Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Baltic ecosystem" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
24-hour cycle of variability in contents of nitrogen forms in the surface microlayer of the Baltic Sea lagoon lake (North Poland) - Part I
24-godzinny cykl zmienności stężenia form azotu w mikrowarstwie powierzchniowej w lagunowym jeziorze Morza Bałtyckiego (północna Polska) - Część I
Autorzy:
Antonowicz, J.
Trojanowski, J.
Trojanowska, C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/85065.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
24-hour cycle
variability
nitrogen content
nitrogen form
surface microlayer
Baltic Sea
lagoon lake
Polska
daily change
calcium content
aquatic ecosystem
marine ecosystem
Opis:
In July 2000 the diurnal cycle of analyses was conducted in order to determine variation in the concentrations of nitrogen and calcium compounds as well as dissolved gases in surface microlayers of a shallow coastal barrier lake located at the Baltic Sea coast. Water for analyses was collected in a diurnal cycle for the period of 24 h from lake Dołgie Wielkie. The analyses were conducted on the surface microlayer with a thickness of approx. 100 μm, a layer with a thickness of approx. 250 6m and a layer of subsurface water from a depth of 15 cm. Based on the analyzed data, information was collected on the migration of nitrogen compounds between the analyzed layers. Changes were observed in nitrogen forms reduced to oxidized forms and vice versa.
W lipcu 2000 roku przeprowadzono dobowy cykl badań w celu określenia zmienności stężenia związków azotu oraz wapnia i rozpuszczonych gazów w mikrowarstwach powierzchniowych płytkiego jeziora lagunowego usytuowanego na wybrzeżu Morza Bałtyckiego. Wodę do analiz pobierano w cyklu godzinnym przez okres 24 godzin z jeziora Dołgie Wielkie. Poddano analizie mikrowarstwę powierzchniową o grubości ok. 100 6m, warstwę o grubości ok. 250 6m oraz warstwę wody podpowierzchniowej z głębokości około 15 cm. Na podstawie zanalizowanych danych uzyskano informacje dotyczące migracji związków azotu między analizowanymi warstwami. Zaobserwowano przemiany form azotu zredukowanych do utlenionych i vice versa.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2010, 14
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cercopagis pengoi as an invasive species
Cercopagis pengoi jako gatunek inwazyjny
Autorzy:
Gutkowska, A.
Paturej, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/85001.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Cercopagis pengoi
invasive species
Baltic Sea
Great Lakes
North America
biological invasion
crustacean
fishhook waterflea
ecological problem
marine ecosystem
Opis:
The fishhook waterflea (Cercopagis pengoi) native to the Ponto-Caspian region, is an excellent example of an invasive species. Within one decade from its first appearance, Cercopagis pengoi has colonized nearly the entire Baltic Sea and most of the Great Lakes of North America. The species spread rapidly owing to its ecological and biological profile. The fishhook waterflea is an euryhaline organism marked by a predominance of parthenogenetic reproduction over sexual reproduction. This taxon quickly colonized inhabited ecosystems to create stable populations. The ecological and economic consequences of the species’ appearance are noticeable, but they have not been fully investigated and require further analysis.
Wioślarka kaspijska, pochodząca z regionu pontokaspijskiego, jest doskonałym przykładem gatunku inwazyjnego. W ciągu zaledwie dekady, od momentu pojawienia się, skolonizowała prawie cały Bałtyk i większość z Wielkich Jezior Ameryki Północnej. Osiągnęła to dzięki swojej specyfice ekologicznej i biologicznej. Jest to gatunek charakteryzujący się dużą euryhalinowością i dominacją rozmnażania partenogenetycznego nad płciowym. Takson szybko zadomowił się w zasiedlonych ekosystemach i stworzył w nich trwałe populacje. Konsekwencje ekologiczne i ekonomiczne pojawienia się tego gatunku są zauważalne, ale do dziś nie są w pełni poznane i wymagają szerszych analiz.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2010, 14
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biogeochemistry of uranium in the Southern Baltic ecosystem
Biogeochemia uranu w ekosystemie południowego Bałtyku
Autorzy:
Borylo, A.
Skwarzec, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/85137.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
biogeochemistry
uranium
Southern Baltic
aquatic ecosystem
uranium isotope
sediment
surface water
bottom water
sea organism
marine animal
bird
phosphogypsum stockpile
Opis:
The determination of uranium isotopes in different components of the Southern Baltic (sediments, soil, birds, river) is presented and discussed in this paper. The Baltic Sea is one of the most polluted water regions in the world. On the basis of the studies was found that the most important process of uranium geochemical migration in the Southern Baltic Sea ecosystem is the sedimentation of suspended material and the vertical diffusion from sediments into the bottom water. Considerable amounts of uranium isotopes are introduced into the Baltic waters together with annual inflows of saline and well-aerated waters from the North Sea. Also very high uranium concentrations are the result of weathering and erosional processes of the rocks (e.g. Sudetic rocks) which contain elevated natural concentrations of this radionuclide. Considerable amounts of uranium isotopes are introduced into the Baltic waters together with annual inflows from the Vistula and Oder rivers, also from saline and well-aerated waters from the North Sea. The results of many our studies confirm the significant role of human activities and phosphogypsum stockpile in Wiślinka as a source of these isotopes in southern Baltic.
Migrację uranu zapoczątkowują procesy wietrzenia skał oraz erozja gleb. Uran wprowadzany jest do wody morskiej w różnorodnych postaciach geochemicznych, zawiesiny minerałów wietrzeniowych oraz w formie wolnych jonów U6+. Ważną rolę w migracji uranu w środowisku odgrywa również proces dyfuzji z osadów dennych, w których stwierdzono niższe stężenia uranu przy powierzchni niż w warstwach głębszych. Najważniejszym procesem geochemicznej migracji uranu w ekosystemie Południowego Bałtyku jest sedymentacja materiału lądowego i zawiesiny wiślanej oraz pionowa dyfuzja z osadów do wody przydennej za pośrednictwem wody porowej oraz zmian diagenetycznych zachodzących w osadach. Organizmy bałtyckie charakteryzuje bardzo małe powinowactwo do uranu. Źródłem uranu w bałtyckich organizmach roślinnych i zwierzęcych jest woda morska, nie zaś osad denny, o czym świadczą wartości ilorazu aktywności 234U/238U, które w tych organizmach wynoszą około 1,15 i są porównywalne do wartości charakteryzującej wodę morską i bałtycką (odpowiednio 1,18 i 1,17). Względną równowagę promieniotwórczą obserwuje się natomiast w osadach dennych Południowego Bałtyku, gdzie wartości stosunku aktywności są zbliżone do 1 (od 0,92 do 0,97, z wyjątkiem osadów dennych zebranych po powodzi w 1997 roku). W wodach przydennych i powierzchniowych Południowego Bałtyku wartości stosunku aktywności 234U/238U mieszczą się natomiast w przedziale od 1,18 do 1,20, co oznacza, że izotopy 234U i 238U nie występują w równowadze promieniotwórczej. Niższe wartości stosunku aktywności 234U/238U są natomiast charakterystyczne dla ptaków morskich (0,75-1,12). Stężenie uranu w ich narządach i tkankach maleje w szeregu: pozostałe trzewia > pióra > skóra > wątroba > szkielet > mięśnie. Bardzo istotnym zjawiskiem mającym wpływ na wielkość stężenia badanych radionuklidów w organizmach ptaków morskich jest pierzenie, w wyniku którego ptaki tracą znaczną część zawartych w ich organizmie radionuklidów. Część radionuklidów zawartych w piórach jest wbudowana w ich strukturę i pochodzi z organizmu ptaka, a część jest zaadsorbowana na ich powierzchni z atmosfery oraz nanoszona jest na nie wraz z wydzieliną gruczołu kuprowego podczas ich konserwacji. Badania pochodzenia uranu w piórach wykazały, że około 37% jego zawartości jest wbudowywane w nie z organizmu w czasie wzrostu, a ponad 67% jest zaadsorbowane na ich powierzchni i pochodzi głównie z powietrza. Wisła oraz Odra wraz z dopływami, jak też rzeki przymorza (Rega, Parsęta i Słupia), są ważnymi źródłami spływu uranu do Morza Bałtyckiego. Powierzchnia zlewni Wisły, Odry oraz rzek przymorza stanowi około 99% powierzchni Polski, zatem szacuje się, że z całego obszaru Polski wpływa tymi rzekami około 750 GBq izotopów uranu 234U i 238U. Wśród wielu innych źródeł izotopów promieniotwórczych, które stanowią pośrednie lub bezpośrednie zagrożenie skażeniem dla rzek i ekosystemu Południowego Bałtyku, za najważniejsze uznaje się kopalnie węgla kamiennego (np. Górnośląski Okręg Przemysłowy i Dolnośląskie Zagłębie Węgla) oraz działalność człowieka związaną z przemysłem metalurgicznym i jądrowym, spalaniem paliw kopalnych, stosowaniem nawozów fosforowych w rolnictwie, rafineriami ropy naftowej, testami i próbami broni nuklearnej, produkcją i przetwarzaniem prętów paliwowych, górniczych oraz hałd.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2013, 17
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Estuaries of the Polish Baltic coastal zone
Estuaria polskiej strefy przybrzeżnej Bałtyku
Autorzy:
Paturej, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/84909.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
estuary
Polska
Baltic coastal zone
coastal zone
Baltic Sea
genesis
ecosystem
biological parameter
salinity level
temperature
pH
oxygen concentration
nutrient
organic matter
water body
river mouth
channel
water chemistry
chemical compound
sea water
toxic substance
Opis:
Estuaries are dynamic ecosystems characterized by great and constant variability of physicochemical gradients and biological parameters. Considerable fluctuations in salinity levels, temperature, pH, concentrations of oxygen, nutrients and organic matter are quite natural in such water bodies. There are many estuarine forms at the Polish Baltic Coast, including open-sea gulfs (the Gulf of Gdansk and the Pomeranian Gulf), water bodies connected to the Baltic Sea (Lake Łebsko) and periodically closed water bodies connected to the Baltic Sea by channels or through river-mouths (Lake Jamno and Lake Gardno). The mouths of large rivers, like Odra and Vistula, also show features of estuaries. Estuaries perform a very important function of specific natural filters for a variety of chemical compounds contained in waters flowing through this area. In this way they form an effective buffer zone that prevents the penetration of toxic biological substances into seawater.
Estuaria są dynamicznymi ekosystemami o bardzo dużej i ciągłej zmienności gradientów fizykochemicznych i parametrów biologicznych. Znaczne fluktuacje w poziomie zasolenia, temperatury, tlenu, pH, steżenia nutrientów oraz materii organicznej są naturalnym zjawiskiem w tych zbiornikach wodnych. Polskie Wybrzeże Bałtyckie obfituje w wiele form typu estuariowego, począwszy od zatopionych zatok w otwartym morzu (Zatoka Gdańska i Zatoka Pomorska) do zbiorników mających stałe połączenie z morzem (jezioro Łebsko) lub okresowo zamkniętych i przez kanały lub ujściowe odcinki rzek kontaktujących się z morzem (jeziora Jamno i Gardno). Cechy estuariów wykazują również ujścia wielkich rzek jak Odra i Wisła. Estuaria pełnia bardzo ważna funkcje jako swoiste naturalne filtry dla różnych związków chemicznych zawartych w przepływającej wodzie. Tworząc skuteczną strefę buforowa uniemożliwiają przedostawanie się wielu substancji biologicznie toksycznych do morza.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2006, 10
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bacterial utilization of amino acids and carbohydrates in a marine beach
Wykorzystanie aminokwasów i cukrów przez bakterie wyizolowane z plaży morskiej
Autorzy:
Mudryk, Z.J.
Podgorska, B.
Dwulit, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/84899.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
bacterial utilization
amino acid
carbohydrate
sea beach
bacteria
heterotrophic bacteria
sandy beach
Sopot town
Baltic Sea
sea coast
dissolved organic matter
biochemical composition
marine ecosystem
Opis:
Utilization of various amino acids and carbohydrates by heterotrophic bacteria isolated from a sandy beach in Sopot, Poland, southern Baltic Sea coast, was determined. The most intensive growth of bacteria was observed in the presence of amino acids, while carbohydrates were utilized less actively. Differences in the utilization of individual amino acids and carbohydrates by bacteria have been determined. The highest capability to assimilate amino acids and carbohydrates was observed in bacterial strains isolated from the middle part of the studied beach. No major differences were determined in the intensity of assimilation of the tested compounds by bacteria isolated from the surface and subsurface sand layers. Bacterial utilization of amino acids and carbohydrates depended on the chemical structure of those compounds.
W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczących wykorzystania w procesach metabolicznych aminokwasów i cukrów przez bakterie heterotroficzne wyizolowane z plaży morskiej południowego Bałtyku. Stwierdzono, że bakterie wykazywały znacznie lepszy wzrost w obecności aminokwasów niż cukrów. Najbardziej preferowanymi przez bakterie aminokwasami były kwas asparaginowy i histydyna, a cukrami mannoza i ryboza. Nie stwierdzono różnic w intensywności asymilacji aminokwasów i cukrów przez bakterie wyizolowane z powierzchniowych i podpowierzchniowych warstw piasku. Natomiast wykazano, że poziom przyswajania przez bakterie obu badanych grup organicznych związków niskocząsteczkowych zmieniał się istotnie w płaszczyźnie horyzontalnej plaży morskiej. Szczepy bakterii wyizolowane ze środkowej części plaży charakteryzowały się największa aktywnością metaboliczna wobec testowanych aminokwasów i cukrów. Poziom bakteryjnego wykorzystania aminokwasów i cukrów zależał od ich budowy chemicznej. Najwyższy procent testowanych szczepów bakterii preferował aminokwasy aromatyczne i siarkowe, a spośród cukrów heksozy.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2005, 09
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies