Wszystkie pola: Dudek, R. - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Tendencje zmian występowania przymrozków przygruntowych w rejonie Bydgoszczy
Trends in the occurrence of ground frosts in the region of Bydgoszcz
Autorzy:: Dudek, S.
Żarski, J.
Kuśmierek-Tomaszewska, R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/338232.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:: data wystąpienia przymrozku
okres bezprzymrozkowy
przymrozek przygruntowy
tendencje zmian
ground frost
date of frost occurrence
frost-free period
trends in occurrence
Opis:: Celem pracy była ocena kierunku, zakresu i stopnia istotności zmian wskaźników, charakteryzujących występowanie przygruntowych przymrozków w latach 1971-2005 w rejonie Bydgoszczy. W hipotezie badawczej założono, że w związku z obserwowanymi zmianami klimatycznymi, w rejonie Bydgoszczy zmienia się klimatyczne ryzyko uprawy roślin, w tym także częstość i terminy występowania przymrozków. Stwierdzono między innymi, że liczba dni z przymrozkami w badanym 35-leciu istotnie zmniejszała się w okresie wiosennym. Coraz wcześniej również zanikały umiarkowane przymrozki wiosenne. Zaobserwowano też tendencję coraz późniejszego pojawiania się przymrozków jesiennych, w konsekwencji czego - wydłużania okresu bezprzymrozkowego.
The aim of this study was to assess the direction, range and significance of changes in the indices characterising the occurrence of ground frost in the years 1971-2005 in the region of Bydgoszcz. Research hypothesis was that due to climate change observed also in the Bydgoszcz region, the climatic risk to plant crops may change as well, including the frequency and timing of frost occurrence. It was found that the number of days with ground frost in the analysed 35-year period significantly decreased in the spring time. Moreover, moderate spring frosts disappeared earlier. Autumn frosts tended to appear later and as a consequence there was a tendency to prolongation of the frost-free period.
Źródło:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2012, 12, 2; 93-106
1642-8145
Pojawia się w:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Nawadnianie jako sposób przeciwdziałania obniżkom plonów buraka cukrowego uprawianego na glebach lekkich w latach suchych
Irrigation as a countermeasure for sugar beet yield decreases during dry years on light soils
Autorzy:: Rzekanowski, Cz.
Żarski, J.
Dudek, S.
Rolbiecki, S.
Rolbiecki, R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/337803.pdf
Data publikacji:: 2005
Wydawca:: Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:: deszczowanie buraka cukrowego
metody przeciwdziałania suszy
methods for drought mitigation
sprinkler irrigation of sugar beet
Opis:: W pracy przyjęto hipotezę, że nawadnianie może być jednym ze skutecznych sposobów przeciwdziałania obniżkom plonów buraka cukrowego uprawianego na glebach kompleksu żytniego słabego w latach suchych. W tym celu przedstawiono wyniki doświadczeń polowych z deszczowaniem tej rośliny przeprowadzonych w latach 1986-1998 w miejscowości Kruszyn Krajeński k. Bydgoszczy na czarnej ziemi zdegradowanej, zaliczanej do V-VI klasy bonitacyjnej. Na podstawie wskaźnika standaryzowanego opadu SPI (ang. "Standardized Precipitation Index") w 13-letnim okresie badań wydzielono lata suche, przeciętne i mokre. W warunkach braku nawodnień najmniejsze plony korzeni buraków cukrowych zanotowano w latach suchych, większe w przeciętnych i największe w wilgotnych, natomiast pod wpływem deszczowania największy plon korzeni zebrano również w latach zaliczanych do mokrych, a najmniejsze w suchych. Zdecydowanie silniej działało jako czynnik plonotwórczy deszczowanie, które zależnie od intensywności nawożenia spowodowało przyrost plonu w stosunku do wariantów nienawadnianych wynoszący przeciętnie od 15,1 do 18,4 t·ha-¹. Nawadnianie oraz nawożenie azotem najsilniej różnicowało plon w latach suchych, powodując zwyżkę od 24,4 (N₁ - 90 kg N·ha-¹) do 28,6 t·ha-¹ (N₂ - 150 kg N·ha-¹). Nawożenie większą dawką azotu bez deszczowania nie przyniosło żadnego efektu, natomiast zastosowane łącznie z deszczowaniem spowodowało przyrost plonu o 2,5 t·ha-¹ w porównaniu ze stosowanym w dawce 90 kg N. Plon suchej masy korzeni na obiektach kontrolnych (nienawadnianych) zwiększał się od lat suchych ku wilgotnym, zaś na deszczowanych - w kierunku odwrotnym. Najlepsze warunki do uzyskania największych plonów cukru wystąpiły w latach wilgotnych na poletkach kontrolnych i w latach przeciętnych w przypadku stosowania nawodnień. Najmniejszą przeciętną masę miały korzenie z poletek nawadnianych w latach przeciętnych, a największą w suchych, niezależnie od dawki azotu. Na obiektach kontrolnych korzenie o największej masie wyrastały w latach wilgotnych, a o najmniejszej - w suchych. Występowaniu dużej ilości korzeni zniekształconych na glebach kompleksu żytniego słabego najbardziej sprzyjały lata suche. Czynnikiem wyraźnie poprawiającym zewnętrzne cechy jakościowe korzeni było zastosowane deszczowanie, powodujące zmniejszenie udziału korzeni zniekształconych średnio od 4,4 (N₁) do 7,0% (N₂), oraz w mniejszym stopniu - nawożenie większą dawką azotu w warunkach kontrolnych (bez nawadniania) - zmniejszenie tego udziału o 1,6%.
It was hypothesized that irrigation could be one of effective methods for counteracting sugar beet yield decreases in dry years, when the crop was grown on soils of a weak rye complex. Therefore, results of field experiments on sprinkler irrigation of this crop carried out in 1986-1998 are presented in this paper. Trials were conducted in Kruszyn Krajeński near Bydgoszcz on degraded black earth classified as V-VI class. The period of 13 years was divided into dry, normal and wet years on the basis of Standardized Precipitation Index (SPI). Without supplemental irrigation the lowest yields of sugar beet roots were noted in dry years, better in average years and the highest in wet years. Under irrigation the highest yields of sugar beet roots were harvested in wet years and the lowest in dry years. Between two yield-forming factors studied, irrigation had a stronger impact on crops. Irrigation increased the yield by 15.1 to 18.4 t·ha-¹ in comparison with the control, depending on the dose of fertilizers. The strongest differentiation of yields caused by irrigation was noted in dry years when the yield increment amounted from 24.4 (N₁ - 90 kg N·ha-¹) to 28.6 t·ha-¹ (N₂ - 150 kg·ha-¹). Higher nitrogen dose had no effect under control conditions but in the case of irrigation the dose of 150 kg N·ha-¹ caused an increase of yield by 2.5 t·ha-¹ as compared with that of 90 kg N·ha-¹. Dry matter yield of roots increased from dry to wet years on control plots. Opposite tendency was found on irrigated plots. The best conditions for the highest yield occurred in wet years on control plots and in average years on irrigated plots. Roots harvested from irrigated plots were characterized by the lowest mean weight in average years and by the highest one in dry years, irrespective of the nitrogen dose. In the case of control plots, roots of the highest weight developed in wet years and those of the lowest weight - in dry years. Dry years favored the occurrence of large amounts of deformed roots in soils of weak rye complex. Irrigation was the main factor improving the features of roots. It caused a decrease of the percentage of deformed roots from 4.4 (N₁) to 7.0 % (N₂) on average. Higher nitrogen dose (N₂) had smaller effect (a decrease by 1.6 %).
Źródło:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2005, T. 5, z. spec.; 287-300
1642-8145
Pojawia się w:: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Dudek, R." wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język