- Tytuł:
-
Amylolitic fungal preparation for distilleries
Otrzymywanie amylolitycznego preparatu grzybowego dla potrzeb gorzelnictwa - Autorzy:
-
Jarniewicz, J.
Wlodarczyk, Z. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/10710.pdf
- Data publikacji:
- 1978
- Wydawca:
- Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
- Opis:
-
Optimum laboratory culture conditions were established for Aspergillus niger 25 to acquire highly effective u-amylase and glucoamylase. The controlled parameters: flask capacity (1 and 10 l), pH- 4.0-7.0; addition of stimulants (mineral salts, maize soaks, extract of malt sprouts, starch) and aeration (0.6-1.8 l/mg).
Przeprowadzono badania nad otrzymywaniem surowego preparatu pleśniowego z przeznaczeniem do scukrzania gorzelniczych zacierów ziemniaczanych. Spośród kilkunastu przebadanych szczepów wybrano szczep A.niger 25 wytwarzający stosunkowo duże ilości α-amylazy i glukoamylazy. Hodowle szczepu A.niger 25 prowadzono metodą wgłębną w próbach trzęsawkowych (kolby 1 l, objętość robocza 200 ml) i w fermentatorach laboratoryjnych (V = 10 l, obj. robocza 5 l). Próby optymalizacji podłoża wykazały, źe zmiana początkowej wartości pH hodowli w przedziale od 4,0 do 7,0 j wyraźnie wpływa na proces biosyntezy zarówno α-amylazy jak i glukoamylazy. Spośród substancji, którymi próbowano wzbogacić gorzelniczy wywar (ziemniaczany i żytni) jako podstawowe podłoże hodowlane, efekt stymulujący biosyntezę amylaz uzyskano jedynie w przypadku skrobi. Dodatek pozostałych materiałów (sole mineralne, namok kukurydzany, wyciąg z kiełków słodowych) nie powodował znaczących zmian aktywności amylolitycznej. Wpływ napowietrzania hodowli badano w zakresie ilości doprowadzanego powietrza od 0,6 do 1,8 1/min wykazując, że w celu uzyskania maksymalnej akumulacji α-amylazy wystarcza już najmniejsza z wybranego zakresu ilość powietrza (0,6 l/min). Podwyższenie stopnia napowietrzania ponad 1,0 l/min powoduje spadek aktywności α-amylazy. Nie stwierdzono natomiast wpływu ilości doprowadzanego powietrza w zakresie przyjętym w pracy - na biosyntezę glukoamylazy. W wyniku optymalizacji warunków procesu hodowli uzyskano wzrost aktywności α-amylazy o ok. 250/o i trzykrotny wzrost aktywności glukoamylazy w stosunku do wartości kontrolnych. Stwierdzono, że w fermentorach laboratoryjnych aktywność amalyz osiąga maksymalną wartość po ok. 72 godz. hodowli. Wykonano uproszczoną analizę składu chemicznego podgęszczonego ciekłego preparatu oraz określono wpływ temperatury, pH oraz podgęszczania na aktywność amylaz badanego szczepu. - Źródło:
-
Acta Alimentaria Polonica; 1978, 04, 1
0137-1495 - Pojawia się w:
- Acta Alimentaria Polonica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł