T. 8, z. 2b; 5-18
    1642-8145
    Pojawia się w:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena wpływu jednokośnego użytkowania na skład botaniczny runi łąk położonych w trzech siedliskach i koszonych w dwóch terminach
    An assessment of the effect of one cut use on botanical composition of meadows situated in three habitats and mown in two terms
    Autorzy:
    Wasilewski, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/339394.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
    Tematy:
    ruń
    siedliska
    skład botaniczny
    sposoby użytkowania
    termin koszenia
    botanical composition
    habitat
    methods of use
    sward
    term of mowing
    Opis:
    Badania prowadzono w latach 2010–2012 na łąkach trwałych położonych w trzech siedliskach: grąd właściwy (A), łąka pobagienna właściwa (B) i łąka pobagienna łęgowiejąca (C). Oceniano zmiany w składzie gatunkowym runi następujących obiektów: 1 – koszenie i zbieranie plonu (biomasy), 2 – pozostawianie biomasy na pokosach, 3 – koszenie z rozdrobnieniem i pozostawianie na łące oraz obiekt 4 – łąka nieużytkowana. Ruń koszono w terminie letnim – w połowie lipca lub w jesiennym, w drugiej połowie września (na grądzie) oraz w połowie października (na łąkach pobagiennych). Badania wykazały, że tempo procesu degradacji runi jednokośnych łąk różnie użytkowanych malało od siedliska grądowego właściwego, przez pobagienne właściwe do pobagiennego łęgowiejącego. Pozostawianie skoszonej runi na łące, niezależnie w jakiej postaci, w siedlisku grądowym powodowało degradację zbiorowisk roślinnych wyrażającą się ustępowaniem z runi wartościowych traw, szczególnie w warunkach jesiennego terminu koszenia. Badane sposoby użytkowania łąki w siedlisku pobagiennym właściwym nie miały ujemnego wpływu na skład gatunkowy runi w pierwszych dwóch latach badań, a dopiero w trzecim roku stwierdzono jej degradację w wyniku zwiększenia się udziału pokrzywy zwyczajnej (Urtica dioica L.). W siedlisku pobagiennym łęgowiejącym takie użytkowanie łąki również nie miało jednoznacznie negatywnego wpływu na stan i skład botaniczny runi, na co wskazuje coroczne zwiększanie się udziału w runi wartościowych traw, w tym mozgi trzcinowatej (Phalaris arundinacea L.) i częściowo wyczyńca łąkowego (Alopecurus pratensis L.). Dla utrzymania stabilności zbiorowisk roślinnych na łąkach jednokośnych różnie użytkowanych oraz ograniczania zjawiska degradacji korzystniej jest kosić je w okresie letnim niż jesiennym.
    Studies were carried out in the years 2010–2012 on permanent meadows situated in a proper dry ground (A), proper post-bog meadow (B) and a swamping habitat (C). Changes in the botanical composition of sward were estimated in the following variants: 1 – mowing and biomass harvesting, 2 – leaving biomass on swaths, 3 – mowing with fragmentation and leaving biomass on meadow, 4 – unused meadow. Sward was mown in the middle of July or in the second half of September (dry ground meadow) or in the middle of October (post-bog meadows). Studies showed that the rate of sward degradation in once-mown meadows of different use decreased from dry ground habitat to proper post-bog meadows to swamping meadows. Leaving the cut swath, irrespective of its form, on dry ground meadow resulted in the degradation of plant communities which manifested itself by the retreat of valuable grasses, particularly with the autumn term of mowing. Analysed ways of meadow utilisation in post-bog habitat did not show a negative effect on species composition in the first two years of studies. In the third year, the degradation was exerted by an increasing share of Urtica dioica L. In the swamping habitat such use of meadows did not also have unequivocally negative effect on the status and botanical composition of sward which was evidenced by every-year increasing share of valuable grasses like Phalaris arundinacea L. and party Alopecurus pratensis L. To maintain stability of plant communities on once-cut meadows and to limit their degradation it is better to mow meadows in summer rather than in autumn.
    Źródło:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2013, 13, 2; 161-176
    1642-8145
    Pojawia się w:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ zróżnicowanego wieloletniego nawożenia mineralnego na zbiorowiska łąkowe na glebie torfowo-murszowej
    The influence of different long-term mineral fertilisation on meadow communities on the peat-moorsh soil
    Autorzy:
    Kamiński, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/338029.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
    Tematy:
    łąka na glebie torfowo-murszowej
    nawożenie mineralne
    plony
    skład botaniczny runi
    warunki wilgotnościowe i stosunki socjologiczne zbiorowisk
    meadow on peat-moorsh soil
    mineral fertilisation
    crop
    botanical composition of sward
    moisture and social structure of communities
    Opis:
    W latach 1994-1997 na podstawie doświadczenia polowego, realizowanego metodą losowanych bloków w sześciu powtórzeniach, przeprowadzono ocenę wpływu wieloletniego nawożenia mineralnego na zbiorowiska łąki trwałej 2-kośnej położonej na posusznej glebie torfowo-murszowej. Oceniano plonowanie, skład florystyczny oraz stosunki socjologiczne z określeniem kierunków rozwoju i warunków wilgotnościowych fitocenoz. W doświadczeniu tym, od 1957 r., stosowano następujące kombinacje nawozowe: 0, K, PK, NPK. Brak nawożenia powodował bardzo silną degradację łąki, zanikanie darni oraz liczne występowanie mszaków charakterystycznych dla siedlisk suchych, głównie z rodzaju Brachytecium i Ceratodon. Nawożenie potasem (K) sprzyjało kształtowaniu się zbiorowisk bogatych florystycznie, o złożonej strukturze fitosocjologicznej, z udziałem cennych przyrodniczo gatunków charakterystycznych dla łąk naturalnych i półnaturalnych. Największy wpływ na plony miało nawożenie fosforem i potasem (PK), które decydowało o rozwoju traw wysokich, głównie stokłosy bezostnej (Bromus inermis Leyss.) oraz sprzyjało wzbogacaniu zbiorowisk w nitrofilne gatunki zielne. Działanie azotu nawozowego na plony było nieznaczne, nasilało natomiast synantropizację fitocenoz. Niezależnie od zaznaczonych różnic w składzie florystycznym i strukturze fitosocjologicznej fitocenoz, rodzaj nawożenia nie różnicował wartości liczbowych średnich wskaźników wilgotnościowych, określanych w skali 10-stopniowej, stanowiących podstawę oceny uwilgotnienia siedlisk łąkowych na podstawie występującej flory.
    The influence of the long-term mineral fertilisation on plant communities of a permanent 2 cut meadow situated on semi-dry peat-moorsh soil was assessed during the field experiment carried out in the years 1994-1997 with the random block method in 6 repetitions. Yielding, floral composition, water conditions and sociological relationships were evaluated and potential development was estimated. The following fertiliser combinations were used in this experiment since 1957: 0, K, PK and NPK. A lack of fertilization resulted in meadow degradation, disappearance of sward and in the massive appearance of mosses (mostly of the genera Brachytecium and Ceratodon) typical for dry habitats. Potassium fertilization favoured rich communities of a complex phytosociological structure with valuable species characteristic for natural and semi-natural meadows. Yielding was most affected by PK fertilisation, which was decisive for the growth of tall grasses, mainly brome grasses (Bromus inermis Leyss.), and enriched meadow communities in nitrophilous herb species. Nitrogen fertilisers did not significantly affect the yield but enhanced synanthropisation of phytocoenoses. Regardless of the differences in the floral composition and structure, fertilisation did not differentiate mean values of moisture indices estimated in a 10-grade scale, which serve for the assessment of water conditions in meadow habitats upon the existing flora.
    Źródło:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2003, 3, 1; 53-67
    1642-8145
    Pojawia się w:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wartość gospodarcza runi pastwiska górskiego ekstensywnie użytkowanego, położonego na przeciwległych stokach
    The economic value of mountain pasture used extensively, located on opposite slopes (N–S)
    Autorzy:
    Twardy, S.
    Domagała, B.
    Matoga, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/951917.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
    Tematy:
    ekspozycja stokowa
    pastwisko górskie
    plon
    położenie n.p.m.
    ruń pastwiskowa
    skład botaniczny
    skład chemiczny
    botanical composition
    chemical composition
    location above sea level
    mountain pasture
    slope exposure
    sward
    Opis:
    W latach 2014–2016 przeprowadzono w Małych Pieninach prace badawcze na pastwisku położonym na stokach N–S, w przedziale hipsometrycznym 550–950 m n.p.m. Na różnej wysokości n.p.m. (co 50 m n.p.m) zlokalizowano cztery poletka doświadczalne (po 20 m2). Skoszoną ruń z poszczególnych poletek ważono bezpośrednio, a pobrane próbki wykorzystywano do analiz. Wyniki przeliczano na jednostkę powierzchni i odnoszono do ustalonych stref wysokości oraz ekspozycji stokowych. W warunkach ekspozycji północnej plony kształtowały się w przedziale 4,2–5,9 t∙ha–1 s.m., a w warunkach ekspozycji południowej 3,6–5,3 t∙ha–1 s.m. Dane liczbowe przeanalizowano w aspekcie trendów zmian biomasy na poziomie ufności p = 0,05. Próbki pobranego materiału roślinnego analizowano też pod względem składu botanicznego. Z wyodrębnionych gatunków roślin utworzono trzy grupy traw (zróżnicowanych pod względem wartości użytkowej – Lwu), grupę bobowatych oraz grupę roślin dwuliściennych. Średnią wartość użytkową obliczano dla każdego roku, strefy wysokości i ekspozycji pastwiska, rejestrując wyraźne różnice. Skład chemiczny runi analizowano z pierwszego odrostu pod kątem zawartości N, P, K, Ca, Mg i Na. Stwierdzono małą lub średnią zawartość podanych składników, bez względu na położenie n.p.m. i ekspozycję. W latach badań występowały zmienne warunki pogodowe. Bardzo duże opady atmosferyczne (1179,7 mm) zarejestrowano w okresie wegetacji 2014 r. Były one, w odniesieniu do średnich z wielolecia (678,4 mm), o ponad 70% większe. Natomiast najmniejsze opady (661,1 mm) i największe wartości temperatury (12,9°C) stwierdzono w okresie wegetacyjnym 2015 r. Warunki pogodowe w poszczególnych okresach wegetacyjnych różnicowały plonowanie runi, a także jej jakość, co wyraźniej objawiało się w warunkach ekspozycji południowej.
    The study was conducted in Lesser Pieniny Mountain Range in the years 2014–2016 on a pasture located at the altitude range of 550–950 m above sea level along the N–S profile. Experimental plots (4 x 20 m2) were established at the fixed altitudes above sea level. The pasture sward from individual plots was cut and weighed directly. Harvested grass samples were subjected to laboratory analysis. Results were calculated per unit area and referenced to delineated altitude zones and slope exposures. The level of yield ranged from 4.2–5.9 Mg∙ha–1 DM at N slope and 3.6–5.3 Mg∙ha–1 DM at the opposite slope. Figures were analyzed in terms of trends in the biomass at a confidence level of 0.05. Samples of collected plant material were also analyzed for botanical composition of the sward. From the extracted species three groups of grass (diverse in terms of use value), a group of Fabaceae and a group of dicotyledonous plants were created. The average use value was calculated for each year, height zone and pasture exposure, recording distinct differences. Chemical composition of the sward was analyzed from the first regrowth for the content of N, P, K, Ca, Mg, Na. Regardless of the sea level and exposure, low or medium content of these components was found. Weather conditions were varying during the research period. Very high precipitation (1179.7 mm) was recorded in the growing season of 2014. It was over 70% higher than the multi-year average precipitation (678.4 mm), whereas the lowest precipitation (661.1 mm) and the highest temperatures (12.9°C) were registered in the growing season in 2015. The weather conditions in particular growing seasons determined the yields and the quality of the sward, especially on the S exposure
    Źródło:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2017, 17, 4; 129-146
    1642-8145
    Pojawia się w:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakterystyka zbiorowisk roślinnych w obrębie polderu Cedyńskiego Parku Krajobrazowego
    Characteristics plant communities of the Cedynia Landscape Park Polder
    Autorzy:
    Malinowski, R.
    Czyż, H.
    Niedźwiecki, E.
    Trzaskoś, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/338980.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
    Tematy:
    fitoindykacja
    mady rzeczne
    skład botaniczny
    walory przyrodnicze
    wartość użytkowa runi
    zbiorowiska trawiaste
    alluvial soil
    botanical composition
    grass community
    natural values
    phytoindication
    utility value of sward
    Opis:
    Badania przeprowadzono w Cedyńskim Parku Krajobrazowym na madach odznaczających się silnie kwaśnym i kwaśnym odczynem (pH KCl od 4,1 do 4,8), dobrą zasobnością magnezu, a małą - przyswajalnego fosforu i potasu. Analizą objęto 16 zbiorowisk roślinnych, występujących w zróżnicowanych warunkach siedliskowych. Na madzie ciężkiej całkowitej ukształtowały się głównie zbiorowiska wyczyńcowe, np.: Alopecurus pratensis z Poa pratensis, Alopecurus pratensis z Phalaris arundinacea, Alopecurus pratensis z Poa trivialis, Deschampsia caespitosa z Alopecurus pratensis, także na tej samej madzie ciężkiej, ale płytkiej na piasku występowały: Poa pratensis z Arrhenatherum elatius, Poa pratensis z Festuca rubra,Arrhenatherum elatius z Bromus inermis. Na madzie średniej występowały Festuca rubra z Poa pratensis oraz Poa pratensis z Festuca rubra, a na madzie lekkiej Festuca rubra, Achillea ptarmica, Bromus tectorum, Trifolium arvense, Poa pratensis z Festuca rubra oraz Calamagrostis epigeios. Do gatunków powszechnie występujących na analizowanych madach były: z traw - wyczyniec łąkowy (Alopecurus pratensis L.) i wiechlina łąkowa (Poa pratensis L.), z motylkowatych - groszek łąkowy (Lathyrus pratensis L.), wyka ptasia (Vicia cracca, L.), natomiast z innych roślin dwuliściennych: rogownica pospolita (Cerastium holosteoides L.), ostrożeń polny (Cirsium arvense L.), jaskier rozłogowy (Ranunculus repens L.) i żywokost lekarski (Symphytum officinale L.). Wartość gospodarcza runi zbiorowisk, oceniona za pomocą Lwu, wynosiła średnio od 1,30 (wartość uboga) dla zbiorowiska Calamagrostis epigeios na madzie lekkiej do 7,52 (wartość dobra) dla zbiorowiska typu Poa pratensis z Festuca rubra na madzie ciężkiej. Badane łąki były interesujące krajobrazowo z powodu dużego zróżnicowania florystycznego, a na podstawie obliczonego średniego wskaźnika waloryzacji przyrodniczej, wynoszącego 2,3, badany użytek zielony można zakwalifikować do obszarów o umiarkowanych walorach przyrodniczych.
    The study was carried out on the Cedynia Landscape Park Polder, on alluvial soil of pH(KCl) 4.1 - 4.8, abundant in Mg, but poor in available P and K. Sixteen plant communities which grew in various environmental conditions were analysed. Heavy alluvial soil were dominated by Alopecurus communities composed of Alopecurus pratensis with Poa pratensis, Alopecurus pratensis with Phalaris arundinacea, Alopecurus pratensis with Poa trivialis, Deschamsia caespitosa with Alopecurus pratensis. On the same but shallower soil on sandy substratum we found: Poa pratensis with Arrhenatherum elatius, Poa pratensis with Festuca rubra, Arrhenatherum elatius with Bromus inermis. Medium alluvial soil was overgrown by Festuca rubra with Poa pratensis and Poa pratensis with Festucarubra and light alluvial soil - by Festuca rubra, Achillea ptarmica, Bromus tectorum, Trifolium arvense, Poa pratensis with Festuca rubra and Calamagrostis epigeios. Species common on the analysed area included the grasses Alopecurus pratensis and Poa pratensis, the papilionaceous plants: Lathyrus pratensis and Vicia cracca and other dicotyledons: Cerastium vulgatum, Cirsium arvense, Ranunculus repens and Symphytum officinale. The economical value of the sward assessed by the sward value number method was from 1.30 on the average (poor) for the Calamagrostis epigeios community on light alluvial soil to 7.52 (good) for Poa pratensis with Festucarubra on heavy alluvial soil. Analysed meadows were interesting because of their floristic composition and their average valorisation index (2.3) classified that grassland to areas of moderate natural value.
    Źródło:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2004, T. 4, z. 2a; 303-320
    1642-8145
    Pojawia się w:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena jakości pasz z trwałych łąk grądowych wzbogaconych mieszankami traw i roślin bobowatych
    Quality assessment of forages from permanent dry grasslands enriched in grasses and legume plants
    Autorzy:
    Wróbel, B.
    Barszczewski, J.
    Terlikowski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/339333.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
    Tematy:
    kiszonki
    pełna uprawa
    podsiew
    względna jakość paszy (RFQ)
    ruń łąkowa
    skład botaniczny
    botanical composition
    full cultivation
    grass silage
    meadow sward
    overdrilling
    relative
    forage quality (RFQ)
    Opis:
    Badania, których celem była ocena wpływu renowacji runi łąkowej na jakość pasz objętościowych w aspekcie ich przydatności do opasania bydła mięsnego, przeprowadzono w latach 2012– 2015. Badaniami objęto trwałe użytki zielone w trzech gospodarstwach zlokalizowanych w północno-wschodnim i wschodnim regionie Polski. W 2012 r. użytki te poddano renowacji metodą siewu bezpośredniego oraz pełnej uprawy. Zastosowano mieszanki z udziałem odmian di- i tetraploidalnych gatunków traw oraz roślin bobowatych. W trakcie badań pobierano próby pasz objętościowych wyprodukowanych z runi łąk poddanych renowacji i pasz z runi kontrolnej. W paszach oznaczano zawartość składników pokarmowych metodą NIRS. Wzbogacenie runi łąk mieszankami traw i roślin bobowatych, zarówno metodą siewu bezpośredniego, jak i pełnej uprawy, poprawiło jakość pasz objętościowych tylko w dwóch gospodarstwach, w których trwałe użytki zielone położone są na glebach wytworzonych z gliny lekkiej lub gliny średniej. Kiszonki (doświadczenie II) z runi łąk wzbogaconych mieszankami traw i roślin bobowatych, niezależnie od metody renowacji, charakteryzowały się istotnie mniejszym udziałem włókna surowego i jego frakcji ADF, większą koncentracją popiołu surowego, tłuszczu surowego i energii NEL oraz większą wartością wskaźnika RFQ niż kiszonki z łąki kontrolnej. Siano z łąk podsianych (doświadczenie I), w odróżnieniu od pasz z obiektów kontrolnych, miało mniejszą zawartość włókna surowego, frakcji ADF i NDF oraz większą koncentrację energii NEL. Również jakość tego siana wyrażona wskaźnikiem względnej jakości paszy RFQ była istotnie wyższa. Siano z łąk poddanych renowacji metodą pełnej uprawy (doświadczenie I), oprócz mniejszej zawartości włókna surowego, frakcji ADF i NDF oraz większej koncentracji energii NEL, zawierało najwięcej białka ogólnego. Poprawa jakości pasz objętościowych w obu gospodarstwach (doświadczenie I i II) była wynikiem przede wszystkim istotnego zwiększenia udziału w runi roślin bobowatych, co potwierdziły korelacje między udziałem poszczególnych grup roślin w runi a zawartością podstawowych składników pokarmowych.
    During the years 2012–2015 a study, aiming at the assessment the quality of forages from renovated grasslands in terms of their suitability for fattening of cattle, was conducted. The experiments were established on permanent grasslands in three farms, located in the northeastern and east region of Poland. In 2012, permanent meadows were renovated by overdrilling and by full cultivation. Seed mixtures containing di- and tetraploid species of grasses and legume plants were used. During the study the forage from the sward of improved meadows and forage from old sward (control) were sampled. The content of nutritive components in the forage was determined using NIRS method. Enrichment of meadow sward by using seed mixtures of grasses and legumes, both by over drilling or full cultivation, improved the quality of feeds only on two farms where permanent grasslands are located on soils made from light clay or medium clay. Silage (experiment II) made of meadow sward enriched by seed mixtures of grasses and legumes, independently of the method, was characterized by a significantly lower proportion of crude fiber and ADF fractions, higher concentration of crude ash, crude fat and NEL energy and higher value of RFQ than control silage. Hay from overdrilled meadows (experiment I), unlike feeds from control meadow, had a lower content of crude fiber, ADF and NDF fractions and higher concentration of NEL energy. Also, the quality of this hay expressed by the RFQ index was significantly higher. Hay from meadows renovated by method of full cultivation (experiment I), except lower crude fiber content, ADF and NDF fractions and higher NEL energy concentration, had the highest content of total protein. Improvement of the forage quality on both farms (experiment I and II) resulted first of all from a significant increase of legumes plants in sward, which was confirmed by correlation between the groups of plants in the sward and the content of the basic nutrients.
    Źródło:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2017, 17, 3; 123-144
    1642-8145
    Pojawia się w:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies