Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Pathogens" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Healthcare workers’ occupational exposure to bloodborne pathogens: A 5-year observation in selected hospitals of the Małopolska province
    Autorzy:
    Różańska, Anna
    Szczypta, Anna
    Baran, Magda
    Synowiec, Edyta
    Bulanda, Małgorzata
    Wałaszek, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2178886.pdf
    Data publikacji:
    2014-10-01
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    Health care workers
    occupational exposure
    bloodborne pathogens
    Opis:
    Objectives: The study presents data concerning occupational exposures among the staff of 5 hospitals in the Małopolska province in 2008–2012, taking into account the frequency and circumstances of exposure formation, occupational groups of hospital workers, as well as diversification of the reported rates in subsequent years between the hospitals and in each of them. An additional objective of the analysis was to assess the practical usefulness of the reported data for planning and evaluation of the effectiveness of procedures serving to minimize the risk of healthcare workers’ exposure to pathogens transmitted through blood. Material and Methods: Data were derived from occupational exposure registries kept by 5 hospitals of varying sizes and operational profiles from the Małopolska province from the years 2008–2012. Results: Seven hundred and seventy-five cases of exposure were found in a group of 3165 potentially exposed workers in the analyzed period. Most cases were observed in nurses (68%) and these were mainly various types of needlestick injuries (78%). Exposure rates with respect to all workers ranged from 2.6% to 8.3% in individual hospitals, but the differences in their values registered in the hospitals in subsequent years did not bear any statistical significance, in a way similar to the rates calculated separately for each occupational group. Conclusions: There was no upward or downward trend in the number of reported cases of exposure to bloodborne pathogens in the studied period in any of the hospitals. Statistically significant differences in the percentages of exposures were reported between individual hospitals in some years of the analyzed period, which confirms the need for registries in individual units in order to plan and evaluate the effectiveness of preventative measures.
    Źródło:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2014, 27, 5; 747-756
    1232-1087
    1896-494X
    Pojawia się w:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Microbiological characterization of stable resuspended dust
    Autorzy:
    Kováts, Nora
    Horváth, Eszter
    Jancsek-Turóczi, Beatrix
    Hoffer, András
    Gelencsér, András
    Urbán, Péter
    Kiss, Írisz E.
    Bihari, Zoltán
    Fekete, Csaba
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2177051.pdf
    Data publikacji:
    2015-11-23
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    stable
    air quality
    dust
    microbial community
    next generation sequencing
    pathogens
    Opis:
    Objectives Air quality in the stables is characterized by elevated level of dust and aeroallergens which are supposed to directly cause or exacerbate several respiratory disorders. The most often recognized problem is recurrent airway obstruction (RAO), previously known as chronic obstructive pulmonary disease (COPD). There is some indication that aeroallergens (among them endotoxins) may also cause inflammation in human airways and may exceed safe levels in stables. Monitoring studies have covered mainly the determination of the concentration of respirable particles and of culturable fungi and their toxins. However, these particles do not only directly affect the respiratory system, but might act as a carrier conveying toxic contaminants and biological agents such as bacteria. In a typical, 20-horse Hungarian stable, microbial community of respirable fraction of resuspended dust has been characterized to reveal if these particles convey hazardous pathogenic bacteria, posing risk to either horses or staff. Material and Methods Resuspended dust was sampled using a mobile instrument. The instrument contains a PARTISOL-FRM model 2000 sampler that was operated at a flow rate of 16.7 l/min and a cyclone separator which collected the particulate matter with an aerodynamic size between 1 μm and 10 μm (PM 1–10) fraction. Microbial taxa were identified by culture-independent next generation sequencing (NGS) of variable 16S ribosomal ribonucleic acid (rRNA) gene regions. Results In total, 1491 different taxa were identified, of them 384 were identified to species level, 961 to genus level. The sample was dominated by common ubiquitous soil and organic material-dwelling taxa. Conclusions Pathogens occurred at low abundance, and were represented by mostly facultative human pathogens, with the prevalence of Staphylococcus species.
    Źródło:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2016, 29, 3; 375-380
    1232-1087
    1896-494X
    Pojawia się w:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Epidemiologia, diagnostyka i profilaktyka kleszczowego zapalenia mózgu w Polsce i wybranych krajach europejskich – stanowisko polskiej grupy ekspertów
    Epidemiology, diagnosis, and prevention of tick-borne encephalitis in Poland and selected European countries – a position statement of the Polish group of experts
    Autorzy:
    Kuchar, Ernest
    Zajkowska, Joanna
    Flisiak, Robert
    Mastalerz-Migas, Agnieszka
    Rosińska, Magdalena
    Szenborn, Leszek
    Wdówik, Paweł
    Walusiak-Skorupa, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2082676.pdf
    Data publikacji:
    2021-04-09
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    niepełnosprawność
    profilaktyka
    powikłania neurologiczne
    Ixodes ricinus
    choroby przenoszone przez kleszcze
    arbowirus
    disability
    prophylaxis
    neurological complications
    tick-borne pathogens
    arbovirus
    Opis:
    Kleszczowe zapalenie mózgu (KZM) należy do najczęściej rozpoznawanych neuroinfekcji wirusowych w Polsce. Oznaczenie swoistych przeciwciał w klasach IgM i IgG w surowicy lub płynie mózgowo-rdzeniowym metodą ELISA umożliwia rozpoznanie KZM w fazie neurologicznej i jest metodą diagnostyczną z wyboru. Nie jest dostępne leczenie przeciwwirusowe swoiste dla wirusa KZM. Do opanowania nadciśnienia śródczaszkowego, napadów padaczkowych i innych objawów neurologicznych występujących w przebiegu KZM zaleca się postępowanie standardowe. Kortykosteroidów nie należy podawać rutynowo. Dorośli z ubytkami neurologicznymi w następstwie KZM powinni być usprawniani ruchowo oraz podlegać okresowym kontrolom stanu neurologicznego. Wszystkim pacjentom należy zalecać kontrolę stanu psychicznego i niezwłoczne zgłoszenie się do lekarza w razie zauważenia niepokojących objawów. Dzieci po przebytym KZM należy objąć opieką psychologiczną oraz otolaryngologiczną. Zachorowania na KZM występują w całej Polsce i cały jej obszar musi być traktowany jako zagrożony wystąpieniem tej choroby. Stopień endemiczności może się różnić w poszczególnych częściach kraju. Szczepienia przeciw KZM zawierające europejski typ wirusa są najskuteczniejszą metodą ochrony przed zachorowaniem. Osoby zamieszkujące tereny o wysokiej endemiczności zgodnie z definicją WHO (≥5 przypadków/100 000 osób/rok) należy objąć szczepieniem populacyjnym. Mieszkańcom terenów o umiarkowanej endemiczności (1–5 przypadków/100 000 osób/rok) rekomenduje się szczepienie przeciw KZM, zwłaszcza obciążonym zwiększonym ryzykiem zachorowania na KZM, a także dzieciom oraz osobom w wieku podeszłym. Szczepienie można zaoferować zamieszkującym tereny o niskiej endemiczności (<1 przypadek/100 000 osób/rok), ale obarczonym wysokim ryzykiem zachorowania na KZM, za których uznaje się: a) osoby uprawiające aktywność rekreacyjną na otwartym terenie, b) wszystkich pracujących zawodowo na świeżym powietrzu, zwłaszcza na terenach zielonych, c) osoby podróżujące w kraju i poza nim w regionach uznanych za endemiczne, jeśli podejmowane w trakcie pobytu aktywności niosą ze sobą ryzyko pokłucia przez kleszcze. Szczepienie poekspozycyjne nie jest zalecane.
    Tick-borne encephalitis (TBE) is one of the most common viral neuroinfections in Poland. Detection of specific IgM and IgG anti-TBE antibodies in the serum or cerebrospinal fluid with enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) is a method of choice in TBE diagnostics. No effective antiviral treatment is available for TBE. Increased intracranial pressure, epileptic seizures, and other neurological symptoms in the course of TBE are managed with standard procedures. A routine use of corticosteroids is not recommended. Adults with TBE-related neurological sequelae should undergo physical mobilization and periodic neurological assessments. All patients ought to control their psychological condition and visit a physician in case of worrisome symptoms. Additionally, children need to undergo regular psychological and otolaryngologic consultations. Notably, TBE cases are reported across Poland; therefore, the entire country must be considered as a TBE risk region. The degree of endemicity can be variable in particular parts of the country. Immunization against TBE containing a European subtype of the virus is the most effective prophylactic method. In areas where the disease is highly endemic (according to the WHO definition of ≥5 cases/100 000 population/year), immunization needs to be offered to all ages. Vaccination is recommended in the communities living in areas of moderate TBE endemicity (1–5 cases/100 000/ year), in particular for individuals at high risk of a TBE infection as well as children and the elderly. Vaccination should also be offered to subjects living in areas where TBE occurrence is rare (<1 case/100 000/year) but who are at high risk of infection. A TBE vaccine is recommended to the following populations at high risk of TBE: a) individuals undertaking outdoor leisure activities, b) all professionals working outdoors, particularly in green areas, and c) individuals traveling to endemic areas, if activities during their visit may pose a risk of a tick bite. Post-exposure immunization is not recommended.
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2021, 72, 2; 193-210
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Work safety among Polish health care workers in respect of exposure to bloodborne pathogens
    Bezpieczeństwo pracy polskich pracowników ochrony zdrowia w kontekście narażenia na materiał krwiopochodny
    Autorzy:
    Rybacki, Marcin
    Piekarska, Anna
    Wiszniewska, Marta
    Walusiak-Skorupa, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2168394.pdf
    Data publikacji:
    2014-10-29
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    pracownicy ochrony zdrowia
    urazy z ukłucia igłą
    patogeny krwiopochodne
    zgłoszenie ekspozycji
    healthcare workers
    needlestick injuries
    bloodborne pathogens
    exposure notification
    Opis:
    Objectives: Viral hepatitis is the second most often identified infectious illness acquired at work and it is mostly registered among health care personnel. This group of workers is at greater risk of exposure to blood and bloodborne pathogens, including hepatitis B and C viruses. The aims of this study were to evaluate the efficacy of methods promoting work safety in healthcare settings, to assess the frequency of exposures in the last 12 months prior to the study and to determine a rate of reporting them to appropriate authorities. Methods: A total of 1138 Polish healthcare workers were interviewed during the study period (between 2009 and 2010). Results: Sustaining accidental occupational percutaneous exposure during last 12 months was declared by 242 workers (21% of the whole group). Only in 146 cases these incidents were reported to authorities. Exposure incidents were associated with self-perception of high risk of exposure (OR = 3.69, p = 0.0027), employment in out-patient (vs. hospital-based) healthcare setting (OR = 1.71, p = 0.0089), conviction that the level of information about bloodborne infections conveyed at work was insufficient, lack of both exposure reporting system and knowledge about the ways of reporting. Conclusions: Despite the different established proposals of the post-exposure procedures, it turns out that particularly in small, not providing 24 hours service healthcare settings these procedures are not known or are not respected. More attention should be given to education, especially in regard to the risk of infection, advantages of post-exposure prophylaxis and reporting exposure incidents. Med Pr 2013;64(1):1–10
    Wstęp: Wirusowe zapalenie wątroby jest drugą najczęściej stwierdzaną zakaźną chorobą zawodową i rozpoznawaną głównie u pracowników ochrony zdrowia. Ta grupa zawodowa jest najbardziej narażona w miejscu pracy na ryzyko ekspozycji na patogeny krwiopochodne, w tym wirusy HBV i HCV. Celem badania była ocena skuteczności działań ukierunkowanych na bezpieczeństwo pracy w placówkach ochrony zdrowia, częstości incydentów ekspozycji na materiał biologiczny w ostatnich 12 miesiącach poprzedzających badanie oraz ich zgłaszalności. Materiał i metody: Do analizy użyto badania kwestionariuszowego przeprowadzonego w latach 2009-2010 wśród 1138 pracowników ochrony zdrowia. Wyniki: Ekspozycja na materiał biologiczny miała miejsce u 242 pracowników (21% całej grupy). Tylko 146 osób zgłosiło te zdarzenia odpowiednim służbom. Przypadkowe przerwanie ciągłości tkanek miało związek z postrzeganiem pracy jako obarczonej wysokim stopniem narażenia (OR = 3,69, p = 0,0027), zatrudnieniem w ambulatoryjnych (w porównaniu ze stacjonarnymi) placówkach ochrony zdrowia (OR = 1,71, p = 0,0089), przekonaniem o niewystarczającym poziomie przekazywanych przez zakład pracy informacji na temat zakażeń krwiopochodnych oraz brakiem procedur i wiedzy dotyczących raportowania ekspozycji. Wnioski: Mimo prezentowania w różnych publikacjach wytycznych dotyczących postępowania poekspozycyjnego, szczególnie w placówkach nieświadczących usług całodobowych, procedury te są nieznane bądź nieprzestrzegane. Powinien być kładziony większy nacisk na szkolenie pracowników, szczególnie w zakresie ryzyka transmisji zakażeń oraz korzyści płynących z przestrzegania procedur poekspozycyjnych i zgłaszania przypadków ekspozycji. Med. Pr. 2013;64(1):1-10
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2013, 64, 1; 1-10
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza ekspozycji zawodowej pracowników medycznych w latach 1998–2013 na patogeny przenoszone drogą krwi na przykładzie szpitala o profilu zabiegowym
    Analysis of occupational exposure of healthcare workers in the years 1998–2013 for bloodborne pathogens on the example of the hospital of the surgical profile
    Autorzy:
    Szczypta, Anna
    Różańska, Anna
    Bulanda, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2166197.pdf
    Data publikacji:
    2015-02-25
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    ekspozycja zawodowa
    patogeny przenoszone drogą krwi
    bezpieczeństwo pracowników
    postępowanie poekspozycyjne
    HBV
    HCV
    occupational exposure
    bloodborne pathogens
    workers’ safety
    post-exposure procedure
    Opis:
    Wstęp: Celem niniejszej pracy była analiza danych o ekspozycjach zawodowych na patogeny przenoszone drogą krwi wśród pracowników 130-łóżkowego szpitala o profilu zabiegowym w województwie małopolskim. Materiał i metody: W analizie uwzględniono współczynniki ekspozycji (liczba zdarzeń / liczba narażonych ×100%) oraz odsetek ekspozycji uwzględniający okoliczności, grupy zawodowe pracowników szpitala, miejsca świadczenia usług oraz ich rodzaj w latach 1998–2013. Wyniki: Współczynniki ekspozycji ogółem dla wszystkich pracowników szpitala, niezależnie od zatrudniającej ich jednostki organizacyjnej (oddziału), wahały się w poszczególnych latach od 4,3% (rok 2006) do 12,6% (rok 2013), a średnia wartość współczynnika ekspozycji w całym analizowanym okresie wyniosła 7,3% (±2,39). Najwięcej przypadków ekspozycji odnotowano wśród pielęgniarek – średni odsetek zdarzeń w analizowanym okresie dla tej grupy zawodowej wyniósł 67,8%. Wśród lekarzy wynosił on 29,7%, a najmniejszy był wśród pozostałych pracowników – 1,5%. Odsetek ekspozycji w badanym okresie wykazywał trend spadkowy w przypadku pielęgniarek (p = 0,001) i wzrostowy w przypadku lekarzy (p < 0,001). Współczynnik ekspozycji ogółem w latach 1998–2013 nie prezentował istotnego trendu spadkowego (p = 0,356). W grupie lekarzy w analizowanym okresie odnotowano istotny trend wzrostowy o charakterze wykładniczym (p = 0,002). Wśród innych pracowników nie obserwowano istotnych zmian w badanym okresie. Zaobserwowano istotny malejący trend udziału ekspozycji w postaci zakłuć igłami, natomiast trend rosnący dotyczył ekspozycji w trakcie zabiegu operacyjnego. Wnioski: Odnotowane trendy zgłaszanych ekspozycji w analizowanym okresie miały związek z wprowadzaniem w ciągu ostatnich kilku lata sprzętu z mechanizmem zabezpieczającym przed zranieniem oraz ze wzrostem liczby raportowanych przypadków ekspozycji przez lekarzy. Ze względu na zróżnicowaną specyfikę jednostek ochrony zdrowia niezbędne jest rzetelne prowadzenie indywidualnych rejestrów ekspozycji. Med. Pr. Med. Pr. 2014;65(6):723–732
    Background: To analyze occupational exposures to blood-borne pathogens among workers of a 130-bed hospital of surgical profile in the Małopolska province. Material and Methods: All cases of occupational exposure recorded in the hospital in the years 1998–2013 were analyzed, taking into account exposure rates (no. of incidents / no. of exposed workers ×100%) and the frequency, circumstances, professional groups, hospital staff, the place of rendered services and type of exposure. Results: Average rates of exposure for all workers, regardless of the wards, ranged in different years from 4.3% (2006) to 12.6% (2013), and the average value in the whole period was 7.3% (±2.39). The majority of exposure cases were reported among nurses – 67.8%, followed by physicians – 29.7%, the lowest number of cases was found among other employees – 1.5%. The proportion of injuries in the years 1998–2013 did not show a significant decreasing trend (p = 0.356). Among physicians there was a significant trend of an exponential character (p = 0.002). Among other workers no significant change was observed in the period under consideration. Over the analyzed period the distribution of exposure showed a downward trend for nurses (p = 0.001) and upward trend for physicians (p < 0.001). There was a significant downward trend in the percentage of needle-sticks, and an upward trend in exposures during surgery. Conclusions: The reported trends were linked with the recent introduction of safe equipment and the increased number of surgeons’ reports on exposure incidents. Due to differences between health care units there is a necessity to keep reliable records of exposure by individual units. Med Pr 2014;65(6):723–732
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2014, 65, 6; 723-732
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ryzyko ekspozycji zawodowej na patogeny krwiopochodne u ratowników medycznych
    Risk of occupational exposure to blood-borne pathogens in paramedics
    Autorzy:
    Gańczak, Maria
    Topczewska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2162578.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-18
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    ekspozycje zawodowe
    ratownicy medyczni
    ekspozycje na krew
    patogeny krwiopochodne
    środki ochrony osobistej
    zakażenia zawodowe
    occupational exposures
    paramedics
    blood exposures
    blood-borne pathogens
    personal protective equipment
    occupational infection
    Opis:
    Ratownicy medyczni poprzez częste i bezpośrednie kontakty z pacjentami narażeni są na ekspozycje na potencjalnie zakaźny materiał biologiczny, co może skutkować zakażeniami zawodowymi. Celem pracy była ocena ryzyka zawodowych zakażeń krwiopochodnych i stosowanych metod prewencji w tej grupie profesjonalnej na podstawie przeglądu piśmiennictwa. Materiał badawczy stanowiły dane z artykułów zgromadzonych w bazach PubMed, Elsevier, Springer i Google Scholar w latach 1987–2017. Dokonano analizy porównawczej danych o ekspozycji zawodowej na krew wśród ratowników medycznych, zgłaszaniu takich zdarzeń i stosowaniu środków ochrony osobistej w poszczególnych państwach w porównaniu z danymi z Polski. Przeprowadzono dotychczas niewiele badań epidemiologicznych związanych z narażeniem zawodowym na krew wśród ratowników medycznych. Porównanie wniosków uzyskanych przez poszczególne zespoły badawcze jest trudne z uwagi na różne sposoby gromadzenia danych. Wpływa to na znaczne zróżnicowanie obserwowanych wyników. Ponadto część publikacji wykazuje błędy metodologiczne, najczęściej stronniczość selekcji. Na świecie odsetek ratowników, którzy ulegli ekspozycji w roku poprzedzającym badanie, waha się od 22% w USA do 63% w Tajlandii. W Polsce analogiczne odsetki oscylują w granicach 14–78%. Choć ta grupa profesjonalistów jest narażona na częsty kontakt z krwią, niemal połowa badanych nie zgłasza ekspozycji zawodowych. Informowanie o takich zdarzeniach jest rzadkie, podobnie jak systematyczne stosowanie środków ochrony osobistej – rękawice ochronne regularnie używa 53–98% badanych, maski i okulary ochronne – 33–62%. Zwiększa to ryzyko zakażenia patogenami krwiopochodnymi. Konieczne wydaje się zatem przeprowadzenie dalszych, poprawnych metodologicznie, wieloośrodkowych badań dokładnie oceniających ekspozycje zawodowe na krew wśród ratowników medycznych. Med. Pr. 2018;69(6):685–694
    Paramedics constitute a group of professionals who are constantly exposed to potentially infectious biological material through frequent and close contact with patients, possibly resulting in occupationally acquired infections. The paper’s objective has been to assess the occupational risk regarding blood-borne infections and identify preventive measures used among paramedics worldwide, on the basis of the related literature review. The literature search, covering the period 1987–2017, was performed using PubMed, Elsevier, Springer and Google Scholar databases. A comparative analysis of blood exposure was conducted and the report of such events and the use of personal protective equipment among paramedics in Poland and other countries worldwide was developed. The data on occupational blood exposures among paramedics is sparse. The resulting comparisons obtained in various scientific studies are difficult due to diverse data collection methods, influencing the resulting consistency. Additionally, there were some methodological errors found in previously published studies, such as selection bias. The percentage rate of paramedics exposed to blood in the last 12 months varies from 22% in the USA to 63% in Thailand; in Poland that rate fluctuates widely, ranging between 14–78%. Paramedics are frequently exposed to blood while performing their duties, but almost 50% of paramedics do not report any exposure which is mitigated by the systematic use of personal protective equipment: gloves are regularly used by 53–98% of paramedics, masks and goggles are worn by 33–62% of them. This fact puts the paramedics group at risk of blood-borne infections. Therefore, there is an urgent need to conduct further, methodologically correct, multi-center studies to accurately assess occupational blood exposure in paramedics. Med Pr 2018;69(6):685–694
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2018, 69, 6; 685-694
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies