Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "nastolatki" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Multiwiktymizacja. Wyniki Ogólnopolskiej diagnozy problemu przemocy wobec dzieci
Polyvictimization. Results of National Survey of Child and Youth Victimization in Poland
Autorzy:
Makaruk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499034.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:
multiwiktymizacja
multiofiara
nastolatki
przemoc
poplyvictimization
polyvictim
teenagers
violence
Opis:
Artykuł prezentuje wyniki Ogólnopolskiej diagnozy problemu przemocy wobec dzieci ze szczególnym uwzględnieniem zjawiska multiwiktymizacji. Połowa badanych nastolatków w ciągu całego swojego życia doznała więcej niż jednej spośród 22 badanych form przemocy. Osoby, które doświadczyły w całym swoim życiu co najmniej sześciu form wiktymizacji (10%) oraz ci, którzy doświadczyli w ciągu 12 miesięcy poprzedzających badanie co najmniej czterech form wiktymizacji (8%) to multiofiary. Najczęściej doświadczane formy krzywdzenia przez multiofiary to przemoc fizyczna ze strony rówieśników (91%), przemocy psychiczna ze strony dorosłych (76%) oraz przemocy fizyczna ze strony dorosłych (71%). Multiwiktymizacja nieco częściej dotykała chłopców niż dziewczyny. Starsze nastolatki częściej doświadczały multiwiktymizacji w ciągu całego życia, co wynika z faktu gromadzenia z każdym rokiem nowych doświadczeń wiktymizacyjnych.
The article presents the results of the National Survey of Child and Youth Victimization in Poland with a particular focus on the phenomenon of polyvictimization. The half (50%) of teens in their lifetime has suffered more than one of the 22 forms of violence. Respondents (10%) who have experienced at least 6 forms of lifetime victimization and those (8%) who have experienced at least 4 forms of past-year victimization are polyvictims. Logistic regression showed that child who has experienced one out of 4 categories of victimization is exposed 2-5 times more to other categories of abuse. The most experienced forms of child abuse among polyvictims were: physical abuse by peers (91%), physical abuse by adults (76%) and psychological abuse by adults. Polivictims were more often boys than girls. Older teenagers were more likely to experience pastyear polyvivtimization due to the fact of gathering new victimization experiences with each passing year.
Źródło:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2013, 12, 3: Ogólnopolska diagnoza problemu przemocy wobec dzieci; 101-110
1644-6526
Pojawia się w:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak skutecznie ograniczyć cyberprzemoc rówieśniczą? – o efektywności metod aktywizujących kompetencje społeczne ze szczególnym uwzględnieniem empatii
How to effectively reduce peer cyberbullying? – about the effectiveness of methods that activate social competences with special emphasis on empathy
Autorzy:
Barlińska, Julia
Lalak, Dominik
Szuster, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499258.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:
cyberprzemoc rówieśnicza
kompetencje społeczne
nastolatki
empatia
cyberbullying
social competences
adolescence
empathy
Opis:
Cyberprzemoc to odmiana przemocy rówieśniczej, realizowana w przestrzeni cyfrowej. Jej skala i negatywne skutki wskazują na potrzebę opracowania empirycznie potwierdzonych wytycznych dotyczących interwencji i profilaktyki. Celem tekstu jest prezentacja badań psychologicznych realizowanych w ramach projektu pt. Interdyscyplinarny Model Przeciwdziałania Agresji i Cyberprzemocy Technologicznej (IMPACT). Praktyczny kierunek badań koncentrował się na identyfikacji kompetencji społecznych mogących ograniczyć angażowanie się w elektroniczną przemoc rówieśniczą. Integracja jakościowych i ilościowych rezultatów badań pozwoliła zidentyfikować istotne dla ograniczania cyberprzemocy wymiary psychologiczne dotyczące: 1) automatyzmów w postrzeganiu i regulacji zachowania, 2) rozpoznawania emocji, aktywizacji empatii i przyjmowania perspektywy, 3) samokontroli i 4) ukazywania wpływu specyfiki komunikacji zapośredniczonej przez komputer na zachowania przemocowe. Kolejny etap badań eksperymentalnych sprawdzał skuteczność wyłonionych kompetencji oraz adekwatność opracowanych form ich aktywizacji. W niniejszym artykule skoncentrowano się na szczegółowym przedstawieniu wymiaru aktywizacji empatii, prezentując dwa badania eksperymentalne testujące skuteczność różnych form jej aktywizacji – poprzez przyjmowanie perspektywy ofiary oraz sprawcy cyberprzemocy. Okazało się, że tylko przyjęcie perspektywy ofiary efektywnie zwiększało częstość udzielania pomocy w obliczu aktu cyberprzemocy. Uzyskane rezultaty wskazują na złożoność i różnorodność kompetencji empatii oraz specyfikę jej regulacyjnej roli w grupie nastolatków. Zarazem uzasadniają konieczność odrębnego testowania efektywności wzbudzania różnych kompetencji społecznych (nie tylko empatii), dostosowując metody do specyfiki owych umiejętności. Prezentowane wnioski z badań posłużyły do opracowania innowacyjnego polskiego programu profilaktyki cyberprzemocy, który po zakończeniu projektu udostępniony zostanie do powszechnego, bezpłatnego użytku w szkołach.
Cyberbullying is a new manifestation of peer violence transferred into cyberspace. The scale and negative effects of acts of cyber violence indicate the need to develop empirically verified guidelines for intervention and prevention. Psychological research carried out as part of the project „Interdisciplinary Model of Counteracting Aggression and Cyberbullying in Technology” (IMPACT) aimed at identifying and diagnosing the effectiveness of psychological manifestations of social competences and effective methods of activating them leading to reducing negative behaviors in the network among young people. In the area of improving social competences on the basis of integrated results of quantitative and qualitative research, psychological dimensions concerning (1) automatisms in perception and regulation of behavior were identified (2) recognition of emotions, empathy activation and perspective acceptance, (3) self-control, (4) showing the influence of the specificity of computer-mediated- communication on violent behaviour were recognised. The next step was to measure the effectiveness and adequacy of various forms of activation of selected social competences. The focus was on the dimension of activating empathy by presenting two experimental studies testing the effectiveness of various forms of empathy activation - by adopting the perspective of the victim and the perpetrator of cyberbullying. Only the adoption of the victim’s perspective turned out to be effective in increasing the frequency of helpful reactions to cyberbullying victims, which emphasizes the complexity of the empathy construct and the multifaceted nature of its effective activation in the group of adolescents. This is an important premise for testing the effectiveness of activation of various social competences, not only empathy, pointing to the need for selective and consistent testing of each element of methods and tools of preventive interventions. The presented conclusions from the research were used to develop an innovative Polish program for preventing cyberbullying, which will be made available for general free use in schools.
Źródło:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2018, 17, 1; 68 - 95
1644-6526
Pojawia się w:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Różnice płciowe w rozwoju wczesnych nieadaptacyjnych schematów. Badania prowadzone na grupie młodzieży doznającej przemocy w rodzinie
Gender differences in early maladaptive schemas development. Research conducted on a group of adolescents experiencing domestic violence
Autorzy:
Sieński, Michał
Ziarko, Michał
Łuczak, Klaudia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1201211.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:
przemoc
trauma
wczesne nieadaptacyjne schematy
nastolatki
violence
early maladaptive schemas
adolescents
Opis:
Doznawanie przemocy w rodzinie może prowadzić do poważnych następstw, szczególnie w grupie osób młodych o niedojrzałym aparacie psychicznym. W przeprowadzonych badaniach analizowano różnice płciowe w rozwoju wczesnych nieadaptacyjnych schematów w grupie nastolatków. Badania przeprowadzono w grupie 68 nastolatków w wieku 14–17 lat, którzy w rodzinie pochodzenia doświadczyli przemocy ze strony jednego z rodziców lub opiekunów. Osoby badane wypełniły Kwestionariusz traumy dziecięcej, Kwestionariusza schematów Younga i ankietę z danymi socjometrycznymi. Wykazano, że mimo zbliżonych wyników w formach i natężeniu doznawanej przemocy wystąpiły różnice płciowe w rozwoju wczesnych nieadaptacyjnych schematów. W grupie nastolatków płci męskiej, odmiennie niż u dziewczyn, odnotowano związek między doznawaniem przemocy a nasileniem schematów ze wszystkich pięciu kategorii. Ponadto zarówno wynik ogólny, jak i nasilenie schematów z kategorii słaba autonomia oraz nadmierna czujność i zahamowanie były znacząco wyższe w grupie męskiej.
Domestic violence can lead to serious consequences, especially in the group of young people with immature mental apparatus. The study analysed gender differences in the development of early maladaptive schemas in the adolescent group. The study was conducted in a group of 68 teenagers aged between 14 and 17 years who experienced violence in their family of origin by one of their parents or caregivers. Respondents completed the Children’s Trauma Questionnaire, Young’s Schemas Questionnaire, and answered questions about sociometric data. The results showed that despite similarities in forms and intensity of violence, there were gender differences in the development of early maladaptive schemas. In a group of male adolescents, different from females, there was a correlation between the experience of violence and the intensity of the schemas in all five domains. Moreover, both the overall result and the intensity of the schemas in the categories of impaired autonomy and overvigilance / inhibition were significantly higher in the male group.
Źródło:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2018, 17, 2; 98 - 116
1644-6526
Pojawia się w:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bultzatzen — Promocja Sukcesu, Hiszpania
Bultzatzen — Promoting Success, Spain
Autorzy:
Santibáñez, Rosa
Maiztegui, Concepción
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499111.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:
wielokulturowość
nastolatki
przedmieścia
wykluczenie społeczne
edukacja
multiculturalism
teens
suburbs
social exlusion
education
Opis:
Bultzatzen to program społeczno–edukacyjny dla zróżnicowanych pod względem kulturowym grup młodych ludzi w wieku od 12. do 16. roku życia, realizowany w rejonie Astrabudúa na przedmieściach Erandio w Kraju Basków. Projekt Bultzatzen (w języku Basków oznacza „nacisk”) powstał w latach 2004–2005, jest to innowacyjne podejście do reagowania na ryzyko niepowodzeń szkolnych i wykluczenia społecznego często doświadczanych przez okoliczną młodzież. Ta wielopoziomowa interwencja obejmuje rodzinę, społeczność lokalną, szkołę, Radę Miasta, uniwersytet i inne instytucje. Program okazał się skutecznie podwyższać aspiracje i standardy edukacyjne; sprzyja też większej spójności społeczności lokalnych. Organizacja zgłaszająca: Uniwersytet Deusto, Wydział Pedagogiki Społecznej i Wielokulturowości, Hiszpania.
Bultzatzen is a socio-educational programme for culturally diverse young people aged 12-16 years that takes place in the neighbourhood of Astrabudúa in the suburbs of Erandio in the Basque Country. Bultzatzen (in Basque ‘pushing’) came into being in 2004-05 and proposes an innovative response to the situation regarding the risk of academic failure and social exclusion in which the young people of the neighbourhood fi nd themselves. There is multi-level intervention that involves family, the community, schools, the Town Council, the University and other institutions. The programme has been effective in raising aspirations and educational standards, as well as promoting increased community cohesion.
Źródło:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2013, 12, 2: Kompendium inspirujących praktyk. Wczesna interwencja i profilaktyka w działaniach na rzecz wspierania rodziny i rodzicielstwa; 98-110
1644-6526
Pojawia się w:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy ciemna triada cech osobowości przewiduje zachowania związane z sekstingiem? Badania empiryczne w grupie młodych Polaków
Does the Dark Triad of personality traits predict for sexting behaviour? Empirical research on a group of young Poles
Autorzy:
Dziekan, Martyna
Baiocco, Roberto
Chirumbolo, Antonio
Laghi, Fiorenzo
Morelli, Mara
Bianchi, Dora
Michał, Michał
Sorokowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499141.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:
nastolatki
przemoc rówieśnicza
seksting
cechy osobowości
internet
teenagers
peer violence
sexisting
personality traits
Opis:
Seksting jest formą wymiany prowokatywnych i seksualnie sugestywnych treści (zdjęć, filmów lub wiadomości) za pomocą wiadomości tekstowych lub internetu. Badania wskazują na to, że seksting jest zachowaniem ryzykownym, często związanym z przymusem, które może mieć związek ze zdrowiem psychicznym. Celem badania było sprawdzenie, czy cechy osobowości, takie jak psychopatia, makiawelizm i narcyzm (tzw. ciemna triada), przewidują zachowania związane z sekstingiem. Przebadano grupę 314 młodych Polaków w wieku 16–19 lat. Uzyskane wyniki wskazują, że młodzi Polacy angażują się w zachowania związane z sekstingiem, a częstotliwość takich zachowań jest związana z osobowością i płcią osoby badanej. Osoby, które wysyłały więcej sekstingu, charakteryzowały się wyższym poziomem makiawelizmu i niższym poziomem psychopatii. Co do otrzymywania prowokatywnych i seksualnie sugestywnych treści, to osoby o wyższym poziomie makiawelizmu otrzymywały ich więcej. Niniejsze badania wskazują na związek osobowości z wysyłaniem i otrzymywaniem seksualnie sugestywnych i prowokatywnych treści.
Sexting is a form of exchanging provocative and sexually suggestive content (photos, videos or messages) on smartphones, the Internet or social networks. Research shows that sexing is a risky behaviour, often associated with coercion, that can be associated with mental health. The aim of this research is to check whether personality traits such as psychopathy, Machiavellianism and narcissism (the so-called Dark Triad) predict sex-related behaviours. A group of 314 young Poles aged 16-19 was surveyed. The results of this study indicate that young Poles engage in behaviours related to sexting and the frequency of such behaviours is related to the personality and gender of the person surveyed. Those who sent more sexting had higher levels of Machiavellianism and lower levels of psychopathy. As for receiving provocative and sexually suggestive content, those with a higher level of Machiavellianism received more of it. This research shows a relationship between personality and the sending and receiving of sexually suggestive and provocative content.
Źródło:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2018, 17, 1; 127 - 144
1644-6526
Pojawia się w:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skala i uwarunkowania przemocy rówieśniczej. Wyniki Ogólnopolskiej diagnozy krzywdzenia dzieci w Polsce
The scale and conditions of peer violence. Results of the National Diagnosis of child abuse in Poland
Autorzy:
Włodarczyk, Joanna
Wójcik, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499163.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:
bullying
przemoc rówieśnicza
samookaleczenia
próby samobójcze
nastolatki
peer violence
self-injury
suicide attempts
adolescents
Opis:
Artykuł prezentuje wyniki Ogólnopolskiej diagnozy skali i uwarunkowań krzywdzenia dzieci w Polsce dotyczące przemocy rówieśniczej. Wykazano, że doświadcza jej 57% dzieci w wieku 11–17 lat. Spośród pięciu form przemocy rówieśniczej najwięcej dzieci doświadczyło w swoim życiu przemocy fizycznej ze strony innych dzieci (42%), a następnie przemocy psychicznej (29%). Niemal ⅕ respondentów (18%) doświadczyła napaści zbiorowej, a tylko nieco mniej badanych (14%) doświadczyło długotrwałego znęcania. Sześć procent młodych osób padło w swoim życiu ofiarą przemocy na randce z inną młodą osobą. Dodatkowym celem było zbadanie zależności między sytuacją rodzinną a doświadczeniem przemocy rówieśniczej, a także zależności między przemocą rówieśniczą a zachowaniami autodestrukcyjnymi – samookaleczaniem i próbami samobójczymi. Nadużywanie alkoholu przez członka rodziny okazało się czynnikiem, który zwiększa szansę doświadczenia niemal wszystkich form przemocy rówieśniczej (trzykrotnie – przemocy fizycznej oraz znęcania się ze strony rówieśników, a dwukrotnie – przemocy psychicznej, napaści zbiorowej i przemocy podczas randki). Badani, którzy doświadczyli przemocy rówieśniczej, ponad trzykrotnie częściej okaleczali się oraz siedem razy częściej podejmowali próby samobójcze.
The article presents the results of the National Diagnosis of the scale and determinants of child abuse in Poland regarding peer violence. Peer abuse was experienced by 57% of children aged 11–17. Out of the five forms of peer violence, the most common experience was physical violence from other children (42%), and 29% experienced psychological violence (in the whole lifetime). Almost one fith (18%) of respondents experienced a collective assault, and only slightly less (14%) bullying victimisation. 6% of young people experienced violence during a date with a peer. An additional goal was to investigate the relationship between family’s situation and the experience of peer violence, as well as the relationship between peer violence with self-destructive behaviour – self-harm and suicide attempts. Alcohol abuse by a family member is a factor that increases the risk of victimisation by almost all forms of peer violence. The respondents who experienced peer violence had three times higher odds of self-injury and seven times more of suicide attempt.
Źródło:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2019, 18, 3; 9-35
1644-6526
Pojawia się w:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki rodzinne i zachowania autodestrukcyjne związane z multiwiktymizacją wśród dzieci i młodzieży w Polsce
Family factors a and self-harm behaviors associated with poly-victimization among Polish children and adolescents in Poland
Autorzy:
Makaruk, Katrzyna
Malinowska-Cieślik, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498952.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:
nastolatki, przemoc
krzywdzenie
multiwiktymizacja
dysfunkcje rodzinne
zachowania autodestrukcyjne
adolescents
violence
maltreatment
poly-victimization
dysfunctional family
self-harm
Opis:
Zjawisko multiwiktymizacji wśród polskich dzieci oraz nastolatków, czyli doświadczanie przez nich wielu różnorodnych form krzywdzenia i przemocy w ciągu życia, wydaje się być niedostatecznie poznane. Celem tego badania była charakterystyka socjodemograficzna nastolatków doświadczających multiwiktymizacji, ocena ryzyka doświadczania tego zjawiska przez nastolatki z rodzin z różnymi dysfunkcjami oraz ocena ryzyka podejmowania przez te nastolatki zachowań autodestrukcyjnych. Badanie przeprowadzono na ogólnopolskiej próbie 822 uczniów w wieku 13–17 lat. Wbadaniu wykorzystano polską adaptację Kwestionariusza wiktymizacji młodzieży (Juvenile Victimization Questionnaire), która zawiera pytania o doświadczenie 22 różnych form przemocy w ciągu całego życia. Wykazano dużą skalę krzywdzenia dzieci w Polsce. Wśród badanych 75% doświadczyło w swoim życiu co najmniej jednej formy krzywdzenia, a co trzeci badany doświadczył multiwiktymizacji, czyli co najmniej czterech różnych jego form. Multiwiktymizacji doświadczają częściej dziewczyny, starsze nastolatki oraz osoby, których rodzice rozwiedli się lub rozstali. Wyniki pokazały, że nadużywanie alkoholu w rodzinie zwiększa pięciokrotnie ryzyko multiwiktymizacji, a choroba psychiczna domownika – czterokrotnie. U nastolatków, które doświadczyły wielu form przemocy, 25-krotnie wzrasta ryzyko prób samobójczych i siedmiokrotnie zwiększa się ryzyko samookaleczania się, szczególnie u dziewczyn. Wyniki tych badań wskazują na pilną potrzebę wdrożenia krajowego wielosektorowego programu szybkiej identyfikacji zagrożonej młodzieży oraz szerokiego dostępu do profesjonalnej pomocy i wsparcia.
The poly-victimization among children and adolescents,that refers to victims who have suffered multiple types of violence in their life, is not sufficiently studied in Poland. The aim of the study was to identify the adolescents experiencing poly-victimization by sociodemographic characteristics, to assess the risk of poly-victimization in adolescents from families with various types of dysfunctions, and to assess the risk of self-harm behaviors in adolescents who experienced poly-victimization. The study was conducted in representative sample of 822 adolescents aged 13–17 in Poland in 2018. The Polish adaptation of the Juvenile Victimization Questionnaire was applied in the survey. This questionnaire includes questions about 22 forms of victimization experienced in the life. The results showed that 75% of study group was victimized at least once in the life, and every third of them experienced different forms of violence at least 4 times in the life. Girls, elderteenagers, and those whose parents divorced or were separated more often experienced poly-victimization. Results showed that alcohol abuse and mental disorders in the family 5 times increase risk of poly-victimization in the study group. Poly-victims were at high risk of suicide attempts (OR = 25.62) or self-harm behaviors (OR = 7.98). The study implies the urgent need to develop the national multi-sectoral program to identify poly-victims among Polish pupils and to develop professional help and support for these children and youth.
Źródło:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2019, 18, 3; 157 - 177
1644-6526
Pojawia się w:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola negatywnych doświadczeń w dzieciństwie jako uwarunkowań samookaleczeń bez intencji samobójczych wśród dzieci i młodzieży
The role of adverse childhood experiences as determinants of nonsuicidal self-injury among children and adolescents referred to community and inpatient mental health settings
Autorzy:
Baiden, Philip
Stewart, Shannon L.
Fallona, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499153.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:
negatywne doświadczenia w dzieciństwie
ace
samookaleczenia bez intencji
samobójczych
dzieci
nastolatki
interrai
adverse childhood experiences
non-suicidal self-injury
children
adolescents
Opis:
Celem badania było określenie rozpowszechnienia oraz wpływu negatywnych doświadczeń w dzieciństwie na występowanie samookaleczeń bez intencji samobójczych (non-suicidal self-injury, NSSI) u dzieci i młodzieży, w kontekście środowiskowej oraz szpitalnej opieki zdrowia psychicznego. Dane do badania uzyskano ze zbioru interRAI – Zdrowie Psychiczne Dzieci i Młodzieży (Child and Youth Mental Health). Zbadano łącznie 2038 dzieci i nastolatków w wieku 8–18 lat (M = 12,49, SD = 2,88, 61,1% badanych było płci męskiej). Przeprowadzono dwuczynnikową regresję logistyczną w celu identyfikacji predyktorów NSSI jako funkcji negatywnych doświadczeń z dzieciństwa, depresji i wsparcia społecznego, przy jednoczesnym kontrolowaniu wieku, płci, typu pacjenta, opieki prawnej, stanu cywilnego rodziców/opiekunów, historii umieszczenia w rodzinie zastępczej i diagnozy zdrowia psychicznego. Spośród 2038 badanych dzieci i nastolatków u 592 (29%) występowały NSSI. W wieloczynnikowym modelu regresji logistycznej wykazano, że szanse wystąpienia NSSI u dzieci i nastolatków, które doświadczyły przemocy fizycznej, były o 49% większe, a u dzieci i nastolatków, które zostały wykorzystane seksualnie, o 60% większe, w porównaniu z osobami, które nie doświadczyły przemocy. Inne predyktory NSSI to: starszy wiek, płeć żeńska, hospitalizacja, depresja, zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, destrukcyjne zaburzenia zachowania i zaburzenia nastroju. U dzieci i nastolatków, które otrzymały jakąś formę wsparcia społecznego, szanse wystąpienia NSSI malały o 26%. Procedury oceny wskaźników zdrowia psychicznego, zwłaszcza u dzieci i nastolatków z historią negatywnych doświadczeń w dzieciństwie, powinny zatem uwzględniać NSSI. Wzmocnienie sieci wsparcia społecznego oraz zwrócenie uwagi na depresję i powiązane z nią umiejętności regulacji emocji w dzieciństwie mogą pomóc zapobiegać NSSI wśród dzieci i młodzieży.
The objectives of this study were to examine the prevalence of, and determine the effect of adverse childhood experiences on non-suicidal self-injury among children and adolescents referred to community and inpatient mental health settings. Data for this study were obtained from the interRAI Child and Youth Mental Health dataset. A total of 2038 children and adolescents aged 8–18 years (M = 12.49; SD = 2.88, 61.1% males) were analyzed. Binary logistic regression was fitted to identify predictors of non-suicidal self-injury as a function of adverse childhood experiences, depression, and social support while simultaneously controlling for age, gender, type of patient, legal guardianship, marital status of parents/caregivers, history of foster family placement, and mental health diagnoses. Of the 2038 children and adolescents examined, 592 (29%) of this clinical sample engaged in non-suicidal self-injury. In the multivariate logistic regression model, children and adolescents who were physically abused had 49% higher odds of engaging in non-suicidal self-injury and children and adolescents who were sexually abused had 60% higher odds of engaging in non-suicidal self-injury, when compared to their non-abused counterparts. Other predictors of non-suicidal self-injury include: older age, female gender, inpatient status, depression, attention deficit-hyperactivity disorder, disruptive behavior disorder, and mood disorders. Children and adolescents who had some form of social support had a 26% decrease in the odds of engaging in non-suicidal self-injury. Assessment procedures for indicators of mental health, particularly among children and adolescents with a history of adverse childhood experiences, should also take into account non-suicidal self-injury. In addition to bolstering social support networks, addressing depression and related emotion regulation skills in childhood may help prevent future non-suicidal self-injury behaviors.
Źródło:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2018, 17, 3; 103-137
1644-6526
Pojawia się w:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies