Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Wysocki, Tomasz" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 18
Tytuł:
Calcifiying Fibrous Pseudotumor of the Small Bowel Mesentery – Case Report
Autorzy:
Paszkiewicz, Izabela
Iżycka-Świeszewska, Ewa
Wysocki, Tomasz
Dobosz, Łukasz
Dobosz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395803.pdf
Data publikacji:
2014-06-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
calcifiying fibrous pseudotumor
calcifiying fibrous tumor
Opis:
Calcifiyng fibrous pseudotumor (CFPT) is a benign mesenchymal tumor diagnosed in children and young adults, located in the subcutaneous tissue of the trunk and limbs. Its intraabdominal localization is a unique rarity. The Authors of the study presented a case of a 48-year old female patient with an accidentally diagnosed small bowel mesentery tumor during surgery
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2014, 86, 6; 293-296
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Portable VAC therapy improve the results of the treatment of the pilonidal sinus – randomized prospective study
Autorzy:
Banasiewicz, Tomasz
Bobkiewicz, Adam
Borejsza-Wysocki, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396224.pdf
Data publikacji:
2013-07-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
pilonidal sinuses
vacuum assisted therapy
VAC
Opis:
Multiple therapeutic approaches of the treatment of pilonidal sinuses have been described in the literature, but there are still controversies and lack of standardization. Vacuum Assisted Closure (VAC) therapy has potential beneficial effect on the wound healing after the sinus resection. The aim of the study was to analyze the results of VAC therapy in the treatment of pilonidal sinuses. Material and methods. After randomization in the control group (9 men) the simple excision of the pilonidal cyst was performed with the standard wound dressing. In the VAC group (10 men) the same surgical procedure was performed, but after the excision the VAC dressing with mobile VAC Freedom device was used. Both groups were treated in an outpatient setting under local anesthesia. The wound size, time of surgery, time of wound healing time of recovery and pain after the surgery (VAS score) were compared. Results. In VAC treated group the wound size and time of surgery were similar to control group. Time of wound healing, recovery and the pain after surgery in days 4-7 were reduced in comparison to the standard treated group. Conclusions. VAC therapy can be easily used in an outpatient setting, mobile device is highly accepted, operation of the equipment is simple. VAC therapy significantly decreases the time of wound healing and absenteeism from work as well as the postoperative late pain.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2013, 85, 7; 371-376
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy naszycie więzadła obłego wątroby może zmniejszyć częstość występowania i stopień nasilenia pooperacyjnej przetoki trzustkowej?
Autorzy:
Mech, Katarzyna
Wysocki, Łukasz
Guzel, Tomasz
Słodowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393969.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przetoka trzustkowa
więzadło obłe wątroby
zabiegi resekcyjne trzustki
Opis:
Najpoważniejszym powikłaniem po zabiegach resekcyjnych trzustki wciąż pozostaje pooperacyjna przetoka trzustkowa. W praktyce klinicznej wykorzystuje się różne metody postępowania zmniejszającego stopień nasilenia i skracające czas do wygojenia pooperacyjnej przetoki trzustkowej, żadna jednak nie jest w pełni skuteczna. W ostatnim czasie podnosi się rolę naszywania więzadła obłego wątroby na trzustkę jako obiecującego sposobu leczenia. Celem pracy była wstępna ocena czy naszycie łaty z więzadła obłego na kikut trzustki lub okolicę zespolenia trzustkowego może zmniejszyć nasilenie (ewentualnie zapobiec powstawaniu przetoki trzustkowej) lub przyspieszyć gojenie się przetoki trzustkowej po zabiegach resekcyjnych trzustki. Materiał i metodyka. Badaniem retrospektywnym objęto chorych operowanych z powodu guzów trzustki w Klinice Chirurgii Ogólnej, Gastroenterologicznej i Onkologicznej WUM. Przetokę trzustkową rozpoznawano zgodnie z definicją opracowaną przez ISGPS (International Study Group of Pancreatic Surgery). Wyniki. Operowano 10 chorych z guzami trzustki o różnym umiejscowieniu. Więzadło obłe naszywano na kikut trzustki, na okolice zespolenia trzustkowo-jelitowego lub na miejsce po wyłuszczeniu miejscowym guza. Przetoka trzustkowa rozwinęła się u 9 chorych, w tym przetoka trzustkowa w stopniu A u 5 chorych, przetoka w stopniu B u 3 chorych, przetoka w stopniu C wystąpiła u jednego chorego. Żaden chory nie wymagał reoperacji i nie odnotowano zgonów. Średni czas hospitalizacji wyniósł 22,4 dnia. Czas hospitalizacji chorych z przetoką w stopniu A był krótszy niż u chorych z przetoką w stopniu B i C. Wnioski. Naszycie więzadła obłego wątroby na kikut trzustki nie zapobiegało powstawaniu przetoki trzustkowej. Najczęściej rozwijała się przetoka trzustkowa w stopniu A. U jednego chorego rozwinęła się przetoka w stopniu C, powikłana ropniami wewnątrzbrzusznymi oraz sepsą. Chory nie wymagał powtórnego leczenia operacyjnego, a jedynie leczenia zachowawczego. Chorzy z przetoką trzustkową w stopniu B wymagali przedłużonego utrzymania drenu, leczenie prowadzone było pod kontrolą Poradni Chirurgicznej.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 2; 109-116
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieszczelność zespolenia zbiornikowo-odbytniczego po proktokolektomii odtwórczej bez wyłonienia stomii protekcyjnej, skutecznie leczony endoskopową terapią podciśnieniową
Autorzy:
Borejsza-Wysocki, Maciej
Bobkiewicz, Adam
Kościński, Tomasz
Banasiewicz, Tomasz
Krokowicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391740.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
endoskopowa terapia podciśnieniowa
podciśnieniowa terapia leczenia ran
proktokolektomia odtwórcza
przeciek zespolenia
Opis:
Cel: Nieszczelność zespolenia zbiornikowo-odbytniczego (IPAA, ang. ileal pouch anal anastomosis) to jedno z najcięższych powikłań po odtwórczej proktokolektomii (RPC, ang. restorative proctocolectomy). W pracy przedstawiono rzadki przypadek skutecznego leczenia nieszczelności zespolenia IPAA po zabiegu RPC bez wyłonienia stomii, przy zastosowaniu endoskopowej terapii podciśnieniowej. Metody: Do zabiegu endoskopowej terapii podciśnieniowej (EVT, ang. endoscopic vacuum therapy) zakwalifikowano 57-letniego pacjenta z nieszczelnością zespolenia zbiornikowo-odbytniczego po odtwórczej proktokolektomii, wykonanej z powodu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego oraz z ropniem w okolicy przedkrzyżowej. Wykonano drenaż ropnia lewego pośladka, pozostawiając dren ssący Redona. Z powodu braku stomii, system odpowiedzialny za magazynowanie i przemieszczanie mas kałowych umieszczono w pętli doprowadzającej zbiornika jelitowego typu „J”, zaś EVT umieszczono bezpośrednio w miejscu rozejścia się zespolenia zbiornikowo-odbytniczego. EVT zmieniano co trzeci dzień. Wyniki: U pacjenta przeprowadzono łącznie pięć sesji EVT. Uzyskano poprawę stanu ogólnego pacjenta: ból miednicy mniejszej i gorączka ustąpiły, obniżyły się markery stanu zapalnego. Miejscowo doszło do wyleczenia rozejścia się zespolenia, znacznie zmniejszyła się wielkość ubytku, obserwowano jego spłycenie i rewaskularyzację. W badaniach obrazowych nie stwierdzono przewlekłej przetoki przedkrzyżowej ani żadnej innej nieprawidłowości w okolicy okołoodbytniczej w czasie 5-miesięcznego okresu obserwacyjnego. Wnioski: Endoskopowa terapia podciśnieniowa to obiecująca metoda leczenia nieszczelności zespolenia zbiornikowo-odbytniczego. Mimo że nieszczelność IPAA jest niezwykle trudne do zaopatrzenia, EVT może stanowić metodę z wyboru we wczesnych, septycznych powikłaniach związanych ze zbiornikiem jelitowym po proktokolektomii odtwórczej bez wyłonienia stomii.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 4; 58-62
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ileal pouch anal anastomosis leak after restorative proctocolectomy without protective stoma successfully treated with endoscopic vacuum therapy
Autorzy:
Borejsza-Wysocki, Maciej
Bobkiewicz, Adam
Kościński, Tomasz
Banasiewicz, Tomasz
Krokowicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391733.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
anastomotic leakage
Endoscopic vacuum therapy
negative pressure wound therapy
restorative proctocolectomy
Opis:
Aim An ileal pouch anal anastomosis (IPAA) leak is one of the most severe complication after restorative proctocoletomy (RPC). We present a rare case of a successful management of IPAA leak after RPC without defunctionig stoma with the utility of endoscopic vacuum therapy. Methods A 57-year-old male with a ileal pouch anal anastomosis leak after RPC due to ulcerative colitis with presacral abscess was qualified for endoscopic vacuum therapy (EVT). The abscess of the left buttock was drained and secured with suction drain (redon drain). Due to the lack of defunctioning stoma, a system for contain and divert fecal matter was placed within afferent limb of the J-pouch and EVT was placed directly within IPAA dehiscence. EVT was changed every third day. Results The patient underwent a total of five EVT sessions. Improvement of patient’s general condition characterized with lack of pelvic pain, fever and reduction of inflammatory markers was achieved. Locally, anastomosis dehiscence was healed with prominent reduction in the defect’s dimension, contraction and revascularization. Based on imaging studies no chronic presacral sinus or any other perianal disturbances were revealed at the time of five months follow up. Conclusions EVT is a promising method for management of IPAA leak. Although, it remains extremely difficult, EVT may serve as a method of choice in early pouch-related septic complications after RPC performed without defunctioning stoma
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 4; 58-62
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Can round ligament of the liver patch decrease the rate and the grade of postoperative pancreatic fistula?
Autorzy:
Mech, Katarzyna
Wysocki, Łukasz
Guzel, Tomasz
Słodowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393942.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
pancreatic fistula
round ligament of the liver
pancreatic resections
Opis:
The most serious complication after pancreatic surgical procedures is still a postoperative pancreatic fistula. In clinical practice there are various methods to prevent the formation of pancreatic fistula, but none of them is fully efficient. Recently, the role of grafting the round ligament of the liver on the pancreas is emphasized as a promising procedure which reduces the severity and shortens the healing time of postoperative pancreatic fistula. The aim of the study was to assess the impact of grafting a round ligament patch on the pancreatic stump or the area of the pancreatic anastomosis on the severity and healing of pancreatic fistula after surgical treatment of the pancreas (alternatively on prevention of pancreatic fistula formation). Material and methods. The retrospective study covered patients operated due to pancreatic tumors in the Department of General, Gastrointestinal and Oncologic Surgery of the WUM. Pancreatic fistula was diagnosed according to the definition developed by the ISGPS (International Study Group of Pancreatic Surgery). Results. 10 patients with pancreatic tumors of different location were operated. The round ligament was grafted on the pancreatic stump, the area of the pancreatic anastomosis or on the site of the local tumor removal. Pancreatic fistula developed in 9 patients, including grade A pancreatic fistula in 5 patients, grade B fistula in 3 patients, and grade C fistula in 1 patient. Distant complications occurred in one patient. None of the patients required a reoperation and no deaths were reported. The average hospital stay was 22.4 days. The hospital stay of patients with grade A fistula was shorter than in case of patients with grade B and C fistula. Conclusions. Grafting of the round ligament of the liver on the pancreatic stump did not prevent the development pancreatic fistula. Grade A pancreatic fistula developed most often. Grade C fistula developed in 1 patient and was complicated by intraabdominal abscesses and sepsis. Although the patient did not require a repeated surgery, but only a continuation of conservative treatment on an outpatient basis. Patients with grade B fistula required prolonged drainage and in the end were supervised by the surgical polyclinic.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 2; 63-67
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A novel model of acellular dermal matrix plug for anal fistula treatment. Report of a case and surgical consideration based on first utility in Poland
Autorzy:
Bobkiewicz, Adam
Krokowicz, Łukasz
Borejsza-Wysocki, Maciej
Banasiewicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392974.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
anal fistula
biomaterial plug
plug implantation
Opis:
Anal fistula (AF) is a pathological connection between anus and skin in its surroundings. The main reason for the formation of anal fistula is a bacterial infection of the glands within the anal crypts. One of the modern techniques for the treatment of fistulas that do not interfere with the sphincters consists in implantation of a plug made from collagen material. We are presenting the first Polish experience with a new model of biomaterial plug for the treatment of anal fistula. We also point out key elements of the procedure (both preoperative and intraoperative) associated with this method. In the authors’ opinion, the method is simple, safe and reproducible. Innovative shape of the plug minimizes the risk of its migration and rotation. It also perfectly blends with and adapts to the course and shape of the fistula canal, allowing it to become incorporated and overgrown with tissue in the fistula canal. The relatively short operation time, minor postoperative pain and faster convalescence are with no doubt additional advantages of the method. Long-term observation involving more patients is essential for evaluation of the efficacy of the treatment of fistulas with the new type of plug.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 4; 52-55
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie nowego modelu zatyczki z bezkomórkowej macierzy skórnej w leczeniu przetok odbytu. Opis przypadku oraz spostrzeżenia własne na podstawie pierwszego zastosowania w Polsce
Autorzy:
Bobkiewicz, Adam
Krokowicz, Łukasz
Borejsza-Wysocki, Maciej
Banasiewicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393082.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przetoka odbytu
zatyczka biomateriałowa
implantacja zatyczki
Opis:
Przetoka odbytu (anal fistula, AF) jest patologicznym połączeniem odbytu i skóry okolicy odbytu. Główną przyczyną tworzenia się przetok odbytu jest infekcja bakteryjna gruczołów w obrębie krypt odbytowych. Jedną z nowoczesnych technik leczenia przetok nieingerujących w aparat zwieraczowy jest implantacja materiału kolagenowego w formie zatyczek. Poniżej przedstawiamy pierwsze polskie doświadczenia z nowym modelem zatyczki biomateriałowej stosowanym w leczeniu przetok odbytu oraz wskazujemy na kluczowe elementy postępowania przed- i śródoperacyjnego związanego z zastosowaniem tej metody. W opinii autorów metoda jest prosta, bezpieczna i powtarzalna. Nowatorska organizacja przestrzenna materiału minimalizuje ryzyko migracji i rotacji zatyczki oraz idealnie wkomponowuje się i dopasowuje do przebiegu i kształtu kanału przetoki, umożliwiając jej inkorporowanie i przerastanie przez tkanki kanału przetoki. Relatywnie krótki czas operacji, niewielkie pooperacyjne dolegliwości bólowe i szybsza rekonwalescencja są niewątpliwie dodatkowymi zaletami metody. W celu oszacowania skuteczności leczenia przetok z zastosowaniem nowego typu zatyczki kluczowa jest długoterminowa obserwacja obejmująca większą ilość pacjentów.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 4; 52-55
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Iatrogenic Bile Duct Injury. A Significant Surgical Problem. Assessment of Treatment Outcomes in the Departments Own Material
Autorzy:
Bobkiewicz, Adam
Krokowicz, łukasz
Banasiewicz, Tomasz
Kościński, Tomasz
Borejsza-Wysocki, Maciej
Ledwosiński, Witold
Drews, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396002.pdf
Data publikacji:
2015-03-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
iatrogenic bile duct injuries
cholecystectomy
complications
Opis:
Iatrogenic bile duct injuries (BDI) are still a challenging diagnostic and therapeutic problem. With the introduction of the laparoscopic technique for the treatment of cholecystolithiasis, the incidence of iatrogenic BDI increased. The aim of the study was a retrospective analysis of 69 patients treated at the department due to iatrogenic BDI in the years 2004-2014. Material and methods. In this paper, we presented the results of a retrospective analysis of 69 patients treated at the Department due to iatrogenic BDI in the years 2004-2014. The data were analysed in terms of age, sex, type of biliary injury, clinical symptoms, the type of repair surgery, the time between the primary surgery and the BDI management, postoperative complications and duration of hospital stay. Results. 82.6% of BDI occurred during laparoscopic cholecystectomy, 8.7% occurred during open cholecystectomy, whereas 6 cases of BDI resulted from surgeries conducted for other indications. In order to assess the degree of BDI, Bismuth and Neuhaus classifications were used (for open and laparoscopic cholecystectomy respectively). 84.1% of patients with confirmed BDI, were transferred to the Department from other hospitals. The average time between the primary surgery and reoperation was 6.2 days (SD 4). The most common clinical symptom was biliary fistula observed in 78.3% of patients. In 28 patients, unsuccessful attempts to manage BDI were made prior to the admission to the Department in other centres. The repair procedure was mainly conducted by laparotomy (82.6%) and by the endoscopic approach (15.9%). Hepaticojejunostomy was the most common type of reconstruction following BDI (34.7%). Conclusions. The increase in the rate of iatrogenic bile duct injury remains a challenging surgical problem. The management of BDI should be multidisciplinary treatment. Referring patients with both suspected and confirmed iatrogenic BDI to tertiary centres allows more effective treatment to be implemented.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2014, 86, 12; 576-583
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A review of methods for preventing pancreatic fistula after distal pancreatectomy
Autorzy:
Mech, Katarzyna
Wysocki, Łukasz
Guzel, Tomasz
Makiewicz, Marcin
Nyckowski, Paweł
Słodkowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392876.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
pancreatic
Opis:
Pancreatic fistula is one of the most severe complications after pancreatic surgeries. The risk of pancreatic fistula after distal pancreatectomy is up to 60%. Effective methods to prevent pancreatic fistula are still sought. A unified definition of pancreatic fistula, which was introduced in 2005 by the International Study Group of Pancreatic Surgery (ISGPS), has allowed for an easier diagnosis and determination of fistula severity, as well as for a reliable inter-centre comparison of data. Furthermore, a number of publications point out the risk factors of pancreatic fistula, which may be classified into: patient-related risk factors, such as MBI, gender, smoking tobacco or pancreatic structure; and surgery-related risk factors, such as blood loss, prolonged surgery and non-underpinning of the major pancreatic duct. The analysis of risk factors and the use of different methods for the prevention of pancreatic fistula, including novel surgical techniques, may reduce both, the formation and severity of fistula. This will in turn lead to reduced secondary complications and mortality, as well as shorter hospital stay. We present a literature review on different strategies used to prevent pancreatic fistula. It seems, however, that multicenter, prospective, randomised studies in two large groups of patients after pancreatectomy are necessary to establish clear recommendations for the preventive management.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 2; 38-44
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd metod zapobiegania powstawaniu przetoki trzustkowej po obwodowej resekcji trzustki
Autorzy:
Mech, Katarzyna
Wysocki, Łukasz
Guzel, Tomasz
Makiewicz, Marcin
Nyckowski, Paweł
Słodkowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392882.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
trzustka
Opis:
Przetoka trzustkowa to jedno z cięższych powikłań po operacjach trzustki. Resekcja obwodowa trzustki obarczona jest 60-proc. ryzykiem występowania tego powikłania. W dalszym ciągu nie ma skutecznych metod zapobiegania powstawaniu przetoki trzustkowej. Wprowadzona w 2005 roku przez International Study Group of Pancreatic Surgery (ISGPS) ujednolicona definicja przetoki trzustkowej, pozwoliła na łatwiejsze postawienie rozpoznania i określenie stopnia ciężkości przetoki, a także umożliwiła wiarygodne porównywanie danych pomiędzy ośrodkami. Ponadto w wielu publikacjach zwraca się uwagę na czynniki ryzyka przetoki trzustkowej, które można podzielić na: zależne od chorego, takie jak: BMI, płeć, palenie tytoniu czy strukturę trzustki oraz zależne od przebiegu operacji, do których należą: utrata krwi, przedłużający się czas zabiegu oraz nie podkłuwanie przewodu Wirsunga. Analiza czynników ryzyka – wraz z zastosowaniem różnych metod zapobiegania powstawaniu przetoki trzustkowej, w tym przede wszystkim stosowanie nowych technik operacyjnych – może przyczynić się do ograniczenia powstawania przetoki i zmniejszenia stopnia jej ciężkości. Wiąże się to z ograniczeniem powikłań wtórnych, śmiertelności oraz skróceniem czasu hospitalizacji. Poniżej przedstawiono przegląd piśmiennictwa, w którym omówione są różne strategie stosowane w celu rozwiązania problemu przetoki trzustkowej. Wydaje się jednak, że dla ustalenia jednoznacznych zaleceń dotyczących postępowania w przetoce trzustkowej potrzebne są wieloośrodkowe, prospektywne badania randomizowane, które obejmowałyby duże grupy chorych po resekcjach trzustki
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 2; 38-44
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność profilaktycznej terapii łączonej (rifaksymina alfa + prebiotyk arabinogalaktan z laktoferyną) na funkcje przewodu pokarmowego u pacjentów z rozpoznaną objawową niepowikłaną chorobą uchyłkową
Autorzy:
Banasiewicz, Tomasz
Paszkowski, Jacek
Borejsza-Wysocki, Maciej
Bobkiewicz, Adam
Pietrzak, Anna
Szczepkowski, Marek
Francuzik, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392154.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
arabinogalaktan z laktoferyną
choroba uchyłkowa
ONCHU
profilaktyczna terapia skojarzona Xifaxan plus Fibraxine
rifaksymina alfa
Opis:
Wprowadzenie: U pacjentów z objawową niepowikłaną chorobą uchyłkową bardzo istotna jest profilaktyka zapaleń uchyłków i związanych z nimi powikłań. Standardowo rekomendowana profilaktyka opiera się o cykliczne stosowanie rifaksyminy alfa. Cel: Celem niniejszego badania była ocena wpływu dodatkowej suplementacji preparatem prebiotycznym, zawierającym błonnik rozpuszczalny arabinogalaktan oraz laktoferynę, u pacjentów z chorobą uchyłkową jelita grubego, stosujących standardową terapię cykliczną przy użyciu rifaksyminy alfa (Xifaxan tabl. 200 mg w dawce 2x400 mg przez 7 dni raz w miesiącu / cyklicznie co miesiąc). Materiał i metoda: Pacjenci podzieleni zostali na dwie grupy. W grupie I (58 osób) otrzymywali oni standardową profilaktykę zaostrzeń choroby uchyłkowej, tj. rifaksyminę alfa (Xifaxan tabl. 200mg), 2x dziennie 400 mg przez 7 dni; cykle powtarzano co miesiąc. W grupie II (63 osób), oprócz powyższego schematu, stosowano dodatkowo preparat prebiotyczny błonnika rozpuszczalnego arabinogalaktan (5g) z laktoferyną (50 mg) 1x dziennie 1 saszetka przez okres 3 miesięcy. Badanie ukończyło 108 pacjentów. Ocenie poddano: częstość wypróżnień, konsystencję stolca, występowanie dolegliwości bólowych, jakość życia według polskiej wersji kwestionariusza GIQLI, inne dolegliwości/objawy, mogące mieć związek ze stosowanym preparatem (zdarzenia niepożądane), liczbę wizyt ambulatoryjnych, hospitalizacji i operacji z powodu choroby uchyłkowej jelita grubego i jej powikłań. Pacjenci poddani zostali 3-miesięcznej obserwacji. Wyniki: W obydwu badanych grupach stwierdzono znamienne zmniejszenie dolegliwości bólowych i poprawę jakości życia. W grupie II dodatkowo zaobserwowano znamienną poprawę w zakresie normalizacji częstości wypróżnień i konsystencji stolca. Wzrost jakości życia był w tej grupie znamiennie wyższy niż w grupie pacjentów poddanych standardowej profilaktyce tylko z rifaksyminą alfa (p = 0.00146). Wnioski: U pacjentów z objawową niepowikłaną chorobą uchyłkową model profilaktycznej terapii kompleksowej, obejmującej łączne stosowanie rifaksyminy alfa z prebiotykiem arabinogalaktanem i laktoferyną, pozwala na uzyskanie bardzo dobrych wyników. W przypadku terapii kompleksowej minimalizowane jest ryzyko zaostrzeń czy powikłań przy jednoczesnej znaczącej poprawie w zakresie wypróżnień, zmniejszenia dolegliwości bólowych i poprawie jakości życia.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 4; 1-8
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of the Results of Surgical Treatment of Zenker’S Diverticulum in Own Material
Autorzy:
Bobkiewicz, Adam
Banasiewicz, Tomasz
Krokowicz, Łukasz
Dryjas, Andrzej
Wykrętowicz, Mateusz
Katulska, Katarzyna
Borejsza-Wysocki, Maciej
Malinger, Stanisław
Drews, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395561.pdf
Data publikacji:
2015-03-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Zenker diverticulum
diverticulectomy
diverticulopexy
Opis:
Zenker diverticulum (ZD) is the most common type of diverticula of the esophagus. Most often refers to men with a peak incidence in the seventh and eighth decade of life. In the majority diverticula remains asymptomatic and in patients with symptomatic course of the disease symptoms are often nonspecific. Aim of the study was to present the authors’ own experience in surgical treatment of Zenker diverticulum. Material and methods. In this paper we present an analysis of 31 patients with confirmed ZD treated surgically at the Clinic in 2004-2014. Patients were analyzed in terms of age, gender, clinical symptoms, diverticulum size, type of surgery, the time to return to the oral intake, hospital stay and perioperative complications. Results. 22 men and 9 women were enrolled it this study. The mean age of the patients was 64.8 (SD, 10.7; in the range of 28 to 82 years). 29 patients (93.5%) underwent resection of the diverticulum, while diverticulopexy was performed in two patients. In 25 (80.6%) cases stapler device was used, while in 4 (12.9%) resection was performed manually. The average size of resected diverticulum was 4.9 cm (SD, 1.5). Following the surgery in four patients (12.9%) complications were present. The average operating time was 118.7 minutes (SD, 42.2, in the range of 50 to 240 minutes). The mean length of hospital stay was 9.3 (SD, 3.3). Conclusions. Surgical treatment of ZD is associated with high effectiveness and low recurrence rate. Despite the advantages of endoscopic techniques, surgical treatment is characterized by one- stage procedure. The use of mechanical suture (stapler) significantly improves the operation, although on the basis of our own analysis there was no superiority revealed over hand sewn. Unquestionable adventage of classical technique is the opportunity to histopathological evaluation of resected diverticulum what is impossible to achieve in endoscopic techniques.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2015, 87, 3; 109-115
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Surgical methods of treatment of intestinal passage disturbances with the characteristics of constipation in patients with intestinal stoma based on own experience
Autorzy:
Krokowicz, Łukasz
Sławek, Sylwia
Ledwosiński, Witold
Bobkiewicz, Adam
Borejsza-Wysocki, Maciej
Kuczyńska, Barbara
Szmyt, Krzysztof
Paszkowski, Jacek
Drews, Michał
Banasiewicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395605.pdf
Data publikacji:
2015-04-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
end colostomy
loop colostomy
constipation
parastomal hernia
Opis:
Stoma is an intestinal fistula created in emergency or by elective indications, and it is done to drain out the digestive tract content. In some patients there is a disturbance passage of gastric contents through the stoma, which may take the form of chronic constipation or even periodic subileus that will sooner or later require surgical treatment. The aim of the study was the assessment of the causes and method of treatment of constipation in patients with intestinal stoma. Material and methods. A total of 331 patients with stoma followed by Ostomy and Proctology Outpatient Clinic were included in the study in the years 2011-2014. The study included 146 women and 185 men and the average age was 61.3 ± 12.7 years. Within the entire froup, 273 patients had the end stoma performed whereas in 58 patients the loop stoma was created. The highest percentage of patients were the ones with diverticulosis and colorectal cancer, i.e. 132 and 114 patients respectively. A stoma was created in 35 patients due to inflammatory bowel disease (IBD), in 23 patients because of cancer, in 14 as a result of injuries and in 13 due to rectovaginal fistula. Results. Out of the entire group subject to study (331 patients) 93 patients (28.1%) suffered from constipation. 50 patients with constipation required surgical intervention. The most common indication for surgical treatment was the parastomal hernia (36 patients, 72%), other indications were the narrowing of the stoma (5 patients, 10%), its collapse (6 patients, 12%) or prolapse (3 patients, 6%). Parastomal hernia was responsible for 84% of constipation within the stoma and 86.1% were treated with laparotomy (31 out of 36 patients). Other causes of constipation were the stomal stenoses (5 patients), collapse of the stoma (6 patients) and stomal prolapse (3 patients). All patients were treated surgically with a good final result. Conclusions. Constipation associated with dysfunction of the stoma in most cases should be treated surgically. Parastomal hernia is the most common cause of constipation in the stoma. Treatment should be performed in due time because of the possibility of developing complications, especially dangerous one is a strangulated parastomal hernia and ischemia of stoma.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2015, 87, 4; 160-165
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Guidelines of the Association of Polish Surgeons and the Polish Society of Surgical Oncology on the accreditation of healthcare centers providing cytoreductive surgery and HIPEC for primary and secondary peritoneal cancers
Autorzy:
Jastrzębski, Tomasz
Richter, Piotr
Zegarski, Wojciech
Dziki, Adam
Wallner, Grzegorz
Jeziorski, Arkadiusz
Wysocki, Wojciech
Jackowski, Marek
Bębenek, Marek
Olesiński, Tomasz
Polkowski, Wojciech
Wyrwicz, Lucjan
Wydra, Dariusz
Biernat, Wojciech
Czauderna, Piotr
Studniarek, Michał
Polec, Tomasz
Owczuk, Radosław
Sommer, Anna
Szewczyk, Krzysztof
Mielko, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391728.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
accreditation
cytoreduction
HIPEC
peritoneal cancer
quality of treatment
Opis:
Surgical interventions in patients with peritoneal metastases combined with hyperthermic intraperitoneal chemotherapy (HIPEC) and systemic treatment are becoming more common and, when applied to selected patient groups, they reach 5-year survival rates of 32–52%. Good clinical outcomes require experienced and well-equipped healthcare centers, experienced surgical team and adequate patient qualification process. As a result of the discussion on the need for evaluation of quality of care and treatment outcomes and at the request of the Peritoneal Cancer Section of the Polish Society of Surgical Oncology, accreditation standards have been developed and the Accreditation Committee has been established for healthcare centers providing cytoreductive surgery and HIPEC for the management of primary and secondary peritoneal cancers.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 4; 47-53
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies