Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Fizjoterapia" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Rafał Józef Czerwiakowski: a pioneer of Polish rehabilitation
Rafał Józef Czerwiakowski pionier polskiej rehabilitacji
Autorzy:
Kałamacka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1966252.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Physioteraphy
History
Surgery
fizjoterapia
historia
chirurgia
Opis:
Rafał Józef Czerwiakowski (1743-1816) was an eminent doctor and academic, a professor of the Jagiellonian University, a precursor of surgery and at the same time a pioneer within Polish rehabilitation. In his numerous medical works he took up the treatment of ‘bodily deformity,’ discussed corrective and supplementary equipment, or ‘the lack of compensating parts,’ he recommended water therapy, massages, ‘electrifising and galvanising’, body exercises (‘agitations’ and ‘commotions’). He was the first in Poland to describe orthopaedic instruments and their application. Which is why it seems of importance to recall the figure of Czerwiakowski, who we may consider to be the actual pioneer of physiotherapy in Poland. Czerwiakowski’s legacy is of significance for the history of physiotherapy in Poland. His views, although shaped in the 19th century, have to a large degree not lost their value. And consequently it is worth considering some of the notions and recommendations which he conveyed to his contemporaries and those who followed, although these contain already historical truths. Yet, as is known Antiqua quae nunc, fuerunt olim nova (what today is old once was new). From the perspective of time we are able to perceive the significance and meaning of his work, which foresaw the innovations which were yet to arrived in physiotherapy.
Rafał Józef Czerwiakowski (1743-1816), wybitny lekarz i uczony, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, prekursor chirurgii to zarazem pionier rehabilitacji polskiej. W swych licznych, medycznych opracowaniach zajmował się leczeniem „bezkształtności ciała”, omawiał sprzęty poprawcze i dodawcze, czyli „brak części nagradzających”, zalecał wodolecznictwo, masaże, „elektryzowanie i galwanizowanie”, ćwiczenia ciała („agitacyje” i „komocyje”). Jako pierwszy w Polsce opisał przyrządy ortopedyczne i ich zastosowanie. Toteż wydaje się celowym przypomnienie postaci Czerwiakowskiego, którego możemy uznać za faktycznego pioniera fizjoterapii w Polsce. Spuścizna Czerwiakowskiego ma duże znaczenie dla dziejów fizjoterapii w Polsce. Jego poglądy, chociaż ukształtowane w XIX wieku, w dużej mierze nic nie straciły na wartości. A zatem warto pochylić się nad niektórymi myślami i wskazaniami, które Czerwiakowski przekazał jemu współczesnym i potomnym, chociaż zawierają historyczne już prawdy. Ale, jak wiadomo „Antiqua quae nunc, fuerunt olim nova” („To, co dziś jest stare, było kiedyś nowe”). Z perspektywy czasu lepiej możemy dostrzec znaczenie jego nauki, będącej zapowiedzią postępów, które w fizjoterapii miały dopiero nadejść.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2013, 17(4); 49-55
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pusher Syndrome in stroke patients. The current state of knowledge on assessment and physiotherapy
Patologiczne odpychanie u chorych po udarze mózgu. Aktualny stan wiedzy na temat badania i metod fizjoterapii
Autorzy:
Śliwka, Agnieszka
Piliński, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1966243.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
pusher syndrome
physiotherapy
pusher behaviour
patologiczne odpychanie
fizjoterapia
Opis:
Introduction: Pusher Syndrome is a result of damage to the central nervous system manifesting itself as a postural disturbance, whereby the patient in every position pushes himself away in the direction of the paresis and actively resists any attempts towards passive correction of posture. Such behaviour results in the body being position being established according to its own distorted sense of verticality.Aim: The review of literature dedicated to the symptoms, research and physiotherapy conducted within pusher syndrome.Methods: A review of studies published within the following electronic databases: Scopus, Embase, Pubmed/Medline, PeDro, Cochrane, ProQuest for the period from 01.01.2002 to 13.09.2013. Results: Results of research and publications on the subject of Pusher Syndrome appear only occasionally. The subjects of such research are: examination methods, searching for neurophysiological explanations of the Pusher Syndrome and its concurrence with other neurological disorders. Physiotherapy with clear practical implications is rarely the subject of research. The state of knowledge on the matter of the effectiveness of physiotherapy in Pusher Syndrome is based chiefly on narrative reviews as well as on case study reports. Their analysis points to an approach to be adopted as regards the rehabilitation of this group of patients which is based on the principle of motor learning with the use of visual cues as well as proceedings blocking the possibility to push away with limbs that are indirectly involved (limbs on the opposite side to the paresis are referred to as directly involved) in all positions the patient assumes.Conclusions: There is limited literature available regarding physiotherapy methods used in PS. Existing knowledge is primarily based on observational studies and case reports which provide low evidence (grade III) for clinical practice. The analysis of 9 publications with high risk of bias showed that physiotherapists apply: positioning, principles of motor learning, using visual cues, galvanic vestibular stimulation, robot assisted gait therapy and methods of preventing the possibility for a pushing away with indirectly involved limbs. Most of the included studies promote the same scheme of treatment approach for patients with PS, described in four main points (A-D) in section Physiotherapy treatment of the article.
Wprowadzenie: Patologiczne odpychanie to zaburzenie posturalne pojawiające się przy uszkodzeniach centralnego układu nerwowego, w którym chory odpycha się we wszystkich pozycjach w kierunku strony niedowładnej oraz aktywnie oporuje każdą próbę pasywnej korekcji postawy. Zachowanie takie prowadzi do ustawiania ciała według własnego, zaburzonego poczucia pionu. Cel: Przedstawienie aktualnych, wiarygodnych doniesień z przeglądu piśmiennictwa naukowego, na temat: objawów, badania i fizjoterapii patologicznym odpychaniu.Metody: Przegląd piśmiennictwa zamieszczonego w elektronicznych bazach danych: Scopus, Embase, Pubmed/Medline, PeDro, Cochrane, ProQuest obejmujący okres od 1.01.2002 do 13.09.2013. Wyniki: Wyniki badań i publikacje na temat patologicznego odpychania ukazują się sporadycznie. Ich przedmiotem są: sposoby badania, poszukiwanie wyjaśnień neurofizjologicznych patologicznego odpychania oraz jego współwystępowanie z innymi zaburzeniami neurologicznymi. Rzadko przedmiotem publikacji jest fizjoterapia o wyraźnych implikacjach praktycznych. Stan wiedzy na temat skuteczności fizjoterapii w patologicznym odpychaniu bazuje głównie na doniesieniach narracyjnych (ang. narrative review) oraz opisach przypadków (ang. case report). Ich analiza wskazuje na podejście do usprawniania tej grupy chorych oparte o zasady nauczania motorycznego z wykorzystywaniem wskazówek wzrokowych oraz postępowanie uniemożliwiające odpychanie się kończynami pośrednio zajętymi (po stronie przeciwnej do kończyn niedowładnych nazywanych bezpośrednio zajętymi) we wszystkich pozycjach, w których znajduje się pacjent. Wnioski: Zagadnienia z zakresu sposobów badania i metod fizjoterapii w patologicznym odpychaniu wymagają bardziej rzetelnych badań klinicznych, głównie randomizowanych, z grupą kontrolną oraz usystematyzowania dotychczasowej wiedzy i zdobytego doświadczenia pod kątem praktycznego zastosowania klinicznego.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2013, 17(4); 19-27
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personality model of the contemporary physiotherapist
Wzór osobowy współczesnego fizjoterapeuty
Autorzy:
Rusin, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963451.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Personality
reliable carer
physiotherapy
osobowość
opiekun spolegliwy
fizjoterapia
Opis:
A contemporary physiotherapist is not only an outstanding specialist with extensive knowledge and practical skills, but also a man with determined personality traits. The main principle for the physiotherapist in fulfilling their duties is motivating „service for health and for human life”. Therefore, personality traits gain a special significance in their work, for which the help for others, the protection of their health and lives are the main message, as well as preventative practices. Personality traits are indicators of physiotherapy action, which provide a specific path for this action to follow, which point out the correct way. Defining the personality model of the physiotherapist is a part of the axiology of physiotherapy itself, of the model of a perfect member of this socio-professional group, equipped with diverse personality traits - moral-social features, mind, character, professional, intellectual. Living and working in a democratic society, a physiotherapist should know and remember the characteristics of Tadeusz Kotarbiński’s reliable carer, the ethics of reverence for life as presented by that great doctor of the humanities Albert Schweitzer, and about the selected civic virtues which Maria Ossowska presented in her article „The model of a citizen in democracy”. And so an attempt to design the ideal model of the contemporary physiotherapist, as desired within a democratic society, constitutes the purpose of this study.
Współczesny fizjoterapeuta to nie tylko znakomity specjalista posiadający szeroką. wiedzę i umiejętności praktyczne, ale człowiek posiadający określone cechy osobowości. Wypełniając swoje obowiązki fizjoterapeucie przyświeca główna zasada „służba zdrowiu i życiu ludzkiemu”. W związku z tym cnoty moralne nabierają szczególnego znaczenia w jego pracy, której głównym przesłaniem jest pomoc drugiemu człowiekowi, ochrona jego zdrowia i życia, a także profilaktyka zdrowotna. Cnoty są wyznacznikami działania fizjoterapeutycznego, które nadają określony tor tym działaniom, wskazują na właściwy sposób oddziaływania. Zadaniem aksjologii fizjoterapii jest zdefiniowanie wzoru osobowego fizjoterapeuty, który powinien być wyposażony w różnorodne cnoty, między innymi sprawiedliwość, troskliwość, szacunek, współczucie, łagodność, odpowiedzialność. żyjąc i pracując w demokratycznym społeczeństwie, fizjoterapeuta powinien znać i pamiętać także o cechach spolegliwego opiekuna opisanego przez Tadeusza Kotarbińskiego, etyce czci dla życia według wielkiego lekarza humanisty Alberta Schweitzera, czy o cnotach obywatelskich, które prezentuje Maria Ossowska w swoim artykule „Wzór obywatela w ustroju demokratycznym”. Celem niniejszego opracowania jest zatem próba zaprojektowania idealnego wzoru współczesnego fizjoterapeuty, pożądanego w demokratycznym społeczeństwie.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2012, 16(3); 27-32
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joseph Pilates’ method and possibilities of its application in physiotherapy
Metoda Josepha Pilatesa oraz możliwości jej zastosowania w fizjoterapii
Autorzy:
Mętel, Sylwia
Milert, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1938548.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Pilates
exercises
physiotherapy
Sports Medicine
cwiczenia
fizjoterapia
medycyna sportowa
Opis:
This article presents a theoretical basis for techniques of physical exercises developed by Joseph Pilates. The method, as part of the so-called Body Mind Exercises group, first gained recognition among professional dancers, actors and choreographers but has become more popular and is now regularly applied in sport, fitness and physiotherapy. The paper presents methodological and biomechanical principles of this exercise system (oriented to strengthening the whole muscular system, both deep – stabilizing and superficial – moving parts, interaction „from the core” on the slings forming superficial musculo-fascial system, the work in open and closed kinetic chains). Historical background of the method and principles of performing the exercises using the Pilates Method (concentration, control, centering, breathing, postural alignment, flow, stamina, relaxation) is provided. The paper presents instruments (the Cadillac, the Reformer) and accessories (Swiss Ball, Overball, Tubings) that can be used to enhance the exercise program in the discussed activity improvement system. The final part of the article includes a critical review of physiotherapy and sports medicine literature pertaining to application of the presented method in kinesitherapy of patients at different ages, particularly in elderly people. Prior experience of physiotherapists using this technique in their work has indicated a possibility of applying the technique in the therapy of patients with various neuro-muscular dysfunctions and in sports medicine. The authors hope to encourage the environment of physiotherapists to enhance their professional skills with elements of Pilates’ method.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2007, 11(2); 27-36
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of the effectiveness of MNRI therapy in children with autism based on the ATEC test – a preliminary report
Ryzyko upadku słuchaczek Uniwersytetu Trzeciego Wieku na tle 6-miesięcznego programu fizjoterapeutycznego – badanie randomizowane
Autorzy:
Nowak, Katarzyna
Muzaj, Halina
Nawrocka, Halina
Sobaniec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790880.pdf
Data publikacji:
2018-10-23
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
autism
MNRI
rehabilitation
ATEC
ryzyko upadku
UTW
równowaga
fizjoterapia
Opis:
Autism (ASD) is a multiform disorder of unexplored etiology. Therapeutic treatment is therefore symptomatic0 and due to the complexity and variety of symptoms, it must be individualized. Therapists reach for various methods and forms of work with an autistic patient. In this situation, there is also a need to evaluate the therapeutic procedure and the choice of methods that will help assess the effectiveness of therapy. One of the proposed activities is therapeutic modality MNRI (Masgutova Neurosensorimotor Reflex Integration), while the standard ATEC test is used to assess the effectiveness of therapy. The MNRI method deals with the functioning of basic reflexes, the movement system and its impact on the developmental and learning processes. The MNRI method is aimed at restoring normal neurosensoric development and integration of reflex patterns, motor coordination systems and skills enabling movement functioning, behavioural regulation, emotional and cognitive functions. Therapy consists in activating reflex patterns to stimulate the natural resources of the brain, the body, strengthening memory and neurosensotimotive as well as motor integration. The aim of the study was to evaluate the effectiveness of MNRI therapy in children with autism based on the ATEC test. The study involved 60 children diagnosed with autism (F84.0) according to ICD-10 criteria. The average age of patients was 10.7 years. Each participant of the project took an active part in the 11-day rehabilitation process according to the MNRI programme. The standardized ATEC test was used to assess the effectiveness of therapy. Analysis of the results of the ATEC test before and after the 11-day rehabilitation in autistic patients showed positive effects of MNRI therapy among 43.5% of the subjects. These effects included, for part I - in terms of communication, an increase was noted by 9.2%; for part II – socialization0 58.3%; part III - sensory feeling, cognitive awareness, 47.2% and in part IV - physical health, emotions, behaviour, 57.9%. MNRI therapy positively influenced the examined group of autistic patients. Particularly noticeable improvement was expressed in the reduction of self-inflicted harm (65%), reduced hypersensitivity and improvement in sound tolerance (80%), improvement of awareness of one’s own body's (60%); greater calmness, self-control (80%). The therapy is safe, painless, has no negative effects. This article is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License. null
Wstęp: Z wiekiem pogarsza się wydolność wszystkich narządów i układów człowieka, wpływając na pogorszenie sprawności funkcjonalnej i zwiększenie ryzyka upadków u osób, nawet tych najaktywniejszych, do których zaliczamy słuchaczy Uniwersytetów Trzeciego Wieku (UTW). Odpowiednio przygotowany i realizowany program fizjoterapeutyczny pozwala na przygotowanie słuchaczy UTW do zmniejszenia ryzyka upadków i konsekwencji z tym związanych. Cel pracy: Celem pracy jest ocena wpływu autorskiego 6-miesięcznego programu postępowania fizjoterapeutycznego na ryzyko upadku i równowagę słuchaczek UTW. Materiał i metody badań: Badaniami zostały objęte słuchaczki Jagiellońskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Krakowie które ukończyły 60. rok życia. Badane podzielono losowo na dwie grupy: grupa badana (n=66, śr. wiek: 67,2 ±5,4 lat), grupa kontrolna (n=65, śr. wiek: 66,2 ±3,5 lat). Badane poddano dwukrotnie ocenie przed i po 6-miesięcznym programie fizjoterapeutycznym. Ocenę ryzyka upadku i równowagi zbadano testami „wchodzenia na stopień” (ST − Step Test), „stania na jednej nodze” (OLST − One-Leg Standing Test), „sięgania” (FRT − Functional Reach Test). Wyniki: Wynik testów (ST) i (OLST) w grupie badanej po programie fizjoterapeutycznym był istotnie wyższy w stosunku do grupy kontrolnej, zarówno w przypadku prawej, jak i lewej kończyny dolnej (p>0,05). Wyniki świadczą o istotnie statystycznie dłuższym czasie stania na jednej nodze w grupie badanej. Także wynik testu (FRT) w grupie badanej po programie fizjoterapeutycznym był istotnie wyższy w stosunku do grupy kontrolnej (p>0,05). Po drugim badaniu zaobserwowano istotny statystycznie większy zakres wychylenia w grupie badanej. Wnioski: Ryzyko upadku słuchaczek UTW które mają 60 lat i więcej istotnie zmniejsza się pod wpływem autorskiego 6-miesięcznego programu fizjoterapeutycznego, a poczucie równowagi w pozycji stojącej poprawia się po programie.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2018, 22(3); 20-34
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spinocerebellar ataxia – gait re-education results: A case study
Ataksja rdzeniowo-móżdżkowa – wyniki reedukacji chodu – opis przypadku
Autorzy:
Mikołajewska, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963448.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
spinocerebellar ataxia
SCA
ehabilitation
physiotherapy
rehabilitacja
fizjoterapia
ataksja rdzeniowo-móżdżkowa
Opis:
Introduction: The aim of this study is to familiarize the reader with a disease known in neurology as spinocerebellar ataxia, the way and effects of gait re-education in patients with spinocerebellar ataxia. Spinocerebellar ataxias (SCAs) belong to the neurodegenerative disorders of the central nervous system (CNS), as genetic autosomal dominant disorders. The variety of gene types and phenotypes makes proper diagnosis and successful therapy difficult, this including rehabilitation. The few publications available and the limited applicability of foreign research makes it appear worthwhile to illustrate ways in which patients with this syndrome may benefit from rehabilitation.Material and methods: The research was conducted on a fifty-seven year old woman with diagnosed spinocerebellar ataxia type SCA1. Spatio-temporal gait parameters were assessed twice: before the commencement of rehabilitation and after six weeks of rehabilitation in order to assess the effectiveness of the therapy.Results: The patient, following appropriate gait re-education, achieved recovery in the area of gait quality within a short time.Conclusions: The presented form of rehabilitation was in this case effective.
Wstęp: Celem niniejszej pracy jest przedstawienie wyników reedukacji chodu u pacjentki z rozpoznaną ataksją rdzeniowo-móżdżkową. Ataksje rdzeniowo-móżdżkowe należą do chorób zwyrodnieniowych ośrodkowego układu nerwowego, o podłożu genetycznym, autosomalnie dominujących. Znaczne zróżnicowanie genotypów i fenotypów utrudnia zarówno diagnozę, jak i prowadzenie efektywnej terapii, w tym rehabilitacji. Mała liczba doniesień dotycząca tego zagadnienia oraz ograniczona przydatność badań zagranicznych sprawia, że wydaje się celowe szersze przedstawienie sposobu rehabilitacji pacjentów z tym zespołem. Materiał i metody: Materiał badawczy stanowiła 57-letnia kobieta ze zdiagnozowaną ataksją rdzeniowo-móżdżkową typu SCA1. Przed rozpoczęciem usprawniania dokonano analizy parametrów chodu (metodą własną). Po sześciu tygodniach terapii, w celu oceny poprawy, powtórzono ww. badania oraz porównano wyniki przed i po terapii. Wyniki: Pacjentka, po reedukacji chodu, osiągnęła w krótkim czasie poprawę w zakresie jakości chodu. Wnioski: Właściwie wdrożone postępowanie rehabilitacyjne było skuteczne u badanej pacjentki
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2012, 16(3); 16-21
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Singultus as a sequelae of lateral medullary infarction: Rehabilitation perspective. A case report
Czkawka jako następstwo zawału w bocznej części rdzenia przedłużonego – odniesienie do rehabilitacji. Opis przypadku
Autorzy:
Kim, Eric
Bhatt, Jaydeep
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963031.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Singultus
Hiccups
Stroke
physical therapy
Rehabilitation
Czkawka
udar
fizjoterapia
rehabilitacja
Opis:
Hiccups are a rare manifestation of Lateral Medullary Infarction (LMI). Strokes produce numerous complications, hiccup manifestations are limited in reviewing literatures. Diagnoses of LMIs have been documented predominately by use of MRIs. There have been attempts to make clinical with MRI correlations in patients with LMI, studies with a large number of patients are uncommon among subjects with this etiology. Previous literatures have attempted to investigate anatomical lesions in patients with LMI suffering from hiccups by using imaging. Initial signs are usually headache, vertigo, dizziness or gait ataxia, whereas sensory symptoms consisting of dysphagia, hoarseness and hiccups usually occurred in the latter aspect. Hiccups in LMI are not fully understood and has been insufficiently studied. We describe a case of a man in his sixties with a constant occipital headache lasting 12 days associated with nausea and vomiting prior to admission to acute hospital. There was no history of exposure to any prescription or recreational drugs prior to presentation. The day after admission, he presented with intractable hiccups. Treatment with chlorpromazine (Thorazine) was unsuccessful, hiccups improved after initiation of baclofen and physical therapy. This case suggests that physical therapy may be a valuable aspect for refractory hiccups in conjunction with pharmacological management.
Czkawka jest rzadko występującym objawem w przypadku zawałów bocznych rdzenia przedłużonego (LMI). W literaturze znajdujemy jedynie ograniczone opisy występowania czkawki. Rozpoznanie LMI stawia się głównie w oparciu o badanie MRI. U pacjentów z LMI podejmowano próby korelowania objawów klinicznych z obrazami MRI, jednak rzadko spotyka się badania obejmujące większe grupy badanych. W dostępnej literaturze znajdujemy obrazowe badania anatomicznych uszkodzeń u pacjentów z LMI cierpiących z powodu czkawki. Początkowymi objawami udaru są zazwyczaj bóle i zawroty głowy oraz ataksja chodu, natomiast takie objawy jak: zaburzenia połykania, chrypka i czkawka występują w późniejszym okresie. Niejasne są przyczyny czkawki w przypadki LMI i problem ten nie był badany w wystarczającym stopniu. W pracy opisujemy przypadek pacjenta, u którego w okresie 12 dni przed przyjęciem do szpitala występował ból głowy w okolicy potylicznej, połączony z nudnościami i wymiotami. W wywiadzie nie stwierdzono narażenia na leki lub inne środki mogące wywołać występujące objawy. Na drugi dzień po przyjęciu u chorego wystąpiła czkawka. Leczenie chloropromazyną było nieskuteczne, natomiast stan chorego poprawił się po zastosowaniu baclofenu i fizjoterapii. Przypadek ten sugeruje, że fizjoterapia stosowana w połączeniu z farmakoterapią może być wartościowym sposobem postępowania w przypadku opornej na leczenie czkawki.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2011, 15(1); 34-36
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The need and possibility of teaching clinical neurophysiology at faculties of physiotherapy
Potrzeba i możliwość nauczania neurofizjologii klinicznej studentów fizjoterapii
Autorzy:
Kinalski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1939038.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
undergraduate education
clinical neurophysiology
physiotherapy
edukacja przeddyplomowa
neurofizjologia kliniczna
fizjoterapia
Opis:
Introduction: Although fundamental issues of clinical neurophysiology constitute a part of standard education of students at physiotherapy faculties, the graduates from these faculties do not associate their professional and/or scientific career with this category of clinical diagnostic studies. These diagnostic tools, however, are very important for neurorehabilitation. Thus, students are not trained by professional clinical neurophysiologists. Problems related to clinical neurophysiology are implemented in different study and training contents that disintegrate transfer of knowledge and are harmful for the rank of clinical neurophysiology in the environment of physiotherapists.Aim of the study: To show that, in conformance with the standards of physiotherapy education, there is a need to teach clinical neurophysiology as a separate subject and that there are possibilities to reliably utilise the existing infrastructural and financial potential to introduce the lectures and practical training of clinical neurophysiology into the physiotherapy faculties curricula.Study form: to perform an initial assessment to estimate: 1. which issues of clinical neurophysiology are implemented in core standards of education of the physiotherapy faculty students; 2. in which and how many of the country districts medical or physical education universities and other public or private high schools have faculties of physiotherapy; 3. in which districts, bordered territorially by these schools, there are establishments licensed to conduct training in clinical neurophysiology; 4. what type of scientific status do persons certified in clinical neurophysiology have, who are listed in the districts with physiotherapy faculties. 5. how many persons among physicians and physical culture teachers receive scientific degrees for research in clinical neurophysiology associated with rehabilitation and physiotherapy.Conclusions: There is a need, infrastructure and financial support to include clinical neurophysiology into the curricula of the physiotherapy undergraduate education.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2008, 12(4); 37-44
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Has the description of the Uhthoff phenomenon complicated rehabilitation in multiple sclerosis?
Czy opisanie zjawiska Uhthoffa utrudniło rehabilitacje w stwardnieniu rozsianym?
Autorzy:
Opara, Józef
Szwejkowski, Waldemar
Pidsudko, Zenon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1942914.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
physiotherapy
rehabilitatio
Multiple Sclerosis
Temperature
fizjoterapia
rehabilitacja
stwardnienie rozsiane
temperatura
Opis:
Professor Wilhelm Uhthoff described for the first time in 1890 that increased body temperature from physical exertion may lead to transient impairment of vision in patients with multiple sclerosis (MS). In his report entitled: “Untersuchungen über die bei der multiplen Herdsklerose vorkommenden Augenstörungen“ he described within four out of a 100 patients with MS a marked deterioration of visual acuity during physical exercise and exhaustion. This vision, referred to as retrobulbar optic neuritis, was later named after him as “Uhthoff phenomenon”. Until 1983 “the hot bath test” was accepted as a clinical test and used for diagnosing MS, subsequently being replaced by more specific investigations. Now it is known that the Uhthoff phenomenon and the characteristic deterioration of MS symptoms by increased body temperature due to physical exercise may also be observed with triggering factors such as fever, hot meals, weather, menstruation, but also smoking and psychological stress. For a long time it was not clear as to whether the nervous conduction velocity in demyelinated fibres was influenced directly by heat or whether it was due to indirect phenomena. In 2004 Humm et al. stated that Uhthoff phenomena in the motor system are due to varying degrees of conduction block and are associated with prolonged central motor conduction time. Multiple sclerosis (MS) is associated with a variety of symptoms and functional deficits that result in a range of progressive impairments and handicaps. Uhthoff phenomenon has defined the strategy of rehabilitation procedures in MS for more than a 100 years. Heat therapy and physical exercises were restricted because of fear of a flare up of the disease, and aquatic exercises were limited to a water temperature of 30°C. In recent years something has changed though. A few reports on randomised controlled trials of progressive exercise programmes, mainly consisting of resistance training for a few months have been published. The findings from these studies suggest overall disability and mobility improvement with aerobic training. All types of rehabilitation should be tailored to fit a patient’s specific needs. The first report to describe the successful outcome of a comprehensive rehabilitation programme that included aquatic therapy with a pool temperature above 30°C in a MS patient has been published. Based on the Uhthoff phenomenon, therapeutic trials with cooling jackets are being investigated and developed. In this review there is reported the current state concerning the Uhthoff phenomenon and its influence on comprehensive rehabilitation in MS.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2009, 13(1); 25-28
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Principles and perspectives of Evidence Based Practice in physiotherapy
Praktyka oparta na dowodach – zasady i kierunki rozwoju Evidence Based Practice w fizjoterapii
Autorzy:
Płaszewski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1935828.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Evidence Based Practice
physiotherapy
praktyka oparta na dowodach
fizjoterapia
bazy danych
Opis:
Objective. Evidence Based Medicine (EBM) is the “conscientious, explicit, and judicious use of current best evidence in making decisions about the care of individual patients” and integrating individual clinical expertise with the best available evidence from systematic research and patients’ preferences. Interventions which have not been well-researched tend to be seen as ineffective. Standards of conduct, publications and appraisal of clinical trials have been established. Access to evidence and tools to its development and critical appraisal are provided by specialized journals, databases, textbooks, courses, online guidelines and research centres. Clinical Evidence is a priority in contemporary health care, including physical medicine and rehabilitation. World Confederation for Physiotherapy and leading national organizations recognize the need for development towards evidence based practice (EBP).Aims. To provide rationale for and information about EBP in physiotherapy and to review available and WCPT’s recommended clinical evidence resources in physiotherapy. Essential elements (synthesizing, assessing and implementing the evidence) and hierarchies of its sources are presented.Data Sources and Selection. EBP’s elements, objectives and standards of proficiency are described in accordance with WCPT’s, other professional organizations’ and health care institutions’ papers and documents. EBM and EBP philosophy backgrounds are based on primary publications in British Medical Journal, other recognized EBM and EBP initiatives and sources of clinical evidence (Centre of Evidence, Oxford, Bandolier Evidence Based Health Care, CEBP, PEDro, Medycyna Praktyczna) and physiotherapy scientific journals.Conclusions. EBP, being a combination of art and science, provides opportunities to improve physical therapy and patient care, promoting EB standards of care and continuous professional development. Physiotherapists and health service managers need to encourage EBP.
Założenia. Evidence Based Medicine (EBM) – „medycyna oparta na faktach naukowych” polega na integracji wiarygodnych danych naukowych, prawidłowego rozpoznania klinicznego oraz preferencji i wyborów pacjenta w podejmowaniu decyzji klinicznych. EBM umożliwia też weryfikację i zastępowanie nieefektywnych lub szkodliwych metod diagnostycznych i terapeutycznych metodami skutecznymi. W oparciu o idee EBM wypracowano standardy prowadzenia, publikowania i oceny wyników badań naukowych, powstały specjalistyczne czasopisma, bazy danych, podręczniki, kursy i przewodniki internetowe oraz centra naukowe. Zasady i postulaty EBM są w pełni aktualne w obszarze fizjoterapii, gdzie wypracowanie rzetelnych standardów postępowania wydaje się koniecznością. Cele. Przedstawienie znaczenia idei fizjoterapii opartej na dowodach naukowych (Evidence Based Practice) oraz działań i dorobku światowych instytucji ochrony zdrowia, środowisk akademickich i organizacji zawodowych w dziedzinie EBP w fizjoterapii. Źródła i wybór informacji. Wykorzystano publikacje Światowej Konfederacji Fizjoterapii (World Confederation for Physical Therapy, WCPT) i innych organizacji fizjoterapeutycznych i instytucji kierujących ochroną zdrowia, dotyczące zasad wdrażania EBP i standardów zawodowych. Idee EBM i EBP scharakteryzowano na podstawie tekstów źródłowych w British Medical Journal, renomowanych organizacji EBM, EBP i Clinical Evidence (Oxford Centre for Evidence Based Medicine, Bandolier Evidence Based Health Care, CEBP, PEDro, Medycyna Praktyczna) i czasopismach naukowych z dziedziny fizjoterapii. Omówiono zasady i elementy EBP oraz reguły ich wdrażania, a także sposoby tworzenia, pozyskiwania, syntezy i krytycznej oceny wiedzy o dowodach naukowych i faktach klinicznych (clinical evidence). Wnioski. Idea EBP jest szansą rozwoju fizjoterapii, służąc weryfikacji metod terapii, wprowadzaniu zasad kształcenia ustawicznego i rozwojowi wiedzy. Środowisko zawodowe oraz podmioty kierujące opieką zdrowotną powinny doceniać i wspierać rozwój EBP.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2006, 10(1); 1-8
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evidence-based rehabilitation medicine and physiotherapy: a critical appraisal
Rehabilitacja medyczna i fizjoterapia oparte na wiarygodnych i aktualnych publikacjach - ocena krytyczna
Autorzy:
Oostendorp, Rob A.B
Nijhuis-van der Sanden, Maria W.G
Heerkens, Yvonne F
Hendriks, Erik H.M
Huijbregts, Peter A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1939039.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
EBM
rehabilitation medicine
physiotherapy
critical appraisal
rehabilitacja medyczna
fizjoterapia
ocena krytyczna
Opis:
Evidence-based medicine is the current undisputed predominant paradigm within medicine and allied health care. Guidelines for standardized reporting of research findings have facilitated critical evaluation of the relevant research literature. In addition, systematic reviews of the literature made available through computerized databases allow even busy clinicians and researchers rapid access to current best evidence. Despite the potential benefits of Evidence-Based Medicine (EBM) to clinical practice, over the years various points of criticism with respect to EBM have been formulated. This article provides a critical appraisal of the EBM paradigm discussing perceptions of EBM as cookbook medicine, inconsistency and contradiction in research findings, a proposed research pyramid not necessarily emphasizing the randomized controlled trial, a conceptual framework more relevant to the clinical and research needs of rehabilitation medicine and physiotherapy, the role of and impact on patients within the EBM paradigm, implementation of EBM, but also the current lack of evidence for increased efficacy of patient management based on EBM. The research base used in the EBM paradigm to support clinical decision-making is still far from complete. Demonstrating scientific evidence for EBM is a difficult task. Yet the EBM movement is of great importance for rehabilitation and physiotherapy to allow for increased transparency of care. The purpose of promoting this paradigm is optimum quality of care with conservation of professional autonomy.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2008, 12(1); 9-15
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effectiveness of physiotherapeutic treatment of the upper limb lymphedema after a mastectomy procedure
Skuteczność leczenia fizjoterapeutycznego obrzęku limfatycznego kończyny górnej po zabiegu mastektomii u kobiet
Autorzy:
Zaworski, Kamil
Latosiewicz, Robert
Majcher, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1969240.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Mastectomy
breast cancer
physiotherapy
lymphoedema
mastektomia
nowotwór piersi
fizjoterapia
obrzęk limfatyczny
Opis:
Introduction: Lymphoedema (congestive insufficiency of the lymphatic system) is one of the complications occurring after mastectomy. The aim of this study was to assess the effectiveness of comprehensive physical therapy. Materials and methods: The study was conducted at the Department of Rehabilitation and Psychotherapy at Medical University of Lublin with a group of 40 women aged 39 to 76 years (mean age 59.3 years) who developed lymphoedema after treatment for breast cancer. The two-week physical therapy involved a whirlpool bath, rhythmic pneumatic massage, massage using an Aquavibron massager, Vodder’s manual lymphatic drainage, local cryotherapy, and collective physical exercises of the upper limbs. The aim of the study was to assess changes in lymphoedema size and consistency, pain intensity, movement range in upper limb joints, and other symptoms accompanying lymphoedema. Results: Mean pain intensity on the VAS scale was 3.9±1.9 prior to the therapy and 2.7±1.7 after it. Mean girth value measured at nine different locations on the lymphoedemic limb decreased by 0.9 cm (3.5%). Mean improvement in movement range amounted to 5.1º (9%) in the shoulder joint, 5.2º (3.9%) in the elbow joint, and 3.6º (12%) in the wrist joint. Conclusions: The therapy had a beneficial effect on the size and consistency of upper limb lymphoedema. Furthermore, an improvement in movement range and a reduction of pain intensity in the upper limb joint were observed.
Wstęp: Nowotwór piersi jest najczęstszym nowotworem występującym u kobiet w Polsce, stanowiąc około 20% ogółu zachorowań na nowotwory złośliwe. Jednym z powikłań po leczeniu operacyjnym (mastektomii) jest zastoinowa niewydolność układu chłonnego. Jej kliniczną manifestacją jest obrzęk limfatyczny. Celem pracy była ocena skuteczności kompleksowego leczenia fizjoterapeutycznego obrzęku limfatycznego kończyny górnej po zabiegu mastektomii u kobiet. Materiał i metody: Badania zostały przeprowadzone w Zakładzie Rehabilitacji Centrum Ziemi Lubelskiej w Lublinie. Grupa badawcza liczyła 40 kobiet w wieku od 39 do 76 lat (średnia wieku 59,3 lat) leczonych z powodu raka piersi, u których wystąpił obrzęk limfatyczny. Każda z pacjentek poddana została leczeniu fizjoterapeutycznemu przez 10 dni w okresie dwóch tygodni. Terapia składała się z: kąpieli wirowej miejscowej kończyny górnej, rytmicznego masażu pneumatycznego, masażu za pomocą aparatu Aquavibron, manualnego drenażu limfatycznego według Voddera, miejscowej krioterapii oraz ćwiczeń zbiorowych kończyn górnych. Oceniono zmianę wielkości i konsystencji obrzęku limfatycznego, zmianę stopnia nasilenia bólu, wpływ zastosowanej terapii na zmianę objawów towarzyszących obrzękowi i na zakres ruchomości stawów kończyny górnej objętej obrzękiem limfatycznym. Wyniki: Przed rozpoczęciem terapii średnie nasilenie dolegliwości bólowych w skali VAS wynosiło 3,9±1,9, natomiast po jej zakończeniu 2,7±1,7. Średnia wartość pomiarów obwodów w dziewięciu miejscach na kończynie objętej obrzękiem zmniejszyła się o 0,9 cm (3,5%). Pod wpływem zastosowanych metod fizjoterapeutycznych uzyskano średnią poprawę zakresu ruchów w stawie łopatkowo– ramiennym o 5,1º (9%), w stawie łokciowym o 5,2º (3,9%) i nadgarstkowym o 3,6º (12%). Wnioski: Zastosowanie metod fizjoterapeutycznych w znacznym stopniu wpłynęło na zmniejszenie obrzęku limfatycznego kończyny górnej u kobiet po mastektomii. Użyta kompleksowa terapia wpływa pozytywnie na zmianę konsystencji obrzęku limfatycznego kończyny górnej. W badanej grupie zmniejszenie obrzęku limfatycznego przyczyniło się do poprawy zakresu ruchomości we wszystkich stawach kończyny górnej i zmniejszenia odczuwanych dolegliwości bólowych.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2014, 18(2); 4-10
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preoperative rehabilitation in patients undergoing pulmonary resections
Rehabilitacja przedoperacyjna u chorych przed operacjami resekcyjnymi płuc
Autorzy:
Kużdżał, Emilia
Gambuś, Karolina
Kużdżał, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790631.pdf
Data publikacji:
2021-08-28
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
resekcja płuca
fizjoterapia klatki piersiowej
powikłania
lung resection
chest physiotherapy
complications
Opis:
Wprowadzenie: Operacje resekcji miąższu płucnego prowadzą do nieodwracalnych zaburzeń oddechowych na skutek zmniejszenia powierzchni wymiany gazowej. Większość operacji, to zabiegi planowe, dzięki czemu możliwe jest wprowadzenie przedoperacyjnej rehabilitacji. Ma ona na celu zwiększenie sprawności fizycznej chorego, poprawę ruchomości klatki piersiowej i przepony, zwiększenie siły mięśni oddechowych oraz poprawę wentylacji płuc a także nauczenie pacjenta prawidłowego oddychania, efektywnego kaszlu oraz sposobów zmniejszania bólu. Poprawa wydolności oddechowej i wysiłkowej pacjenta przed operacją może zmniejszyć ograniczenie wydolności pooperacyjnej, a co za tym idzie również częstotliwość powikłań. Cel: Celem pracy była ocena wpływu rehabilitacji przedoperacyjnej u chorych poddawanych resekcjom miąższu płucnego z powodu NSCLC. Metoda: W celu zidentyfikowania publikacji z ostatnich 15 lat związanych z tematyką tego przeglądu przeszukano elektroniczne bazy danych: PubMed i Worldcat. Użyto także skali PEDro do oceny jakości metodologicznej wybranych artykułów. Wyniki: Spośród 236 otrzymanych publikacji 8 spełniło wszystkie kryteria, a po przeanalizowaniu ich piśmiennictwa znaleziono 2 dodatkowe artykuły spełniające kryteria przyjęte w tej pracy. W 9 wykazano pozytywny wpływ przedoperacyjnej rehabilitacji na stan pacjenta po operacji resekcji miąższu płucnego, w jednej wykazano wynik neutralny, a w żadnym z badań nie wykazano wpływu negatywnego. Wnioski: Przedoperacyjna rehabilitacja może przynieść korzystne efekty, które mogą utrzymywać się nawet do kilku miesięcy po operacji. Programy trwające ponad 2 tygodnie zwiększały wydolność pacjentów i zmniejszały częstość występowania powikłań pooperacyjnych.
Introduction: Pulmonary resections result in permanent impairment of the respiratory function due to reduction of the gas-exchange surface. Most of these procedures are elective, which makes it possible to implement a preoperative rehabilitation programme, aimed at increasing general fitness, improving chest and diaphragm mobility, muscle strength and lung ventilation, and also at training the proper breathing pattern, effective coughing and pain-relief techniques. Improvement of patients’ respiratory function and general fitness may contribute to the limitation of postoperative functional impairment, and therefore morbidity. Objectives: The aim of this systematic review was analysis of the effect of the preoperative rehabilitation on the postoperative course following pulmonary resections in lung cancer patients. Method: Systematic review of the literature published within the last 15 years was performed using PubMed and Worldcat databases. Methodological quality of selected papers was assessed using the PEDro scale. Results: Eight out of the 236 initially retrieved papers met the pre-set criteria, and search of the attached references found an additional 2 papers. In 9 of the papers included in the final analysis positive impact of the preoperative rehabilitation was shown, and no effect was found in one of them. There were no studies showing any negative effect of the preoperative rehabilitation. Conclusions: Preoperative rehabilitation may be beneficial, and its effects may last for several months after surgery. Rehabilitation programmes longer than 2 weeks were associated with functional improvement.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2021, 25(2); 23-31
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preoperative rehabilitation in patients undergoing pulmonary resections
Rehabilitacja przedoperacyjna u chorych przed operacjami resekcyjnymi płuc
Autorzy:
Kużdżał, Emilia
Gambuś, Karolina
Kużdżał, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790634.pdf
Data publikacji:
2021-08-28
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
lung resection
chest physiotherapy
complications
resekcja płuca
fizjoterapia klatki piersiowej
powikłania
Opis:
Introduction: Pulmonary resections result in permanent impairment of the respiratory function due to reduction of the gas-exchange surface. Most of these procedures are elective, which makes it possible to implement a preoperative rehabilitation programme, aimed at increasing general fitness, improving chest and diaphragm mobility, muscle strength and lung ventilation, and also at training the proper breathing pattern, effective coughing and pain-relief techniques. Improvement of patients' respiratory function and general fitness may contribute to the limitation of postoperative functional impairment, and therefore morbidity. Objectives: The aim of this systematic review was analysis of the effect of the preoperative rehabilitation on the postoperative course following pulmonary resections in lung cancer patients. Method: Systematic review of the literature published within the last 15 years was performed using PubMed and Worldcat databases. Methodological quality of selected papers was assessed using the PEDro scale. Results: Eight out of the 236 initially retrieved papers met the pre-set criteria, and search of the attached references found an additional 2 papers. In 9 of the papers included in the final analysis positive impact of the preoperative rehabilitation was shown, and no effect was found in one of them. There were no studies showing any negative effect of the preoperative rehabilitation. Conclusions: Preoperative rehabilitation may be beneficial, and its effects may last for several months after surgery. Rehabilitation programmes longer than 2 weeks were associated with functional improvement.
Wprowadzenie: Operacje resekcji miąższu płucnego prowadzą do nieodwracalnych zaburzeń oddechowych na skutek zmniejszenia powierzchni wymiany gazowej. Większość operacji, to zabiegi planowe, dzięki czemu możliwe jest wprowadzenie przedoperacyjnej rehabilitacji. Ma ona na celu zwiększenie sprawności fizycznej chorego, poprawę ruchomości klatki piersiowej i przepony, zwiększenie siły mięśni oddechowych oraz poprawę wentylacji płuc a także nauczenie pacjenta prawidłowego oddychania, efektywnego kaszlu oraz sposobów zmniejszania bólu. Poprawa wydolności oddechowej i wysiłkowej pacjenta przed operacją może zmniejszyć ograniczenie wydolności pooperacyjnej, a co za tym idzie również częstotliwość powikłań. Cel: Celem pracy była ocena wpływu rehabilitacji przedoperacyjnej u chorych poddawanych resekcjom miąższu płucnego z powodu NSCLC. Metoda: W celu zidentyfikowania publikacji z ostatnich 15 lat związanych z tematyką tego przeglądu przeszukano elektroniczne bazy danych: PubMed i Worldcat. Użyto także skali PEDro do oceny jakości metodologicznej wybranych artykułów. Wyniki: Spośród 236 otrzymanych publikacji 8 spełniło wszystkie kryteria, a po przeanalizowaniu ich piśmiennictwa znaleziono 2 dodatkowe artykuły spełniające kryteria przyjęte w tej pracy. W 9 wykazano pozytywny wpływ przedoperacyjnej rehabilitacji na stan pacjenta po operacji resekcji miąższu płucnego, w jednej wykazano wynik neutralny, a w żadnym z badań nie wykazano wpływu negatywnego. Wnioski: Przedoperacyjna rehabilitacja może przynieść korzystne efekty, które mogą utrzymywać się nawet do kilku miesięcy po operacji. Programy trwające ponad 2 tygodnie zwiększały wydolność pacjentów i zmniejszały częstość występowania powikłań pooperacyjnych.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2021, 25(2); 23-31
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparing the effectiveness of mobilization techniques with movement and myofascial techniques in patients following distal radius fractures treated conservatively
Porównanie skuteczności stosowania technik mobilizacji z ruchem i technik mięśniowo-powięziowych u pacjentów po złamaniu dalszej nasady kości promieniowej leczonych zachowawczo
Autorzy:
Jamka, Krzysztof
Szczechowicz, Jakub
Pieniążek, Marek
Kubasiak, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790977.pdf
Data publikacji:
2018-06-08
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
myofascial techniques
forearm fractures
physiotherapy
techniki mięśniowo-powięziowe
złamania przedramienia
fizjoterapia
Opis:
Introduction: Fractures of the distal radius are one of the most common types in the upper limb area. They lead to significant reduction in range of mobility, muscle weakness and the occurrence of serious pain. Material and methods: The research involved 20 patients from the Specialist Hand Rehabilitation Centre in Krakow, who were rehabilitated after fractures to the distal radial bone. They were randomly divided into two groups. In group A (n = 10), there were patients who underwent mobilization techniques with movement according to the Mulligan concept as part of their manual work. Group B (n = 10) consisted of patients subjected to myofascial techniques. Functional examination of the hand was carried out twice before and after beginning rehabilitation. The range of active mobility, muscle strength and superficial feeling were examined. Based on the obtained results, functional loss was calculated according to Swanson’s method, Total Active Motion and the sensory index. The obtained results were subjected to statistical analysis using the Excel 10 programme. Results: Significant improvement in hand and muscle strength was noted in both groups. In the group of patients treated with myofascial techniques, better rates of improvement for the tested parameters were obtained than in the group treated with the use of joint mobilization techniques. Conclusions: 1. The applied programme of rehabilitating patients following fracture of the distal radial bone is characterized by statistically significant improvement in hand function. 2. The use of soft-tissue techniques is a more effective method of hand function restitution than the method of mobilization with movement. myofascial techniques, forearm fractures, physiotherapy
Wstęp: Złamania dalszej nasady kości promieniowej należą do jednych z najczęstszych złamań w obrębie kończyny górnej. Prowadzą do znacznego ograniczenia zakresu ruchomości, osłabienia siły mięśniowej oraz występowania poważnych dolegliwości bólowych. Materiał i metody: Badaniami objęto 20 pacjentów Specjalistycznego Ośrodka Rehabilitacji Ręki w Krakowie, którzy trafili na rehabilitację po złamaniu dalszej nasady kości promieniowej. Zostali oni podzieleni losowo na 2 grupy. W grupie A (n=10) znaleźli się pacjenci, u których w ramach pracy manualnej wykonywano techniki mobilizacji z ruchem według Mulligana. Grupę B (n=10) stanowili pacjenci, u których wykonywano techniki mięśniowo-powięziowe. Badania funkcjonalne ręki przeprowadzono dwukrotnie, przed rozpoczęciem rehabilitacji i po jej zakończeniu. Badano zakres czynnej ruchomości, siłę mięśniową, czucie powierzchowne. Na podstawie uzyskanych wyników obliczono ubytek funkcjonalny według Swansona, Total Active Motion oraz wskaźnik czucia. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej w programie Excel 10. Wyniki: Uzyskano istotną poprawę funkcji ręki i siły mięśniowej w obu badanych grupach. W grupie pacjentów leczonych technikami mięśniowo-powięziowymi uzyskano lepsze wskaźniki poprawy badanych parametrów niż w grupie leczonej za pomocą technik mobilizacji stawowych. Wnioski: 1. Zastosowany program usprawniania pacjentów po złamaniach dalszej nasady kości promieniowej cechuje istotna statystycznie poprawa funkcji ręki. 2. Stosowanie technik miękkotkankowych jest skuteczniejszą metodą restytucji funkcji ręki niż metoda mobilizacji z ruchem.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2017, 21(4); 31-37
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies