Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kulik, M" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Zmiany składu gatunkowego runi w warunkach wieloletniego użytkowania łąk pobagiennych w rejonie kanału Wieprz-Krzna
    Changes in species composition of the sward in long used postbog meadows in the Wieprz-Krzna Channel region
    Autorzy:
    Baryła, R.
    Kulik, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/339390.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
    Tematy:
    łąka
    siedlisko pobagienne
    zmiany składu gatunkowego
    changes in species composition
    meadow
    post-bog habitat
    Opis:
    Celem pracy jest ocena zmian składu gatunkowego runi łąkowej na tle zmieniających się warunków wilgotnościowych, przeprowadzona na podstawie wieloletnich badań w latach 1965-2010 na jednej z kwater łąkowych w Stacji Dydaktyczno-Badawczej w Sosnowicy. Po wybudowaniu kanału Wieprz-Krzna (1963-1964), kompleks torfowiska niskiego został zmeliorowany i wykonano zagospodarowanie pomelioracyjne łąk. W okresie badawczym notowano dużą zmienność warunków klimatycznych, zwłaszcza opadów w okresie wegetacyjnym, które wpływały na poziom wody gruntowej. Poziom ten kształtował się od -106 cm do zalewu powierzchniowego (+2 cm) i miał wpływ na wilgotność gleby. W mieszance, którą obsiano kwatery łąkowe w 1965 r., przeważały trawy wysokie (62,2%), z dominacją Festuca pratensis Huds. Po 7-letnim okresie użytkowania kośnego stwierdzono duży udział traw wysokich (83,4%), z dominacją Phleum pratense L. (59,2%). Po kolejnych 7 latach stwierdzono ustępowanie traw wysokich (18,5%), a w runi przeważała Poa pratensis L. (59,6%). W latach 1983-1991 obserwowano sukcesywne zwiększanie się udziału Alopecurus pratensis L. (32,9%) a zmniejszanie Poa pratensis L. (45,2%). Alopecurus pratensis L. zmniejszył udział w latach 1996-2010, a pojawiły się wówczas Phalaris arundinacea L. (0,1-7,6%) oraz Holcus lanatus L. (6,4-37,8%).
    The aim of this study was to estimate changes in the species composition of meadow sward in relation to changing moisture conditions based on the results of long-term studies carried out between 1965 and 2010 in one of the meadow plots at Didactic-Research Station in Sosnowica. After the construction of the Wieprz-Krzna Channel in 1963-64, the fen complex was drained and reclaimed for meadow use. Climatic conditions varied considerably during the study period. Rainfalls were particularly variable in the vegetative season, which influenced the groundwater level ranging from -106 cm to surface flooding (+2 cm), and affected soil moisture. High grasses dominated by Festuca pratensis Huds. prevailed (62.2%) in the seed mixture sown on meadows in 1965. After 7-year-long mowing, an increased share of tall grasses was found (83.4%), with the predominance of Phleum pratense L. (59.2%). After the next 7 years, tall grasses had a smaller share (18.5%), and Poa pratensis L. dominated in the sward (59.6%). In the years 1983-1991, the share of Alopecurus pratensis L. successively increased (32.9%), while that of Poa pratensis L. decreased (45.2%). The share of Alopecurus pratensis L. was reduced in the years 1996-2010, while Phalaris arundinacea L. (0.1-7.6%) and Holcus lanatus L. (6.4-37.8%) appeared in the same time.
    Źródło:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2011, 11, 4; 7-18
    1642-8145
    Pojawia się w:
    Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Monitoring the diversity of psammophilous grassland communities in the Kózki Nature Reserve under grazing and non-grazing conditions
    Monitoring zróżnicowania zbiorowisk roślinnych muraw napiaskowych w rezerwacie przyrody Kózki w warunkach prowadzenia i zaniechania wypasu
    Autorzy:
    Kulik, M.
    Warda, M.
    Leśniewska, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/293303.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
    Tematy:
    grazing
    psammophilous grasslands
    sheep of the Świniarka breed
    murawy napiaskowe
    owce rasy świniarka
    wypas
    Opis:
    The objective of the study was to assess the changes in vegetation and turf cover of psammophilous grasslands in the Kózki Nature Reserve under grazing and non-grazing conditions. The investigations were conducted in the years 2010–2013 in southern part of the Kózki Nature Reserve, in the Podlaski Przełom Bugu (the Podlasie Bug Gorge) Landscape Park where sheep of the native breed Świniarka graze as part of the agrienvironmental project “Preservation of endangered genetic animal resources in agriculture”. The pasture area is a mosaic of sandy grasslands of the Koelerio glaucae-Corynephoretea canescentis class and meadow communities of the Molinio-Arrhenatheretea class. The turf cover of the study areas varied depending on the type of phytocoenoses and on grazing the sward by sheep or the cessation of its use. Significantly greatest turf cover was determined for communities with species ChAll. Vicio lathyroidis-Potentillion argenteae involving species ChCl. Molinio-Arrhenatheretea and dominated by species ChCl. Koelerio glaucae-Corynephoretea canescentis involving species ChCl. Molinio-Arrhenatheretea, community with Calamagrostis epigejos and with Poa pratensis. Significantly smallest turf cover was observed for the Spergulo-Corynephoretum association where grazing by the Świniarka sheep led to successive reduction of the vegetation cover in the study period. Monitoring of the number of trees and shrubs indicated that all species of this group of plants, up to the height of 100 cm, were nibbled or damaged by sheep during the grazing. Therefore, sheep of the Świniarka breed can be used in the protection of psammophilous grasslands because they hinder the secondary succession of tree and shrub vegetation.
    Celem badań była ocena zmian szaty roślinnej i zadarnienia powierzchni muraw w rezerwacie przyrody „Kózki” w warunkach prowadzenia i zaniechania wypasu. Badania przeprowadzono w latach 2010–2013, w południowej części rezerwatu, w granicach Parku Krajobrazowego „Podlaski Przełom Bugu”. Na tym obszarze prowadzony jest wypas owiec rodzimej rasy świniarka w ramach realizacji 7. pakietu programu rolnośrodowiskowego „Zachowanie zagrożonych zasobów genetycznych zwierząt w rolnictwie”. Teren objęty wypasem stanowi mozaikę muraw napiaskowych klasy Koelerio glaucae-Corynephoretea canescentis i zbiorowisk łąkowych klasy Molinio-Arrhenatheretea. Zadarnienie badanych powierzchni było zróżnicowane w zależności od typu porastających je fitocenoz oraz spasania runi przez owce lub pozostawienia jej bez użytkowania. Istotnie największym zadarnieniem charakteryzowały się murawy związku Vicio lathyroidis-Potentillion argenteae, z klasy Koelerio glaucae-Corynephoretea canescentis oraz zbiorowisko z Calamagrostis epigejos i zbiorowisko z Poa pratensis. Natomiast istotnie najmniejszym pokryciem powierzchni odznaczał się zespół Spergulo-Corynephoretum, gdzie prowadzony wypas owiec rasy świniarka wpływał na sukcesywne zmniejszanie się pokrycia powierzchni przez roślinność w latach badań. Monitoring liczebności drzew i krzewów wykazał, że wszystkie gatunki tej grupy roślin o wysokości do 100 cm były przygryzane lub niszczone przez owce podczas wypasu. Świadczy to o możliwości wykorzystywania owiec rasy świniarka do czynnej ochrony muraw napiaskowych z uwagi na hamowanie sukcesji wtórnej roślinności drzewiasto-krzewiastej.
    Źródło:
    Journal of Water and Land Development; 2013, no. 19 [VII-XII]; 59-67
    1429-7426
    2083-4535
    Pojawia się w:
    Journal of Water and Land Development
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Floristic diversity of selected plant communities on extensive and abandoned grasslands in the Nadwieprzański Landscape Park
    Zróżnicowanie florystyczne wybranych zbiorowisk roślinnych ekstensywnych użytków zielonych w Nadwieprzańskim Parku Krajobrazowym
    Autorzy:
    Warda, M.
    Stamirowska-Krzaczek, E.
    Kulik, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/293256.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
    Tematy:
    floristic diversity
    grassland communities
    Nadwieprzański Landscape Park
    valley of the middle Wieprz River
    Dolina Środkowego Wieprza
    Nadwieprzański Park Krajobrazowy
    różnorodność florystyczna
    zbiorowiska roślinne użytków zielonych
    Opis:
    The paper presents floristic diversity of some plant communities in the Nadwieprzański Landscape Park (middle part of the Wieprz River valley). Phytosociological relevés were made in the years 2005–2007 with Braun-Blanquet method. Species richness was a base to calculate the Shannon-Wiener diversity index. The Wieprz River valley has the character of a floodplain. In its middle reaches, communities of the Molinio- Arrhenatheretea class accounted for nearly 75% of all plant communities in grasslands. Herbaceous communities were represented by associations from the Filipendulion alliance. The greatest diversity (H’ = 3.4) was characteristic for vegetation of the Valeriano-Filipenduletum association. It formed small patches in abandoned meadows. Small patches of plants from the Lythro-Filipenduletum ulmariae association, having a slightly smaller floristic diversity (H’ = 3.0) were found on abandoned meadows located in highly silted and poor organic soils. Characteristic species of herbaceous communities (Filipendula ulmaria, Valeriana officinalis and Lythrum salicaria) occurred also in the sward of abandoned thistle meadows. Typical thistle meadows (Cirsietum rivularis), with the predominance of Cirsium rivulare developed in land depressions, not far from the Wieprz River, in the vicinity of abandoned drainage ditches and along the edges of the valley. However, the total abandonment of these meadows leads to changes in floristic composition of the sward and to succession towards herbaceous communities.
    Celem pracy była ocena różnorodności florystycznej zbiorowisk roślinnych w Nadwieprzańskim Parku Krajobrazowym. Zdjęcia fitosocjologiczne wykonano w latach 2005–2007 metodą Brauna-Blanqueta. Posłużyły one do określenia fitosocjologicznej przynależności zbiorowisk użytków zielonych. Liczebność gatunków stanowiła podstawę do obliczenia wskaźników różnorodności Shannona-Wienera. Dolina Wieprza ma charakter doliny zalewowej. Zbiorowiska należące do klasy Molinio-Arrhenatheretea stanowiły prawie 75% wszystkich zbiorowisk występujących na użytkach zielonych w środkowej części doliny Wieprza. Zbiorowiska ziołoroślowe reprezentowały zespoły ze związków Filipendulion. Największe zróżnicowanie florystyczne (H’ = 3,4) stwierdzono w runi zespołu Valeriano-Filipenduletum, występującego w małych płatach na zaniedbanych łąkach. Nieco mniejszą różnorodnością (H’ = 3) charakteryzowała się roślinność zespołu Lythro-Filipenduletum, która zasiedlała niewielkie powierzchnie łąk na słabych glebach organicznych. Gatunki charakterystyczne zbiorowisk ziołoroślowych (Filipendula ulmaria, Valeriana officinalis i Lythro salicaria) pojawiały się w runi nieużytkowanych łąk ostrożeniowych. Trzecim wyróżnionym zespołem były łąki ostrożeniowe (Cirsietum rivularis), z dominacją Cirsium rivulare, które wykształciły się w obniżeniach terenowych, w niewielkiej odległości od koryta rzeki Wieprz, w pobliżu zaniedbanych rowów melioracyjnych oraz na obrzeżach doliny. Jednakże, brak użytkowania tych łąk prowadzi często do zmian w składzie florystycznym runi i sukcesji w kierunku zbiorowisk ziołoroślowych.
    Źródło:
    Journal of Water and Land Development; 2013, no. 19 [VII-XII]; 77-82
    1429-7426
    2083-4535
    Pojawia się w:
    Journal of Water and Land Development
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przegląd stanu wiedzy z zakresu rozwiązywania problemów wtórnej fermentacji kiszonek przeznaczonych do produkcji biogazu
    Review of the state of knowledge on solving problems with secondary fermentation of silages dedicated for biogas production
    Autorzy:
    Król, A.
    Oleszek, M.
    Tys, J.
    Kulik, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/239595.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
    Tematy:
    kiszonka
    fermentacja wtórna
    stabilność tlenowa
    biogaz
    dodatek kiszonkarski
    silage
    secondary fermentation
    aerobic stability
    biogas
    silage additive
    Opis:
    Celem artykułu jest przegląd najnowszej literatury dotyczącej problemu fermentacji wtórnej zachodzącej w materiale kiszonkarskim, będącym substratem do produkcji biogazu. Zakres pracy obejmuje podstawy konserwacji przez zakiszanie, charakterystykę procesu fermentacji wtórnej i niestabilności tlenowej, przyczyny i sposoby zapobiegania temu procesowi, jak również opis jego wpływu na wydajność produkcji biogazu. Zagadnienie jest istotne z punktu widzenia odbiorców kiszonek, którymi od dawna są hodowcy bydła, a w ostatnich latach także producenci biogazu rolniczego. Pogorszenie jakości surowca, wywołane fermentacją wtórną, powoduje straty jego wartości odżywczej i energetycznej, a w konsekwencji zmniejszenie wydajności produkcji biogazu w procesie fermentacji metanowej. Stosowanie odpowiednio dobranych dodatków kiszonkarskich przyczynia się do poprawy procesu kiszenia, zapobiegając niekorzystnym procesom związanym z psuciem się materiału roślinnego. Biorąc pod uwagę rosnące zapotrzebowanie na wysokiej jakości substraty do produkcji biogazu, jak również konieczność ich odpowiedniej konserwacji i przechowywania, należy przypuszczać, że poruszane w artykule zagadnienie będzie nabierało coraz większego znaczenia.
    The aim of article is review of the newest literature considered problems with secondary fermentation occurring in silages, which are substrates for biogas production. The scope of work includes the basics of conservation by ensiling, characterization of secondary fermentation and lack of aerobic stability, causes and ways of preventing this process and description of its influence on efficiency of biogas production. This issue is very important from the point of view of customer of silages like cattle breeders and lately also producers of agricultural biogas. Deterioration of raw material caused by secondary fermentation induces the losses in nutrients and decrease in energy value and, in consequence, decrease in efficiency of biogas production in the methane fermentation process. The use of appropriately selected silage additives contributes to improvement of ensiling process prevents spoiling of plant material. Taking to account the rising demand for high quality substrates for biogas production, it should be assumed that the issue raised in the article will become increasingly important.
    Źródło:
    Problemy Inżynierii Rolniczej; 2016, R. 24, nr 1, 1; 53-61
    1231-0093
    Pojawia się w:
    Problemy Inżynierii Rolniczej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies