- Tytuł:
-
Quantitative structure of Hediste diversicolor (O. F. Muller) in estuary zones of the southern Baltic Sea (Polands central coastline)
Struktura ilościowa Hediste diversicolor (O. F. Muller) w strefach estuariowych Bałtyku Południowego (wybrzeże środkowej Polski) - Autorzy:
-
Obolewski, K.
Strzelczak, A.
Bodo, K. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/85165.pdf
- Data publikacji:
- 2009
- Wydawca:
- Akademia Pomorska w Słupsku
- Tematy:
-
quantitative structure
Hediste diversicolor
estuary zone
Baltic Sea
Polska
Polish coastline
benthic fauna
Pomeranian region
river mouth - Opis:
-
This study concerns the distribution of nereid Hediste diversicolor in the Middle Pomerania, near
the estuaries of five rivers (Parsęta, Wieprza, Słupia, Łupawa and Łeba). The highest density of
Hediste was observed in the vicinity of the Wieprza estuary while the lowest (7-fold lower) in the
estuary of the Łeba River. As for biomass, it was the highest in the river mouth of Parsęta and
the lowest in the Wieprza estuary. Frequency in the studied estuaries was low and amounted to
32%. Using standard statistical methods (significance tests) we indicated differences in average
Hediste density and biomass between the eastern and western transects. Nereid’s density was
2-fold higher in the eastern transects while biomass in western. The applied multivariate regression
and classification tree method (MR&CT) revealed that the density of Hediste was determined only
by the depth of a sampling site while biomass by the distance from the coast. The Spearman’s correlation
coefficient analysis indicated significant (p < 0.05) dependence of biomass and density on
depth and distance from the shore. Due to ecological role of H.diversicolor as a food source for
benthivorous fish, including valuable and endangered species (cod, flatfish), the analysis of food
supply can be important in the identification of fish feeding grounds.
Przeprowadzono badania nad rozmieszczeniem wieloszczeta Hediste diversicolor w częściach estuariowych polskiego Wybrzeża Środkowego, w strefie przyujściowej 5 rzek (Parsęty, Wieprzy, Słupi, Łupawy i Łeby). Największe zagęszczenie Hediste obserwowano w okolicach ujścia Wieprzy, a najmniejsze (blisko 7-krotnie niższe) w estuarium rzeki Łeby, natomiast biomasa tego gatunku najwyższe wartości uzyskała w ujściu Parsęty, zaś najniższe – Wieprzy. Frekwencja dla obszarów estuariowych była niewielka i wyniosła zaledwie F = 32%. Przy użyciu klasycznych metod statystycznych (testów istotności) wykazano różnice w średnim zagęszczeniu i biomasie pomiędzy profilami wschodnimi i zachodnimi w estuariach. Nereida osiągała blisko 2-krotnie wyższe zagęszczenie na profilach wschodnich, natomiast biomasa w takim samym zakresie była wyższa na profilach zachodnich. Zastosowana metoda MR&CT (drzewa regresyjne) dla danych z Morza Bałtyckiego wskazała, że na zagęszczenie Hediste wpływ ma jedynie głębokość wody w miejscu poboru, natomiast na biomasę odległość od brzegu. Analiza korelacji Spearmana wskazuje na istotną zależność (p < 0.05) zagęszczenia i biomasy od głębokości i odległości od brzegu. Ze względu na ekologiczną rolę H. diversicolor jako bazy pokarmowej dla ryb bentosożernych, w tym cennych, a zarazem zagrożonych gatunków (dorsz, płastuga itp.), określenie potencjalnej bazy pokarmowej może być cenną wskazówką co do identyfikacji miejsc ich żerowania. - Źródło:
-
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2009, 13 part I
1643-0115 - Pojawia się w:
- Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł