Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Tętniak" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Rzadki przypadek rzekomego tętniaka tętnicy wątrobowej
Autorzy:
Wyżgowski, Przemysław
Grzela, Tomasz
Przybył, Marta
Nowakowska, Urszula
Leksowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394203.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
tętniak rzekomy
tętnica wątrobowa
tętniak
Opis:
Tętniaki tętnicy wątrobowej należą do rzadkich, ale potencjalnie zagrażających życiu patologii naczyniowych. Są one zwykle wykrywane przypadkowo podczas badań obrazowych w trakcie diagnostyki z innych powodów. W pracy przedstawiono bardzo rzadki przypadek tętniaka rzekomego gałęzi tętnicy wątrobowej z przetoką do lewej gałęzi żyły wrotne
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 3; 282-285
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena przebiegu pooperacyjnego u pacjentów operowanych z powodu tętniaka aorty brzusznej w trybie planowymi pilnym
Autorzy:
Rucińska, Zuzanna
Juzwiszyn, Jan
Bolanowska, Zofia
Malinowski, Maciej
Pormańczuk, Kornel
Chabowski, Mariusz
Janczak, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392921.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
tętniak aorty brzusznej
pęknięty tętniak
metoda endowaskularna
metoda otwarta
Opis:
Wstęp: Do leczenia operacyjnego w trybie planowym kwalifikowani są pacjenci z tętniakami aorty o średnicy przekraczającej 5,5cm. Wyróżnia się leczenie klasyczną metodą otwartą operacyjną poprzez wszczepienie protezy naczyniowej w miejsce tętniaka (Open-Repair - OR), bądź leczenie mało inwazyjną metodą wewnątrznaczyniową poprzez wszczepienie stentgraftu przez nacięcie tętnic udowych (EndovascularAorticRepair - EVAR) Cel pracy: Celem pracy była ocena stanu pacjentów w okresie okołooperacyjnym tętniaka aorty brzusznej oraz próba określenia wpływu rodzaju metody zabiegu na wczesny wynik leczenia. Materiał i metody: Badaniami objęto 124 chorych leczonych z powodu tętniaka aorty brzusznej w Klinice Chirurgicznej 4WSK we Wrocławiu w 2014 roku. Analizie poddano dokumentację medyczną 3 grup pacjentów: leczonych metodą otwartą (OR, 53 osoby), leczonych metodą wewnątrznaczyniową (EVAR,53 osoby), oraz operowanych z powodu pękniętego tętniaka (19 osób). Wyniki: Śmiertelność w grupie leczonych metodą EVAR wyniosła 0%, w grupie leczonej metodą OR 6%, a u leczonych w trybie ostrodyżurowym z powodu pękniętego tętniaka aorty brzusznej 39%. Czas hospitalizacji EVAR 5,8 dni vs OR 10,0 dni. Pobyt na OIT: EVAR 0% vs OR 13%. Przetoczenie krwi: EVAR 9,4% vs OR 66%. Czas analgezji pooperacyjnej EVAR27,1 godz. vs OR 76,8 godz. Dekompensacja krążeniowo-oddechowa EVAR 1,9% vs OR 7,6%. Anuria: EVAR 2% vs OR 9%. Niższy procent powikłań ze strony narządów w EVAR. Najcięższy przebieg okołooperacyjny u chorych leczonych z powodu pękniętego tętniaka aorty brzusznej: pobyt w szpitalu 11,4 dni, pobyt na OIT 78%, konieczność transfuzji u 100%, długi czas stosowania leków przeciwbólowych, średnio 136 godz., dekompensacja krążeniowo-oddechowa u 81%, anuria u 69%. Wnioski: Zastosowane metody leczenia tętniaków aorty brzusznej, tryb przyjęcia i rodzaj zabiegu miało wpływ na przebieg okołooperacyjny. Operowani planowo metodą EVAR mieli najlżejszy przebieg okołooperacyjny przy zerowej śmiertelności w porównaniu z leczonymi metodą OR. Najcięższy przebieg okołooperacyjny obserwowano u operowanych w trybie ostrodyżurowym z powodu pękniętego tętniaka aorty brzusznej.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 6; 20-26
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena bezpieczeństwa leczenia tętniaków rzekomych poprzez wstrzyknięcie trombiny
Autorzy:
Pająk, Marta
Hasiura, Robert
Stępień, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392313.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
tętniak rzekomy
leczenie trombiną
ultrasonografia
Opis:
Wstęp: Powszechne stosowanie procedur endowaskularnych wiąże się z rosnącym ryzykiem wystąpienia tętniaków rzekomych w miejscu nakłucia tętnicy. Najczęściej stosowanym sposobem ich zaopatrywania jest zamknięcie poprzez przezskórne podanie do światła tętniaka – pod kontrolą usg – trombiny. Cel: Celem pracy była ocena bezpieczeństwa zaopatrywania tętniaków rzekomych trombiną w oparciu o dane pozyskane z materiału własnego. Materiał i metody: Analizą objęto 70 osób (57% kobiet, 43% mężczyzn) z tętniakami rzekomymi leczonymi w latach 2007–2018 w Oddziale Chirurgii Ogólnej i Naczyniowej szpitala im. Pirogowa w Łodzi wstrzyknięciem trombiny do światła tętniaka pod kontrolą ultrasonografii. Średni wiek pacjentów wynosił 67,9 lat (± 10,5 lat). Chorych kwalifikowano do leczenia na podstawie oceny morfologii tętniaka i kanału w badaniu ultrasonograficznym. Przed podaniem leku oceniano – zarówno klinicznie, jak i ultrasonograficznie – ukrwienie kończyny oraz uwidaczniano koniec igły w świetle tętniaka. Wyniki: W badanej grupie średnica tętniaka wynosiła średnio 29,9 mm (± 17,2 mm) i mieściła się w przedziale od 10 mm do 96 mm. Tętniaki wielokomorowe stwierdzono u 21% pacjentów. Średnia długość kanału w badanych tętniakach rzekomych wynosiła 12 mm (± 7,7 mm), szerokość 3,5 mm (± 1,4 mm). Średnia ilość podanej trombiny wynosiła 1,7 ml (± 0,7 ml), minimalna dawka 0,5 ml, maksymalna 4 ml. Leczenie było skuteczne w 94% przypadków. Powikłania po podaniu trombiny wystąpiły u 7% pacjentów (jeden przypadek wstrząsu, jeden przypadek zakrzepu w żyle odpiszczelowej oraz trzy przypadki przejścia skrzepliny przez szyję tętniaka do tętnicy udowej). U żadnego chorego nie stwierdzono pogorszenia ukrwienia kończyny po obliteracji tętniaka. Nie wykazano też istotnych różnic w wielkościach tętniaka oraz kanału w grupie z powikłaniami i bez powikłań po podaniu trombiny; p >0,05. Wnioski: Zaopatrywanie tętniaków rzekomych przezskórnym podaniem trombiny pod kontrolą ultrasonografii dopplerowskiej jest metodą bardzo skuteczną i bezpieczną, jednak wymaga doświadczenia. Stosowanie jej może wiązać się z wystąpieniem powikłań, w tym tych istotnych klinicznie i zagrażających życiu i zdrowiu. W wybranych przypadkach należy rozważyć zastosowanie z wyboru leczenia chirurgicznego.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 2; 20-24
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena czynników ryzyka rekanalizacji embolizowanych pękniętych tętniaków umiejscowionych na tylnej części koła tętniczego Willisa
Autorzy:
Wiśniewski, Karol
Tomasik, Bartłomiej
Bobeff, Ernest J
Stefańczyk, Ludomir
Jaskólski, Dariusz J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393166.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
embolizacja
tętniak tylnej części koła tętniczego Willisa
krwotok podpajęczynówkowy
czynniki ryzyka
Opis:
Wprowadzenie: Tętniaki umiejscowione na tylnej części koła tętniczego Willisa są częstą przyczyną krwawienia podpajęczynówkowego (ang. aneurysmal subarachnoid haemorrhag;e - aSAH) i stanowią około 30% wszystkich tętniaków wewnątrzczaszkowych. Ze względu na duże ryzyko operacyjne, chorzy z tętniakami tylnego kręgu są kierowani na leczenie wewnątrznaczyniowe. Embolizacja, czyli upakowanie tętniaka spiralami, jest obarczona dużym ryzykiemą niedogodnością, jaką jakim jest wystąpienie rekanalizacji i powstanie tętniaka nawrotowego. W pracy przeprowadziliśmy analizę parametrów morfometrycznych tętniaków tylnego kręgu w celu znalezienia markera radiologicznego zwiastującego wystąpienia rekanalizacji. Materiał i metody: Analizie retrospektywnej poddano dane kliniczne dwudziestu czterech24 pacjentów z tętniakami tylnego kręgu, którzy leczeni byli na drodze klasycznej embolizacji. Pomiary morfometryczne wykonano na modelach 3D tętniaka otrzymywanych za pomocą przedoperacyjnego badania angio-CT nn. mózgowych. Wielkość i objętość tętniaka mierzono na podstawie obrazów otrzymanych w cyfrowej angiografii subtrakcyjnej. Skuteczność początkowego leczenia endowaskularnego określono wizualnie przy użyciu zmodyfikowanej skali Raymond Roy, po embolizacji i podczas kontrolnej angiografii. Rekanalizację diagnozowano, obserwując wypełnienie tętniaka podczas badania. Analizę statystyczną przeprowadzono stosując oprogramowanie Statistica 13.1 Wyniki: Stwierdzono, że największy wymiar tętniaka prostopadły do jego szyi, był istotnie związany z rekanalizacją (12,12 ± 5,13 mm vs. 7,41 ± 3,97 mm, p = 0,039), i pozostał istotny po uwzględnieniu efektu wieku, płci i lokalizacji tętniaka (OR = 1,26 , 95% CI: 1,01-1,60, p = 0,047). Wykazaliśmy również, że największy wymiar tętniaka prostopadły do jego szyi jest dobrym klasyfikatorem umożliwiającym różnicowanie pomiędzy zrekanalizowanymi a niezrekanalizowanymi tętniakami tylnego kręgu (AUC = 0,755, 95% CI: 0,521-–0,989, p = 0,033).
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 6; 7-11
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania przesiewowe zmian w pozaczaszkowych odcinkach tętnic szyjnych u pacjentów Poradni Chirurgii Naczyniowej
Autorzy:
Każmierski, Piotr
Pająk, Michał
Kruś-Hadała, Justyna
Jęckowski, Mateusz
Bogusiak, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392097.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
badania przesiewowe
chirurgia naczyniowa
tętniak aorty brzusznej
zmiany miażdżycowe
zwężenie tętnic szyjnych
Opis:
Purpose The objective of the study was to evaluate the frequency and severity of atherosclerotic lesions in extracranial sections of carotid arteries and to determine the level of the correlation between these lesions and symptoms of cerebral ischemia. Secondly, to identify the most common risk factors of ischaemic stroke occurrence in population of patients of vascular outpatient clinic. Material and Methods Prospective study was conducted on a group of 1,000 people (217 women and 783 men), aged 50 to 86 years, the average age was 62 years (± 9.95). Results Atherosclerotic lesions of carotid arteries were observed in 670 examined people (67%). In 63 cases (6.3%) carotid artery occlusion was revealed. Patients with symptomatic carotid artery stenosis more frequently were addicted to cigarettes and suffered from hypertension in comparison to asymptomatic group. A statistically significant correlation between the TIA or ischemic stroke and smoking were noticed, as well as between TIA/ischemic stroke and hypertension Conclusions Among patients with atherosclerosis of peripheral arteries atherosclerotic lesions in the extracranial carotid sections occur with a high frequency. Statistically significant differences in the incidence and severity of atherosclerotic lesions in the carotid arteries were observed in this group. A statistically significant correlation was revealed between the prevalence and severity of atherosclerosis in the carotid arteries in symptomatic patients and smoking and hypertension. Performing screening in patients with atherosclerosis of the abdominal aorta and/or lower limb arteries may detect significant carotid artery stenosis, requiring surgical intervention.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 5; 5-11
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies