Ocena jakości pasz z trwałych łąk grądowych wzbogaconych mieszankami traw i roślin bobowatych

Badania, których celem była ocena wpływu renowacji runi łąkowej na jakość pasz objętościowych w aspekcie ich przydatności do opasania bydła mięsnego, przeprowadzono w latach 2012– 2015. Badaniami objęto trwałe użytki zielone w trzech gospodarstwach zlokalizowanych w północno-wschodnim i wschodnim regionie Polski. W 2012 r. użytki te poddano renowacji metodą siewu bezpośredniego oraz pełnej uprawy. Zastosowano mieszanki z udziałem odmian di- i tetraploidalnych gatunków traw oraz roślin bobowatych. W trakcie badań pobierano próby pasz objętościowych wyprodukowanych z runi łąk poddanych renowacji i pasz z runi kontrolnej. W paszach oznaczano zawartość składników pokarmowych metodą NIRS. Wzbogacenie runi łąk mieszankami traw i roślin bobowatych, zarówno metodą siewu bezpośredniego, jak i pełnej uprawy, poprawiło jakość pasz objętościowych tylko w dwóch gospodarstwach, w których trwałe użytki zielone położone są na glebach wytworzonych z gliny lekkiej lub gliny średniej. Kiszonki (doświadczenie II) z runi łąk wzbogaconych mieszankami traw i roślin bobowatych, niezależnie od metody renowacji, charakteryzowały się istotnie mniejszym udziałem włókna surowego i jego frakcji ADF, większą koncentracją popiołu surowego, tłuszczu surowego i energii NEL oraz większą wartością wskaźnika RFQ niż kiszonki z łąki kontrolnej. Siano z łąk podsianych (doświadczenie I), w odróżnieniu od pasz z obiektów kontrolnych, miało mniejszą zawartość włókna surowego, frakcji ADF i NDF oraz większą koncentrację energii NEL. Również jakość tego siana wyrażona wskaźnikiem względnej jakości paszy RFQ była istotnie wyższa. Siano z łąk poddanych renowacji metodą pełnej uprawy (doświadczenie I), oprócz mniejszej zawartości włókna surowego, frakcji ADF i NDF oraz większej koncentracji energii NEL, zawierało najwięcej białka ogólnego. Poprawa jakości pasz objętościowych w obu gospodarstwach (doświadczenie I i II) była wynikiem przede wszystkim istotnego zwiększenia udziału w runi roślin bobowatych, co potwierdziły korelacje między udziałem poszczególnych grup roślin w runi a zawartością podstawowych składników pokarmowych.

During the years 2012–2015 a study, aiming at the assessment the quality of forages from renovated grasslands in terms of their suitability for fattening of cattle, was conducted. The experiments were established on permanent grasslands in three farms, located in the northeastern and east region of Poland. In 2012, permanent meadows were renovated by overdrilling and by full cultivation. Seed mixtures containing di- and tetraploid species of grasses and legume plants were used. During the study the forage from the sward of improved meadows and forage from old sward (control) were sampled. The content of nutritive components in the forage was determined using NIRS method. Enrichment of meadow sward by using seed mixtures of grasses and legumes, both by over drilling or full cultivation, improved the quality of feeds only on two farms where permanent grasslands are located on soils made from light clay or medium clay. Silage (experiment II) made of meadow sward enriched by seed mixtures of grasses and legumes, independently of the method, was characterized by a significantly lower proportion of crude fiber and ADF fractions, higher concentration of crude ash, crude fat and NEL energy and higher value of RFQ than control silage. Hay from overdrilled meadows (experiment I), unlike feeds from control meadow, had a lower content of crude fiber, ADF and NDF fractions and higher concentration of NEL energy. Also, the quality of this hay expressed by the RFQ index was significantly higher. Hay from meadows renovated by method of full cultivation (experiment I), except lower crude fiber content, ADF and NDF fractions and higher NEL energy concentration, had the highest content of total protein. Improvement of the forage quality on both farms (experiment I and II) resulted first of all from a significant increase of legumes plants in sward, which was confirmed by correlation between the groups of plants in the sward and the content of the basic nutrients.